Guide to Evagrius Ponticus

Ep fid

37 Grib

βίον πρὸς τὸ εὐθὲς κυβερνῴημεν καὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως

🗏🗐

37 Garn (+1)

βίον πρὸς τὸ εὐθὲς κυβερνοίημεν, καὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως

🗏🗐

Thoughts

20

τῆς πρώτης πόλεως πνευματικὴν κυβέρνησιν πιστευθῆναι, οὗτος δηλονότι οὐ

🗏🗐

20 PG

τῆς πρώτης πόλεως πνευματικὴν κυβέρνησιν πιστευθῆναι, οὗτος δῆλον, ὅτι

🗏🗐

Sch Ps

106.sch1

περὶ τὴν πίστιν ναυαγεῖ, κυβέρνησιν θείαν κτησάμενος διὰ τῆς

🗏

Sch Prov

266

πίστιν ναυαγοῦντες οὐ μετὰ κυβερνήσεως πολεμοῦσιν τοῖς πνεύμασι τοῖς

🗏

266

ναυάγιον. Εἰ δὲ μετὰ κυβερνήσεως πολεμεῖν δεῖ τοῖς ἀντικειμένοις

🗏

Ep

6.3

ὅλον τὸ σκάφος τῷ κυβερνήτῃ παραχωρήσας, « ἵνα μὴ πεποιθότες

🗏🗐

56.5 (2 vers.)

νηΐ καὶ ἐχούσῃ δαίμονα κυβερνήτην.

🗏🗐

On Masters and Disciples

1

Ἄτεχνος κυβερνήτης ἕτοιμος ναυαγία καὶ ἀνεπιστήμων

🗏🗐

Thoughts

3

ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις τὸν κυβερνήτην νοῦν παιδεύων φησί · «Προσέχετε

🗏🗐

3 PG

ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις, τὸν κυβερνήτην νοῦν παιδεύων, «Προσέχετε, φησὶν

🗏🗐

13 (2 vers.)

νηΐ καὶ ἐχούσῃ δαίμονα κυβερνήτην · διὸ προσεκτέον, ὅση δύναμις

🗏🗐

Vices

2 A1 (+2)

Πορνεία λαιμαργίας κύημα, προμαλακτὴρ καρδίας, πυρώσεως κάμινος

🗏🗐

9

Ὑπερηφανία, κενοδοξίας κύημα, θεοῦ χωρισμός, διαβόλου οἰκισμός

🗏🗐

Eul

22 (2 vers.)

ἐκ τῶν ψυχικῶν τὴν κύησιν ἔχει καθ' ὧν καὶ

🗏🗐

Prak

15

ἀναχώρησις · θυμὸν δὲ καταπαύει κυκώμενον ψαλμῳδία καὶ μακροθυμία καὶ

🗏🗐

Monks

81.1 Gress

Κυκλευτὴς μοναχὸς μελετήσει ῥήσεις ψευδεῖς

🗏🗐

Eul

25

τὸν ἀδελφὸν ἕνα τῶν κυκλευτῶν ὑπάρχειν καὶ ὅτι ἄρτοις

🗏🗐

25 PG

γὰρ ἴσως ὑποβάλλει τῶν κυκλευτῶν ἕνα τὸν ἀδελφὸν ὑπάρχειν

🗏🗐

Eight Thoughts

6.10

Κυκλευτὴς μοναχὸς, φρύγανον ἐρημίας, ὀλίγον

🗏🗐

6.11

οὐ καρποφορεῖ, καὶ μοναχὸς κυκλευτὴς οὐ ποιήσει καρπὸν ἀρετῆς

🗏🗐

KG

1.85 (2 vers.)

Κυκλεύει γὰρ ὁ νοῦς ἐμπαθὴς

🗏🗐

Ad virg.

13.2 Gress

καὶ διηγήματα γραῶν φεῦγε κυκλευουσῶν.

🗏🗐

Ep

43.1

Κυκλεύει γὰρ ὁ νοῦς ἐμπαθὴς

🗏🗐

Thoughts

26

τὰ ὑπ' αὐτῆς διδασκόμενα. Κυκλεύει γὰρ ὁ νοῦς ἐμπαθὴς

🗏🗐

KG

4.82

ἐμπαθοῦς ψυχῆς ἀπὸ τῶν κυκλούντων αὐτὴν δαιμόνων ῥυόμενος

🗏🗐

Thoughts

27

καὶ ὑπὸ θηρίων σαρκοβόρων κυκλοῦνται καὶ ὑπὸ ὄφεων ζώννυνται

🗏🗐

27

ὑπὸ τῶν αὐτῶν αὖθις κυκλοῦνται θηρίων καὶ τὴν κέλλαν

🗏🗐

On Prayer

63 (2 vers.)

αὐτῷ · καὶ ἅπασαν τὴν κυκλοῦσαν αὐτὸν τῶν λογισμῶν ἢ

🗏🗐

Sch Eccl

68

καρδία μου τοῦ γνῶναι». Κυκλοῖ γὰρ τὸ πρᾶγμα καὶ

🗏

Eul

19

λογισμῶν ἀνάσχῃ πολυετή σοι κύκλον ἐν τῷ μονήρει βίῳ

🗏🗐

19 PG

λογισμὸν ἀνάσχῃ πολυετῆ σοι κύκλον ἐν τῷ μονήρει βίῳ

🗏🗐

Thoughts

9 (2 vers.)

ἔτυχε τὸν μακρὸν ἐκεῖνον κύκλον ἐργάζεται, ἀλλὰ τὴν κατάστασιν

🗏🗐

Sch Ps

11.sch3

Ἐπειδὴ ὁ κύκλος τῇ εὐθείᾳ ἐναντίος ἐστὶ

🗏

11.sch3

εὐθύτητα, οἱ δὲ ἀσεβεῖς κύκλῳ περιπατοῦσιν, οἱ εὐσεβεῖς ἄρα

🗏

17.sch7

ἀποκρυφὴν αὐτοῦ καὶ ἔστη κύκλῳ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ αὐτοῦ

🗏

26.sch5

συντρίψας τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν κύκλον αὐτὴν πεποίηκε, σχῆμα γωνίας

🗏

49.sch2

καθαρούς · διὰ γὰρ τοῦτο κύκλῳ αὐτοῦ καταιγὶς σφόδρα · ὅσοι

🗏

Sch Eccl

30

κείμενον · «παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ

🗏

Prak

12

μοναχῷ περὶ ὥραν τετάρτην, κυκλοῖ δὲ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ

🗏🗐

Sch Ps

16.sch5

Τοῦτον κυκλοῦσιν οἱ δαίμονες ὃν ἐκβάλλουσι

🗏

16.sch5

πασῶν τῶν ἀρετῶν ἐκπεσὼν κυκλοῦται ἢ ἀπὸ πολλῶν ἢ

🗏

16.sch5

ἀπὸ μιᾶς ἐκπεσὼν ἀρετῆς κυκλοῦται · ἐὰν δὲ μὴ ἀντακολουθῶσιν

🗏

16.sch5

ἀπὸ μιᾶς ἐκβληθεὶς ἀρετῆς κυκλοῦται, ἀλλ' ὁ ἀπὸ πασῶν

🗏

16.sch5

τῆς ἀντικειμένης ταύτῃ κακίας κυκλοῦται.

🗏

25.sch4

τὸ ἴδιον κέντρον νεύῃ, κυκλοῖ τὸ θυσιαστήριον τοῦ θεοῦ

🗏

25.sch4

καθαίρεται νοῦς, ἣν ὁ κυκλώσας, τουτέστιν ἐγνωκὼς, διηγεῖται πάντα

🗏

26.sch5

Εἰ ὁ κυκλώσας θύει, θυσία δέ ἐστι

🗏

47.sch1

λύτρωσαί με ἀπὸ τῶν κυκλωσάντων με. Ῥίζα δὲ αὐτοῦ

🗏

88.sch5

Οὐχ ὁ Χριστὸς κυκλοῖ τὴν γνῶσιν τὴν τοῦ

🗏

88.sch5

τοῦ πατρὸς, ἀλλ' αὐτὴ κυκλοῖ τὸν Χριστόν. Πολλὴν δὲ

🗏

90.sch2

γνῶσις ἀληθὴς καὶ ὁ κυκλούμενος ὑπ' αὐτῆς οὐ πτοηθήσεται

🗏

117.sch2

οἱ δὲ ὡς θεωρητικὸν ἐκύκλουν αὐτόν. Καὶ τοὺς μὲν

🗏

139.sch5

Κύκλωμα εἶπεν τὸ κυκλῶσαι αὐτὸν τάγμα · κεφαλὴν δὲ

🗏

Sch Eccl

68

καὶ τοῦτό ἐστι τὸ «ἐκύκλωσα ἐγώ, καὶ ἡ καρδία

🗏

68

ὅτι οὐ πάντα ὅσα κυκλοῖ ὁ ἄνθρωπος καὶ γινώσκει

🗏

Disc.

98

νοῦς ἢ πτωματίζεται ἢ κυκλοῦται τόδε τὸ μέλος, καὶ

🗏

Sch Ps

139.sch5

Κύκλωμα εἶπεν τὸ κυκλῶσαι αὐτὸν

🗏

On Prayer

pref.3 (2 vers.)

εἰς ἐνιαυτὸν ὁ χρόνος κυλινδεῖται καὶ καιρὸς ἐπὶ καιρόν

🗏🗐

Vices

9 A2

κατάλυμα, ἀκατάπτωτος ἀκρόπολις, λύσις κυμάτων διαβολικῶν, ὑπέρπτησις τῶν παγίδων

🗏🗐

Thoughts

3 (2 vers.)

ἀνέμων καὶ τῶν ἐπανισταμένων κυμάτων · ἀλλ' ἐνταῦθα προσεκτέον ἀκριβῶς

🗏🗐

4

οἷον τῷ ἤχῳ τῶν κυμάτων ἐπὶ τῶν πλεόντων.

🗏🗐

4 PG

πλεόντων τῷ ἤχῳ τῶν κυμάτων.

🗏🗐

26

μηδὲν διακρινόμενος» μηδὲ ὑπὸ κυμάτων ἀπιστίας βαλλόμενος, «καὶ δοθήσεται

🗏🗐

Eight Thoughts

2.3

Κυμάτων βία χειμάζει πλοῖον ἀνερμάτιστον

🗏🗐

2.13

ἐρημίαν · φεύγει ἡ μὲν κύματα θαλάσσης ἀπειλοῦντα κίνδυνον, ἡ

🗏🗐

2.14

Μορφὴ κεκαλλωπισμένη κύματος χεῖρον βυθίζει · τοῦ μὲν

🗏🗐

3.3

πλοῖον, καὶ ἐν ζάλῃ κυμάτων εὐχερῶς καταδυόμενον · ὥσπερ γὰρ

🗏🗐

3.3

ὑπέραντλος ναῦς ὑφ' ἑκάστου κύματος βασανίζεται, οὕτω πολυκτήμων ταῖς

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.24

καὶ ἀσάλευτος κατακρουομένη ὑπὸ κυμάτων, οὕτω καὶ ὁ τὰς

🗏🗐

Sch Ps

64.sch3b

Ἄνεμος σφοδρὸς ἐξεγείρει κῦμα · δαίμων δὲ πονηρὸς ταράσσει

🗏

65.sch3

ἁλμυρῶν τοῦ βίου τούτου κυμάτων καὶ περιφερομένας παντὶ ἀνέμῳ

🗏

92.sch3

τῶν τοῦ βίου τούτου κυμάτων.

🗏

96.sch1

τῶν τοῦ βίου τούτου κυμάτων περικτυπούμενος.

🗏

106.sch13

Εἰ τὰ κύματά εἰσιν οἱ πειρασμοί, τῶν

🗏

106.sch13

ἐξαμαρτάνειν, καλῶς λέγεται τὰ κύματα ἀναβαίνειν ἕως τῶν οὐρανῶν

🗏

106.sch15

Σιγὴν τῶν κυμάτων τὴν φθορὰν ὠνόμασε τῶν

🗏

Sch Ps

64.sch3c

Ψυχὴ ἀδίκου κυμαίνεται πολλά · καρδία δὲ δικαίου

🗏

Sch Ps

150.sch8

Κύμβαλόν ἐστιν εὔηχον ψυχὴ πρακτικὴ

🗏

150.sch9

Κύμβαλόν ἐστιν ἀλαλαγμοῦ νοῦς καθαρὸς

🗏

Sch Ps

21.sch10

κυνὸς γεννώμενα καὶ αὐτὰ κυνάρια ὀνομάζεται · Οὐ καλὸν γάρ

🗏

21.sch10

τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.

🗏

Skemmata

9 barb gr 51 (+1)

Κυνικός ἐστι νοῦς θεωρητικὸς διὰ

🗏🗐

10 barb gr 51 (+1)

Κυνικός ἐστι νοῦς πρακτικὸς, πάντας

🗏🗐

Sch Ps

77.sch18

Οἱ Ἑβραῖοι λέγουσι κυνόμυιαν θηρία διάφορα καὶ ἀναμεμιγμένα

🗏

104.sch16

Τὴν κυνόμυιαν οἱ Ἑβραῖοι ἑρμηνεύουσιν πλῆθος

🗏

104.sch16

οἱ δὲ Ἕλληνες λέγουσι κυνόμυιαν τὴν τοῦ κυνὸς τοῦ

🗏

Sch Ps

4.sch4

μηδὲ τὸ ἔργον ἐπάγειν κυροῦντα τὴν ὀργήν.

🗏

76.sch15

ἐμφαίνουσαν ἢ ὡς ἐντολὴν κυροῦσαν εἰς πολιτείαν ὀρθὴν ἢ

🗏

Sch Iob

28.68

ὄνομα Λευϊαθὰν κέκληται ὥσπερ κυρίαν ταύτην κεκτημένου προσηγορίαν.

🗏

Sch Ps

88.sch25

τοῦ Χριστοῦ τάχα ὁ κυριακὸς ἄνθρωπός ἐστιν.

🗏

Counsel

13

κυριακή ἐστι σύμβολον ἀρχῆς καὶ

🗏🗐

13

τῆς δικαιοσύνης, ἡμέρα Κυρίου · κυριακή, ἀρχὴν λαμβάνουσα καὶ τέλος

🗏🗐

Sch Ps

9.sch12c

τινος τῶν κατειλεγμένων πειρασμῶν ἐκυρίευσε παντὸς δικαίου ὁ σατανᾶς

🗏

95.sch5

καὶ τοῖς ἄφροσιν ὅτι κυριεύει φρόνησις καὶ τοῖς ψεύσταις

🗏

118.sch60

μὲν κατὰ διάνοιαν ἁμαρτάνοντος κυριεύειν λέγεται ἡ ἀνομία, τοῦ

🗏

118.sch60

τῶν μὲν ὀλίγα ἁμαρτανόντων κυριεύει ἡ ἀνομία, τῶν δὲ

🗏

Prak

pref.2

ψάλλουσι ταῦτα · ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον καὶ φυλάξῃ

🗏🗐

pref.7

ἐπ' αὐτὴν ὡς ἐπὶ Κύριον ἀσφαλής.

🗏🗐

12

τόπῳ τὸ εὐαρεστεῖν τῷ Κυρίῳ προστίθησιν · πανταχοῦ γάρ, φησί

🗏🗐

46

καρδιογνώστης γάρ ἐστιν ὁ Κύριος καὶ οἶδεν ὅτι οὐδὲ

🗏🗐

46

ἵνα μὴ στῶμεν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, μηδὲ

🗏🗐

100

ἱερεῖς ἀγαπητέον μετὰ τὸν Κύριον τοὺς διὰ τῶν ἁγίων

🗏🗐

ep

με Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα

🗏🗐

Gn.

13

χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον .

🗏🗐

33

θεραπεύων ὁ διὰ τὸν Κύριον τοὺς ἀνθρώπους ἰώμενος · ὃ

🗏🗐

38

τὴν κιβωτὸν ὑποδεξάμενος τοῦ Κυρίου, πλούσιος ἐκ πενήτων καὶ

🗏🗐

KG

1.73 (2 vers.)

ὑπάρχει · τὸ δὲ ἔλεος κυρίου ἡ τῶν γεγονότων θεωρία

🗏🗐

1.73 (2 vers.)

ἀλλὰ κρεῖσσον τὸ ἔλεος κυρίου ὑπὲρ ζωάς.

🗏🗐

4.21

τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏🗐

4.21

μετὰ Θεοῦ Λόγον, ἐπιδημήσαντα Κύριον.

🗏🗐

5.30 (2 vers.)

αὔτη δὲ κατὰ τὸν κύριον ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν, τὰ

🗏🗐

6.27

καὶ προσκυνήσει τὸ ὄνομα κυρίου, ἥξει δηλονότι καὶ τὰ

🗏🗐

6.27

φύσις λογικὴ προσκυνήσει ἐνώπιον κυρίου, ἔπειτα δὲ καὶ δοξάσει

🗏🗐

6.46

πρακτικὴ ὑπὸ τῶν ἐντολῶν Κυρίου κινουμένη

🗏🗐

Monks

4.1 Gress

Φόβος κυρίου διατηρήσει ψυχήν,

🗏🗐

17.3 Gress

οὐδὲν τούτων ἀδυνατήσει παρὰ κυρίῳ

🗏🗐

19.1 Gress

Ἐν σκηναῖς ταπεινῶν αὐλισθήσεται κύριος,

🗏🗐

29.1 Gress

Δίκαιοι κληρονομήσουσι κύριον,

🗏🗐

40.1 Gress

Πάσχα κυρίου διάβασις ἀπὸ κακίας,

🗏🗐

42.1 Gress

Πεντηκοστὴ κυρίου ἀνάστασις ἀγάπης,

🗏🗐

47.3 Gress

ὅτι κύριος σκοπεύει σὴν ψυχὴν

🗏🗐

62.3 Gress

ἵνα μὴ κύριος ἐγκαταλίπῃ σὴν ψυχήν,

🗏🗐

69.1 Gress

Φόβος κυρίου γεννᾷ φρόνησιν,

🗏🗐

85.1 Gress

Πραῢν μοναχὸν ἀγαπᾷ ὁ κύριος,

🗏🗐

88.4 Gress

ὁ δὲ κύριος ἐξουδενώσει αὐτόν.

🗏🗐

90.3 Gress

ἵνα μὴ κύριος ὀργισθῇ ἐπὶ ποιήμασι σου

🗏🗐

92.1 Gress

μοναχὸς ὁ φυλάσσων ἐντολὰς κυρίου

🗏🗐

97.4 Gress

καὶ πνεῦμα κυρίου ἐπελεύσεται ἐπί σε.

🗏🗐

104.3 Gress

ὁ γὰρ κύριος γινώσκει σὴν καρδίαν

🗏🗐

106.1 Gress

Ὀφθαλμὸν πονηρὸν ἐκτυφλοῖ κύριος,

🗏🗐

114.1 Gress

Ταράσσοντα ἐκκλησίαν κυρίου ἐξαναλώσει πῦρ,

🗏🗐

116.1 Gress

Τίμα τὸν κύριον καὶ γνώσῃ λόγους ἀσωμάτων

🗏🗐

120.1 Gress

Στῆθος κυρίου γνῶσις θεοῦ,

🗏🗐

121.2 Gress

μέσος δὲ ἀμφοτέρων εἱστήκει κύριος.

🗏🗐

122.2 Gress

ἔλαβε δὲ χάριν παρὰ κυρίου.

🗏🗐

124.5 Gress

ἵνα γένηται κύριος ἐν σῇ ψυχῇ

🗏🗐

126.13 Gress

ἐχθροὶ γὰρ κυρίου ἀπήντησάν μοι

🗏🗐

128.2 Gress

καὶ ποταμὸς κυρίου ὑπὲρ ποταμὸν μέγαν ἐπισκοτοῦντα

🗏🗐

131.1 Gress

Σοφία κυρίου ὑψοῖ καρδίαν,

🗏🗐

137.1 Gress

τοῦ δεδωκότος ὑμῖν ἐν κυρίῳ σαφεῖς παροιμίας,

🗏🗐

Ad virg.

1.1 Gress

Ἀγάπα τὸν κύριον καὶ ἀγαπήσει σε,

🗏🗐

14.3 Gress

ἀκάθαρτος γὰρ παρὰ κυρίῳ πᾶσα παρθένος ποιοῦσα ταῦτα

🗏🗐

16.1 Gress

Ἔναντι κυρίου ταπείνου σεαυτήν,

🗏🗐

18.1 Gress

Πάντα ποίει διὰ τὸν κύριον,

🗏🗐

18.4 Gress

δόξα δὲ κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα

🗏🗐

19.1 Gress

Παρθένον πραεῖαν ἀγαπᾷ ὁ κύριος,

🗏🗐

21.1 Gress

Γόγγυσον παρθένον ἀπολεῖ κύριος,

🗏🗐

25.1 Gress

ἐν νυκτὶ παρακάλει τὸν κύριον,

🗏🗐

33.1 Gress

στόματός σου ἐν ἐκκλησίᾳ κυρίου,

🗏🗐

33.3 Gress

ὁ γὰρ κύριος γινώσκει σὴν καρδίαν,

🗏🗐

49.3 Gress

ὅτι κύριος ἐγκατέλιπεν αὐτάς.

🗏🗐

50.3 Gress

οἶδας, τί βεβούλευται ὁ κύριος

🗏🗐

54.3 Gress

ἄκουε, τέκνον, δογμάτων ἐκκλησίας κυρίου,

🗏🗐

55.1 Gress

Παρθένοι ὀφθαλμοὶ ὄψονται κύριον.

🗏🗐

55.5 Gress

χεῖρες παρθένοι ψηλαφήσουσι κύριον,

🗏🗐

Ep

4.5

τὴν στρατείαν ζητεῖν παρὰ κυρίου διάκρισιν, μηδὲν παραλιμπάνοντα τῶν

🗏🗐

4.5

μεταφέρουσα, ἣν συμβολικῶς ὁ Κύριος ἔν τοῖς εὐαγγελίοις ταμεῖον

🗏🗐

6.4

ἡμέτερον δὲ ἀδελφὸν ἐν κυρίῳ, παρακαλῶ ὑποπιάζειν τὸ σῶμα

🗏🗐

17.2

τὴν ἐντολὴν διὰ τὸν κύριον ποιεῖν καὶ ἱλαρῶς αὐτὴν

🗏🗐

18.2

καλὸν σπέρμα ἔσπειρεν ὁ κύριος ἐν τῷ ἰδίῳ ἀγρῷ

🗏🗐

18.4

τοῦτον ἔχω διὰ τὸν κύριον, ἀλλ’ οὗτος ἐπελθόντος τοῦ

🗏🗐

18.4

τέμνεται τοῦ πρὸς τὸν κύριον μᾶλλον ἡμῶν τὴν ἀρετὴν

🗏🗐

25.6

ὄντως τὸ ζητῆσαι τὸν Κύριον.

🗏🗐

31

εὑρήκαμεν παρὰ σοί; γένοιτο Κύριος ἐν τῇ καρδίᾳ σου

🗏🗐

31

ὡραῖος · φάγοι ἐξ αὐτοῦ Κύριος καὶ αὐλισθῇ ἐν παραδείσῳ

🗏🗐

56.8

παρεκάλει τὸν θεόν · μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυῒδ καὶ πάσης

🗏🗐

56.8

ἐπὶ δώματι, ἀλλὰ μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυὶδ καὶ πάσης

🗏🗐

Ep fid

7 Grib (+2)

Σωμάτων δὲ δημιουργὸν τὸν Κύριον ἡμῶν εἶναι πεπιστεύκαμεν. Διὸ

🗏🗐

10 Grib (+2)

οὐρανὸν μόνος. Καὶ πάλιν Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου προσκυνήσεις

🗏🗐

11 Grib (+2)

δὲ ψευδῶς. Ὡς τὸ Κύριος μόνος ἦγεν αὐτούς, καὶ

🗏🗐

11 Grib (+2)

ἄλση Ἀσταρὼθ καὶ ἐδούλευον Κυρίῳ μόνῳ. Καὶ πάλιν ὁ

🗏🗐

11 Grib (+2)

εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί, ἀλλ' ἡμῖν εἷς

🗏🗐

11 Grib (+2)

τὰ πάντα, καὶ εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, δι' οὗ

🗏🗐

12 Grib (+2)

διὰ τῆς μνήμης τοῦ Κυρίου τὸν Λόγον τὸν δι

🗏🗐

13 Grib (+2)

τοῦ πάθους παραιτεῖται ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς καταγγέλλεσθαι καὶ

🗏🗐

14 Grib

αὐτοθερμότης εἶναι · ὁ δὲ Κύριος ἡμῶν εἴρηκεν · Ἐγώ εἰμι

🗏🗐

21 Grib (+2)

αὐτοῦ καὶ αὐτὸν ὁ Κύριος ἡμῶν ἀπεφήνατο, ἡμέραν μὲν

🗏🗐

22 Grib (+2)

οὐκ ἔστι δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν κατὰ τὴν τῆς

🗏🗐

23 Grib (+1)

Ἔστι δὲ καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ αὐτὸς τὸ

🗏🗐

23 Eras

ἔστι δὲ καὶ ὁ κύριος ἡμῶν καὶ αὐτὸς τὸ

🗏🗐

26 Grib (+2)

καὶ διορθούσθω, καὶ ὁ Κύριος ἀνταποδώσει ὑπὲρ ἡμῶν. Οὐδεὶς

🗏🗐

27 Grib

Σολομῶντος ἐν Παροιμίαις κτίζεται. Κύριος γάρ, φησίν, ἔκτισέ με

🗏🗐

27 Garn

Σολομῶντος ἐν Παροιμίαις κέκτισται. Κύριος γὰρ, φησὶν, ἔκτισέ με

🗏🗐

27 Eras

σολομῶντος, ἐν παροιμΐας κέκτισται. κύριος γάρ φησίν ἔκτισέ με

🗏🗐

28 Grib (+2)

ἡμῖν περιστατικὰ ἰδιοποιεῖται ὁ Κύριος, ἐκ τῆς πρὸς ἡμᾶς

🗏🗐

32 Grib (+2)

οὖν σταθήσεται τὸ Πνεῦμα Κυρίου πεπλήρωκε τὴν οἰκουμένην καὶ

🗏🗐

33 Grib (+2)

ὁ Δαβίδ; Τῷ λόγῳ Κυρίου οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν καὶ

🗏🗐

34 Grib

ὁμολογήσομεν αὐτὸ εἶναι Θεόν. Κυρίῳ γὰρ τῷ Θεῷ σου

🗏🗐

34 Garn (+1)

ὁμολογήσωμεν αὐτὸ εἶναι Θεόν. Κυρίῳ γὰρ τῷ Θεῷ σου

🗏🗐

35 Grib (+2)

Πατρὸς ὀνομάζεται · Δεξιὰ γὰρ Κυρίου ἐποίησε δύναμιν, καὶ ἡ

🗏🗐

35 Grib (+2)

καὶ ἡ δεξιά σου, Κύριε, ἔθραυσεν ἐχθρούς, δάκτυλος δὲ

🗏🗐

37 Grib (+2)

χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον. Εἰς γὰρ κακότεχνον ψυχήν

🗏🗐

Hypotyposis

1 PG

τούτῳ · ὅτι τάδε λέγει Κύριος περὶ τῶν υἱῶν καὶ

🗏🗐

1 PG

φησὶ, μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ

🗏🗐

1 PG

Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ, καὶ τοὺς ἀειθαλεῖς καὶ

🗏🗐

3 PG

τῆς ἡσυχίας. Ἔχεις τὸν Κύριον Ἰησοῦν μεμφόμενόν πως τὴν

🗏🗐

4 PG

τῷ Εὐαγγελίῳ ὑπὸ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μαρτυρουμένην χήραν, διὰ

🗏🗐

4 PG

προνοοῦ. Ἐπίῤῥιψον μᾶλλον ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμνάν σου, καὶ

🗏🗐

4 PG

Ζητεῖτε γὰρ, φησὶν ὁ Κύριος, τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ

🗏🗐

5 PG

ἀγάγωσιν. Ἄφες, φησὶν ὁ Κύριος, τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς

🗏🗐

7 PG

γὰρ οὕτως καὶ ὁ Κύριος ἀπεκάλει λέγων · Μήτηρ μου

🗏🗐

10 PG

ἔστω ὅση δύναμις κατενώπιον Κυρίου. Αὕτη σου τὰς ἀνομίας

🗏🗐

Eul

6 (2 vers.)

μὲν τοῦ χαίρειν ἐν κυρίῳ χαρὰν οἰκείαν ὁ ἀλάστωρ

🗏🗐

18 (2 vers.)

νοῦς περὶ τὰ αἴσχιστα · κύριος γὰρ σοφοῖ τοὺς τοιούτους

🗏🗐

25

ὅσον γάρ, φησὶν ὁ κύριος, ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν

🗏🗐

29 (2 vers.)

καταπίπτουσαν ὑποστηρίξαι · ὑποστηρίζει γὰρ κύριος πάντας τοὺς καταπίπτοντας καὶ

🗏🗐

30 (2 vers.)

μὴ λογίζεσθαι ἐπίρριψον ἐπὶ κύριον τὴν μέριμνάν σου. Ἴσασι

🗏🗐

31 (2 vers.)

ἐπὶ γλώττης βαστάζωμεν ὅτι κύριος κατοικίζει μονοτρόπους ἐν οἴκῳ

🗏🗐

Vices

4 A1 (+2)

σύμψηφος, [ὁδὸς ποιμένων, εὐαγγέλιον κυρίου, ἀναστάσεως κῆρυξ, κάθοδος πνεύματος

🗏🗐

8

σκῶμμα, ὀφθαλμῶν ἀλλοίωμα, [ἄρνησις κυρίου, διαβόλου βέλος, πήξις σώματος

🗏🗐

9

κατόρθωσις νόμου, φιλία πρὸς κύριον, ἀναίρεσις διαβόλου, καταπάτημα κόσμου

🗏🗐

conclusion

συνήσει τὰ ἐλέη τοῦ κυρίου καὶ γνώσεται ὅπως δι'

🗏🗐

Thoughts

1 (2 vers.)

πτώματος πεπονθότα, ὧν ὁ κύριος ἡμῶν κρείττων φανεὶς εἰς

🗏🗐

3 (2 vers.)

δαίμονος. Διὸ καὶ ὁ κύριος ἡμῶν ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις

🗏🗐

5 PG

ἐπαίρειν ὁσίας χεῖρας πρὸς Κύριον.» Τί δὲ οὐ μανθάνομεν

🗏🗐

6

μέριμναν ἡμῶν ἐπὶ τὸν κύριον τοῖς παροῦσιν ἀρκούμενοι καὶ

🗏🗐

6 PG

ἀποθέμενοι λογισμοὺς, ἐπιῤῥίψωμεν ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμναν ἡμῶν τοῖς

🗏🗐

7 (2 vers.)

τοῦτον ἔχω διὰ τὸν κύριον, ἀλλ' οὗτος ἐπελθόντος τοῦ

🗏🗐

7

τέμνεται τοῦ πρὸς τὸν κύριον μᾶλλον ἡμῶν τὴν ἀρετὴν

🗏🗐

7 PG

διατέμνεται, τοῦ πρὸς τὸν Κύριον μᾶλλον ἡμῶν τὴν ἀρετὴν

🗏🗐

10

ἐπανατρέχει, διδασκομένη πρὸς τὸν κύριον λέγειν κατὰ τὸν Δαυὶδ

🗏🗐

10 PG

ἐπανατρέχει διδασκομένη πρὸς τὸν Κύριον λέγειν, κατὰ τὸν Δαβὶδ

🗏🗐

11 (2 vers.)

δαίμονα μάλιστα φυγαδεύων ὁ κύριος ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις προσέταξεν

🗏🗐

13

ἡμῶν, εἴπερ αὐτὸς ὁ κύριος λέγεται διδάσκειν τοὺς πραεῖς

🗏🗐

13 PG

ἡμῶν · εἴπερ αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν λέγεται διδάσκειν τοὺς

🗏🗐

13 PG

μνήμης ἀπεφθέγξατο εἶναι · «Μνήσθητι Κύριε, λέγων, τοῦ Δαβὶδ, καὶ

🗏🗐

17 (2 vers.)

τοῦ αἰῶνος τούτου ὁ κύριος καθάπερ πρόβατά τινα τῷ

🗏🗐

18 (2 vers.)

οἱ μὲν ἐπικαλοῦνται τὸν κύριον, οἱ δὲ φύρονται ἐν

🗏🗐

21 (2 vers.)

ταῖς οἰκονομίαις ταύταις τὸν κύριον καί τινας κατ' ὀλίγον

🗏🗐

23

ἡ ψυχή μου, τὸν κύριον καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας

🗏🗐

23

τὴν ψυχὴν πρὸς τὸν κύριον.

🗏🗐

25

κατὰ διάνοιαν, μὴ τοῦ κυρίου ἐπιτιμῶντος τῷ ἀνέμῳ καὶ

🗏🗐

26

ἀναχωρητῶν γνῶσιν διακρίσεως παρὰ κυρίου λαβεῖν, τὰς ἐν χερσὶ

🗏🗐

27

ἀσεβῶν ἐπερχομένας · ὁ γὰρ κύριος ἔσται ἐπὶ πασῶν ὁδῶν

🗏🗐

28

τῶν γεγονότων ἠρέμα ὑπὸ κυρίου προκύπτοντας καὶ τὴν τοῦ

🗏🗐

28

προκύπτοντας καὶ τὴν τοῦ κυρίου σοφίαν ἀποκαλύπτοντας.

🗏🗐

30

τὴν ἐντολὴν διὰ τὸν κύριον ποιεῖν καὶ ἱλαρῶς αὐτὴν

🗏🗐

31

καλὸν σπέρμα ἔσπειρεν ὁ κύριος ἐν τῷ ἰδίῳ ἀγρῷ

🗏🗐

32

παρῄνεσεν · «Ἐπαίρειν, φησί, πρὸς κύριον ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς

🗏🗐

32

καὶ δοῦναι πτωχοῖς ὁ κύριος ἡμῶν προσέταξεν, ἀλλ’ οὐ

🗏🗐

32

καὶ δίκης · «Δοῦλον γὰρ κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι», ἀλλὰ

🗏🗐

32

καὶ λόγον ὀφείλει τῷ κυρίῳ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως.

🗏🗐

34

ταῦτα θεώμενος πρὸς τὸν κύριον, τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου

🗏🗐

34

μετὰ δακρύων οὐρανόν ἀναβλέψας · «Κύριε» Χριστὲ, «δύναμις τῆς σωτηρίας

🗏🗐

37

τινες τῶν ἀνθρώπων νομίζουσι · κύριος γὰρ μόνος ἐστὶ καρδιογνώστης

🗏🗐

41 (2 vers.)

τὸ δὲ «εἶδον τὸν κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ

🗏🗐

41 (2 vers.)

χωρὶς τοῦ «εἶδον τὸν κύριον» · καὶ τὸ μὲν ῥητὸν

🗏🗐

On Prayer

5

τὴν ἀνομίαν σοῦ τῷ κυρίῳ τῆς παρ' αὐτοῦ ἀφέσεως

🗏🗐

5 PG

τὴν ἀνομίαν σου τῷ Κυρίῳ, παρ' αὐτοῦ ἀφέσεως τεύξῃ

🗏🗐

52 PG

τούτους διὰ τὸν οὐσιώσαντα Κύριον, οὗτος δὲ ἐν τῇ

🗏🗐

79

τουτέστιν ἐναντίων, τολμᾷς τῷ κυρίῳ Σαβαὼθ παρεστάναι.

🗏🗐

79 PG

τοιούτου ὑπάρχων, τοὐναντίον τολμᾷς Κυρίῳ Σαβαὼθ παρεστάναι.

🗏🗐

100 (2 vers.)

οὐκ ἤκουσας τοῦ λέγοντος · Κύριον τὸν θεόν σου φοβηθήσῃ

🗏🗐

102 PG

καὶ σὺ δικαιωθῇς ὑπὸ Κυρίου.

🗏🗐

143

οὐδέπω μεμάθηκας δουλεύειν τῷ κυρίῳ ἐν φόβῳ, καὶ ἀγαλλιᾶσθαι

🗏🗐

143 PG

ὑπάρχει, οὐδέπω μεμάθηκας δουλεύειν Κυρίῳ ἐν φόβῳ, καὶ ἀγαλλιᾶσθαι

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.5

κακὸν, τὸ βδελυκτὸν ἐνώπιον Κυρίου, ᾗ ἀνθίσταται καὶ ὁ

🗏🗐

1.5

Καὶ πάλιν · „Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην

🗏🗐

1.12

τὴν ζωὴν, οἰκήσαντος τοῦ Κυρίου ἐν σοὶ μὴ προσδοκήσῃς

🗏🗐

1.15

ὃς εἰδὼς τὸ Θέλημα Κυρίου καὶ μὴ ποιήσας, καὶ

🗏🗐

1.15

ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μακάριος, ὅτι γενήσεται μέτοχος

🗏🗐

2.5

νοῦς οὐ δυνήσεται τὸν Κυρίον ὡς ἐν ἐσόπτρῳ ἰδεῖν

🗏🗐

2.10

ὑποφέρων θλῖψιν διὰ τὸν Κύριον οὐκ ὄψεται τὸν νυμφῶνα

🗏🗐

2.28

οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ Κυρίου ἐκριζωθήσεται πᾶς ὁ μὴ

🗏🗐

2.34

φωτεινὸν ἔνδυμα Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ὑπὲρ πᾶσαν στολὴν

🗏🗐

2.38

Πᾶσα σοφία φοβεῖσθαι τὸν Κύριον, πᾶσα δὲ παιδεία ἡ

🗏🗐

2.38

ἡ μὴ διδάσκουσα νόμον Κυρίου, μωρία ἐστὶ καὶ ἀφροσύνη

🗏🗐

Sch Ps

4.sch3

ἐρχόμενος εἰς τὴν Αἴγυπτον κύριος ἐπὶ νεφέλης λέγεται καθέζεσθαι

🗏

4.sch6

προσώπου αὐτοῦ · πρόσωπον γὰρ κυρίου ἐστὶν θεωρία πνευματικὴ πάντων

🗏

5.sch3

λαλοῦντας. Εἰ δὲ ἀπόλλυσι κύριος τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος

🗏

5.sch3

τὸν λόγον τοῦτον ἀπόλλυσι κύριος, ἵν' ἀποθέμενοι τὸ εἶναι

🗏

5.sch5

Εἰ τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

5.sch5

κακοῦ, ἐν φόβῳ δὲ κυρίου προσκυνεῖ τὸν ναὸν, ἐκκλίνας

🗏

7.sch7b

σκεῦος ἐκλογῆς ὠνόμασεν ὁ κύριος;

🗏

9.sch3

ὄνομα τῶν ἁμαρτωλῶν ὁ κύριος, ἐξήλειψεν ἄρα τὴν χειρίστην

🗏

9.sch6

ὁ ἄνθρωπος ἐπιγινώσκει τὸν κύριον.

🗏

9.sch8

ποτὲ τὰ ἔθνη τὸν κύριον · ἡ γὰρ λήθη δευτέρα

🗏

9.sch9

ὑπομονὴ ἀπόλλυται · Ὁ γὰρ κύριος τὸ πνεῦμά ἐστιν καὶ

🗏

9.sch9

σὺ εἶ ὑπομονή μου, κύριε. Οὕτω καὶ ἐν Γαλάταις

🗏

9.sch9

φησίν, ἵνα τί ὑπνοῖς, κύριε;

🗏

9.sch11

μὲν δίκαιος εὐλογεῖ τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, ὁ

🗏

9.sch15

ἐπελάθετο τῶν πενήτων ὁ κύριος, ᾔδει τοὺς πένητας ὁ

🗏

9.sch15

ᾔδει τοὺς πένητας ὁ κύριος.

🗏

9.sch20

Δεῖ γὰρ τὸν κύριον βασιλεύειν διὰ τῶν αἰώνων

🗏

9.sch21

Γῆ κυρίου ἡ θεωρία τῶν γεγονότων

🗏

9.sch21

ἐστίν, ἣν καὶ βασιλείαν κυρίου εἶναι φαμέν.

🗏

9.sch22

ἐπακούει τῆς ἐπιθυμίας ὁ κύριος, ὁπηνίκα ἂν τὸ ἐπιθυμητὸν

🗏

10.sch4

Εἰ οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου εἰς τὸν πένητα ἐπιβλέπουσιν

🗏

10.sch4

πένητες ἵνα οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου εἰς ἡμᾶς ἐπιβλέπωσιν. Εἰ

🗏

10.sch4

εἰσὶ πένητες, οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου εἰς τοὺς πλουσίους οὐκ

🗏

12.sch4+

καὶ ψαλμῷ τῷ ὀνόματι κυρίου τοῦ ὑψίστου οὐκ ἔκειτο

🗏

13.sch3

Τῷ γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

13.sch5

ἡμᾶς γὰρ ἐπτώχευσεν ὁ κύριος, πλούσιος ὤν, ἵν' ἡμεῖς

🗏

15.sch1

Ἰὼβ, ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν

🗏

15.sch5

κεφαλήν μου πρὸς τὸν κύριον. Ὁ δὲ κύριος τὸ

🗏

15.sch5

τὸν κύριον. Ὁ δὲ κύριος τὸ πνεῦμά ἐστι, ὡς

🗏

17.sch7

λιμὸς τοῦ ἀκοῦσαι λόγον κυρίου. Εἰ δὲ ὁ θεὸς

🗏

17.sch11

ἔδωκεν γὰρ ἡμῖν ὁ κύριος πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ

🗏

17.sch13

ὁ Δαυὶδ ὠνόμασε λέγων · Κύριε, ἄμωμος ἡ ὁδός σου

🗏

18.sch2

Εἰ ὁ κύριος ἡμῶν ἥλιος τῆς δικαιοσύνης

🗏

18.sch5

ποιῶν · Τῷ γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

19.sch3

Πληροῖ κύριος τὰ αἰτήματα, οὐ τὰ

🗏

21.sch5

κακίᾳ προσέρχονται, ὁ δὲ κύριος ἡμῶν πρὶν ἢ γνῶναι

🗏

21.sch11

Ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινεθήσεται ἡ ψυχή μου

🗏

21.sch17

τὸν σοφὸν Σολομῶντα, φόβος κυρίου καὶ πλοῦτος καὶ δόξα

🗏

23.sch2

εἰς τὸ ὄρος τοῦ κυρίου · οὐκ ἔστη δὲ ἐν

🗏

24.sch3

βούλετο γνῶναι τὰς ὁδοὺς κυρίου, γενέσθω πραΰς · Διδάσκει γὰρ

🗏

24.sch5

θεωρίας τῶν γεγονότων ὁ κύριος χωρεῖ ἐν οἷς χωρεῖ

🗏

24.sch7

ψυχῆς διαπαντὸς ἔχει πρὸς κύριον.

🗏

24.sch9

ἀλλ' ὁ διὰ τὸν κύριον τῇ πρακτικῇ προσγινόμενος.

🗏

25.sch6

Τόπος κυρίου εἰρήνη ψυχῆς · Ἐγενήθη γάρ

🗏

26.sch1

κατέδεται · τὸ γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησεν ταῦτα · ἐνταῦθα γὰρ

🗏

26.sch4

κατὰ τὸν προφήτην ὁ κύριος. Καὶ πάλιν ὁ Παῦλος

🗏

27.sch3

Ἔργα μὲν κυρίου τάχα ἐστὶ τὰ νοητά

🗏

27.sch3

Ἢ τάχα ἔργα μὲν κυρίου εἰσὶν αἱ ἀρεταὶ, ἔργα

🗏

27.sch4

Καθελεῖ κύριος τὰς ἕξεις τὰς μοχθηρὰς

🗏

28.sch3

Φωνὴ μὲν κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων, αὐτὸς

🗏

28.sch3

ὑδάτων, αὐτὸς δὲ ὁ κύριος ἐπὶ ὑδάτων πολλῶν · λογικὰς

🗏

28.sch4

Λιβάνου ὁ πονηρὸς ἐνώπιον κυρίου παντοκράτορος τραχηλιάσας καὶ ἀποῤῥίψας

🗏

28.sch5

Ἡ φωνὴ κυρίου σβέννυσι τὰ πεπυρωμένα βέλη

🗏

28.sch6

ἐρήμῳ · ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου. Ἔρημος δέ ἐστι ψυχὴ

🗏

28.sch7

Ἄνευ φωνῆς κυρίου οὐκ ἂν γένοιτό τις

🗏

29.sch2

μὲν πρακτικοὺς ὑπολαμβάνει ὁ κύριος διὰ τῶν ἀρετῶν, τοὺς

🗏

29.sch4

ἐκ τοῦ λεγομένου θυμοῦ κυρίου ἐξέρχεται ὀργή, οὕτω καὶ

🗏

29.sch6

ἐκ προαιρέσεως προστίθησιν ὁ κύριος δύναμιν.

🗏

30.sch4

ὁ γὰρ κολλώμενος τῷ κυρίῳ νοῦς ἓν γίνεται πνεῦμα

🗏

30.sch14

νʹ ψαλμῷ παρακαλεῖ τὸν κύριον ἵν' οἰκοδομηθῇ τὰ τείχη

🗏

30.sch16

Μακροθυμεῖ μὲν ὁ κύριος ἐπὶ τοῖς ὑπερηφάνοις · τοῖς

🗏

31.sch7

πάντων ἐστὶ τὸ ἐν κυρίῳ καυχᾶσθαι, διότι μηδὲ πάντες

🗏

32.sch1

Εἰ ὁ κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν, οἱ

🗏

32.sch1

οἱ δὲ δίκαιοι ἐν κυρίῳ ἀγαλλιῶσιν, οἱ δίκαιοι ἄρα

🗏

32.sch9

τῶν ἀρχόντων ἀθετοῦνται ὑπὸ κυρίου ὡς ἐναντιούμεναι τῷ θελήματι

🗏

32.sch11

τινα ἀπὸ θανάτου ὁ κύριος, διὰ δὲ γνώσεως τρέφει

🗏

33.sch2

ἐν σοφίᾳ · ὁ γὰρ Κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν.

🗏

33.sch5

ἐπακούει τῶν κραζόντων ὁ κύριος, ἀλλὰ τῶν διὰ τὴν

🗏

33.sch6

Ὁ ἄγγελος τοῦ κυρίου ὅλης παρεμβολῆς λόγον ἐπέχει

🗏

33.sch7

Εἰ γευστός ἐστιν ὁ κύριος, διὰ τῆς πίστεώς ἐστι

🗏

33.sch11

τὴν καρδίαν ἐγγίζει ὁ κύριος, ταύτῃ ἄρα τῇ θυσίᾳ

🗏

33.sch11

οὐκ ἄλλῃ ἐγγίζει ὁ κύριος.

🗏

34.sch3

τὸ εἰπεῖν αὐτῇ τὸν κύριον · σωτηρία σου ἐγώ εἰμι

🗏

34.sch6

ἔγνω, οὐκ ἂν αὐτὸν κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσε.

🗏

34.sch7

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι χωρὶς κυρίου πολεμεῖν τοῖς ἐχθροῖς οὐκ

🗏

34.sch16

τὸ διαπαντὸς μεγαλύνειν τὸν κύριον, ἀνθρώπων δὲ τὸ μὴ

🗏

35.sch1

Τῷ γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

36.sch19

Ὁδὸς κυρίου ψυχὴ καθαρά.

🗏

36.sch20

καιρὸν δοκιμῆς χάριν, ὁ κύριος πρὸς τὸν Ἰώβ · Μή

🗏

36.sch23

ἀπὸ κακοῦ ὁ τοῦ κυρίου φόβος παρέχει · τὸ δὲ

🗏

37.sch1

Παιδεύει ἡμᾶς ὁ κύριος εἰς ἀνάμνησιν ἄγων τῆς

🗏

37.sch12

ἁπλῶς γινομένων διὰ τὸν κύριον.

🗏

37.sch13

τὸ μὴ ἐγκαταλίπῃς με, κύριε · ὁ θεός μου, μὴ

🗏

37.sch13

εἰς τὴν βοήθειάν μου, κύριε τῆς σωτηρίας μου · Ἔχει

🗏

38.sch7

Παιδεύων ἡμᾶς ὁ κύριος ὑπὲρ τῶν ἀνομιῶν ἡμᾶς

🗏

39.sch13

ἀλλ' οἱ ζητοῦντές σε, κύριε. Καὶ γὰρ Ἰούδας ὁ

🗏

44.sch7

τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

44.sch8

μὲν ἡ ἐκκλησία τοῦ κυρίου διάχρυσα ἔχει ἱμάτια, ἐκ

🗏

44.sch11

διὰ πίστεως εὐαρεστησάντων τῷ κυρίῳ ἐγενήθησαν οἱ μαθηταὶ καὶ

🗏

45.sch4

Ἐὰν ἀκούσῃ φωνὴν κυρίου, ψυχὴ λογικὴ σαλεύεται μεταβαίνουσα

🗏

48.sch12

μὲν δίκαιος εὐλογεῖ τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ · ὁ

🗏

49.sch10

τοῖς κατορθοῦσιν ἐξομοιοῦται ὁ κύριος.

🗏

51.sch1

Ὁ καυχώμενος, φησίν, ἐν κυρίῳ καυχάσθω.

🗏

58.sch4

Ἀποκτενεῖ τούτους ὁ κύριος οἷς συγχωρεῖ ἐπὶ πολὺ

🗏

61.sch3

εἶ ἡ ὑπομονή μου, κύριε.

🗏

62.sch2

ὑπάρχει · τὸ δὲ ἔλεος κυρίου ἡ τῶν γεγονότων θεωρία

🗏

62.sch2

ἀλλὰ κρεῖσσον τὸ ἔλεος κυρίου ὑπὲρ ζωάς.

🗏

62.sch3

Εἰ ὁ κολλώμενος τῷ κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστιν, ἐκολλήθη

🗏

62.sch3

δὲ ὁ Δαυὶδ τῷ κυρίῳ, ἓν ἄρα γέγονε πνεῦμα

🗏

63.sch6

δὲ φρόνιμος ἐπὶ τῷ κυρίῳ πέποιθεν.

🗏

63.sch7

Καρδίαν εὐθεῖαν ἐπαινεῖ κύριος · διεστραμμένην δὲ ψυχὴν ἀπώσεται

🗏

64.sch2

Αὐλὴ κυρίου γνῶσις θεοῦ · ὁ δὲ

🗏

64.sch3

Ἐπιτιμᾷ ὁ κύριος τῷ ἀνέμῳ καὶ τῇ

🗏

64.sch5

ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν τὸν κύριον.

🗏

65.sch1

αὐτῷ ἐψεύσατο αὐτὴν. Σημεῖα κυρίου γεννῶσι πίστιν, δυνάμεις δὲ

🗏

67.sch1

Ὁ Μωσῆς φησιν · Ἐξεγέρθητι, κύριε, διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί σου

🗏

67.sch2

πῦρ ὃ ἦλθεν ὁ κύριος βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν

🗏

67.sch22

λιμὸς τοῦ ἀκοῦσαι λόγον κυρίου. Οἶμαι δὲ αὐτὸν νεφέλας

🗏

68.sch20

Γενώμεθα πένητες ἵν' ὁ κύριος ἡμῶν ἐπακούσῃ.

🗏

70.sch4

ἐν ταῖς Βασιλείαις ὅτι κύριος ἀπέστη ἀπὸ Σαοὺλ καὶ

🗏

70.sch4

καὶ πνεῦμα πονηρὸν παρὰ κυρίου ἔπνιγε τὸν Σαούλ.

🗏

72.sch7

τοῦ εἰ γινώσκει ὁ κύριος καὶ ἐφορᾷ τὰ ἀνθρώπινα

🗏

77.sch1

λόγος ἀπό τινος οὐ κυρίου μέν, ἐμφεροῦς δὲ τῷ

🗏

77.sch1

μέν, ἐμφεροῦς δὲ τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὸ ἀληθὲς καὶ

🗏

77.sch1

ἐπὶ τὸ ἀληθὲς καὶ κύριον ἄγων τὸν συνιέντα · ἢ

🗏

77.sch12

μου ὑμεῖς ἐστε ἐν κυρίῳ; Ἔργον γὰρ εἶπεν τὸ

🗏

77.sch16

ἐστιν · Εὐθὴς γάρ ἐστι κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν.

🗏

77.sch32

ἐξ Ἰούδα ἀνατέταλκεν ὁ κύριος ἡμῶν, φησὶν ὁ ἀπόστολος

🗏

82.sch5

νοῦς ἐκζητεῖ τὸ ὄνομα κυρίου.

🗏

83.sch1

Αὐλαὶ κυρίου αἱ θεωρίαι τῶν γεγονότων

🗏

83.sch4

εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ κυρίου, μακαρίζει δὲ τοὺς κατοικοῦντας

🗏

83.sch4

κατοικοῦντας ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου.

🗏

83.sch6b

τὴν μικρὰν μερίδα παρὰ κυρίου ἢ τοὺς θησαυροὺς μετὰ

🗏

83.sch7

ἐλεήμονα καὶ ἀληθινὸν ἀγαπᾷ κύριος · αὕτη δὲ συνήθεια τῆς

🗏

84.sch1

τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ὁ κύριος τὰς ἁμαρτίας ἀφίησιν · διὰ

🗏

84.sch3

Εἰ ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου, σοφία δὲ ἡμῶν ἐστιν

🗏

85.sch4

Αἴρει πρὸς κύριον τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ὁ

🗏

85.sch6

καὶ προσκυνήσει τὸ ὄνομα κυρίου, ἥξει δηλονότι καὶ τὰ

🗏

85.sch6

φύσις λογικὴ προσκυνήσει ἐνώπιον κυρίου, ἔπειτα δὲ καὶ δοξάσει

🗏

86.sch1

Ἀγαπᾷ κύριος καὶ τὸν πρακτικὸν καὶ

🗏

87.sch3

Ἐκείνου μνημονεύει ὁ κύριος τοῦ ἐν ᾧ γίνεται

🗏

88.sch4

μετὰ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

88.sch17

Ὃν γὰρ ἀγαπᾷ κύριος παιδεύει · μαστιγοῖ δὲ πάντα

🗏

88.sch18

κατηρτισμένοι δὲ ἀεὶ ἐν κυρίῳ.

🗏

88.sch20

Ταῦτα δὲ πάντα ὁ κύριος εἰς ἑαυτὸν ἀναδέχεται ἐκ

🗏

88.sch24

τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθὰ κυρίου ἐν γῇ ζώντων.

🗏

89.sch2

δὲ δημιουργός ἐστιν ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

🗏

91.sch4

ὃ ἦλθε βαλεῖν ὁ κύριος ἡμῶν εἰς τὴν γῆν

🗏

91.sch8

τῇ γνώσει τῇ τοῦ κυρίου πολλοὺς ἐν τῷ κόσμῳ

🗏

92.sch4

Οἶκος κυρίου ψυχὴ καθαρὰ · Ἐνοικήσω γάρ

🗏

93.sch5

Ὃν ἀγαπᾷ κύριος παιδεύει, φησὶν ὁ ἀπόστολος

🗏

93.sch5

γενήσεται · τοῦτον γὰρ ἀγαπᾷ κύριος · παιδεία γάρ ἐστιν μετριοπάθεια

🗏

93.sch9

Ἐνταῦθα τὸ ἔλεος τοῦ κυρίου τὴν πρόνοιαν αὐτοῦ σημαίνει

🗏

93.sch13b

Τὴν μὲν κακίαν ἀφανίζει κύριος ὡς δικαιοσύνη, τὴν δὲ

🗏

94.sch2

ὑψηλὸς τὴν διάνοιαν τοῦ κυρίου ἐστίν.

🗏

94.sch2b

ἐν θεωρίᾳ οὗτος τοῦ κυρίου λέγεται εἶναι ὡς μᾶλλον

🗏

94.sch3

Οὗτος προσπίπτει τῷ κυρίῳ ὁ τὴν ἔπαρσιν τῆς

🗏

94.sch6

Ὁδοί εἰσι τοῦ κυρίου αἱ πρακτικαὶ ἀρεταὶ αἱ

🗏

94.sch7

Κατάπαυσις κυρίου γνῶσις αὐτοῦ · ὁ δὲ

🗏

94.sch7b

Κατάπαυσις κυρίου ἡ γνῶσις αὐτοῦ ἥτις

🗏

95.sch2

Εἰ φοβερός ἐστιν ὁ κύριος ἐπὶ πάντας τοὺς θεούς

🗏

95.sch2

οἱ θεοὶ φοβοῦνται τὸν κύριον.

🗏

96.sch3

γινομένη, αἷς πολλάκις ἐντέλλεται κύριος ὀργιζόμενος τοῖς ἀνθρώποις μὴ

🗏

96.sch3

λιμὸς τοῦ ἀκοῦσαι λόγον κυρίου.

🗏

98.sch4

πρὸς τοὺς ἁγίους ὁ κύριος.

🗏

100.sch7

Νῦν πόλιν κυρίου λέγει τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν

🗏

101.sch1

τὰ ὀστᾶ μου ἐροῦσιν · Κύριε, κύριε, τίς ὅμοιός σοι

🗏

101.sch1

ὀστᾶ μου ἐροῦσιν · Κύριε, κύριε, τίς ὅμοιός σοι.

🗏

102.sch11

ἀΐδιος, τὸ δὲ ἔλεος κυρίου ἀΐδιον.

🗏

103.sch1

Ἱμάτιον κυρίου γνῶσις ἀληθής · ὁ δὲ

🗏

104.sch10

τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

105.sch3

τοῦ θεοῦ · Ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινηθήσεται ἡ ψυχή μου

🗏

105.sch3

Ταῦτα γὰρ πάντα ὁ κύριος ἡμῶν κατ' ἐπίνοιαν ὀνομάζεται

🗏

105.sch4

τοῦτο σῴζει ἡμᾶς ὁ κύριος, ἵνα γνῶσιν ἡμῖν τῆς

🗏

105.sch18

τὰ ἔθνη ἃ εἶπεν κύριος.

🗏

105.sch21

Κληρονομία κυρίου ψυχαὶ λογικαί.

🗏

105.sch23

τοῦ ἐλεεῖσθαι ἀξίους ὁ κύριος ἡμᾶς ἀπεργάζεται.

🗏

105.sch25

Ὁ κύριος ἡμῶν ἡ αἴνεσίς ἐστιν

🗏

105.sch25

γε ὁ καυχώμενος, ἐν κυρίῳ καυχάσθω.

🗏

106.sch5

Ὥσπερ ὀφθαλμὸς κυρίου καὶ χεῖρες ὀνομάζονται δυνάμεις

🗏

106.sch5

νοεραί, οὕτω καὶ βουλὴ κυρίου λέγεται φύσις ἁγία ἡ

🗏

106.sch6

Καθὸ φῶς ἐστιν ὁ κύριος ἐξάγει ἡμᾶς ἐκ σκότους

🗏

106.sch10

οὗτος δοξάζει τὰ ἐλέη κυρίου.

🗏

106.sch12

οὗτοι ὁρῶσι τὰ ἔργα κυρίου, τουτέστι τοὺς λόγους τῶν

🗏

106.sch14

καταπίνει κακία · δικαιοσύνη δὲ κυρίου διαφθείρει κακίαν.

🗏

106.sch21

πρόβατα ὅταν καὶ ὁ κύριος γένηται ἡμῶν ποιμήν.

🗏

107.sch5

καὶ ἐλπίζων ἐπὶ τὸν κύριον, ἥτις ἐλπὶς οὐ καταισχύνει

🗏

107.sch6

Χριστοῦ, ᾗ χρησάμενος ὁ κύριος ἐπεδήμησεν τῷ βίῳ τῶν

🗏

108.sch12

ἑαυτὸν ἄξιον τῆς εὐλογίας κυρίῳ δι' ἔργων ἀγαθῶν.

🗏

108.sch18

Τοῦτον εὐλογεῖ κύριος ὃν ἀντικείμενοι καταρῶνται.

🗏

109.sch+1

πατέρων τὸν ἴδιον υἱὸν κύριον ἑαυτοῦ εἶπέν ποτε, ὁ

🗏

109.sch+1

δὲ Δαυὶδ τὸν Χριστὸν κύριον ἑαυτοῦ εἶπεν, οὐκ ἄρα

🗏

110.sch1

Μεγάλα τὰ ἔργα κυρίου διὰ τὴν ἀποκειμένην ἐν

🗏

110.sch2

Ἡμεῖς δὲ πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα.

🗏

110.sch3

τροφὴ τῶν φοβουμένων τὸν κύριον ἡ σοφία ἐστὶν ἡ

🗏

110.sch3

Ἀρχὴ γὰρ σοφίας φόβος κυρίου.

🗏

113.sch8 (2 vers.)

Τὸν μὲν κύριον ὡς κύριον αἱ νοεραὶ

🗏

113.sch8

δυνάμεις ἐπίστανται, τὸν δὲ κύριον ὡς ἄνθρωπον γινώσκουσι καὶ

🗏

114.sch2

ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται. Τοιγαροῦν ὁ ἐλεήμων

🗏

117.sch3

ἐστὶ διηγεῖσθαι τὰ ἔργα κυρίου.

🗏

118.sch2

εἶναι τῶν ὁδῶν τοῦ κυρίου, ἥτις ἐστὶν ὁ Χριστός

🗏

118.sch2

τοῦ θεοῦ λόγου ἐπιδημήσαντα κύριον.

🗏

118.sch5

περὶ κρίσεως λόγους παρὰ κυρίου μεμαθηκώς, τίνος χάριν ὁ

🗏

118.sch5

μὲν τοῦ οὐρανοῦ τῷ κυρίῳ, τὴν δὲ γῆν ἔδωκε

🗏

118.sch5

Ἰσραὴλ μερὶς ἐχρημάτισε τοῦ κυρίου ἠπίστησεν. Καλῶς τοίνυν λέγει

🗏

118.sch6

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὁ κύριος σπόρον ὠνόμασεν ὑπὸ τῶν

🗏

118.sch8

οὗτος λεγέτω καὶ τῷ κυρίῳ τὸ ἀνταπόδος τῷ δούλῳ

🗏

118.sch8

δεῖται. Ἡ γὰρ ἐντολὴ κυρίου τηλαυγής ἐστιν · νόμον δὲ

🗏

118.sch10

οὗτος καὶ ὑπερηφάνοις ἐπιτιμᾷ, κύριος δὲ ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, κύριος

🗏

118.sch10

κύριος δὲ ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, κύριος ἄρα καὶ τοῖς ὑπερηφάνοις

🗏

118.sch17

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὁ κύριος.

🗏

118.sch28

μέτοχος τῶν φοβουμένων τὸν κύριον καὶ αὐτὸς φοβεῖται τὸν

🗏

118.sch28

καὶ αὐτὸς φοβεῖται τὸν κύριον · καὶ ὁ μέτοχος τῶν

🗏

118.sch29

ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ κύριος. Γεῦσις δέ ἐστιν ἡ

🗏

118.sch47

στόματός μου εὐδόκησον δή, κύριε · παραβαίνων δὲ τοῦ νόμου

🗏

118.sch54

δικαιοσύνην, ὡς αὐτὸς ὁ κύριος ἐμαρτύρησεν, παρεδόθη τοῖς ἀδικοῦσιν

🗏

118.sch57

δὲ ὁ φόβος τοῦ κυρίου μισεῖ ἀδικίαν, οὗτος δὲ

🗏

118.sch57

οὗτος οὐ φοβεῖται τὸν κύριον. Ὁ δὲ μὴ φοβούμενος

🗏

118.sch57

δὲ μὴ φοβούμενος τὸν κύριον οὐ μακάριος, εἴπερ μακάριος

🗏

118.sch57

ἐστιν ὁ φοβούμενος τὸν κύριον.

🗏

118.sch76

ὁ Δαυὶδ ᾔνει τὸν κύριον.

🗏

118.sch77

οἱ δὲ ἀγαπῶντες τὸν κύριον οὐ σκανδαλίζονται, οἱ μικροὶ

🗏

118.sch77

μικροὶ οὐκ ἀγαπῶσι τὸν κύριον. Διὸ καὶ ἀγνοοῦσι τοὺς

🗏

118.sch81

Τὸ αἰνεῖν τὸν κύριον τῶν ζώντων ἐστίν · Οἱ

🗏

118.sch81

νεκροὶ οὐκ αἰνέσουσι τὸν κύριον.

🗏

118.sch82

ὡς δικαιοσύνη ἐπιστρέφει ὁ κύριος, ἔπειτα δὲ καὶ ὡς

🗏

119.sch1

γνῶσιν θλιβομένων ἐπακούει ὁ κύριος.

🗏

119.sch3

ἃς ὁ φόβος τοῦ κυρίου κατὰ τὸν Σολομῶντα προστίθησι

🗏

121.sch1

καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον κυρίου, νυνὶ δὲ καὶ πᾶσαι

🗏

123.sch3

μὲν οὗ συνέτριψεν ὁ κύριος τὴν κατ' ἐνέργειαν παγίδα

🗏

124.sch2

τοῦ θεοῦ, οὐκ ἀφήσει κύριος τοὺς δικαίους ἐν ἀγνωσίᾳ

🗏

127.sch1

Εἰ φόβος κυρίου προστίθησιν ἡμέρας, μακάριοι πάντες

🗏

127.sch1

πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον.

🗏

127.sch1b

πορευόμενος ὀρθῶς φοβεῖται τὸν κύριον, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι

🗏

127.sch1b

πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον.

🗏

127.sch1c

Εἰ ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι

🗏

127.sch1c

πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον.

🗏

127.sch1d

Εἰ τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

127.sch1d

πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον.

🗏

129.sch1

ἐκ βαθέων κράζει πρὸς κύριον.

🗏

129.sch3

γνώσεώς σου ὑπέμεινά σε, κύριε.

🗏

131.sch1

Ἐκείνου μνημονεύει ὁ κύριος τοῦ ἐν ᾧ γίνεται

🗏

131.sch1

δὲ πραΰτητος μνημονεύει ὁ κύριος, πολλῆς ἀοργησίας χρεία, ἵνα

🗏

131.sch1

ἵνα τις δέξηται τὸν κύριον. Πραΰτης γάρ ἐστιν ἀταραξία

🗏

131.sch2

Τόπος κυρίου ὁ νοῦς καθαρός.

🗏

132.sch1

οἱ τὸ αὐτὸ ἐν κυρίῳ φρονοῦντες.

🗏

133.sch1

μὲν θεωρητικοὶ ἐν οἴκῳ κυρίου εἰσίν · οἱ δὲ πρακτικοὶ

🗏

134.sch1

θεωρῆσαι τὴν μεγαλειότητα τοῦ κυρίου.

🗏

134.sch2

φησί, τοῦ οὐρανοῦ τῷ κυρίῳ, τὴν δὲ γῆν ἔδωκε

🗏

134.sch6b

αὕτη δὲ κατὰ τὸν κύριον ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν, τὰ

🗏

135.sch3

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὁ κύριος γῆν λέγει τὰς λογικὰς

🗏

135.sch4

ὄντων μνημονεύει ἡμῶν ὁ κύριος, κατὰ τὴν ἐπίνοιαν τῆς

🗏

136.sch3

δύναται εἰπεῖν · ᾌσω τῷ κυρίῳ τῷ εὐεργετήσαντί με. Τῶν

🗏

136.sch3

τὸ λέγειν · ᾌσωμεν τῷ κυρίῳ · ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται · ἵππον

🗏

137.sch2

Ὁδοὶ κυρίου εἰσὶν αἱ ἀρεταὶ αἱ

🗏

137.sch3

Τοὺς μὲν ταπεινοὺς ὁ κύριος διὰ τῶν ἀρετῶν ἐφορᾷ

🗏

138.sch5

τοὺς νεφροὺς κτᾶται ὁ κύριος, λεγέτω τὸ κύριε, ἐναντίον

🗏

138.sch5

ὁ κύριος, λεγέτω τὸ κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ

🗏

138.sch6

αὐτὴν πάσχειν προεῖδεν ὁ κύριος καὶ διὰ τῆς προνοίας

🗏

140.sch2

θεοῦ, εἴγε τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

140.sch4

ὄντες εἷς εἰσιν ἐν κυρίῳ.

🗏

141.sch3

Εἰ ὁ κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν, ἡ

🗏

141.sch3

δὲ τῶν ζώντων ὁ κύριός ἐστιν, ἡ μερὶς ἄρα

🗏

142.sch5

τῆς πιότητος τοῦ οἴκου κυρίου ἐπιλανθάνεται τῆς πενίας καὶ

🗏

143.sch1

Ὁ διδαχθεὶς παρὰ κυρίου τὸν πρὸς τὴν ἀντικειμένην

🗏

143.sch1

κεκινήκαμεν τὸν ὑπὸ τοῦ κυρίου διδασκόμενον πόλεμον παραστῆσαι βουλόμενοι

🗏

144.sch5

κατὰ τὴν προσευχὴν τοῦ κυρίου τὴν λέγουσαν · Δὸς αὐτοῖς

🗏

144.sch6

κηρύσσειν δὲ οὔπω ὁ κύριος ἤρξατο τὴν βασιλείαν οὐρανῶν

🗏

145.sch1

οὕτω καὶ ἐλεημοσύνην ἀγαπᾷ κύριος καὶ κρίσιν, τουτέστι τὸν

🗏

145.sch2

γὰρ τὸν χρυσὸν ὁ κύριος ἔκτισεν καὶ αὐτὸς τὴν

🗏

145.sch2

τοῦτ' ἂν εἴη τό κύριος λύει πεπεδημένους.

🗏

146.sch1

ἀρετή · οὕτω καὶ ὁ κύριος ἐν τοῖς εὐαγγελίοις φησί

🗏

146.sch4

τάχος ποδῶν · Φόβος γὰρ κυρίου προστίθησι γνῶσιν καὶ ἀγαθὴ

🗏

147.sch3

τοῦ σπαρέντος ὑπὸ τοῦ κυρίου ἐν τῷ ἀγρῷ, ὅπερ

🗏

148.sch4

αἰνεῖν λέγεται τὸ ὄνομα κυρίου. Ταῦτα δὲ πάντα τὰ

🗏

149.sch3

ἐστι νοητὸς ὁ φόβος κυρίου ἐκκλίνων ἀπὸ κακίας. Δεσμός

🗏

150.sch10

Εἰ τὸ φῶς τοῦ κυρίου, κατὰ τὸν Σολομῶντα, ἡ

🗏

150.sch10

τὸ φῶς αἰνεσάτω τὸν κύριον.

🗏

Comm par et Prov

28

τὰ παρὰ πάντων ὁ κύριος οὐκ αἰσθήσει χρώμενος · φῶς

🗏

Sch Iob

1.41

τὴν Ἑβραϊκὴν ἐπὶ τοῦ κυρίου παρασημείωσιν ταῦτα λεκτέον · δέκα

🗏

1.41

Ἀδωναῒ λέγεται, ὅ ἐστιν · "κύριος", ἕτερον δὲ Ἰά, ὃ

🗏

1.41

τῷ Ἑλληνικῷ εἰς τὸ "κύριος" μετελήφθη, ἕτερον δέ τι

🗏

1.41

καλεῖται, παρὰ δὲ ἡμῖν "κύριος". τοῦτο δέ φασιν ἐπὶ

🗏

1.41

ἐκτύπωμα σφραγῖδος ἁγίασμα τῷ κυρίῳ, יהוה. τὰ δὲ λοιπὰ ὀνόματά

🗏

2.132

δικαίως κτησάμενος λεγέτω · ὁ κύριος ἔδωκεν.

🗏

7.134

ἐμοῦ". οὐδένα γὰρ ὁ κύριος ἀσεβεῖν διδάσκει.

🗏

Sch Prov

15

κατέδεται · τὸ γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα».

🗏

19

λέγει · «φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα» · καὶ πάλιν · «πρόσχες

🗏

20

πῶς ὁ φόβος τοῦ κυρίου ἀρχὴ σοφίας ἐστὶν καὶ

🗏

20

τὸ δυνηθῆναι συνιέναι φόβον κυρίου. Καὶ προσάξομεν δὲ ταῦτα

🗏

29

τύχωσιν, τὸ τηνικαῦτα ἐροῦσι · «κύριε, τίς ὅμοιός σοι; πάντα

🗏

29

τὰ ὀστᾶ μου ἐροῦσι · κύριε, κύριε, τίς ὅμοιός σοι

🗏

29

ὀστᾶ μου ἐροῦσι · κύριε, κύριε, τίς ὅμοιός σοι;» Ἐπιμελείας

🗏

29

δὲ καὶ ἡ ἐπιθυμητική · «κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ

🗏

34

βαστάσασαν τὸν ζυγὸν τοῦ κυρίου.

🗏

38

Ἄγνοια κυρίου ἐν ψυχαῖς ἀσεβῶν · γνῶσις

🗏

39

Ὥσπερ τοῖς ἀδίκοις ὁ κύριος ὡς δικαιοσύνη ἀντιτάσσεται καὶ

🗏

47

ἀγαπητοῖς αὐτοῦ δίδωσιν ὁ κύριος ὕπνον, οἱ δὲ ἀσεβεῖς

🗏

47

οὐ δίδωσιν ὕπνον ὁ κύριος. Ἐντεῦθεν δὲ ἔστι καὶ

🗏

54

τούτοις τὸ «ἐὰν μὴ κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον» καὶ «φυλάξῃ

🗏

63

Σαμαρεῖτις φρέαρ αὐτὴν ὀνομάζει · «κύριε γάρ, φησίν, οὔτε ἄντλημα

🗏

69

ἐνεγυήσω» λέγων · «φύλαξόν με, κύριε, ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ» καὶ

🗏

113

τέκνα, ἀκούσατέ μου, φόβον κυρίου διδάξω ὑμᾶς.» Εἰ δὲ

🗏

113

Ἢ τάχα φόβον λέγει κυρίου τὴν διδασκαλίαν τὴν περὶ

🗏

113

διδασκαλίαν τὴν περὶ φόβου κυρίου τὴν διδάσκουσαν ἡμᾶς ὅπως

🗏

113

ἐκκλίνειν, εἴγε «τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

118

ταύτην δὲ ἀνατρέψει ὁ κύριος, ἔσονται δηλονότι ποτὲ οἱ

🗏

118

ταύτην τὴν ἀνατροπὴν ὁ κύριος παραδώσει τὴν βασιλείαν τῷ

🗏

121

Κύριε, ἐναντίον σου πᾶσα ἡ

🗏

122

Εἰ «φόβος κυρίου προστίθησιν ἡμέρας», «ἀρχὴ δὲ

🗏

122

ἀρχὴ δὲ σοφίας φόβος κυρίου», αἱ ἡμέραι αὗται μέρη

🗏

158

σκολιὰ καὶ διεστραμμένη ταῦτα κυρίῳ ἀνταποδίδοτε.»

🗏

162

σκολιάζων τοῦ μαθεῖν», ὅτι «κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται», «ἐμπεσεῖται εἰς

🗏

177

φόβος ἢ ὁ τοῦ κυρίου χωρίζων αὐτοὺς τοῦ ὄκνου

🗏

180

Τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου τὴν τοῦ θεοῦ γνῶσιν

🗏

183

Ὥσπερ ὁ κύριος ἡμῶν πάρδαλις ἀπορουμένη λέγεται

🗏

189

καὶ πνεῦμα πονηρὸν παρὰ κυρίου ἔπνιγε τὸν Σαούλ», πνεῦμα

🗏

189

ἔπνιγε τὸν Σαούλ», πνεῦμα κυρίου λέγων τὸν ἄγγελον · «ὁ

🗏

189

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὁ κύριος · «ὁρᾶτε, λέγων, μὴ καταφρονήσητε

🗏

194

ὁ καυχώμενος ὀρθῶς ἐν κυρίῳ καυχᾶται, ὁ δὲ κύριος

🗏

194

κυρίῳ καυχᾶται, ὁ δὲ κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν, ὁ

🗏

195

Ὁ κύριος ἡμῶν πῦρ μὲν καταναλίσκον

🗏

197

δοῦναι τοῖς παισὶ τοῦ κυρίου ἐστίν. Γυναῖκα γὰρ ἐνταῦθα

🗏

202

Εἰ «φόβος κυρίου εἰς ζωὴν ἀνδρί», «φόβος

🗏

202

ζωὴν ἀνδρί», «φόβος δὲ κυρίου παιδεία καὶ σοφία», ζωὴ

🗏

212

πολεμήσω · ἀλλ' ὑπόμεινον τὸν κύριον, ἵνα σοι βοηθήσῃ. Καὶ

🗏

212

σωτηρίαν» καὶ «ἐὰν μὴ κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον καὶ φυλάξῃ

🗏

215

ὀφθαλμὸς ἔργον ἐστὶ τοῦ κυρίου, ἀλλ' ὁ ὁρῶν · καὶ

🗏

215

οὖς ἔργον ἐστὶ τοῦ κυρίου, ἀλλὰ τὸ ἀκοῦον · καὶ

🗏

218

δύναται νοῆσαι τὰς ὁδοὺς κυρίου ὁ ἔτι θνητὸς καὶ

🗏

221

Εἰ τὸ φῶς τοῦ κυρίου ἡ γνῶσις τοῦ κυρίου

🗏

221

κυρίου ἡ γνῶσις τοῦ κυρίου ἐστί, τὸ δὲ φῶς

🗏

221

τὸ δὲ φῶς τοῦ κυρίου ἡ πνοὴ τῶν ἀνθρώπων

🗏

221

ἡ ἄρα γνῶσις τοῦ κυρίου ἡ πνοὴ τῶν ἀνθρώπων

🗏

223

ἁγνὸς ἐκτίσθη παρὰ τοῦ κυρίου ὁ νοῦς.

🗏

228

Σοφία κυρίου ἀναπαύσεται ἐν καρδίᾳ σοφοῦ

🗏

231

καὶ τὸ «ἐν φόβῳ κυρίου ἴσθι ὅλην τὴν ἡμέραν

🗏

232

ἐπὶ τοῦ Παύλου ὁ κύριος «τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά

🗏

236

Καὶ ὁ κύριος τῷ Ἀδάμ φησιν · «ἀκάνθας

🗏

238

διὰ τῆς ἀρετῆς ὁ κύριος καὶ τῆς γνώσεως συντελεῖ

🗏

241

διατηρῶν τὰς ψυχὰς ἡμῶν κύριος αὐτὸς καὶ διὰ τῆς

🗏

243

Ἰὼβ οὐ μισηθεὶς ὑπὸ κυρίου, ἀλλὰ δοκιμῆς ἕνεκεν ἐμπέπτωκεν

🗏

255

Εἰ «τῷ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

262

Τοῖς δὲ μαθηταῖς ὁ κύριός φησι · «κρούετε καὶ ἀνοιγήσεται

🗏

272

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὁ κύριος.

🗏

273

μὴ φοβεῖσθαι αὐτοὺς τὸν κύριον · οἱ δὲ ὄντες ἐν

🗏

273

δὲ ὄντες ἐν φόβῳ κυρίου ὅλην τὴν ἡμέραν ἕξουσιν

🗏

279

δαίμοσιν ὁ ὑπὸ τοῦ κυρίου καθαρθεὶς καὶ ἀπεχόμενος ἀπὸ

🗏

285

Τῷ γὰρ νόμῳ κυρίου «οὐκ ἔστιν προσθεῖναι καὶ

🗏

291

Ὁ μὲν κύριος ἡμῶν ἐν τοῖς εὐαγγελίοις

🗏

297

τῆς πιότητος τοῦ οἴκου κυρίου ἐπιλανθάνεται τῶν ὀδυνῶν.

🗏

299

τὰς κακίας. Οὕτω «δίκαιος κύριος καὶ δικαιοσύνας ἠγάπησεν», ἀντὶ

🗏

299

τοῦ δικαίους · καὶ «φόβος κυρίου μισεῖ ἀδικίαν, ὕβριν τε

🗏

307

ἐνώτιον χρυσοῦν καὶ σοφίαν κυρίου εἰς νοῦν ἀπαθῆ.

🗏

309

ὀστᾶ τὰ πεφυκότα λέγειν · «κύριε, τίς ὅμοιός σοι;»

🗏

323

Οὕτω δὲ καὶ ὁ κύριός φησιν · «οὐ μὴ καταμείνῃ

🗏

338

Ὁ κύριος ἡμῶν ἐστιν ἡ συκῆ

🗏

340

γράφει · «γενεὰ σοφίας φόβος κυρίου καὶ πλοῦτος καὶ δόξα

🗏

347

τὴν ἀνομίαν μου τῷ κυρίῳ καὶ σὺ ἀφῆκας τὴν

🗏

354

αὐτοῦ ὑπέσχετο δώσειν ὁ κύριος τοῦ καθίσαι αὐτοὺς ἐπὶ

🗏

355

τὸν τελώνην ἀπολέσας ὁ κύριος δικαιοσύνην αὐτῷ ἐχαρίσατο.

🗏

358#2

καὶ τοὺς ἐρίφους ὁ κύριος ἵστησιν ἐξ ἀριστερῶν, τὰ

🗏

369

τὴν ἀνομίαν μου τῷ κυρίῳ καὶ σὺ ἀφῆκας τὴν

🗏

370

ὑπάρξει ἡμῖν παρὰ τοῦ κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ

🗏

382

Εἰ «ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου», δικαίως ἡ τυχοῦσα τῆς

🗏

382

ψυχὴ αἰνεῖ τὸν φόβον κυρίου, ὅστις γέγονεν αὐτῇ τῆς

🗏

Sch Eccl

6

καὶ Μωσεῖ προστάσσει ὁ κύριος ἀριθμῆσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ

🗏

8

πᾶς ὁ λέγων μοι · κύριε, κύριε, εἰσελεύσεται, φησίν, εἰς

🗏

8

ὁ λέγων μοι · κύριε, κύριε, εἰσελεύσεται, φησίν, εἰς τὴν

🗏

10

μου» · καὶ ὁ Στέφανος · «κύριε Ἰησοῦ, φησί, δέξαι τὸ

🗏

15

ἔχειν ἡμᾶς εἶπεν ὁ κύριος, ἥτις καλυπτομένη ὑπὸ τῶν

🗏

18

κακίας · «τῷ γὰρ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ

🗏

23

ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως

🗏

29

Ἄνευ κυρίου οὐκ ἄν τις γένοιτο

🗏

29

πνεύματι ζέων · «ὁ γὰρ κύριος τὸ πνεῦμά ἐστιν.»

🗏

30

Δαυὶδ κείμενον · «παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν

🗏

35

Ἰώβ φησι πρὸς τὸν κύριον · «ἐκφοβεῖς με ἐνυπνίοις καὶ

🗏

35

τὸν ἐχθρὸν παρακαλεῖ τὸν κύριον λέγων · «φώτισον τοὺς ὀφθαλμούς

🗏

38

τοῦτον πεπίστευκεν ἀγγέλοις ὁ κύριος, δείκνυσι Μωσῆς λέγων · «ὅτε

🗏

38

ἀγρὸν καὶ αὐτὸς ὁ κύριος ἡμῶν ἐν τοῖς εὐαγγελίοις

🗏

38

ἀγγέλους, ἐπειδὴ τοῦ ὑψηλοῦ κυρίου μετέχουσιν · «ὑψηλὸς γάρ, φησίν

🗏

38

πάντα τὰ ἔθνη ὁ κύριος.»

🗏

47

διαφθερεῖ. Τὸ γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα.» Οὗτος δὲ

🗏

55

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὁ κύριος · «μακάριοι γάρ, φησίν, οἱ

🗏

59

Εἰ «φόβος κυρίου προστίθησιν ἡμέρας», ἐφ' ἡμῖν

🗏

67

προφήτης φησὶ πρὸς τὸν κύριον · «πλὴν κρίματα λαλήσω πρὸς

🗏

Sch Lu

1

πρότερόν γε τὸ, ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου · δι

🗏

4

καὶ εἴδομεν, ἐν πόλει κυρίου τῶν δυνάμεων · οἱ γὰρ

🗏

4

τοῦ παμβασιλέως υἱοῦ θεοῦ, κυρίου ὄντος τῶν, ἵν' οὕτως

🗏

4

παιδεύματα · κατὰ τὰ λόγια κυρίου, τὰ λόγια ἁγνὰ, ἀργύριον

🗏

4

βασιλεὺς μέγας ἐστὶν ὁ κύριος · τῶν δὲ λοιπῶν ἐπουρανίων

🗏

6

ἐξελεύσεται νόμος, καὶ λόγος κυρίου ἐξ Ἱερουσαλὴμ, καὶ διακρινεῖ

🗏

Admonition on the Marks of Serenity

19

καὶ ἐπὶ πάντων, ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ

🗏🗐

Counsel

6

ἐστι πίστις ἀρραγὴς τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς

🗏🗐

10

τὸ ζῶν, ἡ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐλπιζομένη

🗏🗐

11

ἐστὶ τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὸ

🗏🗐

13

καὶ τελειώσεως τῆς τοῦ Κυρίου προνοίας · διὸ καὶ πρώτη

🗏🗐

13

ἡλίου τῆς δικαιοσύνης, ἡμέρα Κυρίου · κυριακή, ἀρχὴν λαμβάνουσα καὶ

🗏🗐

Disc.

27

ἀνθρώπινον μόνον σῶμα τὸν κύριον, ἀεὶ δὲ αὐτὸν εἶναι

🗏

27

κατὰ διάθεσιν εἰληφέναι τὸν κύριον τὴν ἡμετέραν φύσιν «χωρὶς

🗏

54

δι' ἄλλην αἰτίαν, ὁ κύριος τὴν αἰτίαν οἶδε · τὸ

🗏

81

καὶ τρίτον διὰ τὸν κύριον ποιῆσαι αὐτό, τέταρτον ἱλαρῶς

🗏

81

ὅτι μισθὸν ἕξεις παρὰ κυρίου · ταῦτα οἷον ὥσπερ δάκτυλοί

🗏

111

γνώσῃ ὅτι ἀφῆκέ σοι κύριος τὰς ἁμαρτίας σου, ὅταν

🗏

129

τὸν οὖν πατέρα ἢ κύριον ἔχοντα, τὸν πατέρα καὶ

🗏

129

τὸν πατέρα καὶ τὸν κύριον ὑβρίζειν πείθουσι, τὸν δ

🗏

129

τὸν πατέρα καὶ τὸν κύριον τῆς τοῦ θεοῦ γνώσεως

🗏

133

γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου καὶ μὴ ποιήσας δαρήσεται

🗏

181

Πέτρου λέγοντος πρὸς τὸν κύριον καὶ ἀκούοντος τὸ «ἕως

🗏

193

δίκαιος καὶ ὅσιος ὁ κύριος» οὗ κατ' εἰκόνα γεγόναμεν

🗏

196

γυναικός, βοήσωμεν πρὸς τὸν κύριον λέγοντες · ὁ καταξιώσας ἡμᾶς

🗏

204

πρότερόν γε τὸ «ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου», δι

🗏

Sch Ps

148.sch4

δεδήλωκεν θρόνους λέγων καὶ κυριότητας καὶ ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας

🗏

Sch Eccl

52

ἀρχάγγελον ἢ θρόνον ἢ κυριότητα ἢ ῥέψαι πρὸς κακίαν

🗏

Ep fid

16 Grib (+2)

Τὰς γὰρ συγκρίσεις οἶδα κυρίως ἐπὶ τῶν τῆς αὐτῆς

🗏🗐

Sch Ps

76.sch15

τε ἱστορικὸν καὶ τὸ κυρίως λεγόμενον νομοθετικόν, ἅπερ ἂν

🗏

77.sch1

λέξις δι' ἑτέρων τὰ κυρίως δηλούμενα μετ' ἐναργείας παριστάνουσα

🗏

77.sch12

ἐπιθυμίας ἐπιθυμίαν ὠνόμασεν, ὅπερ κυρίως ἂν εἴποι τις τὸ

🗏

Thoughts

12 (2 vers.)

καὶ γράφει πάλιν σπουδαίως · «Κυρώσατε, λέγων τοῖς Κορινθίοις, εἰς

🗏🗐

Prak

pref.9

δῶμεν τὰ ἅγια τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλωμεν τοὺς μαργαρίτας

🗏🗐

23

ἐφάλλεται καταστάσεσι καὶ δίκην κυνὸς καθάπερ νεβρὸν τὴν ψυχὴν

🗏🗐

Thoughts

5 (2 vers.)

τί δὲ τρέφεις τὸν κύνα μηδὲν ἔχειν ἐπαγγελλόμενος; εἰ

🗏🗐

5 (2 vers.)

ἐκ τῶν οἴκων τοὺς κύνας ἐν τῷ καιρῷ τῆς

🗏🗐

13

ὅση δύναμις, τῷ ἡμετέρῳ κυνὶ καὶ διδακτέον τοὺς λύκους

🗏🗐

13 PG

ὅση δύναμις, τῷ ἡμετέρῳ κυνὶ, καὶ διδακτέον αὐτὸν, τοὺς

🗏🗐

Eight Thoughts

2.18

ἀπάθειαν ἐπαγγελλομένῳ. Καὶ γὰρ κύων σαίνει μὲν ἀπολειφθεὶς ὄχλῳ

🗏🗐

3.7

πεπέδηται μερίμναις, καὶ καθάπερ κύων ἁλύσει προσδέδεται, κἂν μεταναστῆναι

🗏🗐

On Prayer

94

ὡς οὐ στήσονται οἱ κύνες, σοῦ ἐμπύρως τῇ βακτηρίᾳ

🗏🗐

94 PG

ὡς οὐ στήσονται οἱ κύνες, σοῦ ἐμπύρως τῇ πρὸς

🗏🗐

Sch Ps

21.sch10

Τὰ ἐκ τούτου τοῦ κυνὸς γεννώμενα καὶ αὐτὰ κυνάρια

🗏

67.sch15

ἡμᾶς πίνειν οἱ ἐχθροὶ, κύνας ἡμᾶς ἀεὶ βουλόμενοι εἶναι

🗏

104.sch16

λέγουσι κυνόμυιαν τὴν τοῦ κυνὸς τοῦ ὑλακτοῦντος μυῖαν.

🗏

118.sch6b

διδόναι τὰ ἅγια τοῖς κυσίν.

🗏

Sch Prov

320

Οὐ δεῖ τοῖς κυσὶ διδόναι τὰ ἅγια οὐδὲ

🗏

324

πρὸς αὐτήν, ὅμοιός ἐστι κυνὶ ἐσθίοντι τὸν ἑαυτοῦ ἔμετον

🗏

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

κυ

κυβερνάω

κυβέρνησις

κυβερνήτης

κύημα

κύησις

κυκάω

κυκλευτής

κυκλεύω

κυκλέω

κύκλος

κυκλόω

κύκλωμα

κυλινδέω

κῦμα

κυμαίνω

κύμβαλον

κυνάριον

κυνικός

κυνόμυια

κυρέω

κυρία

κυριακός

κυριεύω

κύριος

κυριότης

κυρίως

κυρόω

κύων