Guide to Evagrius Ponticus

Ep

56.2

τριάδος, ἣν ὄψονται οἱ ἐνταῦθα τὴν πρακτικὴν κατορθώσαντες καὶ

🗏🗐

Ep fid

10 Grib (+2)

χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ. Ἐνταῦθα γὰρ οὐ τόν τινα

🗏🗐

10 Grib (+2)

Θεός. Τὸ γὰρ εἷς ἐνταῦθα τῷ μόνος ταὐτὸν δηλοῖ

🗏🗐

12 Grib

Ἀλλὰ ζητοῦμεν ἐνταῦθα πῶς Εἷς Θεὸς εἰρηκὼς

🗏🗐

12 Garn

Ἀλλὰ ζητοῦμεν ἐνταῦθα, πῶς Εἷς Θεὸς εἰρηκὼς

🗏🗐

12 Eras

ἀλλὰ ζητοῦμεν ἐνταῦθα, πῶς θεὸς εἰρηκὼς, οὐκ

🗏🗐

14 Grib (+1)

τῶν ἀσεβῶς αὐτῷ κεχρημένων. Ἐνταῦθα δὲ τὸ ῥητὸν οὐ

🗏🗐

14 Eras

τῶν ἀσεβῶν αὐτῷ κεχρημένων. ἐνταῦθα δὲ τὸ ῥητὸν, οὐκ

🗏🗐

Eul

27 (2 vers.)

καὶ λύπαι καὶ ταραχαί, ἐνταῦθα δὲ εἰρήνη καὶ γαλήνη

🗏🗐

27 (2 vers.)

καὶ φόβος καὶ ἐπιπληξία · ἐνταῦθα δὲ ἀμεριμνία καὶ ἀφοβία

🗏🗐

Thoughts

3

τῶν ἐπανισταμένων κυμάτων · ἀλλ' ἐνταῦθα προσεκτέον ἀκριβῶς μὴ ἐκβολὴν

🗏🗐

3 PG

τῶν ἐπανισταμένων κυμάτων. Ἀλλ' ἐνταῦθα προσεκτέον ἀκριβῶς, μήπως ἐκβολὴν

🗏🗐

3 (2 vers.)

μισθὸν αὐτῶν.» Ἀλλὰ προσεκτέον ἐνταῦθα τῷ ἰατρῷ τῶν ψυχῶν

🗏🗐

41 (2 vers.)

τὰ δὲ οὐκ ἐτύπου · ἐνταῦθα δὲ οὐδέτερον νόημα τὸν

🗏🗐

Sch Ps

2.sch3

Κληρονομίαν ἐνταῦθα ὠνόμασεν τὴν φύσιν τὴν

🗏

9.sch3

Εἰ τὸ ὄνομα ἐνταῦθα τὴν κακὴν σημαίνει κατάστασιν

🗏

15.sch1

τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; Ἐνταῦθα γὰρ ἀγαθὰ τὰ ὑπάρχοντα

🗏

16.sch2

νυκτὶ διδόαμεν, ἡ νὺξ ἐνταῦθα τὴν θλῖψιν σημαίνει, ἐν

🗏

26.sch1

στόμα κυρίου ἐλάλησεν ταῦτα · ἐνταῦθα γὰρ τὸ κατέδεται ἀντὶ

🗏

26.sch4

Ἐνταῦθα σκηνὴν τὸν Χριστὸν ὀνομάζει

🗏

36.sch1

Ἐνταῦθα ζῆλον τὴν μίμησιν λέγει

🗏

48.sch11

τὰ μὲν γὰρ χρήματα ἐνταῦθα καταλιμπάνουσι, τὰς δὲ ἐξ

🗏

49.sch2

τὴν γῆν · πῦρ δὲ ἐνταῦθα τὴν διδασκαλίαν τοῦ θεοῦ

🗏

49.sch4

Ἐνταῦθα προδήλως τὸν Χριστὸν λέγει

🗏

59.sch2

ἐπικλίνται, οἱ δὲ μυκηματίαι. Ἐνταῦθα δὲ τὴν μεταβολὴν τῶν

🗏

63.sch3

Τὴν ἐπίτασιν ἐνταῦθα τῆς κακίας σημαίνει.

🗏

68.sch10

Ἐνταῦθα φύσιν τινὰ λογικὴν καταχθόνιον

🗏

68.sch21

ἐπουρανίους καὶ ἐπιγείους λέγει ἐνταῦθα ὁμωνύμως τοῖς αὐτῶν κόσμοις

🗏

72.sch16

τὰ ἐπίγεια τοῦτο λεγέτωσαν · ἐνταῦθα γὰρ εἰ καὶ μὴ

🗏

76.sch7

Ἀλλοίωσιν λέγει ἐνταῦθα τὴν ἀπὸ κακίας καὶ

🗏

77.sch10

ἄνθρωποι. Τὸ δὲ ἐσθίειν ἐνταῦθα τὸ γινώσκειν σημαίνει · τοῦτο

🗏

77.sch12

ἡ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει · ἐνταῦθα γὰρ τὸ πέρας τῆς

🗏

77.sch20

ἀνθρώπων, ἀντὶ τοῦ ἐπίπονον. Ἐνταῦθα οὖν τοὺς ἀγγέλους πονηροὺς

🗏

77.sch29

Κληρονομίαν ἐνταῦθα τὸ κληρονομεῖν εἴρηκεν.

🗏

79.sch1

Ἐνταῦθα μὲν κάθηται ἐπὶ τῶν

🗏

79.sch4

Πρόσωπον ἐνταῦθα τὸν Χριστὸν ὠνόμασεν · Εἰκὼν

🗏

93.sch9

Ἐνταῦθα τὸ ἔλεος τοῦ κυρίου

🗏

102.sch9

Ἐνταῦθα ὁ ἄνθρωπος τὴν καθόλου

🗏

105.sch1

Τὸ τίς ἐνταῦθα οὐ τὸ ἀδύνατον, ἀλλὰ

🗏

105.sch16

ἀπέστρεψε τὴν ὀργὴν αὐτοῦ · ἐνταῦθα δὲ ὅτι ἔστη Φινεὲς

🗏

113.sch7

μεγάλοι. Τὸ δὲ μικρὸν ἐνταῦθα καὶ τὸ μέγα οὐκ

🗏

118.sch6

οὖς σου. Τὰς οὖν ἐνταῦθα ἐντολὰς λεγομένας ἐν τοῖς

🗏

118.sch8

τηλαυγής ἐστιν · νόμον δὲ ἐνταῦθα ὠνόμασεν τὴν πνευματικῶς ἀλληγορουμένην

🗏

118.sch50

νενομοθέτηται. Δύναται δὲ παρανόμους ἐνταῦθα λέγειν λόγους καὶ νόμους

🗏

118.sch73

τοῦ θεοῦ · ἀρχὴν δὲ ἐνταῦθα λέγει ὡς αἴτιον. Πάλιν

🗏

119.sch3

Ἀβραὰμ ἀπέθανεν πλήρης ἡμερῶν.Ἐνταῦθα δὲ πρὸς τὴν αἰσθητὴν

🗏

131.sch5

ἐν αὐτῷ. Χριστὸν δὲ ἐνταῦθά φημι τὴν λογικὴν καὶ

🗏

141.sch2

μὴ ἔχουσι διάκρισιν λογισμῶν. Ἐνταῦθα δὲ ἤτοι ταπεινοφροσύνης χάριν

🗏

144.sch8

θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται · ἐνταῦθα γὰρ ἡ σὰρξ τὴν

🗏

147.sch4

τὸ διδόναι τὸν θεὸν ἐνταῦθα νομιστέον, εἴπερ ἀποστέλλων τὸν

🗏

Sch Iob

11.54

ἐνταῦθα τὸν νοῦν εἶπε τὸν

🗏

28.14

ἐνταῦθα τῆς ἐγκαταλείψεως τὴν αἰτίαν

🗏

28.37

ἢ σεμνῶς ἐνταῦθα τὴν πορνείαν λέγει καὶ

🗏

28.68

προειρημένον κῆτος καὶ τὸν ἐνταῦθα δράκοντα ἕνα καὶ τὸν

🗏

Sch Prov

7

καὶ ὁ τράχηλος δηλοῖ ἐνταῦθα τὸν νοῦν, οὕτω καὶ

🗏

7

στέφανος καὶ ὁ κλοιὸς ἐνταῦθα σημαίνει τὴν γνῶσιν. Αὕτη

🗏

28

δὲ τὴν τοῦ θεοῦ ἐνταῦθα λέγει σοφίαν καὶ οὐ

🗏

33

Ἣν ἐνταῦθα γῆν εἶπεν, Παῦλος ὁ

🗏

33

πλάτος ὠνόμασεν καὶ τοὺς ἐνταῦθα οὐρανοὺς λεγομένους ὕψος ἐκεῖνος

🗏

41

Σημειωτέον ἐνταῦθα ὅτι δῶρον ἀγαθὸν ὀνομάζει

🗏

43

οἱ χάρακες ἄρα δηλοῦσιν ἐνταῦθα τὰς ἀρετάς, αἵτινες ὑψοῦσι

🗏

59

Ὁδὸν εἶπεν ἐνταῦθα τὸν ἐπὶ τὴν ἀρετὴν

🗏

64

Εἰ ἡ γυνὴ ἐνταῦθα τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν

🗏

70

λέγω · οὐκ ὀργισθήσῃ.» Καὶ ἐνταῦθα γὰρ φαίνεταί μοι τὸν

🗏

71

Σημειωτέον ἐνταῦθα ὅτι τὴν τοῦ μύρμηκος

🗏

74

ψυχῇ λογικῇ · σημαίνει γὰρ ἐνταῦθα κακίαν καὶ ἀγνωσίαν, ὧν

🗏

76

Προσεκτέον ἐνταῦθα μήποτε ἄρα διὰ τῶν

🗏

86

Ἐνταῦθα δείκνυσιν ὅτι τὸν διάβολον

🗏

88

ταύτην πεποίηκεν. Σοφίαν δὲ ἐνταῦθα λέγει οὐ τὸν υἱὸν

🗏

90

ἐπὶ τὴν ἀπώλειαν. Ἀλλ' ἐνταῦθα προσεκτέον τί φησιν ὁ

🗏

100

Καρδίαν ἐνταῦθα τὴν ἀρετὴν εἴρηκεν τὴν

🗏

101

Τὴν σοφίαν ἐνταῦθα ὡς γένος ἔλαβε τῆς

🗏

127

Ἐνταῦθα τὴν ψυχὴν ἄντικρυς προσεῖπεν

🗏

152

Σημειωτέον ὅτι κόλπους ἐνταῦθα τὰς καρδίας εἴρηκε τῶν

🗏

186

Ἐνταῦθα λέγει τὴν ψυχὴν εἶναι

🗏

197

κυρίου ἐστίν. Γυναῖκα γὰρ ἐνταῦθα τὴν σοφίαν λέγει · «ἐράσθητι

🗏

200

ἀπολέσῃ καὶ «ζημιωθῇ». Ἀλλ' ἐνταῦθα μὲν ἡ ἀπώλεια τὴν

🗏

201

Τὸ γὰρ ἐπ' ἐσχάτων ἐνταῦθα οὐ τὸν χρόνον σημαίνει

🗏

207

Ἐνταῦθα τὸν Χριστὸν ἄντικρυς εἴρηκε

🗏

272

Σημειωτέον δὲ ὅτι ἄνθρωπον ἐνταῦθα εἴρηκε τὸν ἐχθρόν, ὑπὲρ

🗏

291

γάρ ἐστιν · ὁ δὲ ἐνταῦθα δηλούμενος ἀγρὸς τοῦ νοῦ

🗏

299

ὑβριστὴν καὶ ὑπερήφανον. Καὶ ἐνταῦθα δὲ τὸν ἔχοντα τὴν

🗏

317

σχολίων πολυλογίαν μὴ ἐπιδεχόμενον. Ἐνταῦθα οὖν πίπτει δίκαιος νοῦς

🗏

318

Βουλὴν εἶπεν ἐνταῦθα τὴν ἐπὶ τὸ κρεῖττον

🗏

323

τοῦ θεοῦ.» Προσεκτέον δὲ ἐνταῦθα ὅτι τὰς παχυνθείσας ψυχὰς

🗏

354

ἐπισυνάγουσα. Τὸ δὲ κρίνειν ἐνταῦθα τὸ διδάσκειν σημαίνει ὡς

🗏

Sch Eccl

6

οὓς πεφόνευκε.» Τὸ οὖν ἐνταῦθα λεγόμενον ὑστέρημα καὶ οἱ

🗏

21

ἐκπεσὼν οὐκ ἐπανήξει πάλιν ἐνταῦθα ποιήσων τὰ συντελοῦντα πρὸς

🗏

28

γνώσεως θεοῦ. Πατέρα δὲ ἐνταῦθα λέγω καὶ ἀδελφὸν κατὰ

🗏

38

καὶ ὀλίγους τινὰς τῶν ἐνταῦθα ἢ πολλοὺς λόγους ἐγνώκασιν

🗏

41

ἀπελεύσομαι ἐκεῖ» · ὁ δὲ ἐνταῦθα «καθὼς ἐξῆλθεν ἀπὸ γαστρὸς

🗏

53

ἀγαθὰ καὶ πονηροῖς πονηρά. Ἐνταῦθα οὖν τὸ ὄνομα τὸ

🗏

56

τοῖς ἀνθρώποις, γίνεται ψεκτός. Ἐνταῦθα τοίνυν ὃ λέγει τοιοῦτόν

🗏

58

Σημειωτέον ὅτι κόλπον ἄντικρυς ἐνταῦθα τὴν ψυχὴν ὀνομάζει · οὐ

🗏

Sch Lu

4

τοῦ ἄρχειν καὶ ἐξουσιάζειν, ἐνταῦθα ἔτι διατρίβοντας, καὶ διὰ

🗏

4

βεβαιούμενα, ὧν τοὺς λόγους ἐνταῦθα ἐπαιδεύοντο, συμβαλόντες οἷς ἀκηκόασι

🗏

Hypotyposis

9 PG

ἄκουε, καὶ ποίει ἃ ἐντέλλομαί σοι. Καθεζόμενος ἐν τῷ

🗏🗐

On Prayer

96

ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ ὁ θεὸς

🗏🗐

96 PG

ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι

🗏🗐

Sch Ps

17.sch7

τὸ ἐν τοῖς προφήταις · Ἐντελοῦμαι γάρ, φησίν, ταῖς νεφέλαις

🗏

67.sch22

λέγει νῦν ἁγίας δυνάμεις · Ἐντελοῦμαι γάρ, φησί, ταῖς νεφέλαις

🗏

96.sch3

νεφελῶν γινομένη, αἷς πολλάκις ἐντέλλεται κύριος ὀργιζόμενος τοῖς ἀνθρώποις

🗏

107.sch3

λογικαὶ νεφέλαι γινώσκουσιν αἷς ἐντέλλεται μὴ βρέξαι ἐπὶ τοὺς

🗏

Sch Prov

198

ὡς πρὸς μὲν τὸν ἐντειλάμενον θεὸν καλοῦνται ἐντολαί · ὡς

🗏

Vices

1 A1 (+2)

φθόνος, φραγμὸς συρίγγων, στεναγμὸς ἐντέρων, ὕβρεων πέρας, πορνείας σύμμυστος

🗏🗐

Eul

7

ἢ ψαλμῳδεῖν κατεπείγων ταράττει · ἐντεῦθεν πρὸς τὴν θεωρίαν ὀφθαλμιῶσιν

🗏🗐

17 (2 vers.)

ὕβρεων καὶ ἀδικιῶν εὐσταθείᾳ · ἐντεῦθεν γὰρ αἱ δειναὶ μάστιγες

🗏🗐

25 (2 vers.)

διὰ τοῦτο μέγα φύσημα ἐντεῦθεν ἀνακαίεται · οἱ γὰρ λογισμοὶ

🗏🗐

Thoughts

25

ἀναγινώσκοντος βεβαιούμενον. Ἀρκτέον δὲ ἐντεῦθεν τοῦ λόγου ὅπως ὁ

🗏🗐

41 (2 vers.)

ὁρῶν τὸν λόγον αὐτοῦ · ἐντεῦθεν δὲ γινώσκομεν πῶς ἡ

🗏🗐

Sch Ps

4.sch3

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι βαρείας φύσεώς

🗏

9.sch8

λήθη δευτέρα γνώσεως · οὐκοῦν ἐντεῦθεν σαφὲς καὶ τό ἐγὼ

🗏

17.sch11

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ἰσχυρότεροι ἡμῶν

🗏

34.sch7

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι χωρὶς κυρίου

🗏

35.sch3

Ἐντεῦθέν τινες ἀπατηθέντες τὰ ὑπὸ

🗏

37.sch3

Ἐντεῦθεν τὴν φύσιν τῆς ἁμαρτίας

🗏

54.sch7

πρὸ τῶν αἰώνων. Καὶ ἐντεῦθεν γινώσκομεν, ὅτι οἱ αἰῶνες

🗏

68.sch3

Ἐντεῦθεν ὡς οἶμαι δυνατὸν γνῶναι

🗏

73.sch5

Ἐντεῦθεν λαβόντες τινὲς ἀνεφήναντο τὰ

🗏

82.sch1

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι προκαλοῦνται ἀλλήλους

🗏

89.1

τετάρτη βίβλος τῶν ψαλμῶν ἐντεῦθεν ἄρχεται, ἀπὸ τοῦ πθ

🗏

102.sch7

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ἄλλο ὀργὴ

🗏

104.sch9

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι οἱ ἀδικούμενοι

🗏

104.sch12

ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι πνευματικὸς ὄντως

🗏

105.sch23

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι καὶ τοῦ

🗏

108.sch2

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι τι κακηγορουμένους

🗏

113.sch5

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ὅσα βούλεται

🗏

Sch Iob

20.123

ἐντεῦθεν γινώσκομεν, ὅτι φεύγειν δεῖ

🗏

31.7

ἐντεῦθεν γινώσκομεν, ὅτι προσευχὴ δικαίου

🗏

Sch Prov

36

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη

🗏

47

δίδωσιν ὕπνον ὁ κύριος. Ἐντεῦθεν δὲ ἔστι καὶ πιθανῶς

🗏

48

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν τίσι τρέφεται ὁ

🗏

60

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι τὸ θυμικὸν

🗏

341

λέγει τὰς λογικὰς ψυχάς, ἐντεῦθεν ἔστι μαθεῖν · «καὶ τὰ

🗏

Sch Eccl

12

Ἐντεῦθεν δείκνυται ὅτι ἡ προαίρεσις

🗏

72

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι τὸ μὲν

🗏

Skemmata

30 barb gr 51 (+1)

Ἔντευξίς ἐστι παράκλησις ὑπὸ μείζονος

🗏🗐

On Prayer

94

βακτηρίᾳ τῆς πρὸς θεὸν ἐντεύξεως κεχρημένου · εὐθέως γάρ, ἀοράτως

🗏🗐

94 PG

ἐμπύρως τῇ πρὸς Θεὸν ἐντεύξει κεχρημένου · εὐθέως γὰρ ἀοράτως

🗏🗐

Def

10

Ἔντευξίς ἐστιν παράκλησις ὑπὸ μείζονος

🗏

Eul

28 (2 vers.)

ἵν' ὅπου μὲν ἀπόνοιαν ἐνθήσωσιν, ὅπου δὲ ἀπόγνωσιν ἐνσπείρωσι

🗏🗐

28 (2 vers.)

πόνους μεγαλύνουσιν ἵνα ἀπόνοιαν ἐνθήσωσι · τοὺς δὲ ἀπονοίᾳ κάμπτεσθαι

🗏🗐

On Prayer

64

αὐτῷ τῷ νῷ ἐπιβαίνων, ἐντίθησιν αὐτῷ γνῶσιν ὧν βούλεται

🗏🗐

64 PG

τῷ νῷ ἐπιβαίνει, καὶ ἐντιθεὶς αὐτῷ γνῶσιν, ὡς βούλεται

🗏🗐

Sch Ps

110.sch4

γνῶσις διὰ τὸ ἰσχὺν ἐντιθέναι τῇ φύσει τῇ λογικῇ

🗏

118.sch64

Παροιμίαις φησίν · Οἱ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν, ἀντὶ τοῦ ἀρετήν

🗏

Disc.

152

νόημα τῆς ποτὲ ἑωραμένης ἐντίθησι καὶ [τὸ μόριον ψηλαφῶν

🗏

152

ἐπαφῆς τὴν κρᾶσιν ἀλλοιοῦντες ἐντιθοῦσι λογισμοὺς ἐμπαθεῖς · ἔσθ' ὅτε

🗏

152

δι' αὐτοῦ τὸ νόημα ἐντίθησιν ἤτοι ἡμέρας ἢ νυκτός

🗏

Hypotyposis

8 PG

ἐν τοῖς τοιούτοις τὴν ἔντιμον τῆς ἡμετέρας προθέσεως ἀτιμάσῃς

🗏🗐

Sent alph II

19

Τὸ ἔντιμον ἐν γήρᾳ εἶναι ἀπόδειξις

🗏🗐

19 PG

Τὸ ἔντιμον ἐν γήρᾳ εἶναι, ἀπόδειξις

🗏🗐

19 (2 vers.)

ἐν νέῳ ἐχέγγυον τοῦ ἔντιμον ἐν γήρᾳ ἔσεσθαι.

🗏🗐

Prak

40

καιρῷ καὶ τὰς ἐνδεχομένας ἐντολὰς ὡς ἕνι μάλιστα πειρᾶσθαι

🗏🗐

70

ἔτι μέμνηται νόμου ἢ ἐντολῶν ἢ κολάσεως, ἀλλὰ ταῦτα

🗏🗐

79

ἀρκοῦσιν αἱ ἐνέργειαι τῶν ἐντολῶν πρὸς τὸ τελείως ἰάσασθαι

🗏🗐

81

συνίστησιν ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν · τούτων δὲ φύλαξ ὁ

🗏🗐

82

αὐτῷ τὴν θεραπευτικὴν αὐτῆς ἐντολὴν ἐφευρίσκει.

🗏🗐

KG

6.46 (5 vers.)

ψυχὴ πρακτικὴ ὑπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ κινουμένη.

🗏🗐

Monks

92.1 Gress

Μακάριος μοναχὸς ὁ φυλάσσων ἐντολὰς κυρίου

🗏🗐

Ep

17.2

Καὶ ὅσοι μὲν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ γενέσθαι κωλύουσιν

🗏🗐

17.2

ὃν δεῖ γενέσθαι τὴν ἐντολὴν διαφθείροντες · ὅθεν ἀνάγκη τὸν

🗏🗐

17.2

ἀνάγκη τὸν ποιοῦντα τὴν ἐντολὴν διὰ τὸν κύριον ποιεῖν

🗏🗐

25.6

λογισμῶν πολεμεῖται, ἀμελεῖ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ καὶ ἀκμάζει

🗏🗐

56.2

κατορθώσαντες καὶ διὰ τῶν ἐντολῶν καθάραντες ἑαυτούς ·

🗏🗐

56.3

μία δὲ τῶν ἐντολῶν καὶ ἀρχαία ἐστὶν ἡ

🗏🗐

33 Chapters

18

εἰσιν ἔθνη ἀκάθαρτα τὰς ἐντολὰς δεξάμενα τοῦ σωτῆρος ἡμῶν

🗏🗐

Assorted Chapters

20 paris gr 105 (+2)

φιλεῖς τὸν Χριστόν, τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρεῖν οὐκ ἐπιλάθῃ

🗏🗐

Eul

5

ὡς τῆς θείας τριάδος ἐντολῇ ἑνωθεὶς ἀκούσεις · Μακάριοι οἱ

🗏🗐

5 PG

ὡς τῆς θείας Τριάδος ἐντολῇ ἑνωθεὶς ἀκούεις · «Μακάριοι οἱ

🗏🗐

11

ἐστι καὶ ἀληθὴς τῶν ἐντολῶν ἐραστής. Ἐπὰν λογισμὸς ἐπιστῇ

🗏🗐

11 PG

ἔστι καὶ ἀληθὴς τῶν ἐντολῶν ἐραστής. Ἐπὰν οὖν λογισμὸς

🗏🗐

14 (2 vers.)

ἡμῖν ἐστιν ὁ τῶν ἐντολῶν λόγος · ὥσπερ οὖν καὶ

🗏🗐

15 (2 vers.)

δίκῃ. Ὁ τὴν πατρῴαν ἐντολὴν ἐκ τοῦ ὠτὸς ἐκτινάσσων

🗏🗐

15 (2 vers.)

ὠτὸς ἐκτινάσσων καὶ νομικῆς ἐντολῆς παρήκοος ἔσται. Μὴ μόνον

🗏🗐

22 (2 vers.)

αὔριον μετανοήσεις διὰ τὴν ἐντολήν · φιλάνθρωπος γὰρ ὁ νόμος

🗏🗐

23 (2 vers.)

ἀλλὰ τὸν ἐκ τῶν ἐντολῶν μακαρισμὸν ἐπιζητοίη. Τῶν δὲ

🗏🗐

25 (2 vers.)

ἵνα ταῖς καλλίσταις τῶν ἐντολῶν κακίστως χρησώμεθα. Ὅταν λογισμὸς

🗏🗐

26 PG

εἰδότες ταύτην δεσποτικὴν γεγενῆσθαι ἐντολήν. Τίς τῶν δοκιμωτάτων περὶ

🗏🗐

Vices

8 A1

μὴ λαμβανόμενος ἑαυτοῦ ἐπὶ ἐντολῆς θεοῦ ἀθετήσει, ἢ ἐλλείψει

🗏🗐

9 A2

μὴ λαμβανόμενος ἑαυτοῦ ἐπὶ ἐντολῆς θεοῦ ἀθετήσει, ἢ ἐλλείψει

🗏🗐

Thoughts

26

τὰς ἐν χερσὶ πρῶτον ἐντολὰς κατεργαζέσθω προθύμως μηδὲν παραλιπὼν

🗏🗐

30

Καὶ ὅσοι μὲν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ γενέσθαι κωλύουσιν

🗏🗐

30

ὃν δεῖ γενέσθαι τὴν ἐντολὴν διαφθείροντες · ὅθεν ἀνάγκη τὸν

🗏🗐

30

ἀνάγκη τὸν ποιοῦντα τὴν ἐντολὴν διὰ τὸν κύριον ποιεῖν

🗏🗐

Eight Thoughts

6.7

πρὸς διακονίαν ὀξὺς, καὶ ἐντολὴν λογίζεται τὴν ἑαυτοῦ πληροφορίαν

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.18

οὕτως οὐκ ἔστι κατορθῶσαι ἐντολὴν Θεοῦ, κατακρατοῦντος τοῦ σαρκικοῦ

🗏🗐

2.37

φύσιν βιῶν, οὐ τηρεῖ ἐντολὰς Θεοῦ.

🗏🗐

2.39

τῷ Χριστῷ, τήρει τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, καὶ εἰ πιστεύεις

🗏🗐

2.42

τινα τὴν τοῦ Θεοῦ ἐντολὴν, οὐ γὰρ ἐκεῖνοί σε

🗏🗐

2.42

ὁ ἐναντιούμενος πρὸς κατόρθωσιν ἐντολῶν Θεοῦ, καὶ ἀρετῶν, βδελυκτὸς

🗏🗐

Sch Ps

18.sch4

τὸ γὰρ πρότερον ἡ ἐντολὴ πέφυκεν ποιεῖν.

🗏

32.sch2

ψυχὴ πρακτικὴ ὑπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ κινουμένη.

🗏

54.sch8

αὐτοῦ οἱ παραβαίνοντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ δόγματα

🗏

76.sch15

σημεῖον ἐμφαίνουσαν ἢ ὡς ἐντολὴν κυροῦσαν εἰς πολιτείαν ὀρθὴν

🗏

77.sch2

Οἱ τὰς ἐντολὰς ἐκζητοῦντες τοῦ θεοῦ οὐ

🗏

80.sch7

ὁ θεὸς ὃν δι' ἐντολῶν παιδεύει καὶ τοῦτον χορτάζει

🗏

88.sch16

Ὁ μὴ φυλάσσων τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ ἐκπίπτει τοῦ

🗏

91.sch2

ψυχὴ πρακτικὴ ὑπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ κινουμένη.

🗏

102.sch13

Οὗτος μέμνηται τῶν ἐντολῶν ὁ ζῶν κατ' αὐτάς

🗏

104.sch2

Ὁ τὰς ἐντολὰς ποιῶν τοῦ θεοῦ, οὗτος

🗏

105.sch8

Οἱ τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ παραβαίνοντες τὸν

🗏

110.sch5

Πιστὰς δὲ εἶπεν τὰς ἐντολὰς ἀντὶ τοῦ πίστεως ἀξίας

🗏

111.sch1

Οὗτος θέλει ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ σφόδρα ὁ μετὰ

🗏

118.sch3

ἁμαρτάνων σφόδρα φυλάσσει τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ.

🗏

118.sch4

ὁ πάσας ποιήσας τὰς ἐντολὰς, πταίσας δὲ ἐν μιᾷ

🗏

118.sch4

ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάσας τὰς ἐντολάς σου · οἶδεν γὰρ καὶ

🗏

118.sch4

γὰρ καὶ μία παραμεληθεῖσα ἐντολὴ αἰσχύνης ἡμῖν γίνεσθαι πρόξενος

🗏

118.sch6

Κρύπτειν δεῖ τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ ἐν τῇ

🗏

118.sch6

ἐὰν δεξάμενος ῥῆσιν ἐμῆς ἐντολῆς κρύψῃς παρὰ σεαυτῷ, ὑπακούσεται

🗏

118.sch6

σου. Τὰς οὖν ἐνταῦθα ἐντολὰς λεγομένας ἐν τοῖς εὐαγγελίοις

🗏

118.sch6

Οὗτος οὖν κρύπτει τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ ὁ διαπαντὸς

🗏

118.sch7

Ἐκ πολλῆς οὖν τῶν ἐντολῶν μελέτης ἔρχεταί τις εἰς

🗏

118.sch8

ἀποκαλύψεως δεῖται. Ἡ γὰρ ἐντολὴ κυρίου τηλαυγής ἐστιν · νόμον

🗏

118.sch14

Οἱ λόγοι τῶν ἐντολῶν, πλατύνοντες τὴν καρδίαν, εὔκολον

🗏

118.sch15b

ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὅτι αὐτὸν τὸν

🗏

118.sch20

τῆς ψυχῆς διὰ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ κατεργαζόμενοι τὴν

🗏

118.sch29b

οἱ μὲν ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ τυγχάνοντες πιστεύουσιν αὐτῷ

🗏

118.sch29b

δὲ οὐκ ἐν ταῖς ἐντολαῖς ὄντες.

🗏

118.sch41

λόγους οἱ λόγοι τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ πλατύνουσι καθαίροντες

🗏

118.sch47

τόποις διαγωγή · τὰς γὰρ ἐντολὰς ὁ νόμος ἡμᾶς καταναγκάζει

🗏

118.sch47

τοίνυν πάσας ποιήσας τὰς ἐντολάς, προστεθεικὼς δὲ καὶ τὰ

🗏

118.sch51

ἡμῶν οἱ δαίμονες, τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ ποιεῖν οὐκ

🗏

118.sch57

Ὁ μὴ πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας πᾶσαν ὁδὸν ἄδικον

🗏

118.sch72

Ὁ ἀγαπῶν τὰς ἐντολὰς ποιείτω αὐτὰς καὶ ζήσεται

🗏

118.sch79

ἀπάθεια ψυχῆς ἀπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ καὶ τῶν

🗏

136.sch2

αἷς κεῖται τοιαύτη τις ἐντολὴ ἣν ἀπαντηθέντες παρέβημεν, ἵν

🗏

145.sch2

πνευματικῆς διδασκαλίας καὶ τῶν ἐντολῶν ἀνατρέψας τὰ πάθη, ἅπερ

🗏

150.sch3

ψυχὴ πρακτικὴ ὑπὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ κινουμένη.

🗏

Sch Prov

18

Οὗτος κρύπτει τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ ὁ ποιῶν

🗏

21

Ἄξονας λέγει τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ τὰς ἀγούσας

🗏

21

τοῦτο πρὸς πάσας τὰς ἐντολάς σου κατωρθούμην.»

🗏

80

Ὅτι ἡ ἐντολὴ τοῦ νόμου λύχνος ἐστὶ

🗏

109

καὶ τὸ ποιῆσαι τὴν ἐντολὴν διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς. Πλὴν

🗏

109

πρότερον τὸ ποιῆσαι τὴν ἐντολὴν τοῦ γνῶναι τὸν νόμον

🗏

140

Ἐλέγχους νῦν τὰς ἐντολὰς εἶπεν · αὗται γὰρ ἡμᾶς

🗏

147

Ἐλέγχους λέγει τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ · αὗται γὰρ

🗏

198

Αἱ ἐντολαὶ ὡς πρὸς μὲν τὸν

🗏

198

τὸν ἐντειλάμενον θεὸν καλοῦνται ἐντολαί · ὡς δὲ πρὸς τὸν

🗏

198

καὶ γῆς ἐδόθησαν, αἱ ἐντολαὶ λέγονται μαρτύρια · διὸ καὶ

🗏

205

τοῦ μὴ τετηρηκότος τὰς ἐντολὰς τοῦ ἐπουρανίου πατρός.

🗏

214

δισσά, μὴ πειθόμενος τῇ ἐντολῇ τῇ λεγούσῃ · «πάντα ὅσα

🗏

Sch Eccl

19

δοῦλόν σου, ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ ἐπελαθόμην» · καὶ

🗏

39

οὐδὲ γὰρ ἐδέξατο ῥήσεις ἐντολῶν θεοῦ οὐδὲ ἔκρυψεν αὐτὰς

🗏

Sch Lu

1

καὶ τοῖς πάθεσιν αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ κατάλληλαι · παρ' ἰδίαν

🗏

1

καὶ τὰς ἄλλας τηρεῖν ἐντολάς · καὶ εἴη ἂν τὰ

🗏

Admonition on the Marks of Serenity

ep

ὁ ἀγαπῶν με τὰ ἐντολάς μου τηρήσει · κἀγὼ τηρήσω

🗏🗐

Disc.

18

κατὰ δύναμιν <ἐν ταῖς> ἐντολαῖς, τὰ δὲ δόγματα ἐν

🗏

43

σου, οὐκ εἶ ὑπὸ ἐντολὴν οὐδὲ αὐτὴ ἡ συνείδησίς

🗏

43

τοῖς προλεχθεῖσι, χρεωστεῖς πᾶσαν ἐντολὴν ποιῆσαι, οἷον ἐπισκέψασθαι, ξενοδοχῆσαι

🗏

94

γραφῶν καὶ πασῶν τῶν ἐντολῶν, ἵνα ἀπάθειαν πρὸς τὰ

🗏

159

ἐσμεν, τί ἑκάστη τῶν ἐντολῶν ἐνεργεῖ καὶ ποῖον πάθος

🗏

182

πρὶν <ἢ> ποιῆσαι τὴν ἐντολὴν καὶ μετὰ τὸ ποιῆσαι

🗏

203

καὶ τοῖς πάθεσιν αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ κατάλληλοι · παρ’ ἰδίαν

🗏

204

καὶ τὰς ἄλλας τηρεῖν ἐντολάς.

🗏

Eul

30 (2 vers.)

φροντίδος ὅτι καὶ λύπας ἐντορνεύουσιν ὑποταράττοντες τὸ ἡγεμονικόν, ἔτι

🗏🗐

KG

5.30 (2 vers.)

δὲ κατὰ τὸν κύριον ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν, τὰ δὲ

🗏🗐

5.30

ὑμῶν ἐστιν, τὰ δὲ ἐντὸς ὑπὸ δαιμόνων κεκράτηται, καλῶς

🗏🗐

5.30

ἡμῶν ἐστι · τὰ δὲ ἐντὸς [ὅτε] ὑπὸ δαιμόνων κεκράτηται

🗏🗐

Ep fid

37 Grib (+2)

ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐντὸς ὑμῶν ἐστι, περὶ δὲ

🗏🗐

37 Grib

ἐστι, περὶ δὲ τὸν ἐντὸς ἄνθρωπον οὐδέν ἐστιν ᾗ

🗏🗐

37 Garn (+1)

ἐστι. Περὶ δὲ τὸν ἐντὸς ἄνθρωπον οὐδέν ἕτερον ἢ

🗏🗐

Eul

1

τὰς νιφάδας ἐκ τῶν ἐντὸς ἐκτινάσσει καὶ ὅσῳπερ ὑποστρέφειν

🗏🗐

4

ἀνθρώπων ἔπαινον ἐκ τῶν ἐντὸς ἀποσείου, ἵνα καὶ τὸν

🗏🗐

4 PG

ἀνθρώπων ἔπαινον ἐκ τῶν ἐντὸς ἀποσείου, ἵνα τὸν φιλενδείκτην

🗏🗐

8

ἐπιβαρῆσαί τινα, οὕτως ὁ ἐντὸς φρεσὶν ἐργαζέσθω πρὸς τὸ

🗏🗐

11 (2 vers.)

οὖν τῇ πάλῃ τῶν ἐντὸς λογισμῶν ἐνδώσῃς, ὅτι οὐκ

🗏🗐

29 (2 vers.)

τῶν δαιμόνων ἐκ τῶν ἐντὸς ἀπεφύσησε · τὸ δὲ πᾶν

🗏🗐

32

ἀκαθάρτους λογισμοὺς ἐκ τῶν ἐντὸς ὑποτοπίζοντες, ὡς ἵνα νομισθῇ

🗏🗐

32 PG

ἀκαθάρτους λογισμοὺς ἐκ τῶν ἐντὸς ἐκτοπίζοντες, ὡς ἵνα νομισθῇ

🗏🗐

Sch Ps

102.sch1

Τὰ ἐντὸς τοῦ ἔσω ἀνθρώπου ἐστὶν

🗏

113.sch7

ἐκτός, ἀλλ' ἐπὶ τοῦ ἐντὸς νοητέον.

🗏

134.sch6b

δὲ κατὰ τὸν κύριον ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν, τὰ δὲ

🗏

134.sch6b

ὑμῶν ἐστιν, τὰ δὲ ἐντὸς ὑπὸ δαιμόνων κεκράτηται, καλῶς

🗏

Sch Eccl

15

βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἣν ἐντὸς ἔχειν ἡμᾶς εἶπεν ὁ

🗏

On Masters and Disciples

12

οὐχ ἧττον γὰρ ἀπειλῆς ἐντρέπει συγγνώμη τὸν συνετόν.

🗏🗐

Thoughts

37 (2 vers.)

ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ μηδὲν ἔχων λέγειν περὶ

🗏🗐

On Prayer

88 (2 vers.)

φοβοῦμαι καὶ ἄνθρωπον οὐκ ἐντρέπομαι, ἀλλά γε διὰ τὸ

🗏🗐

Sch Prov

86

ἵν' ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ μηδὲν ἔχων τι λέγειν

🗏

Sch Ps

123.sch1

ἀπ' ἀρχῆς ἐν κακίᾳ ἐντρεφομένους νεκροὺς καταπίνουσιν.

🗏

Sch Eccl

30

γνώσεως θεοῦ καὶ γένηται ἔντριτον σπαρτίον οὐ ταχέως ἀπορρηγνύμενον

🗏

31

Σπαρτίον ἔντριτόν ἐστι νοῦς ἀπαθὴς πνευματικῆς

🗏

Hypotyposis

11 PG

γέγραπται · προσεύχου δὲ ἐμφόβως, ἐντρόμως, ἐμπόνως, νηφαλίως τε καὶ

🗏🗐

Vices

2 A1 (+2)

δέλος, βλέμματος ἀναίδεια, εὐχῆς ἐντροπή, καρδίας αἰσχύνη, ἀγνωσίας ὁδηγός

🗏🗐

7 A1 (+2)

κειμήλιον, ἀγγέλων καύχημα, διαβόλου ἐντροπή, δαιμόνων ἀποστροφή,] ἀρεσκείας ἀποστασία

🗏🗐

Sch Ps

34.sch15

βαπτιζόμενοι αἰσχύνην ἐνδύονται καὶ ἐντροπήν.

🗏

Prak

22

ἵνα σωμάτων ἐπιθυμοῦντες σώμασιν ἐντυγχάνωμεν. Οἷς οὐ πείθεσθαι δεῖ

🗏🗐

Thoughts

16 (2 vers.)

καταλέγειν αἰσχύνομαι, δεδοικὼς τῶν ἐντευξομένων τοὺς ἁπλουστέρους · πλὴν δὲ

🗏🗐

On Prayer

81 PG

Δεσπότην καταλιμπάνοντες δαίμοσιν ἀκαθάρτοις ἐντυγχάνομεν.

🗏🗐

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

εντ

ἐνταῦθα

ἐντέλλω

ἔντερον

ἐντεῦθεν

ἔντευξις

ἐντίθημι

ἔντιμος

ἐντολή

ἐντορνεύω

ἐντός

ἐντρέπω

ἐντρέφω

ἔντριτος

ἐντρόμως

ἐντροπή

ἐντυγχάνω