Guide to Evagrius Ponticus

Sch Ps

88.sch8 (2 vers.)

Θαβὼρ ἐκλεκτόν · Θαβὼρ δέ ἐστιν

🗏

Ep

6.3

τῷ ἀνέμῳ καὶ τῇ θαλάσσῃ καὶ ἀπάγοντι τοὺς πλέοντας

🗏🗐

Thoughts

3

τοὺς κινδυνεύοντας ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ τῶν σκευῶν ἐκβολὴν

🗏🗐

3 PG

μιμεῖσθαι τοὺς κινδυνεύοντας, ἐν θαλάττῃ, καὶ τῶν σκευῶν ἐκβολὴν

🗏🗐

19 (2 vers.)

καὶ «ἥγηται μὲν τὴν θάλασσαν ὥσπερ ἐξάλειπτρον, τὸν δὲ

🗏🗐

25

τῷ ἀνέμῳ καὶ τῇ θαλάσσῃ καὶ ποιοῦντος γαλήνην μεγάλην

🗏🗐

28

κατὰ γῆν ἢ κατὰ θάλασσαν κινδυνεύοντας. Ἔστι δὲ ὅτε

🗏🗐

Eight Thoughts

2.13

φεύγει ἡ μὲν κύματα θαλάσσης ἀπειλοῦντα κίνδυνον, ἡ δὲ

🗏🗐

3.8

Θάλασσα οὐκ ἐμπίπλαται, ποταμῶν δεχομένη

🗏🗐

4.8

Τερπνὴ θεωρία, γαληνῶσα θάλασσα, ἀλλ' οὐκ ἔστι τερπνοτέρα

🗏🗐

4.8

εἰρηνικῆς καταστάσεως · γαληνώσῃ γὰρ θαλάσσῃ ἐγκολυμβῶσι δελφῖνες, εἰρηνικῇ δὲ

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.24

Ὥσπερ πέτρα οὖσα ἐν θαλάσσῃ ἑδραία μένει, καὶ ἀσάλευτος

🗏🗐

Sch Ps

32.sch5

συνάγων τὰ ὕδατα τῆς θαλάσσης.

🗏

45.sch2

Θαλάσσας καὶ ὄρη νῦν ὀνομάζει

🗏

47.sch4

Θαρσεὶς θαλάσσης · λέγεται δὲ Θαρσεὶς μέρος

🗏

64.sch3

τῷ ἀνέμῳ καὶ τῇ θαλάσσῃ καὶ ποιεῖ γαλήνην μεγάλην

🗏

88.sch6

τῷ ἀνέμῳ καὶ τῇ θαλάσσῃ καὶ ποιῶν γαλήνην μεγάλην

🗏

88.sch7

καὶ ἑαυτὴν ψυχὴ ποιεῖ θάλασσαν · οὐχὶ οὖν καθὸ Βορρᾶς

🗏

88.sch7

καθὸ Βορρᾶς οὐδὲ καθὸ θάλασσα ἐκτίσθησαν ἀπὸ θεοῦ, ἀλλὰ

🗏

88.sch14

Ἐν μὲν τῇ θαλάσσῃ τίθεται ἡ χεὶρ τοῦ

🗏

88.sch14

Πλὴν, ἐὰν θελήσῃ, ἡ θάλασσα γίνεται ποταμός · καὶ πάλιν

🗏

88.sch14

τοῦ ζῶντος ὕδατος γίνεται θάλασσα.

🗏

103.sch21

Αὕτη ἡ θάλασσα τὸν βίον τοῦτον σημαίνει

🗏

105.sch5

τῷ ἀνέμῳ καὶ τῇ θαλάσσῃ, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη

🗏

106.sch1

τοῦ βορρᾶ καὶ τῆς θαλάσσης ἀπήλλακται, οὗτος ἐν ἀληθέσι

🗏

134.sch2

ἐν ταῖς τροπικῶς λεγομέναις θαλάσσαις οἰκοῦσιν οἱ ἀντικείμενοι ἡμῖν

🗏

136.sch3

καὶ ἀναβάτην ἔρριψεν εἰς θάλασσαν.

🗏

146.sch2

ἑρπετῶν τῶν ἐν τῇ θαλάσσῃ φησίν · Ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν

🗏

Sch Prov

282#1

δυσμῶν καὶ βορρᾶ καὶ θαλάσσης» ἐν τῇ γνώσει τῇ

🗏

284

δυσμῶν καὶ βορρᾶ καὶ θαλάσσης» συνήγαγε πάντα τὰ ἔθνη

🗏

378

Γῆς καὶ θαλάσσης οἱ λόγοι ἐνδύματά εἰσι

🗏

Disc.

21

ὕδατος, καὶ οὕτως ἡ θάλασσα ἐξηράνθη, ἠρέμίᾳ γὰρ κίνησις

🗏

27

ἐστιν, οἷον τὸ ἐπὶ θαλάσσης περιπατεῖν καὶ τὸ διελθεῖν

🗏

Eight Thoughts

2.10

Θάλλει βοτάνη ἑστῶσα παρ' ὕδατι

🗏🗐

Sch Ps

1.sch5

κομίσεται ἐν τῷ μέλλοντι. Θάλλει δὲ καὶ ὧδε κομῶν

🗏

27.sch5

τάχα καὶ ἡ αἰσθητὴ θάλλει σὰρξ ἀποθεμένη τὰ πάθη

🗏

Disc.

40

ὡς οἱ προσκυνοῦντες τῷ Θαμμοὺζ πρεσβύτεροι [οἱ] καὶ νῶτα

🗏

Disc.

109

εἶναι, ἀλλ' οὐχ ὡς θανασίμου θηρίου ἢ ἀνθρώπου ὠμοῦ

🗏

Prak

18

Ὡς ζωὴν καὶ θάνατον ἅμα συμβῆναι τῷ αὐτῷ

🗏🗐

36

ψυχικῶν προεστῶτες παθῶν ἄχρι θανάτου προσκαρτεροῦσιν · οἱ δὲ τῶν

🗏🗐

52

Τὴν γὰρ ἀναχώρησιν μελέτην θανάτου καὶ φυγὴν τοῦ σώματος

🗏🗐

95

Ἐμηνύθη τινὶ τῶν μοναχῶν θάνατος τοῦ πατρός · ὁ δὲ

🗏🗐

Gn.

21

γενέσεως, ὁ δὲ περὶ θανάτου τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν προείπῃ

🗏🗐

KG

1.64

φύσιν ἐνέργεια τῶν ἐμψυχομένων · θάνατος δὲ ἡ παρὰ φύσιν

🗏🗐

4.33

Τοὺς ἀνελεήμονας μετὰ τὸν θάνατον ἀνελεήμονες ὑποδέχονται δαίμονες, τοὺς

🗏🗐

4.33

Τοὺς ἀνελεήμονας μετὰ θάνατον ἀνελεήμονες ὑποδέχονται δαίμονες, τοὺς

🗏🗐

6.42

θάνατός ἐστι Χριστοῦ ἐνέργεια μυστικὴ

🗏🗐

Monks

21.2 Gress

τὸν δὲ θάνατον αὐτοῦ ἀποθανεῖται ἡ ψυχή

🗏🗐

22.1 Gress

Οὐαὶ ἀνόμῳ ἐν ἡμέρᾳ θανάτου,

🗏🗐

104.4 Gress

παραδώσει σε ἐν ἡμέρᾳ θανάτου.

🗏🗐

125.1 Gress

Λόγοι αἱρετικῶν ἄγγελοι θανάτου,

🗏🗐

Ad virg.

21.2 Gress

δὲ εὐχάριστον ῥύσεται ἐκ θανάτου.

🗏🗐

Hypotyposis

1 PG

τῷ τόπῳ τούτῳ · Ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται. Τοῦτο δεικνύντος

🗏🗐

1 PG

προφήτῃ εἴρηται τὸ, Ἐν θανάτῳ νοσερῷ ἀποθανοῦνται · ἀλλὰ καὶ

🗏🗐

9 PG

τὸν νοῦν · μνήσθητι ἡμέρας θανάτου · ἴδε τότε τοῦ σώματος

🗏🗐

33 Chapters

19

μὴ βασιλευόμεναι ὑπὸ τοῦ θανάτου καὶ ὑπὸ τῶν τοῦ

🗏🗐

Eul

6 (2 vers.)

παραδεχομένη, τὸν δὲ ἐπιόντα θάνατον μεριμνᾷ καὶ κρίσιν καὶ

🗏🗐

19 (2 vers.)

ὁ μέριμναν ἔχων τοῦ θανάτου τὴν μνήμην ὁδηγεῖται καὶ

🗏🗐

22

τὸ μᾶλλον χάρισαι σεαυτῷ θανάτου τὴν μνήμην καὶ ἀναζωγράφει

🗏🗐

22 PG

δέον μᾶλλον χαρίσασθαι σεαυτῷ θανάτου τὴν μνήμην καὶ ἵνα

🗏🗐

32 (2 vers.)

ἐπὶ τῷ καὶ μετὰ θάνατον ὑπερβαλλόντως λαλεῖσθαι · διὰ δὴ

🗏🗐

Vices

1 A1 (+2)

ἀσθένεια, φορτικὸς ὕπνος, ἀμειδὴς θάνατος. Ἔγκράτεια γαστρὸς χαλινός, ἀπληστείας

🗏🗐

6 A1 (+2)

ἀκηδίας διακοπή, λογισμῶν κατακοπή, θανάτου μέριμνα, σταυροῦ μελέτη, καθηλωμένος

🗏🗐

9

φωτισμὸς ψυχῆς, νοὸς καθαρισμός, θανάτου μέριμνα, ἀπολογίας φροντίς, συμπαθείας

🗏🗐

Thoughts

9 (2 vers.)

τὸν νοῦν πρὸς τὸν θάνατον, ἐπεὶ φεύξεται ἀφ' ἡμῶν

🗏🗐

11

δυστυχούντων ἢ αἰφνιδίῳ περιπιπτόντων θανάτῳ, φυγαδεύεται οὗτος, τῆς ψυχῆς

🗏🗐

11 PG

δυστυχούντων, ἢ αἰφνιδίοις περιπιπτόντων θανάτοις, φυγαδεύεται οὗτος, τῆς ψυχῆς

🗏🗐

21

περὶ ἱερωσύνης συλλαλοῦντας ἀλλήλοις, θάνατον δὲ τοῦ ὄντος λοιπὸν

🗏🗐

21 PG

προβάλλων λοιπὸν προμαντεύεται ταχὺν θάνατον τοῦ ὄντος ἱερέως, καὶ

🗏🗐

32

εἴπερ «ὁδοὶ μνησικάκων εἰς θάνατον» ἄγουσι κατὰ τὸν σοφὸν

🗏🗐

38 (2 vers.)

τὴν ἀποθανοῦσαν ψυχὴν τὸν θάνατον τοῦ Χριστοῦ ἐγείρει διὰ

🗏🗐

Eight Thoughts

2.8

σοι ἄγκιστρα δελεάζοντα εἰς θάνατον, καὶ θήρατρα πολύπλοκα ἕλκοντα

🗏🗐

3.6

ἀλύπως τὸν τόπον ἀπέλιπε · θάνατος ἐπέστη, καὶ εὐθύμως ἀπέρχεται

🗏🗐

3.7

τῇ λύπῃ μαστίζεται. Κἂν θάνατος ἐπέλθοι, ἐλεεινῶς ἀφίησι τὰ

🗏🗐

3.8

οὐδέποτε παύεται, ἕως ἂν θάνατος τὴν ἀνήνυτον ταύτην παύσῃ

🗏🗐

8.32

πεσὼν ἀφ' ὑψηλοῦ, εἰς θάνατον κινδυνεύει.

🗏🗐

On Prayer

136 (2 vers.)

παραταξάμενος · δεῖ γὰρ μέχρι θανάτου ἀντικαθίσασθαι πρὸς τὴν ἁμαρτίαν

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.12

καὶ μεταβέβηκας ἐκ του θανάτου εἰς τὴν ζωὴν, οἰκήσαντος

🗏🗐

2.34

ὠφελήσει ὑπάρχοντα ἐν ἡμέρᾳ θανάτου.

🗏🗐

Sch Ps

6.sch2

οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ.

🗏

7.sch7

Σκεύη θανάτου εἰσὶν ἀκάθαρτα λογικά.

🗏

7.sch7b

Εἰ σκεύη θανάτου εἰσὶν αἱ τὸν θάνατον

🗏

7.sch7b

θανάτου εἰσὶν αἱ τὸν θάνατον ἔχουσαι ψυχαί, σκεύη ζωῆς

🗏

9.sch12c

διωγμῶν καὶ φυλακῶν καὶ θανάτων αἴτιοι γίνονται · οἱ δὲ

🗏

17.sch2

Ὠδῖνες θανάτου ἤτοι αἱ τὸν θάνατον

🗏

17.sch2

θανάτου ἤτοι αἱ τὸν θάνατον τίκτουσαι ἢ αἱ συνειλημμέναι

🗏

17.sch2

αἱ συνειλημμέναι ἐκ τοῦ θανάτου, ὅστις ἔσχατος ἐχθρὸς καταργηθησόμενος

🗏

21.sch7

Οὐκ εἰς θάνατον, ἀλλ' εἰς χοῦν θανάτου

🗏

21.sch7

θάνατον, ἀλλ' εἰς χοῦν θανάτου κατήχθη ὁ Χριστός · Οὐκ

🗏

29.sch4

τῇ ζωῇ ἀντίκειται ὁ θάνατος, οὐκοῦν ἡ ὀργὴ νῦν

🗏

29.sch4

οὐκοῦν ἡ ὀργὴ νῦν θάνατον σημαίνει τὸν κατὰ στέρησιν

🗏

29.sch4

λέγεται τὸ ζωὴ καὶ θάνατος ἐν χειρὶ γλώσσης.

🗏

32.sch11

δεῖ τινα ῥυσθῆναι ἀπὸ θανάτου, εἶθ' οὕτω διατραφῆναι · καὶ

🗏

32.sch11

πρακτικῆς ῥύεταί τινα ἀπὸ θανάτου ὁ κύριος, διὰ δὲ

🗏

33.sch15

πικρός.Ἔοικε δὲ λέγειν θάνατον τὴν κόλασιν χωρίζουσαν ψυχὴν

🗏

40.sch4

δὲ κοίμησίς ἐστιν ὁ θάνατος, ἀναγκαίως τῷ θανάτῳ ἀκολουθήσει

🗏

40.sch4

ὁ θάνατος, ἀναγκαίως τῷ θανάτῳ ἀκολουθήσει καὶ ἡ ἀνάστασις

🗏

48.sch9

ποιμαίνει ζωὴ, ἀνθρώπους δὲ θάνατος καὶ ζωή, δαίμονας δὲ

🗏

48.sch9

ζωή, δαίμονας δὲ μόνος θάνατος.

🗏

54.sch5

Θάνατος ὁ διαιρῶν ψυχὴν ἀπὸ

🗏

72.sch2

λέγει τὴν μνήμην τοῦ θανάτου, ὅθεν ὁ Σύμμαχος ὅτι

🗏

72.sch2

οὐκ ἐνεθυμοῦντο περὶ τοῦ θανάτου ἑαυτῶν πεποίηκεν.

🗏

87.sch1

τὸν ᾅδην εἰς τὸν θάνατον, γνώσῃ πῶς ὁ θάνατος

🗏

87.sch1

θάνατον, γνώσῃ πῶς ὁ θάνατος διαφθείρει ζωὴν ἀνθρώπου. ᾅδην

🗏

88.sch23

κακία δὲ καὶ ἀγνωσία θάνατος ψυχῆς λογικῆς, ζωὴ δὲ

🗏

102.sch10

Μετὰ τὸν θάνατον ἡ ψυχὴ οὐχ ὑπάρχει

🗏

106.sch4

ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου οἱ ἀγνοίᾳ συζῶντες, πεπέδηνται

🗏

106.sch6

καθὸ δὲ ζωὴ ἐκ θανάτου καὶ πάλιν ὡς δυνατὸς

🗏

109.sch4

ἐν τῷ βίῳ τούτῳ θάνατον αὐτοῦ σημαίνει, ὃν ἐν

🗏

142.sch2

ζωὴν ἀντικειμένην τούτῳ τῷ θανάτῳ οὐ δικαιοῦνται ἐνώπιον τοῦ

🗏

Sch Prov

57

Ὑπὲρ τῶν μετὰ θανάτου καταβαινόντων εἰς τὸν ᾅδην

🗏

64

νόσος ἐσχάτη καὶ ζωῆς θάνατος δεύτερος. Ἅμα δὲ καὶ

🗏

78

τιτρώσκοντα τὴν ψυχὴν καὶ θάνατον ἐργαζόμενα.

🗏

95

ἐχθρὸν γράφει καταργεῖσθαι τὸν θάνατον.

🗏

116

παρὰ τῷ διαβόλῳ πηγὴ θανάτου. Εἰ δὲ ἡ τοῦ

🗏

120

τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.» Εἰ

🗏

143

τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ» · πλὴν

🗏

169

νοηθήσεται καὶ ἐπὶ τοῦ θανάτου τοῦ αἰσθητοῦ · τὴν γὰρ

🗏

176

Εἰ ὁ θάνατος γεννᾶται ἀπὸ θρασύτητος, ὁ

🗏

176

ἀπὸ θρασύτητος, ὁ δὲ θάνατος χωρίζει ψυχὴν ἀπὸ τῆς

🗏

176

τῆς θρασύτητος γεννᾶται ὁ θάνατος, οὕτως ἐκ τῆς πραΰτητος

🗏

186

λέγει τὴν ψυχὴν εἶναι θανάτου καὶ ζωῆς δεκτικήν, ἀφ

🗏

269

ὑπὸ τῆς κακίας εἰς θάνατον.

🗏

317

σκότος καὶ ζωὴ καὶ θάνατος, τὰ δὲ νόσοι καὶ

🗏

Sch Eccl

21

κόσμῳ τούτῳ, οἷον ζωήν, θάνατον, νόσον, ὑγείαν, πλοῦτον, πενίαν

🗏

24

ὁ μήτε προσδεηθεὶς τοιούτου θανάτου χωρίζοντος αὐτὸν ἀπὸ κακίας

🗏

35

μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός

🗏

46

καὶ τοῦ αὐτοῦ μετὰ θάνατον αὐτῷ τόπου τυγχάνον.

🗏

54

Εἰ ὁ ἐπαινετὸς θάνατος καθ' ὃν συναποθνῄσκουσιν οἱ

🗏

54

ἀντικειμένη γένεσις τούτῳ τῷ θανάτῳ συνάπτει ψυχὴν κακίᾳ καὶ

🗏

54

καὶ προτιμότερος ὁ τοιοῦτος θάνατός ἐστιν τῆς τοιαύτης γενέσεως

🗏

Sch Lu

5

Ἧκε τοίνυν ἐπὶ τὸν θάνατον, ὃν καταλῦσαι προὔθετο, ἵν

🗏

5

διδάσκαλον καὶ ὠφελητὴν αὐτῶν θανάτῳ · ἀλλ' ἐσφάλησαν οἱ ἠλίθιοι

🗏

5

προθυμίᾳ ὁρμῆσαι πρὸς τὸν θάνατον ἐδικαίωσε · καὶ δυνάμενος τῷ

🗏

5

γὰρ τοιουτοτρόπως ἦν τὸν θάνατον εἰσδεξάμενος, εἶτα αὖθις ἀναβιώσας

🗏

5

εὑρίσκειν ἐν αὐτῷ αἰτίαν θανάτου, τῶν ἰουδαίων λῃστὴν αὐτοῖς

🗏

5

ἂν τὴν ψῆφον τοῦ θανάτου · οὐκ ἔχοντος τοῦ δικάζοντος

🗏

5

σταυροῦ, φανερὸν τὸν ἀοίδιμον θάνατον αὐτοῦ παρέστησε, καὶ δι

🗏

6

τίς ἦν ὁ τὸν θάνατον ἀναδεξάμενος, ὅτι ἡνίοχος καὶ

🗏

Apophthegmata

1 PG

τὸν λογισμόν · μνήσθητι ἡμέρας θανάτου · ἴδε τότε τοῦ σώματος

🗏🗐

Admonition on the Marks of Serenity

16

ἀληθείας δὲ ἐξαιρέτως, μέχρι θανάτου, ἀγώνισαι · τὴν πίστιν τῆς

🗏🗐

16

δὲ τῆς ἀληθείας ἕως θανάτου ἀγώνισαι · τὴν πίστιν τῆς

🗏🗐

Disc.

12

τὸν ἀέρα, ζωὴ καὶ θάνατος πρὸς τὸ ζῷον, ὑγεία

🗏

24

διὰ τοῦ θείου αὐτοῦ θανάτου καὶ <τῆς> ἀναστάσεως ἀφθόνως

🗏

172

νοῦς ἐστιν ὁ πρὸς θάνατον ἁμαρτάνων · ψυχικός ἐστιν ὁ

🗏

Thoughts

18 (2 vers.)

οἱ δὲ ὡς ἄλογοι θανατούμενοι ἤτοι πίπτοντες ὑπὸ γυπῶν

🗏🗐

38 (2 vers.)

μὲν λογικὴν ὑπὸ κακίας θανατωθεῖσαν ἐγείρει Χριστὸς διὰ τῆς

🗏🗐

Sch Ps

17.sch3

ἡμῖν καὶ πάλιν παγίδες θανατοῦντες ἡμᾶς διὰ τῆς κατ

🗏

30.sch9

καὶ ἐπιθυμίας τὸν νοῦν θανατοῦσιν.

🗏

101.sch12

ἄνθρωποί εἰσιν υἱοὶ τῶν τεθανατωμένων.

🗏

Sch Prov

69

με», «ὅτι ἕνεκέν σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν · ἐλογίσθημεν

🗏

Hypotyposis

5 PG

ὁ Κύριος, τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς · σὺ

🗏🗐

Assorted Chapters

25 (2 vers.)

τὴν ἀλήθειαν χρυσόν ἐστι θάπτειν.

🗏🗐

Thoughts

18 (2 vers.)

ἄνθρωποι ἀποθνῄσκοντες ὑπὸ ἀνθρώπων ταφήσονται, οἱ δὲ ὡς ἄλογοι

🗏🗐

Sch Ps

108.sch6

λογισμοὶ πονηροὶ τὸν ἑαυτοῦ θάψαντες πατέρα τὸν σατανᾶν · χήρα

🗏

Prak

94

αὐτὸν περὶ ἐγκρατείας γυμνάζοντος · θάρσει, φησίν, ὦ τέκνον, ἐν

🗏🗐

Sent alph I

6

ἐπὶ στιβάδος κατακείμενον καὶ θαρρεῖν ἢ ταράττεσθαι χρυσῆν ἔχοντα

🗏🗐

6 PG

ἄμεινον ἐπὶ στιβάδος, καὶ θαρρεῖν, ἢ χρυσῆν ἔχοντα κλίνην

🗏🗐

Eight Thoughts

2.8

μὴ δῷς παῤῥησίαν αὐταῖς θαῤῥῆσαί σοί ποτε. Εὐλάβειαν γὰρ

🗏🗐

8.6

κάτω, οὕτω πίπτει ὁ θαῤῥῶν τῇ ἰδίᾳ δυνάμει.

🗏🗐

On Prayer

94 (2 vers.)

ἀπελάσῃ ἐκ σοῦ. Καὶ θάρσει ὡς οὐ στήσονται οἱ

🗏🗐

Sch Ps

23.sch5

Θαρσεῖτε, φησίν, ἐγὼ νενίκηκα τὸν

🗏

34.sch2

δὲ νενίκηκε τὸν κόσμον — Θαρσεῖτε γὰρ, φησίν, ἐγὼ νενίκηκα

🗏

46.sch1

ἡμεῖς ἐπὶ τῷ εἰπόντι · Θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον

🗏

63.sch1

ἐναντίος τῷ τοῦ Χριστοῦ θάρσει · Θαρσεῖτε γάρ, φησίν, ἐγώ

🗏

63.sch1

τῷ τοῦ Χριστοῦ θάρσει · Θαρσεῖτε γάρ, φησίν, ἐγώ εἰμι

🗏

71.sch6

ἐστιν · ἔτι δὲ τὸ θαρσεῖς σημαίνει τὸ χρῶμα τὸ

🗏

Sch Ps

47.sch4

Θαρσεὶς θαλάσσης · λέγεται δὲ Θαρσεὶς

🗏

47.sch4

Θαρσεὶς θαλάσσης · λέγεται δὲ Θαρσεὶς μέρος Αἰθιοπίας καὶ Ταρσὸς

🗏

47.sch4

ἡ πόλις παρὰ Ἰωνᾷ Θαρσεὶς καλεῖται.

🗏

71.sch6

Θαρσεὶς ἔθνος Αἰθιοπικόν ἐστιν · ἔτι

🗏

71.sch6

ἔχομεν · Ὁμοίωμα αὐτῶν ὡς θαρσείς · σημαίνει δὲ παρὰ τῷ

🗏

71.sch6

βασίλισσα νότου πρὸς Σαλομών. Θαρσεὶς δὲ ἑρμηνεύεται κατάσκοποι, κατασκοπὴ

🗏

Eul

4 PG

σῆς σιωπῆς, ἐπὰν ὑβριστοῦ θάρσος μακροθύμως ὑπενέγκῃς · τὸν τῶν

🗏🗐

8 PG

λογισμῶν ταῖς ἡδοναῖς μετὰ θάρσους ἐπιπλήξωμεν, ἅπασαν εἰς αὐτοὺς

🗏🗐

Monks

93.2 Gress

ἐὰν δὲ θαρσύνηται καὶ τὸ σχῆμα αὐτοῦ

🗏🗐

Eul

23

θροοῦσιν · ἐπειδὰν δὲ ἀναστῇς, θάρρυνε τὴν καρδίαν καὶ παρακάλει

🗏🗐

23 PG

θροήσωσιν · ἐπειδὰν δὲ ἀναστῇς θάῤῥυνε τὴν καρδίαν, παρακάλει τῇ

🗏🗐

Ep

56.7

Ὦ τοῦ θαύματος · τοσαύτην σοφίαν ἀνδρὸς δυσὶν

🗏🗐

Disc.

10

Οὐ θαῦμα εἰ βοηθοῦντος τοῦ ἀγγέλου

🗏

27

διὰ μέσου αὐτῶν · οὐ θαῦμα οὖν εἰ τὸ ἄφθαρτον

🗏

Prak

43

σὺν Θεῷ προκόπτωμεν, κἀκείνους θαυμάζοντας ἡμᾶς καὶ ὀδυνωμένους ἀποπτῆναι

🗏🗐

Gn.

32

ἀκοαῖς σου · καὶ μὴ θαυμάσῃς ὑπὸ πλείστων κατηγορούμενος · οὗτος

🗏🗐

Ep fid

1 Grib (+2)

Πολλάκις ἐθαύμασα τί ποτε πρὸς ἡμᾶς

🗏🗐

Thoughts

5 (2 vers.)

ἐπιστάμενος · πρὸς δὲ τούτοις θαυμάζω ὡς καὶ τῶν ἁγίων

🗏🗐

35 (2 vers.)

ἅπαξ εἰς τὴν ἡμέραν. Θαυμάζω γὰρ εἴ τις ἄρτου

🗏🗐

On Prayer

pref.2

Θαυμάζω δέ σε, καὶ λίαν

🗏🗐

pref.2 PG

θαυμάζω δέ σε, καὶ λίαν

🗏🗐

Sch Ps

33.sch1

τὸν Λώτ φησιν · Ἰδοὺ ἐθαύμασα σου τὸ πρόσωπον καὶ

🗏

Sch Prov

175

κατ' αὐτὴν ἐνεργῶν, οὗτος θαυμάζει τὸ πρόσωπον τοῦ ἀσεβοῦς

🗏

Sch Eccl

2

τὴν νοητὴν ἐκκλησίαν καὶ θαυμάζοντας τὴν θεωρίαν τῶν γεγονότων

🗏

38

καὶ ἄλλους δικαιοπραγοῦντας, μὴ θαυμάσῃς ἐπὶ τοῖς γινομένοις ὡς

🗏

Disc.

4

λέβητα καὶ τὰ ἑξῆς. Θαύμασαι δὲ ὅτι πῶς ἐν

🗏

5

εἴπῃ λόγον ἀληθῆ, μὴ θαυμάσῃς · ἢ γὰρ ἐκ τῶν

🗏

Sch Ps

25.sch4

ἐγνωκὼς, διηγεῖται πάντα τὰ θαυμάσια τοῦ θεοῦ.

🗏

87.sch6

οὐ δύνανται ἰδεῖν τὰ θαυμάσια τῆς ζωῆς τῆς εἰπούσης

🗏

87.sch7

τοῖς ἐσκοτισμένοις οὐκ ἔστι θαυμάσια.

🗏

104.sch1

δύνανται διηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ.

🗏

Sch Prov

182

διηγήσασθαι» καὶ ἄλλοις «τὰ θαυμάσιά σου». Καὶ πάλιν ὁ

🗏

Ep fid

17 Grib (+2)

τῷ ῥητῷ. Τί γὰρ θαυμαστὸν εἰ μείζονα ἑαυτοῦ τὸν

🗏🗐

Eul

32

εὐφημουμένοις καὶ ὧν μάλιστα θαυμαστὴ πρᾶξις καὶ γνῶσις γειτνιᾷ

🗏🗐

32 PG

κατορθώμασιν εὐφημουμένοις, καὶ ὧν θαυμαστὴ μᾶλλον ἡ πρᾶξις, καὶ

🗏🗐

On Prayer

pref.1

διδάσκαλον Μακάριον · Καὶ οὐ θαυμαστόν · σὴ γὰρ ἀεὶ μερὶς

🗏🗐

pref.1 PG

διδάσκαλον μακαρίως · καὶ οὐ θαυμαστόν · σὴ γὰρ ἀεὶ μερὶς

🗏🗐

73 PG

σκοποῦ. Τοῦτο δὲ, ἔφρασε θαυμαστὸς καὶ γνωστικὸς ἀνὴρ, ὑπὸ

🗏🗐

Sch Ps

92.sch3

Θαυμαστὴ γίνεται ψυχὴ ἀρθεῖσα μετάρσιος

🗏

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

θα

Θαβώρ

θάλασσα

θάλλω

Θαμμούζ

θανάσιμος

θάνατος

θανατόω

θάπτω

θαρσέω

Θαρσίς

θάρσος

θαρσύνω

θαῦμα

θαυμάζω

θαυμάσιος

θαυμαστός