Guide to Evagrius Ponticus

1.4

Πάντα τὰ γεγονότα ἢ τῶν ἐναντίων ἐστὶν

🗏🗐

1.39

Ἀρετῆς γεγόναμεν σπέρματα, κακίας δὲ οὔ

🗏🗐

1.39

Ἀρετῆς μὲν γεγόναμεν ἔχοντες σπέρματα, κακίας δὲ

🗏🗐

1.40 (2 vers.)

τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ πλούσιος ἐν

🗏🗐

1.43

ὅτι πᾶσιν ἐνυπάρχει τοῖς γεγονόσιν · οὐδαμοῦ δε, διότι ἕτερος

🗏🗐

1.73 (2 vers.)

ἔλεος κυρίου ἡ τῶν γεγονότων θεωρία ἐστίν · πολλοὶ δὲ

🗏🗐

1.85 (2 vers.)

ἐμπαθὴς ὢν καὶ δυσκάθεκτος γίνεται τὰς ποιητικὰς τῶν ἡδονῶν

🗏🗐

1.85 (2 vers.)

δὲ τῆς πλάνης ἀπαθὴς γεγονὼς καὶ τοῖς ἀσωμάτοις περιτυχὼν

🗏🗐

1.87

Πάντα τὰ γεγονότα διὰ τὴν γνῶσιν γέγονε

🗏🗐

1.87

γεγονότα διὰ τὴν γνῶσιν γέγονε τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκ

🗏🗐

1.87

μεγέθους καὶ καλλονῆς (cf. Sap. XIII, 5) ὃ γέγονεν γινώσκεται · πᾶν δὲ ὃ

🗏🗐

1.87

δὲ ὃ ἐτέρου [ἑτέρου] γίνεται χάριν, τοῦτο ἔλαττον ἐκείνου

🗏🗐

1.87

ἐκείνου ἐστὶν οὗ ἕνεκα γίνεται · πάντων ἄρα τιμιωτέρα ἐστὶν

🗏🗐

2.6

τοῦ σώματος, ἐν ἐκείνοις γίνεται τοῖς τῆς γνώσεως τόποις

🗏🗐

2.45

τῶν λόγων ὁ αὐτὸς γίνεται θεατής.

🗏🗐

3.59

ἐκ τοῦ θυμικοῦ πέφυκε γίνεσθαι, ταύταις δὲ ταῖς δυνάμεσιν

🗏🗐

3.59

οὐδὲν τῶν ὑπὸ Θεοῦ γεγονότων ἐστὶ πονηρόν. = E 8.

🗏🗐

4.16

μεθ’ ὃν ἕτερος οὐ γέγονεν

🗏🗐

4.16

μεθ’ ὃν ἕτερος οὐ γέγονε.

🗏🗐

4.20

καὶ μεθ' οὗ οὐ γεγόνασιν ἕτεροι

🗏🗐

4.21 (2 vers.)

τῶν οὐρανῶν τῇ τῶν γεγονότων κέχρισται θεωρίᾳ, ὁ δὲ

🗏🗐

4.70

ἐπιβάλλειν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏🗐

4.70

τούτου τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων ἐπιβάλλειν. = E13.

🗏🗐

4.70 PG (+1)

ἐπιβαλεῖν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏🗐

4.76

καὶ προσευχόμενος ταχυτέραν αὐτῷ γενέσθαι τὴν ἔξοδον, ἔοικεν ἀνθρώπῳ

🗏🗐

5.11 PG

καὶ ἀρχαγγελικῆς, ψυχικὴ κατάστασις γίνεται · ἐκ δὲ τῆς ψυχικῆς

🗏🗐

5.11 PG

ἄγγελοι πάλιν καὶ δαίμονες γίνονται.

🗏🗐

5.15

παθῶν γυμνωθεὶς ὅλος φωτοειδὴς γίνεται ὑπὸ τῆς θεωρίας τῶν

🗏🗐

5.15

ὑπὸ τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων καταλαμπόμενος.

🗏🗐

5.30

οὐρανῶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων ἐστίν, αὔτη δὲ κατὰ

🗏🗐

5.30

οὐρανῶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων · αὕτη δὲ κατὰ τὸν

🗏🗐

5.40

ἐφ' ἧς ὁ νοῦς γεγονὼς τῶν κατωτέρων πραγμάτων τοὺς

🗏🗐

5.44

ζέοντος τοῦ θυμοῦ πέφυκε γίνεσθαι. Εἰ δὲ οἴνου οἱ

🗏🗐

5.44

καὶ ὑβριστικὸν ἡ ὀργή · γίνεται ἀπὸ ζέοντος τοῦ θυμοῦ

🗏🗐

5.86

δοξάζεσθαι ἐπὶ τοῖς πεφυκόσι γίνεσθαι δι' ἀπάθειαν καὶ γνῶσιν

🗏🗐

6.21

ψυχῆς, καθ' ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν

🗏🗐

6.21

λογικῆς, καθ' ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν. = E 24.

🗏🗐

6.22

κατάλληλος, μακρὰν οἱ σοφοὶ γενήσονται τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ

🗏🗐

6.32

ἐστι τὸ ἔκ τινος γεγονός.

🗏🗐

Skemmata

19 barb gr 51 (+2)

τηρητέον ἐκ ποίας μᾶλλον γίνονται χαλεπώτεροι · φανερὸν μὲν οὖν

🗏🗐

20 paris gr 309 (+1)

διατρίβει · ἐν δὲ προσευχῇ γινόμενος, ἐν τῷ ἀνειδέῳ ἐστιν

🗏🗐

23 barb gr 51

τοῖς πράγμασι νοημάτων ὑψηλότερος γεγονώς · οὐ γενήσεται δὲ ὑψηλότερος

🗏🗐

23 paris gr 91

τοῖς πράγμασιν νοημάτων ὑψηλότερος γεγονώς · οὐ γενήσεται δὲ ὑψηλότερος

🗏🗐

23 barb gr 51 (+1)

νοημάτων ὑψηλότερος γεγονώς · οὐ γενήσεται δὲ ὑψηλότερος, μὴ τὰ

🗏🗐

23 paris gr 309

τοῖς πράγμασιν νοημάτων ὑψηλότερος γεγονώς · καὶ ἀπεκδυσάμενος τὰ πάθη

🗏🗐

24 barb gr 51 (+1)

ἐπιβαλλοντα τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων:-

🗏🗐

25 barb gr 51 (+1)

ὁ τόπος τοῦ Θεοῦ · ἐγενήθη γάρ, φησὶν, ἐν εἰρήνῃ

🗏🗐

25 paris gr 309

ἐγενήθη γάρ, φησιν, ἐν εἰρήνῃ

🗏🗐

27 barb gr 51

ὑπὸ φωτὸς μόνου γινομένη τῆς ἁγίας Τριάδος:-

🗏🗐

27 paris gr 105 (+1)

νοῦ ὑπὸ φωτὸς μόνου γινομένη τῆς ἁγίας Τριάδος.

🗏🗐

49 barb gr 51 (+1)

οἱ τῆς δευτέρας ὑπερηφανίας γινόμενοι λογισμοί · ἀδύνατον δὲ, οἱ

🗏🗐

Monks

21.1 Gress

Ἐὰν ζηλώσῃς Χριστόν, γενήσῃ μακαριστός,

🗏🗐

97.3 Gress

τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ γενήσῃ καθαρὸς

🗏🗐

118.2 Gress

ὁ δὲ ἐσθίων αὐτὰς γενήσεται ἀπαθής.

🗏🗐

119.1 Gress

Αἷμα Χριστοῦ θεωρία τῶν γεγονότων

🗏🗐

124.5 Gress

ἵνα γένηται κύριος ἐν σῇ ψυχῇ

🗏🗐

Ad virg.

6.2 Gress

ἵνα μὴ γένηται εἴδωλα ἐν σῇ ψυχῇ

🗏🗐

48.4 Gress

ἵνα μὴ ἐπονείδιστος γένῃ.

🗏🗐

4.4

ὁ γὰρ μετὰ κρίσεως γινόμενος πόλεμος μεγίστων μὲν πεπλήρωται

🗏🗐

6.4

καὶ λογισμῶν αἰσχρῶν ἀνεπίδεκτον γίνεται · κρατείτω δὲ καὶ τοῦ

🗏🗐

6.4

τοῦ ἐν ἡμῖν Ἰούδα γινομένου καὶ τοῖς δαίμοσι προδιδόντος

🗏🗐

17.2

τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ γενέσθαι κωλύουσιν, οὗτοι παρὰ τὴν

🗏🗐

17.2

δ’ αὖ πάλιν μὴ γενέσθαι μὲν αὐτὰς οὐ πείθουσι

🗏🗐

17.2

μὲν αὐτὰς οὐ πείθουσι, γινομένας δὲ πρὸς τὸ φανῆναι

🗏🗐

17.2

φανῆναι τοῖς ἀνθρώποις ὑποβάλλουσι γίνεσθαι, οὗτοι πάντες ἐν τῇ

🗏🗐

17.2

τρόπον καθ’ ὃν δεῖ γενέσθαι τὴν ἐντολὴν διαφθείροντες · ὅθεν

🗏🗐

18.2

οὐ γὰρ ἀπ' ἀρχῆς γεγόναμεν πονηροί, εἴπερ καλὸν σπέρμα

🗏🗐

30.2

ἐκ τοῦ θυμικοῦ πέφυκε γίνεσθαι, ταύταις δὲ ταῖς δυνάμεσιν

🗏🗐

30.2

οὐδὲν τῶν ὑπὸ Θεοῦ γεγονότων ἐστὶ πονηρόν. = E 8.

🗏🗐

ἀνάπαυσιν εὑρήκαμεν παρὰ σοί; γένοιτο Κύριος ἐν τῇ καρδίᾳ

🗏🗐

μυστήρια · ὁ καρπός σου γένοιτο πολὺς καὶ ἡ ῥίζα

🗏🗐

καὶ ὁ καρπός σου γένοιτο ὡραῖος · φάγοι ἐξ αὐτοῦ

🗏🗐

43.1

ἐμπαθὴς ὢν καὶ δυσκάθεκτος γίνεται τὰς ποιητικὰς τῶν ἡδονῶν

🗏🗐

43.1

δἐ τῆς πλάνης ἀπαθὴς γεγονὼς καὶ τοῖς ἀσωμάτοις περιτυχὼν

🗏🗐

43.2

Ἀρετῆς γεγόναμεν σπέρματα, κακίας δὲ οὔ

🗏🗐

43.2

Ἀρετῆς μὲν γεγόναμεν ἔχοντες σπέρματα, κακίας δὲ

🗏🗐

43.3

τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ πλούσιος ἐν

🗏🗐

52.6

βαπτίζονται λογισμοῖς · μὴ τοίνυν γίνου, παρακαλῶ, ἀδιάκριτος, μηδὲ νόμιζε

🗏🗐

52.6

Μὴ τοΐνυν γίνου, παρακαλῶ, ἀδιάκριτος, μηδὲ νόμιζε

🗏🗐

52.6

τὸν νηστεύοντα μόνον γνώσεως γίνεσθαι δεκτικόν · οὐκ ἔστιν ἐκ

🗏🗐

52.6

τὸν νηστεύοντα μόνον γνώσεως γίνεσθαι δεκτόν · οὐκ ἔστιν ἐκ

🗏🗐

56.6

ἐκεῖνα τὰ ὑπ' αὐτοῦ γεγονότα σημεῖα παρῆκεν, μονῆς δὲ

🗏🗐

56.8

ἔλεον · οὐδ' ὅτι ἀγρυπνήσας ἐγένετο ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ

🗏🗐

58.4

ἡ μὲν γὰρ τῶν γεγονότων θεωρία πολλὰς ἔχει τὰς

🗏🗐

58.4

Ἡ μὲν γὰρ τῶν γεγονότων θεωρία, πολλὰς ἔχει τὰς

🗏🗐

58.4 (2 vers.)

ἐφ' ᾗ ὁ νοῦς γεγονὼς πάντων ἐκπίπτει τῶν ἐν

🗏🗐

Ep fid

1 Grib (+2)

δὲ τὸ μὲν φυγὰς γεγονέναι ὁμολογῶ καὶ οὐκ ἀρνηθείην

🗏🗐

2 Grib

Τίς δ' ἄν μοι γένοιτο Λάβαν, ἀπαλλάττων με τοῦ

🗏🗐

2 Garn (+1)

Τίς δ' ἄν μοι γένηται Λάβαν, ἀπαλλάττων με τοῦ

🗏🗐

4 Grib (+2)

καὶ ἀεὶ Πατέρα πατέρα γινόμενον καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

13 Grib (+2)

τῆς οἰκονομίας καταφρονῶμεν καὶ γένηται ἡμῖν κατὰ τὸ ἐλλεῖπον

🗏🗐

14 Grib (+2)

ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ γεγενημένην ἣν ἔζησε διὰ τὸν

🗏🗐

15 Grib (+2)

αὐτοῦ τὸ αἷμα, κοινωνοὶ γινόμενοι διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως καὶ

🗏🗐

16 Grib (+2)

τῶν τῆς αὐτῆς φύσεως γινομένας. Ἄγγελον γὰρ ἀγγέλου λέγομεν

🗏🗐

16 Grib (+2)

συγκρίσεις ἐπὶ τῶν ὁμοειδῶν γίνονται, μείζων δὲ κατὰ σύγκρισιν

🗏🗐

17 Grib (+1)

Λόγος ὢν καὶ σὰρξ γεγονώς, ὁπόταν καὶ ἀγγέλων ὤφθη

🗏🗐

17 Eras

λόγος ὢν καὶ σὰρξ γεγωνός, ὁπόταν καὶ ἀγγέλων ὤφθη

🗏🗐

18 Grib (+2)

Υἱός, ὅτι διὰ σὲ γέγονε νεκρός, ἵνα σε τῆς

🗏🗐

19 Grib (+2)

πάντα γὰρ δι' αὐτῆς ἐγένετο. Οὐδεὶς δὲ οὐδὲ ἀνθρώπων

🗏🗐

25 Grib (+2)

ὑπὸ τοῦ νοητοῦ ἡλίου γινόμενα. Δεῖ γὰρ τὴν προσευχὴν

🗏🗐

25 Grib (+2)

ὁ Θεός, ἐν ἑκάστῳ γινόμενος ἑνοῖ τοὺς πάντας καὶ

🗏🗐

27 Grib (+2)

κατὰ τὴν οἰκονομίαν ὁδὸς γεγονώς. Τὸ γὰρ γεγονέναι καὶ

🗏🗐

27 Grib (+1)

ὁδὸς γεγονώς. Τὸ γὰρ γεγονέναι καὶ τὸ ἐκτίσθαι ταὐτὸν

🗏🗐

27 Eras

ὁδὸς γεγονώς. τὸ γὰρ γεγονέναι, καὶ τὸ ἐκτίσται ταυτὸν

🗏🗐

27 Grib (+2)

δηλοῖ. Ὡς γὰρ ὁδὸς γέγονε καὶ θύρα καὶ ποιμὴν

🗏🗐

28 Grib

τοῦ δι' ἡμᾶς ἁμαρτίας γεγενημένου; Γέγραπται γάρ · Ὅταν ὑποταγῇ

🗏🗐

28 Garn (+1)

τοῦ δι' ἡμᾶς ἁμαρτίαν γεγενημένου; Γέγραπται γάρ · Ὅταν ὑποταγῇ

🗏🗐

Hypotyposis

3 PG

ἐκ τούτων περιστάσεως ἀλλότριος γενόμενος, δυνηθῇς ἡσυχάσαι καλῶς. Εἰ

🗏🗐

3 PG

περὶ τὰ πολυτελῆ λογισμὸς γένηται, ἄφες τοῦτον ἐκεῖ, μὴ

🗏🗐

4 PG

καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα

🗏🗐

4 PG

τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης, καθὰ γέγραπται · Ὁ

🗏🗐

5 PG

καὶ σχολάσαι, καὶ σπουδάσαι γενέσθαι ἐν τοῖς τοῦ Θεοῦ

🗏🗐

6 PG

κατάσπευδέ σου τὸν λογισμόν. Γενοῦ καθάπερ τις πραγματευτὴς ἄριστος

🗏🗐

7 PG

τούτων αὐτῶν βλάβην σοι γινομένην, μηδὲ ὅλως ἐγγίσῃς. Φίλους

🗏🗐

8 PG

Μὴ γίνου ἐπιθυμητὴς βρωμάτων καλῶν, καὶ

🗏🗐

8 PG

μὴ πόθος σοι τούτων γένηται, καὶ περὶ τὰς ἔξω

🗏🗐

8 PG

σου ὁ νοῦς περισπαστικὸς γένηται, καὶ τὸν τῆς ἡσυχίας

🗏🗐

8 PG

φροντίδα, ὅπως οὕτως εὔθυμος γενόμενος, χρηστὰς καὶ ἐπιχαρεῖς ἕξεις

🗏🗐

9 PG

σὺ αὐτὸς ἐν τούτοις γένῃ · ἐπὶ δὲ τοῖς δικαίοις

🗏🗐

10 PG

ἐπιποθήσῃς, ἵνα μὴ πολυδάπανος γένῃ, καὶ ἐκθορυβήσῃ σου τὸ

🗏🗐

10 PG

Ἐὰν δὲ ἀπάντησις ἀδελφῶν γένηται, καὶ ἔστι χρεία, ὥστε

🗏🗐

10 PG

μᾶλλον, ὑπήκοος τῆς χρείας γινόμενος · καὶ τὸ δεύτερον ἢ

🗏🗐

33 Chapters

ἀπαθὴς τῶν ἐν αὐτῷ γενομένων βασιλεύσας θηρίων.

🗏🗐

παρὰ τοῦ νοητοῦ ἡλίου γενομένην ἡμέραν.

🗏🗐

ἀτιμάζουσα τὴν ἐν τοῖς γεγονόσι σοφίαν.

🗏🗐

Sent alph I

3 (2 vers.)

Γίνου τοῖς πᾶσιν ὡς σὺ

🗏🗐

Sent alph II

τοῦ φιλόπονον πρὸ γήρως γεγονέναι · τὸ σπουδαῖον ἐν νέῳ

🗏🗐

19 PG

φιλόπονον πρὸ γήρου [l. γήρως] γεγονέναι · τὸ σπουδαῖον ἐν νέῳ

🗏🗐

Assorted Chapters

4 (2 vers.)

Λεία ὁδὸς ὑπὸ ἐλεημοσύνης γίνεται.

🗏🗐

10 paris gr 105 (+2)

τίς ἦς, ἀλλὰ τί γέγονας ἐξ ἀρχῆς.

🗏🗐

Eul

pref (2 vers.)

σῶν ἔργων κατ' αὐτῶν γενέσθαι, καὶ εἰ μὴ τολμηρὸν

🗏🗐

5 (2 vers.)

ἕνεκεν εἰρήνης, οὗτος ἐκβιάζεται γενέσθαι τῆς εἰρήνης υἱός. Ἀλλ'

🗏🗐

8 (2 vers.)

πρᾶοι πρὸς αὐτοὺς ἀντιστρόφως γενώμεθα.

🗏🗐

καὶ τοῦ νεκροῦ πικρὸς γένῃ δικαστής. Μὴ τοῖς πταίουσιν

🗏🗐

16 PG

ζώντων, καὶ τοῦ νεκροῦ γένῃ πικρὸς δικαστής · μὴ τοῖς

🗏🗐

καὶ χρόνος κατήγορος τούτου γίνεται. Δεδοικότα σκώπτειν φίλον κτῆσαι

🗏🗐

17 PG

καὶ χρόνος κατήγορος τούτου γίνεται. Δεδοικότα φίλον σκώπτην κτῆσαι

🗏🗐

20 (2 vers.)

γραφῶν καθ' ἑκάστην συνόμιλος γίνου · τῇ γὰρ τούτων συνουσίᾳ

🗏🗐

26 (2 vers.)

καὶ δαψιλὴς ὑπηρεσία προθύμως γινομένη, εἴπερ τις τῶν ὑλῶν

🗏🗐

26 (2 vers.)

ὁπωσδηποτοῦν ἀπήλλακται · ταῦτα δὲ γινόμενα μετὰ ταπεινώσεως καὶ συντριβῆς

🗏🗐

δαίμονες εἰδότες ταύτην δεσποτικὴν γεγενῆσθαι στολήν. Τὶς τῶν δοκιμωτάτων

🗏🗐

26 PG

δαίμονες, εἰδότες ταύτην δεσποτικὴν γεγενῆσθαι ἐντολήν. Τίς τῶν δοκιμωτάτων

🗏🗐

26 (2 vers.)

καὶ οὗτος ὁ λόγος · ἐγένετο ὅτι, φησί, χήρας πιστῆς

🗏🗐

29 (2 vers.)

ἀποκρούσηται, ὥσπερ οὖν καὶ γέγονεν ὡς ἔφησεν ὁ πεπονθὼς

🗏🗐

29 (2 vers.)

πᾶν τῆς ἄνωθεν χάριτος γέγονε, τῶν μὲν δαιμόνων ἀπελάσαι

🗏🗐

οὐδέν · ἃ δὲ βλέπουσι γινόμενα, ταῦτα μηνύουσι καὶ φαντάζουσι

🗏🗐

30 PG

οὐδὲν, ἃ δὲ βλέπουσι γινόμενα, ταῦτα μηνίουσι, καὶ φαντάζουσι

🗏🗐

31 (2 vers.)

ἐν χωνευτηρίῳ βαλλόμενος καθαρώτερος γίνεται, οὕτω καὶ νέηλυς μοναχὸς

🗏🗐

31 (2 vers.)

ἀνώτερος τῶν ἄντικρυς παθῶν γενόμενος, ἐπέκεινα στίλβειν ταῖς ἀρεταῖς

🗏🗐

31 (2 vers.)

προσερχόμενος. Βαθμῷ τὴν ἀναχώρησιν γινομένην οἱ γέροντες ἄγαν ἀποδέχονται

🗏🗐

32 (2 vers.)

ἀλήθειαν ἠστόχησαν καὶ φρενοβλαβεῖς ἐγενήθησαν. Σὺ οὖν, ὦ τῆς

🗏🗐

Vices

pref A1 (+2)

τινων τῶν πράξεων συνίστορες γεγενήμεθα. Τὸ δὲ πᾶν ἡ

🗏🗐

Thoughts

μὲν τοὺς λίθους ἄρτους γενέσθαι παρακαλῶν, ἔπειτα τὸν κόσμον

🗏🗐

1 PG

μὲν τοὺς λίθους, ἄρτους γενέσθαι παρακαλῶν, ἔπειτα δὲ τὸν

🗏🗐

διανοίᾳ μου τὸ πρόσωπον γένοιτο, ἐλεγχθήσεται ὁ τῆς μνησικακίας

🗏🗐

2 PG

διανοίᾳ μου τὸ πρόσωπον γένοιτο, ἐλέγχεται ὁ τῆς μνησικακίας

🗏🗐

χρημάτων ἢ δόξης ὑπόμνησις γένοιτο, ἐκ τοῦ πράγματος δηλονότι

🗏🗐

2 PG

χρημάτων, ἢ δόξης ἀνάμνησις γένοιτο, ἐκ τοῦ πράγματος δῆλον

🗏🗐

2 (2 vers.)

ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου τῶν γεγονότων ἀναφέρειν τὰς φαντασίας, ἀλλ

🗏🗐

Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί

🗏🗐

3 PG

λέγει · «Ὅταν νηστεύητε, μὴ γίνεσθε, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί

🗏🗐

μνήμης ἁπλῆ ὑφ' ἡμῶν γινομένη ἢ ὑπὸ ἁγίων δυνάμεων

🗏🗐

4 PG

τις ἁπλῆ ὑφ' ἡμῶν γινομένη, ἢ ὑπὸ ἁγίων δυνάμεων

🗏🗐

5 (2 vers.)

πρὸς πᾶσαν αὐτῶν κακομηχανίαν γίνεται χρησιμώτατος · ὅθεν νύκτωρ καὶ

🗏🗐

5 (2 vers.)

αὐτὸν ἀπολύουσιν, ἵνα ὀξύτερος γεγονὼς καὶ πρὸς τοὺς θηριώδεις

🗏🗐

6 (2 vers.)

διάνοιαν τόπῳ, καὶ ἄκαρπος γένηται ὁ λόγος ὑπὸ τῶν

🗏🗐

λόγους, οἷον · τίνος χάριν γεγένηται ὁ χρυσὸς καὶ διὰ

🗏🗐

8 PG

λογισμούς. Οἷον, τίνος χάριν γεγένηται ὁ χρυσὸς, καὶ διὰ

🗏🗐

9 (2 vers.)

κατάστασιν διαφθείροντα καὶ μακρὰν γινόμενον κατ' ὀλίγον τῆς γνώσεως

🗏🗐

αὐτὸν μηδὲ μηνύσωμεν τὰ γινόμενα, πῶς κατὰ τὴν διάνοιαν

🗏🗐

9 PG

αὐτὸν, μηδὲ δεικνύωμεν τὰ γινόμενα, πῶς κατὰ τὴν διάνοιαν

🗏🗐

9 (2 vers.)

μὴ ἀκριβῶς ἰδεῖν τὰ γινόμενα, μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τοῦ

🗏🗐

9 (2 vers.)

ἀναχώρησιν τοῦ δαίμονος τοῦτο γινέσθω · καθεσθεὶς μνημόνευσον κατὰ σεαυτὸν

🗏🗐

λύπης, καὶ πῶς πάλιν γέγονε τὰ γινόμενα · ταῦτα κατάμαθε

🗏🗐

πῶς πάλιν γέγονε τὰ γινόμενα · ταῦτα κατάμαθε καὶ παράδος

🗏🗐

9 PG

λύπης, καὶ πῶς πάντα γέγονε τὰ γινόμενα, καὶ σαφῶς

🗏🗐

9 PG

πῶς πάντα γέγονε τὰ γινόμενα, καὶ σαφῶς ταῦτα κατάμαθε

🗏🗐

10 (2 vers.)

ἐμίσουν αὐτοὺς, εἰς ἐχθροὺς ἐγένοντό μοι». Οὗτος γὰρ τέλειον

🗏🗐

καὶ μετανοίας ἀγαθῆς πρόξενον γενέσθαι · ὅθεν καὶ ὁ ἅγιος

🗏🗐

12 (2 vers.)

καὶ τούτου τοῦ δαίμονος γέγονεν ἰσχυρότερος.

🗏🗐

12 PG

μετανοίας αὐτοῖς ἀγαθῆς πρόξενον γίνεσθαι · ὅθεν καὶ ὁ ἅγιος

🗏🗐

13 (2 vers.)

αὐτοῦ. Διὸ καὶ δυσθήρατος γίνεται τῶν ἀναχωρούντων ὁ νοῦς

🗏🗐

ὁ σωτὴρ μιμητὰς ἡμᾶς γενέσθαι τῆς ἐκείνου πραότητος ἐκέλευσε

🗏🗐

13 PG

Σωτὴρ μιμητὰς ἡμᾶς ἐκέλευσε γενέσθαι τῆς ἐκείνου πραότητος · «Μάθετε

🗏🗐

ὥσπερ τις προδότης πονηρὸς γενόμενος πόλεως · διὸ καὶ πάνυ

🗏🗐

14 PG

τις προδότης πονηρὸς ἀγαθῆς γενόμενος πόλεως. Διὸ καὶ πάνυ

🗏🗐

15 (2 vers.)

ἀρετῇ δυσκίνητοι πρὸς κακίαν γινόμεθα, ἀνακαινούμενοι δὲ ἐν τῇ

🗏🗐

16 (2 vers.)

αἰσχροὶ λογισμοὶ λοιπὸν ὑπόψυχροι γένωνται, τὸ τηνικαῦτα εἰσάγει ἄνδρας

🗏🗐

16 (2 vers.)

μὴ χρονίσας ἐν αὐτοῖς γένηται κατὰ τὸν καιρὸν τῆς

🗏🗐

μή τι τῶν νοημάτων γένηται θηριάλωτον ἢ λῃσταῖς περιπέσῃ

🗏🗐

17 PG

ποίμνιον, μήτι τῶν νοημάτων γένηται θηριάλωτον, ἢ λῃσταῖς περιπέσῃ

🗏🗐

17 (2 vers.)

λέοντος καὶ τῆς ἄρκτου. Γίνεται δὲ τὸ νόημα τὸ

🗏🗐

17 (2 vers.)

καὶ κλέμματα νυκτὸς, καὶ ἐγενόμην συγκαιόμενος τῷ καύσωνι τῆς

🗏🗐

18 (2 vers.)

ἀλόγως, τί φησι; «Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος

🗏🗐

ἁμαρτία; καὶ τίνος χάριν γεγένηται; ἕπεται τοίνυν τῆς ἁμαρτίας

🗏🗐

19 PG

ἁμαρτία; καὶ τίνος χάριν γεγένηται; ἕπεται τοίνυν, ὅπερ οὐκ

🗏🗐

19 (2 vers.)

ποσῶς τοὺς λόγους τῶν γεγονότων, οἱ δὲ ἀκάθαρτοι τὴν

🗏🗐

20 (2 vers.)

πόλεως καὶ τῆς τυχούσης γίνεται καὶ ὁμοίως λογίζεται, οὗτος

🗏🗐

20 PG

αἰτία ἐκ τῶν λεγομένων γίνεται γνώριμος · εἰ δέ τις

🗏🗐

ὑπὸ τοιούτων λογισμῶν ἐνοχλούμενος · γίνονται γὰρ καὶ ἐκστάσεις ἀπὸ

🗏🗐

λοιπὸν περιπίπτει καὶ μετέωρος γίνεται καὶ τῆς ἀνθρωπίνης ἀπὸ

🗏🗐

ἐκ τῶν κατὰ διάνοιαν γινομένων ὑπὸ τοῦ ἀναγινώσκοντος βεβαιούμενον

🗏🗐

ἀδύνατον ὀφθῆναι, πῶς τε γίνεται καὶ οὕτω ταχέως ἐπιτελεῖται

🗏🗐

ἀναχωροῦντα προσέχειν ἑαυτῷ «μήποτε γένηται ῥῆμα κρυπτὸν ἐν τῇ

🗏🗐

παραβαίνων πλειόνων ἁμαρτημάτων ὑπεύθυνος γένηται · καὶ μακάριον δουλεῦσαι γνώσει

🗏🗐

ἐμπαθὴς ὢν καὶ δυσκάθεκτος γίνεται τὰς ποιητικὰς τῶν ἡδονῶν

🗏🗐

δὲ τῆς πλάνης ἀπαθὴς γεγονὼς καὶ τοῖς ἀσωμάτοις περιτυχὼν

🗏🗐

ὁ πρὸς τοὺς ἀναχωρητὰς γένηται πόλεμος · πάνυ γὰρ ὀξέως

🗏🗐

χαρίσματος ἰαμάτων, καὶ τὰ γινόμενα λοιπὸν σημεῖα προβλέπει καὶ

🗏🗐

τινας καὶ λόγους τῶν γεγονότων ἠρέμα ὑπὸ κυρίου προκύπτοντας

🗏🗐

τοῦ σώματος ἐν ἐκείνοις γίνεται τοῖς τῆς γνώσεως τόποις

🗏🗐

τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ γενέσθαι κωλύουσιν, οὗτοι παρὰ τὴν

🗏🗐

δ' αὖ πάλιν μὴ γενέσθαι μὲν αὐτὰς οὐ πείθουσι

🗏🗐

μὲν αὐτὰς οὐ πείθουσι, γινομένας δὲ πρὸς τὸ φανῆναι

🗏🗐

φανῆναι τοῖς ἀνθρώποις ὑποβάλλουσι γίνεσθαι, οὗτοι πάντες ἐν τῇ

🗏🗐

τρόπον καθ' ὃν δεῖ γενέσθαι τὴν ἐντολὴν διαφθείροντες · ὅθεν

🗏🗐

οὐ γὰρ ἀπ' ἀρχῆς γεγόναμεν πονηροί, εἴπερ καλὸν σπέρμα

🗏🗐

Ἐπειδὴ δὲ γίνονται καὶ διαδοχαὶ τῶν δαιμόνων

🗏🗐

πολλῷ σπανίσωσι λογισμοὶ καὶ γένηται αἰφνίδιος τούτου ζέσις καὶ

🗏🗐

τάχυνον τοῦ ἐξελέσθαι με, γενοῦ μοι εἰς θεὸν ὑπερασπιστὴν

🗏🗐

κατ' ὀλίγον τῷ διαδεχθέντι γενόμενον καὶ παραμένοντα λοιπὸν ἐν

🗏🗐

35 (2 vers.)

ἀρξαμένων καὶ τούτων μιμητὴν γενέσθαι καταναγκάζει, ἵνα τὴν ἄμετρον

🗏🗐

37 (2 vers.)

κατὰ τὸν νόμον ὑπεύθυνος γίνεται. Πλὴν ὅτι ἐκ τῶν

🗏🗐

τοῖς πράγμασιν <νοημάτων> ὑψηλότερος γεγονώς · οὐ γενήσεται δὲ ὑψηλότερος

🗏🗐

νοημάτων> ὑψηλότερος γεγονώς · οὐ γενήσεται δὲ ὑψηλότερος, μὴ τὰ

🗏🗐

ἐπιβάλλοντα τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων · τὰ δὲ νοήματα τυποῦντα

🗏🗐

Eight Thoughts

2.7

τιμᾷν νομίζοντα τὰς ἑορτὰς, γίνεσθαι πάρεργον ἐχθρῶν.

🗏🗐

2.8

πολιορκήσωσι τὴν ψυχήν. Ταῦτα γίνεταί σοι ἄγκιστρα δελεάζοντα εἰς

🗏🗐

2.19

Ὅταν γυναικὸς μνήμη γένηται ἀπαθῶς, τότε νόμιζε τῶν

🗏🗐

3.3

πολυκτήμων ταῖς φροντίσι ὑποβρύχιος γίνεται.

🗏🗐

4.11

καὶ ἀόργητος ψυχὴ ναὸς γίνεται τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

🗏🗐

4.12

μακροθύμῳ πνεύματι, καὶ μονὴ γίνεται τῆς ἁγίας Τριάδος εἰρηνευομένη

🗏🗐

7.19

Λευκὴ γέγονε χεὶρ καλυπτομένη κόλπῳ, καὶ

🗏🗐

7.20

ἐὰν παρῶσι μάρτυρες τῶν γινομένων πολλοί · κούφη νηστεία τότε

🗏🗐

8.10

ἐγκαταλιμπάνεται ὑπὸ Θεοῦ, καὶ γίνεται δαιμόνων ἐπίχαρμα. Νύκτωρ φαντάζεται

🗏🗐

On Prayer

pref.1 (2 vers.)

σὴ γὰρ ἀεὶ μερὶς γέγονε τὰ ἐπίσημα, ὡς καί

🗏🗐

βουλόμενος καὶ συνόμιλος αὐτῷ γενέσθαι, οὐ λύσεις ἐκ σοῦ

🗏🗐

4 PG

βουλόμενος, καὶ συνόμιλος αὐτῷ γενέσθαι, οὐ λύεις ἐκ σοῦ

🗏🗐

13 (2 vers.)

ἅπαντα εἰς σκάνδαλόν σοι γενήσεται ἐν καιρῷ προσευχῆς.

🗏🗐

31 (2 vers.)

προσεύχου τὰ σὰ θελήματα γενέσθαι · οὐδὲ γὰρ πάντως συμφωνοῦσι

🗏🗐

31 (2 vers.)

καθὼς ἐδιδάχθης, προσεύχου λέγων · Γενηθήτω τὸ θέλημά σου ἐν

🗏🗐

αἴτει, ἵνα τὸ αὐτοῦ γένηται θέλημα · θέλει γὰρ τὸ

🗏🗐

Πολλάκις προσευξάμενος ᾐτησάμην γενέσθαι μοι ὃ ἔδοξα καλὸν

🗏🗐

32 PG

Πολλάκις προσευχόμενος ᾐτησάμην γενέσθαι μοι ὃ ἔδοξα καλὸν

🗏🗐

τὸ θέλημα αὐτοῦ ᾐτησάμην γενέσθαι · οὐ γαρ τοιοῦτόν μοι

🗏🗐

32 PG

τὸ βούλημα ἑαυτοῦ ᾐτησάμην γενέσθαι · οὐ γὰρ τοιοῦτόν μοι

🗏🗐

δαιμόνων οὐ περὶ ἑτέρου γίνεται ἢ περὶ πνευματικῆς προσευχῆς

🗏🗐

50 PG

πνευμάτων, οὐ περὶ ἑτέρου γίνεται, ἢ περὶ πνευματικῆς προσευχῆς

🗏🗐

52 (2 vers.)

διὰ τοὺς λόγους τῶν γεγονότων, καὶ τούτους διὰ τὸν

🗏🗐

καὶ ἐκτὸς νοήματος ἐμπαθοῦς γενέσθαι.

🗏🗐

54 PG

καὶ ἐκτὸς ἐμπαθοῦς νοήματος γενέσθαι.

🗏🗐

σωματικῆς φύσεως ὁ νοῦς γένηται, οὔπω τέλειον τὸν τοῦ

🗏🗐

58 PG

σωματικῆς φύσεως ὁ νοῦς γένηται, οὔπω τέλεον τὸν τοῦ

🗏🗐

62 (2 vers.)

ὁμοῦ καὶ χαρᾶς ἔμπλεως γενόμενος, τότε νόμιζε ἠγγικέναι ὅροις

🗏🗐

68 (2 vers.)

τὰς παγίδας τῶν ἐναντίων · γίνεται γὰρ ἐν τῷ προσεύχεσθαί

🗏🗐

73 (2 vers.)

τοῦ τῆς κενοδοξίας πάθους γίνεσθαι καὶ ὑπὸ τοῦ δαίμονος

🗏🗐

74 (2 vers.)

μηκέτι ἐνέργειάν τινα ἐναντίαν γίνεσθαι ἐν αὐτῷ · ὅθεν ὑποπτεύει

🗏🗐

74 (2 vers.)

θεῖαν εἶναι ἐπιφάνειαν τὴν γενομένην αὐτῷ ὑπὸ τοῦ δαίμονος

🗏🗐

80 (2 vers.)

καὶ τοὺς λόγους τῶν γινομένων φωτιοῦσί σε.

🗏🗐

ἀλλ' ὡς θεῷ ἀρέσκει γίνεσθαι τὰ κατὰ σέ, καὶ

🗏🗐

89 PG

ἀρέσκει τὰ κατὰ σὲ γενέσθαι, καὶ ἔσῃ ἀτάραχος, καὶ

🗏🗐

94 (2 vers.)

οἱ πονηροὶ δαίμονες, ἀλλὰ γίνου σύννους τρεπόμενος εἰς εὐχὴν

🗏🗐

107

Τοιοῦτον ἔγνωμεν γεγονέναι καὶ τὸν ἐν λάκκῳ

🗏🗐

107 PG

Τοιοῦτον ἔγνωμεν γεγονέναι, καὶ τὸν ἐν λάκκῳ

🗏🗐

113

Ἰσάγγελος γίνεται μοναχὸς διὰ τῆς ἀληθοῦς

🗏🗐

113 PG

Ἰσάγγελος γίνεται μοναχὸς διὰ τῆς ἀληθοῦς

🗏🗐

115

ἵνα μὴ τέλεον φρενήρης γένῃ, λύκον ἀντὶ ποιμένος δεχόμενος

🗏🗐

115 PG

ἵνα μὴ τέλεον φρενιτικὸς γένῃ, λύκον ἀντὶ ποιμένος δεχόμενος

🗏🗐

119 (2 vers.)

προσευχῆς ἄϋλος καὶ ἀκτήμων γίνεται.

🗏🗐

133

ῥᾳδίως λωφήσαιεν, ὅθεν τοῦτο γέγονεν, μὴ ἔγκρυμμα πάθῃς καὶ

🗏🗐

133 PG

ῥᾳδίως λωφήσειεν, ὅθεν τοῦτο γέγονε, μὴ ἔγκρυμμα πάθῃς καὶ

🗏🗐

140

λαμπρὰ ἡ ἐσθής σου γίνεται.

🗏🗐

140 PG

λαμπρὰ ἡ αἴσθησίς σου γίνεται.

🗏🗐

153 (2 vers.)

ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην χαρὰν γένῃ, τότε ἀληθῶς εὕρηκας προσευχήν

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.12

σου τὴν διάνοιαν, ὅτι ἐγένου υἱὸς Θεοῦ καὶ μεταβέβηκας

🗏🗐

1.15

τοῦ Κυρίου μακάριος, ὅτι γενήσεται μέτοχος ζωῆς αἰωνίου. Ἀμήν

🗏🗐

2.4

ἄνω καὶ ἐν χώρᾳ γένηται τῶν ἀσωμάτων, μὴ καθαρεύσας

🗏🗐

2.8

οὐκ ἔστιν ἐκ σιδήρου γενέσθαι σκεῦος, μὴ βληθὲν ἐν

🗏🗐

2.8

καμίνῳ · οὕτως οὐκ ἔστι γενέσθαι ὅσιόν τινα ἄνευ πειρατηρίων

🗏🗐

2.16

τῇ ὁδῷ παύσηται, εὐκαταγέλαστος γενόμενος ἀμφοτέρων ἐκπεσεῖται τῶν σκοπῶν

🗏🗐

2.16

ἀδόκιμος καὶ πλήρης γέλωτος γενόμενος, τῆς ἀϊδίου ζωῆς στερηθήσεται

🗏🗐

2.17

παλαίσαντα, οὕτως οὐκ ἔστι γενέσθαι Χριστιανὸν ἄνευ ἀγώνων.

🗏🗐

2.36

Οὐδὲν μέγα, εἰ γινόμεθα δίκαιοι, ὃ γὰρ ἐκτίσθημεν

🗏🗐

2.36

πρῶτον, καλοὶ λίαν, τοῦτο γενησόμεθα.

🗏🗐

2.40

μόνος ἀπειθεῖ, δι' ὃν γέγονε τὰ πάντα.

🗏🗐

Sch Ps

2.sch1

τῷ συμφέροντι τοῦ ἡμαρτηκότος γινομένη.

🗏

4.sch6

πάντων τῶν ἐπὶ γῆς γεγονότων, φῶς δὲ προσώπου ἐστὶν

🗏

5.sch3

ἀποθέμενοι τὸ εἶναι ἄνθρωποι γένωνται θεοί, ἐπειδὴ καὶ θεοὶ

🗏

5.sch3

θεοί, ἐπειδὴ καὶ θεοὶ γεγονότες καὶ υἱοὶ ὑψίστου γεγόνασιν

🗏

5.sch3

γεγονότες καὶ υἱοὶ ὑψίστου γεγόνασιν πάντες γεγόνασιν ἄνθρωποι.

🗏

5.sch3

υἱοὶ ὑψίστου γεγόνασιν πάντες γεγόνασιν ἄνθρωποι.

🗏

7.sch3

Χοϊκὸς ἀντὶ ἐπουρανίου γενοίμην.

🗏

9.sch12c

φυλακῶν καὶ θανάτων αἴτιοι γίνονται · οἱ δὲ τῶν πέριξ

🗏

9.sch12d

ἐμίσουν αὐτούς, εἰς ἐχθροὺς ἐγένοντό μοι.

🗏

9.sch20

ἡ θεωρία πάντων τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων, δι

🗏

9.sch20

πάντων τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων, δι' ἧς θεωρίας

🗏

9.sch20

καὶ οἱ ἐχθροὶ φίλοι γίνονται.

🗏

9.sch21

κυρίου ἡ θεωρία τῶν γεγονότων αἰώνων ἢ γενησομένων ἐστίν

🗏

9.sch21

τῶν γεγονότων αἰώνων ἢ γενησομένων ἐστίν, ἣν καὶ βασιλείαν

🗏

10.sch4

εἰς τὸν πένητα ἐπιβλέπουσιν, γενώμεθα πένητες ἵνα οἱ ὀφθαλμοὶ

🗏

11.sch1

σπάνις τῶν ὁσίων αἰτία γέγονε τῶν πολλῶν τούτων αἱρέσεων

🗏

14.sch1

ἥτις ἐστὶ θεωρία τῶν γεγονότων.

🗏

15.sch1

τὴν χρῆσιν τὴν καλὴν γίνεται ἀγαθά.

🗏

15.sch2

λογικῆς ἡ θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων · κληρονομία

🗏

15.sch2

θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων · κληρονομία δὲ Χριστοῦ

🗏

16.sch9

μόνον γὰρ αὑτοὶ ἀκάθαρτοι γεγόνασιν, ἀλλὰ γὰρ καὶ τοῖς

🗏

17.sch11

οἱ δαίμονες, νυνὶ δὲ γεγόναμεν ἡμεῖς αὐτῶν ἰσχυρότεροι · ἔδωκεν

🗏

17.sch21

ἐῶν ἐμπαθεῖς ἐν αὐτῷ γίνεσθαι λογισμούς · ἀπὸ γὰρ τούτων

🗏

21.sch15

ὅτι πάντες οἱ ἄδικοι γενήσονται δίκαιοι παυσάμενοι τοῦ γίνεσθαι

🗏

21.sch15

γενήσονται δίκαιοι παυσάμενοι τοῦ γίνεσθαι γήϊνοι καὶ φθαρτοί.

🗏

21.sch16

ἔχουσα οὐ μόνον τῶν γεγονότων, ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ τοῦ

🗏

24.sch2

γὰρ ἀνομῆσαι μὴ διακενῆς · ἐγενήθη γὰρ τοῖς ἀνόμοις ὡς

🗏

24.sch2

ἡ ἀνομία οὐ διακενῆς ἐγένετο.

🗏

24.sch3

γνῶναι τὰς ὁδοὺς κυρίου, γενέσθω πραΰς · Διδάσκει γὰρ, φησί

🗏

24.sch5

ὁ θεὸς οὐσιώδης —, ἀλλὰ γίνεται ἐν αὐτῇ. τούτου γὰρ

🗏

24.sch5

διὰ τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων ὁ κύριος χωρεῖ ἐν

🗏

24.sch8

ἔλαβε πνεῦμα οὐδὲ ἀδελφὸς γέγονε τῶν ἁγίων δυνάμεων καὶ

🗏

24.sch11

δὲ ἐκ θλίψεων πέφυκε γίνεσθαι, ὧν πρόξενοι γίνονται αἱ

🗏

24.sch11

πέφυκε γίνεσθαι, ὧν πρόξενοι γίνονται αἱ ἀρεταὶ αἷς ἕπεται

🗏

25.sch3

καὶ πρὸς τοὺς κοινωνοὺς γενομένους τῶν αἱρέσεων.

🗏

25.sch6

Τόπος κυρίου εἰρήνη ψυχῆς · Ἐγενήθη γάρ, φησίν, ἐν εἰρήνῃ

🗏

27.sch3

αὐτοῦ οἱ λόγοι τῶν γεγονότων.

🗏

28.sch1

ὁ ἅγιος υἱὸς θεοῦ γεγονὼς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγέννα

🗏

28.sch3

νῦν σημαίνει τὰ ὕδατα · Γενηθήτω γάρ, φησί, στερέωμα ἐν

🗏

28.sch7

φωνῆς κυρίου οὐκ ἂν γένοιτό τις ἔλαφος διαφθείρων τοὺς

🗏

29.sch11

ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις εἴωθε γίνεσθαι · γέγραπται γάρ · Ἑώρακας ὡς

🗏

30.sch1

τὸν Χριστόν · αὐτὸς γὰρ ἐγενήθη ἡμῖν σοφία ἀπὸ Θεοῦ

🗏

30.sch4

τῷ κυρίῳ νοῦς ἓν γίνεται πνεῦμα.

🗏

30.sch12

ὁ λαλῶν δολιότητας, ἐὰν γένηται ἄλαλος · ἀποβάλλει γὰρ δηλονότι

🗏

34.sch2

κόσμον κατεδουλώσατο ἵνα πάντες γένωνται δοῦλοι Χριστοῦ.

🗏

35.sch6

Ἐν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων ὀψόμεθα τὸν Χριστόν. Ἢ

🗏

36.sch14

τῆς ψυχῆς ἡμέρας αἵτινες γίνονται ὑπὸ τοῦ ἡλίου τῆς

🗏

37.sch12

οὐ τῶν εἰς ἐκείνους γενομένων, ἀλλὰ τῶν ἁπλῶς γινομένων

🗏

37.sch12

γενομένων, ἀλλὰ τῶν ἁπλῶς γινομένων διὰ τὸν κύριον.

🗏

38.sch4

ἀσώματος φύσις κατ' εἰκόνα γεγένηται θεοῦ.

🗏

38.sch10

ὑπάρξω τοιοῦτος οἷος ἂν γενοίμην ἐκ τῆς πρὸς σοῦ

🗏

38.sch10

τῆς πρὸς σοῦ μοι γενομένης ἀνέσεως. Ἄνεσις δὲ θεοῦ

🗏

39.sch5

ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

41.sch1

ἄρα ὁ Δαυὶδ ἐπιθυμεῖ γενέσθαι.

🗏

41.sch3

ἐν πᾶσίν ἐστι τοῖς γεγονόσιν, ὡς δὲ ἀρετὴ καὶ

🗏

43.sch15

λογισμῶν ἐν τῇ ψυχῇ γινομένων, ὀργῆς ἢ ἀδικίας ἢ

🗏

44.sch7

τῶν οὐρανῶν τῇ τῶν γεγονότων κέχρισται θεωρίᾳ, ὁ δὲ

🗏

44.sch8

τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν γεγόνασι βασιλεῖς, διόπερ καὶ αἱ

🗏

44.sch11

πίστεως εὐαρεστησάντων τῷ κυρίῳ ἐγενήθησαν οἱ μαθηταὶ καὶ δι

🗏

47.sch2

τῆς γῆς · νυνὶ δὲ γέγονεν ὄρος Σιὼν ἔχων ἐν

🗏

50.sch6

περιβάλλουσιν ἑαυτοῖς τεῖχος, τουτέστιν γίνονται καθαροὶ καὶ ἀπαθεῖς.

🗏

54.sch7

Εἰ πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καλῶς λέγεται ὑπάρχειν πρὸ

🗏

54.sch7

ὄντος εἰς τὸ εἶναι γεγόνασιν.

🗏

57.sch2

ἐπικρατήσαντος ἵππος ἢ ἡμίονος γίνεται · τοῦ νοῦ δὲ ἄγγελος

🗏

58.sch4

γὰρ τούτου συμβαίνει λήθην γενέσθαι θεοῦ.

🗏

61.sch5

τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου γεγενημένοι.

🗏

62.sch2

ἔλεος κυρίου ἡ τῶν γεγονότων θεωρία ἐστίν · πολλοὶ δὲ

🗏

62.sch3

τῷ κυρίῳ, ἓν ἄρα γέγονε πνεῦμα. Νῦν δὲ τὸ

🗏

65.sch3

γὰρ τὴν ἱστορίαν ἅπαξ γέγονε τοῦτο, κατὰ δὲ διάνοιαν

🗏

67.sch11

οἱ τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων τετυχηκότες. Λέγονται δὲ βασιλεῖαι

🗏

68.sch2

αὐτοῦ ἔγνωμεν τοιοῦτό τι γεγονός.

🗏

68.sch5

γινώσκει θεός, ἀλλὰ τοῦ γινομένου ἄφρονος διὰ τοὺς ἄφρονας

🗏

68.sch5

τοὺς ἄφρονας καὶ τοῦ γινομένου ἀνόμου διὰ τοὺς ἀνόμους

🗏

68.sch5

τοὺς ἀνόμους καὶ τοῦ γινομένου ἀσθενοῦς διὰ τοὺς ἀσθενεῖς

🗏

68.sch9

ἐπὶ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν γεγονότα · οἶμαι δὲ ταῦτα πάντα

🗏

68.sch12

Ταῦτα πάντα γέγονε κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ

🗏

68.sch20

Γενώμεθα πένητες ἵν' ὁ κύριος

🗏

71.sch8

τῆς κατ' ἔννοιαν ἡμῖν γενομένης.

🗏

72.sch8

Ἀντὶ τοῦ καθαρὸς ἐγενόμην.

🗏

73.sch3

βεβηλοῦται γήϊνος ἀντὶ ἐπουρανίου γινόμενος.

🗏

73.sch8b

θείᾳ ἐν πολλοῖς τόποις γέγονε γραφῇ.]

🗏

76.sch11

παρὰ τὴν ἐπιδημίαν αὐτοῦ γεγονότα.

🗏

77.sch1

ἐστι λόγος ὡς περὶ γενομένου τοῦ μὴ γενομένου κατὰ

🗏

77.sch1

περὶ γενομένου τοῦ μὴ γενομένου κατὰ τὸ ῥητὸν, δυναμένου

🗏

77.sch1

τὸ ῥητὸν, δυναμένου δὲ γενέσθαι τροπικῶς δηλωτικὸς τῶν πραγμάτων

🗏

77.sch2

ἐκζητοῦντες τοῦ θεοῦ οὐ γίνονται ψεκτοὶ ὡς οἱ πατέρες

🗏

77.sch13

δεῖ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

77.sch20

καὶ ὀδύνας ἐνεργοῦντας, ὁποῖοι γεγόνασι καὶ τοῖς Σοδομίταις οἱ

🗏

77.sch20

ἣν ἐφαίνετο μὲν τὰ γινόμενα, οὐ μὴν δὲ καὶ

🗏

83.sch1

κυρίου αἱ θεωρίαι τῶν γεγονότων σωμάτων εἰσίν · ἐν ταύταις

🗏

83.sch1

ταύταις γὰρ ἡμᾶς δεῖ γενέσθαι τὸ πρότερον, εἶθ' οὕτως

🗏

85.sch7

πρῶτον μὲν ἐν αὐτῷ γενέσθαι ὡς ὁδὸν τὸν Χριστόν

🗏

87.sch3

κύριος τοῦ ἐν ᾧ γίνεται κἀκείνου οὐ μνημονεύει τοῦ

🗏

87.sch3

τοῦ ἐν ᾧ οὐ γίνεται.

🗏

88.sch4

ἡ μὲν γὰρ τῶν γεγονότων θεωρίαν γινώσκει, ὁ δὲ

🗏

88.sch14

ἐὰν θελήσῃ, ἡ θάλασσα γίνεται ποταμός · καὶ πάλιν ὁ

🗏

88.sch14

ποταμὸν τοῦ ζῶντος ὕδατος γίνεται θάλασσα.

🗏

88.sch15

Ὅταν γένηται τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ

🗏

88.sch18

Δεῖ πρότερον ἡμᾶς γενέσθαι ὡς αἱ ἡμέραι τοῦ

🗏

88.sch21

νοῦς ἀντὶ ἐπουρανίου χοϊκὸς γεγονώς.

🗏

89.sch5

ἐν κόποις καὶ πόνοις γινόμεθα.

🗏

90.sch5

βούλοιτο μὴ περιπεσεῖν μάστιγι, γενέσθω οἶκος θεοῦ.

🗏

91.sch5

Ἐχθρὸς ἀπολλύμενος γίνεται φίλος · τὴν γὰρ ἔχθραν

🗏

92.sch3

Θαυμαστὴ γίνεται ψυχὴ ἀρθεῖσα μετάρσιος καὶ

🗏

93.sch5

παιδευόμενος ὑπ' αὐτοῦ ἀπαθὴς γενήσεται · τοῦτον γὰρ ἀγαπᾷ κύριος

🗏

93.sch6

παιδευόμενος ὑπ' αὐτοῦ, καθαρὸς γενόμενος ἀπὸ παθῶν, ἀπολαύσει τῆς

🗏

93.sch8

οἰκουμένην · Αὐτὸς γὰρ ἡμῖν ἐγενήθη σοφία ἀπὸ θεοῦ, δικαιοσύνη

🗏

95.sch1

ᾆσμα τὸ καινὸν τοῦ γενομένου κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος

🗏

96.sch3

ἀπὸ τῶν νοητῶν νεφελῶν γινομένη, αἷς πολλάκις ἐντέλλεται κύριος

🗏

96.sch3

ἐπ' αὐτοὺς ὑετόν, ἵνα γένηται λιμὸς οὐκ ἄρτου οὐδὲ

🗏

97.sch2

Ἐὰν μή τις γένηται ἐν τοῖς πέρασι τῆς

🗏

101.sch13

Τῶν γινομένων ἡμερῶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου

🗏

103.sch12

ἐστιν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων.

🗏

103.sch15

ἀπὸ ἀγρυπνίας καὶ ἀσκήσεως γέγονεν ὡς στρουθίον, οὗτος δύναται

🗏

103.sch15

οὗτος δύναται καὶ νεοσσῶν γενέσθαι πατήρ.

🗏

103.sch20

τέχνην τὴν περὶ ὕλην γινομένην.

🗏

103.sch23

θεοῦ δοθέντος αὐτοῖς πνεύματος γίνονται χοϊκοί.

🗏

104.sch12

πραττόμενα τότε συμβολικῶς Ἰωσὴφ ἐγίνετο. Καὶ γὰρ ὁ σῖτος

🗏

104.sch13

θεοῦ οὐκ ἄν τις γένοιτο τῶν ἐχθρῶν ἰσχυρότερος.

🗏

105.sch5

καὶ τῇ θαλάσσῃ, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη.

🗏

106.sch1

ἐπιθυμεῖν καὶ ὀργίζεσθαι, ἀπαθὴς γεγονώς · ὁ δὲ ἀπὸ δυσμῶν

🗏

106.sch12

τουτέστι τοὺς λόγους τῶν γεγονότων καὶ γινομένων.

🗏

106.sch12

λόγους τῶν γεγονότων καὶ γινομένων.

🗏

106.sch21

Τότε ἡμεῖς γινόμεθα πρόβατα ὅταν καὶ ὁ

🗏

106.sch21

ὅταν καὶ ὁ κύριος γένηται ἡμῶν ποιμήν.

🗏

108.sch4

ἐπουράνια ἡ προσευχὴ ἡμῶν γίνεται εἰς ἁμαρτίαν.

🗏

108.sch5

νοητοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης γινόμεναι · περὶ γὰρ τοῦ Ἀβραὰμ

🗏

108.sch17

Τοῦτο γέγονε κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ

🗏

110.sch4

Τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων ἰσχὺν ἔργων αὐτοῦ ὀνομάζει

🗏

112.sch2

τῶν ταπεινῶν ἀνθρώπων, ἵνα γένηται τὸ θέλημα αὐτοῦ ὡς

🗏

112.sch4

μὲν ἐγκαταλιπόντος τοῦ θεοῦ γίνεται ψυχή, μήτηρ δὲ ἐνεργοῦντος

🗏

113.sch7

μεγάλων, ἵνα καὶ αὐτοὶ γένωνται μεγάλοι. Τὸ δὲ μικρὸν

🗏

117.sch5

ἐστὶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων σωμάτων τε καὶ ἀσωμάτων

🗏

117.sch8

καιρῷ αὐτῶν,διὰ τὸ γεγενῆσθαι αὐτοὺς ξύλα πεφυτευμένα παρὰ

🗏

118.sch2

εἰσιν αἱ θεωρίαι τῶν γεγονότων ἐν αἷς πορευσόμεθα δικαιοσύνην

🗏

118.sch2

ἡμῶν ἐστιν ὁ Χριστός, ἐγενήθη γὰρ ἡμῖν σοφία παρὰ

🗏

118.sch4

πταίσας δὲ ἐν μιᾷ γίνεται πάντων ἔνοχος, καλῶς γέγραπται

🗏

118.sch4

παραμεληθεῖσα ἐντολὴ αἰσχύνης ἡμῖν γίνεσθαι πρόξενος.

🗏

118.sch5

διὰ τί μὴ οὗτοι γεγόνασιν ἄνθρωποι, τίς τε ἡ

🗏

118.sch5

ἀλλ' ἡμεῖς μὲν ἀγγέλων γεγόναμεν κλῆροι, ὁ δὲ Ἰσραὴλ

🗏

118.sch29

ἐστιν γνῶσις ἀληθὴς τῶν γεγονότων ὑπὸ θεοῦ · παιδεία δὲ

🗏

118.sch38

Ἀντὶ τοῦ παρ' ὀλίγον ἐγενόμην γήϊνος ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν

🗏

118.sch43

γυμνωθεὶς καὶ γνώσεως μέτοχος γεγονὼς πανουργότερος γίνεται τῶν δαιμόνων

🗏

118.sch43

γνώσεως μέτοχος γεγονὼς πανουργότερος γίνεται τῶν δαιμόνων, λέγων πολλάκις

🗏

118.sch51

διὰ τὸ προξένους ἡμῖν γίνεσθαι τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ

🗏

118.sch73

αὕτη ἐγγένηται, ἐν ἐκείνοις γενήσονται καὶ οἱ λόγοι τοῦ

🗏

118.sch77

ἀγνοοῦσι τοὺς λόγους τῶν γινομένων, ἐφ' οἷς καὶ σκανδαλίζονται

🗏

118.sch79

ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γινομένων ὑπὸ θεοῦ.

🗏

119.sch3

τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης γενομένας, ἐν αἷς καὶ Ἀβραὰμ

🗏

119.sch4

Τότε μάλιστα χαλεπώτεροι γίνονται πολεμοῦντες οἱ δαίμονες ὅταν

🗏

123.sch3

Τὸ γὰρ μηδὲ ὅλως γενέσθαι παγίδος δεκτικὸν τοῦ σωτῆρος

🗏

124.sch1

ἀρεταὶ ἐν τῷ ἀεὶ γίνεσθαι ἔχουσι τὸ εἶναι.

🗏

124.sch2

ἐν ἀγνωσίᾳ, ἵνα μὴ γένηται αὐτοῖς αὕτη πρόξενος ἁμαρτίας

🗏

126.sch2

τὸν Χριστόν · ἐὰν δὲ γένηται πόλις, ὡς βασιλέα καθεζόμενον

🗏

126.sch2

τὸν Χριστόν · ἐὰν δὲ γένηται καὶ ναός, ὡς θεὸν

🗏

126.sch3b

ἐπιστάμεθα ὅτιπερ ἐν θεωρίᾳ γεγόναμεν.

🗏

129.sch4

ἐλπὶς ἐκ δοκιμῆς πέφυκε γίνεσθαι, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐκ

🗏

130.sch2

Ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ

🗏

131.sch1

κύριος τοῦ ἐν ᾧ γίνεται · κἀκείνου οὐ μνημονεύει ἐν

🗏

131.sch1

μνημονεύει ἐν ᾧ οὐ γίνεται. Εἰ δὲ πραΰτητος μνημονεύει

🗏

131.sch10

Χριστοῦ ἡ θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων.

🗏

131.sch10

θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων.

🗏

134.sch6b

οὐρανῶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων ἐστίν, αὕτη δὲ κατὰ

🗏

135.sch4

ἐπίνοιαι κατὰ τῆς τῶν γεγονότων θεωρίας κατηγοροῦνται, ἥτις ὡς

🗏

138.sch1

ψυχῆς καθ' ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν · ἔγερσίς ἐστιν

🗏

138.sch3

καὶ οἱ λόγοι τῶν γεγονότων. Κἂν γὰρ τὰ σώματα

🗏

138.sch4

ἡμῖν τοῦ σκότους τούτου γινόμενος καὶ αὐτὸς ὀνομάζεται σκότος

🗏

138.sch6

κακίας ἐκτός, ὕστερον δὲ γέγονεν ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς

🗏

138.sch8

δημιουργὸς μὲν διὰ τὰ γεγονότα ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος

🗏

138.sch9

ἔσται γνώσεως ἐκτός, ὅπως γένηται ὁ θεὸς τὰ πάντα

🗏

139.sch1

καὶ ἐπιθυμίαν, δι' ὧν γίνεται ὁ λεγόμενος πεπλεγμένος λογισμός

🗏

139.sch9

τῇ θεωρουμένῃ ἐν τοῖς γεγονόσιν.

🗏

140.sch3

τὴν γνῶσιν τοῦ θεοῦ γινομένην, ἀλλὰ διὰ τὴν δόξαν

🗏

141.sch2

καὶ τούτῳ ἡ πάλη ἐγένετο οὐ πρὸς αἷμα καὶ

🗏

141.sch5

ἐπιβάλλειν τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

142.sch3

γινώσκων τοὺς λόγους τῶν γεγονότων, οὗτος μελετᾷ ἐν τοῖς

🗏

143.sch1

ἀπὸ τοῦ λογιστικοῦ μέρους γίνονται τῆς ψυχῆς κινουμένης τῆς

🗏

144.sch2

Πάντων μὲν τῶν γεγονότων ἡ θεωρία πεπεράτωται · μόνης

🗏

144.sch5

θεοῦ ἡ θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων ἐστίν

🗏

144.sch5

θεωρία τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων ἐστίν, καλῶς εἴρηται

🗏

144.sch5

γενεὰ οὐ ῥηθήσεται, πάντων γεγονότων ἐν θεῷ ἓν κατὰ

🗏

144.sch6

μετὰ τὸ κήρυγμα εἴωθε γίνεσθαι, κηρύσσειν δὲ οὔπω ὁ

🗏

145.sch2

πεποίηκεν · οὐδὲν δὲ τῶν γεγονότων ὑπὸ θεοῦ ἐναντιοῦται τῇ

🗏

145.sch2

ὑπ' αὐτοῦ νοεῖσθαι ἕνεκεν γέγονεν, ἀλλὰ διὰ τῆς πνευματικῆς

🗏

148.sch1

ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων.

🗏

148.sch6

ἐπὶ τῇ θεωρίᾳ τῶν γεγονότων καὶ γινομένων ὑπὸ θεοῦ

🗏

148.sch6

θεωρίᾳ τῶν γεγονότων καὶ γινομένων ὑπὸ θεοῦ.

🗏

Comm par et Prov

τῆς παντελείας τῶν ἀρετῶν γινόμενον.

🗏

Sch Iob

20.99

ἀρχαίαν συνήθειαν. τοῦτο δὲ γίνεται, ἡνίκα λύπη τις ἢ

🗏

29.8

ἀκριβέστερον τοὺς λόγους τῶν γεγονότων μεμάθηκεν.

🗏

33.40

Ἐλιφὰζ καὶ ὁ Σωφὰρ γεγόνασι μαθηταὶ τοῦ Ἰσαὰκ καὶ

🗏

Sch Prov

θεοῦ καὶ διδασκαλίας γένεσιν γεγονυῖα. Τὴν αὐτὴν δὲ ψυχὴν

🗏

καὶ μὴ θέλειν προσέχειν, γεγόναμεν αὐτεξούσιοι. Ὅμοιον τούτῳ ἐστὶν

🗏

τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως γίνεται πρόξενος. Προϋπάρξαι δὲ δεῖ

🗏

σοφίας ποιούμενος θεωρήμασιν ἀνεπίδεκτος γίνεται λογισμῶν ἀκαθάρτων.

🗏

τὰ φοβερὰ φάσματα εἴωθε γίνεσθαι.

🗏

ἔστι πικρότερον ἐν τοῖς γεγονόσιν εὑρεῖν.

🗏

τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ πλούσιος ἐν

🗏

αὐτὴ ἐκ τοῦ ἑνὸς γεγόναμεν θεοῦ καὶ πατρός · «εἶπον

🗏

δὲ ἐκ τῆς γνώσεως γίνεσθαι πέφυκεν.

🗏

μελίσσης τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων σημαίνειν καὶ αὐτοῦ τοῦ

🗏

Ἀλλὰ τοῦτο μὲν νῦν γενέσθαι πέφυκεν, ἀπ' ἀρχῆς δὲ

🗏

θεὸν πρὸ τῆς τῶν γεγονότων θεωρίας, τούτου χάριν τὴν

🗏

κακίαν καὶ ἀπ' ἀρχῆς γεγονότος ἀνθρωποκτόνου.

🗏

σημαίνει παρὰ τοῖς ἐφευρεταῖς γινόμενα τῶν κακῶν.

🗏

118

θεῷ καὶ πατρί, ἵνα γένηται ὁ θεὸς τὰ «πάντα

🗏

119

ἥτις καὶ πλάνης αὐτῇ γίνεται πρόξενος.

🗏

120

διὰ γὰρ ταύτης ἐχθροὶ γινόμεθα τοῦ θεοῦ · «εἰ γὰρ

🗏

120

θεοῦ, δι' ἧς φίλοι γινόμεθα τοῦ θεοῦ καὶ τῶν

🗏

122

τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης γινόμεναι, ὑπὲρ ὧν εὔχεται καὶ

🗏

128

ἐμβάλλει ἀδίκως ὁ κακῶν γινόμενος πραγμάτων καὶ δογμάτων διδάσκαλος

🗏

134

τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι γενόμενοι ἐπάνω πέντε καὶ δέκα

🗏

136

Ἵνα καθαροὶ γενόμενοι ἴδωσι τὸν θεόν · τοῦτο

🗏

143

διὰ τῶν δικαίων φίλοι γίνονται, ἵνα καὶ πᾶσιν εἴπῃ

🗏

153

δεσποτῶν. Ὁ δὲ τοιοῦτος γενήσεται καὶ οἰκονόμος μυστηρίων θεοῦ

🗏

153

καὶ τῶν ὑπ' αὐτοῦ γεγονότων γνώσεως σύμβολον. Πλὴν τοῦτο

🗏

157

τινες τῶν ἁγίων λέγονται γεγονέναι καὶ οἰκεῖοι τῆς Ἱερουσαλήμ

🗏

158

ἀποδιδοὺς παρανομώτερος; Τοιοῦτος δὲ ἐγένετο κατὰ τὴν ἔρημον πρὸς

🗏

161

ταύτας γὰρ καὶ ἀκάρδιος γεγονὼς κτήσασθαι σοφίαν ἀδυνατεῖ.

🗏

183

ἡμῶν πάρδαλις ἀπορουμένη λέγεται γίνεσθαι πρὸς τοὺς πλημμελοῦντας καὶ

🗏

186

ὧν τὸ αὐτεξούσιον αὐτῆς γεγονέναι κατασκευάζομεν.

🗏

189

μετανοοῦντες ἄνθρωποι χαρᾶς αἴτιοι γίνονται τοῖς ἀγγέλοις. Οὕτως καὶ

🗏

195

καταναλίσκον καὶ λέων ὀργιζόμενος γίνεται πρὸς τοὺς ἁμαρτάνοντας, κατακαίων

🗏

195

κατορθοῦντας, δεικνὺς αὐτοῖς τῶν γεγονότων τοὺς λόγους καὶ κατασβεννύων

🗏

196

ἀφ' ἧς οὐ καθαραὶ γίνονται προσευχαί.

🗏

200

περιέχειν τῆς θεωρίας τῶν γεγονότων, τὴν δὲ προσθήκην τῆς

🗏

206

ζέοντος τοῦ θυμοῦ πέφυκε γίνεσθαι. Εἰ δὲ οἴνου οἱ

🗏

210

πατὴρ μὲν τῶν Ἐφεσίων ἐγίνετο, σοφίας αὐτοῖς ἀποκαλύπτων μυστήρια

🗏

219

γὰρ τὸ εὔξασθαι μετανοεῖν γίνεται.»

🗏

224

ὑπὸ τῶν οἰκοδόμων καὶ γενόμενος κεφαλὴ γωνίας. Κοινὸν δὲ

🗏

268

ἀρετὴ διαφθείρει · τοῦτο δὲ γενήσεται ἐν τῷ αἰῶνι τῷ

🗏

287#1

πλησθεὶς γνώσεως ἀκροτάτης ὑπερήφανος γένωμαι καὶ εἴπω · οὐδεὶς τὴν

🗏

287#2

τῆς ἐπιδημίας τοῦ σωτῆρος ἐγίνετο · νυνὶ δὲ ὁ Παῦλός

🗏

287#2

δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο, Χριστὸς δὲ θεοῦ.

🗏

303

αἱ πλεῖσται αὐτοῦ δυνάμεις γεγόνασιν ὅτι οὐ μετενόησαν, οὐαί

🗏

323

ἐξέστησαν θεοῦ, πάλιν καθαροὶ γενόμενοι προσέρχονται θεῷ · «πᾶσα γὰρ

🗏

332

κακίαν καὶ ἀγνωσίαν καὶ γίνεται δοῦλος, ἐπειδὴ «πᾶς ὁ

🗏

339

ὁποίας ἀτιμίας ἡ ἀφροσύνη γίνεται πρόξενος.

🗏

354

ἐλεηθέντες ὑπὸ θεοῦ καὶ γενόμενοι ἄγγελοι ἄρξουσι τῶν ἀσεβῶν

🗏

354

βασκάνου, αὐτὸς μὲν οὐ γενήσεται βάσκανος, ἐλεήμονα δὲ ποιήσει

🗏

355

ἀσεβεῖς τὸ εἶναι ἀσεβεῖς, γενήσονται δίκαιοι · ἡ γὰρ ἀπώλεια

🗏

374

εἰπεῖν τὸ «ἠγρύπνησα καὶ ἐγενόμην ὡς στρουθίον μονάζον ἐπὶ

🗏

377

οὐδ' ἐν τῇ θεωρίᾳ γένοιτο τῶν ἀσωμάτων μὴ τὰ

🗏

378

ἐρεῖ τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων καὶ τὴν θεωρίαν τῆς

🗏

382

τὸν φόβον κυρίου, ὅστις γέγονεν αὐτῇ τῆς τοιαύτης γνώσεως

🗏

Sch Eccl

θαυμάζοντας τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων, ὁ λόγος φησί · μὴ

🗏

τηνικαῦτα λήθη τούτων πάντων γενήσεται, ὁπηνίκα ἂν ἡ λογικὴ

🗏

πραγμάτων ἐν τῇ διανοίᾳ γινόμενα εἰς ἀνάμνησιν ἄγει τῶν

🗏

θεασάμενος, πάντων ἄρα τῶν γεγονότων ἐπιλανθάνεται νοῦς ὑποδεξάμενος τὴν

🗏

αὐτῇ τοὺς λόγους τῶν γεγονότων.

🗏

οὐρανῶν οἱ λόγοι τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων εἰσί

🗏

λόγοι τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων εἰσί, μακάριοι ἄρα

🗏

γνώσονται τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων. Τοῦτον γὰρ λέγεται ζητεῖν

🗏

εἶπε τὸν ἄνθρωπον τὸν γενόμενον ἐν τιμῇ καὶ μὴ

🗏

ἀρεταῖς τοῦ ἀνθρώπου πέφυκεν γίνεσθαι · ταύτης γὰρ τῆς εὐφροσύνης

🗏

κακίας μήτε ἐν κακίᾳ γενόμενος, ὃς οὐκ ἔγνω τὸν

🗏

γὰρ τὸν θεὸν πάντως γενέσθαι τὰ πάντα ἐν πᾶσι

🗏

πονηρός · «οὐ γὰρ μὴ γένηται, φησίν, ἔγγονα πονηροῖς.» Εἰκότως

🗏

κυρίου οὐκ ἄν τις γένοιτο τῷ πνεύματι ζέων · «ὁ

🗏

καταξιωθῇ γνώσεως θεοῦ καὶ γένηται ἔντριτον σπαρτίον οὐ ταχέως

🗏

ὁμολογεῖν διὰ τοῦ θεοῦ γεγενῆσθαι καὶ αὐτοματισμὸν πάλιν εἰσάγων

🗏

ματαιοτήτων καὶ λόγων» ψευδῶν γίνεται ἄνθρωπος, διαφθαρέντων αὐτοῦ τῶν

🗏

μὴ θαυμάσῃς ἐπὶ τοῖς γινομένοις ὡς οὐκ οὔσης προνοίας

🗏

ἐστιν ὁ θεὸς τοῦ γεγονότος δι' αὐτοῦ κόσμου, ὃς

🗏

Εἴ τι οὖν, φησίν, γέγονε κατὰ τὸν τῆς κοσμοποιΐας

🗏

καὶ διὰ τί μὴ γέγονα ἄγγελος, εἰ μὴ ἄρα

🗏

θεῷ ἢ αὐτεξούσιοι οὐ γεγόναμεν; οἱ γὰρ τοιοῦτοι λόγοι

🗏

ἀγαθόν · οὐδὲν δὲ τῶν γεγονότων ἀγαθὸν λέγει ὁ Σολομὼν

🗏

πραγμάτων διαμάχηται τοῖς ἀνθρώποις, γίνεται ψεκτός. Ἐνταῦθα τοίνυν ὃ

🗏

γάρ, φησί, καὶ ἔξοικος ἐγενόμην.»

🗏

Ἔστι ματαιότης, φησίν, ἥτις γίνεται ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι

🗏

Sch Lu

σωτηρίαν, καὶ υἱὸς Ἁβραὰμ γίνεται.

🗏

ἐν εἰσαγωγῇ τοῦ ἄρχειν γεγένηνται · εἶτα μετὰ τὸ ἑαυτοὺς

🗏

λοιπῶν ἐπουρανίων πόλεων ἄρχοντες γενήσονται, οἱ ὑπὸ τοῦ σωτῆρος

🗏

ἐπάνω δέκα πόλεων, ἢ γίνεσθαι ἐπάνω πέντε πόλεων.

🗏

ἐκδέδωκεν ὑπὲρ πάντων · ἀμνὸς γενόμενος τοῦ θεοῦ · αἴρων τὴν

🗏

ἀποβαλεῖν τὸ σῶμα, τοῦτο γενέσθαι οὐκ ἀσφαλὲς ἔκρινεν · εἰ

🗏

δὴ τοῦθ' ὅπερ ἠβούλετο, γεγένηται · καὶ ἀναρτηθεὶς ἐπὶ τὸ

🗏

οὐκ ἔδωκε · σκότος γοῦν γέγονεν ἀπὸ ἕκτης ἕως ἐνάτης

🗏

τῆς κατὰ συνήθειαν ἐκλείψεως γεγενημένης τότε, ὡς οἱ διαβάλλειν

🗏

ἐκλείψεως τῆς ἐξ ἔθους γινομένης τοῦ ἡλίου, νομοθετοῦσι τοιαῦτα

🗏

ἄρα ἑτέρῳ καιρῷ οὐ γίνεται αὕτη, ἢ ὅτε ἡ

🗏

ὑπ' αὐτὸν κατὰ κάθετον γένηται, ἐπιπροσθεῖ ταῖς αὐγαῖς τοῦ

🗏

τὸν περὶ τὴν χῶρον γενέσθαι · ἔλαθε δὲ αὐτοὺς θέλοντας

🗏

περίοδον ἐνιαυτῶν τινῶν ἔκλειψις γεγένηται, ἀλλὰ δυνάμει τοῦ παραδοξοποιοῦντος

🗏

αὗται δὲ αἱ παραδοξοποιΐαι, γεγένηνται ἕνεκα τοῦ πανῆναι τίς

🗏

δὲ καὶ ἕκαστον τῶν γεγενημένον, σημεῖον καὶ σύμβολον ἦν

🗏

ὡς μὴ δὲ δοκεῖν γεγονέναι ποτέ · ἔρημοι γοῦν καθεστήκασιν

🗏

τοῦ καταπετάσματος, ἐμφαίνει ἀναχώρησιν γεγονέναι ἀπὸ τοῦ ἰουδαϊκοῦ ναοῦ

🗏

Apophthegmata

1 PG

σὺ αὐτὸς ἐν τούτοις γένῃ · ἐπὶ δὲ τοῖς ἀποκειμένοις

🗏🗐

1 PG

μὲν σπούδασον ἐν ἀπολαύσει γενέσθαι, καὶ ἀλλοτριοῦσθαι ἐκείνων. Ὅρα

🗏🗐

2 PG

σου ὁ νοῦς περιστατικὸς γένηται, καὶ τὸν τῆς ἡσυχίας

🗏🗐

7 PG

Ἐγένετό ποτε συνέδριον εἰς τὰ

🗏🗐

Admonition on the Marks of Serenity

ἐξεδίωκον ». ἀλλὰ μᾶλλον ἐὰν γένηται χρεία, ἐν ἀγαπῇ Θεοῦ

🗏🗐

ἐξαρθῇς, ἀλλὰ μᾶλλον ἐὰν γένηται χρεῖα, παρρησίᾳ ἔλεγξον.

🗏🗐

ἔσο, τὸ κατὰ Θεὸν γινόμενον, ὅση δύναμίς σοι ἐστίν

🗏🗐

Πρόσεχε σεαυτῷ μή ποτε γένηται κρυπτὸν ἀνόμημα ἐν τῇ

🗏🗐

Disc.

τῆς προφητείας εἶδος τετραχῶς γίνεται, οἷον · ἐν ἱστορίᾳ, ὡς

🗏

ἐκ τοῦ τετραστοίχου πέφυκε γίνεσθαι. Ἔτι δὲ καὶ ἡ

🗏

γνῶσίς ἐστιν · αἰχμάλωτος δὲ γίνεται ὅταν εἰς κακίαν καὶ

🗏

πᾶν ὃ διά τι γίνεται ὑποδεέστερόν ἐστι τοῦ δι

🗏

ἐστι τοῦ δι' ὅτι γίνεται, οἷον · τὴν πρακτικὴν μετερχόμεθα

🗏

τῶν ἀρετῶν κατ' εἰκόνα γίνονται Χριστοῦ, ὁ δὲ Χριστὸς

🗏

ἑαυτῷ ὡς ἐν ἐσόπτρῳ. Γινόμεθα οὖν «κατ' εἰκόνα τοῦ

🗏

φύσει τοῦ πατρός, πρῶτος γίνεται τῶν λογικῶν θέσει πατήρ

🗏

υἱοῦ, δεύτερος πατὴρ θέσει γίνεται τῶν λογικῶν · ὁ δὲ

🗏

φύσει τοῦ πατρός, πρῶτος γίνεται τῶν λογικῶν θέσει πατήρ

🗏

ἀνεπίδεκτος, ἡ δὲ τῶν γεγονότων θεωρία ἀνυπόστατός ἐστι · τοίνυν

🗏

ἀλλ' οὐδὲ θεωρία τῶν γεγονότων, ἀνυπόστατος γάρ – ἐν γὰρ

🗏

ἐν τοῖς πράγμασιν οὖν γίνεται ἡ ἄγνοια, ἀλλ' ἐν

🗏

Οὐδὲν παρὰ φύσιν γίνεται ἐκ τῆς σωματικῆς φύσεως

🗏

καὶ ὅσα ἄλλα σημεῖα γέγονε καὶ τὰ ἑξῆς.

🗏

δι' αὐτὸ τὸ καλὸν γένηται · καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων

🗏

πρὸ τῶν ἐπιφανείων χειμὼν γίνεται καὶ μετὰ τοῦτο, μεσάζοντος

🗏

τοῦτο, μεσάζοντος τοῦ χειμῶνος, γίνονται τὰ ἐπιφάνεια; Ἀπόκρισις. Ὑπόκειται

🗏

τούτου δὲ ἐπὶ πολὺ γινομένου, πολλὰ εἴδωλα πολύτροπα γίνεται

🗏

γινομένου, πολλὰ εἴδωλα πολύτροπα γίνεται ἐν τῇ ψυχῇ, ἅτινα

🗏

λόγον ἐπέχουσιν · ἐπιφανείων δὲ γινομένων, ἐπιφαίνεται ὁ Χριστὸς ὁ

🗏

ἀρετῆς καὶ τῆς γνώσεως γένηται, ἐν τῇ τῶν ἀλλοφύλων

🗏

ἀρετὰς πρὸς παιδείαν ἵνα γένηται σώφρων, οὕτως καὶ ὁ

🗏

ὁρῶν καὶ ἀπαθῶς ὡς γέγονε τὰ πράγματα, σωφρονεῖ · εἰς

🗏

οἱ ἐκ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ γινόμενοι, γαστριμαργίας καὶ φιλαργυρίας καὶ

🗏

πάντων γὰρ δηλονότι ἐγκρατὴς γεγονὼς ἐπεκράτησεν.

🗏

οὖν ἐπιτάσει τῶν ἐνδεχομένων γίνεσθαι, τὸ ἐλλιπὲς τῶν μὴ

🗏

ἐλλιπὲς τῶν μὴ ἐνδεχομένων γίνεσθαι ἀναπληρώσομεν.

🗏

καὶ οὕτως πολλὰ καταστάσεις γίνονται.

🗏

113

ἡμῖν πρὸς τοῦ δημιουργοῦ γέγονεν · ἡ γὰρ κρᾶσις κατὰ

🗏

113

στοιχείων ἢ κατ' ἔλλειψιν γίνεται, τῆσδε ἢ τῆσδε τῆς

🗏

119

ἐν λογικῇ ψυχῇ πεφύκασι γίνεσθαι, ἅμα δὲ εἰδέναι τῶν

🗏

124

διὰ πράξεως καὶ γνώσεως γίνεται «κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος

🗏

124#2

ἔλεγεν ὁ ἀπόστολος · ἵνα γένησθε «κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος

🗏

142

σου τηροῦντος ἐπίτασις παθῶν γένηται, δαίμων διεδέξατο ἰσχυρότερος · εἰ

🗏

161

ἔλεγεν εἶναι τοῦ <ἐγκρατῆ γενέσθαι> θυμοῦ · ἀπὸ ὀλίγων γὰρ

🗏

161

ὀλίγων γὰρ ἐγκρατευσάμενος, σώφρων γίνεται ὁ ἄνθρωπος · θυμοῦ δὲ

🗏

161

θυμοῦ δὲ ἵνα ἐγκρατὴς γένηται, ἀπὸ μυρίων δεήσει ἐγκρατεύεσθαι

🗏

163

ἔχειν ἡμᾶς τελείαν ἀγάπην γίνονται οἱ ἐξ ὑποψίας λογισμοί

🗏

163

καὶ ἄλυπος καὶ ἄδοξος γέγονας, οὐδὲ εἰ πρὸς τόδε

🗏

163

ἤδη καὶ πάσης ἐπιθυμίας γέγονας ὑπεράνω, ἀλλ' ὅταν πάντας

🗏

163

ὑπεράνω πάντων τῶν παθῶν γέγονας.

🗏

193

κύριος» οὗ κατ' εἰκόνα γεγόναμεν.

🗏

196

λέγοντες · ὁ καταξιώσας ἡμᾶς γενέσθαι ὑποδιακόνους καὶ διὰ τοῦ

🗏

211

σωτηρίαν καὶ υἱὸς Ἀβραὰμ γινεται.

🗏

125_suppl_f3

αἱρετικοί εἰσιν, ἀλλ' ὅτι γεγόνασι κακῶς βιώσαντες · οὐκ ἔστι

🗏

125_suppl_f3

οὐκ ἔστι γὰρ αἱρετικὸν γενέσθαι μὴ κακῶς βιώσαντα εἴτε

🗏

Def

λογικῆς, καθ' ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν

🗏

ἐστι τὸ ἔκ τινος γεγονός.

🗏

μεθ’ ὃν ἕτερος οὐ γέγονε.

🗏

γιγνώσκω

Prak

Ἔγνων τὸν τῆς κενοδοξίας δαίμονα

🗏🗐

συμβόλων αὐτὸς πρὸς τὸ γινώσκειν τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ

🗏🗐

ἥλῳ τὸν ἧλον ἐκκρούειν, γίνωσκε σεαυτὸν πλησίον ὄντα τῶν

🗏🗐

πειράθητι · ἅμα γὰρ καὶ γνώσῃ ποίῳ πάθει μᾶλλον πεποίωσαι

🗏🗐

Gn.

βόρειον μέρος στῆσαι προστάσσεται · γινωσκέτωσαν οἱ γνωστικοὶ τίς ὁ

🗏🗐

1.3

Πᾶσα λογικὴ φύσις οὐσία γινώσκουσά ἐστιν · ὁ δὲ Θεὸς

🗏🗐

1.3

δὲ Θεὸς ἡμῶν αὐτὸ γινωσκόμενόν ἐστιν, ἀμερίστως μὲν ἐγγινόμενος

🗏🗐

1.70 (2 vers.)

μὲν ὁ τὴν ἁγίαν γινώσκων τριάδα, καὶ μετ’ αὐτὸν

🗏🗐

1.87

καὶ καλλονῆς (cf. Sap. XIII, 5) ὃ γέγονεν γινώσκεται · πᾶν δὲ ὃ ἐτέρου

🗏🗐

5.57

εἰσόμεθα, μεθ’ ἣν ἔστι γνῶναι λοιπὸν καὶ αὐτὴν τὴν

🗏🗐

Monks

104.3 Gress

ὁ γὰρ κύριος γινώσκει σὴν καρδίαν

🗏🗐

116.1 Gress

Τίμα τὸν κύριον καὶ γνώσῃ λόγους ἀσωμάτων,

🗏🗐

134.2 Gress

τὸν Χριστὸν αὐτοῦ οὐ γνώσεται αὐτόν.

🗏🗐

Ad virg.

33.3 Gress

ὁ γὰρ κύριος γινώσκει σὴν καρδίαν,

🗏🗐

Ep fid

13 Grib (+2)

ἐστι καὶ τὸ Ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν

🗏🗐

20 Grib (+2)

φησιν. Οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς

🗏🗐

21 Grib (+2)

καὶ τὴν ἐσχάτην μακαριότητα γνῶναι ποθοῦσιν, ὅπερ ἀγνοεῖν καὶ

🗏🗐

24 Grib (+2)

φησιν · Οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς

🗏🗐

35 Grib (+2)

τὸ δὲ Πνεῦμα πάντα γινώσκει τὰ τοῦ Θεοῦ, ὡς

🗏🗐

Sent alph II

2 (4 vers.)

Βούλει γνῶναι θεόν, προλαβὼν γνῶθι σεαυτόν

🗏🗐

Assorted Chapters

10 paris gr 105 (+2)

Ὅταν θέλῃς σαυτὸν γνῶναι τίς εἶ, μὴ συγκρίνῃς

🗏🗐

14 (2 vers.)

θεόν, ἐκ τῶν δακρύων γνῶθι.

🗏🗐

Eul

16 (2 vers.)

ἀπὸ εὐλαβείας μὴ δυνάμενοι γνωσθῆναι ἔσπευσαν κἂν ἀπὸ κακίας

🗏🗐

16 (2 vers.)

κἂν ἀπὸ κακίας οὕτω γνωσθῆναι · ἕτεροι δὲ αὐξηθέντες τῷ

🗏🗐

Vices

conclusion

ἐλέη τοῦ κυρίου καὶ γνώσεται ὅπως δι' ἀμφοτέροις προσενεχθῆναι

🗏🗐

Thoughts

8 (2 vers.)

μετὰ πολλῆς τῆς παρατηρήσεως ἐγνώκαμεν εἶναι, ὅτι πρῶτον μὲν

🗏🗐

9 (2 vers.)

εἴπερ ἔχομεν σκοπὸν τοῦ γνῶναι σαφῶς τὴν τούτου πανουργίαν

🗏🗐

βάραθρον λήθης. Πολλοὺς γὰρ ἔγνωμεν τῶν ἀδελφῶν περιπεσόντας τούτῳ

🗏🗐

γνῶσιν λαβεῖν ἀμελοῦντα τῶν ἐγνωσμένων, ἵνα μή τις πολλὰ

🗏🗐

δεδωκότων ἐξ ἀμελείας, τότε γινώσκομεν ὅτι χαλεπώτερος ἡμᾶς τοῦ

🗏🗐

καὶ μετὰ τὴν ἑβδόμην γνώσεται αὐτὸν ὅμοιον κατ' ὀλίγον

🗏🗐

37 (2 vers.)

οὕς γε μὴ πρότερον ἔγνωμεν ἡμῖν ἐπισυμβάντας. Διόπερ καλῶς

🗏🗐

37 PG

ἐν τῇ καρδίᾳ κινημάτων γινώσκουσιν. Ἅπερ ἐγὼ νῦν ἐβουλόμην

🗏🗐

καθέζεσθαι ὁ θεὸς ἔνθα γινώσκεται · διὸ καὶ θρόνος λέγεται

🗏🗐

41 PG

λέγεται καθέζεσθαι Θεὸς, ἔνθα γινώσκεται, διότι καὶ θρόνος λέγεται

🗏🗐

41 (2 vers.)

λόγον αὐτοῦ · ἐντεῦθεν δὲ γινώσκομεν πῶς ἡ γνῶσις ἡ

🗏🗐

On Prayer

ἐν καιρῷ προσευχῆς οὐδέπω ἔγνω ὅτι μοναχὸς προσεύχεται, ἀλλ

🗏🗐

Γίνωσκε ὅτιπερ οἱ ἅγιοι ἄγγελοι

🗏🗐

81 PG

Γίνωσκε, ὅτιπερ οἱ ἅγιοι ἄγγελοι

🗏🗐

107

Τοιοῦτον ἔγνωμεν γεγονέναι καὶ τὸν ἐν

🗏🗐

107 PG

Τοιοῦτον ἔγνωμεν γεγονέναι, καὶ τὸν ἐν

🗏🗐

Sch Ps

4.sch3

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι βαρείας φύσεώς ἐστιν

🗏

8.sch3

καὶ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ γινώσκωμεν.

🗏

17.sch7

καὶ τῇ ἀγνοίᾳ τὸ γινωσκόμενον καλύπτεται, ἥτις ὡς πρὸς

🗏

17.sch7

ἥτις ὡς πρὸς τὸν γινώσκοντα καὶ οὐ πρὸς τὸ

🗏

17.sch7

καὶ οὐ πρὸς τὸ γινωσκόμενον λέγεται. Σκηνὴν δὲ αὐτοῦ

🗏

17.sch7

τῆς σαρκώσεως · Εἰ γὰρ ἐγνώκαμεν, φησί, Χριστὸν κατὰ σάρκα

🗏

17.sch7

σάρκα, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν. Ἢ τάχα σκηνὴν τὸ

🗏

17.sch11

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ἰσχυρότεροι ἡμῶν ἦσαν

🗏

21.sch5

κύριος ἡμῶν πρὶν ἢ γνῶναι ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἐξελέξατο

🗏

24.sch3

Εἴ τις βούλετο γνῶναι τὰς ὁδοὺς κυρίου, γενέσθω

🗏

25.sch4

ἣν ὁ κυκλώσας, τουτέστιν ἐγνωκὼς, διηγεῖται πάντα τὰ θαυμάσια

🗏

30.sch10

ὑπὸ τῶν ἁγίων ἀγγέλων γινωσκόμεναι θεωρίαι.

🗏

32.sch10

μόνος πλάσας μόνος καὶ γινώσκει · διὸ καλῶς λέγεται ὁ

🗏

34.sch6

διάβολος ἀγνοῶν. Εἰ γὰρ ἔγνω, οὐκ ἂν αὐτὸν κύριον

🗏

34.sch7

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι χωρὶς κυρίου πολεμεῖν

🗏

34.sch8

τοῦτο δὲ αὐτὸ οὐκ ἐγίνωσκον πῶς ἔλεγον. Δύναται γὰρ

🗏

34.sch8bis

μὲν οἱ ἄνθρωποι οὐ γινώσκουσι τὴν κακίαν, ἐρωτώμενοι δὲ

🗏

34.sch8bis

καὶ ἡ πεῖρα γνῶσις · Ἔγνω, φησίν, Ἀδὰμ Εὔαν τὴν

🗏

34.sch13

γὰρ, φησίν, ὡς θεοὶ γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν · εἰρηνικὸς

🗏

35.sch2

Πλὴν ζητητέον εἰ ὁ ἐγνωκὼς τὴν ἀνομίαν ὡς ἀνομίαν

🗏

37.sch3

τὴν φύσιν τῆς ἁμαρτίας γινώσκομεν ὁποία τίς ἐστιν · πλὴν

🗏

38.sch1

γὰρ φθέγγεται ψυχὴ ἃ γινώσκει κἀκεῖνα σιωπᾷ ἃ μὴ

🗏

38.sch1

κἀκεῖνα σιωπᾷ ἃ μὴ γινώσκει. Ἀγαθὰ δὲ νῦν εἴρηκεν

🗏

44.sch8

ἔχει ἱμάτια, ἐκ μέρους γινώσκουσα καὶ ἐκ μέρους προφητεύουσα

🗏

45.sch6

Σχολῆς χρεία πρὸς τὸ γνῶναι θεόν.

🗏

47.sch5

διὰ τοῦ καθαροῦ βίου γινώσκομεν, τῶν πεπιστευμένων τὰς ἀποδείξεις

🗏

50.sch1b

Ἀντὶ τοῦ σοὶ μόνῳ ἔγνωσται τὸ ἁμάρτημά μου.

🗏

54.sch1

νῦν σκότος ὀνομάζει · Οὐκ ἔγνωσαν γάρ, φησίν, οὐδὲ συνῆκαν

🗏

54.sch7

τῶν αἰώνων. Καὶ ἐντεῦθεν γινώσκομεν, ὅτι οἱ αἰῶνες ἀπὸ

🗏

55.sch3

ὄφις · Ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν.

🗏

66.sch1

Ἐν τῇ γῇ ὄντες ἔγνωμεν τὴν ὁδὸν τὴν εἰποῦσαν

🗏

68.sch2

ἐπὶ τοῦ σωτῆρος αὐτοῦ ἔγνωμεν τοιοῦτό τι γεγονός.

🗏

68.sch3

Ἐντεῦθεν ὡς οἶμαι δυνατὸν γνῶναι τὸ πλῆθος τῶν δαιμόνων

🗏

68.sch5

Οὐ πάντων τὴν ἀφροσύνην γινώσκει θεός, ἀλλὰ τοῦ γινομένου

🗏

72.sch7

ὑψίστῳ ἀντὶ τοῦ εἰ γινώσκει ὁ κύριος καὶ ἐφορᾷ

🗏

72.sch10

Καὶ ἐπείρασα τοῦ γνῶναι.

🗏

72.sch11

Κόπος ἐστὶ τοῦ γνῶναι τὸν λόγον τὸν περὶ

🗏

72.sch12

λόγον τὸν περὶ προνοίας γνωσόμεθα.

🗏

72.sch15

μὲν ὁ τὴν ἁγίαν γινώσκων τριάδα, καὶ μετ' αὐτὸν

🗏

74.sch2

Καὶ γνόντες τὴν χάριν, φησὶν ὁ

🗏

76.sch5

τὰ κρύφια τοῦ θεοῦ ἐγνωκώς, οὗτος καὶ τὰς μνήμας

🗏

76.sch6

τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε.

🗏

77.sch10

δὲ ἐσθίειν ἐνταῦθα τὸ γινώσκειν σημαίνει · τοῦτο γὰρ ἐσθίει

🗏

77.sch10

γὰρ ἐσθίει νοῦς ὃ γινώσκει καὶ τοῦτο οὐκ ἐσθίει

🗏

77.sch10

οὐκ ἐσθίει ὃ οὐ γινώσκει.

🗏

82.sch1

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι προκαλοῦνται ἀλλήλους οἱ

🗏

87.sch1

ᾅδην εἰς τὸν θάνατον, γνώσῃ πῶς ὁ θάνατος διαφθείρει

🗏

88.sch2

πατρὸς αὐτοῦ. Τὸ δὲ γινώσκεσθαι τὸν Χριστὸν ὑπὸ τοῦ

🗏

88.sch2

Χριστὸν ὑπὸ τοῦ πεφυκότος γινώσκειν αὐτὸν καθέδραν ὀνομάζει ἡ

🗏

88.sch4

γὰρ τῶν γεγονότων θεωρίαν γινώσκει, ὁ δὲ καὶ αὐτὸν

🗏

88.sch20

ποιῶν ἀκαθάρτους τοὺς πεφυκότας γινώσκειν αὐτήν. Ταῦτα δὲ πάντα

🗏

89.sch2

γνῶσιν οὔτε περὶ τὸ γινῶσκον θεωρεῖται ὁ χρόνος · καιρὸς

🗏

94.sch7b

ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν

🗏

102.sch7

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ἄλλο ὀργὴ καὶ

🗏

103.sch17

Ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ἔγνω νῦν τοὺς ἐν οἷς

🗏

104.sch9

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι οἱ ἀδικούμενοι ὑπὸ

🗏

104.sch12

ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι πνευματικὸς ὄντως ὁ

🗏

104.sch24

ἐστι, χρῄζει πρὸς τὸ γνωσθῆναι ζητήσεως.

🗏

105.sch23

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι καὶ τοῦ ἐλεεῖσθαι

🗏

106.sch18

Ὅσον ἐκ τοῦ ῥητοῦ, γινώσκομεν ὅτι οὐ καρποφορεῖ πολλάκις

🗏

107.sch3

ἀλήθειαν αἱ λογικαὶ νεφέλαι γινώσκουσιν αἷς ἐντέλλεται μὴ βρέξαι

🗏

108.sch2

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι τι κακηγορουμένους ἡμᾶς

🗏

113.sch5

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι ὅσα βούλεται ὁ

🗏

113.sch8

δὲ κύριον ὡς ἄνθρωπον γινώσκουσι καὶ οἱ ἄνθρωποι.

🗏

118.sch12b

Ἐπιποθεῖ ὁ Δαυὶδ γνῶναι τὰ δικαιώματα τοῦ θεοῦ

🗏

118.sch40

ὡς δημιουργὸς ἢ ὡς γινωσκόμενος · διὸ καὶ Παῦλος γράφει

🗏

118.sch68

ἡ γνῶσις τοῦ πεφυκότος γινώσκειν · πολλῷ δὲ πλέον ἐστὶν

🗏

118.sch72

τοὺς λόγους τῆς πρακτικῆς ἐγνωκώς, δι' αὐτῶν δὲ σοφίας

🗏

118.sch76

κόσμου τούτου τοῦ αἰσθητοῦ γινώσκων ὁ Δαυὶδ ᾔνει τὸν

🗏

126.sch3b

ὑπνοῦντες οὐδ' αὐτὸ τοῦτο γινώσκομεν ὅτι ὑπνοῦμεν, οὕτω καὶ

🗏

134.sch6

κατέχειν αὑτήν, οὐχ ὡς γινώσκοντες, ἀλλ' ὡς κωλύοντες ἡμᾶς

🗏

136.sch2

Ἔγνων ἐγὼ καὶ δαίμονας ἀναγκάζοντας

🗏

137.sch3

ὑψηλοὺς διὰ τῆς σοφίας γινώσκει. Τούτους γὰρ ἐφορᾶν καὶ

🗏

137.sch3

Τούτους γὰρ ἐφορᾶν καὶ γινώσκειν λέγεται ὁ θεὸς τοὺς

🗏

137.sch3

τούτους μὴ ἐφορᾶν μηδὲ γινώσκειν τοὺς ἐν οἷς οὐ

🗏

138.sch8

λόγοι, δι' οὗ βιβλίου γινώσκεται ὁ θεὸς ὡς δημιουργὸς

🗏

139.sch3

φησίν · Ἔσεσθε ὡς θεοὶ γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν.

🗏

139.sch8

Ἔγνω τῷ προφητικῷ πνεύματι τὰ

🗏

142.sch3

Ὁ γινώσκων τοὺς λόγους τῶν γεγονότων

🗏

142.sch5

ἀκούειν λέγεται νοῦς ὃ γινώσκει καὶ τοῦτο μὴ ἀκούειν

🗏

142.sch5

μὴ ἀκούειν ὃ μὴ γινώσκει. Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ

🗏

143.sch1

νυκτερινῶν φαντασμάτων ἢ ἐνυπνίων γινώσκει τοὺς λόγους, ὧν οἱ

🗏

150.sch1

ἢ νοῦς διδασκαλίαν πνευματικὴν γνῶναι πεπιστευμένος.

🗏

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

γι

γίγας

γίγνομαι

γιγνώσκω

Γιεζῆ