Guide to Evagrius Ponticus

Eul

30

αὐτὸν παραγινόμενον ἡμέρᾳ κατ' ὄναρ τοῦτον ἐσοπτρίζειν, ἵνα ὡς

🗏🗐

30 PG

ἴδωσιν αὐτὸν παραγενόμενον ἡμέρᾳ κατόναρ τοῦτον ἐσοπτρίζειν, ἵνα ὡς

🗏🗐

Ep fid

18 Grib (+1)

καὶ τὴν φάτνην αὐτῷ ὀνειδίσει ὁ αἱρετικός, δι' ἧς

🗏🗐

18 Eras

καὶ τὴν φάτνην αὐτῷ ὀνειδίσεις αἱρετικός δι' ἧς ἄλλος

🗏🗐

Eul

1

τῇ ἐρήμῳ». Καὶ γὰρ ὀνειδίζοντες θλίβουσιν καὶ τραπῆναι κολακεύουσιν

🗏🗐

1 PG

τῇ ἐρήμῳ ·» καὶ γὰρ ὀνειδίζοντες θλίβουσι, καὶ τραπῆναι κολακεύουσιν

🗏🗐

11 (2 vers.)

ὅτι δι' ὧν σε ὀνειδίζουσι, δι' αὐτῶν ὁ στέφανος

🗏🗐

11 (2 vers.)

ἀποτάσσῃ δι' ὧν ἄθλων ὀνειδίζῃ. Μὴ οὖν τῇ πάλῃ

🗏🗐

25 (2 vers.)

τὸν πτερνισμὸν διαφύγῃς. Φεῦγε ὀνειδίσαι ἀδελφοῦ σου πταῖσμα, ἵνα

🗏🗐

Thoughts

26

πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος, αἰτείτω δὲ μηδὲν διακρινόμενος

🗏🗐

Sch Ps

68.sch11

ὁ διεληλυθὼς τοὺς οὐρανοὺς ὀνειδιζόμενος ὑπὸ τῶν ἐναντίων πνευμάτων

🗏

Sch Prov

303

σωτὴρ ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὀνειδίζει ταῖς πόλεσιν, «ἐν αἷς

🗏

Sch Eccl

35

ἐστι τὸ «ἀπὸ φωνῆς ὀνειδίζοντος καὶ καταλαλοῦντος». Δυνατὸν δὲ

🗏

Sch Ps

14.sch3

Ὁ ἀνεπιλήπτως βιοὺς ὀνειδισμὸν οὐ λαμβάνει ἐπὶ τοὺς

🗏

Disc.

197

τὴν ταπεινοφροσύνην, ἐν τοῖς ὀνειδισμοῖς εἰς τὴν κατὰ θεὸν

🗏

Eul

14

αἰσχρῶν τὴν δημοσίευσιν μήπως ὄνειδος καὶ ἐξουδένωσιν ποιήσῃς τὰ

🗏🗐

14 PG

αἰσχρῶν τὴν δημοσίευσιν, μήπως ὄνειδος, καὶ ἐξουδένωσιν ποιήσῃ τὰ

🗏🗐

Thoughts

11 (2 vers.)

πεπώρωται καὶ οὐκ ἀκούει · ὄνειδος αὐτῇ τὸ παρὰ τῶν

🗏🗐

Eul

11

δὲ τοῦτον νεάνισιν δι' ὀνειράτων συμπλέκεσθαι φαντάζει, ὅπως εἰ

🗏🗐

32 (2 vers.)

ἐκτιναχθῆναι κινδυνεύοντος ἢ δι' ὀνειράτων πιστουμένων ἢ ἐν ἀγρυπνίαις

🗏🗐

On Prayer

146

Ὥσπερ ὀφθαλμιῶντα οὐκ ὀνήσει ἡ ἐν σταθηρᾷ μεσημβρίᾳ

🗏🗐

146 PG

Ὥσπερ ὀφθαλμιῶντα οὐκ ὀνήσει ἡ ἐν σταθηρᾷ μεσημβρίᾳ

🗏🗐

146 (2 vers.)

ὑπερφυοῦς προσευχῆς ἀνατύπωσις παντελῶς ὀνήσειεν, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον πρὸς

🗏🗐

KG

6.27

ἥξει καὶ προσκυνήσει τὸ ὄνομα κυρίου, ἥξει δηλονότι καὶ

🗏🗐

6.27

δὲ καὶ δοξάσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ὅπερ σημαίνει τὸν

🗏🗐

Monks

90.4 Gress

καὶ ἐξαλείψῃ σου τὸ ὄνομα ἐκ βίβλου ζώντων.

🗏🗐

113.2 Gress

παροξύνων αὐτοὺς ἀτιμάζει τὸ ὄνομα αὐτοῦ.

🗏🗐

Ep fid

27 Grib (+2)

κατ' ἄλλην ἐπίνοιαν τῶν ὀνομάτων κειμένων.

🗏🗐

33 Grib (+2)

βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ

🗏🗐

35 Grib (+2)

τίνος ἐστὶ σημαντικὸν τὸ ὄνομα τοῦτο. Παρὰ γὰρ τὸ

🗏🗐

Eul

2

ἐκ τῶν ἀριστείων πρακτικὸν ὄνομα κέκτησαι. Ἀρετὴ τὰς παρ'

🗏🗐

2 PG

ἐκ τῶν ἀριστείων πρακτικὸν ὄνομα κέκληται. Ἀρετὴ τὰς παρ

🗏🗐

17 (2 vers.)

ἐναγάλλου · ἐὰν γὰρ δι' ὄνομα ψιλὸν τῶν σπουδαίων ἐφάπτῃ

🗏🗐

17 (2 vers.)

τῷ ἀπόνως βιοῦντι, κἂν ὄνομα μέγα τούτῳ πομπεύῃ · ἔστι

🗏🗐

26 (2 vers.)

οἴκοι εὐχομένης τὸ ταύτης ὄνομα βοῶν ὁ δαίμων βασάνοις

🗏🗐

27

ξένιζε ἔνδον ἐπᾴδοντες ὅπως ὄνομα καλὸν σαυτῷ περιποιήσῃ · ἀπὸ

🗏🗐

27 PG

ξένισαι, ἔνδον ἐπᾴδοντες, ὅπως ὄνομα καλὸν σεαυτῷ περιποιήσῃ · ἀπὸ

🗏🗐

32 (2 vers.)

καὶ μέγα σου τὸ ὄνομα ἐξέλθῃ ἐπὶ τῷ καὶ

🗏🗐

On Prayer

59 (2 vers.)

αὐτὸν λέγων · Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.31

Τριὰς, εἰ καὶ τοῖς ὀνόμασι καὶ ταῖς ὑποστάσει διῄρηται

🗏🗐

Sch Ps

9.sch3

Εἰ τὸ ὄνομα ἐνταῦθα τὴν κακὴν σημαίνει

🗏

9.sch3

κατάστασιν, ἐξήλειψε δὲ τὸ ὄνομα τῶν ἁμαρτωλῶν ὁ κύριος

🗏

12.sch4+

Τὸ καὶ ψαλμῷ τῷ ὀνόματι κυρίου τοῦ ὑψίστου οὐκ

🗏

53.sch1

δὲ Δαυὶδ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ θέλει σωθῆναι, τὸ

🗏

53.sch1

αὐτοῦ θέλει σωθῆναι, τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ νῦν τὴν

🗏

73.sch3

Σκήνωμα τοῦ ὀνόματος τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ

🗏

82.sch5

ὁ νοῦς ἐκζητεῖ τὸ ὄνομα κυρίου.

🗏

85.sch6

ἥξει καὶ προσκυνήσει τὸ ὄνομα κυρίου, ἥξει δηλονότι καὶ

🗏

85.sch6

δὲ καὶ δοξάσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ὅπερ σημαίνει τὸν

🗏

103.sch22

ἄστρων καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν.

🗏

108.sch9

μιᾷ ἐξηλείφθη τὸ πονηρὸν ὄνομα, ὅπερ τὴν χειρίστην κατάστασιν

🗏

114.sch2

ὃν ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα κυρίου σωθήσεται. Τοιγαροῦν ὁ

🗏

115.sch2b

ἐστι. Τὸ γὰρ ἄνθρωπος ὄνομα ποτὲ μὲν οὐσίαν δηλοῖ

🗏

132.sch2

Μύρον ἐκκενωθὲν ὄνομά σου.

🗏

140.sch1

Μόνα γὰρ ἐκεῖνα τῶν ὀνομάτων καὶ ῥημάτων τυποῖ τὸν

🗏

146.sch2

διαφορὰς καὶ ἃ τίθησιν ὀνόματα αὐτοῖς διαφόρους καὶ πνευματικὰς

🗏

148.sch4

νῦν αἰνεῖν λέγεται τὸ ὄνομα κυρίου. Ταῦτα δὲ πάντα

🗏

148.sch4

ἅπερ ὁ ἱερὸς ἀπόστολος ὀνόμασιν ἑτέροις δεδήλωκεν θρόνους λέγων

🗏

Sch Iob

1.41

παρασημείωσιν ταῦτα λεκτέον · δέκα ὀνόμασι παρ' Ἑβραίοις ὀνομάζεται ὁ

🗏

1.41

κυρίῳ, יהוה. τὰ δὲ λοιπὰ ὀνόματά ἐστι ταῦτα · Ἤλ, Ἐλωείμ

🗏

28.68

ἀλλ' ἐχόντων τὸ οἰκεῖον ὄνομα τοῦ γένους αὐτῶν · τοῦ

🗏

28.68

δυνάμεων ἀναφερομένου δράκοντος ἰδίως ὄνομα Λευϊαθὰν κέκληται ὥσπερ κυρίαν

🗏

Sch Prov

4

τῶν αἰσθητῶν, λόγος δὲ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων καὶ τῶν

🗏

7

πνεύματος τοῦ ἁγίου πολλοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν τὸν θεόν τε

🗏

7

ἁπλῶς δὲ τίθησι τὰ ὀνόματα, ὥς τινες οἴονται · διαφόρων

🗏

53

γάρ, φησίν, σκληρὸς ἄνεμος · ὀνόματι δὲ ἐπιδέξιος καλεῖται», βορέαν

🗏

153

Ἰούδα καὶ Βενιαμίν, ἅτινα ὀνόματα διαφόρων καὶ καθαρῶν καταστάσεων

🗏

180

Τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου τὴν τοῦ

🗏

232

κύριος «τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μού» φησιν.

🗏

233

ἀρετὴν ὑπὸ τοῦ οἰκείου ὀνόματος ὄνομα εἶπεν καλόν · τοῦτο

🗏

233

ὑπὸ τοῦ οἰκείου ὀνόματος ὄνομα εἶπεν καλόν · τοῦτο γὰρ

🗏

233

καλόν · τοῦτο γὰρ τὸ ὄνομα καλόν ἐστιν ὅπερ ἔχει

🗏

287#2

κλέψω καὶ ὀμόσω τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ» · κλέπτει γάρ

🗏

301

ὑπερύψωσεν καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα

🗏

301

ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα».

🗏

304

ἔχει νῦν προσέχειν τῷ ὀνόματι, τί βούλεται αὐτῷ σημαίνειν

🗏

317

ἀλήθεια · καὶ πολλὰ ἕτερα ὀνόματα τίθησιν ἡ γραφὴ κατά

🗏

317

καὶ ἄλλα πλείονά ἐστιν ὀνόματα τῆς ψυχῆς, ἃ οὐ

🗏

Sch Eccl

6

ἄστρων καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν.» Τούτῳ τῷ ἀριθμῷ

🗏

42

δόμα · καὶ πολλὰ ἕτερα ὀνόματα τίθησι τῇ γνώσει τὸ

🗏

52

Τῶν ὀνομάτων τὰ μὲν τῆς σωματικῆς

🗏

52

μὲν τῆς σωματικῆς φύσεως ὀνόματα σημαίνει τὴν ἑκάστου πράγματος

🗏

52

τὰ δὲ τῶν ἀσωμάτων ὀνόματα δηλοῖ τὴν ἑκάστου λογικοῦ

🗏

52

ἀλλὰ τὰ μὲν πρότερα ὀνόματα ἁπλῶς τοῖς πράγμασι τέθειται

🗏

52

τῆς κοσμοποιΐας καιρόν, ἔλαβεν ὄνομα σημαῖνον αὐτοῦ τὴν κατάστασιν

🗏

52

οἰκεῖον τῆς καταστάσεως αὐτοῦ ὄνομα. Μὴ τοίνυν λεγέτω, φησίν

🗏

53

Τὰ ὀνόματα τῇ ἰδίᾳ φύσει οὔτε

🗏

53

πονηρά. Ἐνταῦθα οὖν τὸ ὄνομα τὸ ἀγαθὸν πρᾶγμα σημαίνει

🗏

Disc.

29

φησί, βαπτίσατε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ

🗏

Prak

38

τοῖς φυσικοῖς συμβολικῶς ὀφιομάχην ὠνόμασεν.

🗏🗐

52

σώματος οἱ Πατέρες ἡμῶν ὀνομάζουσιν.

🗏🗐

84

διοχλοῦσιν, ἐχθροὶ πάσης ἀληθείας ὀνομάζονται καὶ ἐναντίοι τῇ θεωρίᾳ

🗏🗐

KG

1.53

θυμὸν ἐκταράσσοντα, κτήνη δὲ ὀνομάζεται τὰ τὴν ἐπιθυμίαν κινοῦντα

🗏🗐

4.12

Ἰουδαίου ὁ ἅγιος Παῦλος ὠνόμασεν.

🗏🗐

5.45

μὲν κεφαλὴ τῆς ψυχῆς ὀνομάζεται, αἱ δὲ ἀρεταὶ τριχῶν

🗏🗐

Skemmata

20 paris gr 309

τῷ ἀνειδέῳ ἐστιν, ὅπερ ὀνομάζεται τόπος Θεοῦ ·

🗏🗐

20 paris gr 91

ἐν ἀνειδέῳ ἐστὶ, ὅπερ ὀνομάζεται τόπος Θεοῦ · αὐτὸς οὖν

🗏🗐

Ep

4.5

ἔν τοῖς εὐαγγελίοις ταμεῖον ὠνόμασε, τὸν κρυπτὸν πατέρα δεικνύουσας

🗏🗐

39.5

τόπον Θεοῦ ἡ γραφὴ ὀνομάζει ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ὀφθέντα

🗏🗐

52.6

οὐ τῷ πολλῶν ἄρχειν ὀνομάζονται πατέρες, ἀλλὰ τῷ ἔχειν

🗏🗐

Ep fid

6 Grib (+2)

ὁ ἄνθρωπος εἷς ἀριθμῷ ὀνομάζεται. Ἕνα γὰρ ἄνθρωπον πολλάκις

🗏🗐

9 Grib (+2)

οἳ μὲν κατὰ χάριν ὀνομάζονται, οἳ δὲ κατὰ ψεῦδος

🗏🗐

11 Grib (+2)

τοὺς μὴ ὄντας θεούς, ὀνομαζομένους δὲ ψευδῶς. Ὡς τὸ

🗏🗐

14 Grib (+2)

προαιώνιον, ὡς οἶμαι, ζωὴν ὀνομάζει (πᾶν γὰρ τὸ δι

🗏🗐

15 Grib (+1)

αὐτοῦ τὴν μυστικὴν ἐπιδημίαν ὠνόμασε καὶ τὴν ἐκ πρακτικῆς

🗏🗐

15 Eras

αὐτοῦ τὴν μυστικὴν ἐπιδημίαν ὀνόμασε. καὶ τὴν ἐκ πρακτικῆς

🗏🗐

27 Grib (+2)

Καὶ ἀρχὴ ὁδῶν εὐαγγελικῶν ὀνομάζεται ἀγουσῶν ἡμᾶς πρὸς τὴν

🗏🗐

28 Grib (+1)

ἄνθρωπε, τὸν Θεὸν ἀνυπότακτον ὀνομαζόμενον διὰ σέ; Τὴν γὰρ

🗏🗐

28 Garn

ἄνθρωπε, τὸν Θεὸν ἀνυπότακτον ὀνομαζόμενον; Τὴν γὰρ σὴν ὑποταγὴν

🗏🗐

28 Grib (+2)

τὴν ἀρετὴν ἀνυπότακτον ἑαυτὸν ὀνομάζει. Οὕτω ποτὲ καὶ ἑαυτὸν

🗏🗐

28 Grib (+2)

Καὶ πάλιν ἑαυτὸν γυμνὸν ὀνομάζει ἑνός τινος τῶν ἀδελφῶν

🗏🗐

31 Grib (+2)

ἀξίωμα, ἀπὸ τοῦ τρόπου ὠνομάσθη διάβολος, ἀποσβεσθείσης μὲν αὐτοῦ

🗏🗐

32 Grib (+2)

Ἀριθμῷ γὰρ ἓν αὐτὸ ὀνομάζει. Πᾶν δὲ ὃ ἓν

🗏🗐

33 Grib (+2)

θεωρήσωμεν. Τρεῖς κτίσεις εὑρήκαμεν ὀνομαζομένας ἐν τῇ Γραφῇ · μίαν

🗏🗐

35 Grib

πάντα ἢ θεᾶσθαι Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ τοίνυν Θεὸς εἴρηται

🗏🗐

35 Garn

τὰ πάντα ὁ Θεὸς ὀνομάζεται. Εἰ τοίνυν Θεὸς εἴρηται

🗏🗐

35 Grib (+2)

εἰ δεξιὰ τοῦ Πατρὸς ὀνομάζεται · Δεξιὰ γὰρ Κυρίου ἐποίησε

🗏🗐

37 Grib (+2)

κατανόησιν ἣν καὶ μακαριότητα ὀνομάζουσιν αἱ θεῖαι Γραφαί. Εἰ

🗏🗐

Eul

32 (2 vers.)

καὶ ὁ δεῖνα μεγάλως ὠνομάσθη καὶ θανὼν ἔτι λαλεῖται

🗏🗐

Thoughts

6

ὁ ἀπόστολος τὸν κόσμον ὠνόμασε τοῦτον, ἴδωμεν εἰ ἔστι

🗏🗐

6 PG

Ἀπόστολος τὸν κόσμον τοῦτον ὠνόμασεν, ἴδωμεν, εἰ ἔστι δυνατὸν

🗏🗐

25

μοιχὸν ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ὠνόμασεν ὁ Χριστὸς ἤδη μοιχεύοντα

🗏🗐

35 (2 vers.)

Ἰουδαίου ὁ ἅγιος Παῦλος ὠνόμασεν. Εἰ δὲ ἀθυμεῖ τις

🗏🗐

37 (2 vers.)

ἀνθρώπους καὶ τοὺς δαίμονας ὀνομάζων διὰ τὸ τῆς φύσεως

🗏🗐

39 (2 vers.)

τόπον θεοῦ ἡ γραφὴ ὀνομάζει ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ὀφθέντα

🗏🗐

Sch Ps

2.sch3

Κληρονομίαν ἐνταῦθα ὠνόμασεν τὴν φύσιν τὴν λογικὴν

🗏

5.sch12

ποιεῖ τῶν παθῶν στέφανος ὀνομάζεται. Τέμνεται δὲ ἡ γνῶσις

🗏

7.sch7b

καὶ Παῦλος σκεῦος ἐκλογῆς ὠνόμασεν ὁ κύριος;

🗏

10.sch6

Ποτήριον νῦν τὴν κόλασιν ὀνομάζει ἐν ᾧ κακίας καὶ

🗏

10.sch7

ἀπὸ τῆς ἕξεως αὐτοὺς ὀνομάζων. Τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ

🗏

15.sch1

γὰρ ἀγαθὰ τὰ ὑπάρχοντα ὠνόμασεν, ἅπερ παρὰ τὴν χρῆσιν

🗏

15.sch3

πρὸς τὴν γνῶσιν αὐτὴν ὀνομάζεται, ἀλλ' πρὸς τὸν ὑποδεχόμενον

🗏

17.sch7

δὲ αὐτοῦ τὴν σάρκα ὠνόμασεν ἐν ᾗ Χριστὸς ἐκαθέζετο

🗏

17.sch7

τάχα σκηνὴν τὸ σῶμα ὠνόμασεν διὰ τὴν ἄμπελον ἣν

🗏

17.sch13

καὶ αὐτὸς ὁ Δαυὶδ ὠνόμασε λέγων · Κύριε, ἄμωμος ἡ

🗏

17.sch16

δὲ νῦν τὸν νοῦν ὀνομάζει · οὗτος γάρ ἐστι φωτὸς

🗏

21.sch3

ξύλα καὶ αἱ λογικαὶ ὀνομάζονται φύσεις — σὲ γάρ, φησίν

🗏

21.sch3

καὶ σκώληξ ὁ Χριστὸς ὀνομάζεται ἐν τοῖς τοιούτοις ξύλοις

🗏

21.sch10

γεννώμενα καὶ αὐτὰ κυνάρια ὀνομάζεται · Οὐ καλὸν γάρ, φησίν

🗏

26.sch4

Ἐνταῦθα σκηνὴν τὸν Χριστὸν ὀνομάζει, ἐν ᾧ καὶ κατεσκήνωσεν

🗏

27.sch5

Σάρκα νῦν ὠνόμασε τὴν ψυχὴν διὰ τὸ

🗏

31.sch4

ψυχῆς ἵππον καὶ ἡμίονον ὀνομάζει.

🗏

34.sch11

Κόλπον νῦν τὸν νοῦν ὀνομάζει.

🗏

36.sch17

Ἡμέρας λιμοῦ ὀνομάζει ἐν αἷς πολλοὶ τῶν

🗏

45.sch2

Θαλάσσας καὶ ὄρη νῦν ὀνομάζει φύσεις λογικὰς ὑψουμένας καὶ

🗏

48.sch7

Οὐκ ἀπὸ ἀρετῶν ὀνομάζονται, ἀλλ' ἀπὸ γηΐνων πραγμάτων

🗏

51.sch4

ἀπὸ τῆς ἐπικρατούσης ἀρετῆς ὀνομάζοντες αὐτούς.

🗏

54.sch1

Τὴν ἄγνοιαν νῦν σκότος ὀνομάζει · Οὐκ ἔγνωσαν γάρ, φησίν

🗏

59.sch2

ἐπὶ γῆς πραγμάτων συσσείσεις ὠνόμασεν.

🗏

60.sch3

κακίαν νῦν τροπικῶς γῆν ὀνομαζομένην ταῦτά φησιν.

🗏

62.sch5

καταχθονίους δαίμονας νῦν ἀλώπεκας ὀνομάζει οἷς καὶ παραδίδονται πρὸς

🗏

64.sch6

φύσεις λογικὰς τροπικῶς βουνοὺς ὀνομάζει.

🗏

70.sch3

τῆς ψυχῆς τὸν νοῦν ὠνόμασεν, δόξαν δὲ τὸν υἱὸν

🗏

70.sch8

Ἄβυσσον νῦν ὠνόμασεν τὸ χωρίον τῶν καταχθονίων

🗏

71.sch8

κατὰ διάνοιαν ἁμαρτίαν ἀδικίαν ὠνόμασεν, τὴν δὲ κατ' ἐνέργειαν

🗏

72.sch1

εὔροιαν τοῦ αἰσθητοῦ βίου ὠνόμασεν.

🗏

73.sch7

Φαῦσιν νῦν τὴν σελήνην ὠνόμασεν.

🗏

73.sch12

Νῦν ἄφρονα τὸν διάβολον ὀνομάζει.

🗏

74.sch3

Κέρας νῦν τὸν νοῦν ὀνομάζει.

🗏

75.sch3

Τόξα νῦν τοὺς δαίμονας ὀνομάζει, ἀφ' ὧν τὰ πεπυρωμένα

🗏

75.sch6

ἄνδρες τούτων τῶν παθῶν ὀνομάζονται · ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ

🗏

77.sch11

Τὴν ὀρτυγομήτραν σάρκας ὠνόμασεν.

🗏

77.sch12

ἀποτέλεσμα τῆς ἐπιθυμίας ἐπιθυμίαν ὠνόμασεν, ὅπερ κυρίως ἂν εἴποι

🗏

77.sch12

γνῶσις τοῦ θεοῦ, ἐλπίδα ὠνόμασεν · καὶ πάλιν · Οὐ τὸ

🗏

78.sch1

μὲν πρότεροι πετεινὰ οὐρανοῦ ὀνομάζονται, οἱ δὲ δεύτεροι λέγοιντ

🗏

79.sch4

Πρόσωπον ἐνταῦθα τὸν Χριστὸν ὠνόμασεν · Εἰκὼν γάρ ἐστι τοῦ

🗏

84.sch5

καὶ οἱ ἄνθρωποι δίκαιοι ὀνομάζονται.

🗏

85.sch8

τάγμα τῶν δαιμόνων συναγωγὴν ὠνόμασε κραταιῶν.

🗏

87.sch1

ἀνθρώπου. ᾅδην δὲ νῦν ὀνομάζει τὸν διάβολον, ζωὴν δὲ

🗏

88.sch2

πεφυκότος γινώσκειν αὐτὸν καθέδραν ὀνομάζει ἡ θεία γραφή.

🗏

88.sch9

Κέρας νῦν τὸν νοῦν ὀνομάζει · ὑψοῦται δὲ νοῦς διὰ

🗏

88.sch24

Κόλπον νῦν τὴν ψυχὴν ὀνομάζει διὰ τὸ καὶ τὴν

🗏

88.sch24

γνῶσιν τοῦ θεοῦ ἀγαθὰ ὀνομάζεσθαι · ἀγαθὰ δὲ τὰ ἐν

🗏

90.sch3

τινα δύναμιν νῦν βέλος ὠνόμασεν.

🗏

91.sch4b

ξύλα, χόρτος, καλάμη κακία ὠνόμασται. Δικαίως οὖν ὁ σωτὴρ

🗏

92.sch2

Φύσεις λογικὰς ἁγίας ποταμοὺς ὀνομάζει διὰ τὸ ῥεῖν ἐκ

🗏

93.sch2

δὲ τοῦ κληρονομοῦντος κληρονομίαν ὠνόμασεν · ἔθος γὰρ τοῦτο τῇ

🗏

93.sch7

Βόθρον τὴν γέενναν ὠνόμασεν.

🗏

93.sch11

Θρόνον ἀνομίας ὠνόμασε τὸν διάβολον ἐπειδὴ καὶ

🗏

104.sch23

ἀποτέλεσμα τοῦ πόνου πόνον ὠνόμασεν.

🗏

105.sch3

κύριος ἡμῶν κατ' ἐπίνοιαν ὀνομάζεται.

🗏

106.sch5

ὀφθαλμὸς κυρίου καὶ χεῖρες ὀνομάζονται δυνάμεις τινὲς νοεραί, οὕτω

🗏

106.sch15

τῶν κυμάτων τὴν φθορὰν ὠνόμασε τῶν πειρασμῶν.

🗏

106.sch22

Τὸν ἄνομον ἀνομίαν ὠνόμασεν.

🗏

108.sch1

Λόγους μίσους ὠνόμασεν ἤτοι τοὺς ἀπὸ μίσους

🗏

109.sch4

ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ποτήριον ὀνομάζει, πάτερ λέγων εἰ δυνατόν

🗏

110.sch1

ἀποκειμένην ἐν αὐτοῖς σοφίαν ὠνόμασεν.

🗏

110.sch2

δίκαιοι διὰ τὴν δικαιοσύνην ὀνομάζονται δίκαιοι, καὶ αὐτοὶ ἄρα

🗏

110.sch4

γεγονότων ἰσχὺν ἔργων αὐτοῦ ὀνομάζει · ἰσχὺς δὲ εἴρηται ἡ

🗏

111.sch2

δοξάζειν τὸν κεκτημένον αὐτήν, ὀνομάζεται δόξα.

🗏

113.sch1

δὲ ἐξουσιαζόμενον Ἰσραὴλ ἐξουσίαν ὠνόμασεν. Καὶ γὰρ βασιλεία λέγεται

🗏

118.sch1

τὴν ἀμωμότητα μακάριος ἄνθρωπος ὀνομάζεται, ἀλλὰ διὰ τὴν γνῶσιν

🗏

118.sch6

εὐαγγελίοις ὁ κύριος σπόρον ὠνόμασεν ὑπὸ τῶν πετεινῶν τοῦ

🗏

118.sch8

ἐστιν · νόμον δὲ ἐνταῦθα ὠνόμασεν τὴν πνευματικῶς ἀλληγορουμένην τῆς

🗏

118.sch41

καιρὸν τῶν πειρασμῶν καιρὸν ὠνόμασε ταπεινώσεως, καθ' ὃν μάλιστα

🗏

118.sch45

ἐπὶ τῇ γνώσει νοῦς ὀνομάζεται στόμα.

🗏

118.sch46

ἀμετάθετον τοῦ σκοποῦ ὅρκον ὠνόμασεν.

🗏

118.sch62

πειρασμοὺς νῦν τροπικῶς ὕδατα ὀνομάζει, ἀφ' ὧν ὑδάτων εἴργει

🗏

118.sch64

ἀντὶ τῶν ἐχόντων αὐτὰς ὀνομάζειν · οὕτω παρὰ Παύλῳ · Ἡ

🗏

118.sch64

ἀρετὴν ἀντὶ τῆς ἀρετῆς ὀνομάζει · ἐν γὰρ ταῖς Παροιμίαις

🗏

127.sch2

εἶναι · ἀδελφὴν δὲ αὐτὴν ὀνομάζει διότι καὶ αὐτὴ ἐκ

🗏

127.sch2

πῶς τὴν ἰδίαν γυναῖκα ὠνόμασεν ἀδελφήν, παντὸς τοῦ βουλομένου

🗏

128.sch1

καὶ διὰ τοῦτο Ἰσραὴλ ὀνομαζόμενον.

🗏

130.sch1

ὕψωμα καὶ ὀφθαλμῶν μετεωρισμὸν ὠνόμασεν.

🗏

131.sch8

ἀψευδὲς τῆς ἐπαγγελίας ὅρκον ὠνόμασεν. Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ

🗏

132.sch5

μὲν τὸ ὄρος τοῦτο ὀνομάζει Ἀερμών · οἱ Φοίνικες δὲ

🗏

136.sch4

ἅπτεσθαι σπερμάτων, ἅπερ τροπικῶς ὠνόμασε θεμέλιον ἀπ' ἀρχῆς καταβεβλημένον

🗏

138.sch2

Γλῶσσαν τροπικῶς τὴν καρδίαν ὠνόμασεν.

🗏

138.sch4

τούτου γινόμενος καὶ αὐτὸς ὀνομάζεται σκότος, ὅστις ἡμῶν τὴν

🗏

138.sch6

Ὀστοῦν τὴν ψυχὴν ὠνόμασε νῦν ἣν ἐποίησεν μόνος

🗏

140.sch4

ψυχῆς ὀστᾶ τῆς ψυχῆς ὀνομάζει, ἅπερ διασκορπίζεται κακίας ἐφαπτόμενα

🗏

142.sch5

ἣν καὶ βασιλείαν οὐρανῶν ὀνομάζειν ἔθος τῇ θείᾳ γραφῇ

🗏

142.sch5

τούτου καταξιούμενος. Ἔλεον δὲ ὀνομάζει τὴν θεωρίαν, διότι αὕτη

🗏

145.sch1

ἀληθινὸν ἀπὸ τῆς ἕξεως ὀνομάσας τὸν μετέχοντα τῆς ἕξεως

🗏

145.sch1

τῶν χειρόνων ἕξεων εὑρήσεις ὀνομαζομένους τοὺς κεκτημένους αὐτάς.

🗏

Sch Iob

1.41

δέκα ὀνόμασι παρ' Ἑβραίοις ὀνομάζεται ὁ θεός, ὧν ἓν

🗏

28.68

ἄλλων δρακόντων παρ' Ἑβραίοις ὀνομαζομένων. ἀλλ' ἐχόντων τὸ οἰκεῖον

🗏

Sch Prov

7

τοῦ ἁγίου πολλοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν τὸν θεόν τε καὶ

🗏

12

Ἔξοδον νῦν ὀνομάζει τὴν ἐξελθοῦσαν ψυχὴν ἀπὸ

🗏

19

τὴν ἀπάθειαν τῆς ψυχῆς ὀνομάζει · αὕτη γὰρ πέφυκεν ἐπικαλεῖσθαι

🗏

33

Παῦλος ὁ ἅγιος πλάτος ὠνόμασεν καὶ τοὺς ἐνταῦθα οὐρανοὺς

🗏

33

τὰς λεγομένας τροπικῶς ἀβύσσους ὀνομάζει βάθος καὶ τὰ δεδροσωμένα

🗏

41

ἐνταῦθα ὅτι δῶρον ἀγαθὸν ὀνομάζει τὸν νόμον διὰ τὸν

🗏

53

εἶναί φασιν. Νῦν δὲ ὀνομάζει δεξιὰ οὐ τὰ φύσει

🗏

56

πόρνην εἶπεν, νῦν ἀφροσύνην ὠνόμασεν.

🗏

63

δὲ Σαμαρεῖτις φρέαρ αὐτὴν ὀνομάζει · «κύριε γάρ, φησίν, οὔτε

🗏

68

ἀλλοτρίας τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς ὀνομάζει τοὺς συνέχοντας τὴν ψυχὴν

🗏

73

ἀποτέλεσμα τοῦ πόνου πόνον ὠνόμασεν.

🗏

78

καὶ ὁ ἅγιος Παῦλος ὠνόμασεν τοῦ πονηροῦ βέλη πεπυρωμένα

🗏

90

τοῦ ἀνθρώπου θυρίδα νῦν ὀνομάζει · διὰ γὰρ ταύτης ὁ

🗏

91

γνοφώδη τὴν ἀκάθαρτον κατάστασιν ὠνόμασε τῆς ψυχῆς, καθ' ἣν

🗏

99

τὸν ἐξερχόμενον καὶ εἰσερχόμενον ὀνομάζει. Πολλάκις δὲ ἐσημειωσάμεθα τὴν

🗏

99

ὅτι ἀπὸ τῶν ἕξεων ὀνομάζει τοὺς κεκτημένους τὰς ἕξεις

🗏

102

ἀπὸ τῆς χειρίστης ἕξεως ὀνομάζων αὐτόν.

🗏

103

αὐτὴ τροφὴ καὶ κρέας ὀνομάζεται καὶ ἄρτος καὶ γάλα

🗏

113

κακοῦ». Καὶ πάλιν αἰσχύνην ὀνομάζει τοὺς περὶ μετανοίας καὶ

🗏

119

Παιδείαν ἀνεξέλεγκτον ὀνομάζει τὴν κακὴν τῆς ψυχῆς

🗏

123

τῆς ζωῆς αὐτοῦ διάστημα ὀνομάζων.

🗏

126

τοὺς περὶ σωτηρίας λόγους ὠνόμασεν.

🗏

127

εὐαγγελίοις σῶμα τὴν ψυχὴν ὀνομάζει, «ὁ λύχνος, λέγων, τοῦ

🗏

148

ἀνεξέλεγκτον νῦν παιδείαν ἀφρόνων ὠνόμασεν. Εἰ δὲ παιδεία ἀφρόνων

🗏

160

καὶ τὸ μὲν φῶς ὀνομάζων σκότος, τὸ δὲ σκότος

🗏

166

τὰ γὰρ ἐμπαθῆ νοήματα ὠνόμασε δῶρα παρὰ τῶν δαιμόνων

🗏

171

λογισμὸν τὸν κινοῦντα θυμὸν ὠνόμασεν ῥῆμα σκληρόν. Ἢ τὸν

🗏

171

τοῦ πλησίον αὐτοῦ θυμὸν ὠνόμασεν ῥῆμα σκληρόν.

🗏

184

καθέδραν τῶν ἁγίων δυνάμεων ὀνομάζει · νοῦ γὰρ καθέδρα ἐστὶν

🗏

191

τοῦ θεοῦ γνῶσιν νῦν ὠνόμασεν ἔννοιαν καὶ τοὺς εἰδότας

🗏

196

Τὴν ἀκάθαρτον ψυχὴν ἑταίραν ὠνόμασεν καὶ ταύτης τὸ μίσθωμα

🗏

198

ὁ δεξάμενος αὐτὰ νοῦς ὀνομάζεται μάρτυς, ὅστις ψευσάμενος αὐτὰ

🗏

199

τὴν καθαρότητα τῆς καρδίας ὠνόμασεν · κατ' ἀναλογίαν γὰρ τῆς

🗏

221

διάβολον φαίνειν δοκοῦντα λύχνον ὠνόμασεν ἐκκενοῦντα τὸν νοῦν τῶν

🗏

230

ὅπερ τινὲς παθητικὸν μέρος ὀνομάζουσι τῆς ψυχῆς.

🗏

233

τὴν δικαιοσύνην, κἂν ἀδικία ὀνομάζηται.

🗏

239

τοῦ ἀνθρώπου τὰς ἀρετὰς ὀνομάζει, δι' ὧν νικῶν τὸν

🗏

249

δὲ καὶ ἄλλους τινὰς ὀνομάζων θεοὺς δῆμον εἰσάγει θεῶν

🗏

289

ἁμαρτίας». Ἁμαρτία δὲ νῦν ὀνομάζεται ὁ ἐνεργῶν τὴν ἁμαρτίαν

🗏

291

εὐαγγελίοις ἀγρὸν τὸν κόσμον ὠνόμασεν · ὁ δὲ Σολομὼν ἀγρὸν

🗏

294

δὲ ὅλον αὐτὸν κατεσθίοντας ὠνόμασεν ἀετούς, διὰ τὸ τοὺς

🗏

299

ἐπουρανίου βασιλέως δόξαν βασιλέως ὠνόμασεν. Οὗτοι γὰρ κρύπτουσι τὸν

🗏

299

ὅτι ἀπὸ τῶν ἀρετῶν ὀνομάζονται καὶ τῶν κακιῶν οἱ

🗏

299

θεοῦ καὶ δόξαν βασιλέως ὠνόμασεν. Ἢ τάχα δόξαν θεοῦ

🗏

309

Νῦν τὴν θυμώδη ψυχὴν ὠνόμασεν μαλακήν, ἥτις συντρίβει τὰ

🗏

312

κατὰ στέρησιν ὁ ἀπαθὴς ὀνομάζεται.

🗏

317

καί τινα αὐτοῦ προσκόμματα ὀνομάζεται · καὶ ἄλλα σκληρὰ καὶ

🗏

317

ὑγεῖαι · καὶ ἄλλα πάλιν ὀνομάζεται ψεῦδος καὶ ἀλήθεια · καὶ

🗏

323

τῆς κακίας σάρκας ἀφρόνων ὠνόμασεν. Οὕτω δὲ καὶ ὁ

🗏

341

καὶ χόρτον πάλιν ὀρεινὸν ὀνομάζει · χόρτος γάρ ἐστιν ὀρεινὸς

🗏

358#2

χειρίστης καὶ ἀρίστης ἕξεως ὀνομάσας αὐτούς. Τοιοῦτόν ἐστι καὶ

🗏

367

κακίαν ὕβριν ψυχῆς λογικῆς ὀνομάζει.

🗏

Sch Eccl

5

σοφίαν ἐν ταῖς Παροιμίαις ὠνόμασεν, ἔνθα λέγει · «κόσμος νεανίαις

🗏

10

Πνεῦμα τὴν ψυχὴν ὀνομάζει · ἡ γὰρ προαίρεσίς ἐστι

🗏

20

ἀνθρώπου τὸν βίον αὐτοῦ ὠνόμασεν, εἴγε περὶ παντὸς ἀργοῦ

🗏

38

ἡμῶν ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ὠνόμασε λέγων · «ἀγρός ἐστιν ὁ

🗏

47

πένητος · ξένον γὰρ αὐτὸν ὠνόμασε τότε καὶ Νάθαν ὁ

🗏

56

δὲ τὴν τοιαύτην ζωὴν ὀνομάζει καὶ συκοφαντίαν, εὐκόλως ἀπατῶσαν

🗏

58

ἄντικρυς ἐνταῦθα τὴν ψυχὴν ὀνομάζει · οὐ γὰρ ἄν τις

🗏

Sch Lu

1

δὲ τὰ ὑποκείμενα πράγματα, ὀνομάζεται ὁ σωτήρ · ἐὰν γὰρ

🗏

Disc.

123

ἀκατάληπτον καὶ καταληπτὸν <αὐτὸν> ὀνομάζων.

🗏

202

δὲ] τὰ ὑποκείμενα πράγματα ὀνομάζεται ὁ σωτήρ · ἐὰν γὰρ

🗏

Disc.

29

ἐκ τούτων οὖν τῶν ὀνομασιῶν τρεῖς ὑποστάσεις λέγομεν, ἐνθένδ

🗏

Disc.

10

τοῦ ἀγγέλου ἐλάλησεν ἡ ὄνος τῷ Βαλαάμ, ἄλογος οὖσα

🗏

On Prayer

1 (2 vers.)

τὴν κασσίαν καὶ τὸν ὄνυχα καὶ τὴν στακτὴν ἐξίσου

🗏🗐

106

ἐμπροσθίους πόδας τοὺς οἰκείους ὄνυχας ἑκατέρωθεν ταῖς δυσὶ ψόαις

🗏🗐

106 PG

πόδας, καὶ τοὺς οἰκείους ὄνυχας ἑκατέρωθεν ταῖς δυσὶ ψύαις

🗏🗐

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

ον

ὄναρ

ὀνειδίζω

ὀνειδισμός

ὄνειδος

ὄνειρος

ὀνίνημι

ὄνομα

ὀνομάζω

ὀνομασία

ὄνος

ὄνυξ