Guide to Evagrius Ponticus

Eight Thoughts

8.12

εἰς κόνιν ἀναλύῃ, ἄρτι σοβαρὸς, καὶ μετ' ὀλίγον σκώληξ

🗏🗐

Eul

18 (2 vers.)

πνευμάτων τῷ σταυρῷ μὴ σοβοῦντες. Αἴκιζε τοὺς λογισμοὺς ἀσιτίᾳ

🗏🗐

Sch Ps

104.sch17

Ἐκ γὰρ ἀμπέλου Σοδόμων ἦσαν αἱ ἄμπελοι αὐτῶν

🗏

Sch Ps

77.sch20

ὁποῖοι γεγόνασι καὶ τοῖς Σοδομίταις οἱ ἄγγελοι του θεοῦ

🗏

103.sch3

πνεύματα ἐπεφάνησαν · τοῖς δὲ Σοδομίταις ὥσπερ πῦρ φλέγον.

🗏

Sch Eccl

63

καιρῷ αὐτῶν ἀπέθανον οἱ Σοδομῖται καὶ οἱ Γομορρῖται. Καὶ

🗏

Sch Prov

259

οἶνοι οὗτοι ἐκ τῆς σοδομιτικῆς εἰσιν ἀμπέλου.

🗏

Ep fid

27 Grib

Πάλιν διὰ τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος ἐν Παροιμίαις κτίζεται. Κύριος

🗏🗐

27 Garn

Πάλιν διὰ τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος ἐν Παροιμίαις κέκτισται. Κύριος

🗏🗐

27 Eras

πάλιν διὰ τοῦ σοφοῦ σολομῶντος, ἐν παροιμΐας κέκτισται. κύριος

🗏🗐

34 Grib

Λέγει δὲ καὶ ναὸς Σολομῶντος, ἀλλ' ὡς κατασκευάσαντος. Εἰ

🗏🗐

34 Garn (+1)

Λέγεται δὲ καὶ ναὸς Σολομῶντος, ἀλλ' ὡς κατασκευάσαντος. Εἰ

🗏🗐

39 Grib (+2)

καὶ ὁ σοφὸς παρεγγυᾷ Σολομῶν καὶ ποτὲ μὲν ἡμῖν

🗏🗐

Thoughts

1 (2 vers.)

ταπεινοῖ, κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα · καὶ συλλήβδην εἰπεῖν, οὐκ

🗏🗐

27

ταῖς Παροιμίαις ὁ σοφὸς Σολομών · «Ἐὰν γὰρ κάθῃ, φησίν

🗏🗐

32

ἄγουσι κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα. Πλὴν ἴστω πᾶς ὁ

🗏🗐

36

καὶ κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα χρόνον τινὰ ἔξω ῥέμβονται

🗏🗐

36 PG

καὶ, κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα, χρόνον τινὰ ἔξω ῥέμβοντες

🗏🗐

Sch Ps

7.sch10

τῶν χαρίτων κατὰ τὸν Σολομῶντα, ἥτις ἐστὶν ἡ σοφία

🗏

21.sch17

ἐστί, κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα, φόβος κυρίου καὶ πλοῦτος

🗏

25.sch4

παρὰ γωνίαν παρεδρεύειν ὁ Σολομών ἡμᾶς ἐδίδαξεν. Δύναται δὲ

🗏

26.sch5

ἥτις πέφυκε κατὰ τὸν Σολομῶντα ταῖς γωνίαις παρεδρεύειν · καὶ

🗏

30.sch5

ζωὴ κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα ματαιότης ἐστὶ ματαιοτήτων, ὁ

🗏

39.sch8

σκοπόν · καλῶς οὖν ὁ Σολομὼν παρεγγυᾷ μὴ κτᾶσθαι βιβλία

🗏

48.sch10

τῷ μέλλοντι. Καὶ ὁ Σολομὼν δὲ ἐν ταῖς Παροιμίαις

🗏

50.sch6

τὰ τείχη καὶ ὁ Σολομὼν δέ φησιν · Οἱ δὲ

🗏

71.sch1

Εἰς Σαλομὼν

🗏

71.sch1

Εἰς Σαλομὼν τὸν υἱὸν Δαυίδ · Βίβλος

🗏

71.sch1

Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαυίδ. Σαλομὼν γὰρ ἑρμηνεύεται εἰρηνικός · Αὐτὸς

🗏

71.sch6

ἡ βασίλισσα νότου πρὸς Σαλομών. Θαρσεὶς δὲ ἑρμηνεύεται κατάσκοποι

🗏

75.sch5

καλῶς παρεγγυᾷ ὁ σοφὸς Σολομών · Μὴ δῷς ὕπνον, λέγων

🗏

83.sch6b

ἀφοβίας τοὺς παρὰ τῷ Σολομῶνι λεγομένους. Καὶ μετ' ὀλίγον

🗏

118.sch2

ἐν ταῖς Παροιμίαις ὁ Σολομὼν τὴν σοφίαν ἀρχὴν εἶναι

🗏

118.sch6

δ' αὐτὸ καὶ ὁ Σολομὼν ἐν ταῖς Παροιμίαις παραινεῖ

🗏

118.sch13

διὸ καὶ ὁ σοφὸς Σολομῶν παραινεῖ μὴ δοῦναι ὕπνον

🗏

118.sch40

πῶς ἐν ταῖς Παροιμίαις Σολομὼν περὶ τοῦ μύρμηκός φησιν

🗏

118.sch62

ταῖς Παροιμίαις ὁ σοφὸς Σολομὼν λέγων · Ἀπὸ ὕδατος ἀλλοτρίου

🗏

118.sch64

οὐ περπερεύεται · καὶ παρὰ Σολομῶνι · Ἡ κακὴ βουλὴ ἀπέλιπεν

🗏

119.sch3

τοῦ κυρίου κατὰ τὸν Σολομῶντα προστίθησι, τὰς ὑπὸ τοῦ

🗏

127.sch3

Καὶ ὁ Σολομών φησιν · Ἀγαθὸς ἀνὴρ κληρονομήσει

🗏

131.sch5

δὲ καρδίᾳ ἀγαθῇ, φησὶ Σαλομών, ἀναπαύσεται σοφία. Οὐδὲν δὲ

🗏

142.sch5

ἀνομίαις. Καὶ γὰρ ὁ Σολομὼν ἐν ταῖς Παροιμίαις φησί

🗏

146.sch2

αὐτῶν. Καὶ πάλιν ὁ Σολομὼν πολλοὺς λέγει τοὺς τετρωμένους

🗏

150.sch10

τοῦ κυρίου, κατὰ τὸν Σολομῶντα, ἡ πνοὴ τῶν ἀνθρώπων

🗏

Sch Prov

5

λόγον ἐπέχειν ὁ σοφὸς Σολομὼν ἡμᾶς διδάσκει.

🗏

13

οὖν ἔμπροσθέν φησιν ὁ Σολομών · «ὁ δὲ ἐπιχαίρων ἀπολλυμένῳ

🗏

64

ἥντινα ἀνωτέρω διδασκαλίαν ὁ Σολομὼν νεότητος λέγει · «υἱὲ γάρ

🗏

72

τοῦ μύρμηκος ἔοικεν ὁ Σολομὼν τὴν πρακτικὴν ὁδὸν ἡμῖν

🗏

72

περὶ ὧν λέγει ὁ Σολομών · «κηρία μέλιτος λόγοι καλοί

🗏

90

προσεκτέον τί φησιν ὁ Σολομὼν περὶ τῆς κακίας, ὅτι

🗏

150

αὐτὸ τοῦτο καὶ ὁ Σολομών, ὡς οἶμαι, διὰ ταύτης

🗏

182

σου». Καὶ πάλιν ὁ Σολομών φησιν · «ἃ εἶδον οἱ

🗏

240

ἀφ' ἧς ὁ σοφὸς Σολομὼν ἐκβάλλεσθαι τὸν ἄνθρωπον βούλεται

🗏

291

κόσμον ὠνόμασεν · ὁ δὲ Σολομὼν ἀγρὸν νῦν εἴρηκεν τὴν

🗏

304

Πυκνότερον ὁ Σολομὼν φίλου τε μέμνηται καὶ

🗏

315

ψυχήν. Πανταχοῦ δὲ ὁ Σολομὼν γλῶσσαν τὸν νοῦν λέγει

🗏

369

σου.» Καὶ πάλιν ὁ Σολομών φησιν · «ὁ ἐπικαλύπτων ἀσέβειαν

🗏

Sch Eccl

6

καὶ ἐν ταῖς Παροιμίαις Σολομὼν περὶ τῆς κακίας λέγει

🗏

53

γεγονότων ἀγαθὸν λέγει ὁ Σολομὼν εἰ μὴ ἀρετὴν καὶ

🗏

55

καλῶς τὸ πένθος ὁ Σολομὼν τέλος τοῦ ἀνθρώπου φησίν

🗏

Disc.

60

κακῷ λογισμῷ, ὡς λέγει Σολομών · «ἀποπήδησον καὶ μὴ χρονίσῃς

🗏

Prak

73

Ἀνάπαυσις μὲν τῇ σοφίᾳ, κόπος δὲ τῂ φρονήσει

🗏🗐

73

συνέζευκται · οὐκ ἔστι γὰρ σοφίαν κτήσασθαι ἄνευ πολέμου, καὶ

🗏🗐

73

καὶ τὴν ὁδὸν τῆς σοφίας προευτρεπίζουσα.

🗏🗐

89

φρόνησις καὶ σύνεσις καὶ σοφία. ὄταν δὲ ἐν τῷ

🗏🗐

89

τὸν σκοπὸν ἁρμοδίως οἰκονομεῖν · σοφίας δὲ τὸ θεωρεῖν λόγους

🗏🗐

Gn.

44

τούτους γὰρ ὑπὸ τῆς σοφίας μόνης δηλοῦσθαι παραδέδωκεν · ἀνδρείας

🗏🗐

KG

5.65

στρατιώτης φρονήσεως · γνωστικὸς δὲ σοφίας ὑπασπιστής

🗏🗐

5.77 (2 vers.)

ἀρεταὶ δι‘ ὧν εἰσέρχεται σοφία θεοῦ.

🗏🗐

5.84

καθαρὸς τὴν πολυποίκιλον τέως σοφίαν τοῦ Θεοῦ καθιδρυμένην ἔχων

🗏🗐

6.16

ἐστι τῷ λέγοντι τὴν σοφίαν καὶ τὸν σοφὸν δύο

🗏🗐

6.16

δύο σοφοὺς καὶ δύο σοφίας

🗏🗐

6.51

τοῦτο δὲ μόνον τῇ σοφίᾳ ποιοῦται, προτέρα ἂν εἴη

🗏🗐

6.51

πασῶν τῶν ἀρετῶν ἡ σοφία · ταύτην γὰρ καὶ υἱοθεσίας

🗏🗐

Monks

28.2 Gress

καὶ σοφίαν ὑπὲρ πλοῦτον πολύν.

🗏🗐

31.1 Gress

Ἐν καρδίᾳ πραείᾳ ἀναπαύσεται σοφία,

🗏🗐

68.1 Gress

Γνώσει προστίθεται σοφία,

🗏🗐

71.2 Gress

λόγους δὲ δολίους φεύγει σοφία.

🗏🗐

123.1 Gress

Δόγματα δαιμόνων ἐπιγινώσκει σοφία,

🗏🗐

126.8 Gress

φρόνησις καὶ οὐκ ἔστι σοφία ἐν λόγοις αὐτῶν.

🗏🗐

131.1 Gress

Σοφία κυρίου ὑψοῖ καρδίαν,

🗏🗐

Ep

31

γνῶσιν δικαιοσύνης καὶ ἀποκαλύπτων σοφίας μυστήρια · ὁ καρπός σου

🗏🗐

36.3

ἀρετῶν οὕτως πέφυκε τίκτειν σοφίαν ὡς πραΰτης.

🗏🗐

56.7

Ὦ τοῦ θαύματος · τοσαύτην σοφίαν ἀνδρὸς δυσὶν ἐναπέθετο συλλαβαῖς

🗏🗐

Ep fid

4 Grib (+2)

ἀλλ' ἐκ τῆς ἔξωθεν σοφίας παρακρούεσθαι τὴν ἀλήθειαν. Ὁ

🗏🗐

15 Grib (+2)

τοῦ Λόγου καὶ τῆς Σοφίας. Σάρκα γὰρ καὶ αἷμα

🗏🗐

19 Grib (+1)

οὐδὲν λανθάνει τὴν ὄντως Σοφίαν · πάντα γὰρ δι' αὐτῆς

🗏🗐

19 Eras

οὐδὲν ἐλάνθανε τὴν ὄντως σοφίαν. πάντα γὰρ δι' αὐτῆς

🗏🗐

21 Grib (+2)

Δικαιοσύνην μὲν γὰρ καὶ σοφίαν λέγεται εἰδέναι ὁ Θεός

🗏🗐

21 Grib (+1)

ὁ Θεός, αὐτοδικαιοσύνη καὶ σοφία ὑπάρχων, ἀδικίαν δὲ καὶ

🗏🗐

21 Eras

αὐτος καὶ δικαιοσύνη καὶ σοφία ὑπάρχων. ἀδικίαν δὲ καὶ

🗏🗐

26 Grib (+1)

ἐκ τῆς μωρᾶς ὡπλισμένων σοφίας.

🗏🗐

26 Eras

ἐκ τῆς μωρᾶς ὁπλισμένων σοφίας.

🗏🗐

37 Grib (+2)

ψυχήν, φησίν, οὐκ εἰσελεύσεται σοφία, οὐδὲ κατοικήσει ἐν σώματι

🗏🗐

33 Chapters

30

τὴν ἐν τοῖς γεγονόσι σοφίαν.

🗏🗐

Eul

20

δόλιον ψεῦδος. [Ὅπλισαι δὲ σοφίας λόγον ἀληθῆ, ἵν' ἐκπολημήσῃς

🗏🗐

24 (2 vers.)

ἐστιν ὁ φόβος τῆς σοφίας. Ὁ τῶν λογισμῶν τὴν

🗏🗐

Vices

9 A2

θεοπάροχος καὶ ἀληθινὴ φιλία σοφίας. Τούτων ἡ γνῶσις καὶ

🗏🗐

9

ἀγγέλων ὑπογραμμοί, δαιμόνων ἀποβρασμός, σοφίας τεκμήριον, ἀφροσύνης φυγαδευτήριον, φωτισμὸς

🗏🗐

conclusion

ἀπωλείας σύμβολον. Ὁ τοίνυν σοφίας καὶ διακρίσεως ἐκ τῆς

🗏🗐

Thoughts

28

καὶ τὴν τοῦ κυρίου σοφίαν ἀποκαλύπτοντας.

🗏🗐

On Prayer

85

μὲν ψαλμῳδία τῆς ποικίλης σοφίας ἐστίν · ἡ δὲ προσευχὴ

🗏🗐

85 PG

ψαλμῳδία τύπος τῆς ποικίλης σοφίας ἐστὶν, ἡ δὲ προσευχὴ

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.3

ὑετοῦ σταγόνες ἀμέτρητοι, οὕτως σοφία Θεοῦ ἀνεξιχνίαστος.

🗏🗐

2.6

οὐκ ἔστι κτήσασθαι Θεοῦ σοφίαν ἄνευ πολέμου, καὶ οὐκ

🗏🗐

2.34

Κτήσασθε σοφίαν καὶ μὴ ἁργύριον, ποιήσατε

🗏🗐

2.38

Πᾶσα σοφία φοβεῖσθαι τὸν Κύριον, πᾶσα

🗏🗐

Sch Ps

2.sch3

λογικὴν κληρονομοῦσαν αὐτὸν ὡς σοφίαν καὶ γνῶσιν καὶ ἀλήθειαν

🗏

3.sch2

ἂν ἐπιβάλῃ τῇ πολυποικίλῳ σοφίᾳ τῇ τοῦ θεοῦ.

🗏

7.sch10

Σολομῶντα, ἥτις ἐστὶν ἡ σοφία, δίδοται τῇ κορυφῇ.

🗏

21.sch3

πέφυκε γεννᾶσθαι Χριστὸς ὡς σοφία καὶ δικαιοσύνη, καὶ σκώληξ

🗏

21.sch6

Τὰ ὀστᾶ τῆς σοφίας τὰ ἅγια δόγματα τῆς

🗏

21.sch8

καὶ Χριστὸν ἐνδυόμενοι ὡς σοφίαν καὶ ἀλήθειαν καὶ δικαιοσύνην

🗏

21.sch11

ἐν πλούτῳ, ἀλλ' ἐν σοφίᾳ καὶ δικαιοσύνῃ.

🗏

21.sch17

γενεὰ ἔρχεται · Γενεὰ δὲ σοφίας ἐστί, κατὰ τὸν σοφὸν

🗏

24.sch8

καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας αὐτοῦ δεδήλωκεν ὁ θεός

🗏

27.sch1

αὐτῷ τῆς τοῦ θεοῦ σοφίας καὶ μὴ λεγούσης τό

🗏

30.sch1

αὐτὸς γὰρ ἐγενήθη ἡμῖν σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη τε

🗏

32.sch1

Εἰ ὁ κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν, οἱ δὲ δίκαιοι

🗏

32.sch1

οἱ δίκαιοι ἄρα ἐν σοφίᾳ ἀγαλλιῶσιν.

🗏

32.sch12

δικαιοσύνῃ καὶ γνώσει καὶ σοφίᾳ.

🗏

33.sch2

τινὶ ἐπαινεθήσομαι, ἀλλ' ἐν σοφίᾳ · ὁ γὰρ Κύριος ἡμῶν

🗏

33.sch2

ὁ γὰρ Κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν.

🗏

34.sch15

ἐνδύονται, τουτέστι δικαιοσύνην καὶ σοφίαν · οἱ δὲ εἰς τὸν

🗏

36.sch12

γνῶσις πνευματικὴ ὑπὲρ πλῆθος σοφίας ἐθνῶν.

🗏

39.sch8

τοῦ πλήθους ὡς οἶμαι σοφίαν.

🗏

41.sch3

ὡς δὲ ἀρετὴ καὶ σοφία ἐν πάσαις ταῖς ἁγίαις

🗏

41.sch3

ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ σοφία, καὶ ἐν ταῖς ἀντικειμέναις

🗏

43.sch15

σωφροσύνην, ἐγκράτειαν, ταπεινοφροσύνην, γνῶσιν, σοφίαν.

🗏

44.sch2

Τὴν σοφίαν τὴν πνευματικὴν καὶ τὸν

🗏

44.sch2

λόγον τοῦ θεοῦ συγκρίνει σοφίᾳ κοσμικῇ καὶ λόγῳ ἀνθρωπίνῳ

🗏

44.sch8

φύσεως λογικῆς ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ θεοῦ.

🗏

64.sch4

Ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας θεοῦ · καὶ πάλιν · Ἐν

🗏

76.sch10

θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία.

🗏

79.sch2

θεοῦ δύναμις καὶ θεοῦ σοφία.

🗏

84.sch3

Εἰ ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου, σοφία δὲ

🗏

84.sch3

ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου, σοφία δὲ ἡμῶν ἐστιν ὁ

🗏

86.sch2

τίκτεσθαι ἐν τῇ ψυχῇ, σοφίαν δὲ γεννᾶσθαι ἐν τῷ

🗏

86.sch3

γνώσει κατοικοῦσιν ἐν τῇ σοφίᾳ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες

🗏

86.sch3

οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ σοφίᾳ ὡς σοφία εὐφραίνονται ἐπὶ

🗏

86.sch3

ἐν τῇ σοφίᾳ ὡς σοφία εὐφραίνονται ἐπὶ γνώσει.

🗏

88.sch16

κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία οὐδὲ κατοικήσει ἐν σώματι

🗏

93.sch8

Αὐτὸς γὰρ ἡμῖν ἐγενήθη σοφία ἀπὸ θεοῦ, δικαιοσύνη τε

🗏

93.sch13b

τὴν δὲ ἄγνοιαν ὡς σοφία καὶ γνῶσις.

🗏

99.sch1

Πύλαι σοφίας, ἀρεταί · διὰ γὰρ αὐτῶν

🗏

104.sch19

σύμβολά ἐστι τῆς ἔξωθεν σοφίας.

🗏

105.sch3

ψυχή μου, καὶ ἐν σοφίᾳ, καὶ ἐν γνώσει καὶ

🗏

106.sch14

Σοφίαν θεοῦ καταπίνει κακία · δικαιοσύνη

🗏

110.sch1

τὴν ἀποκειμένην ἐν αὐτοῖς σοφίαν ὠνόμασεν.

🗏

110.sch3

φοβουμένων τὸν κύριον ἡ σοφία ἐστὶν ἡ τοῦ θεοῦ

🗏

110.sch3

τοῦ θεοῦ · Ἀρχὴ γὰρ σοφίας φόβος κυρίου.

🗏

110.sch6

δηλονότι τὴν ἀρχὴν τῆς σοφίας.

🗏

111.sch2

Ἡ σοφία τοῦ θεοῦ, καθὸ μὲν

🗏

117.sch2

τοὺς δὲ δευτέρους τῇ σοφίᾳ ἠμύνατο.

🗏

118.sch2

Χριστός, ἐγενήθη γὰρ ἡμῖν σοφία παρὰ θεοῦ, δικαιοσύνη τε

🗏

118.sch2

Παροιμίαις ὁ Σολομὼν τὴν σοφίαν ἀρχὴν εἶναι τῶν ὁδῶν

🗏

118.sch5

φησιν · Ὦ βάθος πλούτου σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ · ὡς

🗏

118.sch6

κρύψῃς παρὰ σεαυτῷ, ὑπακούσεται σοφίας τὸ οὖς σου. Τὰς

🗏

118.sch37

τοὺς ἐκ τῆς ἔξωθεν σοφίας περὶ γνώσεως θεοῦ ἐπαγγελλομένους

🗏

118.sch55

σοφὸς δοῦλός ἐστι τῆς σοφίας καὶ μόνος ὁ δίκαιος

🗏

118.sch69

κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία.

🗏

118.sch72

ἐγνωκώς, δι' αὐτῶν δὲ σοφίας καταξιωθείς.

🗏

118.sch82

ἔπειτα δὲ καὶ ὡς σοφία, εἴπερ πλάνη ἐστὶ ψυχῆς

🗏

119.sch4

κακίαν ἣν σωματικῶς ἡ σοφία μορφοῖ εἰς γυναῖκα.

🗏

122.sch1

κατοικεῖ διὰ τῆς πολυποικίλου σοφίας αὐτοῦ, ἐν δὲ τοῖς

🗏

122.sch1

δικαιοσύνη καὶ γνώσις καὶ σοφία.

🗏

127.sch1c

Εἰ ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου, μακάριοι πάντες

🗏

127.sch2

γυνὴ τοῦ νοῦ ἡ σοφία ἐστίν · Ἐράσθητι γάρ, φησίν

🗏

127.sch2

τοῦ νοῦ · Εἶπον τὴν σοφίαν ἀδελφὴν σὴν εἶναι · ἀδελφὴν

🗏

127.sch2

παντὸς τοῦ βουλομένου τὴν σοφίαν εἶναι διδάσκων.

🗏

128.sch3

πάντες οἱ μισοῦντες τὴν σοφίαν ἢ τὸν σοφόν.

🗏

131.sch4

Περὶ τῆς σοφίας λέγει προφητικῶς ἥτις ἐστὶν

🗏

131.sch5

διότι ὁ θεὸς ἡμῶν σοφία ἐστίν, ἐν δὲ καρδίᾳ

🗏

131.sch5

ἀγαθῇ, φησὶ Σαλομών, ἀναπαύσεται σοφία. Οὐδὲν δὲ τῶν συνεστώτων

🗏

135.sch4

κατὰ τὴν ἐπίνοιαν τῆς σοφίας. Πλὴν τοῦτο ἰστέον ὅτιπερ

🗏

137.sch3

διάνοιαν ὑψηλοὺς διὰ τῆς σοφίας γινώσκει. Τούτους γὰρ ἐφορᾶν

🗏

138.sch3

ἐστιν ἀπέραντος καὶ οὐσιώδης σοφία.

🗏

139.sch9

προσώπῳ σου, σὺν τῇ σοφίᾳ σου τῇ θεωρουμένῃ ἐν

🗏

141.sch3

Εἰ ὁ κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν, ἡ μερὶς δὲ

🗏

141.sch3

ἄρα τῶν ζώντων ἡ σοφία ἐστὶ καθ' ἣν καὶ

🗏

144.sch2

ἀπέραντος · οὐσιώδης γάρ ἐστι σοφία.

🗏

Sch Iob

8.20

τό τε καταληπτὸν τῆς σοφίας αὐτοῦ καὶ τὸ ἀκατάληπτον

🗏

8.20

αὐτοῦ ἔργοις θεωρεῖται ἡ σοφία αὐτοῦ.

🗏

19.82

οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν σοφία, οἱ δὲ ἐπίγειοι · οὐκ

🗏

Sch Prov

3

τοῦ γνῶναι παιδείαν καὶ σοφίαν». Καὶ σοφία μέν ἐστιν

🗏

3

παιδείαν καὶ σοφίαν». Καὶ σοφία μέν ἐστιν γνῶσις σωμάτων

🗏

6

Οἱ κτώμενοι κακίαν ἐξουθενήσουσι σοφίαν καὶ παιδείαν · λόγῳ δέ

🗏

6

ὡς οἶμαι, οὐδεὶς ἐξουθενεῖ σοφίαν καὶ παιδείαν.

🗏

8

κτῆσις τοῦ δικαίου ἐστὶν σοφία καὶ σύνεσις καὶ φρόνησις

🗏

8

φρόνησις · «κτῆσαι γάρ, φησί, σοφίαν καὶ κτῆσαι σύνεσιν» καὶ

🗏

12

ἐξερχομένης ψυχῆς ὑμνεῖται ἡ σοφία · ἐν δὲ τῇ πλατυνομένῃ

🗏

12

μὴ πιόντες ἐπιλάθωνται τῆς σοφίας καὶ ὀρθὰ κρίνειν οὐ

🗏

13

τάχα οὕτως χαίρει ἡ σοφία ὡς ἐχάρη ἐπὶ τῇ

🗏

13

γὰρ τὸν λῃστὴν ἡ σοφία, τοῦ δὲ τὸν τελώνην

🗏

15

θέλειν προσέχειν ταῖς τῆς σοφίας βουλαῖς καὶ μὴ θέλειν

🗏

20

φόβος τοῦ κυρίου ἀρχὴ σοφίας ἐστὶν καὶ πῶς τῆς

🗏

20

πρόξενος. Προϋπάρξαι δὲ δεῖ σοφίαν καὶ σύνεσιν πρὸς τὸ

🗏

20

ταῦτα τοῖς τὴν μὲν σοφίαν καὶ τὴν σύνεσιν ἐξουθενοῦσιν

🗏

28

Μὴ ἐπαρθῇς, φησί, θεοῦ σοφίαν κτησάμενος. Ὅτι δὲ τὴν

🗏

28

τοῦ θεοῦ ἐνταῦθα λέγει σοφίαν καὶ οὐ τὴν ἀνθρωπίνην

🗏

30

Πρὸς μόνην τὴν σοφίαν ἀδυνατοῦσιν οἱ δαίμονες λογισμοὺς

🗏

30

γὰρ νοῦς τοῖς τῆς σοφίας ποιούμενος θεωρήμασιν ἀνεπίδεκτος γίνεται

🗏

31

Νοῦς καθαρὸς ἐγγίζει σοφίᾳ · ὁ δὲ ἀκάθαρτος μακρυνθήσεται

🗏

32

ζωῆς ἡ τοῦ θεοῦ σοφία ἐστίν, δικαίως ἅψασθαι κωλύεται

🗏

32

γὰρ κακότεχνον, φησίν, ψυχὴν σοφία οὐκ εἰσελεύσεται.»

🗏

43

ἐστι τὸ χαρακῶσαι τὴν σοφίαν, αἱ δὲ ἀρεταί εἰσιν

🗏

64

δόγματα ὀρθά, εἴγε «ἡ σοφία ἀνδρὶ τίκτει φρόνησιν». Ἀδελφὴ

🗏

64

εἶπον γάρ, φησίν, τὴν σοφίαν σὴν ἀδελφὴν εἶναι.»

🗏

68

μὲν περὶ τῆς ἔξωθεν σοφίας νομίσουσι λέγεσθαι, πρὸς ἣν

🗏

71

φυσικὴν καὶ ἐναρμόνιον κίνησιν σοφίαν καλεῖ · καὶ γὰρ ὁ

🗏

79

ἐπάγεσθαι, ἥτις ἐστὶν ἡ σοφία γεννῶσα ἡμᾶς κατὰ θεόν

🗏

84

ὑπὸ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν σοφίας.

🗏

88

Ἀδελφὴ ἡμῶν ἡ σοφία ἐστίν, διότι ὁ ποιήσας

🗏

88

πατὴρ καὶ ταύτην πεποίηκεν. Σοφίαν δὲ ἐνταῦθα λέγει οὐ

🗏

99

Τὴν σοφίαν ποτὲ μὲν ἐν ἐξόδοις

🗏

101

Τὴν σοφίαν ἐνταῦθα ὡς γένος ἔλαβε

🗏

101

προτάξας, ἐπάγει · «κρεῖσσον γὰρ σοφία λίθων πολυτελῶν», ὡς τῆς

🗏

101

γνώσεως περιεχομένης ἐν τῇ σοφίᾳ, ἥτις ἐστὶν πρῶτον χάρισμα

🗏

101

τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας». Τὸ δ' αὐτὸ τοῦτο

🗏

105

Χριστοῦ, ὁ δὲ Χριστὸς σοφία ἐστίν, Παῦλος ἄρα ὁ

🗏

105

ἄρα ὁ ἀπόστολος δοῦλος σοφίας ἐστίν. Ὡσαύτως δὲ καὶ

🗏

105

λόγον συνάξομεν, δούλους τῆς σοφίας αὐτοὺς ἀποδείξαντες.

🗏

122

προστίθησιν ἡμέρας», «ἀρχὴ δὲ σοφίας φόβος κυρίου», αἱ ἡμέραι

🗏

122

ἡμέραι αὗται μέρη τῆς σοφίας εἰσὶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου

🗏

135

Οὐκ ἀντιτάσσεται» γὰρ τῇ σοφίᾳ «οὐδὲν πονηρόν», διότι ὅπλον

🗏

146

Γνῶσις σοφίας ὑπὲρ χρυσίον · γνῶσις δὲ

🗏

155

πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ». Εἰ δέ τις βούλοιτο

🗏

161

καὶ ἀκάρδιος γεγονὼς κτήσασθαι σοφίαν ἀδυνατεῖ.

🗏

164

χάριν γεννῶνται» ὑπὸ τῆς σοφίας, ἵνα ἀνθρώπους ὁδηγήσωσιν ἀπὸ

🗏

172

Εἰ οὗτος ἐρωτᾷ περὶ σοφίας ὁ βουλόμενός τι περὶ

🗏

172

ὁ βουλόμενός τι περὶ σοφίας μαθεῖν, οὗτος σιωπᾷ ἀπὸ

🗏

172

μαθεῖν, οὗτος σιωπᾷ ἀπὸ σοφίας ὁ μηθὲν θέλων γνῶναι

🗏

172

μηθὲν θέλων γνῶναι περὶ σοφίας · διὸ καὶ φρονιμώτερος λέγεται

🗏

187

Ὃς εὗρεν» σοφίαν «ἀγαθήν, εὗρεν χάριτας».

🗏

189

Πλοῦτος γνώσεως καὶ σοφίας προστίθησιν ἡμῖν ἀγγέλους πολλούς

🗏

194

ὁ δὲ κύριος ἡμῶν σοφία ἐστίν, ὁ καυχώμενος ἄρα

🗏

194

καυχώμενος ἄρα ὀρθῶς ἐν σοφίᾳ καυχᾶται. Τὸ καύχημα τοίνυν

🗏

194

ἐλεήμονος, ὅπερ ἐστὶν ἡ σοφία καὶ ἡ γνῶσις αὐτοῦ

🗏

197

πατέρων ἐστίν · τὸ δὲ σοφίαν δοῦναι τοῖς παισὶ τοῦ

🗏

197

Γυναῖκα γὰρ ἐνταῦθα τὴν σοφίαν λέγει · «ἐράσθητι γάρ, φησί

🗏

197

ἐράσθητι γάρ, φησί, τῆς σοφίας καὶ τηρήσει σε · τίμησον

🗏

202

δὲ κυρίου παιδεία καὶ σοφία», ζωὴ τοῦ ἀνδρὸς παιδεία

🗏

202

ἀνδρὸς παιδεία ἐστὶ καὶ σοφία. Ἀλλ' ὁ Χριστὸς λέγει

🗏

202

ἄρα ἐστὶν παιδεία καὶ σοφία. Τὸ οὖν «γνῶναι παιδείαν

🗏

202

οὖν «γνῶναι παιδείαν καὶ σοφίαν» γνῶναί ἐστιν τὸν Χριστόν

🗏

210

μὲν τῶν Ἐφεσίων ἐγίνετο, σοφίας αὐτοῖς ἀποκαλύπτων μυστήρια, μήτηρ

🗏

216

ψυχῆς · διὰ δὲ τῆς σοφίας νοητῶν πληρούμεθα ἄρτων.

🗏

227

ὕδασι» · καὶ πάλιν τῆς σοφίας · «στεγναί, φησίν, αἱ διατριβαὶ

🗏

228

Σοφία κυρίου ἀναπαύσεται ἐν καρδίᾳ

🗏

229

Ἡ σοφία ἐστὶν πόλις ὀχυρά, ἐν

🗏

237

πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ ἄρξουσιν τῶν ἀκαθάρτων καὶ

🗏

258

φησί, καὶ σωφροσύνης κτώμεθα σοφίαν καὶ γνῶσιν θεοῦ. Ἀνδρεία

🗏

267

ἀρεταὶ δι' ὧν εἰσέρχεται σοφία θεοῦ.

🗏

287#1

οὐδεὶς τὴν ἐμὴν ἐπιγνώσεται σοφίαν.

🗏

292

Μετὰ γὰρ σοφίας οἰκοδομεῖται οἶκος» · «εἰς δὲ

🗏

292

κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία.»

🗏

300

γὰρ πέφυκεν ἀλλαχοῦ καθέζεσθαι σοφία καὶ γνῶσις καὶ δικαιοσύνη

🗏

307

εἰς ἐνώτιον χρυσοῦν καὶ σοφίαν κυρίου εἰς νοῦν ἀπαθῆ

🗏

333

Νοῦς ἀπαθὴς πολυποικίλῳ τέρπεται σοφίᾳ · νοῦς δὲ ἐμπαθὴς ἐν

🗏

340

δι' ὧν γράφει · «γενεὰ σοφίας φόβος κυρίου καὶ πλοῦτος

🗏

382

Εἰ «ἀρχὴ σοφίας φόβος κυρίου», δικαίως ἡ

🗏

382

δικαίως ἡ τυχοῦσα τῆς σοφίας ψυχὴ αἰνεῖ τὸν φόβον

🗏

Sch Eccl

5

κακά.» Κόσμον δὲ τὴν σοφίαν ἐν ταῖς Παροιμίαις ὠνόμασεν

🗏

5

ἔνθα λέγει · «κόσμος νεανίαις σοφία» · «εἰς κακότεχνον οὖν ψυχὴν

🗏

5

οὖν ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία.» Οὐκ εἶπε δέ · οὐ

🗏

5

βίος ὀρθός, ἐπικοσμεῖ δὲ σοφία θεοῦ. Διεστραμμένος τοιγαροῦν νοῦς

🗏

11

ἀλλ' ὁ Χριστὸς ἡμῶν σοφία ἐστίν—«ἐγεννήθη γὰρ ἡμῖν

🗏

11

ἐστίν—«ἐγεννήθη γὰρ ἡμῖν σοφία ἀπὸ θεοῦ»—, ἡ κεφαλὴ

🗏

11

ἄρα τοῦ σοφοῦ ἡ σοφία ἐστίν, ἐν ᾗ τοὺς

🗏

18

Ἀπὸ τῆς πολυποικίλου σοφίας οὐκ ἔστιν ἀφελεῖν καὶ

🗏

27

πλῆθος θεωρημάτων τῆς μωρανθείσης σοφίας.

🗏

39

τὸν πλοῦτον οὐ γνώσεται σοφίαν θεοῦ οὐδὲ παραβαλεῖ καρδίαν

🗏

43

τῶν λαβόντων μὲν πλοῦτον σοφίας καὶ γνώσεως, οὐ μὴν

🗏

43

κέρδους ἕνεκεν προδεδωκὼς τὴν σοφίαν καὶ τὴν ἀλήθειαν τοῦ

🗏

47

πάσῃ γνώσει καὶ πάσῃ σοφίᾳ ὁ πονηρός ἐστιν, ὅντινα

🗏

60

τι πλέον οἱ τυχόντες σοφίας καὶ ἐξουσιάσαντες αὐτῆς—τοῦτο

🗏

60

Ὅτι πᾶς ὁ κτησάμενος σοφίαν καὶ ἀπολέσας αὐτὴν πρῶτον

🗏

60

αὐτὴν πρῶτον μὲν σκιὰν σοφίας καὶ οὐ σοφίαν ἐκτήσατο

🗏

60

σκιὰν σοφίας καὶ οὐ σοφίαν ἐκτήσατο, ἔπειτα δὲ καὶ

🗏

60

μὴ κτησαμένῳ · ἡ γὰρ σοφία πέφυκεν οὐ λαμβανομένη, ἀλλὰ

🗏

Disc.

19

«Ἡ πολυποίκιλος σοφία» [καὶ] τῶν ὄντων ἐστὶ

🗏

Instr

5 barb gr 51

χρόνος μακρὸς οὐ δίδωσι σοφίαν · καὶ ἔτη πολλὰ οὐ

🗏🗐

13 barb gr 51

ἐχθρούς σου · καὶ ζητῶν σοφίαν, ἐκθλίψεις αὐτοὺς:-

🗏🗐

Monks

119.2 Gress

καὶ ὁ πίνων αὐτὸ σοφισθήσεται ὑπ' αὐτοῦ.

🗏🗐

Sch Prov

30

εἰς τὴν καρδίαν τοῦ σεσοφισμένου μὴ συγχωρούμενοι · ὁ γὰρ

🗏

Eul

24

τῆς κακοτεχνίας τῶν λογισμῶν σοφισθήσῃ · Ἀρχὴ γάρ ἐστιν ὁ

🗏🗐

24 PG

κακοτεχνίας θᾶττον τῶν λογισμῶν σοφισθήσῃ, ἀρχὴ γάρ ἐστιν ὁ

🗏🗐

Prak

89

ψυχῆς οὔσης κατὰ τὸν σοφὸν ἡμῶν διδάσκαλον · ὅταν μὲν

🗏🗐

92

προσῆλθέ τις τῶν τότε σοφῶν καὶ πῶς διακαρτερεῖς, εἶπεν

🗏🗐

KG

1.73

ἡμῖν τοῦ αἰῶνος τούτου σοφοὶ καθυπέσχοντο γνώσεις, ἀλλὰ κρεῖσσον

🗏🗐

5.77

δυναστῶν τὰς ἀρετὰς τῶν σοφῶν λέγει ·

🗏🗐

5.77

Αἱ πύλαι τῶν σοφῶν αἱ πρακτικαί εἰσιν ἀρεταὶ

🗏🗐

5.77

Πύλαι δὲ τῶν σοφῶν αἱ πρακτικαὶ ἀρεταὶ δι

🗏🗐

6.16

τὴν σοφίαν καὶ τὸν σοφὸν δύο σοφοὺς καὶ δύο

🗏🗐

6.16

καὶ τὸν σοφὸν δύο σοφοὺς καὶ δύο σοφίας

🗏🗐

6.22

παριστῶσι τὰ πράγματα οἱ σοφοὶ δηλονότι τοῦ αἰῶνος τούτου

🗏🗐

6.22

ταύτην κατάλληλος, μακρὰν οἱ σοφοὶ γενήσονται τῆς γνώσεως τοῦ

🗏🗐

6.51

καὶ υἱοθεσίας πνεῦμα ὁ σοφὸς ἡμῶν διδάσκαλος εἴρηκεν.

🗏🗐

Monks

1.4 Gress

λόγους δὲ σοφῶν διδάξητε αὐτούς.

🗏🗐

108.1 Gress

Ἀνὴρ σοφὸς ἐρευνήσει λόγους θεοῦ,

🗏🗐

129.2 Gress

ὑπὲρ ὕδωρ Αἰγυπτίων σοφῶν ἀντλούντων ἐκ γῆς.

🗏🗐

Ep

55.1

δὲ προσποιούμενον κατὰ τοὺς σοφοὺς τῶν ἰατρῶν οἳ κρύπτουσι

🗏🗐

Ep fid

10 Grib (+2)

ἔχων ἀθανασίαν, καὶ Μόνῳ σοφῷ Θεῷ, καὶ τὸ Οὐδεὶς

🗏🗐

27 Grib

Πάλιν διὰ τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος ἐν Παροιμίαις κτίζεται

🗏🗐

27 Garn

Πάλιν διὰ τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος ἐν Παροιμίαις κέκτισται

🗏🗐

27 Eras

πάλιν διὰ τοῦ σοφοῦ σολομῶντος, ἐν παροιμΐας κέκτισται

🗏🗐

39 Grib (+2)

τοι αὐτὸ καὶ ὁ σοφὸς παρεγγυᾷ Σολομῶν καὶ ποτὲ

🗏🗐

39 Grib (+2)

ποτὲ δὲ τὸ τῆς σοφῆς μελίττης κηρόπλαστον ὄργανον καὶ

🗏🗐

Eul

24

τὴν ἀπὸ τῆς χάριτος σοφὴν συμβουλίαν καὶ διάκρισιν ἐκδόντα

🗏🗐

24 PG

τὴν ἀπὸ τῆς χάριτος σοφὴν συμβουλίαν διὰ κρίσιν ἐκδόντα

🗏🗐

Thoughts

1 (2 vers.)

ἄνδρα ταπεινοῖ, κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα · καὶ συλλήβδην εἰπεῖν

🗏🗐

5

καὶ τῶν ἔξωθέν τις σοφῶν ἀπεφήνατο εἶναι, οὐκ εἰδὼς

🗏🗐

5 PG

θεοῖς τις τῶν ἔξωθεν σοφῶν ἀπεφήνατο εἶναι, οὐκ εἰδὼς

🗏🗐

27

ἐν ταῖς Παροιμίαις ὁ σοφὸς Σολομών · «Ἐὰν γὰρ κάθῃ

🗏🗐

32

θάνατον» ἄγουσι κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα. Πλὴν ἴστω πᾶς

🗏🗐

36 (2 vers.)

κινοῦνται καὶ κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα χρόνον τινὰ ἔξω

🗏🗐

Eight Thoughts

1.20

ὀφθαλμὸς δὲ ἐγκρατοῦς συνέδρια σοφῶν.

🗏🗐

On Prayer

pref.2 (2 vers.)

τοῦ ἑνὸς, κατὰ τὸν σοφὸν Ἰησοῦν, δέχου πρὸς τῷ

🗏🗐

Sch Ps

4.sch6

αὐτῶν, εἴπερ κατὰ τὴν σοφὴν Θεκωϊτίδα, ὥσπερ ἄγγελος θεοῦ

🗏

21.sch17

σοφίας ἐστί, κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα, φόβος κυρίου καὶ

🗏

29.sch7

εἰ δὲ κατὰ τὴν σοφὴν γυναῖκα τὴν Θεκωϊτίδα οἱ

🗏

30.sch5

ἡ ζωὴ κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα ματαιότης ἐστὶ ματαιοτήτων

🗏

48.sch5

Ὀψόμεθα τοὺς σοφοὺς τοῦ κόσμου τούτου ἐν

🗏

59.sch2b

[Γαλαὰδ μετοικία σοφοῦ μαρτυρίας · Μανασσῆς ἐπιλογισμὸς ἐκλήθη

🗏

62.sch2

ἡμῖν τοῦ αἰῶνος τούτου σοφοί καθυπέσχοντο γνώσεις, ἀλλὰ κρεῖσσον

🗏

75.sch5

Διὸ καλῶς παρεγγυᾷ ὁ σοφὸς Σολομών · Μὴ δῷς ὕπνον

🗏

83.sch6b

γνώσεως τῆς τῶν ἔξωθεν σοφῶν καὶ τῆς τοῦ θεοῦ

🗏

107.sch4b

[Γαλαὰδ μετοικία μαρτυρίας, σοφοῦ μαρτυρίας · Μανασσῆς ἐπιλογισμὸς ἐκλήθη

🗏

118.sch13

ζωῆς · διὸ καὶ ὁ σοφὸς Σολομῶν παραινεῖ μὴ δοῦναι

🗏

118.sch55

Μόνος ὁ σοφὸς δοῦλός ἐστι τῆς σοφίας

🗏

118.sch62

ἐν ταῖς Παροιμίαις ὁ σοφὸς Σολομὼν λέγων · Ἀπὸ ὕδατος

🗏

127.sch2

κτήσῃ ἀπ' αὐτῆς λόγους σοφοὺς καὶ δόγματα ὀρθά. Λέγει

🗏

128.sch3

τὴν σοφίαν ἢ τὸν σοφόν.

🗏

138.sch8

θεὸς ὡς δημιουργὸς καὶ σοφὸς καὶ προνοητὴς καὶ κριτής

🗏

138.sch8

ὄντος εἰς τὸ εἶναι · σοφὸς δὲ διὰ τοὺς ἀποκειμένους

🗏

Comm par et Prov

25

ἰδίας ἕξεως λόγοι προσφερόμενοι σοφοί.

🗏

26

Χείλη σοφὰ οἱ ὀρθοὶ λογισμοί.

🗏

Sch Prov

5

αὐτὰς λόγον ἐπέχειν ὁ σοφὸς Σολομὼν ἡμᾶς διδάσκει.

🗏

12

δυναστῶν τὰς ἀρετὰς τῶν σοφῶν λέγει · «ἀνοίξατε γάρ μοι

🗏

40

Γνῶσιν σοφοὶ κληρονομήσουσιν · οἱ δὲ ἀσεβεῖς

🗏

71

καλεῖ · καὶ γὰρ ὁ σοφώτερος σοφοῦ σοφώτερος λέγεται. Πῶς

🗏

71 (2 vers.)

καὶ γὰρ ὁ σοφώτερος σοφοῦ σοφώτερος λέγεται. Πῶς δὲ

🗏

72

καθαροὶ καὶ ἀκάθαρτοι καὶ σοφοὶ καὶ ἀνόητοι πρὸς τὴν

🗏

228

κυρίου ἀναπαύσεται ἐν καρδίᾳ σοφοῦ · ἄφρονες δὲ ἄνδρες διαφθεροῦσιν

🗏

229

ὀχυρά, ἐν ᾗ οἱ σοφοὶ κατοικοῦσι «λογισμοὺς καθαιροῦντες καὶ

🗏

240

εἶπεν, ἀφ' ἧς ὁ σοφὸς Σολομὼν ἐκβάλλεσθαι τὸν ἄνθρωπον

🗏

267

Αἱ πύλαι τῶν σοφῶν αἱ πρακτικαί εἰσιν ἀρεταὶ

🗏

345

ἀσεβῶν κακία, ἄνδρες δὲ σοφοὶ ἀπολέσουσιν αὐτόν, δηλονότι κακίαν

🗏

345

ἀπολλύουσιν οἱ δίκαιοι καὶ σοφοί, διὰ τῆς πνευματικῆς διδασκαλίας

🗏

Sch Eccl

11

ἀνὴρ δὲ καὶ ὁ σοφός, κεφαλὴ τοῦ σοφοῦ ὁ

🗏

11

ὁ σοφός, κεφαλὴ τοῦ σοφοῦ ὁ Χριστός · ἀλλ' ὁ

🗏

11

ἡ κεφαλὴ ἄρα τοῦ σοφοῦ ἡ σοφία ἐστίν, ἐν

🗏

11

ἔχει τῆς διανοίας ὁ σοφὸς θεωρῶν ἐν αὐτῇ τοὺς

🗏

31

πληρούμενος γνώσεως ἢ νοῦς σοφὸς ἄγγελον θεοῦ παρεπόμενον ἔχων

🗏

56

τοιαύτης εὐφροσύνης, ἐπιτίμησιν δὲ σοφοῦ τῶν τοιούτων ᾀσμάτων · ματαιότητα

🗏

56

συκοφαντίαν, εὐκόλως ἀπατῶσαν καρδίαν σοφοῦ καὶ διαλύουσαν τὴν ἐν

🗏

59

τῆς γνώσεως δίδοσθαι οὐ σοφῶν · οὐδὲ γὰρ εἴ τι

🗏

59

οὐχ οἱ πολυχρόνιοί εἰσι σοφοὶ οὐδ' οἱ γέροντες οἴδασι

🗏

Disc.

110

καὶ ἐπὶ δικαίου καὶ σοφοῦ καὶ τὰ ἑξῆς.

🗏

Instr

4 barb gr 51

Οὐκ ἀρέσει ἄφρονι τέκνα σοφῶν · καὶ ἀσύνετος ἀθετήσει αὐτά

🗏🗐

6 barb gr 51

κτήσῃ ἀγάπην, συνήσεις λόγους σοφῶν · καὶ ζητήσης εἰρήνην · καὶ

🗏🗐

Eul

18 (2 vers.)

τὰ αἴσχιστα · κύριος γὰρ σοφοῖ τοὺς τοιούτους τυφλούς, διορατικὸς

🗏🗐

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

σο

σοβαρός

σοβέω

Σόδομα

Σοδομίτης

σοδομιτικός

Σολομών

σοφία

σοφίζομαι

σοφίζω

σοφός

σοφόω