Guide to Evagrius Ponticus

KG

6.51

σοφία · ταύτην γὰρ καὶ υἱοθεσίας πνεῦμα ὁ σοφὸς ἡμῶν

🗏🗐

Sch Ps

24.sch8

Εἴ τις υἱοθεσίας οὐκ ἔλαβε πνεῦμα οὐδὲ

🗏

102.sch12

τοῦ αὐτοῦ πνεύματος τῆς υἱοθεσίας κατηξιωμένοι.

🗏

Sch Prov

78

εἰσιν οἱ τὸ τῆς υἱοθεσίας ἔχοντες χάρισμα καὶ ὑπὸ

🗏

101

τοῦτο λέγεται καὶ πνεῦμα υἱοθεσίας.

🗏

163

εἰσὶν ἀδελφοί, τῷ τῆς υἱοθεσίας γεννώμενοι πνεύματι.

🗏

169

ὅτι μηδὲ τοῦ τῆς υἱοθεσίας πνεύματος μετέσχηκε τὸ τεχθέν

🗏

210

μὲν τῶν πνεῦμα ἐχόντων υἱοθεσίας, μήτηρ δὲ τῶν δεομένων

🗏

Sch Eccl

28

οὐκ ἔχει ἀδελφόν, οὗτος υἱοθεσίας οὐκ εἴληφε πνεῦμα, καὶ

🗏

Disc.

29

τῆς γνώσεως αὐτῆς μεταλαμβάνουσιν, υἱοθεσίας καταξιοῖ καὶ πατὴρ θέσει

🗏

KG

3.38 (2 vers.)

τὴν κρίσιν δέδωκεν τῷ υἱῷ»; Ἢ ἄλλο μέν ἐστι

🗏🗐

6.16

δύο Χριστούς, ἢ δύο υἱούς, ὅμοιός ἐστι τῷ λέγοντι

🗏🗐

Monks

2.1 Gress

Πατὴρ ἀγαθὸς παιδεύει υἱοὺς αὐτοῦ,

🗏🗐

126.1 Gress

Νῦν οὖν, υἱέ, ἄκουέ μου,

🗏🗐

Ep

6.4

Τὸν δὲ σὸν υἱόν, ἡμέτερον δὲ ἀδελφὸν ἐν

🗏🗐

Ep fid

4 Grib (+2)

τὸν Πατέρα, Θεὸν τὸν Υἱόν, Θεὸν τὸ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

8 Grib (+2)

ἢ κτίσμα ὁμολογῶν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἢ τὸ

🗏🗐

8 Grib (+2)

ἐστι κακίας. Ὁ δὲ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

9 Grib (+2)

οὔτε ἀνόμοιον λέγομεν τὸν Υἱὸν τῷ Πατρί. Ἑκάτερον γὰρ

🗏🗐

9 Grib (+2)

κατ' οὐσίαν Θεὸν καὶ Υἱὸν γεγεννηκότος. Ἐκ γὰρ τούτου

🗏🗐

11 Grib (+2)

οὐ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ Υἱοῦ ἢ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

🗏🗐

11 Grib

Καὶ τὸ Περιεῖλον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰ Βααλὶμ καὶ

🗏🗐

11 Garn

Καὶ τὸ, Περιεῖλον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰ Βααλεὶμ, καὶ

🗏🗐

12 Grib (+2)

κηρύσσειν μόνον Θεὸν τὸν Υἱὸν καὶ Θεὸν τὸ Πνεῦμα

🗏🗐

16 Grib (+2)

τὸ ὁμοούσιον εἶναι τὸν Υἱὸν τῷ Πατρὶ δηλοῦσθαι πεπίστευκα

🗏🗐

16 Grib

εἴρηται ὁ Πατὴρ τοῦ Υἱοῦ, ὁμοούσιος ὁ Υἱὸς τῷ

🗏🗐

16 Garn (+1)

εἴρηται ὁ Πατὴρ τοῦ Υἱοῦ, ὁμοούσιος τῷ Πατρί ὁ

🗏🗐

16 Grib

τοῦ Υἱοῦ, ὁμοούσιος ὁ Υἱὸς τῷ Πατρί.

🗏🗐

16 Garn (+1)

ὁμοούσιος τῷ Πατρί ὁ Υἱὸς.

🗏🗐

18 Grib (+1)

ηὐπόρησεν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; Διὰ τοῦτο τοῦ Πατρὸς

🗏🗐

18 Eras

ηὐπόρισεν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός. διὰ τοῦτο πατρὸς ἐλάττων

🗏🗐

18 Grib (+2)

τοῦ Πατρὸς ἐλάττων ὁ Υἱός, ὅτι διὰ σὲ γέγονε

🗏🗐

24 Grib (+2)

οὐ πρὸς αὐτὸν τὸν Υἱὸν θεωρεῖται. Ὅτι δὲ ταῦθ

🗏🗐

28 Grib (+2)

τότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ

🗏🗐

29 Grib (+2)

τὸ Οὐ δύναται ὁ Υἱὸς ποιεῖν ἀφ' ἑαυτοῦ οὐδὲν

🗏🗐

29 Grib (+2)

αὐτῆς φύσεως εἶναι τὸν Υἱὸν τῷ Πατρί. Εἰ γὰρ

🗏🗐

29 Grib (+1)

κρεῖττον ῥοπήν, ὁ δὲ Υἱὸς οὐ δύναταί τι ποιεῖν

🗏🗐

29 Grib (+2)

ἑαυτοῦ, οὐ κτίσμα ὁ Υἱός. Εἰ δὲ μὴ κτίσμα

🗏🗐

29 Grib (+1)

οὐκ ἄρα κτίσμα ὁ Υἱός. Εἰ δὲ μὴ τοῦτο

🗏🗐

29 Eras

οὐκ ἆρα κτίσμα ὁ υἱός. εἰ δὲ μὴ τοῦτο

🗏🗐

29 Grib (+2)

βούλεται δύναται. Ὁ δὲ Υἱὸς ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ

🗏🗐

29 Grib (+1)

Οὐκ ἄρα κτίσμα ὁ Υἱός. Καὶ πάλιν πάντα τὰ

🗏🗐

29 Eras

οὐκ ἆρα κτίσμα ὁ υἱός. καὶ πάλιν πάντα τὰ

🗏🗐

29 Grib (+2)

ἐστὶ δεκτικά. Ὁ δὲ Υἱὸς αὐτοδικαιοσύνη καὶ ἄϋλός ἐστιν

🗏🗐

32 Grib (+2)

λόγον ὁμοούσιον Πατρὶ καὶ Υἱῷ;

🗏🗐

33 Grib (+2)

εὑρήσεις συνεργὸν Πατρὶ καὶ Υἱῷ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Οὐρανῶν

🗏🗐

33 Grib (+2)

κἀνταῦθα συμπαρὸν Πατρὶ καὶ Υἱῷ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Τί

🗏🗐

33 Grib (+2)

τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

🗏🗐

35 Grib (+2)

αὐτῆς φύσεως Πατρὶ καὶ Υἱῷ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον

🗏🗐

40 Grib (+2)

Ἀλλ' εὐχαριστήσαντες Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι πέρας

🗏🗐

Hypotyposis

1 PG

λέγει Κύριος περὶ τῶν υἱῶν καὶ τῶν θυγατέρων τῶν

🗏🗐

1 PG

τὸν γαμικὸν βίον ἐσομένων υἱῶν καὶ θυγατέρων ἐν τῷ

🗏🗐

1 PG

ἐν καρδίᾳ αὐτῶν γεννωμένων υἱῶν καὶ θυγατέρων, τουτέστι σαρκικῶν

🗏🗐

2 PG

ἀπὸ γυναικὸς, μὴ ποιοῦντα υἱὸν ἢ θυγατέρα ἐν τῷ

🗏🗐

Eul

5 (2 vers.)

ἐκβιάζεται γενέσθαι τῆς εἰρήνης υἱός. Ἀλλ' οὐκ ἐπ' ἀνθρώπων

🗏🗐

5 (2 vers.)

οἱ εἰρηνοποιοὶ ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται. Καὶ γὰρ

🗏🗐

26

ὅτι, φησί, χήρας πιστῆς υἱὸς ἔχων δαίμονα πύθωνα ἐν

🗏🗐

26 PG

ὅτι, φησὶ, χήρας πιστῆς υἱὸς ἔχων δαίμονα Πύθωνος, ἐν

🗏🗐

31 (2 vers.)

Ὥσπερ χήρας πενθούσης παραμύθιον υἱοί, οὕτω καὶ ψυχῆς πταισάσης

🗏🗐

Thoughts

18 (2 vers.)

εἶπα · θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες · ὑμεῖς δὲ

🗏🗐

37 (2 vers.)

κατελάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις

🗏🗐

On Prayer

59

καὶ ὁ μονογενής σου υἱός. Οὕτω γὰρ καὶ ἐδίδαξε

🗏🗐

59 PG

καὶ ὁ μονογενής σου Υἱός · οὕτω γὰρ ἐδίδαξε, λέγων

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.12

τὴν διάνοιαν, ὅτι ἐγένου υἱὸς Θεοῦ καὶ μεταβέβηκας ἐκ

🗏🗐

Sch Ps

5.sch3

καὶ θεοὶ γεγονότες καὶ υἱοὶ ὑψίστου γεγόνασιν πάντες γεγόνασιν

🗏

16.sch1

ἔδωκεν ὁ πατὴρ τῷ υἱῷ, ἐκ δὲ τοῦ προσώπου

🗏

16.sch1

κρίμα ἐξέρχεται, ἐκ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἄρα τὸ κρίμα

🗏

26.sch7

ἧς τίκτει τοὺς παρανόμους υἱούς · ὥσπερ γὰρ Παῦλος διὰ

🗏

28.sch1

Παῦλος ὁ ἅγιος υἱὸς θεοῦ γεγονὼς διὰ τοῦ

🗏

28.sch1

εὐαγγελίου ἐγέννα καὶ αὐτὸς υἱοὺς καὶ προσῆγεν τῷ θεῷ

🗏

28.sch7

οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ εἶχεν

🗏

49.sch3

ἔδωκεν ὁ πατὴρ τῷ υἱῷ.

🗏

49.sch4

ἔδωκεν ὁ πατὴρ τῷ υἱῷ.

🗏

49.sch4b

δέδωκεν ὁ πατὴρ τῷ υἱῷ, ὁ δὲ θεὸς κριτής

🗏

61.sch5

τῶν ἀρετῶν — ψευδεῖς εἰσιν υἱοὶ ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ

🗏

70.sch3

ὠνόμασεν, δόξαν δὲ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ.

🗏

71.sch1

Εἰς Σαλομὼν τὸν υἱὸν Δαυίδ · Βίβλος γὰρ γενέσεως

🗏

71.sch1

γὰρ γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαυίδ. Σαλομὼν γὰρ ἑρμηνεύεται

🗏

71.sch11

τὸν ναὸν καὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.

🗏

77.sch20

ἔδωκεν ὁ θεὸς τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, ἀντὶ τοῦ

🗏

79.sch8

Χριστόν, ὅστις ἐστὶν καὶ υἱὸς ἀνθρώπου.

🗏

88.sch8

ἤγειρεν τὸν τῆς χήρας υἱὸν ὁ Χριστός.

🗏

88.sch17

παιδεύει · μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται.

🗏

101.sch12

Οἱ ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποί εἰσιν υἱοὶ τῶν τεθανατωμένων.

🗏

102.sch12 (2 vers.)

Υἱοὶ υἱῶν εἰσιν οἱ τοῦ

🗏

109.sch+1

τῶν πατέρων τὸν ἴδιον υἱὸν κύριον ἑαυτοῦ εἶπέν ποτε

🗏

109.sch+1

οὐκ ἄρα ὁ Χριστὸς υἱός ἐστι τοῦ Δαυίδ.

🗏

109.sch1

Εἰ ἀρχὴ τοῦ υἱοῦ ὁ πατήρ, ἡ δὲ

🗏

115.sch2b

εἶπα · θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες, ὑμεῖς δὲ

🗏

118.sch5

δὲ γῆν ἔδωκε τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τίς

🗏

118.sch6

ἐν ταῖς Παροιμίαις παραινεῖ · Υἱέ, φησίν, ἐὰν δεξάμενος ῥῆσιν

🗏

118.sch8

γὰρ, ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς

🗏

127.sch3

φησιν · Ἀγαθὸς ἀνὴρ κληρονομήσει υἱοὺς υἱῶν.

🗏

127.sch3

Ἀγαθὸς ἀνὴρ κληρονομήσει υἱοὺς υἱῶν.

🗏

134.sch2

δὲ γῆν ἔδωκε τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ὥσπερ

🗏

Sch Iob

33.40

τοῦ Ἐλιφὰζ ἦν υἱὸς Σωφὰρ καὶ Ἀμαλὴκ ἐκ

🗏

Sch Prov

12

καὶ ἡ ἔξοδος τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἡ μετὰ τὴν

🗏

64

ὁ Σολομὼν νεότητος λέγει · «υἱὲ γάρ, φησί, μή σε

🗏

79

πρὸς τὸ συνεῖναι τῷ υἱῷ μᾶλλον ἐπιτηδειότερος. Ἀλλ' ἐπειδὴ

🗏

79

διὰ τῆς μητρὸς ὁ υἱὸς ἴδῃ τὸν πατέρα · ἐὰν

🗏

83

μετ' αὐτῆς τοὺς παρανόμους υἱούς. Καὶ ὁ σωτὴρ δὲ

🗏

88

ἐνταῦθα λέγει οὐ τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ, ἀλλὰ τὴν

🗏

120

διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.» Εἰ δὲ ἡ

🗏

143

διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ» · πλὴν προσεκτέον εἰ

🗏

153

ἐξομολογούμενος ἑρμηνεύεται, Βενιαμὶν δὲ υἱὸς ἡμερῶν ἢ υἱὸς δεξιᾶς

🗏

153

δὲ υἱὸς ἡμερῶν ἢ υἱὸς δεξιᾶς.

🗏

163

Εἰ οἱ τοῦ Χριστοῦ υἱοὶ ἀλλήλων εἰσὶν ἀδελφοί, οἱ

🗏

163

δίκαιοι ἄνθρωποι Χριστοῦ εἰσιν υἱοί, οἱ ἄγγελοι ἄρα καὶ

🗏

169

Ὁ μὲν φρόνιμος υἱὸς καὶ τεκοῦσαν ἔχει καὶ

🗏

169

μητέρα · ὁ δὲ ἄφρων υἱὸς μόνον τεκοῦσαν · ἡ γὰρ

🗏

197

Τὸ μὲν διδάσκειν τοὺς υἱοὺς περὶ ἀρετῆς καὶ γνώσεως

🗏

275

τὴν κρίσιν δέδωκεν τῷ υἱῷ»; Ἢ ἄλλο μέν ἐστι

🗏

281

ἄνω, εἰ μὴ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ἀπὸ

🗏

317

γυναῖκα, δοῦλον, οἰκέτην, πατέρα, υἱόν, πνεῦμα, ὀφθαλμόν, στόμα, χείλη

🗏

351

οὐχ ὑπακούει ὁ παιδευθεὶς υἱός.

🗏

370

ὁ πατὴρ δέδωκε τῷ υἱῷ.

🗏

Sch Eccl

6

ὁ κύριος ἀριθμῆσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ · ὁ δὲ Δαυὶδ

🗏

10

τὸ πνεῦμα Ἀμνὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.»

🗏

36

τῶν πέριξ τοῦ σώματος υἱοὺς καὶ θυγατέρας καὶ δούλους

🗏

38

ὕψιστος ἔθνη, ὡς διέσπειρεν υἱοὺς Ἀδάμ, ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν

🗏

39

αὐτὴν ἐπὶ νουθέτησιν τῷ υἱῷ αὐτοῦ · οὐδὲ γὰρ ἐδέξατο

🗏

Sch Lu

3

λαμβάνει τὴν σωτηρίαν, καὶ υἱὸς Ἁβραὰμ γίνεται.

🗏

4

πόλις ἐστὶ τοῦ παμβασιλέως υἱοῦ θεοῦ, κυρίου ὄντος τῶν

🗏

6

τεραστίους ἐπιτελῶν δυνάμεις, ἀληθῶς υἱὸς εἶναι θεοῦ ὡμολόγητο · κλόνον

🗏

Disc.

2

ὡς μὲν πρὸς τὸν υἱὸν καὶ τὸ πνεῦμα ὁμοουσίως

🗏

22

πατὴρ ὡς πρὸς τὸν υἱὸν αὐτὸ τὸ εἶναι πατὴρ

🗏

22

πατέρα ἰδιάζοντα ἔχει ὁ υἱὸς τὸ ἐν ἀρχῇ εἶναι

🗏

22

καὶ αὐτὸ τὸ εἶναι υἱὸς καὶ μόνου υἱὸς καὶ

🗏

22

εἶναι υἱὸς καὶ μόνου υἱὸς καὶ μόνος υἱὸς καὶ

🗏

22

μόνου υἱὸς καὶ μόνος υἱὸς καὶ ἀεὶ υἱός · τὸ

🗏

22

μόνος υἱὸς καὶ ἀεὶ υἱός · τὸ δὲ πνεῦμα πρὸς

🗏

22

ὁ πατὴρ πρὸς τὸν υἱὸν καὶ πρὸς τὸ πνεῦμα

🗏

22

Μονογενὴς οὖν ἐστιν ὁ υἱὸς τῷ φύσει υἱὸς εἶναι

🗏

22

ὁ υἱὸς τῷ φύσει υἱὸς εἶναι καὶ οὕτως μόνος

🗏

22

τοῦ πατρός, οὐκ ἔστιν υἱός. Αὕτη οὖν ἡ τριάς

🗏

29

καὶ πατὴρ μὲν τοῦ υἱοῦ, ἀρχὴ δὲ τοῦ ἁγίου

🗏

29

τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος

🗏

29

τῶν λογικῶν · ὁ δὲ υἱός, υἱὸς ὢν φύσει τοῦ

🗏

29

λογικῶν · ὁ δὲ υἱός, υἱὸς ὢν φύσει τοῦ πατρός

🗏

30

κτίσμα λέγων εἶναι τὸν υἱὸν, πρῶτον δημιουργὸν εἰσάγει τὸν

🗏

30

πατὴρ ὢν φύσει τοῦ υἱοῦ, δεύτερος πατὴρ θέσει γίνεται

🗏

30

τῶν λογικῶν · ὁ δὲ υἱός, υἱός ὢν φύσει τοῦ

🗏

30

λογικῶν · ὁ δὲ υἱός, υἱός ὢν φύσει τοῦ πατρός

🗏

30

γὰρ πατὴρ ἐλέγετο ὁ υἱὸς πρὸ τῶν λογικῶν οὐδὲ

🗏

30

τοίνυν οὐ σῶμα <ὁ> υἱός, ἵνα μὴ ᾖ ἀνεπίδεκτος

🗏

30

ἣν εἴπομεν εἶναι τὸν υἱὸν.

🗏

114

οὐ> καθὸ νοῦς ἐστιν υἱὸς θεοῦ, ἀλλὰ καθὸ κατὰ

🗏

122

ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς καὶ υἱὸς καὶ θυγάτηρ καὶ τὰ

🗏

211

λαμβάνει τὴν σωτηρίαν καὶ υἱὸς Ἀβραὰμ γινεται.

🗏

Instr

14 barb gr 51

Διασκορπιοῦσι πλοῦτον υἱοὶ παράνομοι · καὶ ἄφρονες οὐκ

🗏🗐

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

υι

υἱοθεσία

υἱός