Guide to Evagrius Ponticus

Prak

pref.5

τοὺς νεφροὺς αὐτῶν ἀπωθεῖται πᾶσαν ἀκαθαρσίαν καὶ τοῦτο παραγγέλλει

🗏🗐

pref.6

περιφέροντες καὶ φιμοῦντες μὲν πάντα τὰ τοῦ σώματος ἄλογα

🗏🗐

pref.7

ῥάβδος ξύλον ζωῆς ἐστι πᾶσι τοῖς ἀντεχομένοις αὐτῆς, καὶ

🗏🗐

καὶ τυχεῖν ἀγωνίζεται · καὶ πάσης μὲν ἡδονῆς ἐπιθυμία κατάρχει

🗏🗐

ἀνθρώπους πικροτέρους δαιμόνων ἢ πᾶσαν ἀθρόως αὐτῶν ὑποδεχομένους τὴν

🗏🗐

Ὀκτώ εἰσι πάντες οἱ γενικώτατοι λογισμοὶ ἐν

🗏🗐

λογισμοὶ ἐν οἷς περιέχεται πᾶς λογισμός. πρῶτος ὁ τῆς

🗏🗐

ὁ τῆς ὑπερηφανίας. Τούτους πάντας παρενοχλεῖν μὲν τῇ ψυχῇ

🗏🗐

ὃς καὶ μεσημβρινὸς καλεῖται, πάντων τῶν δαιμόνων ἐστὶ βαρύτατος

🗏🗐

φέρων πρὸ ὀφθαλμῶν · καὶ πᾶσαν τὸ δὴ λεγόμενον κινεῖ

🗏🗐

μὴ τοῦτο περὶ αὐτῆς πάντες ἐπίστανται. Παρακολουθεῖ δὲ ταύτῃ

🗏🗐

Ὁ φεύγων πάσας τὰς κοσμικὰς ἡδονὰς πύργος

🗏🗐

ἀκηδίας δαίμονα, ὅστις ὑπὲρ πάντας βαρύτατος ὢν δοκιμωτάτην μάλιστα

🗏🗐

κενοδοξίας ἑτέρας καθίσταται. Οὐ παντὶ δὲ λογισμῷ ἡμῶν ὀρθῷ

🗏🗐

κενοδοξίας δαίμονα σχεδὸν ὑπὸ πάντων διωκόμενον τῶν δαιμόνων καὶ

🗏🗐

τῆς κενοδοξίας πεισθήσεται δαίμονι, πάσας αὐτῷ τὰς ἡδονὰς τοῦ

🗏🗐

ἡμῶν δεικνύντες Θεῷ ὅτι πάντα πράττομεν τῆς αὐτοῦ γνώσεως

🗏🗐

Οὐκ ἐν παντὶ καιρῷ δυνατὸν ἐκτελεῖν τὸν

🗏🗐

Ἐργάζεσθαι μὲν διὰ παντὸς καὶ ἀγρυπνεῖν καὶ νηστεύειν

🗏🗐

τοῦ σώματος καὶ ὑπὲρ πασῶν τῶν τῆς ψυχῆς δυνάμεων

🗏🗐

ἀπαθείας. Καὶ τοῦτο ἐπὶ πάντων τῶν ἀντικειμένων ἀλλήλοις δαιμόνων

🗏🗐

τὴν νίκην τὴν κατὰ πάντων τῶν ἀντικειμένων τῇ πρακτικῇ

🗏🗐

καὶ μεθ' ἡμέραν ὁ πᾶς συνίσταται πόλεμος.

🗏🗐

Οὐ πᾶσι μὲν τοῖς ὑπ' ἀγγέλων

🗏🗐

ἡμῖν ἐμβαλλομένοις δυνατὸν ἀντιστῆναι, πάντας δὲ τοὺς ὑπὸ δαιμόνων

🗏🗐

τῷ λογιστικῷ διοχλοῦσιν, ἐχθροὶ πάσης ἀληθείας ὀνομάζονται καὶ ἐναντίοι

🗏🗐

διοικεῖν · συνέσεως δὲ τὸ πάντα τὰ συντελοῦντα ἡμῖν πρὸς

🗏🗐

ἀλόγους · ἀγάπης δὲ τὸ πάσῃ εἰκόνι τοῦ Θεοῦ τοιαύτην

🗏🗐

δαίμονες · ἐγκρατείας δὲ τὸ πᾶσαν ἡδονὴν τοῦ φάρυγγος μετὰ

🗏🗐

ὁ δοκιμώτατος · ὅστις ἀπεφήνατο πάντα τὰ πραττόμενα ὑπὸ τῶν

🗏🗐

100

Πάντας μὲν ἐπ’ ἴσης οὐ

🗏🗐

100

δυνατὸν τοὺς ἀδελφοὺς ἀγαπᾶν, πᾶσι δὲ δυνατὸν ἀπαθῶς συντυγχάνειν

🗏🗐

Gn.

Πᾶσαι τῷ γνωστικῷ ὁδοποιοῦσιν αἱ

🗏🗐

αἱ ἀρεταί · ὑπὲρ δὲ πάσας ἡ ἀοργησία. Ὁ γὰρ

🗏🗐

ἡ συγκατάβασις, καὶ πειράσθω πάσας ἐπίσης ἀεὶ τὰς ἀρετὰς

🗏🗐

τὸ δὲ μὴ βουλομένου πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς

🗏🗐

Πᾶσα πρότασις ἢ γένος ἔχει

🗏🗐

ἐστὶ κατ’ αὐτῶν, καὶ πάντα πειρασμὸν γενναίως ὑπομενέτωσαν, καὶ

🗏🗐

1.3

Πᾶσα λογικὴ φύσις οὐσία γινώσκουσά

🗏🗐

1.4

Καὶ πάλιν πάντα τὰ κτίσματα ἢ ἐκ

🗏🗐

1.4

Πάντα τὰ γεγονότα ἢ τῶν

🗏🗐

1.4

τῶν ἐναντίων συνέστικεν · οὐ πάντα δὲ τὰ τῶν ἐναντίων

🗏🗐

1.14

τοῦ ὄντως γνῶσιν ἐν πᾶσιν τούτοις εὑρήσεις.

🗏🗐

1.36

οὕτως ἐπὶ τῶν εἰδώλων · πάντων μὲν γὰρ τούτων ἐστέρηνται

🗏🗐

1.36

οὕτως ἐπὶ τῶν εἰδώλων · πάντων μὲν γὰρ τούτων ἐστήρηνται

🗏🗐

1.40 (2 vers.)

καὶ οὐ τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ

🗏🗐

1.43

οὐδαμοῦ · πανταχοῦ μὲν, ὅτι πᾶσιν ἐνυπάρχει τοῖς γεγονόσιν · οὐδαμοῦ

🗏🗐

1.58

ὃ μὴ διαλυέσθαι πέφυκεν · πάντα γὰρ ἀναγκαίως τὰ συνδεθέντα

🗏🗐

1.87

Πάντα τὰ γεγονότα διὰ τὴν

🗏🗐

1.87

καλλονῆς (cf. Sap. XIII, 5) ὃ γέγονεν γινώσκεται · πᾶν δὲ ὃ ἐτέρου [ἑτέρου

🗏🗐

1.87

ἐστὶν οὗ ἕνεκα γίνεται · πάντων ἄρα τιμιωτέρα ἐστὶν ἡ

🗏🗐

2.35

αὐτῶν εἰσδέχεται · τῆς δὲ παντὸς ψευδοῦς ἀμιγοῦς εὐωδίας ἀπολαύει

🗏🗐

3.38 (2 vers.)

πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν κρίσιν δέδωκεν τῷ

🗏🗐

3.59

Εἰ πᾶσα κακία ἐκ τοῦ λογιστικοῦ

🗏🗐

4.21

Εἰ πᾶσα δύναμις τῶν οὐρανῶν τῇ

🗏🗐

4.21

Ἢ πᾶσα δύναμις τῶν οὐρανῶν τῇ

🗏🗐

4.21 (2 vers.)

ὁ δὲ Χριστὸς παρὰ πάντας κέχρηται τοὺς μετόχους αὐτοῦ

🗏🗐

4.70

Οὐ πάντων ἐστὶ τὸ λέγειν · ἔκβαλλε

🗏🗐

4.70 PG

Οὐ πάντων ἐστὶ τὸ λέγειν · “Ἔκβαλε

🗏🗐

4.70

Οὐ πάντων οὖν ἐστι τὸ λέγειν

🗏🗐

4.70 PG

οὐ πάντων δὲ ἔστιν τοῦτο λέγειν

🗏🗐

4.81

Πᾶσα μὲν θεωρία τῷ ἰδίῳ

🗏🗐

6.25

ὕπνον καθέλκουσι · ψυχρὰ γὰρ πάντα τὰ τῶν δαιμόνων σώματα

🗏🗐

6.27

Εἰ πάντα τὰ ἔθνη ἥξει καὶ

🗏🗐

6.27

θέλοντα. Εἰ δὲ τοῦτο, πᾶσα ἄρα φύσις λογικὴ προσκυνήσει

🗏🗐

6.51

Εἰ πασῶν τῶν τῆς ψυχῆς δυνάμεων

🗏🗐

6.51

ποιοῦται, προτέρα ἂν εἴη πασῶν τῶν ἀρετῶν ἡ σοφία

🗏🗐

6.52

πειρασμῶν φανεροῦσι, καὶ δεῖ πάσῃ φυλακῇ τηρεῖν τὴν καρδίαν

🗏🗐

6.70

στάσεως ὅρους · οὕτω γὰρ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας

🗏🗐

Skemmata

2 barb gr 51 (+3)

νοῦ κατάστασιν, στερησάτω ἑαυτὸν πάντων τῶν νοημάτων, καὶ τότε

🗏🗐

9 barb gr 51 (+1)

τῆς κινήσεως τοῦ θυμοῦ, πάντας ἀποδιώκων τοὺς ἐμπαθεῖς λογισμούς

🗏🗐

10 barb gr 51 (+1)

Κυνικός ἐστι νοῦς πρακτικὸς, πάντας τοὺς ἀδίκους καθυλακτῶν λογισμούς

🗏🗐

23 barb gr 51

τόπον ἐν ἑαυτῷ, μὴ πάντων τῶν ἐν τοῖς πράγμασι

🗏🗐

23 paris gr 91

τόπον ἐν ἑαυτῷ, μὴ πάντων τῶν ἐν τοῖς πράγμασιν

🗏🗐

26 barb gr 51 (+1)

ἐστι κατάστασις νοῦ, φθαρτικὴ παντὸς ἐπιγείου νοήματος ·

🗏🗐

35 barb gr 51

Νοῦς ἐνσώματός ἐστιν, ὁ πάντων τῶν αἰώνων θεατής:-

🗏🗐

35 paris gr 91

Νοῦς ἐστιν ἐνσώματος, ὁ πάντων τῶν αἰώνων θεατής.

🗏🗐

45 Sink

παρὰ φύσιν · κοινὸν γὰρ πάντων τῶν λογισμῶν τὸ βλάπτειν

🗏🗐

51 barb gr 51 (+1)

Παντὶ λογισμῷ ἕπεται ἡδονὴ χωρὶς

🗏🗐

53 barb gr 51 (+2)

Πρῶτος πάντων λογισμός ἐστιν ὁ τῆς

🗏🗐

58 barb gr 51

Κοινὸν πάντων τῶν λογισμῶν, τὸ βλάπτειν

🗏🗐

58 paris gr 91

Κοινὸν πάντων τῶν λογισμῶν, τὸ βλάπτειν

🗏🗐

58 paris gr 309

Ἰστέον ὅτι κοινόν ἐστι πάντων τῶν λογισμῶν, τὸ βλάπτειν

🗏🗐

60 barb gr 51 (+2)

Πάντες οἱ ἀκάθαρτοι λογισμοὶ ἢ

🗏🗐

61 barb gr 51 (+1)

τῆς λύπης, φθαρτικοὶ εἰσὶ πάντων τῶν λογισμῶν:-

🗏🗐

Monks

47.4 Gress

μὴ ἀθωώσῃ σε ἀπὸ παντὸς κακοῦ.

🗏🗐

54.1 Gress

Μέμνησο διὰ παντὸς σῆς ἐξόδου

🗏🗐

110.2 Gress

θεωρία αὐτῆς ὑπὲρ λόγους πάντων τῶν αἰώνων.

🗏🗐

126.9 Gress

πάντες οἱ δεχόμενοι αὐτοὺς ἀπολοῦνται

🗏🗐

Ad virg.

14.3 Gress

ἀκάθαρτος γὰρ παρὰ κυρίῳ πᾶσα παρθένος ποιοῦσα ταῦτα.

🗏🗐

18.1 Gress

Πάντα ποίει διὰ τὸν κύριον

🗏🗐

22.2 Gress

πᾶσα δὲ ἄφρων τοῖς τοιούτοις

🗏🗐

30.2 Gress

γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πάντα κοινά.

🗏🗐

33.4 Gress

καὶ πάντας τοὺς διαλογισμούς σου σκοπεύει

🗏🗐

34.1 Gress

Πᾶσαν κακὴν ἐπιθυμίαν ἄπωσαι ἀπό

🗏🗐

48.3 Gress

ἣν φύλαξον διὰ παντός,

🗏🗐

55.8 Gress

νυμφίου αὐτῆς βιώσεται διὰ παντός.

🗏🗐

17.2

ἀνθρώποις ὑποβάλλουσι γίνεσθαι, οὗτοι πάντες ἐν τῇ ὁδῷ θεωροῦνται

🗏🗐

27.2

ἐκεῖνος ἐγκωμιάζεται · πραῢς παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους.

🗏🗐

30.2

Εἰ πᾶσα κακία ἐκ τοῦ λογιστικοῦ

🗏🗐

οὐρανοὺς καὶ πληρώσας τὰ πάντα · ὑψώσει κεφαλήν σου ἐπ

🗏🗐

39.3

νοῦν δέχεσθαι γνῶσιν θεοῦ πάντων <χωρίζεσθαι τῶν ἐν τοῖς

🗏🗐

43.3

καὶ οὐ τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ

🗏🗐

52.6 (2 vers.)

πάλιν συνδῆσαι, ἀλλὰ καθόλου παντὸς λογισμοῦ ἀκαθάρτου τὸν νοῦν

🗏🗐

56.3

ὁ ἅγιος Μωϋσῆς παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους, καλῶς λέγει

🗏🗐

56.6

ἡ Γραφὴ ἐγκωμιάζειν Μωσέα πάντα μὲν ἐκεῖνα τὰ ὑπ

🗏🗐

56.8

Κύριε, τοῦ Δαυῒδ καὶ πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ · οὐχ

🗏🗐

56.8

Κύριε, τοῦ Δαυὶδ καὶ πάσης τῆς πραΰτητος αὐτοῦ.

🗏🗐

58.3

πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ πάντων τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν ἐλευθέραν

🗏🗐

58.3 (2 vers.)

αὐτὸν κατὰ μικρὸν διὰ πάντων χωροῦντα τῶν νοημάτων, οὕτω

🗏🗐

58.4 (2 vers.)

ᾗ ὁ νοῦς γεγονὼς πάντων ἐκπίπτει τῶν ἐν τοῖς

🗏🗐

Ep fid

4 Grib (+2)

θεῖαί μοι καὶ προσφιλέσταται πασῶν κεφαλαί, φυλάττεσθε τοὺς τῶν

🗏🗐

5 Grib (+2)

ἀλλὰ τῇ φύσει, ὁμολογοῦμεν. Πᾶν γὰρ ὃ ἓν ἀριθμῷ

🗏🗐

5 Grib (+1)

ἁπλοῦς καὶ ἀσύνθετος παρὰ πᾶσιν ὁμολογεῖται. Οὐκ ἄρα εἷς

🗏🗐

5 Eras

ἁπλοῦς καὶ ἀσύνθετος παρὰ πᾶσιν ὁμολογεῖται, οὐκ ἆρα εἷς

🗏🗐

7 Grib (+1)

Εἰ τοίνυν πᾶν τὸ ἓν ἀριθμῷ ἓν

🗏🗐

7 Eras

εἰ τοίνυν πᾶν τὸ ἓν ἀριθμῷ, ἓν

🗏🗐

7 Grib (+2)

εἶναι πεπιστεύκαμεν. Διὸ καὶ πᾶς ἀριθμὸς ἐκεῖνα σημαίνει τὰ

🗏🗐

8 Grib (+2)

ἐπιστήμῃ περιλαβεῖν δυνατόν ἐστι. Πᾶν οὖν ἅγιον ὃ περιγραπτὴν

🗏🗐

8 Grib (+2)

ἐστιν ἁγιασμοῦ, ὑφ' ἧς πᾶσα ἡ λογικὴ κτίσις κατ

🗏🗐

10 Grib (+2)

τὴν καθόλου φύσιν δηλοῖ. Πᾶς γὰρ ἄνθρωπος πρόσκαιρος καὶ

🗏🗐

11 Grib (+2)

Πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα, καὶ εἷς Κύριος, Ἰησοῦς

🗏🗐

11 Grib (+2)

Χριστός, δι' οὗ τὰ πάντα.

🗏🗐

12 Grib (+2)

τὸν ἐξ οὗ τὰ πάντα δηλώσῃ καὶ διὰ τῆς

🗏🗐

12 Grib (+2)

τὸν δι' οὗ τὰ πάντα σημάνῃ καὶ πάλιν διὰ

🗏🗐

14 Grib (+2)

ὡς οἶμαι, ζωὴν ὀνομάζει (πᾶν γὰρ τὸ δι' ἕτερον

🗏🗐

15 Grib (+2)

Σάρκα γὰρ καὶ αἷμα πᾶσαν αὐτοῦ τὴν μυστικὴν ἐπιδημίαν

🗏🗐

17 Grib (+1)

εἶδος αὐτοῦ ἐκλεῖπον παρὰ πάντας ἀνθρώπους.

🗏🗐

17 Eras

εἶδος αὐτοῦ ἐκλείπων παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους.

🗏🗐

18 Grib

Τούτων δὲ πάντων ἠνέσχετο διὰ τὴν πολλὴν

🗏🗐

18 Garn

Τούτων δὲ πάντων ἠνέσχετο διὰ τὴν πολλὴν

🗏🗐

18 Eras

τούτων δὲ πάντων ἠνέσχετο, διὰ τὴν πολλὴν

🗏🗐

19 Grib (+1)

λανθάνει τὴν ὄντως Σοφίαν · πάντα γὰρ δι' αὐτῆς ἐγένετο

🗏🗐

19 Eras

ἐλάνθανε τὴν ὄντως σοφίαν. πάντα γὰρ δι' αὐτῆς ἐγένετο

🗏🗐

21 Grib (+2)

ἀπεφήνατο, ἡμέραν μὲν λέγων πᾶσαν τὴν ἀκριβῆ κατάληψιν τῶν

🗏🗐

22 Grib (+2)

γὰρ βασιλείαν φασὶν εἶναι πᾶσαν τὴν ἔνυλον γνῶσιν, τοῦ

🗏🗐

25 Grib (+2)

ἑκάστῳ γινόμενος ἑνοῖ τοὺς πάντας καὶ ἀπόλλυται ὁ ἀριθμὸς

🗏🗐

28 Grib (+2)

Ὅταν ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ

🗏🗐

28 Grib (+2)

τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα. Οὐ φοβῇ, ἄνθρωπε, τὸν

🗏🗐

29 Grib (+1)

καὶ ἐπὶ τῆς γῆς πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησεν. Οὐκ

🗏🗐

29 Eras

οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς, πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησεν. οὐκ

🗏🗐

29 Grib (+2)

ὁ Υἱός. Καὶ πάλιν πάντα τὰ κτίσματα ἢ ἐκ

🗏🗐

30 Grib (+1)

λόγῳ χωρήσωμεν καθαιροῦντες αὐτῶν πᾶν ὕψωμα διανοίας ἐπαιρόμενον κατὰ

🗏🗐

30 Eras

λόγῳ χωρήσομεν, καθαιροῦντες αὐτῶν πᾶν ὕψωμα διανοίας ἐπαιρόμενον κατὰ

🗏🗐

30 Grib (+1)

τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Πᾶν δὲ κτίσμα δοῦλόν ἐστι

🗏🗐

30 Grib (+1)

ἐπίκτητον ἔχει τὴν ἁγιότητα · πᾶν δὲ ὃ ἐπίκτητον ἔχει

🗏🗐

30 Eras

τὸ ἅγιον κτίσμα λέγεις. πᾶν δὲ κτίσμα, δοῦλον ἐστὶ

🗏🗐

32 Grib (+2)

γὰρ ἓν αὐτὸ ὀνομάζει. Πᾶν δὲ ὃ ἓν ἀριθμῷ

🗏🗐

33 Grib (+2)

Πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτῶν. Πάλιν

🗏🗐

33 Grib (+2)

ὁ Σωτήρ; Ἀπελθόντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες αὐτοὺς

🗏🗐

34 Grib (+2)

ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστε. Πᾶς δὲ ναὸς Θεοῦ ναός

🗏🗐

34 Grib (+2)

Ἅγιον Πνεῦμα · Ὁ γὰρ πάντα κατασκευάσας Θεός · εἰ δὲ

🗏🗐

35 Grib

γὰρ τὸ τεθεικέναι τὰ πάντα ἢ θεᾶσθαι Θεὸς ὀνομάζεται

🗏🗐

35 Garn

γὰρ τὸ τεθεικέναι τὰ πάντα ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα

🗏🗐

35 Eras

γὰρ τὸ τεθνηκέναι τὰ πάντα. ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα

🗏🗐

35 Grib (+1)

τεθεικέναι ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα, τὸ δὲ Πνεῦμα πάντα

🗏🗐

35 Eras

πάντα. ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα. τὸ δὲ πνεῦμα πάντα

🗏🗐

35 Grib (+2)

πάντα, τὸ δὲ Πνεῦμα πάντα γινώσκει τὰ τοῦ Θεοῦ

🗏🗐

35 Garn

πάντα ἢ θεᾶσθαι τὰ πάντα ὁ Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ

🗏🗐

40 Grib (+2)

ἐπιθῶμεν τῷ γράμματι, ἐπειδὴ πᾶν μέτρον ἄριστον, καὶ ἡ

🗏🗐

Hypotyposis

2 PG

στρατιώτην ἄϋλον, ἀμέριμνον ὑπάρχειν, πάσης πραγματευτικῆς ἐννοίας τε καὶ

🗏🗐

2 PG

ὁ μοναχὸς μάλιστα ὁ πᾶσαν ὕλην τοῦ κόσμου τούτου

🗏🗐

3 PG

τουτέστιν ἄϋλος ἔσο ἀπαθὴς, πάσης ἐπιθυμίας ἐκτός · ἵνα τῆς

🗏🗐

3 PG

καὶ μετὰ τοῦτο ἀκμητὶ παντὸς τοῦ εὑρισκομένου. Διὸ καὶ

🗏🗐

4 PG

δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

🗏🗐

5 PG

ἐκλυθῇς εἰς ἀγάπην αὐτοῦ · πάντα ποίει, πάντα πρᾶττε, πῶς

🗏🗐

5 PG

ἀγάπην αὐτοῦ · πάντα ποίει, πάντα πρᾶττε, πῶς δυνηθῇς ἡσυχάσαι

🗏🗐

6 PG

τις πραγματευτὴς ἄριστος, τὰ πάντα πρὸς ἡσυχίαν δοκιμάζων, καὶ

🗏🗐

6 PG

ἥσυχα καὶ χρήσιμα διὰ πάντων κατέχων. Πλὴν λέγω σοι

🗏🗐

8 PG

κἀκεῖσε περιφέρηται, τεταραγμένον, στυγνὸν, πάσης ὁμοῦ τῆς ἐκ τῆς

🗏🗐

8 PG

δαίμονα, καὶ τὰς ἄλλας πάσας ἐπιθυμίας τοῦ ἐχθροῦ διάρῃς

🗏🗐

9 PG

ἀγγέλων, ἀρχαγγέλων, ἐξουσιῶν, καὶ πάντων ἀνθρώπων · τά τε κολαστήρια

🗏🗐

9 PG

ἀνθρώπων · τά τε κολαστήρια πάντα, τὸ πῦρ αἰώνιον, τὸν

🗏🗐

9 PG

τὸ σκότος, τὸν ἐπὶ πᾶσι τούτοις τῶν ὀδόντων βρυγμὸν

🗏🗐

9 PG

ἀγγέλων, ἀρχαγγέλων, ἐξουσιῶν, καὶ παντὸς τοῦ δήμου, βασιλείαν καὶ

🗏🗐

10 PG

εἶπεν · Ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα ὡς λάχανα χόρτου. Ἐσθίετε

🗏🗐

11 PG

ἀγρυπνίαν καὶ τὰς ἄλλας πάσας κακοπαθείας ἡδέως φέρε, ἀποβλέπων

🗏🗐

11 PG

ἀποκαλυφθῆναί σοι δόξαν σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις. Οὐ γὰρ

🗏🗐

Sent alph I

3 (2 vers.)

Γίνου τοῖς πᾶσιν ὡς σὺ θέλεις τοὺς

🗏🗐

ὡς σὺ θέλεις τοὺς πάντας.

🗏🗐

3 PG

πᾶσιν, ὡς σοι θέλεις πάντας.

🗏🗐

20 (2 vers.)

Ὑπὲρ πάντα καταχρῶ τῷ σώματι.

🗏🗐

Sent alph II

5 (2 vers.)

Ἐν παντὶ τὸ οἴεσθαι εἰς τὸ

🗏🗐

Πάντας μὲν εὐεργετεῖν καλόν, μᾶλλον

🗏🗐

16 PG

Πάντας μὲν εὐεργετεῖν καλὸν, μάλιστα

🗏🗐

24 (2 vers.)

ἀπὸ τῆς φιλαυτίας τῆς πάντα μισούσης.

🗏🗐

Assorted Chapters

26 (2 vers.)

τὸν θεὸν κατὰ θεὸν πάντα ποιεῖ.

🗏🗐

Eul

τῇ ταπεινώσει δοῦλον ἑαυτὸν πᾶσι παρέχων ἀφομοιωμένος ἔσται τῷ

🗏🗐

3 PG

τῇ ταπεινώσει δοῦλον ἑαυτὸν πᾶσι παρέχων, ἀφωμοιωμένος ἔσται τῷ

🗏🗐

7 (2 vers.)

σου στρατηγείτω, ὅτι διὰ πάσης κακίας καὶ ἡ ἀκηδία

🗏🗐

φιλοκτήμων μέριμναν ἔχει διὰ παντὸς τὴν ὀδύνην τοῦ πλούτου

🗏🗐

10 PG

ὀδύνην τοῦ πλούτου διὰ παντός · τότε δῆμον λογισμῶν αἰχμάλωτον

🗏🗐

τῷ ἀρχηγέτῃ τούτων πρόσριπτε. Πάσης πραγματείας τὸ τέλος πρόσφερε

🗏🗐

14 PG

τῷ ἀρχηγέτῃ τούτων πρόσριπτε. Πάσης πραγματείας τὸ τέλος πρόσνεμε

🗏🗐

20 (2 vers.)

βαδίσῃς, μὴ φιλοξενεῖσθαι παρὰ πάντων εὐτρεπίζου ἀνάξιον ἑαυτὸν τῆς

🗏🗐

24 (2 vers.)

διὰ πείρας ἐξαγγέλλων οὐ πᾶσιν εὔγνωστος ἔσται πλὴν τῶν

🗏🗐

ὄχλησιν εἶναι ὑπομνηματίζουσι καὶ πάντα τὰ μάγγανα τῆς κακίας

🗏🗐

27 PG

ὄχλησιν εἶναι ὑπομνηματίζουσι, καὶ πάντα μάγγανα τῆς κακίας ἐπάγουσιν

🗏🗐

29 (2 vers.)

ἐντὸς ἀπεφύσησε · τὸ δὲ πᾶν τῆς ἄνωθεν χάριτος γέγονε

🗏🗐

29 (2 vers.)

ὑποστηρίξαι · ὑποστηρίζει γὰρ κύριος πάντας τοὺς καταπίπτοντας καὶ ἀνορθοῖ

🗏🗐

29 (2 vers.)

τοὺς καταπίπτοντας καὶ ἀνορθοῖ πάντας τοὺς κατερραγμένους. Ἔστιν ὅτε

🗏🗐

οἰκείας δῆθεν ἰσχύος τὸ πᾶν τὸ τῶν ἀγώνων τελέσας

🗏🗐

32 (2 vers.)

ταῦτα, ἐν οἷς φιλοπονεῖς πάσῃ φυλακῇ τήρει σὴν καρδίαν

🗏🗐

32 PG

οἰκείας δῆθεν ἰσχύος τὸ πᾶν τῶν ἀγώνων τελέσας, τοὺς

🗏🗐

On Masters and Disciples

νάματα δαψιλῶς– ἕως <ἂν> πάντα καθελόντες τὰ ἀλλότρια ἔθνη

🗏🗐

Thoughts

1 (2 vers.)

ἐκκαλούμενοι · οἱ δὲ ἄλλοι πάντες κατόπιν τούτων βαδίζοντες τοὺς

🗏🗐

1 (2 vers.)

λύπης δαίμονα διαφυγεῖν, τούτων πάντων στερηθέντα ἢ μὴ δυνηθέντα

🗏🗐

1 (2 vers.)

μὴ τὴν τῶν κακῶν πάντων ῥίζαν ἐξορίσας φιλαργυρίαν, εἴπερ

🗏🗐

Πάντες οἱ δαιμονιώδεις λογισμοὶ νοήματα

🗏🗐

2 PG

Πάντες οἱ δαιμονιώδεις λογισμοὶ, νοήματα

🗏🗐

παρεστῶτα καὶ ὑποβάλλοντα. Οὐ πάσας δὲ τὰς μνήμας τῶν

🗏🗐

2 (2 vers.)

λαμπρότης ἐκείνη κατὰ στέρησιν πάντων τῶν ἐν τοῖς πράγμασι

🗏🗐

2 PG

τὰς φαντασίας δαίμονα. Οὐ πάσας δὲ τὰς μνήμας τῶν

🗏🗐

3 (2 vers.)

τῶν δύο τούτων παθῶν πάντες σχεδὸν οἱ δαιμονιώδεις συνίστανται

🗏🗐

3 (2 vers.)

ῥαπίζειν αὐτὸν πολλάκις ἐπιχειροῦντας. Πᾶσα οὖν ἀνάγκη μιμεῖσθαι τοὺς

🗏🗐

καὶ ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός

🗏🗐

τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός».

🗏🗐

3 PG

καὶ ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα ἐν πᾶσι Χριστός.

🗏🗐

3 PG

ἀλλὰ τὰ πάντα ἐν πᾶσι Χριστός.

🗏🗐

5 (2 vers.)

φύσιν κινούμενος καὶ πρὸς πᾶσαν αὐτῶν κακομηχανίαν γίνεται χρησιμώτατος

🗏🗐

ἀποστόλου προστάσσοντος «ἐπαίρειν ἐν παντὶ τόπῳ χεῖρας χωρὶς ὀργῆς

🗏🗐

5 PG

ὀργῆς, καὶ διαλογισμῶν ἐν παντὶ τόπῳ ἐπαίρειν ὁσίας χεῖρας

🗏🗐

βαρούμενοι καὶ ναρκῶντες, ἅπερ πάντα τῇ συντόνῳ προσευχῇ διαλύσει

🗏🗐

9 PG

τῆς λύπης, καὶ πῶς πάντα γέγονε τὰ γινόμενα, καὶ

🗏🗐

11 (2 vers.)

ἡμέραι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ». Καὶ γὰρ τῶν

🗏🗐

Πάντες οἱ δαίμονες φιλήδονον διδάσκουσι

🗏🗐

12 PG

Πάντες οἱ δαίμονες φιλήδονον διδάσκουσι

🗏🗐

εἰσελθόντων τοὺς λογισμοὺς διαφθείρει, πᾶσαν ἡδονὴν τῆς ψυχῆς περικόπτων

🗏🗐

12 PG

εἰσελθόντων τοὺς λογισμοὺς διαφθείρει, πᾶσαν ἡδονὴν περικόπτων καὶ ξηραίνων

🗏🗐

12 (2 vers.)

κόσμου τούτου προσίεσθαι καὶ πᾶσαν ἡδονὴν περιΐστασθαι · πλεῖον δὲ

🗏🗐

12 (2 vers.)

τέκνα τῷ Ἀβραάμ». Πλὴν πᾶς ὁ τὸν Ἀβραὰμ μιμησάμενος

🗏🗐

μέγας ἐκέκτητο «πραῢς παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους» κληθείς · καὶ

🗏🗐

13 PG

ἐκεῖνος ἐκέκτητο, πραῢς παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους κληθείς. Καὶ

🗏🗐

λέγων, τοῦ Δαυὶδ καὶ πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ» · ἀλλὰ

🗏🗐

13 PG

λέγων, τοῦ Δαβὶδ, καὶ πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ.» Ἀλλὰ

🗏🗐

13 (2 vers.)

μὴ τὰ πρόβατα κατεσθίειν, πᾶσαν ἐνδεικνύμενον πραότητα πρὸς πάντας

🗏🗐

13 (2 vers.)

πᾶσαν ἐνδεικνύμενον πραότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους.

🗏🗐

14 (2 vers.)

περιλαμβάνων τὴν οἰκουμένην καὶ πᾶσι τοῖς δαίμοσιν ὑπανοίγων τὰς

🗏🗐

14 (2 vers.)

αὐτοῦ λυμαινόμενος, δι' ὧν πάντα τὰ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ

🗏🗐

14 (2 vers.)

Τοῦτον τὸν λογισμὸν συναύξουσι πάντες ἡττηθέντες οἱ δαίμονες · καὶ

🗏🗐

14 (2 vers.)

καὶ πάλιν δι' αὐτοῦ πάντες εἰς τὰς ψυχὰς λαμβάνουσιν

🗏🗐

Πάσας μὲν τὰς κακουργίας τῶν

🗏🗐

16 PG

Πάσας μὲν τὰς κακουργίας τῶν

🗏🗐

18 (2 vers.)

ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες · ὑμεῖς δὲ ὡς ἄνθρωποι

🗏🗐

τὴν ἄβυσσον ὥσπερ χαλκεῖον», πάντας ἐκταράσσων ὑπὸ τῆς κακίας

🗏🗐

19 PG

τὴν ἄβυσσον ὥσπερ χαλκίον, πάντας ἐκταράσσων διὰ τῆς κακίας

🗏🗐

19 (2 vers.)

τῆς κακίας αὐτοῦ καὶ πάντων ἄρχειν βουλόμενος. Τούτων γὰρ

🗏🗐

19 (2 vers.)

τιτρώσκει τὸν δαίμονα καὶ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν παρεμβολὴν φυγαδεύει

🗏🗐

19 (2 vers.)

πολέμου χρησώμεθα καὶ ἐπὶ πάντων τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν.

🗏🗐

λεγομένων · εἰ δὲ ἐπὶ πάσης πόλεως καὶ τῆς τυχούσης

🗏🗐

μεμνημένοι τοῦ Παύλου, «ῥίζαν πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ

🗏🗐

21 PG

μεμνημένοι καὶ Παύλου, ῥίζαν πάντων τῶν κακῶν τὴν φιλαργυρίαν

🗏🗐

Πάντες οἱ ἀκάθαρτοι λογισμοὶ διὰ

🗏🗐

22 PG

Πάντες οἱ ἀκάθαρτοι λογισμοὶ διὰ

🗏🗐

κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ · τὸν

🗏🗐

ἀνταποδόσεις αὐτοῦ · τὸν εὐιλατεύοντα πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου, τὸν

🗏🗐

ἀνομίαις σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου · τὸν

🗏🗐

Οὐ πάντες ἅμα πειράζουσιν ἡμᾶς οἱ

🗏🗐

ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ πάντας συνίστασθαι · τοιοῦτο γάρ τι

🗏🗐

λόγου ὅπως ὁ νοῦς πάντων τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων πέφυκε

🗏🗐

διασῴζειν μορφήν · ὥσπερ οὖν πάντων ὁ νοῦς τῶν αἰσθητῶν

🗏🗐

σχήματος ὁ νοῦς ἡμῶν πάντα πράττει καὶ καθέζεται καὶ

🗏🗐

ὢν καὶ ἀσώματος καὶ πάσης κινήσεως τοιαύτης ἐστερημένος. Δεῖ

🗏🗐

τοῦ θεοῦ τοῦ διδόντος πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος

🗏🗐

μακάριον δὲ εἰ πράττοι πάντα τὰ ὑπ' αὐτῆς διδασκόμενα

🗏🗐

ἐθελούσας αἰσχρῶς. Ταῦτα δὲ πάντα ἐπινοοῦσι θυμὸν ἢ ἐπιθυμίαν

🗏🗐

εἰσέλθωσιν εἰς πειρασμὸν καὶ πάσῃ φυλακῇ τηρεῖν τὴν καρδίαν

🗏🗐

γὰρ κύριος ἔσται ἐπὶ πασῶν ὁδῶν σου καὶ ἐρείσει

🗏🗐

πετασθήσεται διὰ τῆς θεωρίας πάντων των αἰώνων καὶ καταπαύσει

🗏🗐

ἀνθρώποις ὑποβάλλουσι γίνεσθαι, οὗτοι πάντες ἐν τῇ ὁδῷ θεωροῦνται

🗏🗐

σοφὸν Σολομῶντα. Πλὴν ἴστω πᾶς ὁ κατέχων τοιαῦτα χρήματα

🗏🗐

παράδοσιν ἄρρητον. Ταῦτα δὲ πάντα πάσχομεν διὰ τὸ μὴ

🗏🗐

35 (2 vers.)

ἀναχωρητῶν μνημονεύει βεβιωκότων διὰ παντὸς οὕτως ἢ ἀρξαμένων καὶ

🗏🗐

λαμβάνοντες ἄχυρα. Δεῖ οὖν πάσῃ φυλακῇ τηρεῖν τὴν καρδίαν

🗏🗐

μνήμῃ τῇ τοῦ πλησίον · πάντα γὰρ ἡμῶν τὰ σχήματα

🗏🗐

37 (2 vers.)

οὐ πάροδον, οὐ βλέμμα · πάντα περιεργάζονται, πάντα κινοῦσιν, ὅλην

🗏🗐

37 (2 vers.)

οὐ βλέμμα · πάντα περιεργάζονται, πάντα κινοῦσιν, ὅλην τὴν ἡμέραν

🗏🗐

37 PG

ἐπὶ μνήμῃ τοῦ πλησίον. Πάντα γὰρ τὰ σχήματα οἱ

🗏🗐

38 (2 vers.)

Χριστὸς διὰ τῆς θεωρίας πάντων τῶν αἰώνων · ὁ δὲ

🗏🗐

τόπον ἐν ἑαυτῷ, μὴ πάντων τῶν ἐν τοῖς πράγμασιν

🗏🗐

app_1

εἰσι πρωτοστάται, οἷς ἕπεται πᾶσα ἡ παρεμβολὴ τῶν ἀλλοφύλων

🗏🗐

app_1 PG

ἄρχοντες πρωτοστάται, οἷς ἕπεται πᾶσα ἡ παρεμβολὴ τῶν ἀλλοφύλων

🗏🗐

On Prayer

pref.2

καὶ ἀμνησικακίας · Ἀλλ' ἐπεὶ πάντα δισσὰ, ἓν κατέναντι τοῦ

🗏🗐

pref.2 PG

καὶ ἀμνησικακίας. Ἀλλ' ἐπεὶ πάντα δισσὰ, ἓν κατ' ἔναντι

🗏🗐

πῶς αὐτὸς, τὸν ὑπὲρ πᾶσαν αἴσθησιν καὶ ἔννοιαν ἰδεῖν

🗏🗐

οὐ λύσεις ἐκ σοῦ πᾶν νόημα ἐμπαθές;

🗏🗐

4 PG

οὐ λύεις ἐκ σοῦ πᾶν νόημα ἐμπαθές;

🗏🗐

4 PG

πῶς αὐτὸς τὸν ὑπὲρ πᾶσαν ἔννοιαν καὶ αἴσθησιν ἰδεῖν

🗏🗐

Κέχρησο τοῖς δάκρυσι πρὸς παντὸς αἰτήματος κατόρθωσιν · λίαν γὰρ

🗏🗐

6 PG

Κέχρησο τοῖς δάκρυσι πρὸς παντὸς αἰτήματος κατόρθωσιν · λίαν γὰρ

🗏🗐

24 (2 vers.)

καλῶς διατεθῆναι τὸ πρᾶγμα. Πάσῃ οὖν μηχανῇ χρῆσαι πρὸς

🗏🗐

31 (2 vers.)

ἐν ἐμοί. Καὶ ἐπὶ παντὶ δὲ πράγματι, οὕτως αὐτὸν

🗏🗐

33 (2 vers.)

θεός; Οὐκοῦν αὐτῷ ἀποδῶμεν πάντα τὰ καθ' ἡμᾶς καὶ

🗏🗐

37 (2 vers.)

τοῖς σύμπασιν, ἵνα τὸ πᾶν κληρονομήσῃς.

🗏🗐

λήθης καὶ τρίτον ἀπὸ παντὸς πειρασμοῦ καὶ ἐγκαταλείψεως.

🗏🗐

38 PG

ἀγνωσίας, καὶ τρίτον ἀπὸ παντὸς πειρασμοῦ καὶ ἐγκαταλείψεως.

🗏🗐

39 (2 vers.)

γνῶσιν, καὶ τὰ λοιπὰ πάντα προστεθήσεταί σοι.

🗏🗐

προσεύχεσθαι, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ παντὸς τοῦ ὁμοφύλου, ἵνα ἀγγελικὸν

🗏🗐

40 PG

προσεύχεσθαι, ἀλλὰ καὶ περὶ παντὸς ὁμοφύλου, ἵνα ἀγγελικὸν μιμήσῃ

🗏🗐

47 (2 vers.)

δαίμων ἀνθρώπῳ προσευχομένῳ καὶ πάσῃ χρᾶται μηχανῇ λυμήνασθαι τὸν

🗏🗐

Πας ὁ συγκροτούμενος πόλεμος μεταξὺ

🗏🗐

50 PG

Πᾶς ὁ συγκροτούμενος πόλεμος μεταξὺ

🗏🗐

55 (2 vers.)

πατρὶ ἀεὶ συνομιλεῖ, ἀποστρεφόμενος πᾶν νόημα ἐμπαθές.

🗏🗐

ὑπαναχωρῇ τῆς σαρκὸς καὶ πάντα τὰ ἐξ αἰσθήσεως ἢ

🗏🗐

62 PG

ὑπαναχωρεῖ τῆς σαρκὸς, καὶ πάντα τὰ ἐξ ἐνθυμήσεως, ἢ

🗏🗐

76 (2 vers.)

ὥστε ἑστάναι λοιπὸν ἐκτὸς παντὸς κλόνου, ἀκηδίας τε καὶ

🗏🗐

78 PG

εἶναι ἐν αὐτῷ διὰ παντὸς, καὶ θερμότερον δακρύσεις.

🗏🗐

91 PG

ἄγριοι ἐπελεύσονταί σοι, καὶ πᾶν σου κακώσουσι τὸ σῶμα

🗏🗐

99 PG

δημιουργῷ, καὶ προνοητῇ τοῦ παντὸς παρίστασαι ἐν τῇ προσευχῇ

🗏🗐

100

δημιουργῷ καὶ προνοητῇ τοῦ παντὸς παρίστασαι ἐν τῇ προσευχῇ

🗏🗐

100

φρίττει καὶ τρέμει τὰ πάντα ἀπὸ προσώπου τῆς δυνάμεως

🗏🗐

100 PG

Ὃν φρίττει καὶ τρέμει πάντα ἀπὸ προσώπου τῆς δυνάμεως

🗏🗐

121 (2 vers.)

Μακάριός ἐστι μοναχὸς ὁ πάντων περίψημα ἑαυτὸν λογιζόμενος.

🗏🗐

122

Μακάριός ἐστι μοναχὸς ὁ πάντας ἀνθρώπους ὡς θεὸν μετὰ

🗏🗐

122 PG

Μακάριός ἐστι μοναχὸς, ὁ πάντων τὴν σωτηρίαν, καὶ προκοπὴν

🗏🗐

122 PG

προκοπὴν, ὡς οἰκείαν κατὰ πάσης χαρᾶς ὁρῶν.

🗏🗐

123

ἐστι μοναχὸς ὁ τὴν πάντων σωτηρίαν καὶ προκοπὴν ὡς

🗏🗐

123

προκοπὴν ὡς οἰκείαν μετὰ πάσης χαρᾶς ἡδέως ὁρῶν.

🗏🗐

123 PG

Μακάριός ἐστι μοναχὸς, ὁ πάντας ἀνθρώπους ὡς Θεὸν μετὰ

🗏🗐

124 (2 vers.)

Μοναχός ἐστιν ὁ πάντων χωρισθεὶς καὶ πᾶσι συνηρμοσμένος

🗏🗐

124 (2 vers.)

ὁ πάντων χωρισθεὶς καὶ πᾶσι συνηρμοσμένος.

🗏🗐

125

ὁ ἕνα ἑαυτὸν μετὰ πάντων ἡγούμενος διὰ τὸ ἐν

🗏🗐

125 PG

ἐστιν, ὁ ἑαυτὸν μετὰ πάντων ἡγούμενος διὰ τὸ ἐν

🗏🗐

126 (2 vers.)

ἀεὶ τὴν πρωτόνοιαν ἑαυτοῦ πᾶσαν καρποφορῶν τῷ θεῷ.

🗏🗐

127

Πᾶν ψεῦδος καὶ πάντα ὅρκον

🗏🗐

127 PG

Πᾶν ψεῦδος, καὶ πάντα ὅρκον

🗏🗐

127

Πᾶν ψεῦδος καὶ πάντα ὅρκον περιΐστασο ὡς μοναχὸς

🗏🗐

127 PG

Πᾶν ψεῦδος, καὶ πάντα ὅρκον περιίστασο ὡς μοναχὸς

🗏🗐

142 PG

ἔχε ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς, οὐ λόγῳ ἁπλῶς ψιλῷ

🗏🗐

150

Ὥσπερ πασῶν τῶν αἰσθήσεων κρείττων ἡ

🗏🗐

150 PG

Ὥσπερ πασῶν τῶν αἰσθήσεων κρείττων ἡ

🗏🗐

150 (2 vers.)

ἡ ὅρασις, οὕτω καὶ πασῶν ἀρετῶν ἡ προσευχὴ ἀνωτέρα

🗏🗐

153

ἱστάμενος εἰς προσευχὴν ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην χαρὰν γένῃ, τότε

🗏🗐

153 PG

παριστάμενος εἰς προσευχὴν ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην χαρὰν γένῃ, τότε

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.12

Ἐὰν πάντα σου τὸν χρόνον τῆς

🗏🗐

1.15

καὶ μὴ ποιήσας, καὶ πᾶς ὁ ἀποστρεφόμενος τὰ λόγια

🗏🗐

2.28

ἀπὸ τοῦ Κυρίου ἐκριζωθήσεται πᾶς ὁ μὴ ποιῶν καρποὺς

🗏🗐

2.34

τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ὑπὲρ πᾶσαν στολὴν βυσσίνην, ὅτι οὐκ

🗏🗐

2.35

καταναλίσκει δρυμὸν, οὕτω καταναλωθήσεται πᾶς ἁμαρτωλὸς ὑπὸ τοῦ αἰωνίου

🗏🗐

2.38

Πᾶσα σοφία φοβεῖσθαι τὸν Κύριον

🗏🗐

2.38

σοφία φοβεῖσθαι τὸν Κύριον, πᾶσα δὲ παιδεία ἡ μὴ

🗏🗐

2.40

Πᾶσα ἡ κτίσις τῷ προστάγματι

🗏🗐

2.40

δι' ὃν γέγονε τὰ πάντα.

🗏🗐

2.42

σκώληκος. Ἔστω δέ σοι πᾶς ὁ ἐναντιούμενος πρὸς κατόρθωσιν

🗏🗐

Sch Ps

4.sch3

κούφη ἐστὶ φύσις λογικὴ πάσης ἀρετῆς πεπληρωμένη καὶ γνώσεως

🗏

4.sch6

κυρίου ἐστὶν θεωρία πνευματικὴ πάντων τῶν ἐπὶ γῆς γεγονότων

🗏

4.sch6

θεοῦ ἦν ὁ Δαυὶδ πάντα εἰδὼς τὰ ἐπὶ τῆς

🗏

5.sch3

τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης κατὰ

🗏

5.sch3

ψεύστης κατὰ τὸν Δαυίδ, πάντας ἄρα τοὺς ἀνθρώπους κατὰ

🗏

5.sch3

καὶ υἱοὶ ὑψίστου γεγόνασιν πάντες γεγόνασιν ἄνθρωποι.

🗏

5.sch5

τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ, ἐν φόβῳ

🗏

5.sch5

ναὸν, ἐκκλίνας ἄρα ἀπὸ παντὸς κακοῦ προσκυνεῖ τὸν ναόν

🗏

6.sch2

Πᾶς ὁ μνημονεύων τῆς ζωῆς

🗏

7.sch2

τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν καὶ χάριν ἀντὶ

🗏

7.sch2

Αὐτὸς γὰρ βασιλεύς ἐστι πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασιν

🗏

7.sch4

Ἐὰν ὑψωθῶ, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν, φησὶν

🗏

9.sch8

ἐγὼ ἐφύτευσα ἄμπελον καρποφόρον πᾶσαν ἀληθινήν, πῶς ἐστράφη εἰς

🗏

9.sch11

εὐλογεῖ τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, ὁ δὲ ἁμαρτωλὸς

🗏

9.sch11

τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ ἐν παντὶ καιρῷ.

🗏

9.sch12

Εἰ πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ κατακυριεύσει

🗏

9.sch12

αὐτοῦ κατακυριεύσει ὁ σατανᾶς, πάντες δὲ οἱ δίκαιοι ἐχθροὶ

🗏

9.sch12

δίκαιοι ἐχθροὶ αὐτοῦ εἰσι, πάντων ἄρα τῶν δικαίων κατακυριεύσει

🗏

9.sch12

ὁ σατανᾶς. Οὐκ ἐν παντὶ δὲ δηλονότι κατακυριεύσει πράγματι

🗏

9.sch12c

τῶν κατειλεγμένων πειρασμῶν ἐκυρίευσε παντὸς δικαίου ὁ σατανᾶς.

🗏

9.sch12d

οὖν λέγεται ὁ διάβολος πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ κατακυριεύειν

🗏

9.sch20

αἰώνων, ἄχρις οὗ θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς

🗏

9.sch20

αὐτοῦ ἐστιν ἡ θεωρία πάντων τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων

🗏

13.sch3

γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

🗏

15.sch1

Εἰ ἀγαθὰ πᾶσαι αἱ ἀρεταὶ, τῶν δὲ

🗏

15.sch1

γνῶσις, τῶν ἀγαθῶν ἄρα πάντων χρῄζει ἡ γνῶσις. Καὶ

🗏

16.sch1

Εἰ πᾶσαν τὴν κρίσιν ἔδωκεν ὁ

🗏

16.sch5

προσεκτέον πότερον ὁ ἀπὸ πασῶν τῶν ἀρετῶν ἐκπεσὼν κυκλοῦται

🗏

16.sch5

κυκλοῦται, ἀλλ' ὁ ἀπὸ πασῶν. Ἢ τάχα ἧστινός τις

🗏

16.sch7

οἷς ἀντίκεινται δαίμονες, βουλόμενοι πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς

🗏

17.sch11

καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ

🗏

17.sch24+

καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ

🗏

18.sch5

γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ. Αἰώνιος δὲ

🗏

21.sch3

σὲ γάρ, φησίν, ἐζήλωσαν πάντα τὰ ξύλα τοῦ παραδείσου

🗏

21.sch5

ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός · πάντες γὰρ ἄνθρωποι γεννώμενοι πρότερον

🗏

21.sch14

βασιλεύειν ἄχρις οὗ θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς

🗏

21.sch15

Ὡσεὶ ἔλεγεν ὅτι πάντες οἱ ἄδικοι γενήσονται δίκαιοι

🗏

24.sch7

ὁ πάντα πράττων καὶ λέγων τῆς

🗏

24.sch9

Οὐ πᾶς κόπος περιαιρεῖ ἁμαρτίας, ἀλλ

🗏

25.sch4

ἐστιν, ἐφ' οὗ καίομεν πάντα λογισμὸν ἄλογον ἀποσκιρτῶντα τῆς

🗏

25.sch4

κυκλώσας, τουτέστιν ἐγνωκὼς, διηγεῖται πάντα τὰ θαυμάσια τοῦ θεοῦ

🗏

26.sch2

ἀληθέσι χρώμενος δόγμασι καθαιρείτω πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς

🗏

27.sch3

μου, φησίν, ἐποίησε ταῦτα πάντα; Ἢ τάχα ἔργα μὲν

🗏

29.sch3

Πᾶς ὁ μεμνημένος τῆς ἁγιωσύνης

🗏

29.sch7

τὴν Θεκωϊτίδα οἱ ἄγγελοι πάντα οἴδασι τὰ ἐπὶ γῆς

🗏

30.sch1

δικαιοσύνην ἐπειδὴ περιεκτική ἐστι πασῶν τῶν ἀρετῶν.Ἢ τάχα

🗏

31.sch7

εἰσι τῇ καρδίᾳ, οὐ πάντων ἐστὶ τὸ ἐν κυρίῳ

🗏

31.sch7

κυρίῳ καυχᾶσθαι, διότι μηδὲ πάντες εἰσιν εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ

🗏

32.sch9

τῷ θελήματι αὐτοῦ τοῦ πάντας ἀνθρώπους θέλοντος σωθῆναι καὶ

🗏

33.sch3

Πᾶς γὰρ ὁ ζητῶν εὑρίσκει

🗏

33.sch5

Οὐ πάντων ἐπακούει τῶν κραζόντων ὁ

🗏

34.sch2

τὸν κόσμον κατεδουλώσατο ἵνα πάντες γένωνται δοῦλοι Χριστοῦ.

🗏

35.sch1

γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

🗏

36.sch26

ἂν αὕτη παρέλθῃ · καθαιρεῖ πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς

🗏

37.sch2

Δεῦτε πάντες, φησὶν ὁ Χριστός, οἱ

🗏

38.sch4

Τὰ σωματικὰ πάντα ματαιότης ἐστὶν · ἡ γὰρ

🗏

38.sch9

Πάντες οἱ τῶν δικαίων ὡς

🗏

39.sch8

Πᾶσαν τὴν θεόπνευστον γραφὴν μίαν

🗏

39.sch8

κεφαλίδα βιβλίου διὰ τὸ πᾶσαν αὐτὴν ἐφ' ἕνα νεύειν

🗏

41.sch3

ὡς μὲν δημιουργὸς ἐν πᾶσίν ἐστι τοῖς γεγονόσιν, ὡς

🗏

41.sch3

ἀρετὴ καὶ σοφία ἐν πάσαις ταῖς ἁγίαις δυνάμεσιν. Εἰ

🗏

43.sch2

δὲ καὶ γνῶσιν καταφυτεύει · Πᾶσα γὰρ φυτεία ἣν οὐκ

🗏

43.sch11

τὴν διαθήκην τοῦ θεοῦ πᾶς ὁ μὴ κατ' αὐτήν

🗏

44.sch7

Εἰ πᾶσα δύναμις τῶν οὐρανῶν τῇ

🗏

44.sch7

ὁ δὲ Χριστὸς παρὰ πάντας κέχρισται τοὺς μετόχους αὐτοῦ

🗏

44.sch8

ψυχαὶ θυγατέρες λέγονται βασιλέων. Πᾶσαι δὲ αὗται αἱ ψυχαὶ

🗏

44.sch9

Πᾶσα ἡ δόξα τῆς ἐκκλησίας

🗏

44.sch10

Πλησίον ἡμῶν εἰσιν ἢ πάντες οἱ τῆς ἀνθρωπίνης καταστάσεως

🗏

44.sch11

Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ καὶ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος διὰ

🗏

44.sch11

καὶ δι' αὐτῶν ἡμεῖς πάντες οἱ διὰ πίστεως κληρονομήσαντες

🗏

46.sch2

καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ

🗏

47.sch2

βορρᾶ, ἀφ' οὗ ἐξεκαύθη πάντα τὰ κακὰ ἐπὶ τῆς

🗏

47.sch3

Ἵνα τὸ αὐτὸ εἴπωσι πάντες καὶ μὴ ᾖ ἐν

🗏

47.sch6

ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ πάντες ἐλάβομεν.

🗏

47.sch7

Ταῦτα πάντα πληροῦνται ἐπὶ τῶν μαθητῶν

🗏

47.sch7

μαθητῶν μεριζομένων τὴν οἰκουμένην πᾶσαν ἐπὶ τῷ διηγήσασθαι ὅτι

🗏

48.sch11

οὐχὶ οὐδὲν, ἀλλ' οὐ πάντα · τὰ μὲν γὰρ χρήματα

🗏

48.sch12

εὐλογεῖ τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ · ὁ δὲ ἁμαρτωλὸς

🗏

49.sch3

νεκρῶν ἐστι κριτής, διότι πᾶσαν τὴν κρίσιν ἔδωκεν ὁ

🗏

49.sch4

τὸν Χριστὸν λέγει θεόν · Πᾶσαν γὰρ τὴν κρίσιν ἔδωκεν

🗏

49.sch4b

Εἰ πᾶσαν τὴν κρίσιν δέδωκεν ὁ

🗏

49.sch5

Πάντα λέγει εἶναι ὑπὸ τὴν

🗏

50.sch2

Νικᾷ θεὸς πάντα τὰ συντελοῦντα ποιήσας πρὸς

🗏

53.sch3

Ὡς μὴ ἐκ πάσης θλίψεως ῥυομένου ποτὲ τοῦ

🗏

53.sch3

θεοῦ, τέθειται το ἐκ πάσης.

🗏

54.sch7

Εἰ πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καλῶς

🗏

55.sch3

Οὐ πάντες μὲν τοὺς λογισμοὺς ἐμβάλλουσιν

🗏

55.sch3

τοὺς λογισμοὺς ἐμβάλλουσιν πονηρούς · πάντες δὲ αὐτῶν λογισμοὶ φέρουσιν

🗏

56.sch4

ὑψωθῶ, φησὶν ὁ Σωτήρ, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν.

🗏

57.sch3

Πᾶσα ψυχὴ μὴ ἀκούουσα λόγον

🗏

61.sch1

Πᾶς ὁ ὑποτασσόμενός τινι τὰ

🗏

61.sch1

εἰ κατὰ τὸν Παῦλον πάντες ὑποταγησόμεθα τῷ Χριστῷ, πάντες

🗏

61.sch1

πάντες ὑποταγησόμεθα τῷ Χριστῷ, πάντες τὰ αὐτὰ Χριστῷ φρονήσομεν

🗏

62.sch1

Πᾶς ὁ ἀποθέμενος τὰ ἔργα

🗏

64.sch1

Ἀντὶ τοῦ πᾶς ἄνθρωπος.

🗏

64.sch4

θεοῦ · καὶ πάλιν · Ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε, ὁ Παῦλός φησίν

🗏

64.sch4b

τὴν γνῶσιν λέγει · Ἐν παντὶ γὰρ ἐπλουτίσθητε, ἐν πάσῃ

🗏

64.sch4b

παντὶ γὰρ ἐπλουτίσθητε, ἐν πάσῃ γνώσει, φησὶν ὁ ἀπόστολος

🗏

65.sch3

τούτου κυμάτων καὶ περιφερομένας παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας ἐπ

🗏

65.sch7

Πᾶς ὁ ἔχων τὸ ἡγεμονικὸν

🗏

67.sch1

οἱ ἐχθροί σου, φυγέτωσαν πάντες οἱ μισοῦντές σε.

🗏

67.sch21

καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν ἵνα πληρώσῃ

🗏

67.sch21

οὐρανῶν ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα.

🗏

68.sch4

ἔλεγεν · Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι

🗏

68.sch5

Οὐ πάντων τὴν ἀφροσύνην γινώσκει θεός

🗏

68.sch9

γεγονότα · οἶμαι δὲ ταῦτα πάντα ἐπὶ τῇ ἐν ᾅδου

🗏

68.sch12

Ταῦτα πάντα γέγονε κατὰ τὸν καιρὸν

🗏

71.sch7

Εἰ δουλεύσουσιν αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη, δουλεύσουσι αὐτῷ

🗏

71.sch7

θέλοντα. Εἰ δὲ τοῦτο, πᾶσα ἄρα ἡ φύσις ἡ

🗏

71.sch7

τοῦ Παύλου εἰρημένον · Κάμψει πᾶν γόνυ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων

🗏

73.sch1

Ταῦτα πάντα πεπλήρωται ἐν τῇ τῶν

🗏

73.sch6

ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν · πᾶς ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ πρὸς

🗏

76.sch9

Ἤτοι ἐν παντὶ ἁγίῳ ἡ ὁδὸς τοῦ

🗏

76.sch15

θεωρίας, καὶ τέταρτον ἐπὶ πᾶσι τὸ θεολογικὸν εἶδος. Τετραχῶς

🗏

77.sch20

τοιούτων δυνάμεων καὶ τεράτων πᾶς τις ὁμολογήσειεν ἐστερεῖσθαι τοὺς

🗏

79.sch4

θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως.

🗏

81.sch3

φησίν, ἐφύτευσα ἄμπελον καρποφόρον πᾶσαν ἀληθινήν, πῶς ἐστράφη εἰς

🗏

85.sch6

Εἰ πάντα τὰ ἔθνη ἥξει καὶ

🗏

85.sch6

θέλοντα. Εἰ δὲ τοῦτο, πᾶσα ἄρα φύσις λογικὴ προσκυνήσει

🗏

86.sch3

Πάντες οἱ εὐφραινόμενοι ἐπὶ γνώσει

🗏

86.sch3

ἐν τῇ σοφίᾳ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ

🗏

87.sch2

λαβεῖν, νοησάτω οὕτως · εἰ πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν

🗏

87.sch5

ἔστησεν ὁ Χριστὸς κατὰ πάντων ὁρμήσαντα τῶν ἀνθρώπων, διότι

🗏

87.sch5

ὁρμήσαντα τῶν ἀνθρώπων, διότι πάντες ἐξέκλιναν ἅμα ἠχρειώθησαν · οὐκ

🗏

88.sch4

αὐτὸν ἐπίσταται τὸν τὰ πάντα ποιήσαντα. Χριστὸν δέ φημι

🗏

88.sch17

κύριος παιδεύει · μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.

🗏

88.sch20

γινώσκειν αὐτήν. Ταῦτα δὲ πάντα ὁ κύριος εἰς ἑαυτὸν

🗏

88.sch23

τῆς κατὰ μικρὸν μειώσεως πασῶν τῶν κακιῶν καὶ τῆς

🗏

90.sch6

πταίων οὗτος διαφυλάσσεται ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.

🗏

92.sch1

βασιλεύειν ἄχρις οὗ θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς

🗏

93.sch5

δὲ ὃν παιδεύει μακαρίζει, πᾶς ὁ παιδευόμενος ὑπ' αὐτοῦ

🗏

93.sch8

καὶ τὴν κρίσιν δὲ πᾶσαν αὐτῷ δέδωκεν ὁ πατήρ

🗏

95.sch2

ἐστιν ὁ κύριος ἐπὶ πάντας τοὺς θεούς, πάντες οἱ

🗏

95.sch2

ἐπὶ πάντας τοὺς θεούς, πάντες οἱ θεοὶ φοβοῦνται τὸν

🗏

96.sch5

λεγέτωσαν διὰ τί μὴ πάντες οἱ λίθοι προσκυνητοί. Εἰ

🗏

96.sch5

οὐχ ἡ φύσις, ἀλλὰ πᾶν σχῆμα σώματος προσδέεται πρὸς

🗏

97.sch4

ἵνα τὸ αὐτὸ λέγωσι πάντες καὶ μὴ ᾖ ἐν

🗏

100.sch7

ἑαυτοῦ ψυχὴν ἐν ᾗ πάντας ἀπέκτεινε λογισμοὺς παρανόμους.

🗏

101.sch1

Ἀλλαχοῦ δέ φησι · Πάντα τὰ ὀστᾶ μου ἐροῦσιν

🗏

102.sch9

τὴν καθόλου φύσιν δηλοῖ · πᾶς γὰρ ἄνθρωπος πρόσκαιρος καὶ

🗏

102.sch14

μὲν δημιουργικὴ αὐτοῦ βασιλεία πάντων δεσπόζει · ἡ δὲ κατὰ

🗏

102.sch14

κατὰ γνῶσιν βασιλεία οὐ πάντων τῶν ἐπὶ γῆς, πάντων

🗏

102.sch14

πάντων τῶν ἐπὶ γῆς, πάντων δὲ τῶν ἐν οὐρανοῖς

🗏

103.sch22

φησί, πλήθη ἄστρων καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν.

🗏

104.sch1

Ὁ κτησάμενοι πᾶσαν τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ

🗏

104.sch1

θεοῦ, οὗτοι δύνανται διηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ.

🗏

105.sch2

ἑκάστης ἀρετῆς τὸ ἐν παντὶ καιρῷ λεκτέον ποιοῦντες σωφροσύνην

🗏

105.sch2

σωφροσύνην, ποιοῦντες ἀνδρείαν ἐν παντὶ καιρῷ, ποιοῦντες ἀγάπην, μακροθυμίαν

🗏

105.sch3

ἐν ἀγάπῃ · Ταῦτα γὰρ πάντα ὁ κύριος ἡμῶν κατ

🗏

106.sch1

δόγμασιν ὢν, οὐκέτι περιφέρεται παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας οὐδὲ

🗏

106.sch8

Ὥσπερ οἱ νοσοῦντες πᾶν βρῶμα βδελύσσονται, οὕτως οἱ

🗏

106.sch8

βδελύσσονται, οὕτως οἱ ἀκάθαρτοι πᾶσαν γνῶσιν ἀπωθοῦνται.

🗏

109.sch2

Ἀντὶ τοῦ πρὸ πάσης λογικῆς φύσεως ἐγέννησά σε

🗏

109.sch4

ὑψωθῶ, φησὶν ὁ σωτήρ, πάντας εἱλκύσω πρὸς ἐμαυτόν.

🗏

111.sch1

αὐτοῦ σφόδρα ὁ μετὰ πάσης ἀκριβείας φυλάσσων αὐτάς.

🗏

113.sch1

δὲ Ἰουδαία ἐξομολογουμένη ἑρμηνεύεται, πᾶσα ἐξομολογουμένη ψυχὴ ἁγίασμά ἐστι

🗏

113.sch5

θεός, ταῦτα καὶ δύναται · πάντα γάρ, φησίν, ὁ θεὸς

🗏

113.sch6

οὕτως ἐπὶ τῶν εἰδώλων · πάντων μὲν γὰρ τούτων ἐστέρηνται

🗏

114.sch2

Πᾶς γάρ, φησίν, ὃν ἂν

🗏

115.sch2b

ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες, ὑμεῖς δὲ ὡς ἄνθρωποι

🗏

118.sch4

Εἰ ὁ πάσας ποιήσας τὰς ἐντολὰς, πταίσας

🗏

118.sch4

δὲ ἐν μιᾷ γίνεται πάντων ἔνοχος, καλῶς γέγραπται · τότε

🗏

118.sch4

τῷ με ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάσας τὰς ἐντολάς σου · οἶδεν

🗏

118.sch5

ἐθνῶν · τίνος χάριν μὴ πάντες ἄνθρωποι ἐκλήθημεν ἀπαρχῆς τὸν

🗏

118.sch8

Ὁ ποιήσας πάντα τὰ συντελοῦντα πρὸς τὴν

🗏

118.sch8

τῆς ἐλευθέρας · καὶ ἀνάγει πᾶσαν τὴν ἱστορίαν πνευματικῶς ἀλληγορῶν

🗏

118.sch19

θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ τῷ πιστεύοντι Ἰουδαίῳ τε

🗏

118.sch41

Ὑπὲρ πάντας τοὺς ἔξωθεν λόγους οἱ

🗏

118.sch47

καταναγκάζει ποιεῖν. Ὁ τοίνυν πάσας ποιήσας τὰς ἐντολάς, προστεθεικὼς

🗏

118.sch57

Ὁ μὴ πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας πᾶσαν

🗏

118.sch57

πάσας τὰς ἐντολὰς κατορθώσας πᾶσαν ὁδὸν ἄδικον οὐκ ἐμίσησεν

🗏

121.sch1

κυρίου, νυνὶ δὲ καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τετυχήκασιν τῆς

🗏

125.sch3

τῷ ῥητῷ προσεκτέον ὅτι πάντες ἔχοντες σπέρματα τῶν ἀρετῶν

🗏

126.sch3d

ἡ γνῶσις λέγεται ὕπνος · πάντας γὰρ τοὺς κεκτημένους αὐτὴν

🗏

127.sch1

κυρίου προστίθησιν ἡμέρας, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον

🗏

127.sch1b

φοβεῖται τὸν κύριον, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον

🗏

127.sch1c

σοφίας φόβος κυρίου, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον

🗏

127.sch1d

τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ, μακάριοι πάντες

🗏

127.sch1d

πᾶς ἀπὸ κακοῦ, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον

🗏

127.sch2

ἐκ τοῦ πατρὸς τῶν πάντων ἐστί. Μνημονευτέον δὲ καὶ

🗏

127.sch2

ἰδίαν γυναῖκα ὠνόμασεν ἀδελφήν, παντὸς τοῦ βουλομένου τὴν σοφίαν

🗏

128.sch3

Αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ μισοῦντες τὴν σοφίαν

🗏

128.sch4

τοῦ πληρώματος τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου · διόπερ

🗏

128.sch4

τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου · διόπερ καὶ οἱ

🗏

137.sch3

καθόλου σημειωτέον καὶ ἐν πάσῃ τῇ θείᾳ γραφῇ.

🗏

138.sch5

τὸ κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ ἐπιθυμία μου.

🗏

138.sch9

γένηται ὁ θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν.

🗏

138.sch9

θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν.

🗏

138.sch12

μισήσας τὸν πονηρὸν ἀπέχεται πάσης κακίας, ὁ μεταλαμβάνων ἡστινοσοῦν

🗏

139.sch1

δὲ ὅτι καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς λογισμοὺς ἔχει ἐν

🗏

140.sch2

τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

🗏

141.sch1

Πάσαις οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν ἐπιβουλεύουσι

🗏

141.sch5

Οὐ πάντων ἐστὶ τὸ λέγειν · ἔκβαλλε

🗏

144.sch2

Πάντων μὲν τῶν γεγονότων ἡ

🗏

144.sch5

ἡ βασιλεία σου βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων. Πλὴν καὶ

🗏

144.sch5

καὶ γενεὰ οὐ ῥηθήσεται, πάντων γεγονότων ἐν θεῷ ἓν

🗏

146.sch3

συνεκδοχικῶς διὰ τῶν κοράκων πᾶσαν τῶν πτηνῶν τὴν φύσιν

🗏

147.sch6

Εἰ οὐκ ἐποίησεν οὕτως παντὶ ἔθνει, ἀλλὰ μόνῳ τῷ

🗏

148.sch4

ὄνομα κυρίου. Ταῦτα δὲ πάντα τὰ ὕδατα σημαίνει ἅγια

🗏

150.sch10

πνοὴ τῶν ἀνθρώπων ἐστίν, πᾶσα λογικὴ φύσις ἀναπνέουσα τοῦτο

🗏

Comm par et Prov

Γινώσκει τὰ παρὰ πάντων ὁ κύριος οὐκ αἰσθήσει

🗏

Sch Iob

2.24

ἐπίγειον κόσμον καὶ γνῶσιν πάντων ἔχοντες τῶν ἐπὶ τῆς

🗏

2.156

κεκτημένος. ψεύδεται οὖν ἐν παντὶ λέγων ἐνηργηκέναι ὁ διάβολος

🗏

28.37

τὴν πορνείαν λέγει καὶ πᾶσαν αἰσχρὰν ἡδονήν.

🗏

Sch Prov

ἀδίκων ἐστίν, οὕτως καὶ πάντες οἱ ἄνθρωποι μεταξὺ ἀγγέλων

🗏

ἀπαθὴς ἡσυχάζει ἀφόβως ἀπὸ παντὸς κακοῦ λογισμοῦ.

🗏

φησιν · «διὰ τοῦτο πρὸς πάσας τὰς ἐντολάς σου κατωρθούμην

🗏

Οἱ μὲν ἅγιοι ἄγγελοι πάντα λαλοῦσι πιστά · ἄνθρωποι δὲ

🗏

σου, φησίν, καταδιώξεταί με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς

🗏

ὧν ἐπιφέρει δείκνυσι · «ἐν πάσαις γάρ, φησίν, ὁδοῖς σου

🗏

κύριε, τίς ὅμοιός σοι; πάντα γάρ, φησί, τὰ ὀστᾶ

🗏

ἐπιθυμητική · «κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ ἐπιθυμία μου.» Ἐρεῖ

🗏

μῆκος καλεῖ. Ταῦτα δὲ πάντα λογικῶν ἐστι φύσεων σύμβολα

🗏

ἥτις καὶ ὑπερασπίζει ἡμῶν πάντα λογισμὸν ἐμπαθῆ καὶ πᾶσαν

🗏

πάντα λογισμὸν ἐμπαθῆ καὶ πᾶσαν ἀπωθουμένη γνῶσιν ψευδῆ.

🗏

πονηρόν, ἀφ' οὗ ἐξεκαύθη πάντα τὰ κακὰ ἐπὶ τῆς

🗏

καὶ οὐ τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ

🗏

Πᾶς ὁ τὸν φίλον τῶν

🗏

Πᾶς ὁ τρώγων τὰς σάρκας

🗏

ὑπὸ γνώσεως ἀληθοῦς, ἀποθήσεται πᾶσαν γνῶσιν ψευδῆ ὁ πρότερον

🗏

Πᾶς ὁ κοινωνήσας τῇ κακίᾳ

🗏

λογισμός. Τὸ οὖν παρὰ πᾶσαν γωνίαν ἐνεδρεύειν τὴν κακίαν

🗏

κακίαν δηλοῖ τὸ διὰ πάντων τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν αὐτὴν

🗏

110

Παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας περιφερόμενος

🗏

113

τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ». Καὶ πάλιν

🗏

118

γένηται ὁ θεὸς τὰ «πάντα ἐν πᾶσιν».

🗏

118

θεὸς τὰ «πάντα ἐν πᾶσιν».

🗏

121

Κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ ἐπιθυμία μου», φησὶν

🗏

125

Παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας περιφερόμενοι

🗏

130

τὴν λυχνίαν καὶ φαίνει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ

🗏

136

τὸ μακάριον τέλος ὅπερ πάσῃ λογικῇ φύσει τετήρηται.

🗏

143

αὐτοῦ» · πλὴν προσεκτέον εἰ πάντες οἱ ἐχθροὶ διὰ τῶν

🗏

143

φίλοι γίνονται, ἵνα καὶ πᾶσιν εἴπῃ ὁ Χριστός · «οὐκέτι

🗏

149

ἐπιγνωμοσύνην εἶπεν παρὰ τὸ πάντα αὐτὴν ἐπιγινώσκειν τὰ πράγματα

🗏

153

Εἰ «πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν

🗏

153

δοῦλός ἐστι τῆς ἁμαρτίας», πᾶς ὁ ἀποστὰς τῆς κακίας

🗏

155

ὧν γράφει τὸ «ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν πάσῃ γνώσει

🗏

155

ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ

🗏

155

ἐν πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ». Εἰ δέ τις

🗏

173

ἐν ἁμαρτίαις.» Φίλους δὲ πάντας τοὺς ἁγίους οἷς δι

🗏

183

καὶ τὸν πονηρὸν καὶ πάντα δαίμονα ἀρετῆς ἐκπεπτωκότα καὶ

🗏

189

οἱ ἄγγελοι αὐτῶν διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ

🗏

189

ὁ ῥυόμενός με ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν». Καὶ ὁ

🗏

204

Ἡ δὲ δικαιοσύνη ἀπὸ πασῶν συνίσταται τῶν ἀρετῶν.

🗏

213

εἶναι νομίζω καὶ καθόλου πᾶσαν ὑπερβολὴν καὶ ἔλλειψιν στάθμιον

🗏

214

τῇ ἐντολῇ τῇ λεγούσῃ · «πάντα ὅσα θέλετε ἵνα ποιῶσιν

🗏

227

αὐτὸς γὰρ βασιλεύς ἐστι πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασι

🗏

229

κατοικοῦσι «λογισμοὺς καθαιροῦντες καὶ πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς

🗏

237

τῷ μέλλοντι οἱ ἐν παντὶ πλουτισθέντες ἐν πάσῃ γνώσει

🗏

237

ἐν παντὶ πλουτισθέντες ἐν πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ

🗏

237

ἐν πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ ἄρξουσιν τῶν ἀκαθάρτων

🗏

240

αὐτῇ, διὰ τῆς ἀκαθαρσίας πάντας τοὺς ὀρθοὺς λογισμοὺς ἀτιμάζει

🗏

247

φυσικοὺς καὶ τοὺς θεολογικούς. Πᾶσα γὰρ ἡ κατὰ τὴν

🗏

250

Οὐ γὰρ πάντες χωροῦσι τὴν μυστικωτέραν διάνοιαν

🗏

255

τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ», καλῶς παραινεῖ

🗏

255

κακοῦ», καλῶς παραινεῖ διὰ παντὸς τοῦ βίου ἐκκλίνειν ἡμᾶς

🗏

255

βίου ἐκκλίνειν ἡμᾶς ἀπὸ παντὸς κακοῦ.

🗏

264

Παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας περιφερόμενος

🗏

266

Δυνατὸν δὲ καὶ ἐπὶ πάσης ἀρετῆς τὸ αὐτὸ τοῦτο

🗏

270

τὸ μὲν φαγεῖν μέλι παντὸς τοῦ βουλομένου ἐστίν, τὸ

🗏

272

πτώματι τοῦ ἐχθροῦ αὐτοῦ. Πᾶς γὰρ ὁ ἐπιχαίρων ἀπολλυμένῃ

🗏

272

διαβόλῳ τῷ μὴ θέλοντι πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς

🗏

275

πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν κρίσιν δέδωκεν τῷ

🗏

279

καθαρθεὶς καὶ ἀπεχόμενος ἀπὸ πάσης κακίας.

🗏

284

βορρᾶ καὶ θαλάσσης» συνήγαγε πάντα τὰ ἔθνη πυκνώσας αὐτὰ

🗏

287#2

κλέψωμεν οἱ πεπιστευκότες Χριστῷ; Πάντα γὰρ ἡμῶν ἐστιν, ἡμεῖς

🗏

287#2

Χριστοῦ, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο, Χριστὸς δὲ θεοῦ

🗏

288

ὑφαιρούμενος γνώσεως. Καὶ γὰρ πάντες οἱ πεπιστευκότες Χριστῷ ἀπὸ

🗏

289

παραδῷς τῇ κακίᾳ, εἴπερ «πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν

🗏

294

ὀφθαλμοὺς ἐξορύττοντες, διότι τοῦ πάντων πατρὸς καὶ θεοῦ κατεγέλασαν

🗏

300

φύσει λογικῇ · ταῦτα δὲ πάντα ἐστὶν ὁ Χριστός.

🗏

301

αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα».

🗏

304

ἡ φιλία. Ὅθεν καὶ πάντες οἱ ἔχοντες τὴν γνῶσιν

🗏

304

τοῦ νυμφίου, Μωσῆς καὶ πάντες οἱ ἅγιοι. Καὶ ἐπὶ

🗏

317

φησιν · «ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται πάντες οἱ καταβαίνοντες εἰς γῆν

🗏

323

καθαροὶ γενόμενοι προσέρχονται θεῷ · «πᾶσα γὰρ σὰρξ ὄψεται τὸ

🗏

325

δικαιοσύνης φύεται δένδρον ζωῆς», πᾶς ὁ κρύπτων τὴν δικαιοσύνην

🗏

332

καὶ γίνεται δοῦλος, ἐπειδὴ «πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν

🗏

342

ἀρεταῖς παρακαλεῖ πτωχούς · οὐκοῦν πᾶς ὁ παρακαλῶν πτωχοὺς ἀνδρεῖός

🗏

343

Πᾶς ὁ ἀγαπῶν τὸν νόμον

🗏

343

νόμον ποιεῖ τὸν νόμον · πᾶς δὲ ὁ ποιῶν τὸν

🗏

354

λόγῳ θεοῦ καὶ κρῖνε πάντας ὑγιῶς», ἀντὶ τοῦ δίδασκε

🗏

366

τὸ σπαταλᾶν ἁμαρτάνειν ποιεῖ, «πᾶς δὲ ὁ ποιῶν τὴν

🗏

366

δοῦλός ἐστι τῆς ἁμαρτίας», πᾶς ἄρα ὁ σπαταλῶν δοῦλός

🗏

370

οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, εἴγε πᾶσαν τὴν κρίσιν ὁ πατὴρ

🗏

380

ὁ διάβολος «βασιλεύς» ἐστι «πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασι

🗏

supp_1

Ἐγκώμιον τοῦτο τοῦ ἄφρονος. Πᾶς φαῦλος ἄφρων, πᾶς ἄφρων

🗏

supp_1

ἄφρονος. Πᾶς φαῦλος ἄφρων, πᾶς ἄφρων δοῦλος, πᾶς ἄρα

🗏

supp_1

ἄφρων, πᾶς ἄφρων δοῦλος, πᾶς ἄρα φαῦλος δοῦλος.

🗏

Sch Eccl

ὑμῖν ἐναποκείμενον · ταῦτα γὰρ πάντα ματαιότης ἐστὶ ματαιοτήτων ἐνώπιον

🗏

τὸ τηνικαῦτα λήθη τούτων πάντων γενήσεται, ὁπηνίκα ἂν ἡ

🗏

ὁ θεὸς ἔσται τὰ πάντα ἐν πᾶσιν. Εἰ γὰρ

🗏

ἔσται τὰ πάντα ἐν πᾶσιν. Εἰ γὰρ τὰ νοήματα

🗏

τῶν πραγμάτων τὸν νοῦν, πάντων δὲ τῶν νοημάτων χωρίζεται

🗏

χωρίζεται νοῦς θεὸν θεασάμενος, πάντων ἄρα τῶν γεγονότων ἐπιλανθάνεται

🗏

φησί, πλήθη ἄστρων καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν.» Τούτῳ

🗏

τῇ καθαρότητι · «οὐ γὰρ πᾶς ὁ λέγων μοι · κύριε

🗏

ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν ὁ πάσης τῆς γνώσεως παρέχων ἑαυτὸν

🗏

γνώσεως παρέχων ἑαυτὸν δεκτικόν · πᾶσαν δὲ λέγω γνῶσιν, τὴν

🗏

τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἀπὸ πάσης πνευματικῆς εὐφροσύνης.

🗏

Εἰ «παντὸς ἀνδρὸς κεφαλὴ ὁ Χριστός

🗏

ἡμῖν · οὕτω γὰρ καὶ πάντα καλὰ ἔσται ἐν καιρῷ

🗏

καιρῷ αὐτοῦ καὶ «ἰδοὺ πάντα καλὰ λίαν».

🗏

Εἰ «πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ θεὸς

🗏

γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.»

🗏

αὐτοῦ ὠνόμασεν, εἴγε περὶ παντὸς ἀργοῦ λόγου δώσομεν εὐθύνας

🗏

λέγει τὰ κοινῶς συμβαίνοντα πᾶσιν ἀνθρώποις καὶ δικαίοις καὶ

🗏

γάρ, φησίν, ἓν τοῖς πᾶσι.» Κτῆνος δὲ νῦν εἶπε

🗏

τούτοις; νῦν, οὐδέν, φησίν. Πάντα γὰρ ματαιότης πλὴν τῆς

🗏

κλήσεως ἧς ἐκλήθητε, μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πραότητος, μετὰ

🗏

Εἶδον, φησίν, πᾶσαν κακίαν καὶ τὸν ἀνδριζόμενον

🗏

τοῦ θεοῦ. Εἶδον καὶ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ζηλοτυπίαν ἣν

🗏

θεὸν πάντως γενέσθαι τὰ πάντα ἐν πᾶσι καὶ τοῦ

🗏

γενέσθαι τὰ πάντα ἐν πᾶσι καὶ τοῦ Χριστοῦ πληρωθῆναι

🗏

πρακτικῆς ἐργασίας εἰσὶ σύμβολον, πᾶς μὴ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην περιλαμβάνει

🗏

ὁ ῥυόμενός με ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν, εὐλογήσαι τὰ

🗏

τοῖς νοητοῖς θεοῦ καὶ πᾶσαν διαφεύγοντος αἴσθησιν ἀπταίστως διαλεχθῆναι

🗏

χρονίζει, καὶ ὁ ἐπαγγειλάμενος πάντα ὁμολογεῖν διὰ τοῦ θεοῦ

🗏

τοῦ Χριστοῦ φυλάσσει τὰ πάντα καὶ οὗτος πάλιν προνοεῖ

🗏

καὶ οὗτος πάλιν προνοεῖ πάντων διὰ τῶν ἁγίων ἀγγέλων

🗏

ὑψηλὸς γάρ, φησίν, ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη ὁ κύριος

🗏

ὑπὸ τῆς ἀρρωστίας σημαίνεται. Πᾶς οὖν ὁ φυλάσσων ἑαυτῷ

🗏

πλοῦτον τὸν πλουτισθέντα ἐν πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ

🗏

ἐν πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ ὁ πονηρός ἐστιν

🗏

Πᾶσα κακία τοῦ ἀνθρώπου μένει

🗏

τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν».

🗏

Οὐ πᾶσι δὲ τοῖς ἐν τῷ

🗏

λέγω διὰ τὸ μὴ παντὶ τῷ κεφαλαίῳ ἐπιφέρειν αὐτὸν

🗏

τῷ σκιώδει τούτῳ αἰῶνι, πάντα τὰ τῇδε μάταια καὶ

🗏

δι' οἰκείας παρανομίας. Ὅτι πᾶς ὁ κτησάμενος σοφίαν καὶ

🗏

φοβούμενος τὸν θεὸν ἀπὸ πάσης ἐξελεύσῃ κακίας.

🗏

τοῦτο ἰστέον, ὅτι οὐ πάντα ὅσα κυκλοῖ ὁ ἄνθρωπος

🗏

Sch Lu

τὸν Χριστοῦ λόγον, λέγοντα · πᾶς ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται

🗏

ἵδρυται, ἢ ὑπὸ τοῦ, πάντα τὰ γενητὰ εἰς οὐσίαν

🗏

θείους πεπαιδευμένος νόμους, ὡς πασῶν ἡδονῶν καὶ τῶν ἄλλων

🗏

ἄριστος κηδεμὼν ἀποδειχθεὶς, τῆς πάσης Αἰγύπτου τὴν προστασίαν δέχεται

🗏

καὶ ἑαυτὸν ἐκδέδωκεν ὑπὲρ πάντων · ἀμνὸς γενόμενος τοῦ θεοῦ

🗏

τοῦ δημιουργοῦ καὶ προνοητοῦ πάσης κτίσεως, ἡμέρας μεσούσης, ἀνθρώποις

🗏

ἀνεδέξατο · ὡμολόγηται δὲ παρὰ πᾶσιν ἐν αὐτῷ τῷ πάσχα

🗏

ὅτι ἡνίοχος καὶ ταξιάρχης πάσης ὑπάρχει τῆς κτίσεως · τάχα

🗏

ναοῦ τῆς ἁγιστείας καὶ πάσης τῆς παραδόξου ἐπιφανείας, πάλαι

🗏

τυγχανούσης, νῦν δ' εἰς πάντα τὰ ἔθνη διηκούσης · τέλος

🗏

Apophthegmata

1 PG

ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων καὶ πάντων ἀνθρώπων, τουτέστι κολαστήρια, πῦρ

🗏🗐

1 PG

ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, καὶ παντὸς δήμου τῶν ἁγίων, βασιλείαν

🗏🗐

Admonition on the Marks of Serenity

Πρὸ πάντων μὲν ἡσυχίαν ἀσκεῖν καὶ

🗏🗐

ἵνα μὴ ζημιωθῇς. ἀλλὰ πᾶν ὃ ἐὰν ποιῇς, ὡς

🗏🗐

ἵνα μὴ ζημιωθῇς · ἀλλὰ πᾶν ὃ ποιεῖς, ὡς ἐπόπτην

🗏🗐

Τέκνον, πρόσεχε σεαυτῷ ἐν πάσῃ σου ἐργασίᾳ · καὶ μὴ

🗏🗐

10 (2 vers.)

τὸ ἴσον κράτει, ἐν παντὶ πράγματι.

🗏🗐

γλώσσῃ σου. ἀλλ' ἔσχατον πάντων, ἑαυτὸν εἶναι νόμιζε.

🗏🗐

σου · ἀλλ' ἔσχατον ἑαυτὸν πάντων εἶναι νόμιζε.

🗏🗐

σου πονηρόν · ὦ τέκνον, πάσῃ φυλακῇ τηρεῖ σὴν καρδίαν

🗏🗐

τῇ διανοίᾳ σου · ἀλλὰ πάσῃ φυλακῇ, τηρεῖ σὴν καρδίαν

🗏🗐

Πρὸ πάντων δὲ ἀγάπησον τὸν Θεόν

🗏🗐

Πρὸ πάντων δὲ τούτων καὶ ἐπὶ

🗏🗐

δὲ τούτων καὶ ἐπὶ πάντων, ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν

🗏🗐

Τέκνον, ὅτον ταῦτα πάντα ποιήσῃς, ὅρα μὴ ὑψωθῇ

🗏🗐

Ὅτον ταῦτα πάντα ποιήσῃς, ὅρα μὴ ὑψωθῇ

🗏🗐

Counsel

μονάς μὴ ἔχουσα δυάδα, πάντα γὰρ εἴη ὁ Θεὸς

🗏🗐

δὲ ἀνάστασις αὐτοῦ ζωὴ πάντων τῶν ἀνθρώπων

🗏🗐

Disc.

μὴν ἅμα ἐνεργεῖ τὰ πάντα · φωτίζει γὰρ καὶ ἀπὸ

🗏

κεῖνται λόγοι μυστικοὶ περὶ πάντων.

🗏

δικαιοσύνην οἱ ἔξω περιεκτικὴν πασῶν τῶν ἀρετῶν προέκριναν · ἀπονεμητικὴ

🗏

Χριστοῦ διδασκαλίαν ἡ ἀγάπη πασῶν τῶν ἀρετῶν ἐστι περιεκτική

🗏

ἐν ἡμέρᾳ εἶναι διὰ παντός, δαιμόνων δὲ τὸ ἐν

🗏

ἄνθρωποι, βρώματα, χρήματα, κτήματα · πάντων δὲ τιμιώτατον τὸ σῶμα

🗏

ἕκαστος τῶν ἀνθρώπων δώσει · πᾶσι γὰρ ἐνεπίστευσεν ὁ θεός

🗏

Πάντως πᾶν ὃ διά τι γίνεται

🗏

Πᾶσαι αἱρέσεις καὶ ἑτεροδοξίαι ἢ

🗏

ὁ τῶν πραγμάτων ἐκείνου πάντων καταφρονῶν.

🗏

ἀπετάξω τοῖς προλεχθεῖσι, χρεωστεῖς πᾶσαν ἐντολὴν ποιῆσαι, οἷον ἐπισκέψασθαι

🗏

τὰ ἑξῆς · καὶ ἐπὶ παντὸς πάθους ὁμοίως εἰσί τινα

🗏

τοῦ θεοῦ οὐ μόνον πάσης ἡδονῆς παρερχομένης ποιεῖ τὸν

🗏

κτησάμενον καταφρονεῖν, ἀλλὰ καὶ πάσης λύπης καὶ παντὸς πόνου

🗏

καὶ πάσης λύπης καὶ παντὸς πόνου, καθὼς καὶ ὁ

🗏

φιληδονίας καὶ φιλαυτίας, ἣ πάντων ἐστὶ μήτηρ, ἔτι δὲ

🗏

συνέζευκται λύπη. Λήγουσι δὲ πάντες εἰς τὸν τῆς ὑπερηφανίας

🗏

ἀφίλαυτος πάντως καὶ ἀφιλήδονος, πάντων γὰρ δηλονότι ἐγκρατὴς γεγονὼς

🗏

ἀλλ' ὁ ἀπάθειαν καὶ πᾶσαν γαλήνην ἔχων, <οὕτως καὶ

🗏

ὁ ἕξιν ἐμπαθῆ πρὸς πάσας τὰς ἡδονὰς ἔχων.

🗏

Πᾶν νόημα πράγματος αἰσθητοῦ ἐν

🗏

καλὸν δὲ λέγω ἐπὶ πάσης ἀρετῆς.

🗏

δι' ἄγνοιαν, οὐ γὰρ πάντα γινώσκομεν · εἰ δὲ δι

🗏

Οὐ πάντοτε δυνατὸν πάσας τὰς ἀρετὰς ἐπιτελεῖν ἢ

🗏

σκοπὸς τῶν γραφῶν καὶ πασῶν τῶν ἐντολῶν, ἵνα ἀπάθειαν

🗏

100

προπαρασκευῆς δεῖται καὶ στερήσεως πάντων τῶν παθῶν, ἐπιθυμίας, θυμοῦ

🗏

114

Πᾶς νοῦς <οὐ> καθὸ νοῦς

🗏

128

Ἔχομεν πασῶν τῶν ἀρετῶν δύναμιν καὶ

🗏

130

καὶ φιλήδονοι» · «ῥίζα οὖν πάντων τῶν κακῶν» ἐστιν ἡ

🗏

137

ἐστίν · «ἐνδεικνυμένους γάρ, φησί, πᾶσαν πραΰτητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους

🗏

137

φησί, πᾶσαν πραΰτητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους» ὀργισθῆναι παρὰ φύσιν

🗏

138

Πᾶς ἐμπαθὴς λογισμὸς δαιμονιώδης ἐστί

🗏

138

μορφὴν παριστῶν, καὶ ὁμοῦ πᾶς ὁ εἰς κτῆσιν ἢ

🗏

149

ἐσμεν ὅτι καὶ πρὸς πάντας δυνάμεθα ἐγκράτειαν ἔχειν · εἰ

🗏

149

παῦσαι προστασσόμεθα · καὶ ἐπὶ πάντων οὕτως νοεῖν ἡμᾶς χρή

🗏

154

δὲ μαθητῇ, λυπηθῆναι, κἂν πάντα τὰ αὐτοῦ ἀρθῇ, κἂν

🗏

156

καὶ τὸ διηνεκῶς προσεύχεσθαι παντὸς κακοῦ τὸν νοῦν ἐλευθεροῖ

🗏

163

οὐκ ἔσχες, ἤδη καὶ πάσης ἐπιθυμίας γέγονας ὑπεράνω, ἀλλ

🗏

163

γέγονας ὑπεράνω, ἀλλ' ὅταν πάντας ἀνθρώπους ὡς ἀγγέλους θεοῦ

🗏

163

σεαυτὸν ἀγαπᾷς, τότε ὑπεράνω πάντων τῶν παθῶν γέγονας.

🗏

169

Ἀδύνατον ἐν παντὶ ἐμπαθῆ εἶναί τινα, τὸ

🗏

169

τινα, τὸ δὲ πρὸς πᾶν πρᾶγμα ἀπαθῆ εἶναι τῶν

🗏

171

ἡμῖν ἀγαθῶν σπερμάτων πρὸς πάντας τοὺς ἀνθρώπους ἐνέργεια.

🗏

174

οὗτος οὐδέποτε ἡττηθήσεται, κἂν πάντες ἄνθρωποι ἐρεθίσωσι πρὸς ὀργὴν

🗏

188

οὗτος ἔσται τῶν θηρίων πάντων βασιλεύς, τουτέστι τῶν ἰδίων

🗏

194

θεοσεβεῖν, οὕτως δικαιότατον συνεργεῖν πᾶσι τοῖς τὸ δικαίως ζῆν

🗏

197

πληροφορεῖ τὴν ψυχὴν ἐν πάσαις ταῖς θλίψεσιν αὐτῆς.

🗏

209

καταφρονεῖ γνώσεως τυχὼν τῆς πάντων ἡδυτάτης ἢ ὁ ἀεὶ

🗏

Eight Thoughts

1.9

Πάσσαλος σκηνῆς παρελθὼν, σιαγόνα ἀνεῖλε

🗏🗐

Eul

ἀρεσκείας πνεύματι τοῦ νοῦ πασσομένου.

🗏🗐

Monks

40.1 Gress

Πάσχα κυρίου διάβασις ἀπὸ κακίας

🗏🗐

Sch Ps

21.sch6

ἐστίν, ἅπερ ἐν τῷ πάσχᾳ μὴ συντρίβειν τοῖς Ἰουδαίοις

🗏

Sch Lu

πᾶσιν ἐν αὐτῷ τῷ πάσχα τῷ ἰουδαϊκῷ πεπονθέναι αὐτὸν

🗏

Prak

καὶ αὐτοὺς ἐκείνους τοὺς πεπονθότας παραβάλλειν ἀναπείθει τοῖς ἐγκρατευομένοις

🗏🗐

ψυχή, οὐχ ἡ μὴ πάσχουσα πρὸς τὰ πράγματα, ἀλλ

🗏🗐

οὐχ ὑπομένει, εἴπερ τοῦ πάσχοντος ἡ ὑπομονή, καὶ τοῦ

🗏🗐

17.3

λογισμούς; πάντως τοῦτό που πείσομαι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς

🗏🗐

Ep fid

1 Grib (+2)

τί ποτε πρὸς ἡμᾶς πεπόνθατε καὶ πόθεν τοσοῦτον ἥττησθε

🗏🗐

18 Grib

δυσωδίας συναπολαύει, ἵνα τοὺς πεπονθότας ἰάσηται.

🗏🗐

18 Garn

δυσωδίας συναπολαύῃ, ἵνα τοὺς πεπονθότας ἰάσηται.

🗏🗐

38 Grib (+2)

Καὶ ὥσπερ, εἴ τι πάθοιεν αὗται, ἐπιμελείας μόνον προσδέονται

🗏🗐

Sent alph I

ἄλλου κακῶς φθεγγόμενος φθάνει πάσχων ὑφ' ἑαυτοῦ κακῶς.

🗏🗐

15 PG

κατ' ἄλλου φθεγγόμενος, φθάνει πάσχων ὑφ' ἑαυτοῦ κακῶς.

🗏🗐

Eul

2 (2 vers.)

διὰ πλείστων πολέμων τὸ πάσχειν νικήσας · ἐμπαθὴς δὲ ὁ

🗏🗐

4 (2 vers.)

τὸν ἀπατεῶνα τὰ δύο πεπονθέναι ἐφ' ᾧ μὲν ἐτάραξε

🗏🗐

6 (2 vers.)

καὶ ὁ ὑποφέρων λύπας πάσχων ἀδίκως λαμπρῶς ἀγαλλιάσεται · τὰ

🗏🗐

9 (2 vers.)

λογισμῶν. Ὁ πραΰς, κἂν πάσχῃ τὰ δεινά, τῆς ἀγάπης

🗏🗐

13 PG

Ὅταν τὰ αἴτια τῶν παθῶ ἀντιπολεμῶν τροποῦσαι, μή σε

🗏🗐

29 (2 vers.)

γέγονεν ὡς ἔφησεν ὁ πεπονθὼς τὸν πόλεμον · τῶν γὰρ

🗏🗐

Thoughts

1 (2 vers.)

μηδὲν ἐκ τηλικούτου πτώματος πεπονθότα, ὧν ὁ κύριος ἡμῶν

🗏🗐

4 (2 vers.)

τοὺς καθαροὺς καὶ ἀπαθεῖς πάσχειν τι τοιοῦτον. ἔστι δὲ

🗏🗐

4 (2 vers.)

καὶ ἐν τοῖς ὕπνοις πάσχειν ἡμᾶς τοῦτο, ἠρεμοῦντος τοῦ

🗏🗐

10 (2 vers.)

συγχωρεῖ γάρ τι φοβερὸν παθεῖν ἡμᾶς ὑπ' αὐτῶν νύκτωρ

🗏🗐

ὅπερ λελόγισταί ποτε καὶ πέπονθεν ὁ ἅγιος Ἰὼβ ὑπὸ

🗏🗐

12 PG

ὅπερ λελόγισταί ποτε, καὶ πέπονθε καὶ ὁ ἅγιος Ἰὼβ

🗏🗐

πλουσίαις καὶ τοὺς εὖ παθεῖν ὀφείλοντας ὑποδείκνυσιν, ἄλλους πάλιν

🗏🗐

21 PG

πλουσίαις, καὶ τοὺς εὖ παθεῖν ὀφείλοντας ὑποδείκνυσι, καὶ ἄλλους

🗏🗐

λογισμούς; πάντως τοῦτό που πείσομαι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς

🗏🗐

ἐνόησα, καίτοι πολλάκις αὐτὸ πεπονθώς · τοῦ δὲ ἁγίου Μακαρίου

🗏🗐

ἄρρητον. Ταῦτα δὲ πάντα πάσχομεν διὰ τὸ μὴ προσέχειν

🗏🗐

On Prayer

ὥραν, καὶ πάμπολλα δεινὰ πάσχων, ὑπὲρ προσευχῆς φιλοσόφει.

🗏🗐

133

τοῦτο γέγονεν, μὴ ἔγκρυμμα πάθῃς καὶ πλανηθεὶς ἀποδῷς σεαυτόν

🗏🗐

133 PG

τοῦτο γέγονε, μὴ ἔγκρυμμα πάθῃς καὶ πλανηθεὶς ἀποδῷς σεαυτόν

🗏🗐

Sch Ps

36.sch26

παρελθεῖν τὸν ἀσεβῆ μηδὲν παθόντα.Ἢ τάχα ἡ θεία

🗏

65.sch6

πῦρ ἐναντία ἐστὶν ἀλλήλοις. Πάσχουσι δὲ καὶ τοῦτο μέχρι

🗏

68.sch2

Οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκομεν παθόντα τὸν Δαυὶδ ἐν ταῖς

🗏

138.sch6

καὶ τοῦτο μέλλουσαν αὐτὴν πάσχειν προεῖδεν ὁ κύριος καὶ

🗏

Sch Prov

214

Ὁ εὖ μὲν πάσχειν ὑφ' ἑτέρου βουλόμενος, αὐτὸς

🗏

Sch Lu

ἰατρὸς, τὰ φάρμακα, ὁ πάσχων · ὁ οὖν λαβὼν τὸ

🗏

τῷ πάσχα τῷ ἰουδαϊκῷ πεπονθέναι αὐτὸν, ἐν ᾗ ὥρᾳ

🗏

πεφυγαδευμένων, φόβῳ τῆς τοῦ παθόντος δυνάμεως · ἀλλὰ καὶ νόμοι

🗏

Disc.

Ὥσπερ τῷ πάσχοντι ὀφθαλμὸν κατὰ φύσιν ἐστὶ

🗏

154

ἀποβάλῃ ἢ ἄλλο τι πάθῃ, τάχα δὲ οὐδ' ὀργισθῆναι

🗏

167

ἐμπαθῆ λαμβάνει, τὸ δὲ πάσχει. Δεῖ οὖν ἀμφοτέρων ἐπιμέλειαν

🗏

203

ἰατρός, τὰ φάρμακα, ὁ πάσχων · ὁ οὖν λαβὼν τὸ

🗏

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

πασ

πᾶς

πάσσαλος

πάσσω

πάσχα

πάσχω