Guide to Evagrius Ponticus

Ep

56.2

ἐμακάρισεν, ἀλλὰ διὰ τὴν θέαν τοῦ θεοῦ, εἴπερ καθαρότης

🗏🗐

56.2

ἐστιν ἀπάθεια λογικῆς ψυχῆς, θέα δὲ τοῦ θεοῦ γνῶσις

🗏🗐

Eul

8

ἔλλαμψιν ἐσοπτριζόμενος τῇ ἀνωτάτω θέᾳ τοὺς κάτω λογισμοὺς αἰχμαλωτίζει

🗏🗐

On Prayer

146 (2 vers.)

καὶ ἐπιτεταμένη τοῦ ἡλίου θέα, οὕτως οὐδὲ τὸν ἐμπαθῆ

🗏🗐

Prak

10

μὴ ἀνθισταμένην ἀλλ’ ἐπακολουθοῦσαν θεάσωνται καὶ διαχεομένην ἐν ταῖς

🗏🗐

Ep

56.2

ἄνευ τοῦ <νοῦ> ἀσωμάτου θεάσασθαι τὸν ἀσώματον, καὶ οὐχ

🗏🗐

Ep fid

35 Grib

τεθεικέναι τὰ πάντα ἢ θεᾶσθαι Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ τοίνυν

🗏🗐

35 Grib (+1)

παρὰ τὸ τεθεικέναι ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα, τὸ δὲ

🗏🗐

35 Garn

τεθεικέναι τὰ πάντα ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα ὁ Θεὸς

🗏🗐

35 Eras

τεθνηκέναι τὰ πάντα. ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα. τὸ δὲ

🗏🗐

Hypotyposis

6 PG

τῇ πολιτείᾳ σου ἐκεῖ θεάσῃ. Εἶδον, φησὶ πάλιν ὁ

🗏🗐

6 PG

καὶ δαιμόνων φαντασίας ἐκεῖ θεάσῃ, μὴ πτοηθῇς; μηδὲ ἀποφύγῃς

🗏🗐

8 PG

ἔξω τοῦ κελλίου σου θεάσῃ σεαυτὸν προσκαλούμενον, παραιτοῦ. Ἔστι

🗏🗐

Eul

30

καθ' ἡσυχίαν ὄντων ἡμῶν, θεασάμενοι ἀδελφὸν πρὸς ἡμᾶς ἐρχόμενον

🗏🗐

30 PG

καθ' ἡσυχίαν ὄντων ἡμῶν, θεασάμενοι πρὸς ἡμᾶς ἀδελφὸν ἐρχόμενον

🗏🗐

Thoughts

3

τῶν σκευῶν πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις ποιήσωμεν, ἐπεὶ

🗏🗐

3 PG

τῶν σκευῶν, πρὸς τὸ θεαθεῖναι τοῖς ἀνθρώποις ποιήσωμεν · ἐπεὶ

🗏🗐

3

τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς · εἰ δὲ μήγε

🗏🗐

3 PG

τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθεῖναι αὐτοῖς, εἰ δὲ μήγε

🗏🗐

25

ἑαυτῷ μορφῶσαι ἀδυνατεῖ, μηδέποτε θεασάμενος. Καὶ μετὰ τούτου λοιπὸν

🗏🗐

34

τοίνυν ὁ νοῦς ταῦτα θεώμενος πρὸς τὸν κύριον, τὴν

🗏🗐

On Prayer

58 (2 vers.)

τὸν τοῦ θεου τόπον ἐθεάσατο · δύναται γὰρ ἐν τῇ

🗏🗐

Sch Ps

8.sch3

Τῷ μηδέπω θεασαμένῳ τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸν

🗏

139.sch3

ἄντικρυς τὸ ἄλογον αὐτῶν θεασάμενος τοὺς λογισμοὺς ἀπορρίψῃ, ἀλλὰ

🗏

Sch Eccl

3

νοημάτων χωρίζεται νοῦς θεὸν θεασάμενος, πάντων ἄρα τῶν γεγονότων

🗏

51

καθόδους καὶ ἀγαθωσύνην μὴ θεασάμενος · οὐδ' αὖ πάλιν τὸ

🗏

Sch Lu

5

αὐτοῦ ὡρμῆσθαι · ἐπειδὴ γὰρ ἐθεῶντο τὰς ψυχὰς ὁσημέραι ἀφισταμένας

🗏

Disc.

26

αὐτοῦ καὶ τοῦ πατρὸς» ἐθεάσαντο αὐτὸν ἀναλαμβανόμενον.

🗏

27

ἐνδέχεται ἐν σώματι περιοριστῷ θεάσασθαι τὴν ἁγίαν τριάδα · εἰ

🗏

KG

2.45

λόγων ὁ αὐτὸς γίνεται θεατής.

🗏🗐

3.30

ὁ τῆς ἁγίας τριάδος θεατής

🗏🗐

5.84

ὁ τῆς ἁγίας μονάδος θεατής

🗏🗐

Skemmata

35 barb gr 51 (+1)

ὁ πάντων τῶν αἰώνων θεατής:-

🗏🗐

Thoughts

16 (2 vers.)

σχημάτων τὸν ἀναχωρητὴν καθίστησι θεατήν, ἀλλ' οὗτος ὁ πειρασμὸς

🗏🗐

Thoughts

6 (2 vers.)

προσδοκήσαντα στέφανον · ἀλλ' ἐπειδὴ θέατρον καὶ στάδιον ὁ ἀπόστολος

🗏🗐

Sch Ps

25.sch3

τοὺς θεωροῦντας ἱπποδρόμια καὶ θέατρα · ἔτι δὲ καὶ πρὸς

🗏

Ep fid

33 Grib (+2)

ἐκ τούτου μάλιστα τὴν θεϊκὴν δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

🗏🗐

Eul

1 (2 vers.)

πίστει διαπύρῳ καὶ πνεύματι θεϊκῷ, καὶ τῷ τέλει τῆς

🗏🗐

Prak

12

πανταχοῦ γάρ, φησί, τὸ θεῖον προσκυνητόν. Συνάπτει δὲ τούτοις

🗏🗐

57

καὶ πόθος πρὸς τὸ θεῖον ἄπειρος, καὶ σπουδὴ περὶ

🗏🗐

Gn.

27

θεολογήσῃς, μηδέποτε ὁρίζου τὸ θεῖον · τῶν γὰρ <γεγονότων καὶ

🗏🗐

KG

2.35

καὶ ὁ νοῦς κέκτηται θεῖας αἰσθήσεις, δι’ ὧν ἀντιλαμβάνεται

🗏🗐

Ep

4.3

ἀδελφοῖς ἀναγινώσκειν τε τὰς θείας γραφὰς ἐν χρόνῳ τακτῷ

🗏🗐

4.5

καὶ πυκναὶ προσευχαὶ κουφιζούμεναι θείων λόγων ἀναγνώσεσιν · οὐδὲν γὰρ

🗏🗐

6.4

καὶ τῇ ἀναγνώσει τῆς θείας γραφῆς.

🗏🗐

Ep fid

2 Grib (+2)

τις ὑπεισῄει με τῶν θείων δογμάτων καὶ τῆς περὶ

🗏🗐

3 Grib (+2)

λέγειν τι περὶ τῶν θείων δογμάτων καὶ ἀκούειν πυκνότερον

🗏🗐

4 Grib

Ὑμεῖς δέ, ὦ θεῖαί μοι καὶ προσφιλέσταται πασῶν

🗏🗐

4 Garn

Ὑμεῖς δὲ, ὦ θεῖαί μοι καὶ προσφιλέσταται πασῶν

🗏🗐

4 Eras

ὑμεῖς δέ, ὦ θεῖαί μοι καὶ προσφιλέσταται πασῶν

🗏🗐

4 Grib (+2)

ἐπιμελὲς μὴ ἐκ τῶν θείων Γραφῶν διδάσκειν τὰς ἀκεραιοτέρας

🗏🗐

4 Grib

Ἅγιον, ὡς οἵ τε θεῖοι λόγοι καὶ οἱ τούτους

🗏🗐

4 Garn (+1)

τὸ ἅγιον. ὡς οἱ θεῖοι λόγοι, καὶ οἱ τούτους

🗏🗐

9 Grib (+2)

λέγεται, ποιότητος δὲ τὸ θεῖον ἐλεύθερον. Ταυτότητα δὲ τῆς

🗏🗐

14 Grib

Τὰ δὲ ῥήματα τῆς θείας Γραφῆς, ἅπερ λαμβάνοντες οἱ

🗏🗐

14 Garn

Τὰ δὲ ῥήματα τῆς θείας Γραφῆς, ἅπερ λαμβάνοντες οἱ

🗏🗐

14 Eras

τὰ δὲ ῥήματα τῆς θείας γραφῆς ἅπερ λαμβάνοντες οἱ

🗏🗐

37 Grib

καὶ μακαριότητα ὀνομάζουσιν αἱ θεῖαι Γραφαί. Εἰ γὰρ ἡ

🗏🗐

37 Garn (+1)

καὶ μακαριότητα ὀνομάζουσιν αἱ θεῖαι Γραφαί. Ἡ γὰρ βασιλεία

🗏🗐

Hypotyposis

3 PG

ἐστι χρεία, τοῦ τὸν θεῖον, φησὶ, λόγον ἀκούειν, καὶ

🗏🗐

10 PG

τι μὴ φαγεῖν ὁ θεῖος λόγος, ἀλλ' εἶπεν · Ἰδοὺ

🗏🗐

Eul

5

εἰρήνῃ, τότε ὡς τῆς θείας τριάδος ἐντολῇ ἑνωθεὶς ἀκούσεις

🗏🗐

5 PG

εἰρήνῃ, τότε ὡς τῆς θείας Τριάδος ἐντολῇ ἑνωθεὶς ἀκούεις

🗏🗐

20

Φόβῳ τῶν θείων γραφῶν καθ' ἑκάστην συνόμιλος

🗏🗐

20 PG

Φόβῳ τῶν θείων Γραφῶν καθ' ἑκάστην συνόμιλος

🗏🗐

20

ὁμιλίας. Ὁ μελέτῃ τὰς θείας γραφὰς ἐνθησαυρίζων τῇ καρδίᾳ

🗏🗐

20

ἐν ταῖς ἀγρυπνίαις τῶν θείων γραφῶν ἀκροώμενοι μὴ τὰς

🗏🗐

20 PG

ὁμιλίας. Ὁ μελέτῃ τὰς θείας Γραφὰς θησαυρίζων ἐν τῇ

🗏🗐

20 PG

ἐν ταῖς ἀγρυπνίαις τῶν θείων ἀκροώμενοι, μὴ τὰς ἀκοὰς

🗏🗐

Thoughts

33

καὶ ἀπ' αὐτῶν τῶν θείων γραφῶν λαμβάνοντες ἀφορμὰς καὶ

🗏🗐

On Prayer

67

Μὴ σχηματίσῃς τὸ θεῖον ἐν σεαυτῷ προσευχόμενος μηδὲ

🗏🗐

67 PG

Μὴ σχηματίζῃς τὸ Θεῖον ἐν ἑαυτῷ προσευχόμενος, μηδὲ

🗏🗐

68 (2 vers.)

σε ἀπαγαγεῖν τοπάζοντα τὸ θεῖον ἐκεῖ, ἵνα τὸ ἀθρόως

🗏🗐

68 (2 vers.)

ἐκκαλυφθέν σοι ποσόν, τὸ θεῖον εἶναι πείσῃ · ἄποσον δὲ

🗏🗐

68 (2 vers.)

πείσῃ · ἄποσον δὲ τὸ θεῖον καὶ ἀσχημάτιστον.

🗏🗐

74

κουφογνωμόνως πρὸς τὸν τοπασμὸν θείας καὶ οὐσιώδους γνώσεως · μὴ

🗏🗐

74 (2 vers.)

ἐν αὐτῷ · ὅθεν ὑποπτεύει θεῖαν εἶναι ἐπιφάνειαν τὴν γενομένην

🗏🗐

74 PG

πρὸς τὸν ἀναπλασμὸν τῆς θείας καὶ οὐσιώδους γνώσεως, μὴ

🗏🗐

86 (2 vers.)

διυπνίζουσα πρὸς θεωρίαν τῆς θείας γνώσεως.

🗏🗐

116 (2 vers.)

μορφαῖς περιγράφειν πειρᾶται τὸ θεῖον.

🗏🗐

136 (2 vers.)

καὶ ἀνεγκλήτως, κατὰ τὸν θεῖον ἀπόστολον.

🗏🗐

142 (2 vers.)

πράξει ἀγγελικῇ καὶ γνώσει θειοτέρᾳ.

🗏🗐

145 (2 vers.)

ἀναιδῶς ἐκτείνεσθαι πρὸς γνῶσιν θειοτέρων πραγμάτων ἢ καὶ ἀΰλου

🗏🗐

146

ἐγείρει καθ' ἑαυτοῦ τὸ θεῖον.

🗏🗐

146 PG

καθ' ἑαυτοῦ ἐγείρει τὸ Θεῖον.

🗏🗐

150 PG

πασῶν τῶν ἀρετῶν, προσευχὴ θειοτέρα.

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.6

ἄνευ πόθου περὶ τὸ θεῖον καὶ σπουδῆς.

🗏🗐

2.16

ὥρμησεν · οὕτως ὁ ἐναρξάμενος θείῳ νόμῳ πορεύεσθαι, ἐὰν μὴ

🗏🗐

Sch Ps

3.sch4

ἔργα τῆς σαρκὸς ὁ θεῖος ἀπόστολος.

🗏

9.sch12b

βούλημα αὐτοῦ τίθησιν ἡ θεία γραφὴ, ὅπερ ἐπὶ πέρας

🗏

15.sch4

μου · ἔθος γὰρ τῇ θείᾳ γραφῇ ἀντὶ τοῦ νοῦ

🗏

36.sch26

παθόντα.Ἢ τάχα ἡ θεία τοῦτο λέγει γραφή · ὅπου

🗏

41.sch5

τόπος, ὄγκου δὲ τὸ Θεῖον ἐλεύθερον.

🗏

73.sch8b

καθὼς καὶ ἐν τῇ θείᾳ ἐν πολλοῖς τόποις γέγονε

🗏

77.sch20

τῷ ἀγαθῷ λέγει ἡ θεία γραφή, ὡς τὸ ὁ

🗏

83.sch7

αὕτη δὲ συνήθεια τῆς θείας γραφῆς τὴν ἕξιν λαμβάνειν

🗏

88.sch2

αὐτὸν καθέδραν ὀνομάζει ἡ θεία γραφή.

🗏

93.sch2

ἔθος γὰρ τοῦτο τῇ θείᾳ γραφῇ.

🗏

93.sch3

ἀποκτείνει ὁ κακῶς τὰς θείας γραφὰς ἐξηγούμενος ·

🗏

106.sch1

τὴν πίστιν ναυαγεῖ, κυβέρνησιν θείαν κτησάμενος διὰ τῆς χάριτος

🗏

111.sch4

ἐκφέροντας τὰ μυστήρια τῆς θείας γραφῆς ἀδιακρίτως. Καὶ γὰρ

🗏

118.sch64

ἐκ νεότητος καὶ τῆς θείας ἐπελάθετο διαθήκης. Ποιεῖ δὲ

🗏

134.sch7

εἶναι νομίζουσιν καὶ οὕτω θείαν εὕρωσιν αἴσθησιν · οὕτω γὰρ

🗏

137.sch3

καὶ ἐν πάσῃ τῇ θείᾳ γραφῇ.

🗏

142.sch5

οὐρανῶν ὀνομάζειν ἔθος τῇ θείᾳ γραφῇ · τοῦτο γὰρ ἀκούειν

🗏

Sch Prov

23

νεότητος; Πῶς δὲ καὶ θείας ἐπελάθετο διαθήκης; Ὡς γὰρ

🗏

23

Ἐπελάθετο δὲ καὶ τῆς θείας γνώσεως καταλιπὼν τὴν διδασκαλίαν

🗏

64

διδασκαλίαν νεότητος καὶ διαθήκην θείαν ἐπιλελησμένη.» Λήθη δὲ καὶ

🗏

251

Δεῖ τὴν θείαν γραφὴν νοητῶς νοεῖσθαι καὶ

🗏

270

μέλι ὁ ἀπὸ τῶν θείων γραφῶν ὠφελούμενος · ὁ δ

🗏

Sch Eccl

32

ἐκ νεότητος καὶ τῆς θείας ἐπιλαθόμενος διαθήκης καὶ γεγηρακὼς

🗏

Sch Lu

4

ὑπάρχοντα τοῦ δεσπότου ὄντα θεῖα παιδεύματα · κατὰ τὰ λόγια

🗏

4

παρὰ τῷ πατρὶ τοὺς θείους πεπαιδευμένος νόμους, ὡς πασῶν

🗏

5

ἀπάτης ἀναχωρούσας, διὰ τὸν θεῖον τῆς διδασκαλίας αὐτοῦ λόγον

🗏

Counsel

4

πῦρ ἅγιόν ἐστιν ἀγάπη θεία τὰς καθαρὰς κατεσθίουσα θυσίας

🗏🗐

Disc.

24

τῆς φθορᾶς» διὰ τοῦ θείου αὐτοῦ θανάτου καὶ <τῆς

🗏

195

μόνα, ἀλλὰ καὶ τὰ θεῖα συνεπισκοπεῖν.

🗏

198

ἐπ' ἐλπίδι ἀγαθῇ τὸν θεῖον δέξηται νόμον εἰς κάθαρσιν

🗏

Ep

4.5

πρὸς τὴν ἀνείδεον καὶ θειώδη καὶ μονοειδῆ γνῶσιν αὐτὸν

🗏🗐

Sch Ps

4.sch6

εἴπερ κατὰ τὴν σοφὴν Θεκωϊτίδα, ὥσπερ ἄγγελος θεοῦ ἦν

🗏

29.sch7

τὴν σοφὴν γυναῖκα τὴν Θεκωϊτίδα οἱ ἄγγελοι πάντα οἴδασι

🗏

Eight Thoughts

2.8

πάθος, καὶ φθέγμα ἐπιτηδεύουσι θέλγηστρον ἀκοῆς, ἕως ἂν διὰ

🗏🗐

Sch Lu

6

δαίμονες πάλαι τοὺς ἀνθρώπους θέλγοντες λόγοις ἀπατηλοῖς, σιωπὴν ἔλαβον

🗏

Hypotyposis

5 PG

ἐν τοῖς τοῦ Θεοῦ θελήμασι, καὶ ἐν τῇ πάλῃ

🗏🗐

7 PG

εἰσιν, οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ

🗏🗐

Vices

8

Ἀφθονία θεοῦ μίμημα, ἀγγέλων θέλημα, ἁγίων καύχημα, ὀφθαλμός ἁπλοῦς

🗏🗐

On Prayer

31

Μὴ προσεύχου τὰ σὰ θελήματα γενέσθαι · οὐδὲ γὰρ πάντως

🗏🗐

31 PG

Μὴ προσεύχου τὰ σὰ θελήματα γενέσθαι · οὐδὲ γὰρ πάντως

🗏🗐

31 (2 vers.)

προσεύχου λέγων · Γενηθήτω τὸ θέλημά σου ἐν ἐμοί. Καὶ

🗏🗐

31

ἵνα τὸ αὐτοῦ γένηται θέλημα · θέλει γὰρ τὸ ἀγαθὸν

🗏🗐

31 PG

γὰρ πάντως συμφωνοῦσι τῷ θελήματι τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μᾶλλον

🗏🗐

32 (2 vers.)

αἰτήματι ἀλόγως βιαζόμενος τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ καὶ μὴ

🗏🗐

32

τί μὴ μᾶλλον τὸ θέλημα αὐτοῦ ᾐτησάμην γενέσθαι · οὐ

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.15

πολλὰς, ὃς εἰδὼς τὸ Θέλημα Κυρίου καὶ μὴ ποιήσας

🗏🗐

1.15

ἀκούων καὶ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μακάριος, ὅτι

🗏🗐

Sch Ps

29.sch4

οὕτω καὶ ἐκ τοῦ θελήματος αὐτοῦ γεννᾶται ζωή. Καὶ

🗏

32.sch9

κυρίου ὡς ἐναντιούμεναι τῷ θελήματι αὐτοῦ τοῦ πάντας ἀνθρώπους

🗏

88.sch15

Ὅταν γένηται τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ ὡς ἐν

🗏

112.sch2

ἀνθρώπων, ἵνα γένηται τὸ θέλημα αὐτοῦ ὡς ἐν οὐρανῷ

🗏

Sch Eccl

8

ἀλλ' ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου» · κατὰ

🗏

27

προαίρεσις τοῦ πνεύματος ὡς θέλημα ψυχικὸν ἐμπαθὲς εἶναί μοι

🗏

50

ὑπὲρ τὸν ἀκολουθοῦντα τοῖς θελήμασι τῆς ψυχῆς · ἢ ἀγαθὸν

🗏

Disc.

43

καὶ τοῖς πάθεσι καὶ θελήμασί σου, οὐκ εἶ ὑπὸ

🗏

133

ὁ γὰρ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου καὶ μὴ

🗏

Eul

3 (2 vers.)

καὶ ἀτιμία ὁ κατὰ θέλησιν ἔπαινος. Δόξαν ἀπὸ σαρκὸς

🗏🗐

Sch Ps

17.sch10

Θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται

🗏

101.sch10

τις ἐπιοικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον, χρυσόν, ἄργυρον, λίθους

🗏

136.sch4

ἐκκενοῦτε ἕως οὗ ὁ θεμέλιος ἐν αὐτῇ ὡς παρὰ

🗏

136.sch4

σπερμάτων, ἅπερ τροπικῶς ὠνόμασε θεμέλιον ἀπ' ἀρχῆς καταβεβλημένον ἐν

🗏

Sch Prov

51

ὑδάτων καὶ ἀνεκαλύφθησαν τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης», παρὰ τὴν

🗏

157

Ἱερουσαλήμ, «ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν

🗏

Sch Lu

4

ἐξεδέχοντο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης

🗏

KG

6.39

τοῦ σώματος αὐτοῦ οἰκοδομῇ θεμελιώσας ἐπῳκοδόμησεν

🗏🗐

Sch Ps

103.sch4

ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς θεμελιώσας αὐτήν. Ἑκάτεροι δὲ ἀναιροῦσι

🗏

Sch Prov

113

καὶ ἀστέρας ἃ σὺ ἐθεμελίωσας», τουτέστιν ὄψομαι τοὺς λόγους

🗏

Sch Lu

4

διὸ εἴρηται ὁ θεὸς ἐθεμελίωσεν αὐτὴν εἰς τὸν αἰῶνα

🗏

Sch Ps

17.sch20

σου αὕτη με διδάξει Θεοδοτίωνός ἐστιν. Ἀντὶ τοῦ καὶ

🗏

On Prayer

108

ὅτι λαλοῦντος τοῦ ἀββᾶ Θεοδώρου λόγον τοῖς ἀδελφοῖς, ἦλθον

🗏🗐

Gn.

27

Μὴ ἀπερισκέπτως θεολογήσῃς, μηδέποτε ὁρίζου τὸ θεῖον

🗏🗐

Sch Prov

249

τρίαδος · ὁ γὰρ μὴ θεολογῶν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον

🗏

Sch Eccl

35

προστάσσει δὲ μὴ ἀπερισκέπτως θεολογεῖν · οὐ γὰρ δυνατὸν τὸν

🗏

Disc.

11

δὲ καὶ ψάλλοντες καὶ θεολογοῦντες καὶ θεωροῦντες, ὡς ἄγγελοι

🗏

Prak

pref.8

γνώσεως φυσικῆς ἣν διαδέχεται θεολογία καὶ ἡ ἐσχάτη μακαριότης

🗏🗐

84

πρακτικῆς ἀγάπη · γνώσεως δὲ θεολογία · ἀρχαὶ δὲ ἑκατέρων πίστις

🗏🗐

Ep fid

13 Grib (+2)

θατέρου ἐκπίπτωμεν καὶ τῇ θεολογίᾳ προσέχοντες τῆς οἰκονομίας καταφρονῶμεν

🗏🗐

Sch Ps

126.sch2

βασιλέα, καὶ πάλιν διὰ θεολογίας ὡς θεόν. Καὶ τῷ

🗏

Sch Prov

266

πνεύμασι τοῖς ἀντικειμένοις τῇ θεολογίᾳ. Δυνατὸν δὲ καὶ ἐπὶ

🗏

Prak

1

πρακτικῆς καὶ φυσικῆς καὶ θεολογικῆς συνεστός.

🗏🗐

Gn.

13

ὅσα τῆς φυσικῆς ἢ θεολογικῆς δόγματα σαφηνίζειν ἐκ μέρους

🗏🗐

KG

4.40

πρακτικῆς καὶ φυσικῆς καὶ θεολογικῆς μερικῶς λόγους ἀποκαλύπτον

🗏🗐

Ep fid

15 Grib (+2)

πρακτικῆς καὶ φυσικῆς καὶ θεολογικῆς συνεστῶσαν διδασκαλίαν ἐδήλωσε, δι

🗏🗐

On Prayer

pref.3

ὄντα, νόει πρακτικήν, φυσικήν, θεολογικήν, ἢ πίστιν, ἐλπίδα καὶ

🗏🗐

pref.3 PG

νοεῖν προσήκει πρακτικὴν, φυσικὴν, θεολογικὴν, ἢ καὶ πίστεως, ἐλπίδος

🗏🗐

Sch Ps

76.sch15

τέταρτον ἐπὶ πᾶσι τὸ θεολογικὸν εἶδος. Τετραχῶς δὲ ἡμῖν

🗏

Sch Prov

2

ἠθικῆς καὶ φυσικῆς καὶ θεολογικῆς ἀποκαλύπτουσα θεωρίαν.

🗏

247

τοὺς φυσικοὺς καὶ τοὺς θεολογικούς. Πᾶσα γὰρ ἡ κατὰ

🗏

247

ἠθικὴν καὶ φυσικὴν καὶ θεολογικήν. Καὶ ἀκολουθεῖ τῇ μὲν

🗏

310

Σπανίως δεῖ ἅπτεσθαι θεολογικῶν προβλημάτων καὶ μὴ πυκνῶς

🗏

Sch Lu

1

ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ θεολογικὴ θεωρία, ἤγουν πίστις, καὶ

🗏

Disc.

160

πρακτικὴ καὶ φυσικὴ καὶ θεολογική, <καὶ> ὁ τοῦτο ἔχων

🗏

205

ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ θεολογικὴ θεωρία, ἤγουν πίστις καὶ

🗏

Monks

120.2 Gress

δ' ἀναπεσὼν ἐπ' αὐτὸ θεολόγος ἔσται.

🗏🗐

On Prayer

61

Εἰ θεολόγος εἶ, προσεύξῃ ἀληθῶς · καὶ

🗏🗐

61 PG

Εἰ θεολόγος εἶ, προσεύξῃ ἀληθῶς, καὶ

🗏🗐

61

καὶ εἰ ἀληθῶς προσεύχῃ, θεολόγος ἔσῃ.

🗏🗐

61 PG

καὶ εἰ ἀληθῶς προσεύξῃ, θεολόγος εἶ.

🗏🗐

Ep fid

29 Grib (+1)

ἑαυτοῦ οὐδὲν λαμβάνουσιν οἱ θεομάχοι ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων

🗏🗐

29 Eras

ἑαυτοῦ οὐδἐν, λαμβάνουσιν οἱ θεομάχαι, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων

🗏🗐

Vices

9 A2

βίος, ἐχθρῶν ἔπαινος, φιλοσοφία θεοπάροχος καὶ ἀληθινὴ φιλία σοφίας

🗏🗐

Sch Ps

39.sch8

Πᾶσαν τὴν θεόπνευστον γραφὴν μίαν εἴρηκεν κεφαλίδα

🗏

Thoughts

37 (2 vers.)

ἀεὶ φανταζόμενος καὶ τοῦτον θεοποιῶν · ὃ γὰρ βλέπει πάντως

🗏🗐

Eight Thoughts

4.8

δὲ καταστάσει ἐννήχεται νοήματα θεοπρεπῆ.

🗏🗐

Sch Lu

4

καὶ ὅσα ἐπ' αὐτῆς θεοπρεπῶς καὶ ἁγίως ἐπιτελεῖται, ἐπ

🗏

Prak

pref.2

χάριτος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ σκεπαζούσης αὐτῶν τὸ ἡγεμονικὸν

🗏🗐

pref.3

τὴν παρὰ τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητοῦντες; Δεῖ γὰρ

🗏🗐

pref.3

τῶν ἀτοπωτάτων ἂν εἴη Θεοῦ τι κρεῖττον ἐννοεῖν τε

🗏🗐

pref.8

ὁ φόβος ὁ τοῦ Θεοῦ, καὶ τοῦτον πάλιν ἐγκράτεια

🗏🗐

3

Βασιλεία Θεοῦ ἐστι γνῶσις τῆς ἁγίας

🗏🗐

14

γίνεται · ἀναπείθει γὰρ αὐτὴν Θεὸν μὲν μὴ ὁμολογεῖν βοηθόν

🗏🗐

23

φανταζόμενος καὶ καθαρὰν τῷ Θεῷ τὴν εὐχὴν μὴ προσφέρων

🗏🗐

27

με; ἔλπισον ἐπὶ τὸν Θεόν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αὐτῷ · σωτήριον

🗏🗐

27

προσώπου μου καὶ ὁ Θεός μου.

🗏🗐

32

τὸν σκοπὸν ἡμῶν δεικνύντες Θεῷ ὅτι πάντα πράττομεν τῆς

🗏🗐

43

αὐτοί τε ῥᾳδίως σὺν Θεῷ προκόπτωμεν, κἀκείνους θαυμάζοντας ἡμᾶς

🗏🗐

46

τὸν νοῦν πρὸς βλασφημίαν Θεοῦ καὶ πρὸς τὰς ἀπειρημένας

🗏🗐

46

στῶμεν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, μηδὲ τὰς χεῖρας

🗏🗐

47

ἐπίσταται ὁ ποιήσας ἡμᾶς Θεός, καὶ οὐ δεῖται συμβόλων

🗏🗐

51

συναρπάζοντα ἡμᾶς πρὸς βλασφημίαν Θεοῦ · ἀλλ’ ὁ μὲν δεύτερός

🗏🗐

51

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ Θεοῦ.

🗏🗐

58

ὅση δύναμις αἴτει παρὰ Θεοῦ τῷ δευτέρῳ τρόπῳ τοὺς

🗏🗐

66

Νοῦς σὺν Θεῷ πρακτικὴν κατορθώσας καὶ προσπελάσας

🗏🗐

81

φύλαξ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ὅστις γέννημα τῆς ὀρθῆς

🗏🗐

81

καὶ τοῖς μηδέπω πεπιστευκόσι Θεῷ.

🗏🗐

89

τὸ πάσῃ εἰκόνι τοῦ Θεοῦ τοιαύτην ἑαυτὴν ἐμπαρέχειν οἵαν

🗏🗐

92

λόγους ἀναγινώσκειν τοὺς τοῦ Θεοῦ.

🗏🗐

98

δι’ αἰτίας πέντε · διὰ Θεόν, διὰ φύσιν, διὰ ἔθος

🗏🗐

Gn.

4

ὕλας · ἡ δὲ ἐκ Θεοῦ χάριτος ἐγγινομένη, αὐτοψεὶ τῇ

🗏🗐

21

μὴ δι’ οἰκονομίαν ὁ Θεὸς ἐνήργησεν, ὡς ἐν τῷ

🗏🗐

45

κρατύνει · τὴν δὲ ἐκ Θεοῦ χάριτος ἐγγινομένην, δικαιοσύνη καὶ

🗏🗐

KG

1.3

γινώσκουσά ἐστιν · ὁ δὲ Θεὸς ἡμῶν αὐτὸ γινωσκόμενόν ἐστιν

🗏🗐

1.42

Ἐκεῖ λέγεται παρεῖναι ὁ θεὸς ὅπου ἐνεργεῖ · καὶ μᾶλλον

🗏🗐

1.42

Ἐκεῖ λέγεται Θεὸς παρεῖναι, ἔνθα καὶ ἐνεργεῖ

🗏🗐

1.43

Ὁ Θεὸς καὶ πανταχοῦ πάρεστιν καὶ

🗏🗐

1.70

Μετὰ θεοῦ λέγεται εἶναι, πρῶτος μὲν

🗏🗐

1.70

Μετὰ θεοῦ λέγεται εἶναι, πρῶτος μὲν

🗏🗐

1.78 (2 vers.)

πραγμάτων ἑκούσιος τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν ·

🗏🗐

1.79

δευτέρα ἀπόθεσις κακίας χάριτι Θεοῦ καὶ σπουδῇ τοῦ ἀνθρώπου

🗏🗐

1.86

ἣν οὐδὲν τῆς τοῦ Θεοῦ γνώσεως προτιμᾷ

🗏🗐

1.87

τὴν γνῶσιν γέγονε τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκ μεγέθους καὶ

🗏🗐

1.87

ἐστὶν ἡ γνῶσις τοῦ Θεοῦ.

🗏🗐

2.6

ἡ τὴν πρακτικὴν σὺν Θεῷ κατορθώσασα καὶ λυθεῖσα τοῦ

🗏🗐

3.36

διάφορα περιέχον τῆς τοῦ Θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν.

🗏🗐

3.36 PG

διαφορὰς περιέχον τῆς τοῦ Θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν. Εἰς αἰῶνα

🗏🗐

3.38 (2 vers.)

στέρησις ἀπαθείας καὶ γνώσεως θεοῦ μετ' ὀδύνης σωματικῆς · κρίσις

🗏🗐

3.59

ἔχει, οὐδὲν τῶν ὑπὸ Θεοῦ γεγονότων ἐστὶ πονηρόν. = E 8.

🗏🗐

3.78

παραβάλλομεν, οὐδὲ γὰρ ἀγγέλους θεῷ πλέον συνάπτειν δυνάμεθα οὐδὲ

🗏🗐

4.12

παθημάτων ἑκούσιος τῆς τοῦ Θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν

🗏🗐

4.21

φημι τὸν μετὰ τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏🗐

4.21

δέ φημι, τὸν μετὰ Θεοῦ Λόγον, ἐπιδημήσαντα Κύριον.

🗏🗐

4.33

ἐστὶ μηδένα τῶν βουλήσει θεοῦ ἐξιόντων τοῖς τοιούτοις παραδοθῆναι

🗏🗐

4.33

ἐστὶ μηδένα τῶν βουλήσει Θεοῦ ἐξιόντων τοῖς τοιούτοις παραδίδοσθαι

🗏🗐

4.66

γνῶσις άπόρρητος τῶν τοῦ Θεοῦ μυστηρίων

🗏🗐

4.72

τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν

🗏🗐

4.80

γνωστὸς δὲ ἡμῶν ὁ θεός.

🗏🗐

5.13

λογικὴ τοὺς ὑποδεεστέρους παρὰ Θεοῦ ποτίζειν πεπιστουμένη

🗏🗐

5.30

Ἰσραὴλ ἔδωκεν ὁ τούτου Θεὸς, ἐστὶ βασιλεία τῶν οὐρανῶν

🗏🗐

5.48

τὸν ἐν αὐτῷ λόγον θεόν.

🗏🗐

5.48 PG

τὸν ἐν αὐτῷ Λόγον θεοῦ.

🗏🗐

5.48

δὲ Χριστὸς διὰ τὸν θεὸν λόγον τὸν ἐν αὐτῷ

🗏🗐

5.48

σὰρξ προσκυνητὴ διὰ τὸν Θεὸν Λόγον, τὸν ἐν αὐτῇ

🗏🗐

5.49

Πρόσφατός εστι θεὸς ὁ μηδὲν οὐσιῶσαι δυνάμενος

🗏🗐

5.49 (2 vers.)

πρόσφατός ἐστι θεὸς ὁ μηδὲν οὐσιῶσαι δυνάμενος

🗏🗐

5.49

Πρόσφατός εστι θεὸς, ὁ μηδὲν οὐσιῶσαι δυνάμενος

🗏🗐

5.70

Τόπος γνώσεως Θεοῦ · καὶ νοῦς τόπος γνώσεως

🗏🗐

5.70

Τόπος γνώσεως Θεοῦ καὶ νοῦς.

🗏🗐

5.70

καὶ νοῦς τόπος γνώσεως Θεοῦ.

🗏🗐

5.77

πρακτικῆς καὶ δυνάμεως κατασκευασθεῖσαι Θεοῦ

🗏🗐

5.77 (2 vers.)

δι‘ ὧν εἰσέρχεται σοφία θεοῦ.

🗏🗐

5.84

πολυποίκιλον τέως σοφίαν τοῦ Θεοῦ καθιδρυμένην ἔχων ἐν ἑαυτῷ

🗏🗐

5.84

ναὸς δὲ Θεοῦ ὁ τῆς ἁγίας μονάδος

🗏🗐

5.86

καὶ γνῶσιν τὴν τοῦ Θεοῦ

🗏🗐

6.19 (2 vers.)

ἀπὸ ἀγνωσίας ἐπὶ γνῶσιν θεοῦ.

🗏🗐

6.22

γενήσονται τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ. = E 19.

🗏🗐

6.46 PG

ὑπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ κινουμένη,

🗏🗐

6.49

εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἐστιν ἡ θεωρία

🗏🗐

6.52

τι τῶν ἀπηγορευμένων παρὰ Θεοῦ. = E 22.

🗏🗐

6.61

εἰ ὁ θεὸς “οὐκ ἔστιν θεὸς νεκρῶν

🗏🗐

6.61

ὁ θεὸς “οὐκ ἔστιν θεὸς νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων”, κατὰ

🗏🗐

6.68 (3 vers.)

πρὸς τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ ἑκούσιος συγκατάθεσις.

🗏🗐

Skemmata

2 barb gr 51

ἀπαθείας, τῶν ἀσυνάτων ἐστί · Θεοῦ γὰρ χρεία συνεργοῦντος τοῦ

🗏🗐

2 paris gr 105 (+2)

ἀπαθείας, τῶν ἀδυνάτων ἐστίν · Θεοῦ γὰρ χρεία συνεργοῦντος τοῦ

🗏🗐

15 barb gr 51 (+1)

πρακτικὸς, ὁ τοῖς παρὰ Θεοῦ δοθεῖσι κεχρημένος ὀρθῶς:-

🗏🗐

19#3 Sink

ὀδόντας αὐτῶν ἐν δυνάμει θεοῦ τὴν δύναμιν αὐτῶν καταθραύσει

🗏🗐

20 paris gr 309

ἐστιν, ὅπερ ὀνομάζεται τόπος Θεοῦ ·

🗏🗐

20 paris gr 91

ἐστὶ, ὅπερ ὀνομάζεται τόπος Θεοῦ · αὐτὸς οὖν ὄψεται τήν

🗏🗐

20 paris gr 91

θεωρήμασι καὶ τὴν ἐν Θεῷ · ὅπερ ἐπὶ Θεοῦ, τῶν

🗏🗐

20 paris gr 91

ἐν Θεῷ · ὅπερ ἐπὶ Θεοῦ, τῶν ἀδυνάτων ἐστὶν σαφῶς

🗏🗐

23 barb gr 51 (+2)

ὁ νοῦς τὸν τοῦ Θεοῦ τόπον ἐν ἑαυτῷ, μὴ

🗏🗐

25 barb gr 51 (+1)

τίς ὁ τόπος τοῦ Θεοῦ · ἐγενήθη γάρ, φησὶν, ἐν

🗏🗐

25 barb gr 51 (+1)

Σιών · τόπος τοίνυν ἐστὶ Θεοῦ, ψυχὴ λογική · κατοικητήριον δὲ

🗏🗐

25 paris gr 309

Τόπος τοίνυν ἐστὶ τοῦ Θεοῦ, καὶ κατοικητήριον νοῦς φωτοειδὴς

🗏🗐

28 barb gr 51 (+1)

ἐστιν ὁμιλία νοῦ πρὸς Θεὸν μεθ' ἱκεσίας, βοήθειαν ἢ

🗏🗐

30 barb gr 51 (+1)

παράκλησις ὑπὸ μείζονος προσαγομένη Θεῷ περί σωτηρίας ἑτέρων:-

🗏🗐

49 barb gr 51 (+1)

δὲ, ἀνελεήμονα δεικνύουσι τὸν Θεόν · ἄδικον μὲν, οἱ τῆς

🗏🗐

Monks

1.1 Gress (+1)

Κληρονόμοι θεοῦ ἀκούσατε λόγων θεοῦ,

🗏🗐

3.2 Gress

τέλος δὲ ἀγάπης γνῶσις θεοῦ.

🗏🗐

20.1 Gress

Ἀτιμάζει θεὸν ὁ παραβαίνων νόμον αὐτοῦ

🗏🗐

27.2 Gress

κόσμος δὲ καρδίας γνῶσις θεοῦ.

🗏🗐

41.1 Gress

Ἑορτὴ θεοῦ ἀμνηστία κακῶν,

🗏🗐

43.1 Gress

Ἑορτὴ θεοῦ γνῶσις ἀληθής,

🗏🗐

62.2 Gress

εἴπῃς πρὸ προσώπου τοῦ θεοῦ · δυνατός εἰμι,

🗏🗐

69.2 Gress

δὲ Χριστοῦ δωρεῖται φόβον θεοῦ.

🗏🗐

72.2 Gress

γνῶσις δὲ θεοῦ γλυκυτέρα ἀμφοτέρων.

🗏🗐

75.1 Gress

ὑπάρχοντα τῆς μονῆς ἀδικεῖ θεόν,

🗏🗐

108.1 Gress

Ἀνὴρ σοφὸς ἐρευνήσει λόγους θεοῦ,

🗏🗐

109.1 Gress

Ὁ μισῶν γνῶσιν θεοῦ καὶ ἀπωθούμενος θεωρίαν αὐτοῦ

🗏🗐

120.1 Gress

Στῆθος κυρίου γνῶσις θεοῦ,

🗏🗐

127.1 Gress

Ἀνὴρ ψευδόμενος ἐκπεσεῖται θεοῦ,

🗏🗐

128.1 Gress

Κρείσσων παράδεισος θεοῦ ὑπὲρ κῆπον λαχανίας

🗏🗐

134.1 Gress

τὴν ἁγίαν τριάδα βλασφημεῖ θεὸν

🗏🗐

Ad virg.

12.2 Gress

ἔστιν δουλεία ἐν θυγατράσι θεοῦ.

🗏🗐

15.1 Gress

Ἄνοιγε σὸν στόμα λόγῳ θεοῦ,

🗏🗐

39.2 Gress

δάκρυα δὲ πρὸς θεὸν ἰσχυρότερα ἀμφοτέρων.

🗏🗐

55.14 Gress

κληρονομήσει βασιλείαν τὴν τοῦ θεοῦ.

🗏🗐

Ep

6.3

ἑαυτοῖς, ἀλλ' ἐπὶ τῷ θεῷ » τῷ ἐπιτιμῶντι τῷ ἀνέμῳ

🗏🗐

7.1

δικαίῳ δικαίως ἀνάκειμαι τῷ θεῷ, ἀδίκων γὰρ πεπλήρωμαι λογισμῶν

🗏🗐

7.1

ὡς δημιουργῷ προσέρχομαι τῷ θεῷ, ἀγνοῶ γὰρ λόγους σωμάτων

🗏🗐

7.1

προνοίας, οὔτε μὴν ὡς θεῷ ὁ τάλας παρίσταμαι <αὐτῷ

🗏🗐

17.2

μὲν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ γενέσθαι κωλύουσιν, οὗτοι παρὰ

🗏🗐

25.6

ἀμελεῖ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ καὶ ἀκμάζει τὰ πάθη

🗏🗐

30.2

ἔχει, οὐδὲν τῶν ὑπὸ Θεοῦ γεγονότων ἐστὶ πονηρόν. = E 8.

🗏🗐

39.2

τῶν νοημάτων δέξασθαι γνῶσιν θεοῦ, διότι ἡ γνῶσις ἐκείνη

🗏🗐

39.2

οὐ γάρ ἐστι σῶμα θεός, ἔχον χρῶμα <καὶ> μέγεθος

🗏🗐

39.3

μέλλοντα νοῦν δέχεσθαι γνῶσιν θεοῦ πάντων <χωρίζεσθαι τῶν ἐν

🗏🗐

39.5

παρεμφερῆ, ἥντινα καὶ τόπον Θεοῦ ἡ γραφὴ ὀνομάζει ὑπὸ

🗏🗐

52.6

ἐν ἀρετῇ καὶ γνώσει θεοῦ δυναμένην.

🗏🗐

56.2

ὡς νοῦς μόνον ὁρᾷ θεόν, ἀλλ' ὡς νοῦς καθαρός

🗏🗐

56.2

καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται » · καὶ ὅρα ὡς

🗏🗐

56.2

διὰ τὴν θέαν τοῦ θεοῦ, εἴπερ καθαρότης μέν ἐστιν

🗏🗐

56.2

ψυχῆς, θέα δὲ τοῦ θεοῦ γνῶσις ἀληθὴς τῆς προσκυνητῆς

🗏🗐

56.8

ὁ Δαυῒδ παρεκάλει τὸν θεόν · μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυῒδ

🗏🗐

57.2

παραβάλλομεν, οὐδὲ γὰρ ἀγγέλους θεῷ πλέον συνάπτειν δυνάμεθα οὐδὲ

🗏🗐

58.4

τότε οἱ ἄγγελοι τοῦ θεοῦ λέγοντες · « εἰς τὸ ὄρος

🗏🗐

Ep fid

3 Grib (+1)

Ἀλλ' ἐπειδή, σὺν Θεῷ, τοῦ σκοποῦ κατὰ δύναμιν

🗏🗐

3 Eras

ἀλλ' ἐπειδή, σὺν θεῷ, τοῦ σκοποῦ κατὰ δύναμιν

🗏🗐

4 Grib (+2)

ὕδωρ συσχεῖν, δέον ὁμολογεῖν Θεὸν τὸν Πατέρα, Θεὸν τὸν

🗏🗐

4 Grib (+2)

ὁμολογεῖν Θεὸν τὸν Πατέρα, Θεὸν τὸν Υἱόν, Θεὸν τὸ

🗏🗐

4 Grib (+2)

Πατέρα, Θεὸν τὸν Υἱόν, Θεὸν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

5 Grib (+1)

λεγέσθω ὅτιπερ ἡμεῖς ἕνα Θεόν, οὐ τῷ ἀριθμῷ, ἀλλὰ

🗏🗐

5 Eras

ὅτι περ ἡμεῖς ἕνα θεόν, οὐ τῷ ἀριθμῷ, ἀλλὰ

🗏🗐

5 Grib (+2)

φύσει ἐστίν · ὁ δὲ Θεὸς ἁπλοῦς καὶ ἀσύνθετος παρὰ

🗏🗐

5 Grib (+2)

εἷς ἀριθμῷ ἐστιν ὁ Θεός.

🗏🗐

7 Grib (+2)

λέγομεν ἕνα τῇ φύσει Θεόν, πῶς ἐπεισάγουσιν ἡμῖν τὸν

🗏🗐

8 Grib (+2)

ὁμολογῶν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἢ τὸ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

9 Grib (+2)

φεύγομεν, τοῦ κατ' οὐσίαν Θεοῦ καὶ Πατρὸς τὸν κατ

🗏🗐

9 Grib (+2)

Πατρὸς τὸν κατ' οὐσίαν Θεὸν καὶ Υἱὸν γεγεννηκότος. Ἐκ

🗏🗐

9 Grib (+2)

Ὁ γὰρ κατ' οὐσίαν Θεὸς τῷ κατ' οὐσίαν Θεῷ

🗏🗐

9 Grib

Θεὸς τῷ κατ' οὐσίαν Θεῷ ὁμοούσιός ἐστιν, ἐπειδὴ λέγεται

🗏🗐

9 Garn (+1)

Θεὸς τῷ κατ' οὐσίαν Θεῷ ὁμοούσιός ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ

🗏🗐

9 Grib

ὁμοούσιός ἐστιν, ἐπειδὴ λέγεται θεὸς καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὡς

🗏🗐

9 Garn (+1)

ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ λέγεται θεὸς καὶ ὁ ἄνθρωπος · ὡς

🗏🗐

9 Grib (+2)

ὡς τὸ Ἐγὼ εἶπα θεοί ἐστε. Καὶ ὁ δαίμων

🗏🗐

9 Grib (+2)

ἐστε. Καὶ ὁ δαίμων θεός, ὡς τὸ Οἱ θεοὶ

🗏🗐

9 Grib (+2)

θεός, ὡς τὸ Οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια. Ἀλλ

🗏🗐

9 Grib (+2)

κατὰ ψεῦδος Ὁ δὲ Θεὸς μόνος κατ' οὐσίαν ἐστὶ

🗏🗐

9 Grib (+2)

μόνος κατ' οὐσίαν ἐστὶ Θεός.

🗏🗐

10 Grib (+2)

εἴπω, τὴν οὐσίαν τοῦ Θεοῦ τὴν ἁγίαν καὶ ἄκτιστον

🗏🗐

10 Grib (+2)

ἀθανασίαν, καὶ Μόνῳ σοφῷ Θεῷ, καὶ τὸ Οὐδεὶς ἀγαθὸς

🗏🗐

10 Grib (+2)

εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Τὸ γὰρ εἷς ἐνταῦθα

🗏🗐

10 Grib (+2)

Καὶ πάλιν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ

🗏🗐

10 Grib (+2)

Καὶ τὸ Οὐκ ἔστι Θεὸς πλὴν ἐμοῦ.

🗏🗐

11 Grib (+1)

εἷς καὶ μόνος ἐπὶ Θεοῦ ἐν τῇ Γραφῇ οὐ

🗏🗐

11 Grib (+2)

πρὸς τοὺς μὴ ὄντας θεούς, ὀνομαζομένους δὲ ψευδῶς. Ὡς

🗏🗐

11 Grib (+2)

οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν θεὸς ἀλλότριος. Καὶ τὸ Περιεῖλον

🗏🗐

11 Grib (+2)

ὁ Παῦλος. Ὥσπερ εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί

🗏🗐

11 Grib (+2)

πολλοί, ἀλλ' ἡμῖν εἷς Θεός, ὁ Πατήρ, ἐξ οὗ

🗏🗐

11 Eras

καὶ μόνος ἐπὶ τοῦ θεοῦ ἐν τῇ γραφῇ, οὐ

🗏🗐

12 Grib (+1)

ζητοῦμεν ἐνταῦθα πῶς Εἷς Θεὸς εἰρηκὼς οὐκ ἠρκέσθη τῇ

🗏🗐

12 Grib (+2)

καὶ τὸ εἷς ἐπὶ Θεοῦ τὴν φύσιν δηλοῖ), ἀλλὰ

🗏🗐

12 Grib (+2)

τῆς ἐκλογῆς, κηρύσσειν μόνον Θεὸν τὸν Υἱὸν καὶ Θεὸν

🗏🗐

12 Grib (+2)

Θεὸν τὸν Υἱὸν καὶ Θεὸν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

12 Grib (+2)

ὅπερ διὰ τῆς Εἷς Θεὸς ἐδήλωσε ῥήσεως, ἐὰν μὴ

🗏🗐

12 Eras

ἀλλὰ ζητοῦμεν ἐνταῦθα, πῶς θεὸς εἰρηκὼς, οὐκ ἠρκέσθη τῇ

🗏🗐

13 Grib (+2)

σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν

🗏🗐

13 Grib (+1)

τὸ Πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε

🗏🗐

13 Garn

καὶ τὸ, Πιστεύετε εἰς Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε

🗏🗐

14 Garn (+1)

ὁ δὲ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν εἴρηκεν · Ἐγώ εἰμι

🗏🗐

15 Grib (+2)

Χριστὸς τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἔχων ἐν ἑαυτῷ. Καὶ

🗏🗐

21 Grib (+2)

κατάληψιν τῶν ἐπινοιῶν τοῦ Θεοῦ, ὥραν δὲ τὴν ἑνάδος

🗏🗐

21 Grib (+2)

περὶ ἑαυτοῦ εἰδέναι ὁ Θεός, ὅπερ ἐστί, κἀκεῖνο μὴ

🗏🗐

21 Grib (+1)

σοφίαν λέγεται εἰδέναι ὁ Θεός, αὐτοδικαιοσύνη καὶ σοφία ὑπάρχων

🗏🗐

21 Grib (+2)

πονηρία ὁ κτίσας ἡμᾶς Θεός.

🗏🗐

21 Eras

σοφίαν λέγεται εἰδέναι ὁ θεός, αὐτος καὶ δικαιοσύνη καὶ

🗏🗐

22 Grib (+2)

περὶ ἑαυτοῦ εἰδέναι ὁ Θεὸς ὅπερ ἐστί, κἀκεῖνο μὴ

🗏🗐

22 Grib (+2)

μακαριότης. Ὅταν γὰρ μηκέτι Θεὸν ἐν τοῖς κατόπτροις μηδὲ

🗏🗐

22 Grib (+2)

ἔνυλον γνῶσιν, τοῦ δὲ Θεοῦ καὶ Πατρὸς τὴν ἄϋλον

🗏🗐

24 Grib (+2)

βασιλείαν τὸν Χριστὸν τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, ἀπαρχὴν ὄντα

🗏🗐

25 Grib (+2)

Εἷς γὰρ ὢν ὁ Θεός, ἐν ἑκάστῳ γινόμενος ἑνοῖ

🗏🗐

26 Grib (+2)

τὸν θησαυρὸν ἔχοντα τοῦ Θεοῦ ὑπὸ τῶν λιθοκαρδίων καὶ

🗏🗐

28 Grib (+2)

αἱρετικὸς περὶ τοῦ ἀνυποτάκτου Θεοῦ καὶ τοῦ δι' ἡμᾶς

🗏🗐

28 Grib (+2)

Οὐ φοβῇ, ἄνθρωπε, τὸν Θεὸν ἀνυπότακτον ὀνομαζόμενον διὰ σέ

🗏🗐

30 Grib (+1)

κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ. Κτίσμα λέγεις τὸ Πνεῦμα

🗏🗐

30 Grib (+2)

κτίσμα, ὁμοούσιόν ἐστι τῷ Θεῷ. Πῶς δὲ δοῦλον ἀποκαλεῖς

🗏🗐

30 Eras

κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ. τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον

🗏🗐

34 Grib (+2)

ἐστε. Πᾶς δὲ ναὸς Θεοῦ ναός. Εἰ δὲ ναός

🗏🗐

34 Grib (+1)

τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, Θεὸς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

34 Eras

τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, θεὸς τὸ ἅγιον πνεῦμα. λέγεται

🗏🗐

34 Grib

ναοὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Θεὸς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα · Ὁ

🗏🗐

34 Garn (+1)

ναὸς τοῦ ἁγίου Πνεύματος, Θεὸς τὸ ἅγιον Πνεῦμα · Ὁ

🗏🗐

34 Grib (+2)

Ὁ γὰρ πάντα κατασκευάσας Θεός · εἰ δὲ ὡς προσκυνουμένου

🗏🗐

34 Grib

ἡμῖν, ὁμολογήσομεν αὐτὸ εἶναι Θεόν. Κυρίῳ γὰρ τῷ Θεῷ

🗏🗐

34 Garn (+1)

ἡμῖν, ὁμολογήσωμεν αὐτὸ εἶναι Θεόν. Κυρίῳ γὰρ τῷ Θεῷ

🗏🗐

34 Grib (+2)

Θεόν. Κυρίῳ γὰρ τῷ Θεῷ σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ

🗏🗐

35 Grib

Εἰ δὲ τὴν Θεὸς φωνὴν παραιτοῖντο, μανθανέτωσαν τίνος

🗏🗐

35 Garn

Εἰ δὲ τὴν Θεὸς φωνὴν παραιτοῖντο, μανθανέτωσαν τίνος

🗏🗐

35 Eras

εἰ δὲ τὴν θεὸς φωνὴν παραιτοῖντο, μανθανέτωσαν τίνος

🗏🗐

35 Grib

τὰ πάντα ἢ θεᾶσθαι Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ τοίνυν Θεὸς

🗏🗐

35 Grib (+1)

Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ τοίνυν Θεὸς εἴρηται παρὰ τὸ τεθεικέναι

🗏🗐

35 Grib (+2)

πάντα γινώσκει τὰ τοῦ Θεοῦ, ὡς τὸ πνεῦμα τὸ

🗏🗐

35 Grib (+1)

ἐν ἡμῖν τὰ ἡμέτερα, Θεὸς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

35 Grib (+2)

τοῦ Πνεύματος ῥῆμά ἐστι Θεοῦ, Θεὸς τὸ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

35 Grib (+2)

Πνεύματος ῥῆμά ἐστι Θεοῦ, Θεὸς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

35 Grib (+2)

ἔθραυσεν ἐχθρούς, δάκτυλος δὲ Θεοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

35 Grib (+2)

Εἰ ἐγὼ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ὅπερ

🗏🗐

35 Grib (+2)

Εἰ ἐγὼ ἐν Πνεύματι Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, τῆς

🗏🗐

35 Garn

θεᾶσθαι τὰ πάντα ὁ Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ τοίνυν Θεὸς

🗏🗐

35 Garn

ἐν ἡμῖν τὰ ἡμέτερα · Θεὸς οὖν τὸ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

36 Grib (+2)

προσαπαιτούμεθα. Πιστεύω δὲ τῷ Θεῷ ὅτι καρποφορήσετε καὶ τριάκοντα

🗏🗐

36 Grib (+2)

καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.

🗏🗐

38 Grib (+2)

πεποίηκεν ὁ κτίσας ἡμᾶς Θεός. Οὐδεὶς γὰρ διδάσκει τὰς

🗏🗐

Hypotyposis

4 PG

τῷ ὑστερουμένῳ. Οὕτως ὁ Θεὸς τοὺς ἑαυτοῦ παῖδας οἰκονομεῖσθαι

🗏🗐

4 PG

καὶ τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ. Ζητεῖτε γὰρ, φησὶν ὁ

🗏🗐

4 PG

Κύριος, τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ

🗏🗐

5 PG

γενέσθαι ἐν τοῖς τοῦ Θεοῦ θελήμασι, καὶ ἐν τῇ

🗏🗐

6 PG

ὑπόμεινον, καὶ ὄψει τοῦ Θεοῦ τὰ μεγαλεῖα, τὴν ἀντίληψιν

🗏🗐

7 PG

προθέσεις παραιτοῦ · οὔτε γὰρ Θεῷ προσοικειῶνται, οὔτε μὴν παραμένουσιν

🗏🗐

7 PG

κατὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ πορευομένων, ἐλθὼν πρὸς σὲ

🗏🗐

9 PG

μνήσθητι τῆς πρὸς τὸν Θεόν · φαντάζου τὸ φοβερὸν καὶ

🗏🗐

9 PG

ἁμαρτάνουσιν, αἰσχύνην τὴν κατενώπιον Θεοῦ καὶ Χριστοῦ αὐτοῦ, ἀγγέλων

🗏🗐

9 PG

ἀγαθὰ, παῤῥησίαν τὴν μετὰ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Χριστοῦ αὐτοῦ

🗏🗐

10 PG

τὸ φρόνημα, δαίμονας ἀπελαύνει, Θεὸν ἐγγὺς εἶναι παρασκευάζει. Ἅπαξ

🗏🗐

10 PG

τρίτον φαγὼν, εὐχαρίστει τῷ Θεῷ, ὅτι νόμον ἀγάπης πεπλήρωκας

🗏🗐

10 PG

ὅτι δήπερ αὐτὸν τὸν Θεὸν ἕξεις τῆς ἡμετέρας ζωῆς

🗏🗐

11 PG

ἀποτελεῖ · οὐ πολλῷ μᾶλλον Θεῷ τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων

🗏🗐

11 PG

ἱκετηρίαν ποιεῖσθαι; Ὅτι τῷ Θεῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς

🗏🗐

33 Chapters

19

καὶ ὑπὸ τῶν τοῦ θεοῦ σπερμάτων διατρεφόμεναι.

🗏🗐

25

κατὰ στέρησιν τῆς τοῦ Θεοῦ θεωρίας ἐπισυμβαίνουσα.

🗏🗐

28

λογικῆς φθαρτικὴ τῶν τοῦ θεοῦ ἀρετῶν.

🗏🗐

30

φύσις ἀκάθαρτος τῆς τοῦ θεοῦ καταγελῶσα γνώσεως καὶ ἀτιμάζουσα

🗏🗐

Sent alph I

8 paris gr 105 (+1)

Θεὸν ἔργοις μὲν σέβου, λόγῳ

🗏🗐

8 PG

Θεὸν μὲν λόγοις ὕμνει, ἔργοις

🗏🗐

17 (2 vers.)

τὴν δὲ ψυχὴν λόγος θεοῦ.

🗏🗐

23 (2 vers.)

Ψέγειν τὸν ἀνεπίληπτον εἰς θεὸν ἁμαρτία.

🗏🗐

Sent alph II

2 (2 vers.)

Βούλει γνῶναι θεόν, προλαβὼν γνῶθι σεαυτόν.

🗏🗐

9 (2 vers.)

Ἱερὸν θεοῦ ἄνθρωπος ἀνεπίληπτος.

🗏🗐

14 (2 vers.)

Ξένος καὶ πένης θεοῦ κολλούριον—

🗏🗐

23 (4 vers.)

Ψυχὴ καθαρὰ μετὰ θεὸν θεός.

🗏🗐

Assorted Chapters

7 (2 vers.)

Εἰ θέλεις ἄλυπος εἶναι, θεῷ ἀρέσκειν σπούδαζε.

🗏🗐

8 (2 vers.)

φροντίζων ἑαυτοῦ φροντίζεται ὑπὸ θεοῦ.

🗏🗐

14 (2 vers.)

Εἰ φοβῇ τὸν θεόν, ἐκ τῶν δακρύων γνῶθι

🗏🗐

21 (2 vers.)

γὰρ ἀναφαίνεται εὐεργέτης μετὰ θεόν.

🗏🗐

22 (2 vers.)

Ὁ κατὰ θεὸν φίλος ῥέει γάλα καὶ

🗏🗐

26 (2 vers.)

Ὁ φοβούμενος τὸν θεὸν κατὰ θεὸν πάντα ποιεῖ

🗏🗐

26 (2 vers.)

φοβούμενος τὸν θεὸν κατὰ θεὸν πάντα ποιεῖ.

🗏🗐

Eul

pref (2 vers.)

σὺ τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα μοι δοθῇ λόγος

🗏🗐

1

ἂν οὕτως ἄρξῃ κατὰ θεὸν εἴσοδον ἀρχῆς βαστάζων πίστει

🗏🗐

1 PG

ἂν οὕτως ἄρξῃ κατὰ Θεὸν εἰς ἀρχῆς ὁδὸν βαδίζων

🗏🗐

5 (2 vers.)

εἰρηνοποιοὶ ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται. Καὶ γὰρ ἐὰν

🗏🗐

6 (2 vers.)

τὸν ἡγεμόνα τῆς κατὰ θεὸν λύπης μετέωρον εὑρίσκει · ἔπειτα

🗏🗐

6

ἀντὶ δὲ τῆς κατὰ θεὸν λύπης λύπην τὴν ἐναντίαν

🗏🗐

6 (2 vers.)

αἰτιῶν ὠθουμένη · ἡ κατὰ θεὸν λύπη τοῖς δάκρυσι τὴν

🗏🗐

6 PG

Ἀντὶ δὲ τῆς κατὰ Θεὸν λύπης, τὴν ἐναντίαν τῷ

🗏🗐

8 (2 vers.)

ὅταν αὐτὴν ταῖς κατὰ θεὸν ἐννοίαις ἀργὴν καταλάβωσιν. Ἀροτρία

🗏🗐

9 (2 vers.)

καὶ ἀγάπῃ δούλευε τῷ θεῷ, τὸ μὲν ὡς δεσπότῃ

🗏🗐

10

πυροῦ ἐξέλθῃ σοι κνίδη. Θεὸν ἐν οἷς παρέχεις μνημόνευε

🗏🗐

10 PG

πυροῦ, ἐξέλθῃ σοι κνίδη. Θεοῦ ἐν οἷς παρέχεις μνημόνευε

🗏🗐

10 (2 vers.)

ἵνα σου τὴν εἰς θεὸν ἐλπίδα τοῖς χρήμασι μερίσῃ

🗏🗐

12 (2 vers.)

ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ θεῷ · ὁ δὲ μὴ εἰδὼς

🗏🗐

14 (2 vers.)

Εἰ δὲ καὶ μόνῳ θεῷ ἐκφαίνεις τὰ τῆς αἰσχύνης

🗏🗐

16

Νοῦς κλεπτόμενος ἀπὸ θεοῦ καὶ μνήμῃ μακρυνόμενος καὶ

🗏🗐

16 PG

νοῦς κλεπτόμενος ἀπὸ Θεοῦ, καὶ μνήμης μακρυνόμενος, καὶ

🗏🗐

17 (2 vers.)

τῶν σπουδαίων ἐφάπτῃ, οὐ θεῷ ἀλλ' ἀνθρώποις ἐργάζῃ. Μὴ

🗏🗐

17 (2 vers.)

τὸν ἑαυτοῦ φθόνον τῷ θεῷ προσάψας αὐτὸς ὡς ἄφθονος

🗏🗐

21

οὖν βούλοιτο τούτων σὺν θεῷ περιγενέσθαι, λεπτυνέτω τὴν σάρκα

🗏🗐

21 (2 vers.)

ματαίαν δόξαν ἐξώσομεν καὶ θεῷ εὐαρεστήσομεν, τοῦ δὲ τὰς

🗏🗐

21 PG

τις οὖν βούλοιτο σὺν Θεῷ τούτων περιγενέσθαι, λεπτυνέτω τὴν

🗏🗐

22 (2 vers.)

ἴδιον οὐδὲν πλὴν τοῦ θεοῦ · αὕτη γάρ ἐστι καὶ

🗏🗐

22

γάρ ἐστι καὶ ὁ Θεός.

🗏🗐

22 PG

αὕτη γάρ ἐστιν ὁ Θεός.

🗏🗐

24 (2 vers.)

χρυσοφοροῦνται. Τὸν δὲ τοῦ θεοῦ φόβον ἐπενδύου τῶν τῆς

🗏🗐

24 (2 vers.)

καὶ λογισμῶν καταγνωσόμεθα καὶ θεὸν ἐπιγνωσόμεθα. Ὁ ἐκ πρακτικῆς

🗏🗐

25 (2 vers.)

ἀδελφόν σου μὴ ὡς θεὸν αὐτὸν ἴδῃς. Τὰς συνεχεῖς

🗏🗐

25 (2 vers.)

μόνον ἀγγέλους, ἀλλὰ καὶ θεὸν ὑποδεξώμεθα · ἐφ' ὅσον γάρ

🗏🗐

29

ἐκφοβούντων ὁ κάμνων τὸν θεὸν τῇ εὐχῇ ἐπεζήτει, ἐκείνων

🗏🗐

29

ὄγκον ἀναλέγων τῷ παντεπόπτῃ θεῷ ἐπεδείκνυ · τῶν δὲ πάλιν

🗏🗐

29 PG

ὄγκον ἀναλέγων, τῷ παντεπόπτῃ Θεῷ ἐπεδείκνυε · τῶν δὲ πάλιν

🗏🗐

29 (2 vers.)

ἄλλου τῆς πλάνης σὺν θεῷ περιεγένετο · τῇ γὰρ μνήμῃ

🗏🗐

29

τὰς παρειὰς καταβρέξαντες τὸν θεὸν ἱκετεύσωμεν ἐπὶ τὸ διαλυθῆναι

🗏🗐

29 PG

δάκρυσι τὰς παρειὰς καταβρέξαντες, Θεὸν ἱκετεύσωμεν ἐπὶ τῷ διαλυθῆναι

🗏🗐

29 PG

κάμνων τῇ εὐχῇ τὸν Θεὸν ἐπεζήτει, ἐκείνων δὲ ταῖς

🗏🗐

30

ἐν καιρῷ τῆς κατὰ θεὸν μερίμνης, ἵνα μερίμνῃ μέριμναν

🗏🗐

30 PG

ἐν Θεῷ τῆς κατὰ Θεὸν μερίμνης, ἵνα μερίμνῃ μέριμναν

🗏🗐

30 PG

ὑμνῳδίᾳ, καὶ ὑστεροῦντες ἐν Θεῷ τῆς κατὰ Θεὸν μερίμνης

🗏🗐

32

ἡ ἐν ἐμοὶ βοήθειαν. θεὸν γὰρ βοηθὸν ἐφ' οἷς

🗏🗐

32 PG

ἡ ἐν ἐμοὶ βοήθεια. Θεὸν γὰρ βοηθὸν ἐφ' οἷς

🗏🗐

Vices

7 A1 (+2)

ψυχῆς εὐστάθεια, λογισμῶν εὐταξία, θεοῦ κειμήλιον, ἀγγέλων καύχημα, διαβόλου

🗏🗐

8 A1

λαμβανόμενος ἑαυτοῦ ἐπὶ ἐντολῆς θεοῦ ἀθετήσει, ἢ ἐλλείψει ἢ

🗏🗐

8

ἐγκοπῆς δε οἰκείωσις. Ἀφθονία θεοῦ μίμημα, ἀγγέλων θέλημα, ἁγίων

🗏🗐

8

πρώτη, ἀνθρώπων κτῆμα παρὰ θεοῦ, ψυχῆς ἁπλότης, καρδίας διηνεκὴς

🗏🗐

8

ἀδαπάνητος πλοῦτος, ἀνεκλειπὴς χάρις θεοῦ, προκοπτόντων σύνδρομος, κατορθούντων συνεργός

🗏🗐

9 A2

Ὑπερηφανία, ἀντίταξις θεοῦ, φαντασία δαιμονική, ζῆλος πονηρός

🗏🗐

9 A2

νουθεσία φθορᾶς. Ταπεινοφροσύνη εὐχάριστος θεοῦ ὁμολογία, ἐπίγνωσις φύσεως ἀληθής

🗏🗐

9 A2

λαμβανόμενος ἑαυτοῦ ἐπὶ ἐντολῆς θεοῦ ἀθετήσει, ἢ ἐλλείψει ἢ

🗏🗐

9

Ὑπερηφανία, κενοδοξίας κύημα, θεοῦ χωρισμός, διαβόλου οἰκισμός, βοηθείας

🗏🗐

9

διαβόλου οἰκισμός, βοηθείας ἄρνησις, θεοῦ ἔκπτωσις, κολάσεως μέτοχος, ἀναστάσεως

🗏🗐

9

τρόπος, ἀρετῶν πτῶσις, ἀντίδικος θεοῦ, διανοίας τύφλωσις, ἀσύγγνωστος μέθη

🗏🗐

conclusion

διακρίσεως ἐκ τῆς τοῦ θεοῦ χάριτος ἠξιωμένος, συνήσει τὰ

🗏🗐

On Masters and Disciples

10

ἐλπίδι τῇ εἰς τὸν θεόν · †κήνησον τοὺς πόδας ἐν

🗏🗐

Thoughts

2

μάχεται, τοῦ νομοθετήσαντος αὐτὸν θεοῦ τὴν φαντασίαν ἀναδέξασθαι μὴ

🗏🗐

5

καὶ ὀσφὺν ἄβρωτα τοῖς θεοῖς καὶ τῶν ἔξωθέν τις

🗏🗐

5 PG

καὶ ὀσφὺν ἄβρωτα τοῖς θεοῖς τις τῶν ἔξωθεν σοφῶν

🗏🗐

9 (2 vers.)

ὀλίγον τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ

🗏🗐

11 (2 vers.)

καὶ τὸν φόβον τοῦ θεοῦ καὶ τὴν εὐλάβειαν ἀποδύεται

🗏🗐

11 (2 vers.)

ὄντως «σεισμοῦ πυρφόρου», καὶ θεὸν μὲν δῆθεν ὁμολογεῖ, τί

🗏🗐

12

δαίμονος καὶ προσφεύγοντας τῷ θεῷ · «γεννήματα ἐχιδνῶν», ἐκάλει λέγων

🗏🗐

12 PG

δαίμονος, καὶ προσφεύγοντας τῷ Θεῷ · «Γεννήματα ἐχιδνῶν, φησὶ, τίς

🗏🗐

12 (2 vers.)

ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων

🗏🗐

13

Δαυὶδ ἀξίαν τῆς τοῦ θεοῦ μνήμης ἀπεφήνατο εἶναι, «Μνήσθητι

🗏🗐

13 PG

ἀξίαν ταύτην τῆς τοῦ Θεοῦ μνήμης ἀπεφθέγξατο εἶναι · «Μνήσθητι

🗏🗐

17 (2 vers.)

τὰ πρόβατα, ἵνα ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ

🗏🗐

18 (2 vers.)

περιπίπτοντας λογισμοῖς · «Ἐγὼ εἶπα · θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου

🗏🗐

19

πῶς; εἰκών ἐστι τοῦ θεοῦ · ἀλλὰ τὸ νόημα τοῦ

🗏🗐

19 (2 vers.)

κακῶς κεχρῆσθαι τοῖς τοῦ θεοῦ κτίσμασι τὸν νοῦν ἀναγκάζουσα

🗏🗐

19 (2 vers.)

ἥνπερ περιτέμνειν ὁ τοῦ θεοῦ νόμος πεπίστευται. Καὶ ταῦτά

🗏🗐

19

παραβάλλομεν, οὐδὲ γὰρ ἀγγέλους θεῷ συνάπτειν δυνάμεθα οὐδὲ δαίμονας

🗏🗐

19 PG

καὶ πῶς; ἔστιν εἰκὼν Θεοῦ. Ἀλλὰ τὸ νόημα τοῦ

🗏🗐

19 PG

παραβάλλομεν · οὔτε γὰρ ἀγγέλους Θεῷ συνάπτειν πλέον δυνάμεθα, οὔτε

🗏🗐

22

τῶν τοιούτων νοημάτων παραστῆναι θεῷ καὶ τὸν τῆς δικαιοσύνης

🗏🗐

22

τὸ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ ἄριστον παρῃτήσατο · καὶ πάλιν

🗏🗐

22 PG

πνιγόμενον ὑπὸ τοιούτων παραστῆναι Θεῷ, καὶ τὸν τῆς δικαιοσύνης

🗏🗐

26

αἰτείτω» γνῶσιν «παρὰ τοῦ θεοῦ τοῦ διδόντος πᾶσιν ἁπλῶς

🗏🗐

26

καὶ μακάριον δουλεῦσαι γνώσει θεοῦ · ἐπικίνδυνον γὰρ ὄντως μὴ

🗏🗐

26

πραγμάτων ἑκούσιος τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν · δευτέρα δὲ

🗏🗐

29

ψυχὴ γὰρ πρακτικὴν σὺν θεῷ κατορθώσασα καὶ λυθεῖσα τοῦ

🗏🗐

30

μὲν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ γενέσθαι κωλύουσιν, οὗτοι παρὰ

🗏🗐

32

νοῦν ἄνευ λογισμῶν προσάγειν θεῷ, κρατείτω θυμοῦ καὶ τοὺς

🗏🗐

33

μεμνῆσθαι ὅτι λόγια ἅγια θεοῦ ζῶντος ἀναγινώσκομεν.

🗏🗐

34

με, γενοῦ μοι εἰς θεὸν ὑπερασπιστὴν καὶ εἰς τόπον

🗏🗐

37 (2 vers.)

νοῦς προσευχόμενος, τοῦτο καὶ θεὸν ἄξιον ὁμολογεῖν. Ἀλλὰ φύγωμεν

🗏🗐

39

παρεμφερῆ, ἥντινα καὶ τόπον θεοῦ ἡ γραφὴ ὀνομάζει ὑπὸ

🗏🗐

39 PG

παρεμφερῆ, ἥντινα καὶ τόπον Θεοῦ Γραφὴ ὀνομάζει ὑπὸ τῶν

🗏🗐

40

ὁ νοῦς τὸν τοῦ θεοῦ τόπον ἐν ἑαυτῷ, μὴ

🗏🗐

40

ἐκτυποῦντος τὸν τόπον τοῦ θεοῦ.

🗏🗐

41 (2 vers.)

λόγος ἦν πρὸς τὸν θεὸν» ἐναποτίθεται μέν τι νόημα

🗏🗐

41 (2 vers.)

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ · ἐκεῖ γὰρ λέγεται καθέζεσθαι

🗏🗐

41

γὰρ λέγεται καθέζεσθαι ὁ θεὸς ἔνθα γινώσκεται · διὸ καὶ

🗏🗐

41 (2 vers.)

διὸ καὶ θρόνος λέγεται θεοῦ νοῦς καθαρός · λέγεται καὶ

🗏🗐

41

Τὸ τοίνυν νόημα τοῦ θεοῦ οὐκ ἐν τοῖς νοήμασιν

🗏🗐

41 PG

Τὸ τοίνυν νόημα τοῦ Θεοῦ, οὐκ ἐν τοῖς τυποῦσι

🗏🗐

41 (2 vers.)

δὲ αὐτὸν παρίστησι τῷ θεῷ, διότι τὸ τοῦ θεοῦ

🗏🗐

41 (2 vers.)

θεῷ, διότι τὸ τοῦ θεοῦ νόημα οὐκ ἐν τοῖς

🗏🗐

41 (2 vers.)

γάρ ἐστι σῶμα ὁ θεὸς –, ἀλλ' ἐν τοῖς μὴ

🗏🗐

41 PG

Ἐκεῖ γὰρ λέγεται καθέζεσθαι Θεὸς, ἔνθα γινώσκεται, διότι καὶ

🗏🗐

epilogue PG

χάριτι τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ πρέπει τιμὴ

🗏🗐

Eight Thoughts

1.17

κόρῳ, οὐ δέχεται γνῶσιν Θεοῦ.

🗏🗐

1.26

καὶ προσευχὴ ἐγκρατοῦς ὄσφρησιν Θεοῦ.

🗏🗐

2.17

σώφρονα κανεῖ πρὸς δοξολογίαν Θεοῦ ·

🗏🗐

4.11

Πραΰτης ἀνδρὸς μνημονεύεται παρὰ Θεῷ, καὶ ἀόργητος ψυχὴ ναὸς

🗏🗐

4.14

σεμνὸς αἰσχρὸν καταγώγιον, καὶ Θεὸς μνησίκακον καρδίαν.

🗏🗐

5.19

ἀδόκιμον, καὶ λύπη κατὰ Θεὸν καρδίαν ἐν ἁμαρτίαις ·

🗏🗐

6.16

οὐ μὴ ποιήσει ἔργον Θεοῦ ἐπιμελῶς · καθῄρηται μὲν γὰρ

🗏🗐

6.17

πολλῆς προσεδρείας καὶ φόβου Θεοῦ.

🗏🗐

7.8

ἀνθρωπαρέσκου οὐκ ἀναβήσεται πρὸς Θεόν.

🗏🗐

7.16

μὴ ἀνενεχθῇ εἰς θυσιαστήριον Θεοῦ.

🗏🗐

7.20

δὲ νευροῖ νοῦν ἀποπεπτωκότα Θεοῦ, τὸν ἀσθενοῦντα ἐποίησεν ἐῤῥώμενον

🗏🗐

8.5

νοσεῖ ὁ ἀποστήσας ἑαυτὸν Θεοῦ, καὶ ἰδίᾳ δυνάμει ἐπιγράφων

🗏🗐

8.8

ἀρετὴ ὑπερηφάνου οὐ χρησιμεύει Θεῷ.

🗏🗐

8.9

κλῶνα κατάκαρπον, καὶ φόβος Θεοῦ ἐνάρετον ψυχήν. Ὥσπερ βάρος

🗏🗐

8.10

γὰρ ὑπερηφάνου ἐγκαταλιμπάνεται ὑπὸ Θεοῦ, καὶ γίνεται δαιμόνων ἐπίχαρμα

🗏🗐

8.10

πρὸ μικροῦ ἑαυτὸν ἀντιτάσσων Θεῷ, καὶ τὴν ἐκείνου βοήθειαν

🗏🗐

8.12

Μέγα ἄνθρωπος βοηθούμενος παρὰ Θεοῦ · ἐγκατελείφθη, καὶ τὸ ἀσθενὲς

🗏🗐

8.12

ἔχεις, ὃ μὴ παρὰ Θεοῦ ἔλαβες · τί οὖν τῷ

🗏🗐

8.12

τί τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ ὡς ἰδίῳ κτήματι ἐγκαλλωπίζῃ

🗏🗐

8.12

μὴ ἐπαίρου πολύ · κτίσμα Θεοῦ εἶ, μὴ ἀθέτει τὸν

🗏🗐

8.12

τὸν Κτίσαντα · βοηθῇ παρὰ Θεοῦ, μὴ ἀρνοῦ τὸν εὐεργέτην

🗏🗐

8.19

Προσευχὴ ταπεινοῦ ἐπικάμπτει Θεὸν, παροξύνει δὲ τὸν Θεὸν

🗏🗐

8.19

Θεὸν, παροξύνει δὲ τὸν Θεὸν δέησις ὑπερηφάνου.

🗏🗐

On Prayer

pref.4 PG

χάριτι Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα

🗏🗐

3 (2 vers.)

ὁμιλία ἐστι νοῦ πρὸς θεόν · Ποίας οὖν δεῖται καταστάσεως

🗏🗐

31

συμφωνοῦσι τῷ βουλήματι τοῦ θεοῦ · ἀλλὰ μᾶλλον καθὼς ἐδιδάχθης

🗏🗐

31 PG

συμφωνοῦσι τῷ θελήματι τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ μᾶλλον καθὼς ἐδιδάχθης

🗏🗐

32 (2 vers.)

βιαζόμενος τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ καὶ μὴ ἀποδιδοὺς αὐτῷ

🗏🗐

33

Τί ἀγαθὸν ἀλλ' ἢ θεός; Οὐκοῦν αὐτῷ ἀποδῶμεν πάντα

🗏🗐

33 PG

ἄλλο ἀγαθὸν, ἀλλ' ἢ Θεός; Οὐκοῦν αὐτῷ ἀποδῶμεν πάντα

🗏🗐

34

μὴ κομιζόμενος εὐθέως παρὰ θεοῦ τὸ αἴτημα · βούλεται γάρ

🗏🗐

34 (2 vers.)

γὰρ ἀνώτερον τοῦ τῷ θεῷ προσομιλεῖν καὶ τῇ πρὸς

🗏🗐

36 (2 vers.)

ἐστιν ἀνάβασις νοῦ πρὸς Θεόν.

🗏🗐

41

Ὅρα εἰ ἀληθῶς θεῷ παρέστηκας ἐν τῇ προσευχῇ

🗏🗐

41 PG

Ὅρα, ἐὰν ἀληθῶς Θεῷ παρέστηκας ἐν τῇ προσευχῇ

🗏🗐

47 (2 vers.)

δρόμῳ καὶ τῇ πρὸς Θεὸν ἐκδημίᾳ.

🗏🗐

51

λογικῶς κινεῖσθαι καὶ τὸν θεὸν Λόγον ἐπιζητεῖν.

🗏🗐

51 PG

λογικῶς κινεῖσθαι καὶ τὸν Θεοῦ Λόγον ἐπιζητεῖν.

🗏🗐

55 (2 vers.)

Ὁ ἀγαπῶν τὸν θεὸν τούτῳ ὡς πατρὶ ἀεὶ

🗏🗐

56 (2 vers.)

καὶ μακρὰν ἀπέχειν ἀπὸ θεοῦ.

🗏🗐

57 (2 vers.)

καὶ μακρὰν ἀπάγουσιν ἀπὸ θεοῦ.

🗏🗐

58

οὔπω τέλειον τὸν τοῦ θεου τόπον ἐθεάσατο · δύναται γὰρ

🗏🗐

58 PG

οὔπω τέλεον τὸν τοῦ Θεοῦ τόπον ἐθεάσατο · δύναται γὰρ

🗏🗐

59

Εἰ προσεύξασθαι βούλει, θεοῦ χρεία τοῦ διδόντος εὐχὴν

🗏🗐

59 PG

Εἰ προσεύξασθαι βούλει, Θεοῦ χρεία τοῦ διδόντος εὐχὴν

🗏🗐

59 PG

καὶ ἀληθείᾳ προσκυνεῖσθαι τὸν Θεὸν, τουτέστι τὸν Πατέρα, ἐπεὶ

🗏🗐

59 PG

ἐπεὶ καὶ τὰ τρία Θεός.

🗏🗐

62

σου τῷ πολλῷ πρὸς θεὸν πόθῳ κατὰ μικρὸν οἷον

🗏🗐

62 PG

τῷ πολλῷ πρὸς τὸν Θεὸν πόθῳ κατὰ μικρὸν οἷον

🗏🗐

64 (2 vers.)

θεωρήματα · ὁ δὲ γε θεὸς τοὐναντίον δρᾷ · αὐτῷ τῷ

🗏🗐

66 (2 vers.)

προσευχῇ πρᾶττε, ἵνα ὁ θεὸς ἐγγίσας συμπορεύσηταί σοι.

🗏🗐

73 (2 vers.)

ὑποτίθενται γὰρ αὐτῷ δόξαν θεοῦ καὶ σχηματισμόν τινα τῶν

🗏🗐

75 (2 vers.)

Ὁ τοῦ θεοῦ ἄγγελος ἐπιστὰς λόγῳ μόνῳ

🗏🗐

77 (2 vers.)

δὲ ὑποληπτέον τὴν πρὸς θεὸν φιλίαν, ἤτοι τὴν τελείαν

🗏🗐

78 (2 vers.)

ἁμαρτίας, σκόπει πόσον ἀφέστηκας θεοῦ ὀφείλων ἐν αὐτῷ εἶναι

🗏🗐

81 (2 vers.)

ἑαυτῶν βουλόμεθα ἱκετεῦσαι τὸν θεόν, ἀλλὰ καταφρονοῦντες τῆς ἑαυτῶν

🗏🗐

81

τὸν τούτων δεσπότην καὶ θεὸν καταλιμπάνοντες δαίμοσιν ἀκαθάρτοις συντυγχάνομεν

🗏🗐

81 PG

λειτουργίας, καὶ τὸν τούτων Θεὸν, καὶ Δεσπότην καταλιμπάνοντες δαίμοσιν

🗏🗐

88

παραβολῇ τό · εἰ καὶ θεὸν οὐ φοβοῦμαι καὶ ἄνθρωπον

🗏🗐

88 PG

τό · «Εἰ γὰρ καὶ Θεὸν οὐ φοβοῦμαι, καὶ ἄνθρωπον

🗏🗐

88 (2 vers.)

Οὕτως οὖν καὶ ὁ θεὸς ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν τῶν

🗏🗐

89

σοι δοκεῖ, ἀλλ' ὡς θεῷ ἀρέσκει γίνεσθαι τὰ κατὰ

🗏🗐

89 PG

σοι δοκεῖ, ἀλλ' ὡς Θεῷ ἀρέσκει τὰ κατὰ σὲ

🗏🗐

90

Κἂν μετὰ θεοῦ δοκῇς εἶναι, φυλάττου τὸν

🗏🗐

90 PG

Κἂν μετὰ Θεοῦ δοκῇς εἶναι, φυλάττου τῆς

🗏🗐

90

σου, ὡς καὶ ἀπὸ θεοῦ αὐτὸν ἀφιστᾶν παρεστῶτα αὐτῷ

🗏🗐

90 PG

νοός σου, καὶ ἀπὸ Θεοῦ ἀποσπᾷν αὐτὸν παρεστῶτα αὐτῷ

🗏🗐

94 (2 vers.)

εὐχὴν καὶ παρακάλει τὸν θεόν · ἵνα, εἰ μὲν ἐξ

🗏🗐

94

τῇ βακτηρίᾳ τῆς πρὸς θεὸν ἐντεύξεως κεχρημένου · εὐθέως γάρ

🗏🗐

94 (2 vers.)

γάρ, ἀοράτως καὶ ἀφανῶς θεοῦ δυνάμει μαστιζόμενοι, μακρὰν ἐλασθήσονται

🗏🗐

94 PG

σοῦ ἐμπύρως τῇ πρὸς Θεὸν ἐντεύξει κεχρημένου · εὐθέως γὰρ

🗏🗐

96

ἐντελεῖται περὶ σοῦ ὁ θεὸς τοῦ διαφυλάξαι σε · καὶ

🗏🗐

97 (2 vers.)

λογισμόν, λέγων πρὸς τὸν θεόν · Οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι

🗏🗐

99 PG

τέλειον αὐτῶν κατεφρόνησας, εἰ Θεῷ παντοκράτορι, καὶ δημιουργῷ, καὶ

🗏🗐

100

Εἰ θεῷ παντοκράτορι καὶ δημιουργῷ καὶ

🗏🗐

100 (2 vers.)

τοῦ λέγοντος · Κύριον τὸν θεόν σου φοβηθήσῃ · καὶ πάλιν

🗏🗐

102

καὶ σὺ δικαιωθῇς ὑπὸ θεοῦ.

🗏🗐

107 (2 vers.)

ἔμεινεν ἐκ τῆς τοῦ θεοῦ συνουσίας, τοῦ δαίμονος ἐν

🗏🗐

109 (2 vers.)

ἐβλάβη ὁ ἀγαπήσας τὸν θεὸν ὑπὲρ ἑαυτόν.

🗏🗐

112

ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ.

🗏🗐

118

προσευχόμενος πλείονα πόθον πρὸς θεὸν ἀεὶ προσλαμβάνει.

🗏🗐

118 PG

πλείονα πόθον ἀεὶ πρὸς Θεὸν προσλαμβάνει.

🗏🗐

122

ὁ πάντας ἀνθρώπους ὡς θεὸν μετὰ θεὸν ἡγούμενος.

🗏🗐

122

ἀνθρώπους ὡς θεὸν μετὰ θεὸν ἡγούμενος.

🗏🗐

123 PG

ὁ πάντας ἀνθρώπους ὡς Θεὸν μετὰ Θεὸν λογιζόμενος.

🗏🗐

123 PG

ἀνθρώπους ὡς Θεὸν μετὰ Θεὸν λογιζόμενος.

🗏🗐

126 (2 vers.)

ἑαυτοῦ πᾶσαν καρποφορῶν τῷ θεῷ.

🗏🗐

129

Ἐμπίστευσον τῷ θεῷ τὴν χρείαν τοῦ σώματος

🗏🗐

129 PG

Ἐμπίστευσον τῷ Θεῷ τὴν χρείαν τοῦ σώματος

🗏🗐

147

ἵνα εὐπρόσδεκτον δῶμεν τῷ θεῷ θυμίαμα τῷ νοητῷ θυσιαστηρίῳ

🗏🗐

147 PG

ἵνα εὐπρόσδεκτον δῶμεν τῷ Θεῷ θυμίαμα ἐν τῷ νοητῷ

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.2

περικόπτει ἐλπὶς ἡ εἰς Θεόν.

🗏🗐

1.3

νοῦν συστέλλει ἀνάγνωσις λογίων Θεοῦ, καὶ ἀγρυπνία μετὰ προσευχῆς

🗏🗐

1.5

ᾗ ἀνθίσταται καὶ ὁ Θεὸς, καταπαύει ταπεινοφροσύνη ἁμέτρητος, ἡ

🗏🗐

1.12

διάνοιαν, ὅτι ἐγένου υἱὸς Θεοῦ καὶ μεταβέβηκας ἐκ του

🗏🗐

1.15

Πῶς ὁ ἀκούων διδαχῆς Θεοῦ καὶ μὴ ποιῶν δαρήσεται

🗏🗐

1.15

ἀποστρεφόμενος τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ ὡς ἀπειθὴς τιμωρηθήσεται · ὁ

🗏🗐

2.3

σταγόνες ἀμέτρητοι, οὕτως σοφία Θεοῦ ἀνεξιχνίαστος.

🗏🗐

2.6

οὕτως οὐκ ἔστι κτήσασθαι Θεοῦ σοφίαν ἄνευ πολέμου, καὶ

🗏🗐

2.18

οὐκ ἔστι κατορθῶσαι ἐντολὴν Θεοῦ, κατακρατοῦντος τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος

🗏🗐

2.19

προσευχὴν μὴ προσκαρτερήσαντα τῷ Θεῷ ἐν εὐθείᾳ καρδίᾳ.

🗏🗐

2.21

καὶ σεσαρωμένος ἀπὸ ἀρετῶν Θεοῦ, κατοικητήριον ἔσται δαιμόνων.

🗏🗐

2.23

ἁμαρτίαις ἡμεροῦται, εἰ νόμῳ Θεοῦ πολιτεύσεται.

🗏🗐

2.25

καὶ ἡ γνῶσις του Θεοῦ συντηρουμένη διδάσκει τὸν μετέχοντα

🗏🗐

2.31

τῇ φύσει μία ἐστί. Θεοῦ φύσιν οὐ καταλάβοις, οὐδ

🗏🗐

2.31

εἰ πτεροῖς πετόμενος, ὁ Θεὸς ἀκατάληπτός ἐστι, διὸ καὶ

🗏🗐

2.32

ἄνθρωπος οὐ δυνήσεται ἐξευρεῖν Θεοῦ φύσιν ἢ ἀρχήν.

🗏🗐

2.36

γὰρ ἐκτίσθημεν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πρῶτον, καλοὶ λίαν, τοῦτο

🗏🗐

2.37

βιῶν, οὐ τηρεῖ ἐντολὰς Θεοῦ.

🗏🗐

2.39

κατορθοῖς τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ, μὴ λέγε πιστὸν σεαυτὸν

🗏🗐

2.40

κτίσις τῷ προστάγματι τοῦ Θεοῦ πειθαρχεῖ, ὁ δὲ ἄνθρωπος

🗏🗐

2.41

Οὐδὲν παρέξομεν Θεῷ εἰ τηρήσομεν ἑαυτοὺς ἁγνοὺς

🗏🗐

2.42

ἕτερόν τινα τὴν τοῦ Θεοῦ ἐντολὴν, οὐ γὰρ ἐκεῖνοί

🗏🗐

2.42

ἐναντιούμενος πρὸς κατόρθωσιν ἐντολῶν Θεοῦ, καὶ ἀρετῶν, βδελυκτὸς καὶ

🗏🗐

Sch Ps

1.sch4

μελετήσει τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὁ τὰ καλὰ ἔργα

🗏

1.sch11

τὸ καλὸν οἶδεν ὁ θεὸς, φαῦλον δὲ οὐδέν · ἀνάξια

🗏

2.sch1

Ὀργή ἐστι θεοῦ κόλασις ἐπίπονος ἐπὶ τῷ

🗏

2.sch3

καὶ τοῦ αἰτίου τούτων θεοῦ.

🗏

3.sch2

πολυποικίλῳ σοφίᾳ τῇ τοῦ θεοῦ.

🗏

4.sch5

ἀπάθεια ψυχῆς λογικῆς προσφερομένη θεῷ · ἐλπὶς δέ ἐστιν ἀγαθὴ

🗏

4.sch6

βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ, οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸ

🗏

4.sch6

σοφὴν Θεκωϊτίδα, ὥσπερ ἄγγελος θεοῦ ἦν ὁ Δαυὶδ πάντα

🗏

4.sch7

πληθύνει ἁμαρτωλούς, εὐφροσύνη δὲ θεοῦ εὐφραίνει δικαίους.

🗏

5.sch3

τὸ εἶναι ἄνθρωποι γένωνται θεοί, ἐπειδὴ καὶ θεοὶ γεγονότες

🗏

5.sch3

γένωνται θεοί, ἐπειδὴ καὶ θεοὶ γεγονότες καὶ υἱοὶ ὑψίστου

🗏

5.sch4

Ναὸς ἅγιός ἐστιν τοῦ θεοῦ ὁ Χριστός, διότι ὁ

🗏

5.sch4

ὁ Χριστός, διότι ὁ θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον

🗏

5.sch11

διάφορα περιέχον τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν.

🗏

5.sch12

Ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ ᾗ μὲν ἀμύνεται τοὺς

🗏

5.sch12

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ Θεοῦ εἰς δύο, εἰς πρᾶξιν

🗏

8.sch2b

ἐπαίδευσεν διὰ τὰς εἰς θεὸν βλασφημίας.

🗏

9.sch2

Θρόνος θεοῦ ὁ Χριστὸς · θρόνος δὲ

🗏

9.sch8

ἐπελάθετο τὰ ἔθνη τοῦ θεοῦ, ᾔδει ποτὲ τὰ ἔθνη

🗏

9.sch10

Θεὸς ἐγγίζων ἐγώ; φησὶν ἐν

🗏

9.sch18

γὰρ ἐγὼ πείθομαι κολάζειν θεόν. Βραχίονα δὲ εἶπεν τὴν

🗏

15.sch1

ἀγαθοὺς καὶ οὐ τὸν θεὸν ἀπεργάζεται. Εἰ γὰρ τὰ

🗏

15.sch2

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ Θεοῦ.

🗏

15.sch3

ἐκ μέτρου δίδωσιν ὁ θεὸς τὸ πνεῦμα καὶ τὸ

🗏

16.sch7

ὁ Ἰὼβ χεῖρα λέγει Θεοῦ, ἡ χείρ γὰρ σου

🗏

16.sch7

τῆς εὐεργετικῆς χειρὸς τοῦ θεοῦ καλεῖ ὁ Δαυὶδ ῥομφαίαν

🗏

16.sch7

καλεῖ ὁ Δαυὶδ ῥομφαίαν θεοῦ · χεὶρ δὲ εὐεργετικὴ θεοῦ

🗏

16.sch7

θεοῦ · χεὶρ δὲ εὐεργετικὴ θεοῦ οἱ ἅγιοι ἄγγελοί εἰσι

🗏

17.sch4

Ναὸς μὲν θεοῦ ὁ Χριστός, ναὸς δὲ

🗏

17.sch6

Ὁ θεὸς ἐν μὲν τοῖς ἁγίοις

🗏

17.sch7

κυρίου. Εἰ δὲ ὁ θεὸς ἡμῶν φῶς ἐστι, πῶς

🗏

17.sch7

σωματικὴν φύσιν ἐν ᾗ θεὸς διὰ τῶν λόγων ὁρᾶται

🗏

17.sch9

καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται.

🗏

17.sch12

ψυχῆς ἐκ χάριτος, προσγινομένη θεοῦ καὶ σπουδῆς τοῦ ἀνθρώπου

🗏

17.sch13

ἑαυτῷ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ, ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός

🗏

17.sch13b

Μόνος ὁ μετὰ θεοῦ ὢν δύναται ἄμωμος εἶναι

🗏

17.sch15

ὁσίοις ὅσιός ἐστιν ὁ θεὸς, ἐν δὲ τοῖς ἀθῴοις

🗏

17.sch15

στρεβλὸν γὰρ εἰπεῖν τὸν θεὸν ἐφυλάξατο. Τούτους τοὺς στίχους

🗏

17.sch15

λαμβάνουσιν. Οὕτω δὲ συστρεβλοῦται θεὸς ὡς ἐν τῷ Δευτερονομίῳ

🗏

18.sch1

οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν θεοῦ, οἱ δὲ οὐρανοὶ ἀπολοῦνται

🗏

18.sch1

ἄρα τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ ἀπολοῦνται. Ἀλλὰ μὴν οὐδεὶς

🗏

18.sch1

διηγούμενος τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ ἀπολεῖται — τοὺς γὰρ δοξάζοντάς

🗏

18.sch1

δοξάζοντάς με, φησὶν ὁ θεός, δοξάσω —, οὐκ ἄρα οἱ

🗏

18.sch1

οὐρανοὶ τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ τῆς νοερᾶς εἰσι φύσεως

🗏

18.sch2

εἴρηκεν ὁ ἀπόστολος ὅτι θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον

🗏

19.sch2

ἐν τῷ σωτηρίῳ τοῦ θεοῦ.

🗏

20.sch1

Στέφανος μὲν Χριστοῦ ὁ θεὸς, στέφανος δὲ τῆς λογικῆς

🗏

20.sch2

Οἱ μὲν ἐχθροὶ τοῦ θεοῦ εὑρίσκουσιν αὐτὸν · οἱ δὲ

🗏

20.sch2

μὲν τοῦ νόμου εὑρίσκομεν θεόν, διὰ δὲ τῶν εὐαγγελίων

🗏

20.sch2

ξένοι τῶν διαθηκῶν τοῦ θεοῦ, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ

🗏

21.sch3

χόρτον καὶ καλάμην · Ὁ θεὸς γὰρ ἡμῶν ἐστι πῦρ

🗏

21.sch4

τῆς Μαρίας ἐξέσπασεν ὁ θεὸς, τῶν ἄλλων ἀνθρώπων οὐκ

🗏

21.sch5

μὲν ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸν θεόν, ἀλλ' οὐκ ἀπὸ μαστῶν

🗏

21.sch9

ψεκτὴ πειρασμὸς εἰς ἀπιστίαν Θεοῦ προσκαλούμενος τὴν ψυχὴν ἢ

🗏

21.sch16

τοῦ Χριστοῦ ζῇ τῷ θεῷ, τὴν γνῶσιν ἔχουσα οὐ

🗏

21.sch16

ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ τοῦ θεοῦ.

🗏

22.sch4

δοῦλον μὲν ποιεῖ φόβος θεοῦ, φίλον δὲ γνῶσις μυστηρίων

🗏

23.sch3

βλέπειν τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ διαπαντός, τοῦτο δὲ τὸ

🗏

23.sch4

ὧν εἰσέρχεσθαι πέφυκε γνῶσις θεοῦ.

🗏

24.sch5

προεγνωσμένων ἀνακινοῦσιν ἐν ἑαυτοῖς · θεὸς δὲ μνημονεύων λογικῆς φύσεως

🗏

24.sch5

γνῶσις γάρ ἐστιν ὁ θεὸς οὐσιώδης —, ἀλλὰ γίνεται ἐν

🗏

24.sch7

καὶ λέγων τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν τοὺς ὀφθαλμοὺς

🗏

24.sch8

σοφίας αὐτοῦ δεδήλωκεν ὁ θεός.

🗏

24.sch11

ἀρεταὶ αἷς ἕπεται γνῶσις θεοῦ.

🗏

25.sch2

εὐηρέστει ὁ Δαυὶδ τῷ θεῷ, ἐν τῷ Χριστῷ ἄρα

🗏

25.sch2

εὐηρέστει ὁ Δαυὶδ τῷ θεῷ.

🗏

25.sch4

Λογικὸν θυσιαστήριον θεοῦ ὁ νοῦς ἡμῶν ἐστιν

🗏

25.sch4

κυκλοῖ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ, μηδεμίαν γωνίαν κατεργαζομένη φθορᾶς

🗏

25.sch4

πάντα τὰ θαυμάσια τοῦ θεοῦ.

🗏

25.sch7

Ἀβραὰμ δὲ πρὸς τὸν θεὸν · Μὴ συναπολέσῃς, φησί, δίκαιον

🗏

26.sch2

κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

26.sch4

ᾧ καὶ κατεσκήνωσεν ὁ θεός · Ἐν τῷ ἡλίῳ γὰρ

🗏

26.sch4

ὁ Παῦλος · Διότι, φησί, θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον

🗏

26.sch6

ζητῶν τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ, ὅπερ οἱ ἄγγελοι διαπαντὸς

🗏

26.sch9

Αὐτὸς μὲν ὁ θεός ἐστιν ἐν τῷ οὐρανῷ

🗏

27.sch1

παρασιωπησάσης αὐτῷ τῆς τοῦ θεοῦ σοφίας καὶ μὴ λεγούσης

🗏

27.sch2

ναός ἐστιν ὁ ἔχων θεὸν, ὁ θεὸς δὲ ἦν

🗏

27.sch2

ὁ ἔχων θεὸν, ὁ θεὸς δὲ ἦν ἐν Χριστῷ

🗏

28.sch1

Παῦλος ὁ ἅγιος υἱὸς θεοῦ γεγονὼς διὰ τοῦ εὐαγγελίου

🗏

28.sch1

υἱοὺς καὶ προσῆγεν τῷ θεῷ.

🗏

28.sch2

Τιμή ἐστιν θεοῦ σεβάσμιος ἀποδοχὴ μετ' εὐχαριστίας

🗏

28.sch4

τὸν ἀγγελικὸν ζυγὸν καὶ θεὸς εἶναι βιαζόμενος.

🗏

28.sch6

ἐστι ψυχὴ λογικὴ ἐστερημένη θεοῦ.

🗏

29.sch1

ἐγκαινίζει δὲ τοῦτον γνῶσις θεοῦ.

🗏

29.sch2

δόγματα διελέγχει γνῶσις οὖσα Θεοῦ πνευματική.

🗏

29.sch3

ἁγιωσύνης αὐτοῦ ἐξομολογεῖται τῷ θεῷ.

🗏

29.sch7

γῆς, τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ οἱ λόγοι εἰσὶ τῶν

🗏

29.sch9

οὕτω καὶ πρακτικὴν γνῶσις θεοῦ.

🗏

30.sch1

δικαιοσύνῃ ῥύεται ἡμᾶς ὁ θεός, ἀλλὰ γὰρ καὶ ἐν

🗏

30.sch1

ἐγενήθη ἡμῖν σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς

🗏

30.sch2

Οἶκος καταφυγῆς γνῶσις τοῦ Θεοῦ.

🗏

30.sch13

Ὥσπερ τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ κρύπτει τὴν ψυχὴν ἀπὸ

🗏

31.sch2

Κραζόντων μὲν ἡμῶν πρὸς θεὸν οὐ παλαιοῦνται αἱ τῆς

🗏

32.sch6

τοῖς θησαυροῖς εἰσι τοῦ θεοῦ.

🗏

32.sch10

διὸ καλῶς λέγεται ὁ θεὸς μόνος καρδιογνώστης.

🗏

33.sch5

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ.

🗏

33.sch9

λέγειν τὸν φοβούμενον τὸν θεόν.

🗏

33.sch11

Εἰ θυσία τῷ θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, τοῖς δὲ

🗏

34.sch13

Ἔσεσθε γὰρ, φησίν, ὡς θεοὶ γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν

🗏

35.sch6

τοῦ Χριστοῦ ὀψόμεθα τὸν θεόν.

🗏

36.sch4

πρὸς τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ ἑκούσιος συγκατάθεσις · πολλὰ γὰρ

🗏

36.sch8

ἢ τὸ ἐκπεσεῖν ἐκ θεοῦ.

🗏

36.sch15

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ.

🗏

36.sch26

κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

37.sch6

ψυχῆς τὸ ἐφίεσθαι τοῦ θεοῦ.

🗏

37.sch13

ἐγκαταλίπῃς με, κύριε · ὁ θεός μου, μὴ ἀποστῇς ἀπὸ

🗏

38.sch4

φύσις κατ' εἰκόνα γεγένηται θεοῦ.

🗏

38.sch10

γενομένης ἀνέσεως. Ἄνεσις δὲ θεοῦ ἐστιν ἀπάθεια ψυχῆς μετὰ

🗏

39.sch5b

Πρῶτον ὁ θεὸς ἀνάγει τινὰ ἐκ λάκκου

🗏

39.sch5b

καινόν, πέμπτον ὕμνον τῷ θεῷ. Πλὴν σημειωτέον ὅτι ὁ

🗏

39.sch7

αἰσθητὰ οὐ ζητεῖ ὁ θεός · Θυσία γὰρ τῷ θεῷ

🗏

39.sch7

θεός · Θυσία γὰρ τῷ θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον.

🗏

41.sch1

πρόσωπον ἐπιθυμεῖ ἰδεῖν τοῦ θεοῦ, ἄγγελος ἄρα ὁ Δαυὶδ

🗏

41.sch3

Ὁ θεὸς ὡς μὲν δημιουργὸς ἐν

🗏

41.sch3

καὶ ἐν ἀνθρώποις ὑπάρχει θεός. Τὸ γὰρ ἀεὶ ἐνεργεῖν

🗏

41.sch3

γὰρ ἀεὶ ἐνεργεῖν κατὰ θεὸν ἀγγέλων ἐστίν, τὸ δὲ

🗏

41.sch3

δὲ μηδέποτε ἐνεργεῖν κατὰ θεὸν δαιμόνων, τὸ δέ ποτε

🗏

41.sch5

λυπεῖ τὸ ποῦ ἐπὶ θεοῦ λεγόμενον, ὅπερ ἐστὶ τόπου

🗏

41.sch5

τόπῳ νομίζειν εἶναι τὸν θεόν, ὄγκῳ γὰρ συνυφίσταται τόπος

🗏

42.sch2

Ὄρος ἅγιόν ἐστι τοῦ θεοῦ ὁ Χριστός · σκηνώματα δὲ

🗏

43.sch2

μὲν καὶ ἀγνωσίαν ἐξολοθρεύει θεὸς, ἀρετὴν δὲ καὶ γνῶσιν

🗏

43.sch2

ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ θεὸς ἐκριζωθήσεται.

🗏

43.sch3

σὺν τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ, τὸ δὲ καταξιωθῆναι γνώσεως

🗏

43.sch5

ἡμέραν τὴν ἐν τῷ θεῷ εἶπεν ζωήν, ἥτις συνέστηκεν

🗏

43.sch5

ἀπὸ ἀπαθείας καὶ γνώσεως θεοῦ.

🗏

43.sch11

Ἀδικεῖ τὴν διαθήκην τοῦ θεοῦ πᾶς ὁ μὴ κατ

🗏

43.sch13

οὐκ ἔχει ἐν ἑαυτῷ, θεός ἐστιν ἀλλότριος.

🗏

44.sch1

ἀρετὴν ἢ γνῶσιν σημαίνων θεοῦ.

🗏

44.sch2

καὶ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ συγκρίνει σοφίᾳ κοσμικῇ καὶ

🗏

44.sch5

Δεξιὰ τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ Χριστὸς καὶ

🗏

44.sch5

ἐστιν ὁ Χριστὸς καὶ θεὸς λόγος ἐν αὐτῷ.

🗏

44.sch6

πιστεῦσαι τὸν προσερχόμενον τῷ θεῷ ὅτι ἔστι, κατὰ τὸν

🗏

44.sch7

φημι τὸν μετὰ τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

44.sch8

ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ θεοῦ.

🗏

44.sch11

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ.

🗏

45.sch2

κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

45.sch3

Πόλις θεοῦ ἤτοι ἡ ἐκκλησία αὐτοῦ

🗏

45.sch4

ἀπὸ ἀγνωσίας ἐπὶ γνῶσιν θεοῦ.

🗏

45.sch6

χρεία πρὸς τὸ γνῶναι θεόν.

🗏

46.sch3

ἡ γνῶσίς ἐστιν τοῦ θεοῦ.

🗏

46.sch4

Τῶν κατὰ θεὸν εὐθυμούντων ἐστὶ τὸ ψάλλειν

🗏

46.sch5

Θρόνος μὲν τοῦ θεοῦ ὁ Χριστός · θρόνος δὲ

🗏

47.sch1

Ῥίζα δὲ αὐτοῦ ὁ θεὸς λόγος ὁ ἐν αὐτῷ

🗏

47.sch5

τῆς πίστεως ἀκούομεν περὶ θεοῦ, ταῦτα διὰ τοῦ καθαροῦ

🗏

47.sch6

ἐστιν ἡ δεξιὰ τοῦ θεοῦ πεπληρωμένος δικαιοσύνης · διὸ καὶ

🗏

47.sch7

ὅτι ὁ Χριστός ἐστι θεὸς ἡμῶν ὁ ποιμαίνων ἡμᾶς

🗏

48.sch12

τηνικαῦτα ἐξομολογούμενος εὐλογεῖ τὸν θεὸν, ὁπηνίκα ἂν ἀγαθόν τι

🗏

48.sch12

ἀγαθόν τι αὐτῷ ἐκ θεοῦ προβῇ.

🗏

49.sch1

Εἰ ὁ θεὸς ἐμφανῶς ἥξει, ὁ δὲ

🗏

49.sch1

ἐμφανῶς ἥξει, ὁ δὲ θεὸς ἡμῶν ἐστιν ὁ Χριστός

🗏

49.sch2

ἐνταῦθα τὴν διδασκαλίαν τοῦ θεοῦ λόγου λέγει, ὅπερ πῦρ

🗏

49.sch4

προδήλως τὸν Χριστὸν λέγει θεόν · Πᾶσαν γὰρ τὴν κρίσιν

🗏

49.sch4b

τῷ υἱῷ, ὁ δὲ θεὸς κριτής ἐστιν, ὁ Χριστός

🗏

49.sch4b

ἐστιν, ὁ Χριστός ἄρα θεός ἐστιν.

🗏

49.sch5

ὑπὸ τὴν πρόνοιαν τοῦ θεοῦ · Οὐχὶ γὰρ δύο στρουθία

🗏

49.sch6

αἰσθητάς · Θυσία γὰρ τῷ θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον.

🗏

49.sch9

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ · ταύτην δὲ τίθεμεν μετὰ

🗏

49.sch11

Ἁρπάζεται ψυχὴ παντελῶς ἐκπεσοῦσα θεοῦ.

🗏

50.sch1

ἁμαρτάνοντες καὶ ἀνθρώποις καὶ θεῷ ἁμαρτάνομεν · κατὰ διάνοιαν δὲ

🗏

50.sch1

κατὰ διάνοιαν δὲ πλημμελοῦντες θεῷ μόνῳ ἐξαμαρτάνομεν.

🗏

50.sch2

Νικᾷ θεὸς πάντα τὰ συντελοῦντα ποιήσας

🗏

53.sch1

γνῶσίς ἐστιν ἡ τοῦ θεοῦ, ὁ δὲ Δαυὶδ ἐν

🗏

53.sch1

σωθῆναι, τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ νῦν τὴν γνῶσιν σημαίνει

🗏

53.sch1

γνῶσιν σημαίνει τὴν τοῦ θεοῦ.

🗏

53.sch3

θλίψεως ῥυομένου ποτὲ τοῦ θεοῦ, τέθειται το ἐκ πάσης

🗏

55.sch3

ὁ ὄφις · Ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν

🗏

57.sch2

δὲ ἄγγελος ἢ καὶ θεός.

🗏

58.sch3

ἀνθρώπων ἱκανὸς εἰπεῖν τῷ θεῷ · ἐξεγέρθητι εἰς συνάντησίν μου

🗏

58.sch4

τούτου συμβαίνει λήθην γενέσθαι θεοῦ.

🗏

60.sch5

Κληρονομίαν λέγει γνῶσιν θεοῦ.

🗏

60.sch7

ἀποδιδοὺς τὰς εὐχὰς τῷ θεῷ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμέρᾳ

🗏

61.sch2

λογικῆς ἀρετὴ καὶ γνῶσις θεοῦ.

🗏

61.sch7

ὃν ἅπαξ ἐλάλησεν ὁ θεὸς τὸν περὶ προνοίας καὶ

🗏

62.sch1

φωτὸς ὀρθρίζει πρὸς τὸν θεόν.

🗏

63.sch2

ψυχὴν ἀρετῆς καὶ γνώσεως θεοῦ.

🗏

63.sch4

καὶ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

63.sch5

τὸν δὲ δίκαιον γνῶσις θεοῦ.

🗏

64.sch2

Αὐλὴ κυρίου γνῶσις θεοῦ · ὁ δὲ κατοικῶν ἐν

🗏

64.sch4

βάθος πλούτου καὶ σοφίας θεοῦ · καὶ πάλιν · Ἐν παντὶ

🗏

64.sch5

Ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ ἐπληρώθη φύσεων λογικῶν, εἴπερ

🗏

65.sch1

Ὁ ἀπιστήσας θεῷ ὑπέσχετο ἔχθραν, ὁ δὲ

🗏

65.sch3

καὶ γνῶσιν μεταστρέφοντος τοῦ θεοῦ.

🗏

65.sch7

καθαρὸν καὶ προσευχόμενος τῷ θεῷ, οὗτος θυμίαμα μετὰ κριοῦ

🗏

65.sch7

θυμίαμα μετὰ κριοῦ προσφέρει θεῷ.

🗏

65.sch8

Μόνοι οἱ φοβούμενοι τὸν θεὸν ἀκούειν δύνανται διηγημάτων πνευματικῶν

🗏

65.sch10

τὸν ἔλεον αἰτοῦμεν παρὰ θεοῦ.

🗏

67.sch5

Τόπος θεοῦ ψυχὴ καθαρά · διὸ καὶ

🗏

67.sch5

διὸ καὶ ἐπιφέρει · ὁ θεὸς κατοικίζει μονοτρόπους ἐν οἴκῳ

🗏

67.sch10

ἀσωμάτων, ἕτεροι δὲ γνῶσιν θεοῦ καὶ τοῦ ἀποσταλέντος ὑπ

🗏

67.sch12

Ἅρμα θεοῦ ψυχαὶ καθαραὶ ἐφ' ἃς

🗏

67.sch17

μόνον αὐτὸς ἑαυτὸν προσῆγεν θεῷ, ἀλλὰ γὰρ καὶ ἄλλους

🗏

67.sch17

τῆς διδασκαλίας προσέφερεν τῷ θεῷ.

🗏

68.sch4

τῶν ἀνθρώπων ἄκοντα ἁρπάζει θεός · εἰ γὰρ ἥρπαζεν, οὐκ

🗏

68.sch4

ἤδη ἑαυτὸν ἐπιδεδωκὼς τῷ θεῷ

🗏

68.sch5

πάντων τὴν ἀφροσύνην γινώσκει θεός, ἀλλὰ τοῦ γινομένου ἄφρονος

🗏

68.sch17

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ ἀφ’ ἧς ἐκπίπτουσιν οἱ

🗏

68.sch17

καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται. Τὸ δὲ ἰδεῖν

🗏

68.sch17

ὄψονται. Τὸ δὲ ἰδεῖν θεὸν τὸ γνώσεως τῆς αὐτοῦ

🗏

68.sch21

οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν θεοῦ.

🗏

69.sch3

Σωτήριον τοῦ θεοῦ ὁ Χριστὸς,

🗏

70.sch2

ἡμᾶς τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

70.sch3

πληρωθῇ ὁ νοῦς χάριτος θεοῦ, ὑμνῆσαι τὴν δόξαν τοῦ

🗏

70.sch3

ὑμνῆσαι τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ οὐ δύναται · στόμα γὰρ

🗏

70.sch3

δὲ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ.

🗏

70.sch5

μὲν διαπαντὸς αἰνεῖν τὸν θεὸν καὶ διαπαντὸς εὐλογεῖν καὶ

🗏

70.sch6

Βραχίων τοῦ θεοῦ ὁ Χριστός.

🗏

72.sch4

Ἔταξαν, φησί, βλασφημεῖν μὲν θεὸν, ἀνθρώπους δὲ ἀδικεῖν.

🗏

72.sch12

εἰς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ θεοῦ, τὸ τηνικαῦτα τὸν λόγον

🗏

72.sch15

Μετὰ θεοῦ λέγεται εἶναι, πρῶτος μὲν

🗏

72.sch17

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ.

🗏

72.sch18

Οὗτος πορνεύει ἀπὸ θεοῦ ὁ ἐπιδεδωκὼς ἑαυτὸν τῇ

🗏

73.sch3

Σκήνωμα τοῦ ὀνόματος τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ νοῦς, ὅστις

🗏

73.sch8b

ὁ ψαλμὸς ὡς τοῦ θεοῦ αὐτὰ μὴ πεποιηκότος, ἀναγωγικῶς

🗏

75.sch1

Τόπος θεοῦ ψυχὴ πρακτική.

🗏

75.sch2

Κατοικητήριον θεοῦ νοῦς θεωρητικός.

🗏

76.sch1

τῷ νῦν αἰῶνι τὸν θεὸν ἐκζητοῦμεν.

🗏

76.sch2

παρακαλεῖ ψυχὴν ὡς μνήμη θεοῦ.

🗏

76.sch3

Μνήμη θεοῦ εὐφραίνει ψυχήν · ὁ δὲ

🗏

76.sch5

καὶ τὰ κρύφια τοῦ θεοῦ ἐγνωκώς, οὗτος καὶ τὰς

🗏

76.sch9

ἁγίῳ ἡ ὁδὸς τοῦ θεοῦ ἢ ἐν τῷ Χριστῷ

🗏

76.sch10

τὸν Χριστόν · Χριστὸς γὰρ θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία

🗏

76.sch10

γὰρ θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία.

🗏

76.sch11

Βραχίων τοῦ θεοῦ ὁ Χριστὸς δι' οὗ

🗏

77.sch2

τὰς ἐντολὰς ἐκζητοῦντες τοῦ θεοῦ οὐ γίνονται ψεκτοὶ ὡς

🗏

77.sch3

φυλάσσων τὸν νόμον τοῦ θεοῦ.

🗏

77.sch12

ἐστὶν ἡ γνῶσις τοῦ θεοῦ, ἐλπίδα ὠνόμασεν · καὶ πάλιν

🗏

77.sch14

τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον ὁ θεὸς ἀποκτείνῃ τὸν φθειρόμενον κατὰ

🗏

77.sch16

Μετὰ θεοῦ οὖσα ἡ καρδία εὐθεῖά

🗏

77.sch16

γάρ ἐστι κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν.

🗏

77.sch20

περισπασμὸν πονηρὸν ἔδωκεν ὁ θεὸς τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων

🗏

77.sch20

Σοδομίταις οἱ ἄγγελοι του θεοῦ καίπερ ἅγιοι καὶ ἀγαθοὶ

🗏

77.sch23

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ.

🗏

77.sch29b

Κληρονομία θεοῦ ψυχαὶ λογικαί.

🗏

77.sch31

ἐν τοῖς ἁγίοις ὁ θεὸς ἐνοικεῖ καὶ ἐμπεριπατεῖ, οὕτως

🗏

78.sch2

Τόπος γνώσεως θεοῦ · καὶ νοῦς τόπος γνώσεως

🗏

78.sch2

καὶ νοῦς τόπος γνώσεως θεοῦ.

🗏

79.sch1

ἐπὶ τῶν Χερουβὶμ ὁ θεός, ἀλλαχοῦ δὲ ἐπέβη ἐπὶ

🗏

79.sch2 (2 vers.)

Χριστὸς, θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία

🗏

79.sch4

Εἰκὼν γάρ ἐστι τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης

🗏

80.sch4

Πρόσφατός ἐστι θεὸς ὁ μηδὲν οὐσιῶσαι δυνάμενος

🗏

80.sch6

Παῦλος, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας.

🗏

80.sch7

Τοῦτον ψωμίζει ὁ θεὸς ὃν δι' ἐντολῶν παιδεύει

🗏

82.sch3

ψυχὴ δὲ καθαρὰ κλῆρος θεοῦ.

🗏

83.sch1

εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ, ὅστις ἐστιν ἡ θεωρία

🗏

83.sch2

ἐν ᾧ δυνήσεται δέξασθαι θεὸν, ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλους

🗏

83.sch2

καὶ ἄλλους ποιῆσαι οἴκους θεοῦ. Χρησώμεθα δὲ τῶ ῥητῷ

🗏

83.sch5

ἐκ τῆς ἀντιλήψεως τοῦ θεοῦ · κοιλὰς δὲ κλαυθμῶνός ἐστιν

🗏

83.sch6b

σοφῶν καὶ τῆς τοῦ θεοῦ ἀποφαίνεται κρεῖσσον εἶναι τὴν

🗏

83.sch6b

ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ μου μᾶλλον ἢ οἰκεῖν

🗏

85.sch2

Ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ σωτηρία ἐστὶ ψυχῆς.

🗏

87.sch4

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ ἥτις πέφυκε βοηθεῖν τοῖς

🗏

87.sch5

Τὸν θυμὸν τοῦ θεοῦ ἔστησεν ὁ Χριστὸς κατὰ

🗏

88.sch2

ταύτην δὲ πεποίηκεν ὁ θεός, καλῶς λέγεται Χριστὸς κεκαθηκέναι

🗏

88.sch4

δέ φημι τὸν μετὰ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

88.sch7

καθὸ θάλασσα ἐκτίσθησαν ἀπὸ θεοῦ, ἀλλὰ καθὸ φύσεις εἰσὶ

🗏

88.sch9

νοῦς διὰ γνώσεως του θεοῦ.

🗏

88.sch11

ἅγιον ἔλαιον τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν σημαίνει, μᾶλλον δὲ

🗏

88.sch15

γένηται τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ

🗏

88.sch16

φυλάσσων τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ ἐκπίπτει τοῦ εἶναι θρόνος

🗏

88.sch16

ἐκπίπτει τοῦ εἶναι θρόνος θεοῦ · Εἰς γὰρ κακότεχνον ψυχὴν

🗏

88.sch24

καὶ τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ ἀγαθὰ ὀνομάζεσθαι · ἀγαθὰ δὲ

🗏

89.sch1

Τότε ἀποστρέφει θεὸς ἄνθρωπον εἰς ταπείνωσιν, ὅταν

🗏

89.sch9

Λαμπρότης ἐστὶν γνῶσις θεοῦ · καὶ γὰρ οἱ μετέχοντες

🗏

90.sch5

περιπεσεῖν μάστιγι, γενέσθω οἶκος θεοῦ.

🗏

90.sch9

Σωτήριον τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ Χριστός.

🗏

91.sch5

ἔχθραν αὐτοῦ ἠφάνισεν ὁ θεός.

🗏

91.sch9

οὐκ ἔστι παρὰ τῷ θεῷ διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν

🗏

93.sch2

λογικὴν ἥτις πέφυκε κληρονομεῖν θεόν · ἀντὶ δὲ τοῦ κληρονομοῦντος

🗏

93.sch8

ἡμῖν ἐγενήθη σοφία ἀπὸ θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς

🗏

93.sch11b

τοῖς τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ ποιοῦσιν ἀνθρώποις.

🗏

93.sch12

ἐπὶ τῶν προσταγμάτων τοῦ θεοῦ, βουλόμενος ἡμᾶς παραβαίνειν τὰ

🗏

94.sch1

τὴν πρόνοιαν λέγει τοῦ θεοῦ.

🗏

94.sch2b

τῶν ἄλλων νοῶν περὶ θεοῦ.

🗏

94.sch7b

σε τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν

🗏

95.sch2

κύριος ἐπὶ πάντας τοὺς θεούς, πάντες οἱ θεοὶ φοβοῦνται

🗏

95.sch2

τοὺς θεούς, πάντες οἱ θεοὶ φοβοῦνται τὸν κύριον.

🗏

95.sch4

Θυσία τῷ θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον.

🗏

95.sch5

ὅτι κεκράτηκεν ἡ γνῶσις θεοῦ.

🗏

95.sch6

Σαλεύεται ψυχὴ ἀπὸ γνώσεως θεοῦ εἰς πολύθεον πλάνην ἐκπίπτουσα

🗏

96.sch5

τὸ εἶναι, ὁ δὲ θεὸς οὐδενὸς χρῄζει πρὸς τὸ

🗏

96.sch5

οὐκ ἆρα τὸ σχῆμα θεός · εἰ δὲ μὴ θεός

🗏

96.sch5

θεός · εἰ δὲ μὴ θεός, οὐ προσκυνητόν. Πάλιν · τοῦ

🗏

96.sch5

ἢ ποιότης, τοῦ δὲ θεοῦ οὐκ ἔστι γένος ἢ

🗏

96.sch5

οὐκ ἄρα τὸ σχῆμα θεός. Καὶ εἰ μὲν τὸ

🗏

96.sch5

εἰ δὲ διπλοῦν, οὐ θεός · ἴδιον γὰρ θεοῦ ἡ

🗏

96.sch5

οὐ θεός · ἴδιον γὰρ θεοῦ ἡ ἁπλότης · εἰ δὲ

🗏

97.sch1

Δικαιοσύνη γὰρ θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ

🗏

97.sch2

ἰδεῖν τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ · ὁ γὰρ τοιοῦτος οὐκ

🗏

97.sch3

νοῦς. Ὑψοῦται γὰρ τῷ θεῷ τῷ ὄντι ἐν τοῖς

🗏

98.sch2

τὸν ἐν αὐτῷ λόγον θεόν.

🗏

98.sch5

καθαροῦ νοῦ πέφυκεν ὑψοῦσθαι θεός.

🗏

100.sch2

Ὁ εἰρηκὼς τῷ θεῷ πότε ἥξεις πρός με

🗏

100.sch2

τοῦτο ἰστέον ὅτι χωρὶς θεοῦ τὸν περὶ προνοίας καὶ

🗏

100.sch2

ἐφάψασθαι τοῦ λόγου τούτου, θεὸν καλεῖ πρὸς βοήθειαν, ἑαυτὸν

🗏

102.sch15

ποιῶν τὸν λόγον τοῦ θεοῦ. Ἅμα δὲ καὶ τοῦτο

🗏

103.sch4

ἔστιν οὐσία, ἀλλὰ τέχνη θεοῦ, ἀκίνητον τὴν γῆν ἐν

🗏

103.sch5

ἀκατάληπτον τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ διὰ τῆς ἀβύσσου παρίστησιν

🗏

103.sch11

Ὑπερῷα θεοῦ φύσεις καθαραὶ ποτίζουσαι τοὺς

🗏

103.sch23

ἐκπίπτοντες τοῦ παρὰ τοῦ θεοῦ δοθέντος αὐτοῖς πνεύματος γίνονται

🗏

104.sch1

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ, οὗτοι δύνανται διηγήσασθαι πάντα

🗏

104.sch2

τὰς ἐντολὰς ποιῶν τοῦ θεοῦ, οὗτος ζητεῖ τὸν θεόν

🗏

104.sch2

θεοῦ, οὗτος ζητεῖ τὸν θεόν.

🗏

104.sch9

ἀνθρώπων κατ' ἐγκατάλειψιν ἀδικοῦνται θεοῦ.

🗏

104.sch10

φημι τὸν μετὰ τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

104.sch11

ἐλθεῖν τὸν λόγον τοῦ θεοῦ τὸν πυροῦντα καὶ καθαρίζοντα

🗏

104.sch13

Χωρὶς ἀρετῆς καὶ γνώσεως θεοῦ οὐκ ἄν τις γένοιτο

🗏

104.sch15

ἀκούοντες τῶν λόγων τοῦ θεοῦ καὶ μὴ ποιοῦντες αὐτοὺς

🗏

105.sch3

τὴν φύσιν τὴν τοῦ θεοῦ · Ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινηθήσεται

🗏

105.sch8

Οἱ τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ παραβαίνοντες τὸν Μωϋσῆν παροργίζουσιν

🗏

105.sch9

τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου θεοῦ ἐν ὁμοιώματι φθαρτοῦ ἀνθρώπου

🗏

105.sch17

Ἀντὶ τοῦ προσέκρουσε θεῷ.

🗏

105.sch24

ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ὁ θεὸς οὓς ἀφίστησιν ἀπὸ κακίας

🗏

106.sch2

ἐστὶν ἡ γνῶσις τοῦ θεοῦ.

🗏

106.sch13

ἀναγκάζουσιν ἡμᾶς βλασφημεῖν τὸν θεόν, οἱ δὲ καὶ εἰς

🗏

106.sch14

Σοφίαν θεοῦ καταπίνει κακία · δικαιοσύνη δὲ

🗏

107.sch1

πάθη, οὗτος ἡτοίμασεν τῷ θεῷ τὴν καρδίαν αὐτοῦ.

🗏

107.sch3

Τὴν τοῦ θεοῦ ἀλήθειαν αἱ λογικαὶ νεφέλαι

🗏

107.sch4

Ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ Χριστός.

🗏

108.sch1

μισητοὺς ἡμᾶς ποιοῦντας παρὰ θεῷ.

🗏

110.sch3

σοφία ἐστὶν ἡ τοῦ θεοῦ · Ἀρχὴ γὰρ σοφίας φόβος

🗏

111.sch2

Ἡ σοφία τοῦ θεοῦ, καθὸ μὲν παρέχει ἀφθονίαν

🗏

111.sch4

καὶ οἰκονόμους τῶν μυστηρίων θεοῦ.

🗏

111.sch6

νοῦν ὑψωθέντα ἐν γνώσει θεοῦ.

🗏

112.sch2

Οἰκεῖ μὲν ὁ θεὸς ἐν ταῖς ἁγίαις δυνάμεσι

🗏

112.sch3

κακίας ἐπ' ἀρετὴν ὁ θεός · νοῦν δὲ ἀπὸ ἀγνωσίας

🗏

112.sch4

στεῖρα μὲν ἐγκαταλιπόντος τοῦ θεοῦ γίνεται ψυχή, μήτηρ δὲ

🗏

113.sch1

Εἰ ἁγίασμα τοῦ θεοῦ ἡ Ἰουδαία ἐστίν, ἡ

🗏

113.sch1

ψυχὴ ἁγίασμά ἐστι τοῦ θεοῦ. Τὸν δὲ ἐξουσιαζόμενον Ἰσραὴλ

🗏

113.sch2

ἀπὸ ἀγνωσίας ἐπὶ γνῶσιν θεοῦ.

🗏

113.sch4

χρόνος οὐ λέγεται ἐπὶ θεοῦ, ποιητὴς γὰρ χρόνων ἐστίν

🗏

113.sch5

ὅτι ὅσα βούλεται ὁ θεός, ταῦτα καὶ δύναται · πάντα

🗏

113.sch5

πάντα γάρ, φησίν, ὁ θεὸς ἃ ἠθέλησεν ἐποίησεν · οὐκ

🗏

115.sch2b

καὶ πάλιν · Ἐγὼ εἶπα · θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου

🗏

118.sch1

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ ἣν μέλλει κτᾶσθαι διὰ

🗏

118.sch1

καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν θεὸν ὄψονται.

🗏

118.sch2

ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ θεοῦ οὐ πορεύονται, οἱ ἐργαζόμενοι

🗏

118.sch2

ἐν ταῖς ὁδοῖς τοῦ θεοῦ πορεύονται. Οὐκοῦν ὁδοὶ τοῦ

🗏

118.sch2

πορεύονται. Οὐκοῦν ὁδοὶ τοῦ θεοῦ εἰσιν αἱ θεωρίαι τῶν

🗏

118.sch2

γὰρ ἡμῖν σοφία παρὰ θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς

🗏

118.sch2

Χριστὸν τὸν μετὰ τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

118.sch3

φυλάσσει τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ.

🗏

118.sch5

εὐθύτητι καρδίας δοξάζει τὸν θεὸν ὁ τοὺς περὶ κρίσεως

🗏

118.sch5

πλούτου σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ · ὡς ἀνεξερεύνητα τὰ κρίματα

🗏

118.sch6

δεῖ τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ διὰ

🗏

118.sch6

κρύπτει τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ ὁ διαπαντὸς αὐτὴν ἐργαζόμενος

🗏

118.sch7

τὸ πεδίον ἀδολεσχῆσαι τῷ θεῷ. Ἐκ πολλῆς οὖν τῶν

🗏

118.sch7

κατανοῆσαι τὰς ὁδοὺς τοῦ θεοῦ, τόν τε νόμον καὶ

🗏

118.sch8

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ, οὗτος λεγέτω καὶ τῷ

🗏

118.sch12b

γνῶναι τὰ δικαιώματα τοῦ θεοῦ, τί ἐστι τὸ ἐὰν

🗏

118.sch13

τῆς γνώσεως τῆς τοῦ θεοῦ. Ὕπνος ἐστὶ ψυχῆς λογικῆς

🗏

118.sch16

Τὰ γὰρ μαρτύρια τοῦ θεοῦ ἀφιλαργυρίαν διδάσκει λέγοντα · Οὐκ

🗏

118.sch19

τὸ εὐαγγέλιον · δύναμις γὰρ θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ

🗏

118.sch20

διὰ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ κατεργαζόμενοι τὴν πρακτικήν.

🗏

118.sch22

μνησθῆναι τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ · ὁ γὰρ φαῦλος λογισμὸς

🗏

118.sch22

τῆς μνήμης τῆς τοῦ θεοῦ, ἀφ' οὗ συμβαίνει καὶ

🗏

118.sch29

Ἡ χρηστότης τοῦ θεοῦ τῇ γευστικῇ δυνάμει τῆς

🗏

118.sch29

ἀληθὴς τῶν γεγονότων ὑπὸ θεοῦ · παιδεία δὲ μετριοπάθεια παθῶν

🗏

118.sch29b

Τῶν γὰρ πιστευόντων θεῷ οἱ μὲν ἐν ταῖς

🗏

118.sch31

πρὸς τοὺς ἐγκαταλειφθέντας παρὰ θεῷ εἰς ὠφέλειαν ψυχῆς.

🗏

118.sch34

οὐκ ἐνδέχεται τὸν δίκαιον θεὸν ἀδικῆσαι.

🗏

118.sch37

ἔξωθεν σοφίας περὶ γνώσεως θεοῦ ἐπαγγελλομένους διδάσκειν.

🗏

118.sch39

ἐπουρανίαις δυνάμεσιν ὁ τοῦ θεοῦ λόγος ἀεὶ διαμένει ἀκίνητος

🗏

118.sch40

τὰ σύμπαντα δοῦλα τοῦ θεοῦ, πῶς ἐν ταῖς Παροιμίαις

🗏

118.sch40

θέρους τὴν τροφήν.Ὁ θεὸς γὰρ λέγεται δεσπότης διττῶς

🗏

118.sch40

ἁμαρτίας, δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ, δηλονότι κατὰ ἀρετὴν καὶ

🗏

118.sch41

θεωρία τῶν λόγων τοῦ θεοῦ · ἔχων γὰρ ὁ νόμος

🗏

118.sch41

λόγοι τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ πλατύνουσι καθαίροντες τὴν ψυχήν

🗏

118.sch44

πρόξενον τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

118.sch48

ἐν ταῖς χερσὶ τοῦ θεοῦ, πότερον ὡς ἐν δικαιοσύνῃ

🗏

118.sch48

βλέπειν τὸ πρόσωπον τοῦ θεοῦ, τουτέστι τὴν θεωρίαν αὐτοῦ

🗏

118.sch48

ἐν ταῖς χερσὶ τοῦ θεοῦ. Ἡ γὰρ κατὰ διάνοιαν

🗏

118.sch50

δὲ εἰκὼν καὶ πλάσμα θεοῦ ἀγαπητός ἐστι. Κατὰ τὴν

🗏

118.sch51

δαίμονες, τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ ποιεῖν οὐκ ἰσχύομεν · πρὸς

🗏

118.sch51

γίνεσθαι τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

118.sch58

ἑρμηνεία τῶν λόγων τοῦ θεοῦ φωτίζει τοὺς νηπίους ἐν

🗏

118.sch59

αὐτῷ τὰ μυστήρια τοῦ θεοῦ.

🗏

118.sch63

Τὸ πεπυρωμένον λόγιον τοῦ θεοῦ κατακαίει ξύλα, χόρτον, καλάμην

🗏

118.sch66

ὅλης καρδίας ἀγαπῶν τὸν θεόν, οὗτος ἐν ὅλῃ κράζει

🗏

118.sch69

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ, αὕτη δὲ καθαραῖς καρδίαις

🗏

118.sch73

ἀρχὴ τῶν λόγων τοῦ θεοῦ ἐστιν ἀλήθεια, ὁ δὲ

🗏

118.sch73

τῶν λόγων ἐστὶν τοῦ θεοῦ · ἀρχὴν δὲ ἐνταῦθα λέγει

🗏

118.sch73

καὶ οἱ λόγοι τοῦ θεοῦ.

🗏

118.sch79

λεγόντων · Δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη

🗏

118.sch79

ἀπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ καὶ τῶν ἀληθῶν δογμάτων

🗏

118.sch79

θεωρίᾳ τῶν γινομένων ὑπὸ θεοῦ.

🗏

119.sch2

βέλεσι τιτρωσκόμενοι ὑποκάτω τοῦ θεοῦ πίπτουσιν οἱ λαοί.

🗏

120.sch2

εἰς τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ.

🗏

121.sch1

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ · πρότερον γὰρ ὁ Ἰσραὴλ

🗏

121.sch1

καὶ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ.

🗏

122.sch1

Ὁ θεὸς ἐν μὲν τοῖς σωματικοῖς

🗏

123.sch3

τὴν κατ' ἐνέργειαν ὁ θεὸς παγίδα διέφθειρεν μὴ συγχωρήσας

🗏

124.sch2

ἐστὶν ἡ γνῶσις τοῦ θεοῦ, οὐκ ἀφήσει κύριος τοὺς

🗏

126.sch2

γένηται καὶ ναός, ὡς θεὸν ὑπάρχοντα ἔχει ἐν ἑαυτῷ

🗏

126.sch2

πάλιν διὰ θεολογίας ὡς θεόν. Καὶ τῷ μὲν τρίτῳ

🗏

126.sch3

οὕτω καὶ ἡ τοῦ θεοῦ θεωρία χωρίζει ἡμᾶς τῶν

🗏

126.sch3c

γὰρ ἡ γνῶσις τοῦ θεοῦ πέφυκε λύειν τὸν κάματον

🗏

129.sch1

τὰ βάθη ἐρευνῶν τοῦ θεοῦ, οὗτος ἐκ βαθέων κράζει

🗏

129.sch2

ἀκάθαρτον ποιοῦσαι τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως αὐτὸν ἀφιστῶσιν, οὐδεὶς

🗏

129.sch4

αἴτιος ὁ φόβος τοῦ θεοῦ ὅστις τῇ ὀρθῇ πίστει

🗏

131.sch5

δὲ Χριστὸς διὰ τὸν θεὸν λόγον τὸν ἐν αὐτῷ

🗏

131.sch5

ψυχὴν τὴν μετὰ τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσασαν τῷ βίῳ

🗏

131.sch5

σὰρξ οὐ πέφυκε δέχεσθαι θεόν, διότι ὁ θεὸς ἡμῶν

🗏

131.sch5

δέχεσθαι θεόν, διότι ὁ θεὸς ἡμῶν σοφία ἐστίν, ἐν

🗏

131.sch5

γνωστὸς δὲ ἡμῶν ὁ θεός.

🗏

131.sch6

τοῦ Χριστοῦ · κιβωτὸς δὲ θεοῦ ὁ Χριστός, εἴπερ ὁ

🗏

131.sch6

ὁ Χριστός, εἴπερ ὁ θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον

🗏

131.sch8

μείζονος ὀμνύουσιν, ὁ δὲ θεὸς κατ' οὐδενὸς ἔχει μείζονος

🗏

131.sch8

ὀμόσαι, οὐκ ἄρα ὄμνυσι θεός.

🗏

131.sch9

Γαβριὴλ τῇ Μαριάμ, ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ

🗏

131.sch10

Θρόνος μέν ἐστι τοῦ θεοῦ ἡ φύσις ἡ λογική

🗏

132.sch4

ἐστιν γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ.

🗏

133.sch1

πρακτικοὶ ἐν αὐλαῖς οἴκου θεοῦ ἡμῶν.

🗏

134.sch6

γνῶσίς ἐστιν ἡ τοῦ θεοῦ, πῶς λέγονται κατέχειν ταύτην

🗏

134.sch7

ἃς κινούμενοι τὰ εἴδωλα θεοὺς εἶναι νομίζουσιν καὶ οὕτω

🗏

135.sch3

εἶναι τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ.

🗏

135.sch5

τρεφομένη σὰρξ παρὰ τοῦ θεοῦ αὕτη ὄψεται τὸ σωτήριον

🗏

135.sch5

ὄψεται τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ.

🗏

137.sch2

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ.

🗏

137.sch3

καὶ γινώσκειν λέγεται ὁ θεὸς τοὺς ἐν οἷς χωρεῖ

🗏

137.sch4

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ, ἥτις λέγεται ἡμῶν εἶναι

🗏

138.sch3

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ καὶ οἱ λόγοι τῶν

🗏

138.sch4

τρυφὴν προαιρεῖται σκοτίζειν, τοῦ θεοῦ μὴ συγχωροῦντος, ἀλλὰ τὸ

🗏

138.sch6

ἣν ἐποίησεν μόνος ὁ θεὸς κακίας ἐκτός, ὕστερον δὲ

🗏

138.sch8

Βιβλίον θεοῦ ἐστιν ἡ θεωρία σωμάτων

🗏

138.sch8

οὗ βιβλίου γινώσκεται ὁ θεὸς ὡς δημιουργὸς καὶ σοφὸς

🗏

138.sch9

ἐκτός, ὅπως γένηται ὁ θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν

🗏

138.sch11

ψυχαὶ πόλεις εἰσὶ τοῦ θεοῦ, πεφυκυῖαι δέχεσθαι νόμον θεοῦ

🗏

138.sch11

θεοῦ, πεφυκυῖαι δέχεσθαι νόμον θεοῦ καὶ αὐτὸν τὸν θεόν

🗏

138.sch11

θεοῦ καὶ αὐτὸν τὸν θεόν, ἅστινας λαμβάνουσιν οἱ ἐχθροὶ

🗏

138.sch13

Εἰ ὁ θεὸς ἡμῶν ἐστι πῦρ καταναλίσκον

🗏

139.sch2

λογισμὸς ὁ πρὸς βλασφημίαν θεοῦ τὸν νοῦν ἐξαρπάζων.

🗏

139.sch3

Εὔᾳ φησίν · Ἔσεσθε ὡς θεοὶ γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν

🗏

139.sch5

οὗ εἶπεν καὶ ὁ θεὸς ἐν τῇ Γενέσει τό

🗏

140.sch1

προσευχῆς ὁμιλία νοῦ πρὸς θεὸν ἀτύπωτον τὸν νοῦν διασῴζουσα

🗏

140.sch1

εἶναι · τὸ δὲ τοῦ θεοῦ νόημα διασῴζει τὸν νοῦν

🗏

140.sch1

οὐ γάρ ἐστι σῶμα θεός.

🗏

140.sch2

ὡς ὁ φόβος τοῦ θεοῦ, εἴγε τῷ φόβῳ κυρίου

🗏

140.sch3

διὰ τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ γινομένην, ἀλλὰ διὰ τὴν

🗏

141.sch1

τὸ μὴ διὰ τὸν θεόν, ἀλλὰ διὰ τοὺς ὁρῶντας

🗏

142.sch2

οὐ δικαιοῦνται ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.

🗏

142.sch3

ἐν τοῖς ἔργοις τοῦ θεοῦ.

🗏

142.sch5

Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ θεοῦ πνευματικήν τινα θεωρίαν σημαίνει

🗏

143.sch3

Ἁφή ἐστι θεοῦ διδασκαλία πνευματικὴ τὸν ἐκ

🗏

143.sch8

ἀπάθεια ψυχῆς μετὰ γνώσεως θεοῦ.

🗏

144.sch1

τοῖς συμβᾶσιν αὐτῷ παρὰ θεῷ ἀγαθοῖς.

🗏

144.sch4

αὗται γὰρ πεφύκασιν ἐξομολογεῖσθαι θεῷ · εἰ δ' ἀναπέμπεταί τις

🗏

144.sch4

τῆς φύσεως τῆς σωματικῆς, θεὸς ἂν εἰδείη καὶ οἱ

🗏

144.sch5

Εἰ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἡ θεωρία τῶν γεγονότων

🗏

144.sch5

ῥηθήσεται, πάντων γεγονότων ἐν θεῷ ἓν κατὰ τὴν προσευχὴν

🗏

144.sch8

ὑποδεχομένη τὸν νόμον τοῦ θεοῦ. Ἔστι δὲ καὶ ψεκτὴ

🗏

144.sch8

Σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται · ἐνταῦθα

🗏

145.sch2

δὲ τῶν γεγονότων ὑπὸ θεοῦ ἐναντιοῦται τῇ σωτηρίᾳ τῇ

🗏

146.sch2

ἀριθμὸς ᾧ χρώμενος ὁ θεὸς ἀριθμεῖ τὰ λογικὰ καταστάσεων

🗏

146.sch3

φύσιν σημαίνει ὡς ἐπικαλουμένην θεὸν ἢ κόρακας νῦν λέγει

🗏

147.sch4

Διττῶς λέγεται διδόναι θεὸς ἢ ἐνεργῶν ἢ συγχωρῶν

🗏

147.sch4

σημαινόμενον τὸ διδόναι τὸν θεὸν ἐνταῦθα νομιστέον, εἴπερ ἀποστέλλων

🗏

147.sch5

ἅπερ ἔτηξεν ὁ τοῦ θεοῦ λόγος ἀποσταλείς · Πῦρ γὰρ

🗏

148.sch1

Αἶνός ἐστιν ὕμνος εἰς θεὸν ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν

🗏

148.sch6

γεγονότων καὶ γινομένων ὑπὸ θεοῦ.

🗏

149.sch1

τὸν νέον τὸν κατὰ θεὸν κτισθέντα.

🗏

149.sch3

προτιμῶσα τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ. Δεσμός ἐστι νοητὸς ἐπιθυμία

🗏

150.sch7

Ὄργανόν ἐστιν ἐκκλησία θεοῦ ἀπὸ πρακτικῶν καὶ θεωρητικῶν

🗏

Comm par et Prov

27

μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ.

🗏

Sch Iob

1.41

παρ' Ἑβραίοις ὀνομάζεται ὁ θεός, ὧν ἓν μὲν Ἀδωναῒ

🗏

1.41

Ἠπ, Οὐαυ, Ἰηπ, יהוה ὁ θεός.

🗏

9.31

ψυχαὶ δικαίων ἐν χειρὶ θεοῦ.

🗏

9.32

καὶ νοῦν εἰς γνῶσιν θεοῦ.

🗏

Sch Prov

2

γνῶσις πνευματικὴ τοὺς περὶ θεοῦ καὶ ἀσωμάτων καὶ σωμάτων

🗏

7

πολλοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν τὸν θεόν τε καὶ τοὺς ἀγγέλους

🗏

7

γὰρ ἐνεργειῶν εἰσι γνωρίσματα, θεοῦ τε διὰ τῶν ἀγγέλων

🗏

8

τι τῶν ἀπηγορευμένων παρὰ θεῷ, ἵνα τυφλωθεὶς ὑπὸ τῆς

🗏

9

ἀπ' αὐτῶν τὴν τοῦ θεοῦ πανοπλίαν, τὴν περικεφαλαίαν καὶ

🗏

9

πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα θεοῦ.

🗏

10

μὴ τοῦ ἑνός ἐστι θεοῦ.

🗏

12

ἐκ τῆς κρίσεως τοῦ θεοῦ καὶ διδασκαλίας γένεσιν γεγονυῖα

🗏

18

κρύπτει τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ ὁ ποιῶν αὐτήν, εἴπερ

🗏

19

γὰρ πέφυκεν ἐπικαλεῖσθαι γνῶσιν θεοῦ. Οὕτω καὶ ὁ Δαυὶδ

🗏

20

καὶ πῶς τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως γίνεται πρόξενος. Προϋπάρξαι

🗏

20

ἐπὶ τὸ φοβεῖσθαι τὸν θεὸν ὡς ἐπὶ εὐχερὲς πρᾶγμα

🗏

21

λέγει τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ τὰς ἀγούσας ἡμᾶς ἐπὶ

🗏

21

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ. Καὶ ὁ Δαυίδ φησιν

🗏

27

τηρεῖ τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ ὁ ποιῶν αὐτά, οὗτος

🗏

27

δίκαιοι, φησίν, παρὰ τῷ θεῷ, ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ

🗏

28

Μὴ ἐπαρθῇς, φησί, θεοῦ σοφίαν κτησάμενος. Ὅτι δὲ

🗏

28

Ὅτι δὲ τὴν τοῦ θεοῦ ἐνταῦθα λέγει σοφίαν καὶ

🗏

29

ἐρεῖ τὸ «ἐμνήσθην τοῦ θεοῦ καὶ εὐφράνθην». Ὁμοίως δὲ

🗏

32

τῆς ζωῆς ἡ τοῦ θεοῦ σοφία ἐστίν, δικαίως ἅψασθαι

🗏

38

ψυχαῖς ἀσεβῶν · γνῶσις δὲ θεοῦ ἐν ψυχαῖς δικαίων.

🗏

43

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ.

🗏

44

γνῶσίς ἐστιν ἡ τοῦ θεοῦ, ἥτις καὶ ὑπερασπίζει ἡμῶν

🗏

64

γυνὴ ἐνταῦθα τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν σημαίνει, αὕτη δὲ

🗏

64

ἡ γνῶσις ἄρα τοῦ θεοῦ ἀπ' ἀρχῆς ἡμῖν ἐδόθη

🗏

64

ἐκ τοῦ ἑνὸς γεγόναμεν θεοῦ καὶ πατρός · «εἶπον γάρ

🗏

66

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ.

🗏

68

μὴ λανθάνοντας τὸν καρδιογνώστην θεόν.

🗏

69

γάρ ἐστιν πνευματικὴ γνῶσις θεοῦ, καθ' ἣν καὶ οἱ

🗏

69

ἅγιοι φίλοι χρηματίζουσι τοῦ θεοῦ. Οὕτω καὶ Ἰωάννης ὁ

🗏

71

τὰ σύμπαντα δοῦλα τοῦ θεοῦ; Ἢ μήποτε ὁ θεὸς

🗏

71

θεοῦ; Ἢ μήποτε ὁ θεὸς δεσπότης λέγεται διχῶς, ὡς

🗏

71

ἁμαρτίας, δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ», δηλονότι κατ' ἀρετὴν καὶ

🗏

71

ὡς δημιουργὸν ἔχων τὸν θεόν.

🗏

76

ἐπειδὴ καρδιογνώστην μόνον τὸν θεὸν πεπιστεύκαμεν εἶναι.

🗏

77

Καὶ οἱ μὲν θύοντες θεοῖς ἀλλοτρίοις τὸ δίκαιον ἑαυτῶν

🗏

77

θυσίαν προσάγοντες τῷ μόνῳ θεῷ τὸ ἄδικον διαφθείρουσιν αἷμα

🗏

79

σοφία γεννῶσα ἡμᾶς κατὰ θεόν. Καίτοι ἐχρῆν αὐτὸν εἰπεῖν

🗏

79

δυνατὸν αὐτὸν γνῶναι τὸν θεὸν πρὸ τῆς τῶν γεγονότων

🗏

79

ἡ γνῶσις αὐτοῦ τοῦ θεοῦ.

🗏

87

τοῦ νόμου τις τὸν θεὸν ἀτιμάζει, διὰ τοῦ ποιεῖ

🗏

87

τὸν νόμον τιμᾷ τὸν θεὸν.

🗏

88

οὐ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ, ἀλλὰ τὴν θεωρίαν σωμάτων

🗏

106

ὑψηλὸν τόπους γνώσεως κηρῦσσον θεοῦ.

🗏

108

μᾶλλον δὲ περὶ φόβου θεοῦ αὐτοῖς διαλέγεσθαι, ὅστις πείθει

🗏

113

ὁ Δαυὶδ τὸν τοῦ θεοῦ φόβον διδακτὸν εἶναι λέγει

🗏

116

Ὥσπερ παρὰ τῷ θεῷ ἐστιν πηγὴ ζωῆς, οὕτω

🗏

116

Εἰ δὲ ἡ τοῦ θεοῦ πηγὴ ἀρετῆς καὶ γνώσεώς

🗏

118

παραδώσει τὴν βασιλείαν τῷ θεῷ καὶ πατρί, ἵνα γένηται

🗏

118

πατρί, ἵνα γένηται ὁ θεὸς τὰ «πάντα ἐν πᾶσιν

🗏

120

ταύτης ἐχθροὶ γινόμεθα τοῦ θεοῦ · «εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες

🗏

120

ὁ Παῦλος, κατηλλάγημεν τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ

🗏

120

ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ, δι' ἧς φίλοι γινόμεθα

🗏

120

ἧς φίλοι γινόμεθα τοῦ θεοῦ καὶ τῶν ἁγίων δυνάμεων

🗏

128

ὁ περὶ ἀρετῶν καὶ θεοῦ γνώσεως προϊέμενος λόγους.

🗏

134

καὶ ἀποκαλύψεως δικαιοκρισίας τοῦ θεοῦ.»

🗏

136

καθαροὶ γενόμενοι ἴδωσι τὸν θεόν · τοῦτο γάρ ἐστι τὸ

🗏

143

ὄντες ἐχθροὶ κατηλλάγησαν τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ

🗏

145

ἐπιστάμενος λόγους θυμὸς τοῦ θεοῦ καλεῖται.

🗏

147

λέγει τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ · αὗται γὰρ ἡμᾶς ἐλέγχουσιν

🗏

153

γενήσεται καὶ οἰκονόμος μυστηρίων θεοῦ, κατ' ἀναλογίαν τῆς καταστάσεως

🗏

153

κρίσεως καὶ προνοίας τοῦ θεοῦ λόγους ἐμπεριέχει, πάνυ βαθυτάτους

🗏

153

ἥτις ἐστὶν τῆς τοῦ θεοῦ καὶ τῶν ὑπ' αὐτοῦ

🗏

155

γνῶσίς ἐστιν ἡ τοῦ θεοῦ, ὁ Παῦλος διδάσκει δι

🗏

158

τὴν ἔρημον πρὸς τὸν θεὸν ὁ Ἰσραήλ, πρὸς ὃν

🗏

164

ἀπὸ ἀγνωσίας ἐπὶ γνῶσιν θεοῦ, εἴγε «καὶ αὐτὴ ἡ

🗏

180

τοῦ κυρίου τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν σημαίνει. Καὶ διὰ

🗏

182

λαβόντας μὲν γνῶσιν παρὰ θεοῦ, διδάσκειν δὲ ἄλλους ἐπιχειροῦντας

🗏

184

τοῦ πληρώματος ἄξιον τοῦ θεοῦ, ὅπερ καθέδραν τῶν ἁγίων

🗏

189

ἐστὶν ἀρετὴ καὶ γνῶσις θεοῦ, δι' ὧν συναπτόμεθα πρὸς

🗏

189

γὰρ «καὶ ἀπέστη πνεῦμα θεοῦ ἀπὸ Σαοὺλ καὶ πνεῦμα

🗏

191

Τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν νῦν ὠνόμασεν ἔννοιαν

🗏

197

περὶ ἀρετῆς καὶ γνώσεως θεοῦ τῶν πατέρων ἐστίν · τὸ

🗏

198

πρὸς μὲν τὸν ἐντειλάμενον θεὸν καλοῦνται ἐντολαί · ὡς δὲ

🗏

200

ἀφανισμὸν τῶν φυσικῶν περὶ θεοῦ ἐννοιῶν, παντάπασιν αὐτῆς εἰς

🗏

204

παραβάσεως τοῦ νόμου τὸν θεὸν ἀτιμάζει καὶ τὴν μητέρα

🗏

219

μηδὲν ἀπερισκέπτως ὑπισχνείσθωσαν τῷ θεῷ · «μετὰ γὰρ τὸ εὔξασθαι

🗏

222

θυσίαν · «θυσία γὰρ τῷ θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον.»

🗏

223

ὀρθὰ τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ, ἓν δὲ τῶν ἔργων

🗏

224

κεκονιαμένον τυπτηθησόμενον ὑπὸ τοῦ θεοῦ. Καὶ ὁ σωτὴρ δὲ

🗏

224

μὴ τοῦ ἑνός ἐστιν θεοῦ.

🗏

229

κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ».

🗏

239

διάβολον τίμιον ἑαυτὸν παρέχει θεῷ καὶ ἀφαιρεῖται τὴν ἑαυτοῦ

🗏

246

Οὗτος ἀκούει τῶν τοῦ θεοῦ λόγων ὁ ποιῶν τὰ

🗏

246

ἀκροαταὶ νόμου δίκαιοι παρὰ θεῷ, ἀλλὰ οἱ ποιηταὶ τοῦ

🗏

247

αὐτοῦ νοήσει τοὺς τοῦ θεοῦ λόγους τούς τε πρακτικοὺς

🗏

249

καὶ ἄλλους τινὰς ὀνομάζων θεοὺς δῆμον εἰσάγει θεῶν.

🗏

249

ὀνομάζων θεοὺς δῆμον εἰσάγει θεῶν.

🗏

258

κτώμεθα σοφίαν καὶ γνῶσιν θεοῦ. Ἀνδρεία δὲ καὶ σωφροσύνη

🗏

267

δι' ὧν εἰσέρχεται σοφία θεοῦ.

🗏

271

ἕνεκεν ἡδονῆς προδῷς τὸν θεόν · οὗτος γὰρ νομὴ δικαίου

🗏

272

Ἀποστρέφει μὲν ὁ θεὸς τὸν θυμὸν αὐτοῦ ἀπὸ

🗏

274

σε τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν

🗏

275

στέρησις ἀπαθείας καὶ γνώσεως θεοῦ μετ' ὀδύνης σωματικῆς · κρίσις

🗏

276

πνεύματος, ὅ ἐστιν ῥῆμα θεοῦ.» Τὸ δὲ οὐ σαρκίνη

🗏

277

ἀναλίσκει ἡ μάχαιρα τοῦ θεοῦ, ἵν' ἀποθέμενοι τὸν παλαιὸν

🗏

277

τὸν νέον τὸν κατὰ θεὸν κτισθέντα.

🗏

282#1

τῇ γνώσει τῇ τοῦ θεοῦ καὶ δέδωκεν αὐτοῖς θεωρίαν

🗏

287#2

ὀμόσω τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ» · κλέπτει γάρ τις ἀλλότρια

🗏

287#2

πάντα ἐγένετο, Χριστὸς δὲ θεοῦ.

🗏

294

τοῦ πάντων πατρὸς καὶ θεοῦ κατεγέλασαν καὶ τὴν γεννῶσαν

🗏

299

ἔχοντα τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ δόξαν εἶπεν θεοῦ καὶ

🗏

299

τοῦ θεοῦ δόξαν εἶπεν θεοῦ καὶ τὸν ἔχοντα τὴν

🗏

299

γὰρ κρύπτουσι τὸν τοῦ θεοῦ λόγον ἐν ἑαυτοῖς, ὅπως

🗏

299

τὸν ἔχοντα τὴν τοῦ θεοῦ δόξαν καὶ τὸν ἔχοντα

🗏

299

δόξαν τοῦ βασιλέως δόξαν θεοῦ καὶ δόξαν βασιλέως ὠνόμασεν

🗏

299

ὠνόμασεν. Ἢ τάχα δόξαν θεοῦ λέγει τὸν δοξάζοντα τὸν

🗏

299

λέγει τὸν δοξάζοντα τὸν θεὸν καὶ δόξαν βασιλέως τὸν

🗏

299

λεγόμενον · ὁ δοξάζων τὸν θεὸν κρύπτει τὸν λόγον αὐτοῦ

🗏

300

ὅστις λέγεται εἶναι θρόνος θεοῦ. Οὐδαμοῦ γὰρ πέφυκεν ἀλλαχοῦ

🗏

301

τὸ «διὸ καὶ ὁ θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσεν καὶ ἐχαρίσατο

🗏

306

ἁρμόζει σαρδίῳ, οὕτω γνῶσις θεοῦ ψυχῇ καθαρᾷ.

🗏

310

τῶν οὐ λεγομένων ἐπὶ θεοῦ καὶ ὡς ἀσεβοῦντες τῆς

🗏

313

στέρησις ἀρετῶν καὶ γνώσεως θεοῦ.

🗏

316

Οὕτως γνῶσις θεοῦ ἐκ γῆς πραέων.

🗏

323

ἀφρόνων, καθ' ἣν ἐξέστησαν θεοῦ, πάλιν καθαροὶ γενόμενοι προσέρχονται

🗏

323

πάλιν καθαροὶ γενόμενοι προσέρχονται θεῷ · «πᾶσα γὰρ σὰρξ ὄψεται

🗏

323

ὄψεται τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ.» Προσεκτέον δὲ ἐνταῦθα ὅτι

🗏

337

καὶ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ λαμβανόμενα ἀπὸ τῶν κακῶς

🗏

341

οὖσαν τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ, ἣν καὶ χόρτον πάλιν

🗏

343

ἀπάθειαν κτᾶται καὶ γνῶσιν θεοῦ. Εἰ δὲ «οἱ ἀγαπῶντες

🗏

343

τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ θεοῦ, ἅπερ μόνα πέφυκε φυλάσσειν

🗏

344

παραβάσεως τοῦ νόμου τὸν θεὸν ἀτιμάζει». Ἀσωτία γὰρ ψυχῆς

🗏

346

ὁ δεδωκὼς τὸν νόμον θεός. Καὶ ὁ Παῦλός φησιν

🗏

354

τῷ μέλλοντι ἐλεηθέντες ὑπὸ θεοῦ καὶ γενόμενοι ἄγγελοι ἄρξουσι

🗏

354

ἄνοιγε σὸν στόμα λόγῳ θεοῦ καὶ κρῖνε πάντας ὑγιῶς

🗏

361

ὃς οὐκ ἔθετο τὸν θεὸν βοηθὸν αὐτοῦ.»

🗏

369

γὰρ ὁ ὅρκος τίθησι θεὸν ἐν ψυχῇ, οὕτω καὶ

🗏

369

καὶ ὁ νόμος εἰσάγει θεὸν εἰς ψυχήν · καὶ ὃν

🗏

369

πάλιν ἀναιρεῖ ἡ ἐπιορκία θεὸν ἐκ ψυχῆς, οὕτω καὶ

🗏

369

οὕτω καὶ παρανομία ἐκβάλλει θεὸν ἀπ' αὐτῆς. Ἐὰν οὖν

🗏

Sch Eccl

2

τῆς γνώσεως αὐτοῦ τοῦ θεοῦ. Ὥσπερ γὰρ μάταια μετὰ

🗏

3

τριάδα · τότε γὰρ ὁ θεὸς ἔσται τὰ πάντα ἐν

🗏

3

τῶν νοημάτων χωρίζεται νοῦς θεὸν θεασάμενος, πάντων ἄρα τῶν

🗏

4

γὰρ οὐδενὶ δίδωσιν ὁ θεός · οὐ γάρ ἐστιν αἴτιος

🗏

5

ὀρθός, ἐπικοσμεῖ δὲ σοφία θεοῦ. Διεστραμμένος τοιγαροῦν νοῦς κοσμηθῆναι

🗏

6

Ὁ τοῦ θεοῦ ἀριθμὸς ὃν ἀριθμεῖ τοὺς

🗏

6

καὶ τῆς συνέσεως τοῦ θεοῦ μὴ εἶναι ἀριθμόν, οὐχ

🗏

6

μὴ πεφυκὸς ὁρᾶσθαι, ὡς θεός, καὶ τὸ πεφυκὸς μὲν

🗏

11

γὰρ ἡμῖν σοφία ἀπὸ θεοῦ»—, ἡ κεφαλὴ ἄρα τοῦ

🗏

14

τὸ τυχεῖν αὐτὸν παρὰ θεοῦ ἀγαθοῦ διδασκάλου.

🗏

15

ἀνθρώπου, ἅπερ ἔδωκεν ὁ θεὸς πρὸ τῆς καθάρσεως τοῖς

🗏

15

πρόσκαιρον εἶπεν αὐτὴν παρὰ θεοῦ δεδομένην · προνοούμενος γὰρ ὁ

🗏

15

δεδομένην · προνοούμενος γὰρ ὁ θεὸς τῆς ἐμπαθοῦς ψυχῆς ἔδωκεν

🗏

15

ὡς ἀρετὴ καὶ γνῶσις θεοῦ.

🗏

16

χρήσεως τῶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ δεδομένων ἡμῖν · οὕτω γὰρ

🗏

17

πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ θεὸς ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα

🗏

17

τὴν δὲ κακίαν ὁ θεὸς οὐκ ἐποίησεν, οὐκ ἔσται

🗏

18

δέ, φησίν, αὐτὴν ὁ θεὸς ἵνα οἱ ἄνθρωποι ἐφιέμενοι

🗏

19

γὰρ λέγεται ζητεῖν ὁ θεὸς ὃν φωτίζει τῇ γνώσει

🗏

25

ὑπὸ τῶν ἀγγέλων» τοῦ θεοῦ. Εἶδον καὶ πᾶσαν αὐτοῦ

🗏

25

αὐτοῦ · δεῖ γὰρ τὸν θεὸν πάντως γενέσθαι τὰ πάντα

🗏

27

ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ μου μᾶλλον ἢ οἰκεῖν

🗏

28

ἑαυτοῦ ψυχὴν ἀπὸ γνώσεως θεοῦ. Πατέρα δὲ ἐνταῦθα λέγω

🗏

30

καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ, ἵνα τὸν διάβολον νικήσας

🗏

30

ὁ ἄνθρωπος καταξιωθῇ γνώσεως θεοῦ καὶ γένηται ἔντριτον σπαρτίον

🗏

31

ἢ νοῦς σοφὸς ἄγγελον θεοῦ παρεπόμενον ἔχων. Εὖ δὲ

🗏

35

ὄντος ἐν τοῖς νοητοῖς θεοῦ καὶ πᾶσαν διαφεύγοντος αἴσθησιν

🗏

36

ἀπὸ ψυχῆς προσφέρεται τῷ θεῷ, τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ

🗏

36

τὰς δεκάτας ἀποδεδωκὼς τῷ θεῷ ἃς ὑπέσχετο δώσειν αὐτῷ

🗏

36

πολὺν χρόνον προσαγαγοῦσα τῷ θεῷ. Ἐπὶ μὲν τῶν δώρων

🗏

36

πάντα ὁμολογεῖν διὰ τοῦ θεοῦ γεγενῆσθαι καὶ αὐτοματισμὸν πάλιν

🗏

37

ἀπὸ τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ θεοῦ, ἥτις συμβέβηκεν αὐτῷ διὰ

🗏

38

Γίνωσκε γὰρ ὅτι ὁ θεὸς διὰ τοῦ Χριστοῦ φυλάσσει

🗏

38

Βασιλεὺς γάρ ἐστιν ὁ θεὸς τοῦ γεγονότος δι' αὐτοῦ

🗏

38

δικαιοσύνῃ δουλεύσασι δώσει γνῶσιν θεοῦ καὶ γλυκεῖαν ἀνάπαυσιν, εἰ

🗏

38

ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων θεοῦ.» Τὸν δὲ κόσμον ἀγρὸν

🗏

38

πλὴν τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ; Ὑψηλοὺς δὲ εἶπε τοὺς

🗏

39

πλοῦτον οὐ γνώσεται σοφίαν θεοῦ οὐδὲ παραβαλεῖ καρδίαν αὐτοῦ

🗏

39

γὰρ ἐδέξατο ῥήσεις ἐντολῶν θεοῦ οὐδὲ ἔκρυψεν αὐτὰς ἐν

🗏

42

Ἡ γνῶσις ἡ τοῦ θεοῦ λέγεται τοῦ νοῦ καὶ

🗏

42

καὶ εὐφροσύνη καὶ περισπασμὸς θεοῦ καὶ φῶς καὶ ζωὴ

🗏

43

καὶ τὴν ἀλήθειαν τοῦ θεοῦ.

🗏

44

Ὅταν ἄνθρωπος παρὰ θεοῦ δέξηται γνῶσιν πνευματικήν, ὀλιγάκις

🗏

45

Περισπασμὸς θεοῦ ἐστι γνῶσις ἀληθὴς ἀπὸ

🗏

46

μακρὸν καὶ μὴ ἐπεγνωκότος θεόν, οὗ καὶ προτιμότερον τὸ

🗏

47

λέγει τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ. Τὸ δὲ φαγεῖν λέγεται

🗏

50

Ἀγαθὸς ὁ ἀκολουθῶν γνώσει θεοῦ ὑπὲρ τὸν ἀκολουθοῦντα τοῖς

🗏

50

ψυχῆς · ἢ ἀγαθὸν γνῶσις θεοῦ ὑπὲρ ἡδονὴν φθαρτήν. Κατὰ

🗏

52

προσωποληψία ἐστὶ παρὰ τῷ θεῷ ἢ αὐτεξούσιοι οὐ γεγόναμεν

🗏

52

ἢ πῶς ἀνταποκρίνεται τῷ θεῷ; ἀλλὰ τούτων μὲν παυσάσθω

🗏

53

μὴ ἀρετὴν καὶ γνῶσιν θεοῦ. Τὸ δὲ ἔλαιον νῦν

🗏

64

σου, ὅτι φοβούμενος τὸν θεὸν ἀπὸ πάσης ἐξελεύσῃ κακίας

🗏

66

γνῶσιν λέγει τὴν τοῦ θεοῦ.

🗏

Sch Lu

1

τὸ, ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου · δι' οὗ δυνατὸν

🗏

1

πίστις, καὶ ἔργα, ἀγάπη θεοῦ, καὶ ἀγάπη τοῦ πλησίον

🗏

4

ἐπουρανίῳ Ἱερουσαλὴμ οὔσῃ πόλει θεοῦ ζῶντος, περὶ ἧς λέγεται

🗏

4

ἐστὶ τοῦ παμβασιλέως υἱοῦ θεοῦ, κυρίου ὄντος τῶν, ἵν

🗏

4

ἀγαγόντος · διὸ εἴρηται ὁ θεὸς ἐθεμελίωσεν αὐτὴν εἰς τὸν

🗏

4

τεχνίτης καὶ δημιουργὸς, ὁ θεὸς · τοιούτων δηλαδὴ καὶ ἑτέρων

🗏

4

παρ' αὐτοῦ τοῦ παμβασιλέως θεοῦ λόγου τὴν ἡγεμονίαν ἐπιτραπέντες

🗏

4

οὐκ οἶδε, πῶς ἐκκλησίας θεοῦ ἐπιμελήσεται · μετὰ τὸ τοίνυν

🗏

4

τῆς πόλεως τοῦ ζῶντος θεοῦ, βασιλεὺς μέγας ἐστὶν ὁ

🗏

5

πάντων · ἀμνὸς γενόμενος τοῦ θεοῦ · αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ

🗏

6

δυνάμεις, ἀληθῶς υἱὸς εἶναι θεοῦ ὡμολόγητο · κλόνον γοῦν ὑπέμεινεν

🗏

Apophthegmata

1 PG

παραστάσεως τῆς πρὸς τὸν Θεόν · φαντάζου τὸ φρικῶδες καὶ

🗏🗐

1 PG

τὴν κατ' ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων

🗏🗐

1 PG

ἀγαθὰ, παῤῥησίαν τὴν μετὰ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Χριστοῦ αὐτοῦ

🗏🗐

Admonition on the Marks of Serenity

1

Ἰησοῦ, ταῦτα φυλαττέτωσαν, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος αὐτοῖς.

🗏🗐

1

Χριστῷ ταῦτα φυλαττέτωσαν · τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος.

🗏🗐

4

γένηται χρεία, ἐν ἀγαπῇ Θεοῦ ἔλεγξον. « ὁ γὰρ ἐλέγχων

🗏🗐

8

ἕτοιμος ἔσο, τὸ κατὰ Θεὸν γινόμενον, ὅση δύναμίς σοι

🗏🗐

9

ποιῇς, ὡς ἐπόπτην τὸν Θεὸν ἔχων ποίει, καὶ οὐχ

🗏🗐

9

ποιεῖς, ὡς ἐπόπτην τὸν Θεὸν ἔχων ποίει · καὶ οὐχ

🗏🗐

11

σου διάκρινε, εἰ κατὰ Θεόν εἰσιν · ἐὰν δὲ οὐ

🗏🗐

11

λογισμούς σου διάκρινε κατὰ Θεὸν εὐσεβῶς · ἐὰν δὲ οὐ

🗏🗐

12 (2 vers.)

προσεύχου ἀδιαλείπτως, εὐχαριστῶν τῷ Θεῷ · ὅτι ἀπέσπασέν σε ἀπὸ

🗏🗐

19

πάντων δὲ ἀγάπησον τὸν Θεόν σου, ἐξ ὅλης καρδίας

🗏🗐

19

πάντων, ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς

🗏🗐

ep

τηρηθήσῃ ὑπὸ τοῦ ἀψευδοῦς Θεοῦ τοῦ φήσαντος · ὁ ἀγαπῶν

🗏🗐

Counsel

3

αἰσθητῶν, διʼ ἧς ὁ Θεὸς οὐ λειτουργεῖταί ποτε

🗏🗐

8

βασιλεία ἐστὶ Θεοῦ τελείωσις οἰκοδομῆς Χρίστου, πλήρωμα

🗏🗐

8

καὶ χάριτος, τελείωσις τέκνων Θεοῦ, γνῶσις ἀνελπίστων αὐτοῦ κληρονομιῶν

🗏🗐

8

πάντα γὰρ εἴη ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας

🗏🗐

Disc.

1

καὶ δεύτερον θεραπεύει. Ἐπὶ θεοῦ ὁμοίως · πρῶτον <...> Ἐπιτηδειότητες ἰατρικαὶ

🗏

1

ἀσωμάτοις εἰσίν, ὁ δὲ θεὸς ὑπὲρ τὸ ἀσώματόν ἐστιν

🗏

2

Ὅσα λέγεται εἶναι τὸν θεόν, τούτων τὰ μὲν κατ

🗏

2

Ἅμα δὲ τῷ ἐπινοηθῆναι θεόν, ἐπινοεῖται πατήρ, <ἀρχή>, δημιουργός

🗏

10

θεωρεῖν καὶ πρὸς τὸν θεὸν διάγειν.

🗏

15

τιμιωτάτῳ δοθέντι ἡμῖν παρὰ θεοῦ μιανθῶμεν.

🗏

16

πᾶσι γὰρ ἐνεπίστευσεν ὁ θεός.

🗏

17

δὲ διὰ τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν.

🗏

18

ἡ δὲ γνῶσις τοῦ θεοῦ ἐν τῇ πίστει ἐστίν

🗏

19

γνῶσις · ἡ δὲ τοῦ θεοῦ γνῶσις μονοειδὴς γνῶσίς ἐστιν

🗏

19

Εἰ οὖν ὡς ἐνδέχεται θεὸν γνωσόμεθα, ἐξεταστέον εἰ αὐτὸ

🗏

19

οὐ μονοειδὴς ἡ τοῦ θεοῦ γνῶσις, ἀλλὰ σύνθετος · εἰ

🗏

19

ὡς καὶ ἔστιν, τὸν θεὸν γνωσόμεθα μονοειδῶς, οὐσιώδης γὰρ

🗏

20

οἷον αἱ ἀκτῖνες τοῦ θεοῦ εἰσι, θεωρεῖ τὸν λόγον

🗏

20

ἐπὰν δὲ αὐτὸν τὸν θεὸν θέλῃ καταξιωθῆναι ἰδεῖν, ἔξω

🗏

23

Χριστὸς «εἰκών ἐστι τοῦ θεοῦ», ἔχων τὸν θεὸν ἐν

🗏

23

τοῦ θεοῦ», ἔχων τὸν θεὸν ἐν ἑαυτῷ ὡς ἐν

🗏

27

τὸ σῶμα εἶναι τὸν θεὸν καὶ τὸ ἐν τόπῳ

🗏

27

τὸ δ' ὑπὲρ φύσιν θεὸν ἑνωθῆναι <αὐτῷ>, τοῦτο μόνον

🗏

30

δημιουργὸν εἰσάγει τὸν [πατέρα] θεὸν καὶ δεύτερον πατέρα. Ὁ

🗏

30

πατέρα. Ὁ μὲν οὖν θεὸς οὐσιώδης γνῶσίς ἐστιν · ὡς

🗏

35

γνῶσις ὑφέστηκεν, οἷον ὁ θεὸς ἐποίησε τὰ ὄντα θεωρίᾳ

🗏

36

πράγματα ἐνεπίστευσεν ἡμῖν ὁ θεὸς καὶ χρῆσιν εὔλογον αὐτῶν

🗏

40

ὤν, τὰ νῶτα τῷ θεῷ δίδωσιν ὡς οἱ προσκυνοῦντες

🗏

40

νῶτα τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ δεδωκότες.

🗏

42

ὁ μὲν γὰρ διὰ θεὸν ἀγαπᾷ ὃν ἐὰν ἀγαπᾷ

🗏

46

Ὁ θεὸς φύσει ἀγαθός ἐστιν · εἰσὶν

🗏

50

ἑαυτῷ καὶ μὴ τῷ θεῷ, ἐπιγράψαι τὸ κατόρθωμα · ἐπὰν

🗏

55

Ἡ γνῶσις τοῦ θεοῦ οὐ μόνον πάσης ἡδονῆς

🗏

59

διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ παυσώμεθα, τότε ἡ συνείδησις

🗏

61

φιλονεικοῦσιν ἵνα τῆς τοῦ θεοῦ μνήμης ἐκκρούσωσιν.

🗏

68

εἶναι λέγεται · οὗτος τὸν θεὸν ἀπωθεῖται, δι' οὗ τὰ

🗏

85

θεώρημά τί ἐστιν ὁ θεὸς οὔτε νόημα πράγματος αἰσθητοῦ

🗏

95

Τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ δοθέντα οὐκ ἀναιρεῖ ἡ

🗏

95

ἢ μὴ δεδομένα ἐκ θεοῦ παντελῶς ἀναιρεῖ, κακίαν δηλονότι

🗏

96

ὅτι, ὡς ἔχομεν ἐκ θεοῦ φυσικῶς τὸ περιπατεῖν καὶ

🗏

99

τοῖς δεδομένοις ὑπὸ τοῦ θεοῦ μέσοις χρήσασθαι, κακία δὲ

🗏

106

δὲ κατὰ διάνοιαν τῷ θεῷ · καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων

🗏

109

Λέγεται ὁ θεὸς φοβερὸς εἶναι, ἀλλ' οὐχ

🗏

109

φόβον ἔχει · ὁ γὰρ θεὸς φῶς ἐστι καὶ ζωὴ

🗏

109

ὀφείλομεν φοβεῖσθαι οὐ τὸν θεὸν ἀλλὰ τὸ μὴ ἐκπεσεῖν

🗏

114

καθὸ νοῦς ἐστιν υἱὸς θεοῦ, ἀλλὰ καθὸ κατὰ τὴν

🗏

114

τὴν γνῶσιν πεποίωται τοῦ θεοῦ · κατὰ γὰρ τὴν γνῶσιν

🗏

116

ἢ καὶ αὐτὸς ὁ θεὸς βλέπει αὐτόν.

🗏

122

μόνον ἕνεκα τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως ἀποζεύγνυται, οἷον γυνὴ

🗏

123

Εἰ μέλλεις τὸν θεὸν ἰδεῖν, <ἢ> ἐν τῇ

🗏

123

ὁ οὖν λέγων μέρος θεοῦ βλέπειν, οὗτος μερίζει τὸν

🗏

123

βλέπειν, οὗτος μερίζει τὸν θεόν, ἀκατάληπτον καὶ καταληπτὸν <αὐτὸν

🗏

124#2

Εἰ φυσικῶς κατ' εἰκόνα θεοῦ ἦν ἄνθρωπος, οὐκ ἂν

🗏

125

τὴν ἀλήθειαν καὶ ὁ θεὸς τούτῳ πέφυκεν ἐμφανίζεσθαι. Ὅσοι

🗏

127

μόνοι δὲ οἱ τοῦ θεοῦ φίλοι καὶ ἀλλήλων εἰσὶ

🗏

128

τῷ> θέλειν συμβοηθεῖ ὁ θεὸς διὰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας · χωρὶς

🗏

128

ἐπιβουλεύοντας · χωρὶς γὰρ βοηθείας θεοῦ ἀδύνατόν ἐστι κατορθῶσαι ἡμᾶς

🗏

128

τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεοῦντος θεοῦ.»

🗏

129

Ἡμᾶς ὁ θεὸς δυσὶν εὐλογίαις ηὐλόγησε, τοὺς

🗏

129

προτιμᾶν αὐτὰ τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως · τὸν οὖν πατέρα

🗏

129

τὸν κύριον τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως προτιμᾶν συμβουλεύουσι · καὶ

🗏

130

φίλτρου οὗ ἔδωκεν ὁ θεὸς τῇ ψυχῇ πρὸς τὸ

🗏

133

Εὐεργετῶν ἡμᾶς ὁ θεὸς οὐ χαρίζεται ἡμῖν γνῶσιν

🗏

146

τοῖς δεδομένοις ὑπὸ τοῦ θεοῦ εὐλόγως χρώμενος ἢ ὁ

🗏

149

ἐνεργοῦσιν οἱ ἄγγελοι τοῦ θεοῦ πρὸς ἀνάληψιν ἀεὶ τῆς

🗏

149

συνεργῶν καὶ βοηθῶν ἐργαζομένῳ θεῷ συνεργάζεται, καθώς φησιν ὁ

🗏

149

καθώς φησιν ὁ ἀπόστολος · «θεοῦ ἐσμεν συνεργοί, θεοῦ γεώργιον

🗏

149

ἀπόστολος · «θεοῦ ἐσμεν συνεργοί, θεοῦ γεώργιον», καὶ τὰ ἑξῆς

🗏

149

δὲ τῆς εὐχῆς, τὸν θεὸν βοηθοῦντα ἔχομεν. Ὧν δὲ

🗏

154

Οὐκ ἔστιν ἀνθρώπῳ θεοῦ, Χριστοῦ δὲ μαθητῇ, λυπηθῆναι

🗏

163

πάντας ἀνθρώπους ὡς ἀγγέλους θεοῦ βλέπῃς καὶ ὡς σεαυτὸν

🗏

167

καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ θεός», καὶ ἕτερα τοιουτότροπα, μετ

🗏

172

θεωρήμασιν ἐπακολουθῶν, πνεῦμα δὲ θεοῦ ἔχων εὐχόμενος.

🗏

192

Κλῖμαξ οὐρανοῦ, ἀποκάλυψις μυστηρίων θεοῦ, δι' ὧν προβαίνων ὁ

🗏

192

νοῦς κατὰ βαθμὸν πρὸς θεὸν ὑψοῦται.

🗏

193

Θεὸν ἀθετοῦμεν ἁμαρτάνοντες · οἱ γὰρ

🗏

193

ἁμαρτάνοντες · οἱ γὰρ λειτουργοὶ θεοῦ δίκαιοι ὁσίως λέγονται · καὶ

🗏

197

Τὸν κατὰ θεὸν ἀγωνιζόμενον ἀσφαλίζεσθαι δεῖ κατ

🗏

197

ὀνειδισμοῖς εἰς τὴν κατὰ θεὸν χαράν, ἐν θλίψεσιν εἰς

🗏

197

φιλαυτίᾳ εἰς τὴν κατὰ θεὸν ἀγάπην, ἥτις τελείως πληροφορεῖ

🗏

204

τὸ «ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου», δι’ οὗ δυνατὸν

🗏

205

πίστις καὶ ἔργα, ἀγάπη θεοῦ καὶ ἀγάπη τοῦ πλησίον

🗏

210

ἀπωθεῖν τὴν βοήθειαν τοῦ θεοῦ, πρὸς ὃν λέγεται · «ἰδοὺ

🗏

210

ὃς οὐκ ἔθετο τὸν θεὸν βοηθὸν αὐτοῦ.»

🗏

125_suppl_f3

τὴν ἀλήθειαν καὶ ὁ θεὸς τούτῳ πέφυκεν ἐμφανίζεσθαι. Ὅσοι

🗏

Def

8

ὑπόσχεσις τῶν ἐξ ἀνθρώπων θεῷ κατʼ ἐπαγγελίαν προσαγομένων καλῶν

🗏

10

παράκλησις ὑπὸ μείζονος προσαγομένη θεῷ περὶ σωτηρίας ἑτέρων.

🗏

Thoughts

11

Ὅσοι δὲ τῶν ἐπαγγελλομένων θεοσέβειαν κοσμικοῖς συναυλίζεσθαι προαιροῦνται, φυλαττέσθωσαν

🗏🗐

11 PG

Ὅσοι δὲ τῶν ἐπαγγελλομένων θεοσέβειαν, καὶ κοσμικοῖς συναυλίζεσθαι προαιροῦνται

🗏🗐

Sch Ps

71.sch12

ἔθνη καὶ ὑψωθέντα ἐπὶ θεοσεβείᾳ ὑπὲρ τὸν Ἰσραήλ, ὃν

🗏

140.sch5

τοὺς ἀποπλανηθέντας ἀπὸ τῆς θεοσεβείας ἐπὶ τὴν ἀρετὴν ἐπανάγουσα

🗏

Sch Prov

249

μετατιθεὶς τὰ ὅρια τῆς θεοσεβείας δεισιδαιμονίαν ἢ ἀσέβειαν αὐτὴν

🗏

354

τοὺς πλανηθέντας ἀπὸ τῆς θεοσεβείας ἐπισυνάγουσα. Τὸ δὲ κρίνειν

🗏

Sch Lu

4

οὖν καὶ οἱ τῆς θεοσεβείας ἄνθρωποι, πρότερον αὐτῶν δι

🗏

Disc.

194

πρὸς τῶν πολλῶν τινὰς θεοσεβεῖν, οὕτως δικαιότατον συνεργεῖν πᾶσι

🗏

Sent alph II

8 (2 vers.)

Θεοσεβὴς ἐκεῖνος ὁ μὴ καθ

🗏🗐

Ep fid

22 Grib (+2)

εἴποι τις, αὐτῆς τῆς θεότητος θεωρίαν.

🗏🗐

23 Grib (+2)

αὐτῇ γυμνῇ προσελθεῖν τῇ θεότητι.

🗏🗐

On Prayer

pref.1 (2 vers.)

συνήθως ἀνεκτήσω τῇ τῶν θεοφιλῶν σου γραμμάτων ἐπαφῇ, τὸν

🗏🗐

Ad virg.

12.1 Gress

ὅτι λελύπηκέ με ἡ θεραπαινὶς καὶ τίσομαι αὐτήν,

🗏🗐

Eul

26 (2 vers.)

ἐν τῇ πληγῇ χρονίσας θεραπείαν οὐχ ὑφίστατο. Τῆς δὲ

🗏🗐

On Masters and Disciples

13

ἑαυτὸν τιτρώσκειν πρὸ τῆς θεραπείας ἑτέρου · ἀλλὰ ἀνεξικάκως διόρθωσαι

🗏🗐

Thoughts

29

πάλιν γυναικείων σωμάτων ἕνεκεν θεραπείας – δεικνύουσι γὰρ καὶ οὕτως

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.25

πρὸς τὴν τοῦ πάθους θεραπείαν ἐπινοεῖ τὸ φάρμακον, οὕτως

🗏🗐

Prak

82

τῆς ἐμποδιζούσης αὐτῷ τὴν θεραπευτικὴν αὐτῆς ἐντολὴν ἐφευρίσκει.

🗏🗐

Prak

13

τε κράζοντας ἀναπλάττων καὶ θεραπευόμενα γύναια καὶ ὄχλον τινὰ

🗏🗐

49

παθητικὸν μέρος τῆς ψυχῆς θεραπεύοντα καὶ τοῦ σώματος ἡμῶν

🗏🗐

100

τῶν ἀγρίων θηρίων δήγματα θεραπεύοντες.

🗏🗐

Gn.

33

Λέληθεν ἴσως ἑαυτὸν θεραπεύων ὁ διὰ τὸν Κύριον

🗏🗐

47

φλεγμαίνοντα μόρια τοῦ θυμοῦ θεραπεύει · πονηρὰς δὲ ἐπιθυμίας ἐπιρρεούσας

🗏🗐

KG

3.35

πνευματικὴ γνῶσις · θυμὸν δὲ θεραπεύει ἀγάπη · ἐπιθυμίαν δὲ ῥέουσαν

🗏🗐

Ep

6.4

καὶ ἀγρυπνίαις, δι' ὧν θεραπεύεται μὲν τὸ ἐπιθυμητικὸν μέρος

🗏🗐

On Masters and Disciples

12

ποιεῖν · καὶ τὸν ἐπηρεασθέντα θεράπευσον συμπαθῶς, οὐχ ἧττον γὰρ

🗏🗐

13

ἀγαθόν · καὶ γὰρ ἰατρὸς θεραπεύει μὲν τὸ πάθος, οὐκ

🗏🗐

Thoughts

3 (2 vers.)

τῆς ἐλεημοσύνης τὸν θυμὸν θεραπεύει, διὰ δὲ τῆς προσευχῆς

🗏🗐

10 (2 vers.)

τῶν ψυχῶν δι' ἐγκαταλείψεως θεραπεύει · συγχωρεῖ γάρ τι φοβερὸν

🗏🗐

14 (2 vers.)

τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τραύματα θεραπεύειν σπουδάζει. Τοῦτον τὸν λογισμὸν

🗏🗐

28

καὶ πάθη τινὰ σωματικὰ θεραπεύοντα ἢ σχῆμα ποιμαντικὸν περικείμενον

🗏🗐

Eight Thoughts

6.17

Ἀκηδίαν θεραπεύει καρτερία, καὶ τὸ πάντα

🗏🗐

Sch Prov

338

γὰρ καρπὸς αὐτῆς λέπραν θεραπεύει.

🗏

370

Ἐν τῷ κατορθοῦν θεραπεύομεν τοὺς ἀγγέλους · αὐτοὶ γάρ

🗏

Sch Lu

1

ὁ μὲν ἱερεὺς, οὐκ ἐθεράπευσεν · ὁ δὲ σαμαρείτης τὸν

🗏

1

οἱ ἰατροὶ πῶς δεῖ θεραπεύεσθαι · ὁ δὲ σωτὴρ σύντομον

🗏

Counsel

10

τῆς ἀποστερήσεως αὐτοῦ, ἣν θεραπεύει τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν

🗏🗐

Disc.

1

γὰρ τέμνει καὶ δεύτερον θεραπεύει. Ἐπὶ θεοῦ ὁμοίως · πρῶτον

🗏

70

εἰ μὴ πρὸς τὸ θεραπεῦσαι αὐτὸν ἢ πρὸς τὸ

🗏

159

ἐνεργεῖ καὶ ποῖον πάθος θεραπεύει, καὶ τὰ ἑξῆς.

🗏

200

Ὁ μὲν ἱερεὺς οὐκ ἐθεράπευσεν, ὁ δὲ Σαμαρείτης τὸν

🗏

204

οἱ ἰατροὶ πῶς δεῖ θεραπεύεσθαι · ὁ δὲ σωτὴρ σύντομον

🗏

Prak

76

εἰσιν ἐλέους καὶ ἀγάπης θεράποντες, οἱ δὲ ὀργῆς καὶ

🗏🗐

Sch Ps

125.sch3

ἀπόνως μεταλαμβάνοντες ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι. Πλὴν τούτῳ τῷ ῥητῷ

🗏

134.sch5

ἐν δάκρυσιν, ἐν ἀγαλλιάσει θερίσωσιν.

🗏

Sch Prov

129

πνεῦμα σπείροντες καὶ ζωὴν θερίζοντες, οἱ συνάγοντές εἰσιν οἱ

🗏

Ep

31

οὐράνιος ἐπέλθοι ἐπὶ τῷ θερισμῷ σου · ὁ στέλεχός σου

🗏🗐

Ep fid

14 Grib (+2)

οὐδὲ τὸ ὑφ' ἑτέρου θερμανθὲν αὐτοθερμότης εἶναι · ὁ δὲ

🗏🗐

Thoughts

33

Καίτοι ὁ φυσικὸς ὕπνος θερμαίνειν μὲν τὰ σώματα πέφυκε

🗏🗐

Sch Ps

38.sch2

ἀδύνατον δὲ τάχα μὴ θερμανθῆναι.

🗏

126.sch3d

ὕπνος εἴωθεν τὸ σῶμα θερμαίνειν, καλῶς ἡ γνῶσις λέγεται

🗏

Eul

11 (2 vers.)

ἐκπύρωσον. Ἢ γὰρ τὴν θέρμην ὡς ἐναντίαν οὐ φέρων

🗏🗐

21 (2 vers.)

τῶν πόνων δᾳδουχίας τὴν θέρμην μὴ φέρων · τῷ δὲ

🗏🗐

24

ἀκατάσβεστον τὴν τῶν πόνων θέρμην ἐπενδύσῃ καὶ θᾶττον κατὰ

🗏🗐

24 PG

φόβῳ πυρὸς ἀκατάσβεστον τὴν θέρμην ἐπενδύσῃ, καὶ κατὰ τῆς

🗏🗐

Ep fid

38 Grib (+1)

μαλακῶν καὶ σκληρῶν, ἢ θερμῶν καὶ ψυχρῶν. Οὐδὲ τὸν

🗏🗐

38 Eras

τε καὶ σκληρῶν, ἢ θερμῶν καὶ ψυχρῶν. οὐδὲ τὸν

🗏🗐

Eul

1 (2 vers.)

μὲν τῇ ἐνδημίᾳ τῆς θερμοτάτης ἐκδημίας ὑπαναχαιτίζει πρὸς ὀλίγον

🗏🗐

On Prayer

78

αὐτῷ εἶναι διαπαντός, καὶ θερμότερον δακρύσεις.

🗏🗐

78 PG

αὐτῷ διὰ παντὸς, καὶ θερμότερον δακρύσεις.

🗏🗐

Disc.

21

καὶ τῶν λοιπῶν, κράσεις θερμαὶ καὶ συνάφεια δύο οὐσιῶν

🗏

Thoughts

33

τὴν ἐναποκειμένην τῷ κρανίῳ θερμότητα πρὸς ἑαυτοὺς ἐπισπώμενοι, ὑπὸ

🗏🗐

36 (2 vers.)

διὰ πολλὴν τοῦ πάθους θερμότητα · οἱ δὲ ὁπωσοῦν κεκαθαρμένοι

🗏🗐

On Prayer

pref.3

καὶ σελήνης, ἔαρος καὶ θέρους καὶ τῶν ἑξῆς ὁρῶμεν

🗏🗐

Sch Ps

73.sch8

τοίνυν ἀντικεῖσθαι τὸ μὲν θέρος τῷ μετοπώρῳ, τὸν δὲ

🗏

73.sch8

καιρὸς γενέσεως, τὸ δὲ θέρος καιρὸς τελειώσεως.

🗏

73.sch8b

τὸν δὲ χειμῶνα τῷ θέρει · τὰ κακὰ καὶ ἀναφαιρετικὰ

🗏

118.sch40

ὑπὸ δεσπότην ὢν, ἑτοιμάζεται θέρους τὴν τροφήν; Καὶ τάχα

🗏

118.sch40

γνώσεως μέτοχος ὤν, ἑτοιμάζεται θέρους τὴν τροφήν.Ὁ θεὸς

🗏

Disc.

29

υἱοθεσίας καταξιοῖ καὶ πατὴρ θέσει λέγεται τῶν λογικῶν · ὁ

🗏

29

πρῶτος γίνεται τῶν λογικῶν θέσει πατήρ · τοῦτο κἂν μὴ

🗏

30

τοῦ υἱοῦ, δεύτερος πατὴρ θέσει γίνεται τῶν λογικῶν · ὁ

🗏

30

πρῶτος γίνεται τῶν λογικῶν θέσει πατήρ · οὐ γὰρ πατὴρ

🗏

Sch Ps

76.sch15

εἰς πολιτείαν ὀρθὴν ἢ θεσπίζουσαν ὡς προφητείαν. Ταύτῃ τῇ

🗏

Counsel

13

καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ θετοὺς ἀστέρας τοὺς ἐν ἡμέρᾳ

🗏🗐

Disc.

175

καθ' ὥραν καὶ μὴ θέοντός σου εὑρίσκεται, πρὸς τὸ

🗏

Prak

83

ἐμπαθῆ πόλεμον πολεμῶν οὐ θεωρήσει τοὺς λόγους τοῦ πολέμου

🗏🗐

89

οἰκονομεῖν · σοφίας δὲ τὸ θεωρεῖν λόγους σωμάτων καὶ ἀσωμάτων

🗏🗐

Gn.

44

ἔργον ἔλεγεν εἶναι τὸ θεωρεῖν τὰς νοερὰς καὶ ἁγίας

🗏🗐

45

τοῦ νοῦ περιλάμπον αὐτοὺς θεωροῦσιν.

🗏🗐

KG

1.70 (2 vers.)

τοὺς περὶ τῶν νοητῶν θεωρῶν, τρίτος δὲ πάλιν ὁ

🗏🗐

4.38

τινα πιστευθήσεται · οὐδὲ γὰρ θεωρήσει διὰ τὸ πάθος καὶ

🗏🗐

Ep

17.2

ἀκαθάρτων λογισμῶν οἱ μὲν θεωροῦνται ἐν τῇ ὁδῷ τῆς

🗏🗐

17.2

πάντες ἐν τῇ ὁδῷ θεωροῦνται τὸν σκοπὸν ἡμῶν ἢ

🗏🗐

Ep fid

23 Grib (+2)

μακάριον διεγείρεται, ὁπηνίκα ἂν θεωρήσῃ τὴν ἑνάδα καὶ μονάδα

🗏🗐

24 Grib (+2)

πρὸς αὐτὸν τὸν Υἱὸν θεωρεῖται. Ὅτι δὲ ταῦθ' οὕτως

🗏🗐

33 Grib (+2)

δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θεωρήσωμεν. Τρεῖς κτίσεις εὑρήκαμεν ὀνομαζομένας

🗏🗐

39 Grib (+2)

κτισμάτων ἀναλόγως ὁ γενεσιουργὸς θεωρεῖται.

🗏🗐

Thoughts

25

τῶν ἐν ταῖς φύσεσιν ἐθεώρησαν ἐκ τῶν πραγμάτων, καὶ

🗏🗐

25

τὰς ἀποδείξεις ἐκ τῶν θεωρηθέντων παρέσχοντο · ἐμὴ δὲ ἀπόδειξις

🗏🗐

30

ἀκαθάρτων λογισμῶν οἱ μὲν θεωροῦνται ἐν τῇ ὁδῷ τῆς

🗏🗐

30

πάντες ἐν τῇ ὁδῷ θεωροῦνται τὸν σκοπὸν ἡμῶν ἢ

🗏🗐

42

δεξιὸν ὀφθαλμὸν ἐκθολοῖ τὸν θεωροῦντα κατὰ τὸν καιρὸν τῆς

🗏🗐

Sch Ps

17.sch7

κτισμάτων ἀναλόγως ὁ γενεσιουργὸς θεωρεῖται καὶ διὰ τῶν ποιημάτων

🗏

25.sch3

Λεκτέον ταῦτα πρὸς τοὺς θεωροῦντας ἱπποδρόμια καὶ θέατρα · ἔτι

🗏

30.sch6

Οἱ λόγοι τῶν πειρασμῶν θεωρούμενοι εὐρυχωρίαν παρέχουσι τῇ ψυχῇ

🗏

44.sch9

ἀρετὴν καὶ γνῶσιν ποικίλην θεωρουμένη.

🗏

63.sch4

Καρδία βαθεῖά ἐστιν ἡ θεωρήσασα τὸ βάθος τοῦ πλούτου

🗏

65.sch9

Οὐκ εἶπεν οὐκ ἐθεώρησα, ἀλλ' οὐκ ἐθεώρουν · τὸ

🗏

65.sch9

οὐκ ἐθεώρησα, ἀλλ' οὐκ ἐθεώρουν · τὸ μὲν γὰρ πρότερον

🗏

72.sch3

ἐν τῷ κακῷ βίῳ θεωρεῖται · · ἡ δὲ ἀσέβεια ἐν

🗏

72.sch15

τοὺς περὶ τῶν νοητῶν θεωρῶν, τρίτος δὲ πάλιν ὁ

🗏

89.sch2

οὔτε περὶ τὸ γινῶσκον θεωρεῖται ὁ χρόνος · καιρὸς γὰρ

🗏

110.sch5

ἐν τοῖς ὀρθοῖς δόγμασι θεωρεῖται, ἡ δὲ κρίσις ἐν

🗏

118.sch79

οὕτω τὸ ὑμνεῖν τῶν θεωρούντων τοὺς λόγους τῶν δικαιωμάτων

🗏

126.sch3b

ὅτι ὑπνοῦμεν, οὕτω καὶ θεωροῦντες οὐδ’ αὐτὸ τοῦτο ἐπιστάμεθα

🗏

134.sch1

Γνώσεως χρεία πρὸς τὸ θεωρῆσαι τὴν μεγαλειότητα τοῦ κυρίου

🗏

139.sch9

τῇ σοφίᾳ σου τῇ θεωρουμένῃ ἐν τοῖς γεγονόσιν.

🗏

143.sch6

τοῖς ἀνόμοις εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν.

🗏

Sch Iob

8.20

τοῖς νοητοῖς αὐτοῦ ἔργοις θεωρεῖται ἡ σοφία αὐτοῦ.

🗏

Sch Prov

3

καὶ τῆς ἐν τούτοις θεωρουμένης κρίσεως καὶ προνοίας · παιδεία

🗏

3

ἄλογον τῆς ψυχῆς μέρος θεωρουμένη.

🗏

379

ἣν ἡ καθαρὰ ψυχὴ θεωρήσασα καὶ ἄλλοις μετέδωκεν. Εἰ

🗏

Sch Eccl

11

τῆς διανοίας ὁ σοφὸς θεωρῶν ἐν αὐτῇ τοὺς λόγους

🗏

15

τοὺς ἐναποκειμένους τοῖς αἰσθητοῖς θεωρῶν · ἀλλ' αὕτη μὲν ἡ

🗏

60

ἔχουσί τι περισσὸν οἱ θεωροῦντες τὸν ἥλιον τῶν τεθεωρηκότων

🗏

60

θεωροῦντες τὸν ἥλιον τῶν τεθεωρηκότων μέν, μηκέτι δὲ θεωρούντων

🗏

60

τεθεωρηκότων μέν, μηκέτι δὲ θεωρούντων, οὕτω κέκτηνταί τι πλέον

🗏

62

τοῖς ἀνόμοις εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν.»

🗏

67

τοῖς ἀνόμοις εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν.»

🗏

Disc.

10

τοὺς λόγους τῶν πραγμάτων θεωρεῖν καὶ πρὸς τὸν θεὸν

🗏

11

ψάλλοντες καὶ θεολογοῦντες καὶ θεωροῦντες, ὡς ἄγγελοι.

🗏

12

πρὸς τὸ αὐτὸ πρᾶγμα θεωρεῖται, οἷον φῶς καὶ σκότος

🗏

20

ἀκτῖνες τοῦ θεοῦ εἰσι, θεωρεῖ τὸν λόγον αὐτῶν · ἐπὰν

🗏

85

νοήματα τῶν αἰσθητῶν · καὶ θεωρῶν μὲν ὁ νοῦς νοεῖν

🗏

123

κτισμάτων ἀναλόγως ὁ γενεσιουργὸς θεωρεῖται» – ἢ ἐν τῇ ἀσωμάτῳ

🗏

125

Ὁ καθαρὸς νοῦς πέφυκε θεωρεῖν τὴν ἀλήθειαν καὶ ὁ

🗏

148

νοήματα λαμβάνουσα καὶ [ἡ] θεωροῦσα τὰ τῆς γνώσεως μυστήρια

🗏

176

ἐν κατόπτρῳ ἐν ἑαυτῷ θεωρήσει τὰς ἐπιβολὰς καὶ διαβάσεις

🗏

185

ὠφελοῦνται, ἤτοι ὑπὸ πρακτικῶν θεωροῦντες αὐτοὺς ἢ ὑπὸ διδασκάλων

🗏

125_suppl_f3

Ὁ καθαρὸς νοῦς πέφυκε θεωρεῖν τὴν ἀλήθειαν καὶ ὁ

🗏

Prak

head_8

Θεωρήματα πρακτικά

🗏🗐

Skemmata

20 paris gr 91

ἑτεροουσιότητα καὶ τὴν ἐν θεωρήμασι καὶ τὴν ἐν Θεῷ

🗏🗐

22 paris gr 309 (+1)

μεταβαίνει · ποτὲ δὲ ἀπὸ θεωρήματος εἰς θεωρήματα, καὶ ἀπὸ

🗏🗐

22 paris gr 309 (+1)

δὲ ἀπὸ θεωρήματος εἰς θεωρήματα, καὶ ἀπὸ θεωρήματος ἐπὶ

🗏🗐

22 paris gr 309

εἰς θεωρήματα, καὶ ἀπὸ θεωρήματος ἐπὶ νόημα · ἔστι δὲ

🗏🗐

22 paris gr 91

εἰς θεωρήματα, καὶ ἀπὸ θεωρήματος ἐπὶ νοήματα · ἔστι δὲ

🗏🗐

22 paris gr 309 (+1)

ἐπὶ νοήματα καὶ ἐπὶ θεωρήματα, καὶ ἀπὸ τούτων πάλιν

🗏🗐

Ep fid

3 Grib (+2)

ἀκούειν πυκνότερον ἕξιν δυσαπόβλητον θεωρημάτων λαμβάνομεν. Καὶ τὰ μὲν

🗏🗐

Assorted Chapters

9 (2 vers.)

Σώφρων καρδία λιμὴν θεωρημάτων.

🗏🗐

Thoughts

15 (2 vers.)

γνώσει ποικίλων προσλαμβάνομεν πλῆθος θεωρημάτων, ὑψούμενοι δὲ πάλιν κατὰ

🗏🗐

16 (2 vers.)

μετὰ ἀγρυπνίας καὶ γυμνασίας θεωρημάτων πνευματικῶν ὥσπερ νέφος αὐτὸν

🗏🗐

25

τὸ νῦν προκείμενον ἡμῖν θεώρημα φυσικὸν ἐκ τῶν κατὰ

🗏🗐

41

μὴ τυποῦσι. Πάλιν τῶν θεωρημάτων τῶν μὴ τυπούντων τὸν

🗏🗐

41 PG

τυποῦσι μᾶλλον. Πάλιν τῶν θεωρημάτων τῶν μὴ τυπούντων τὸν

🗏🗐

On Prayer

57

αλλ' ὡς πραγμάτων ὄντα θεωρήματα, τυποῦσι καὶ σχηματίζουσι τὸν

🗏🗐

57 PG

ἀλλ' ὡς πραγμάτων ὄντα θεωρήματα, τυποῦσι τὸν νοῦν, καὶ

🗏🗐

64 (2 vers.)

λογισμοὺς ἢ νοήματα ἢ θεωρήματα · ὁ δὲ γε θεὸς

🗏🗐

Sch Ps

111.sch2

καθὸ μὲν παρέχει ἀφθονίαν θεωρημάτων, πλοῦτος καλεῖται, καθὸ δὲ

🗏

118.sch41

γὰρ ὁ νόμος πνευματικὰ θεωρήματα πρὸς ἑαυτὸν περισπᾷ τὴν

🗏

129.sch5

λοιπὸν ὁ νοῦς κτησάμενος θεωρήματα τοὺς παρὰ τῶν ἀντικειμένων

🗏

Sch Prov

30

τοῖς τῆς σοφίας ποιούμενος θεωρήμασιν ἀνεπίδεκτος γίνεται λογισμῶν ἀκαθάρτων

🗏

67

τὸ πλῆθός ἐστιν ἔχειν θεωρημάτων. Πλῆθος δέ ἐστιν τῶν

🗏

256

λογισμοὺς καὶ τὰ πνευματικὰ θεωρήματα ἔγγονα εἶπεν τοῦ νοῦ

🗏

287#2

κλέπτει γάρ τις ἀλλότρια θεωρήματα, ἵνα νοῦν ἐμπλήσῃ πεινῶντα

🗏

288

προφητῶν καὶ ἀποστόλων λαμβάνοντες θεωρήματα οὐ λέγονται κλέπται ἀλλοτρίων

🗏

288

οὐ λέγονται κλέπται ἀλλοτρίων θεωρημάτων, ἀλλὰ μᾶλλον κληρονόμοι πατρῴων

🗏

344

ἐστι ψευδῶν δογμάτων καὶ θεωρημάτων ὑπόληψις.

🗏

Sch Eccl

1

ὁ διὰ τῶν ἠθικῶν θεωρημάτων καθαίρων ψυχὰς καὶ προσάγων

🗏

27

ἔλεγέ τις · κρεῖσσον μαθεῖν θεώρημα ἓν πνευματικὸν ἢ πλῆθος

🗏

27

ἓν πνευματικὸν ἢ πλῆθος θεωρημάτων τῆς μωρανθείσης σοφίας.

🗏

Disc.

5

διδασκόντων τοὺς ὑπ' αὐτοὺς θεωρήματα πρακτικά.

🗏

6

εἰ χωρὶς νοημάτων καὶ θεωρημάτων προσεύχεται · τὸ πρῶτον τοῦ

🗏

78

γνώσει, ποικίλα ἕξει τὰ θεωρήματα · προκόπτων δὲ ἐν τῇ

🗏

85

δεῖ ἀφίστασθαι · οὔτε γὰρ θεώρημά τί ἐστιν ὁ θεὸς

🗏

131

νοῦν ἀπὸ προσευχῆς καὶ θεώρημα ψιλὸν καὶ μνήμη νοήματος

🗏

147

ἐπὶ θεωρίαν, καὶ ἀπὸ θεωρημάτων ἐπὶ τὴν ἀνείδεον κατάστασιν

🗏

172

μόνων παυσάμενος καὶ πνευματικὰ θεωρήματα μὴ παραδεχόμενος · πνευματικός ἐστιν

🗏

172

καθαρότητα κατορθώσας καὶ πνευματικοῖς θεωρήμασιν ἐπακολουθῶν, πνεῦμα δὲ θεοῦ

🗏

173

γνῶσις τοῦ μὴ προσλαμβάνοντος θεωρήματα.

🗏

Skemmata

9 barb gr 51 (+1)

Κυνικός ἐστι νοῦς θεωρητικὸς διὰ τῆς κινήσεως τοῦ

🗏🗐

39 barb gr 51 (+1)

Θεωρητικός ἐστιν, ὁ πλάττων τὸν

🗏🗐

Ep

58.3

Τὴν θεωρητικὴν κατάστασιν ἀνείδωλον βούλεται εἶναι

🗏🗐

Eight Thoughts

5.21

ἀμαυροῖ γνόφος, καὶ νοῦν θεωρητικὸν ἀμβλύνει λύπη ·

🗏🗐

On Prayer

pref.2 (2 vers.)

τις πρακτικὸς, ὁ δὲ θεωρητικός · οὕτως καὶ ἀριθμοῦ, τὸ

🗏🗐

Sch Ps

26.sch2

τοῖς ἀλλοφύλοις · ὁ δὲ θεωρητικὸς τοῖς ἀληθέσι χρώμενος δόγμασι

🗏

75.sch2

Κατοικητήριον θεοῦ νοῦς θεωρητικός.

🗏

77.sch8

δὲ ἀναβαίνει ἐπὶ τὸν θεωρητικόν.

🗏

77.sch13

Συμποδίζεται ὁ θεωρητικὸς μὴ ἐπιβάλλων ὡς δεῖ

🗏

79.sch6

Ἀναδενδράδες εἰσὶν οἱ θεωρητικοί.

🗏

86.sch1

τὸν πρακτικὸν καὶ τὸν θεωρητικόν. Ὑπὲρ δὲ τὸν πρότερον

🗏

86.sch1

δὲ τὸν πρότερον τὸν θεωρητικόν · Ἰακὼβ γὰρ πτερνιστὴς ἑρμηνεύεται

🗏

117.sch2

πρακτικόν, οἱ δὲ ὡς θεωρητικὸν ἐκύκλουν αὐτόν. Καὶ τοὺς

🗏

121.sch2

Πυργόβαρίς ἐστι νοῦς θεωρητικός.

🗏

133.sch1

Οἱ μὲν θεωρητικοὶ ἐν οἴκῳ κυρίου εἰσίν

🗏

143.sch5

τῶν πρακτικῶν · τῶν δὲ θεωρητικῶν ἐστιν ἡ χεὶρ γνῶσις

🗏

150.sch1

Σάλπιγξ ἐστὶ νοῦς θεωρητικὸς ἢ νοῦς διδασκαλίαν πνευματικὴν

🗏

150.sch7

θεοῦ ἀπὸ πρακτικῶν καὶ θεωρητικῶν συνεστῶσα ψυχῶν.

🗏

Disc.

61

ἐνέργειαν ἁμάρτῃ · τὸν δὲ θεωρητικὸν ἵνα ἔχῃ ἐγχρονίζοντας λογισμούς

🗏

158

ἁμαρτίαι εἰσί, νοῦ δὲ θεωρητικοῦ τὰ ἐμπαθῆ νοήματα, γνωστικοῦ

🗏

190

αὐτῷ ἄγραν, οὕτως νοῦς θεωρητικὸς τὴν [ἐμπεσοῦσαν] κακίαν.

🗏

Skemmata

17 barb gr 51 (+2)

σημαίνειν πράγματα αἰσθητὰ καὶ θεωρητά · ἡ δὲ μνήμη καὶ

🗏🗐

Prak

32

καὶ ὑπόσχοιτο μεῖζον πνευματικῆς θεωρίας; Ἐν ὅσῳ δέ ἐσμεν

🗏🗐

36

ἀγῶνα λοιπόν, ἀλλὰ πρὸς θεωρίαν αὐτῆς παρασκευάζει τὸν μοναχόν

🗏🗐

53

καὶ τῇ τῶν ὄντων θεωρίᾳ ποσῶς ἐπιβάλλοντες.

🗏🗐

76

μὲν πρότεροι πλησιάζοντες πνευματικῆς θεωρίας ἡμᾶς πληροῦσιν, οἱ δὲ

🗏🗐

79

ταύταις διαδέξωνται τὸν νοῦν θεωρίαι.

🗏🗐

84

ἑκατέρων πίστις καὶ φυσικὴ θεωρία · καὶ ὅσοι μὲν τῶν

🗏🗐

84

ὀνομάζονται καὶ ἐναντίοι τῇ θεωρίᾳ.

🗏🗐

86

δὲ λογιστικὸν ἐπιβάλλει τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏🗐

87

μειοῖ, ὁ δὲ ἐν θεωρίᾳ τὴν ἀγνωσίαν · καὶ τῶν

🗏🗐

Gn.

44

Τέσσαρας ἀρετὰς καὶ τῆς θεωρίας αὐτῆς, παρὰ τοῦ δικαίου

🗏🗐

KG

1.70

καὶ τέταρτος ὁ τὴν θεωρίαν ἐπιστάμενος τῶν αἰώνων · ὁ

🗏🗐

1.70

πάλιν τέταρτος ὁ τὴν θεωρίαν ἐπιστάμενος τῶν αἰώνων · ὁ

🗏🗐

1.73 (2 vers.)

κυρίου ἡ τῶν γεγονότων θεωρία ἐστίν · πολλοὶ δὲ ἡμῖν

🗏🗐

2.10

μᾶλλον τούτων ἐστίν ἡ θεωρία, ἀλλ' ἐπειδὴ μὴ φθάνει

🗏🗐

2.32

ἀλλ’ αἱ περὶ αὐτῶν θεωρίαι αὔξουσι τὴν ψυχήν.

🗏🗐

2.83

ὁ νοῦς ἀλλοιοῦται ποικίλαις θεωρίαις ἐνατενίζων ἀεί. = E 7.

🗏🗐

3.90

νοῦν ἵσταται καὶ τῆς θεωρίας ἀπάγει τὸν νοῦν, καθ

🗏🗐

4.21 (2 vers.)

τῇ τῶν γεγονότων κέχρισται θεωρίᾳ, ὁ δὲ Χριστὸς παρὰ

🗏🗐

4.70

σώματος τούτου ἐπιβάλλειν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏🗐

4.70 PG (+1)

σώματος τούτου ἐπιβαλεῖν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏🗐

4.70

τοῦ σώματος τούτου τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων ἐπιβάλλειν. = E13.

🗏🗐

4.81

Πᾶσα μὲν θεωρία τῷ ἰδίῳ λόγῳ ἄϋλός

🗏🗐

4.81

πάλιν λέγουσιν καὶ ἄϋλον θεωρίαν τὴν ἐχουσαν καὶ μὴ

🗏🗐

5.15

φωτοειδὴς γίνεται ὑπὸ τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων καταλαμπόμενος.

🗏🗐

5.16

γνόφος ἐστὶ νοητὸς θεωρία πνευματικὴ τοὺς περὶ κρίσεως

🗏🗐

5.30 (2 vers.)

βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων ἐστίν, αὔτη

🗏🗐

5.40

ὄρος ἐστὶ νοητὸν θεωρία πνευματικὴ εἰς ὕψος ἀνεγηγερμένη

🗏🗐

5.57

καὶ τὴν περὶ αὐτῶν θεωρίαν εἰσόμεθα, μεθ’ ἣν ἔστι

🗏🗐

6.49

Θεοῦ, ὅστις ἐστιν ἡ θεωρία τῶν ἀσωμάτων.

🗏🗐

6.63

ὀργῆς ταρασσόμενος περιδράξασθαι τῆς θεωρίας ἀδυνατεῖ καὶ νεφέλας τινὰς

🗏🗐

6.65

μυστήριόν ἐστι θεωρία πνευματικὴ τὴν τῶν πολλῶν

🗏🗐

Skemmata

18 paris gr 91

ἑτεροουσιότης · οὐδεμία γὰρ τῶν θεωριῶν ἐστιν ἡ αὐτή, ἤπερ

🗏🗐

18 paris gr 91

αὐτή, ἤπερ ἄστρων ἐστὶ θεωρία · ἐν δὲ Τριάδι μόνον

🗏🗐

18 paris gr 91

πράγματα ὡς ἐν ταῖς θεωρίαις · οὐδὲ πάλιν ἐκ πλειόνων

🗏🗐

20 paris gr 309 (+1)

δὲ γνώσει ὢν, ἐν θεωρίᾳ διατρίβει · ἐν δὲ προσευχῇ

🗏🗐

23 barb gr 51 (+1)

λογισμοὺς διὰ τῆς πνευματικῆς θεωρίας · καὶ ταύτην πάλιν, ἐπιφανέντος

🗏🗐

24 barb gr 51 (+1)

ἐκτυφλοῦσι, τὸν ἐπιβαλλοντα τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων:-

🗏🗐

Monks

109.1 Gress

γνῶσιν θεοῦ καὶ ἀπωθούμενος θεωρίαν αὐτοῦ

🗏🗐

110.2 Gress

καὶ θεωρία αὐτῆς ὑπὲρ λόγους πάντων

🗏🗐

119.1 Gress

Αἷμα Χριστοῦ θεωρία τῶν γεγονότων

🗏🗐

132.1 Gress

σκοτεινοὶ καὶ δυσνόητοι κρίσεως θεωρίαι,

🗏🗐

135.1 Gress

Κόσμων θεωρίαι πλατύνουσι καρδίαν,

🗏🗐

Ep

58.4 (2 vers.)

μὲν γὰρ τῶν γεγονότων θεωρία πολλὰς ἔχει τὰς ἱστορίας

🗏🗐

Ep fid

15 Grib (+2)

τὴν τῶν ὄντων τέως θεωρίαν παρασκευάζεται. Καὶ τοῦτό ἐστι

🗏🗐

21 Grib (+2)

τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἐπέκεινα θεωρίας, ὡς ἔνι ἀνθρώποις, ἐλθόντες

🗏🗐

21 Grib (+2)

τὴν ἑνάδος καὶ μονάδος θεωρίαν, ὧν τὴν εἴδησιν μόνῳ

🗏🗐

22 Grib (+2)

οὐδὲ ἡ ἐν αὐτοῖς θεωρία καὶ οἱ λόγοι τῶν

🗏🗐

22 Grib (+2)

τις, αὐτῆς τῆς θεότητος θεωρίαν.

🗏🗐

23 Grib (+1)

γνώσεως ἐπὶ τὴν ἄϋλον θεωρίαν μετάβασιν, ἐσχάτην δὲ ἡμέραν

🗏🗐

23 Grib (+2)

συμφύρεται καὶ ψιλῇ τῇ θεωρίᾳ ἐνατενίζειν ἀδυνατεῖ, διὰ τῶν

🗏🗐

23 Eras

γνώσεως, ἐπὶ τὴν ἄϋλον θεωρίαν. ἐσχάτην τὴν ἡμέραν τὴν

🗏🗐

24 Grib (+2)

γνῶσις. Ταύτην γὰρ τὴν θεωρίαν ὁ Πατὴρ ἐναπέθετο τῇ

🗏🗐

37 Grib

ἄνθρωπον οὐδέν ἐστιν ᾗ θεωρία συνίσταται, θεωρία ἂν εἴη

🗏🗐

37 Grib

ἐστιν ᾗ θεωρία συνίσταται, θεωρία ἂν εἴη ἡ βασιλεία

🗏🗐

37 Garn (+1)

ἄνθρωπον οὐδέν ἕτερον ἢ θεωρία συνίσταται. Θεωρία ἂν εἴη

🗏🗐

37 Garn

ἕτερον ἢ θεωρία συνίσταται. Θεωρία ἂν εἴη ἡ βασιλεία

🗏🗐

37 Eras

ἕτερον ἢ θεωρία συνίσταται. θεωρία ἂν εἴη λοιπὸν ἡ

🗏🗐

39 Grib (+2)

δι' αὐτῆς τὴν φυσικὴν θεωρίαν αἰνίττεται ἐν ᾗ καὶ

🗏🗐

33 Chapters

25

στέρησιν τῆς τοῦ Θεοῦ θεωρίας ἐπισυμβαίνουσα.

🗏🗐

Sent alph II

20 (2 vers.)

Ὑπερῷον ψυχῆς θεωρία ἀληθής.

🗏🗐

Eul

5 (2 vers.)

εἰς τὴν τῶν κρειττόνων θεωρίαν. Εἴπερ οὖν ἐπικτησώμεθα τὴν

🗏🗐

7

ταράττει · ἐντεῦθεν πρὸς τὴν θεωρίαν ὀφθαλμιῶσιν ἡμῶν αἱ ψυχαὶ

🗏🗐

8 (2 vers.)

ὀκνηρίας ἐμπρησμός, τὸ δὲ θεωρίας στρατηγὸς καὶ λογισμῶν ἀποβρασμός

🗏🗐

15 (2 vers.)

οὐσίαν τῇ τῶν κρειττόνων θεωρίᾳ · ἡ δὲ πρακτικὴ νεκροῖ

🗏🗐

17 (2 vers.)

τὴν πολυόμματον τῶν ἀρετῶν θεωρίαν. Ὁ ἡσυχάζων τῇ γλώττῃ

🗏🗐

31 (2 vers.)

παθῶν αἰτίας ἀποτεμὼν περὶ θεωρίαν ἠσχόληται · πρὶν δὲ τῆς

🗏🗐

Vices

7 A1 (+2)

ἀποστασία, ἐπαίνων ἀβλεψία, γνώσεως θεωρία, κόσμου ἐναντία, ψυχῆς εὐαισθησία

🗏🗐

Thoughts

19 (2 vers.)

εἰς τὴν ἰδίαν ἀναλυόμενος θεωρίαν, φεύξεται δὲ ἀπὸ σοῦ

🗏🗐

19 (2 vers.)

καὶ τούτου ζήτει τὴν θεωρίαν · πῶς ἄγγελοι μὲν καὶ

🗏🗐

19 (2 vers.)

γὰρ τῶν πραγμάτων ἡ θεωρία πάνυ τιτρώσκει τὸν δαίμονα

🗏🗐

19 (2 vers.)

οἱ δὲ ἀκάθαρτοι τὴν θεωρίαν τούτων οὐκ ἴσασιν οὐδὲ

🗏🗐

25

Ἐκ ταύτης δὲ τῆς θεωρίας κινηθέντες, καὶ τὸν τοῦ

🗏🗐

29

καὶ πετασθήσεται διὰ τῆς θεωρίας πάντων των αἰώνων καὶ

🗏🗐

38 (2 vers.)

ἐγείρει Χριστὸς διὰ τῆς θεωρίας πάντων τῶν αἰώνων · ὁ

🗏🗐

40

λογισμοὺς διὰ τῆς πνευματικῆς θεωρίας, καὶ ταύτην πάλιν ἐπιφανέντος

🗏🗐

42

ἐκτυφλοῦσι τὸν ἐπιβάλλοντα τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων · τὰ δὲ

🗏🗐

Eight Thoughts

1.8

ὕδατος, καὶ γαστριμαργία καταργηθεῖσα, θεωρίαν ἔτεκε πρακτικήν.

🗏🗐

1.19

ἀρώματα, οὐδὲ ἐν γαστριμάργῳ θεωρίας εὐωδίαν.

🗏🗐

2.19

τὸ εἴδωλον αὐτῆς ἐπὶ θεωρίαν διεγείρει, καὶ τὰ βέλη

🗏🗐

4.8

Τερπνὴ θεωρία, γαληνῶσα θάλασσα, ἀλλ' οὐκ

🗏🗐

5.6

κινήσει τὸν νοῦν εἰς θεωρίαν, οὐδὲ προσευχὴν καθαρὰν ἀναπέμπει

🗏🗐

5.7

δρόμου, καὶ λύπη ἐμπόδιον θεωρίας.

🗏🗐

5.22

καρδίαν κατάλυπον οὐ καταυγάζει θεωρία φωτός ·

🗏🗐

On Prayer

57 (2 vers.)

δύναται γὰρ ἐν τῇ θεωρίᾳ εἶναι τῶν πραγμάτων καὶ

🗏🗐

58

Κἂν ὑπὲρ τὴν θεωρίαν τῆς σωματικῆς φύσεως ὁ

🗏🗐

58 PG

Κἂν ὑπὲρ τὴν θεωρίαν τῆς σωματικῆς φύσεως ὁ

🗏🗐

86 (2 vers.)

τοῦ νοῦ διυπνίζουσα πρὸς θεωρίαν τῆς θείας γνώσεως.

🗏🗐

Sch Ps

2.sch3

δέ ἐστι φύσεως λογικῆς θεωρία σωμάτων καὶ ἀσωμάτων καὶ

🗏

4.sch6

πρόσωπον γὰρ κυρίου ἐστὶν θεωρία πνευματικὴ πάντων τῶν ἐπὶ

🗏

5.sch12

δύο, εἰς πρᾶξιν καὶ θεωρίαν · καὶ τῆς μὲν πράξεως

🗏

5.sch12

εὐδοκίας ἐστίν, τῆς δὲ θεωρίας ὁ στέφανος. Τετήρηται δὲ

🗏

5.sch12

ἐπειδὴ καὶ πρὸ τῆς θεωρίας ἡ πρᾶξις.

🗏

9.sch20

βασιλεία αὐτοῦ ἐστιν ἡ θεωρία πάντων τῶν γεγονότων καὶ

🗏

9.sch20

γενησομένων αἰώνων, δι' ἧς θεωρίας καὶ οἱ ἐχθροὶ φίλοι

🗏

9.sch21

Γῆ κυρίου ἡ θεωρία τῶν γεγονότων αἰώνων ἢ

🗏

13.sch7

εὐφραίνεται δὲ ὁ γνωστικὸς θεωρίας καταξιωθείς.

🗏

14.sch1

τοῦ Χριστοῦ, ἥτις ἐστὶ θεωρία τῶν γεγονότων.

🗏

15.sch2

ἐστὶ φύσεως λογικῆς ἡ θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων

🗏

17.sch17

ὑψοῦνται δὲ διὰ τῆς θεωρίας.

🗏

17.sch24

δὲ ἀνθρώπων πρᾶξις καὶ θεωρία.

🗏

24.sch5

πρότερον μὲν διὰ τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων ὁ κύριος

🗏

25.sch4

θυσιαστήριον λέγειν καὶ τὴν θεωρίαν σωμάτων καὶ ἀσωμάτων, ἐφ

🗏

29.sch2

προκεκοφότας διὰ τῆς φυσικῆς θεωρίας, ἐφ' αἷς οὐκ εὐφραίνεσθαι

🗏

29.sch4

τὸν κατὰ στέρησιν τῆς θεωρίας ἐπισυμβαίνοντα. Καλῶς οὖν λέγεται

🗏

30.sch10

τῶν ἁγίων ἀγγέλων γινωσκόμεναι θεωρίαι.

🗏

35.sch6

Ἐν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων ὀψόμεθα τὸν

🗏

36.sch9

γὰρ ἐν τόπῳ τῇ θεωρίᾳ λέγεται εἶναι ὁ νοῦς

🗏

37.sch7

τῶν ὀφθαλμῶν ἐστιν ἡ θεωρία, ἥτις ἐν καιρῷ πειρασμοῦ

🗏

39.sch5

μετὰ δοξολογίας ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

39.sch9

λόγους εὑρήσεις ἐν τῇ θεωρίᾳ, τοὺς δὲ περὶ σωτηρίας

🗏

43.sch4

καὶ ἀντικειμένους τῇ πνευματικῇ θεωρίᾳ ἐξουθενεῖ.

🗏

44.sch7

τῇ τῶν γεγονότων κέχρισται θεωρίᾳ, ὁ δὲ Χριστὸς παρὰ

🗏

54.sch2

τῆς ἁγίας περιστερᾶς ἡ θεωρία σωμάτων καὶ ἀσωμάτων, δι

🗏

62.sch2

κυρίου ἡ τῶν γεγονότων θεωρία ἐστίν · πολλοὶ δὲ ἡμῖν

🗏

67.sch10

οἱ δὲ πρᾶξιν καὶ θεωρίαν, ἄλλοι δὲ γνῶσιν σωμάτων

🗏

67.sch11

πάθη ἢ οἱ τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων τετυχηκότες. Λέγονται

🗏

72.sch15

καὶ τέταρτος ὁ τὴν θεωρίαν ἐπιστάμενος τῶν αἰώνων · ὁ

🗏

76.sch15

ἐστιν ἤδη τῆς φυσικῆς θεωρίας, καὶ τέταρτον ἐπὶ πᾶσι

🗏

77.sch13

ἐπιβάλλων ὡς δεῖ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

78.sch1

δαιμόνων οἱ μὲν τῇ θεωρίᾳ, οἱ δὲ τῇ πράξει

🗏

80.sch7

ὃν διὰ τῆς αὐτοῦ θεωρίας εὐφραίνει.

🗏

83.sch1

Αὐλαὶ κυρίου αἱ θεωρίαι τῶν γεγονότων σωμάτων εἰσίν

🗏

83.sch1

θεοῦ, ὅστις ἐστιν ἡ θεωρία τῶν ἀσωμάτων.

🗏

84.sch4

εἰρήνη περὶ πρᾶξιν καὶ θεωρίαν λαμβάνεται.

🗏

85.sch4

ὁ διὰ πράξεως καὶ θεωρίας κουφίζων αὐτήν.

🗏

85.sch7

ἀλήθειαν, ὅπερ ἐστι τῆς θεωρίας.

🗏

88.sch4

μὲν γὰρ τῶν γεγονότων θεωρίαν γινώσκει, ὁ δὲ καὶ

🗏

88.sch5

τῷ ῥητῷ καὶ βαθυτάτην θεωρίαν ἀποκεῖσθαι νομίζω, ἣν ὁ

🗏

90.sch8

δράκοντος τῶν ἀντικειμένων τῇ θεωρίᾳ.

🗏

94.sch2b

Ὁ ὑψηλὸς ἐν θεωρίᾳ οὗτος τοῦ κυρίου λέγεται

🗏

103.sch12

τῶν ἔργων ἐστιν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων.

🗏

105.sch8

γὰρ πρᾶξιν, ὁ δὲ θεωρίαν σημαίνει.

🗏

110.sch4

Τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων ἰσχὺν ἔργων

🗏

117.sch5

γνώσεως, ἥτις ἐστὶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων σωμάτων τε

🗏

118.sch2

τοῦ θεοῦ εἰσιν αἱ θεωρίαι τῶν γεγονότων ἐν αἷς

🗏

118.sch29

γνῶσις δέ ἐστι ἡ θεωρία τῆς ἁγίας τριάδος.

🗏

118.sch41

ῥύεται αὐτὴν ὡς ἡ θεωρία τῶν λόγων τοῦ θεοῦ

🗏

118.sch48

τοῦ θεοῦ, τουτέστι τὴν θεωρίαν αὐτοῦ, ἀνθρώπων δὲ τὸ

🗏

118.sch61

ἀγγελικῆς γνώσεώς ἐστιν ἡ θεωρία τῶν δικαιωμάτων.

🗏

118.sch79

μετ' ἐκπλήξεως ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γινομένων ὑπὸ θεοῦ

🗏

126.sch2

αὐτόν, διὰ δὲ φυσικῆς θεωρίας ὡς βασιλέα, καὶ πάλιν

🗏

126.sch3

καὶ ἡ τοῦ θεοῦ θεωρία χωρίζει ἡμᾶς τῶν αἰσθητῶν

🗏

126.sch3b

τοῦτο ἐπιστάμεθα ὅτιπερ ἐν θεωρίᾳ γεγόναμεν.

🗏

131.sch10

θρόνος δὲ Χριστοῦ ἡ θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων

🗏

134.sch6b

βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων ἐστίν, αὕτη

🗏

135.sch4

κατὰ τῆς τῶν γεγονότων θεωρίας κατηγοροῦνται, ἥτις ὡς δημιουργὸν

🗏

138.sch8

Βιβλίον θεοῦ ἐστιν ἡ θεωρία σωμάτων καὶ ἀσωμάτων, ἐν

🗏

141.sch1

εἴποι καὶ ἐπὶ τῆς θεωρίας, ὁπόσας παγίδας οἱ ἐχθροὶ

🗏

141.sch5

σώματος τούτου ἐπιβάλλειν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

142.sch5

Τὴν θεωρίαν ἐπιζητεῖ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος

🗏

142.sch5

τοῦ θεοῦ πνευματικήν τινα θεωρίαν σημαίνει, εἴπερ νοῦς ἐστιν

🗏

142.sch5

Ἔλεον δὲ ὀνομάζει τὴν θεωρίαν, διότι αὕτη τοὺς κοπιῶντας

🗏

142.sch6

τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν ὡς θεωρία πνευματική.

🗏

143.sch5

τῶν πραγμάτων ἢ τῆς θεωρίας αὐτῶν, ἄδικον ἢ ἄσοφον

🗏

144.sch2

μὲν τῶν γεγονότων ἡ θεωρία πεπεράτωται · μόνης δὲ τῆς

🗏

144.sch5

βασιλεία τοῦ θεοῦ ἡ θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων

🗏

148.sch1

εἰς θεὸν ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

148.sch6

μετὰ δοξολογίας ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων καὶ γινομένων

🗏

Comm par et Prov

8

αἱ ὑποδεχόμεναι καὶ χωροῦσαι θεωρίαν.

🗏

Sch Iob

11.54

βλέποντα ἐπὶ πρᾶξιν καὶ θεωρίαν.

🗏

Sch Prov

2

φυσικῆς καὶ θεολογικῆς ἀποκαλύπτουσα θεωρίαν.

🗏

65

ἡ μὲν ἔλαφός ἐστιν θεωρίας σύμβολον, ὁ δὲ πῶλος

🗏

72

δὲ τῆς μελίσσης τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων σημαίνειν καὶ

🗏

72

μέλι σύμβολον εἶναι τῆς θεωρίας αὐτῶν. Καὶ ὁ μὲν

🗏

79

πρὸ τῆς τῶν γεγονότων θεωρίας, τούτου χάριν τὴν μητέρα

🗏

88

τοῦ θεοῦ, ἀλλὰ τὴν θεωρίαν σωμάτων καὶ ἀσωμάτων καὶ

🗏

180

οἱ δίκαιοι · διὰ δὲ θεωρίας ὑψοῦνται.

🗏

189

ποτὲ τῆς μείζονος αὐτοὺς θεωρίας καταξιώσας. Οὕτω καὶ Ἀβραὰμ

🗏

200

ζημίαν στέρησιν περιέχειν τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων, τὴν δὲ

🗏

224

τοίνυν ὕπαιθρός ἐστιν πρᾶξις θεωρίας ἐφαπτομένη καὶ φωτιζομένη ὑπὸ

🗏

282#1

θεοῦ καὶ δέδωκεν αὐτοῖς θεωρίαν πνευματικὴν ἐναποθεῖναι ταῖς ἀρεταῖς

🗏

291

ἀγρὸν νῦν εἴρηκεν τὴν θεωρίαν τοῦ κόσμου. Ἀλλ' ὁ

🗏

310

συνεχῶς ἐνατενίζειν τῇ τοιαύτῃ θεωρίᾳ μὴ δυναμένου.

🗏

373

περὶ σωμάτων καὶ ἀσωμάτων θεωρίαν διὰ τῆς πρακτικῆς ἕλκουσα

🗏

375

ἐστὶ νοῦς καθαρὸς πνευματικῆς θεωρίας πεπληρωμένος.

🗏

376

ἀπὸ τοῦ νοῦ πνευματικὴν θεωρίαν.

🗏

377

νοῦς οὐδ' ἐν τῇ θεωρίᾳ γένοιτο τῶν ἀσωμάτων μὴ

🗏

377

χρονίσει τε ἐν τῇ θεωρίᾳ καὶ οὐ φροντίσει τῶν

🗏

378

δέ τις ἐρεῖ τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων καὶ τὴν

🗏

378

τῶν γεγονότων καὶ τὴν θεωρίαν τῆς ἁγίας τριάδος ἔνδυμα

🗏

379

περὶ διαφόρων κόσμων περιέχουσι θεωρίαν, ἣν ἡ καθαρὰ ψυχὴ

🗏

Sch Eccl

1

προσάγων αὐτὰς τῇ φυσικῇ θεωρίᾳ.

🗏

2

ἐκκλησίαν καὶ θαυμάζοντας τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων, ὁ λόγος

🗏

15

αὐτῷ πρὸς τὴν πνευματικὴν θεωρίαν. Ἄλλως γὰρ τυποῦται ὁ

🗏

19

ὅτι αὐτοὶ γνώσονται τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων. Τοῦτον γὰρ

🗏

40

κολάσεως ἀπὸ τῆς πνευματικῆς θεωρίας χωρίζουσα τὸν ἀκάθαρτον.

🗏

44

αὐτοῦ ἀεὶ περὶ τὴν θεωρίαν ἀσχολουμένης.

🗏

71

Ἐν πράξει καὶ θεωρίᾳ.

🗏

Sch Lu

1

ἀρετὴ καὶ ἡ θεολογικὴ θεωρία, ἤγουν πίστις, καὶ ἔργα

🗏

Counsel

10

τῷ νῷ προσγινομένη κατὰ θεωρίαν μνήμην λαμβάνοντι τῆς ἀποστερήσεως

🗏🗐

Disc.

13

Ἄβυσσον κατὰ θεωρίαν τινὰ τὴν ἀντικειμένην δύναμιν

🗏

30

ἡ δὲ τῶν γεγονότων θεωρία ἀνυπόστατός ἐστι · τοίνυν οὐ

🗏

30

καὶ φθαρτός, ἀλλ' οὐδὲ θεωρία τῶν γεγονότων, ἀνυπόστατος γάρ

🗏

35

θεὸς ἐποίησε τὰ ὄντα θεωρίᾳ τινὶ χρησάμενος καὶ αὕτη

🗏

39

δὲ γνῶσις καὶ ἡ θεωρία ἀνείδεον εἶναι συνεθίζουσι τὸν

🗏

39

προπαρασκευασθῇ ἐν τῇ τῆς θεωρίας γνώσει.

🗏

66

λογισμόν, καὶ δεύτερον διὰ θεωρίας, καὶ τρίτον διὰ προσευχῆς

🗏

85

Τὰ τῆς θεωρίας νοήματα οὐ τυποῦσι τὸν

🗏

115

ἐμπαθῆ νοήματα, κατὰ δὲ θεωρίαν ὁ μηδὲν ψευδὲς δόγμα

🗏

147

ἀπὸ δὲ ψιλῶν ἐπὶ θεωρίαν, καὶ ἀπὸ θεωρημάτων ἐπὶ

🗏

150

πραγμάτων ἢ ἐν ταῖς θεωρίαις αὐτῶν εὑρεθήσεται · καὶ ἐν

🗏

150

ἀπαντᾷ, ἐν δὲ ταῖς θεωρίαις ταῖς πλάναις.

🗏

159

αὐτά, τούτων ὄψεται τὴν θεωρίαν · ὄψεται δὲ καὶ γνώσεται

🗏

197

εἰς τὴν γλῶσσαν, ἐν θεωρίαις δὲ αἰσθητῶν εἰς τὸ

🗏

205

ἀρετὴ καὶ ἡ θεολογικὴ θεωρία, ἤγουν πίστις καὶ ἔργα

🗏

KG

1.14

ἐν τῷ οἰκίῳ μόνῳ θεωρίσεις ἐπιστητῷ · τὴν δὲ τοῦ

🗏🗐

θε

θέα

θεάομαι

θεατής

θέατρον

θεικός

θεῖος

θειώδης

Θεκωῖτις

θέλγητρον

θέλγω

θέλημα

θέλησις

θεμέλιος

θεμελιόω

Θεοδοτίων

Θεόδωρος

θεολογέω

θεολογία

θεολογικός

θεολόγος

θεομάχος

θεοπάροχος

θεόπνευστος

θεοποιέω

θεοπρεπής

θεοπρεπῶς

θεός

θεοσέβεια

θεοσεβέω

θεοσεβής

θεότης

θεοφιλής

θεραπαινίς

θεραπεία

θεραπευτικός

θεραπεύω

θεράπων

θερίζω

θερισμός

θερμαίνω

θέρμη

θερμός

θερμότης

θέρος

θέσις

θεσπίζω

θετός

θέω

θεωρέω

θεώρημα

θεωρητικός

θεωρητός

θεωρία

θεωρίζω