Guide to Evagrius Ponticus

Sch Ps

108.sch2

Ἐντεῦθεν γινώσκομεν ὅτι τι κακηγορουμένους ἡμᾶς δεῖ προσεύχεσθαι ὑπὲρ

🗏

Sch Prov

215

ῥητῷ τούτῳ πρὸς τοὺς κακηγοροῦντας ἡμῶν τοῦτο τὸ σῶμα

🗏

KG

5.90

δὲ ἀμφοτέρων ἐστηρημένος πρὸς κακηγορίαν χωρήσει τοῦ συγγράφεως. = E 2.

🗏🗐

Eul

16

ἡ γὰρ κακηκοΐα τῆς κακηγορίας συνεργὸς τυγχάνει καὶ ἐρῶσιν

🗏🗐

Vices

8 A2

φίλος. Ἀφθονία, ταπεινώσεως ὁδηγός, κακηγορίας ἔχθρα, εὐθυμίας φίλη, φιλίας

🗏🗐

Thoughts

37

Ἀλλὰ φύγωμεν, ἀγαπητοί, τῆς κακηγορίας τὴν νόσον καὶ μηδενός

🗏🗐

37 PG

Ἀλλὰ φύγωμεν, ἀγαπητοὶ, τῆς κακηγορίας τὴν νόσον, μηδενός ποτε

🗏🗐

Eul

16

οἱ δύο · ἡ γὰρ κακηκοΐα τῆς κακηγορίας συνεργὸς τυγχάνει

🗏🗐

16 PG

οἱ δύο · ἡ γὰρ κακηκοΐα τῆς κατηγορίας συνεργὸς τυγχάνει

🗏🗐

Prak

pref.6

τὰς δὲ τῆς ψυχῆς κακίας μετουσίᾳ τοῦ καλοῦ περικόπτοντες

🗏🗐

30

ἀλλά τισι καὶ αἱ κακίαι αὗται καθ' ἃς πεποιώμεθα

🗏🗐

62

αἱ ἀρεταὶ καὶ αἱ κακίαι τυφλὸν ἀπεργάζονται · αἱ μέν

🗏🗐

62

ἵνα μὴ βλέπῃ τὰς κακίας · αἱ δέ, ἵνα μὴ

🗏🗐

76

Ἄγγελοι μὲν χαίρουσι μειουμένης κακίας, δαίμονες δὲ τῆς ἀρετῆς

🗏🗐

88

τῶν ἀρετῶν καὶ τῶν κακιῶν γίνεται ποιητικά · φρονήσεως δέ

🗏🗐

89

ὑπερασπίζειν, πρὸς δὲ τὰς κακίας παρατάττεσθαι, τὰ δὲ μέσα

🗏🗐

Gn.

28

.............................................. ........ὅτι μισεῖ κακίαν ὁ πειραθεὶς κακίαν, πεῖρα

🗏🗐

28

μισεῖ κακίαν ὁ πειραθεὶς κακίαν, πεῖρα δὲ τῆς ἐγκαταλείψεως

🗏🗐

48

τοῖς τρόποις τοῖς ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐπὶ τὴν

🗏🗐

KG

1.39

Ἀρετῆς γεγόναμεν σπέρματα, κακίας δὲ οὔ · οὐ γὰρ

🗏🗐

1.39

μὲν γεγόναμεν ἔχοντες σπέρματα, κακίας δὲ οὔ · οὐ γὰρ

🗏🗐

1.40

γὰρ ὅτε οὐκ ἦν κακία καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

1.40 (2 vers.)

Ἦν ὅτε οὐκ ἦν κακία καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

1.40

Ἦν ὅτε οὐκ ἦν κακία, καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

1.40 (2 vers.)

ἐν τῷ ᾅδῃ διὰ κακίαν κρινόμενος καὶ οἰκτείρων τοὺς

🗏🗐

1.40

τῷ ᾅδῃ πλούσιος διὰ κακίαν, καὶ ἐλεῶν τοὺς ἀδελφούς

🗏🗐

1.66 (2 vers.)

ἀρεταὶ, ὄπισθεν δὲ αἱ κακίαι. Διὸ προστασσόμεθα φεύγειν μὲν

🗏🗐

1.79

δευτέρα δὲ ἀπόθεσις κακίας χάριτι τοῦ σωτῆρος ἡμῶν

🗏🗐

1.79

ἀπόταξις δὲ δευτέρα ἀπόθεσις κακίας χάριτι Θεοῦ καὶ σπουδῇ

🗏🗐

3.59

Εἰ πᾶσα κακία ἐκ τοῦ λογιστικοῦ, ἐκ

🗏🗐

3.59

μερῶν ἐπισυμβαίνουσιν ἡμῖν αἱ κακίαι · εἰ δὲ τοῦτο οὕτως

🗏🗐

3.76

ἀρετῆς εἶναι ἡμᾶς καὶ κακίας δεκτικούς.

🗏🗐

4.36 (2 vers.)

νοητὸν ἡ ἐκ τῆς κακίας τῷ ἡγεμονικῷ παχύτης ἐπισυμβαίνουσα

🗏🗐

4.36 PG

νοητὸν ἡ ἐκ τῆς κακίας ἐπισυμβαίνουσα τῷ ἡγεμονικῷ παχύτης

🗏🗐

4.53

Τοῖς ἀπὸ κακίας καὶ ψευδῶν δογμάτων πόλιν

🗏🗐

5.28

ψηχὴν ἀπὸ σώματος ἢ κακίας ἢ ἀγνωσίας.

🗏🗐

5.28

πνευματικὸς ἐκκόπτων ψυχὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏🗐

5.28 PG

λογικὸς ἐκκόπτων ψυχὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏🗐

5.28

χωρίζων ἀπὸ ψυχῆς, ἢ κακίαν καὶ ἀγνωσίαν

🗏🗐

5.49

δυνάμενος ἢ ὁ τῇ κακίᾳ πεποιημένος.

🗏🗐

5.49

δυνάμενος, ἢ ὁ τῇ κακίᾳ πεποιημένος, καὶ παρὰ τοῖς

🗏🗐

5.49 (2 vers.)

δυνάμενος, ἢ ὁ τῇ κακίᾳ πεποιωμένος

🗏🗐

6.19 (2 vers.)

τοσαύταις μυριάσιν ὁδευούσαις ἀπὸ κακίας πρὸς ἀρετὴν καὶ ἀπὸ

🗏🗐

6.21 (2 vers.)

ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν

🗏🗐

6.49 (2 vers.)

Τὴν μὲν διάθεσιν τῆς κακίας διὰ τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο

🗏🗐

6.49

Αἴγυπτος καταλιμπάνεται σύμβολον οὖσα κακίας, τῶν κατὰ διάνοιαν πρωτοτόκων

🗏🗐

Monks

21.3 Gress

ἐπισπάσηται ἀπὸ σαρκὸς αὐτῆς κακίαν,

🗏🗐

24.1 Gress

Οὗ ἐὰν εἰσέλθῃ κακία, ἐκεῖ καὶ ἀγνωσία,

🗏🗐

40.1 Gress

Πάσχα κυρίου διάβασις ἀπὸ κακίας,

🗏🗐

Ep

30.2

Εἰ πᾶσα κακία ἐκ τοῦ λογιστικοῦ, ἐκ

🗏🗐

30.2

μερῶν ἐπισυμβαίνουσιν ἡμῖν αἱ κακίαι · εἰ δὲ τοῦτο οὕτως

🗏🗐

43.2

Ἀρετῆς γεγόναμεν σπέρματα, κακίας δὲ οὔ · οὐ γὰρ

🗏🗐

43.2

μὲν γεγόναμεν ἔχοντες σπέρματα, κακίας δὲ οὔ · οὐ γὰρ

🗏🗐

43.3

γὰρ ὅτε οὐκ ἦν κακία καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

43.3

Ἦν ὅτε οὐκ ἦν κακία καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

43.3

Ἦν ὅτε οὐκ ἦν κακία, καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

43.3

ἐν τῷ ᾅδῃ διὰ κακίαν κρινόμενος καὶ οἰκτείρων τοὺς

🗏🗐

43.3

τῷ ᾅδῃ πλούσιος διὰ κακίαν, καὶ ἐλεῶν τοὺς ἀδελφούς

🗏🗐

56.4

οὐδεμία γὰρ οὕτως ἄλλη κακία δαίμονα τὸν νοῦν ὡς

🗏🗐

Ep fid

2 Grib (+2)

κρατῆσαι τῆς συνοικούσης ἡμῖν κακίας; Τίς δ' ἄν μοι

🗏🗐

8 Grib (+2)

ἁγιότητα οὐκ ἀνεπίδεκτόν ἐστι κακίας. Ὁ δὲ Υἱὸς καὶ

🗏🗐

30 Grib (+2)

ἁγιότητα οὐκ ἀνεπίδεκτόν ἐστι κακίας · τὸ δὲ Πνεῦμα τὸ

🗏🗐

Hypotyposis

8 PG

τῆς ἐκ τῆς τρυγίας κακίας τὴν ἀηδίαν ἐπιδεικνύμενον. Τοιγαροῦν

🗏🗐

33 Chapters

28

Πῦρ ἐστι κακία φύσεως λογικῆς φθαρτικὴ τῶν

🗏🗐

31

δυνάμεις ἅγιαι φθαρτικαὶ τῶν κακιῶν.

🗏🗐

32

ψυχαὶ λογικαὶ κοιλανθεῖσαι ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏🗐

Eul

1

τῆς πολιτείας ὁ τῆς κακίας γενέτης μηχανᾶται περικόψαι, γῆς

🗏🗐

1 PG

τῆς πολιτείας ὁ τῆς κακίας γεννητὴς μηχανᾶται περικόψαι, γῆς

🗏🗐

2

καὶ ἡ τῶν ἐναντίων κακία. Ἀφῄρηται τὸ εἶναι ἀρετῇ

🗏🗐

2 PG

καὶ ἡ τῶν ἐναντίων κακία · ἀφῄρηται τὸ εἶναι ἐν

🗏🗐

6 (2 vers.)

ψυχὴν ἀμαυρώσῃ. Διτταὶ τῆς κακίας αἱ λύπαι τυγχάνουσιν ἐν

🗏🗐

7 (2 vers.)

στρατηγείτω, ὅτι διὰ πάσης κακίας καὶ ἡ ἀκηδία ἀντιστρατηγεῖ

🗏🗐

11

λογισμοῖς ἀπερεύγονται τὰς τῆς κακίας ἡδονάς · πῇ μὲν οἱ

🗏🗐

14 (2 vers.)

σου νομικῶς προσενεχθείσης ἡ κακία καταισχύνηται. Ὁ γὰρ τῇ

🗏🗐

14 (2 vers.)

καρδίας, διπλοῦν κατὰ τῆς κακίας πυργώσας τὸ τεῖχος.

🗏🗐

15 (2 vers.)

γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, κακίαν, ἐπιθυμίαν κακήν · οἱ οὖν

🗏🗐

15

τῆς αἰχμαλωσίας προπηδᾷ τῇ κακίᾳ, ἵν' ὑπ' ἐκείνης τοῦ

🗏🗐

15 PG

τῆς αἰχμαλωσίας προσπηδᾷ τῇ κακίᾳ, ἵνα ὑπ' ἐκείνης τοῦ

🗏🗐

16 (2 vers.)

γνωσθῆναι ἔσπευσαν κἂν ἀπὸ κακίας οὕτω γνωσθῆναι · ἕτεροι δὲ

🗏🗐

21

καρδίᾳ, ἵν' ἐξαφθεῖσα ταῖς κακίαις διαλεχθῇ, αἰχμαλωτισθῇ, καὶ τὸ

🗏🗐

21 PG

καρδίᾳ, ἵνα ἐξαφθεῖσα ταῖς κακίαις διαλεχθῇ καὶ αἰχμαλωτισθῇ, καὶ

🗏🗐

25 (2 vers.)

τῆς ἀγάπης ἑνωθέντες τὴν κακίαν ἐξωθήσομεν καὶ τὰ ἔργα

🗏🗐

27 (2 vers.)

πάντα τὰ μάγγανα τῆς κακίας ἐπάγουσιν, ἵνα τὴν ἀκηδίαν

🗏🗐

31 (2 vers.)

τῶν ἐναντίων ἔργων τῇ κακίᾳ χρώμενοι, ἵνα μὴ εἰς

🗏🗐

Vices

pref A1 (+2)

τὰς ἀντιζύγους τῶν ἀρετῶν κακίας δι' ἐπιτόμου ὑποτάξαι τῇ

🗏🗐

pref A1 (+2)

τὰς ἀντιζύγους τῶν ἀρετῶν κακίας δι' ἐπιτόμου ὑποτάξωμεν, σημαίνοντες

🗏🗐

3 A1 (+2)

εὐτέλεια, ἀκόρεστος μανία, πολυμέριμνος κακία. Ἀκτημοσύνη, φιλαργυρίας ἐκρίζωμα, ἀφιλαργυρίας

🗏🗐

8

ἀγάπης πλήρωμα, φιλαδελφίας ὑπόστασις, κακίας ἀναίρεσις, ἐπαίνων πρώτη, ἀνθρώπων

🗏🗐

Thoughts

15 (2 vers.)

ἐν ἀρετῇ δυσκίνητοι πρὸς κακίαν γινόμεθα, ἀνακαινούμενοι δὲ ἐν

🗏🗐

19 (2 vers.)

πάντας ἐκταράσσων ὑπὸ τῆς κακίας αὐτοῦ καὶ πάντων ἄρχειν

🗏🗐

26

ἕνεκεν · δευτέρα δὲ ἀπόθεσις κακίας χάριτι τοῦ σωτῆρος ἡμῶν

🗏🗐

31

γὰρ ὅτε οὐκ ἦν κακία καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏🗐

37 (2 vers.)

σπείραντα ἡμῖν τὰ τῆς κακίας ζιζάνια.

🗏🗐

38

Φύσιν μὲν λογικὴν ὑπὸ κακίας θανατωθεῖσαν ἐγείρει Χριστὸς διὰ

🗏🗐

38 PG

Φύσιν μὲν λογικὴν ὑπὸ κακίας θανατωθεῖσαν ἐγείρει Χριστὸς διὰ

🗏🗐

41 (2 vers.)

δίκαια» · ἀτιμία δὲ ψυχῆς κακία καὶ ἀγνωσία. Τὸ τοίνυν

🗏🗐

app_1 (2 vers.)

λογισμῶν ἐκκαλοῦνται πρὸς τὴν κακίαν, οἱ τὰς τῆς γαστριμαργίας

🗏🗐

app_2

ἀνθρώπων ἐκκαλοῦνται πρὸς τὴν κακίαν.

🗏🗐

Eight Thoughts

1.30

ἐκ σοῦ πᾶν ἔμπνεον κακίας, καὶ μέλη σαρκός σου

🗏🗐

Sch Ps

4.sch3

βαρείας φύσεώς ἐστιν ἡ κακία, διόπερ ὁ ἐρχόμενος εἰς

🗏

7.sch6

ψυχὴν ἀπὸ σώματος ἢ κακίας ἢ ἀγνωσίας.

🗏

9.sch5

αὐτοῦ, αἵτινές εἰσιν αἱ κακίαι κατάγουσαι εἰς πυθμένα ᾅδου

🗏

9.sch12d

προκόπτοντες κατὰ μείωσιν τῆς κακίας προκόπτουσι, δίκαιοι δὲ λέγονται

🗏

9.sch13

μὲν τοῖς ἔχουσι πλοῦτον κακίας καὶ ἀγνωσίας ὁ διάβολος

🗏

10.sch6

κόλασιν ὀνομάζει ἐν ᾧ κακίας καὶ ἀγνοίας ἐγκέκραται πόμα

🗏

12.sch3

γὰρ ἀρετῆς, οἱ δὲ κακίας εἰσὶν ἐρασταί.

🗏

13.sch7

γνώσεως καὶ ἀρετῆς ἐπὶ κακίαν καὶ ἀγνωσίαν ἀκούσιος μετάβασις

🗏

16.sch4

νοητὸν ἡ ἐκ τῆς κακίας τῷ ἡγεμονικῷ παχύτης ἐπισυμβαίνουσα

🗏

16.sch5

μὲν ἀντακολουθῶσιν ἀλλήλαις αἱ κακίαι ὥσπερ καὶ αἱ ἀρεταί

🗏

16.sch5

μὴ ἀντακολουθῶσιν ἀλλήλαις αἱ κακίαι, οὐχ ὁ ἀπὸ μιᾶς

🗏

16.sch5

ὑπὸ τῆς ἀντικειμένης ταύτῃ κακίας κυκλοῦται.

🗏

18.sch4

Ζητητέον πότερον ἀπὸ κακίας ἐπιστρέφων ἐπὶ τὴν ἀρετὴν

🗏

19.sch4

μὲν ἀντικείμενοι μετὰ τῆς κακίας ἡμῖν ἐφορμῶσιν · ἡμεῖς δὲ

🗏

21.sch5

ἄνθρωποι γεννώμενοι πρότερον τῇ κακίᾳ προσέρχονται, ὁ δὲ κύριος

🗏

26.sch7

καὶ τῆς γυναικὸς τούτου κακίας, μεθ' ἧς τίκτει τοὺς

🗏

26.sch7

οὕτω καὶ διὰ τῆς κακίας ὁ διάβολος γεννᾷ τοὺς

🗏

27.sch1

πάρειμι · ψυχῆς δὲ ἡ κακία.

🗏

29.sch2

μὲν γὰρ φεύγουσι τὴν κακίαν, ἡ δὲ τὰ ψευδῆ

🗏

29.sch10

Ὁ σάκκος κακίαν καὶ ἀγνωσίαν σημαίνει, ἐπειδὴ

🗏

32.sch7

ἐπαινετὸς ψυχῆς λογικῆς ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐπ' ἀρετὴν

🗏

33.sch15

κόλασιν χωρίζουσαν ψυχὴν ἀπὸ κακίας.

🗏

34.sch4

τῆς ἀρετῆς ἐπὶ τὴν κακίαν ὁδεύοντες, ἐὰν εἰς τὰ

🗏

34.sch8bis

ἄνθρωποι οὐ γινώσκουσι τὴν κακίαν, ἐρωτώμενοι δὲ ὑπὸ τῶν

🗏

34.sch8bis

εἰς γνῶσιν ἔρχονται τῆς κακίας. Νῦν δὲ γνῶσιν τὴν

🗏

36.sch2

καὶ λαχάνῳ ὁμοίωται ἡ κακία, ἐπισυμβατὴ ἄρα καὶ ἡ

🗏

36.sch2

ἐπισυμβατὴ ἄρα καὶ ἡ κακία.

🗏

36.sch10

Τόπος ἁμαρτωλοῦ ἡ κακία.

🗏

39.sch1

Λάκκος ταλαιπωρίας κακία καὶ ἀγνωσία.

🗏

39.sch7b

πυρὶ τῷ ἁγίῳ ἀποτιθεμένη κακίαν καὶ ἀγνωσίαν.

🗏

39.sch12

ἐξαίρουσιν, ἀλλὰ διὰ τῆς κακίας ἀπὸ τῆς ἀρετῆς καὶ

🗏

43.sch2

Κακίαν μὲν καὶ ἀγνωσίαν ἐξολοθρεύει

🗏

43.sch6

ἀρεταὶ, ὄπισθεν δὲ αἱ κακίαι. Διὸ προστασσόμεθα φεύγειν μὲν

🗏

43.sch7

Διὰ τῆς κακίας καὶ ἀγνωσίας ἁρπάζουσιν ἡμᾶς

🗏

44.sch3

ῥομφαία χωρίζει ψυχὴν ἀπὸ κακίας καὶ νοῦν ἀπὸ ἀγνωσίας

🗏

45.sch4

λογικὴ σαλεύεται μεταβαίνουσα ἀπὸ κακίας ἐπ' ἀρετὴν καὶ ἀπὸ

🗏

51.sch3

ὅτι ἀγαθωσύνην μὲν ἐμίσησας, κακίαν δὲ ἠγάπησας, ἀλλ' ἀμφότερα

🗏

51.sch3

ἠγάπησας, ἀλλ' ἀμφότερα ἀγαπήσας · κακίαν ὑπὲρ ἀγαθωσύνην ἠγάπησας. Τοιοῦτόν

🗏

54.sch3

Τοῖς ἀπὸ κακίας καὶ ψευδῶν δογμάτων πόλιν

🗏

54.sch5

ὁ διαιρῶν ψυχὴν ἀπὸ κακίας.

🗏

57.sch1

ἀρετήν, ἀλλ' ἐπὶ τὴν κακίαν ὁδεύοντες.

🗏

57.sch4

μέλιτι ἐπισυμβαίνει κηρός, οὕτως κακία ψυχῇ λογικῇ.

🗏

60.sch3

Ἢ τάχα ἐξελθὼν τὴν κακίαν νῦν τροπικῶς γῆν ὀνομαζομένην

🗏

63.sch3

Τὴν ἐπίτασιν ἐνταῦθα τῆς κακίας σημαίνει.

🗏

67.sch4

ἐστιν ὁ στερηθεὶς διὰ κακίαν τοῦ ἐπουρανίου πατρὸς ἣν

🗏

67.sch13

Χριστοῦ φύσεων λογικῶν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐπ' ἀρετὴν

🗏

67.sch19

Τὴν μὲν διάθεσιν τῆς κακίας διὰ τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο

🗏

68.sch13

καὶ ἀρετὴ φθαρεῖσα τίκτει κακίαν.

🗏

69.sch1

τὴν ψυχὴν οἱ πρὸς κακίαν καὶ ἀγνωσίαν αὐτὴν προτρεπόμενοι

🗏

70.sch8

διὰ τὸ ἀπέραντον τῆς κακίας αὐτῶν.

🗏

74.sch1

ἐστιν χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ κακίας · πῦρ δέ ἐστι νοητὸν

🗏

74.sch1

ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, φθαρτικὴ κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏

76.sch7

λέγει ἐνταῦθα τὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐπ' ἀρετὴν

🗏

76.sch14

αἰώνιον ψυχήν, εἴπερ ἡ κακία παρὰ γωνίαν παρεδρεύει.

🗏

76.sch15

Ἀαρὼν ὁδηγοῦσι τὸν ἀπὸ κακίας ἐπ' ἀρετὴν ὁδεύοντα λαόν

🗏

77.sch20

εἶπεν, οὐ τοὺς τῇ κακίᾳ πεποιωμένους, ἀλλὰ τοὺς πόνους

🗏

78.sch4

δεσμεῖ ἀγνωσία, ψυχὴν δὲ κακία. Ψυχὴν δέ φημι θυμὸν

🗏

80.sch4

δυνάμενος ἢ ὁ τῇ κακίᾳ πεποιωμένος.

🗏

81.sch1

Πρόσωπα ἁμαρτωλῶν εἰσιν αἱ κακίαι καθ' ἃς μορφοῦνται οἱ

🗏

82.sch6

ἡ ἀπώλεια σημαίνει φθορὰν κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏

88.sch7

πνεύματι ζέων τὸν ἐν κακίᾳ ψυχρόν · ἑαυτὸν δὲ ποιεῖ

🗏

88.sch23

μικρὸν μειώσεως πασῶν τῶν κακιῶν καὶ τῆς ἀγνοίας ἐπισυμβαίνει

🗏

88.sch23

καὶ τῆς ἀγνοίας ἐπισυμβαίνει · κακία δὲ καὶ ἀγνωσία θάνατος

🗏

89.sch7

πρὸς τοὺς ἀπὸ τῆς κακίας μετανοήσαντας καὶ καταξιωθέντας γνώσεως

🗏

91.sch3 (2 vers.)

Ἔκγονος ἀφροσύνης κακία, κακίας δὲ ἀγνωσία.

🗏

91.sch4b

γὰρ ξύλα, χόρτος, καλάμη κακία ὠνόμασται. Δικαίως οὖν ὁ

🗏

91.sch9

διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν κακίας ἀνεπίδεκτον.

🗏

93.sch13b

Τὴν μὲν κακίαν ἀφανίζει κύριος ὡς δικαιοσύνη

🗏

103.sch9

φαράγγων κοιλανθεῖσιν ὑπὸ τῆς κακίας.

🗏

103.sch19

ἐν τούτοις καὶ αἱ κακίαι κατὰ δύναμιν ἐνυπάρχουσιν.

🗏

103.sch22

ἑρπετῶν ἀνθρώπων διὰ τὴν κακίαν οὐκ ἔστιν ἀριθμός · Ὁ

🗏

103.sch25

καπνιζόμενα ὄρη ἀποβάλλει τὴν κακίαν, ἁπτομένου αὐτῶν τοῦ πνευματικοῦ

🗏

105.sch24

θεὸς οὓς ἀφίστησιν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏

106.sch4

πεπέδηνται σιδήρῳ οἱ ἐν κακίᾳ διάγοντες.

🗏

106.sch7

Πύλας χαλκᾶς ἤτοι τὰς κακίας λέγει ἢ τοὺς ἐνεργοῦντας

🗏

106.sch14

Σοφίαν θεοῦ καταπίνει κακία · δικαιοσύνη δὲ κυρίου διαφθείρει

🗏

106.sch14

δικαιοσύνη δὲ κυρίου διαφθείρει κακίαν.

🗏

106.sch18

ἡ γῆ διὰ τὴν κακίαν τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῇ

🗏

106.sch20

ἀντελάβετο αὐτῶν διὰ τὴν κακίαν αὐτῶν.

🗏

107.sch2

ἀποβάλλων ἄγνοιαν, ψυχὴ δὲ κακίαν · ψυχὴν δὲ λέγω τὸ

🗏

108.sch9

ἔσχε τέκνα διάδοχα τῆς κακίας αὐτοῦ.

🗏

108.sch13

Χριστὸν ἐνδυσαμένους διὰ τῶν κακιῶν ἐκδύει ὁ σατανᾶς, οὕτως

🗏

111.sch7

τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπιθυμία ἡ κακία ἐστίν, ἡ κακία ἄρα

🗏

111.sch7

ἡ κακία ἐστίν, ἡ κακία ἄρα ἀπολεῖται τῶν ἁμαρτωλῶν

🗏

112.sch3

Ψυχὴν μὲν ἐγείρει ἀπὸ κακίας ἐπ' ἀρετὴν ὁ θεός

🗏

113.sch2

τοσαύταις μυριάσιν ὁδευούσαις ἀπὸ κακίας πρὸς ἀρετὴν καὶ ἀπὸ

🗏

118.sch30

ἡ ἀρετὴ πρεσβυτέρα τῆς κακίας ἐστίν · τυρῷ γὰρ Δαυὶδ

🗏

118.sch30

τυρῷ γὰρ Δαυὶδ τὴν κακίαν ἀπείκασεν.

🗏

118.sch82

εἴπερ πλάνη ἐστὶ ψυχῆς κακία καὶ ἀγνωσία.

🗏

119.sch4

ἀντικειμένην δύναμιν ἢ τὴν κακίαν ἣν σωματικῶς ἡ σοφία

🗏

120.sch2

Τὴν ἔξοδον τὴν ἀπὸ κακίας εἰς ἀρετήν, καὶ τὴν

🗏

123.sch1

δὲ ἀπ' ἀρχῆς ἐν κακίᾳ ἐντρεφομένους νεκροὺς καταπίνουσιν.

🗏

125.sch1

ἀρετῆς καὶ γνώσεως ἐπὶ κακίαν καὶ ἀγνωσίαν μετάβασις.

🗏

128.sch4

συνάγοντες · ἐστὶ γὰρ δράγματα κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏

134.sch4

πνευματικὴ λογικὰς ψυχὰς ἀπὸ κακίας ἐπ' ἀρετὴν ἐπανάγουσα.

🗏

135.sch3

Αἴγυπτος καταλιμπάνεται σύμβολον οὖσα κακίας, τῶν κατὰ διάνοιαν πρωτοτόκων

🗏

136.sch1

Ὅσαι ψυχαὶ κάθηνται ἐν κακίᾳ καὶ ἀγνωσίᾳ λόγον ἰτεῶν

🗏

136.sch3

Ὁ ἐν κακίᾳ διάγων ἐπὶ γῆς ἐστιν

🗏

136.sch3

γὰρ ἐξελθόντων ἐστὶν ἀπὸ κακίας τὸ λέγειν · ᾌσωμεν τῷ

🗏

138.sch1

ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν · ἔγερσίς ἐστιν ἀπὸ τῶν

🗏

138.sch4

τὴν ἄγνοιαν διὰ τῆς κακίας ἐπεκτησάμεθα, οὕτω καὶ τὴν

🗏

138.sch6

ἐποίησεν μόνος ὁ θεὸς κακίας ἐκτός, ὕστερον δὲ γέγονεν

🗏

138.sch10

ἐστι ψυχῆς ἡ ἀπὸ κακίας ἐπ' ἀρετὴν ἐπάνοδος.

🗏

138.sch11

πρὸς ματαιότητα καὶ ἐργασίαν κακίας.

🗏

138.sch12

τὸν πονηρὸν ἀπέχεται πάσης κακίας, ὁ μεταλαμβάνων ἡστινοσοῦν κακίας

🗏

138.sch12

κακίας, ὁ μεταλαμβάνων ἡστινοσοῦν κακίας αὐτοῧ τελείως οὐ μεμίσηκε

🗏

140.sch4

ψυχῆς ὀνομάζει, ἅπερ διασκορπίζεται κακίας ἐφαπτόμενα καὶ ἀγνωσίας. Εὖ

🗏

140.sch5

ἀπὸ τῶν βυθῶν τῆς κακίας τοὺς ἀκαθάρτους ἀνιμωμένη, ἀλλὰ

🗏

143.sch1

ἐπίσταται λόγους ἀρετῶν καὶ κακιῶν καὶ διαφορὰς λογισμῶν, γνωρίσματά

🗏

143.sch3

πνευματικὴ τὸν ἐκ τῆς κακίας ἐναποκείμενον καπνὸν ταῖς λογικαῖς

🗏

144.sch7

τῆς ἐπισυμβάσης αὐτῇ κατὰ κακίαν ζωῆς.

🗏

144.sch8

γὰρ ἡ σὰρξ τὴν κακίαν σημαίνει.

🗏

146.sch1

Οὓς διασκορπίζει ἡ κακία, τούτους συνάγει ἡ ἀρετή

🗏

146.sch2

τοὺς τετρωμένους ὑπὸ τῆς κακίας καὶ ἀναριθμήτους τοὺς πεφονευμένους

🗏

149.sch2

πνευματικὸς ἐκκόπτων ψυχὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας.

🗏

149.sch3

τὸν νοῦν ἐπὶ τὴν κακίαν ὁδεύειν. Δεσμός ἐστι νοητὸς

🗏

149.sch3

φόβος κυρίου ἐκκλίνων ἀπὸ κακίας. Δεσμός ἐστι νοητὸς ἀγάπη

🗏

Sch Iob

2.128

ὡς δίκαιος γυμνὸς ἄπεισι κακίας καὶ ἁμαρτίας.

🗏

20.151

πρὶν ἐφάψασθαι τῆς κακίας ἐπὶ τὴν ἀρετὴν ὡδήγει

🗏

Sch Prov

6

Οἱ κτώμενοι κακίαν ἐξουθενήσουσι σοφίαν καὶ παιδείαν

🗏

7

τὴν γνῶσιν καὶ τὴν κακίαν καὶ τὴν ἀγνωσίαν καὶ

🗏

10

οἱ τῆς αὐτῆς αὐτοῖς κακίας μεταλαμβάνοντες. Κοινὸν δέ ἐστιν

🗏

12

τὴν ἐξελθοῦσαν ψυχὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας. Τοιαύτη δὲ

🗏

26

γνώσει · οἱ δὲ διὰ κακίαν ἐκπεσόντες διὰ χρηστότητος πάλιν

🗏

46

ὁ τόπος ἐστὶν ἡ κακία καὶ ἡ ψευδώνυμος γνῶσις

🗏

55

ἡ ἀκαθαρσία, ἧς ἔκγονον κακία καὶ ἄγνοια, ὧν οὐδὲν

🗏

59

προστάσσει χωρίζειν ἡμᾶς ἀπὸ κακίας.

🗏

61

Διὰ τῶν κακιῶν οἱ πονηροὶ κατατρίβουσι τὰς

🗏

62

Ἦν ὅτε οὐκ ἦν κακία καὶ ἔσται ὅτε οὐκ

🗏

62

ἐν τῷ ᾅδῃ διὰ κακίαν κρινόμενος καὶ οἰκτείρων τοὺς

🗏

68

τινὲς δὲ περὶ τῆς κακίας ἐκλήψονται καὶ τὸ μὴ

🗏

70

κατὰ διάνοιαν πρῶτον συνισταμένην κακίαν.

🗏

74

λογικῇ · σημαίνει γὰρ ἐνταῦθα κακίαν καὶ ἀγνωσίαν, ὧν ἡ

🗏

77

οὐ γὰρ κατὰ φθορὰν κακίας ὑπέστη δικαιοσύνη, ὡς οὐδὲ

🗏

81

ἐστιν ἡ ἡδονὴ τῆς κακίας ὅση καὶ ἑνὸς ἄρτου

🗏

83

Γυναῖκα ὕπανδρον τὴν κακίαν λέγει · ταύτης γὰρ ἀνὴρ

🗏

85

Πᾶς ὁ κοινωνήσας τῇ κακίᾳ μοιχός ἐστιν τοῦ διαβόλου

🗏

85

τοῦ πρώτου γήμαντος τὴν κακίαν καὶ ἀπ' ἀρχῆς γεγονότος

🗏

90

ὁ Σολομὼν περὶ τῆς κακίας, ὅτι οὐχ αὕτη τὸν

🗏

93

πᾶσαν γωνίαν ἐνεδρεύειν τὴν κακίαν δηλοῖ τὸ διὰ πάντων

🗏

94

Ἡ κακία ζητεῖ τὸ πρόσωπον τῆς

🗏

99

τοῖς ἐξερχομένοις ἀπὸ τῆς κακίας καὶ εἰσερχομένοις εἰς τὴν

🗏

108

ὅστις πείθει αὐτοὺς ἀποστῆναι κακίας.

🗏

112

Ἀκαρπία ἐστὶ κακία καὶ ἄγνοια.

🗏

113

ἡμᾶς ὅπως δεῖ ἀπὸ κακίας ἐκκλίνειν, εἴγε «τῷ φόβῳ

🗏

116

τοῦ διαβόλου πηγὴ δηλονότι κακίας καὶ ἀγνωσίας ἐστὶν πηγή

🗏

118

ζωὴ τῶν ἀσεβῶν ἡ κακία ἐστίν, ταύτην δὲ ἀνατρέψει

🗏

120

Ἔχθραν τὴν κακίαν λέγει · διὰ γὰρ ταύτης

🗏

120

δὲ ἡ ἔχθρα ἡ κακία ἐστίν, ἡ φιλία ἡ

🗏

134

Πλοῦτος ἀσεβῶν κακία. Οἱ δὲ δίκαιοι ἐξαναλώσουσιν

🗏

138

Ἀντέθηκε τὴν κακίαν τῇ αἰσθήσει. Εἰ δὲ

🗏

138

αἰσθήσει. Εἰ δὲ ἡ κακία τῇ ἀρετῇ ἀντίκειται, ἡ

🗏

141

Ἡσυχία ἐστὶν ἀποχὴ κακίας.

🗏

148

δὲ παιδεία ἀφρόνων ἡ κακία ἐστίν, ἡ ἀνεξέλεγκτος παιδεία

🗏

153

πᾶς ὁ ἀποστὰς τῆς κακίας καὶ διὰ τῶν ἀρετῶν

🗏

159

προηγεῖται δὲ τῆς ἀγνοίας κακία.

🗏

164

ἵνα ἀνθρώπους ὁδηγήσωσιν ἀπὸ κακίας ἐπ' ἀρετὴν καὶ ἀπὸ

🗏

165

ῥᾳδίως ἀπὸ ἀρετῆς ἐπὶ κακίαν μεταβαλλόμενος.

🗏

168

δὲ ἄφρονος ἐν ἄκρᾳ κακίᾳ.

🗏

169

ἀποθάνῃ τὸ τεχθὲν ἐν κακίᾳ καὶ ἀγνωσίᾳ, τεκοῦσα μέν

🗏

175

Ὁ τὴν ἐνυπάρχουσαν κακίαν τῷ διαβόλῳ ἀποδεχόμενος καὶ

🗏

188

«Ὁ δὲ κατέχων» κακίαν «ἄφρων καὶ ἀσεβής».

🗏

189

ὑπάρχοντος φίλου διὰ τὴν κακίαν χωρίζεται · γέγραπται γὰρ «καὶ

🗏

192

ἐρεθίζουσι τὴν ψυχὴν πρὸς κακίαν.

🗏

194

παρανόμοις, ἀπαλλάττον αὐτοὺς τῆς κακίας νῦν μὲν ἐνδεχομένως, ἀναγκαίως

🗏

202

οὖν ἄφοβος ἔσται ἐν κακίᾳ καὶ ἀγνωσίᾳ, ἐν αἷς

🗏

213

εἶναι νομίζω · ἑκάτερα γὰρ κακίαι.

🗏

224

κεκονιαμένος καὶ κοινὸς ἡ κακία ἐστίν, ἡ ὕπαιθρος γωνία

🗏

226

συναγωγὴ τῶν γιγάντων ἡ κακία καὶ ἡ ἀγνωσία ἐστίν

🗏

227

γλωσσώδης καὶ ὀργίλος ἡ κακία ἐστίν, ἥτις τὸν συζῶντα

🗏

245

λαμβάνοντες παρ' αὐτοῦ τὰς κακίας ἃς μὴ δεδώκαμεν αὐτῷ

🗏

245

λαμβάνομεν παρ' αὐτοῦ τὰς κακίας, ὡς παρὰ πένητος ἐν

🗏

245

ἡμῶν, ὡς πλουσίῳ ἐν κακίᾳ διδόαμεν. Ἔλεγεν δέ τις

🗏

252

παράνομον · αὗται γὰρ αἱ κακίαι λυμαίνονται γνῶσιν πνευματικήν.

🗏

254

Κτῆμα ὀρφανῶν ἡ κακία ἐστίν, δι' ἣν ἐστερήθησαν

🗏

268

Εἰ ἀρετὴν ἡ κακία μειοῖ, καὶ τὴν κακίαν

🗏

268

κακία μειοῖ, καὶ τὴν κακίαν δηλονότι ἡ ἀρετὴ διαφθείρει

🗏

268

ἕως ἂν ἐκλίπῃ ἡ κακία. Τὸ γὰρ ἐμμολυνθήσεται ἀντὶ

🗏

269

πολλῶν ἀπαγομένων ὑπὸ τῆς κακίας εἰς θάνατον.

🗏

279

καὶ ἀπεχόμενος ἀπὸ πάσης κακίας.

🗏

289

Φυγόντα νοῦν τὴν κακίαν μὴ πάλιν παραδῷς τῇ

🗏

289

μὴ πάλιν παραδῷς τῇ κακίᾳ, εἴπερ «πᾶς ὁ ποιῶν

🗏

299

ἀρετῶν ὀνομάζονται καὶ τῶν κακιῶν οἱ ἔχοντες τὰς ἀρετὰς

🗏

299

τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς κακίας. Οὕτω «δίκαιος κύριος καὶ

🗏

302

Διὰ τῆς μάχης τὴν κακίαν ᾐνίξατο.

🗏

311

Τουτέστιν ἡ κακία καὶ ἡ παρανομία ἀπολεῖται

🗏

312

τῇ καρδίᾳ πάθη αἱ κακίαι εἰσίν, ὧν κατὰ στέρησιν

🗏

323

παχυνθείσας ψυχὰς ἀπὸ τῆς κακίας σάρκας ἀφρόνων ὠνόμασεν. Οὕτω

🗏

324

Ὁ ἀποβαλὼν κακίαν αὐτοῦ καὶ ἐπιστρέψας πάλιν

🗏

332

ἀποξενωθεὶς ἄνθρωπος ἐμπίπτει εἰς κακίαν καὶ ἀγνωσίαν καὶ γίνεται

🗏

341

πλήθει τοσούτῳ ὁδεύοντι ἀπὸ κακίας εἰς ἀρετήν. Διὸ καὶ

🗏

345

Εἰ πλοῦτος ἀσεβῶν κακία, ἄνδρες δὲ σοφοὶ ἀπολέσουσιν

🗏

345

σοφοὶ ἀπολέσουσιν αὐτόν, δηλονότι κακίαν ἀπολλύουσιν οἱ δίκαιοι καὶ

🗏

349

πονηροῦ βασιλέως εἰσὶν αἱ κακίαι καὶ τὰ ψευδῆ δόγματα

🗏

353

τῶν ἁμαρτωλῶν εἰσιν αἱ κακίαι, ἀγαθὸς ὁ τὰς κακίας

🗏

353

κακίαι, ἀγαθὸς ὁ τὰς κακίας μὴ αἰσχυνόμενος.

🗏

358#1

Ὁ δὲ ἐκτρέφων κακίας ἀπολεῖ γνῶσιν.

🗏

367

Νῦν τὴν κακίαν ὕβριν ψυχῆς λογικῆς ὀνομάζει

🗏

381

Σῖτα ὀκνηρὰ τὰς κακίας εἶναί φασιν.

🗏

Sch Eccl

6

Παροιμίαις Σολομὼν περὶ τῆς κακίας λέγει · «πολλοὺς γὰρ τρώσασα

🗏

17

τὸν αἰῶνα», τὴν δὲ κακίαν ὁ θεὸς οὐκ ἐποίησεν

🗏

17

εἰς τὸν αἰῶνα ἡ κακία.

🗏

18

τῆς γνώσεως παύσωνται τῆς κακίας · «τῷ γὰρ φόβῳ κυρίου

🗏

24

ὑπὲρ τοὺς ζῶντας ἐν κακίᾳ καὶ ἐπιμένοντας αὐτῇ μέχρι

🗏

24

θανάτου χωρίζοντος αὐτὸν ἀπὸ κακίας μήτε ἐν κακίᾳ γενόμενος

🗏

24

ἀπὸ κακίας μήτε ἐν κακίᾳ γενόμενος, ὃς οὐκ ἔγνω

🗏

25

Εἶδον, φησίν, πᾶσαν κακίαν καὶ τὸν ἀνδριζόμενον ἐν

🗏

27

τῶν δύο δρακῶν τῆς κακίας καὶ τῆς ἀγνωσίας καὶ

🗏

28

ὁ τοιοῦτος οὐδ' ἐμπίπλαται κακίας στερίσκων τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν

🗏

32

διαθήκης καὶ γεγηρακὼς τῇ κακίᾳ · καὶ ὁ μὲν πρότερός

🗏

35

λογικῆς ψυχῆς ἄγνοια καὶ κακία · ὅθεν καὶ ὁ Παῦλος

🗏

38

τοὺς δὲ ἐμπλησθέντας τῆς κακίας οὐκ ἐάσει διαναπαύσασθαι ὁ

🗏

39

Τὸ μὲν πλῆθος τῆς κακίας νῦν ὑπὸ τοῦ πλούτου

🗏

39

δηλοῦται · αὕτη δὲ ἡ κακία ὑπὸ τῆς ἀρρωστίας σημαίνεται

🗏

41

ὡς δίκαιος γυμνὸς ἄπεισι κακίας τε καὶ πονηρίας · οὗτος

🗏

48

Πᾶσα κακία τοῦ ἀνθρώπου μένει ἐν

🗏

52

κυριότητα ἢ ῥέψαι πρὸς κακίαν καὶ πλησθῆναι ἀγνοίας τῆς

🗏

54

διαλύειν πέφυκε ψυχὴν ἀπὸ κακίας καὶ ἀγνωσίας, οὕτω πάλιν

🗏

54

τῷ θανάτῳ συνάπτει ψυχὴν κακίᾳ καὶ ἀγνωσίᾳ · διὸ καὶ

🗏

56

ἄφρων ἀγαθύνεται ἐν τῇ κακίᾳ καὶ γελᾷ καὶ εὐφραίνεται

🗏

59

μὲν πάντως καὶ ἡ κακία, ἀλλ' οὐχὶ καὶ τιμᾶσθαι

🗏

64

θεὸν ἀπὸ πάσης ἐξελεύσῃ κακίας.

🗏

Sch Lu

5

ὁσημέραι ἀφισταμένας τῆς πολλῆς κακίας, καὶ τῆς ἄλλης ἀπάτης

🗏

Counsel

5

ἐστι ζῆλος κριτικὸς τὰς κακίας καταναλίσκων τῶν ῥαθύμων

🗏🗐

Disc.

14

δὲ γίνεται ὅταν εἰς κακίαν καὶ ἄγνοιαν ἀπαχθῇ. Καὶ

🗏

14

ἄγνοιαν ἀπαχθῇ. Καὶ ἐν κακίᾳ μὲν ὤν, εἰς Αἴγυπτον

🗏

36

οὖν χρῆσιν ὑφιστάνομεν τὴν κακίαν · ὑφίσταται οὖν ἡ κακία

🗏

36

κακίαν · ὑφίσταται οὖν ἡ κακία οὐ φυσικῶς, ἀλλὰ παρὰ

🗏

70

δι' οὐδὲν τούτων, κατὰ κακίαν λέγει ὁ λέγων.

🗏

95

ἐκ θεοῦ παντελῶς ἀναιρεῖ, κακίαν δηλονότι καὶ ἄγνοιαν.

🗏

98

Οὐχ ἡ κακία τῶν δαιμόνων βλάπτει ἡμᾶς

🗏

99

τοῦ θεοῦ μέσοις χρήσασθαι, κακία δὲ τὸ παρὰ φύσιν

🗏

102

τρέπεται ὁ νοῦς, ἀπὸ κακίας ἐπ’ ἀρετήν, καὶ ἀπὸ

🗏

107

τουτέστιν αἱ κατ' ἐνέργειαν κακίαι, δαιμόνων γεννήματα · καὶ ἐκ

🗏

118

τὰ νοήματα τῶν πραγμάτων κακία εἰσίν, ὁ τοιοῦτον τὸν

🗏

118

καὶ εἰ τὰ πράγματα κακία ἦσαν, ὁ δημιουργήσας αὐτὰ

🗏

118

νοήματα οὔτε τὰ πράγματα κακία εἰσὶ δηλονότι, ἀλλ' ἡ

🗏

119

Εἰ ἔστι κακίας ὑπόστασις, ἔστι καὶ ἀρετῆς

🗏

124

εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ διὰ κακίας καὶ ἀγνοίας.

🗏

134

Ὁ ἐν κακίᾳ ὢν οὐδὲ τὴν ἀρετὴν

🗏

134

ἀρετὴν βλέπει καὶ τὴν κακίαν, καὶ ὁ ἐν ἀγνωσίᾳ

🗏

134

ἀρετὴν βλέπει καὶ τὴν κακίαν, ἐξ ἧς καὶ φυλάσσει

🗏

139

ταῦτα ἐμπαθῆ λέγονται καὶ κακίαι τοῦ νοῦ, ἔσθ' ὅτε

🗏

144

Ἡ κακία, μηδὲν ἀξιόλογον ἔχουσα, ἡδονὴν

🗏

144

ἢ μεθ' ἡδονῆς τὴν κακίαν.

🗏

147

Κινεῖται νοῦς ἀπὸ κακίας ἀγνωσίας ἐπ' ἀρετὴν καὶ

🗏

149

τῶν ἐχθρῶν. Οὐκοῦν ἡ κακία ἐξ ἡμῶν ἐστι διὰ

🗏

165

Κακία οὐκ ἔστιν ὁ νοῦς

🗏

173

ἤτοι στῆσαι αὐτοῦ τὴν κακίαν ἢ μειῶσαι διὰ προκοπῆς

🗏

190

νοῦς θεωρητικὸς τὴν [ἐμπεσοῦσαν] κακίαν.

🗏

Def

1

ἣν δυσκίνητος γίνεται πρὸς κακίαν

🗏

Eul

25

ταῖς καλλίσταις τῶν ἐντολῶν κακίστως χρησώμεθα. Ὅταν λογισμὸς ἐκκόψῃ

🗏🗐

25 PG

ταῖς καλλίσταις τῶν ἐντολῶν κακίστως χρησώμεθα. Ὅταν λογισμὸς ἐγκόψῃ

🗏🗐

Eul

18

γυμνάζουσιν · εἰκότως οὖν τοῖς κακογνώμοσιν ἀντιφθέγξῃ διαψηφισταῖς ὅσα πρὸς

🗏🗐

18 PG

γυμνάζουσι. Εἰκότως οὖν τοῖς κακογνώμοσιν ἀντιφθέγξῃ διαψηφισταῖς, ὅσα πρὸς

🗏🗐

Monks

77.1 Gress

Ὁ κακολογῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐξολοθρευθήσεται

🗏🗐

88.3 Gress

καὶ κακολογήσει βίους τέκνων αὐτοῦ,

🗏🗐

Thoughts

37

ἡμῶν. Πολλάκις γοῦν τινας κακολογήσαντας ἠλέγξαμεν ἑαυτοὺς οὐκ ἀγαπητικῶς

🗏🗐

37 PG

ἡμῶν, πολλάκις γοῦν τινας κακολογήσαντας ἠλέγξαμεν, οὐκ ἀγαπητικῶς ἔχοντες

🗏🗐

Sch Lu

5

ἀπιστίας οἱ ἐθελόκακοι καὶ κακολογεῖν αὐτοῦ τὴν ἀνάστασιν βουλόμενοι

🗏

Thoughts

5 (2 vers.)

καὶ πρὸς πᾶσαν αὐτῶν κακομηχανίαν γίνεται χρησιμώτατος · ὅθεν νύκτωρ

🗏🗐

16

οὐ δύναμαι καὶ τὰς κακομηχανίας αὐτῶν καταλέγειν αἰσχύνομαι, δεδοικὼς

🗏🗐

Hypotyposis

11 PG

καὶ τὰς ἄλλας πάσας κακοπαθείας ἡδέως φέρε, ἀποβλέπων εἰς

🗏🗐

Vices

5 A1 (+2)

ἐλπιζομένων ἔσοπτρον, κακουχουμένων βραβεῖον, [κακοπαρουχούντων δὲ πρεσβεῖον].

🗏🗐

Sch Ps

9.sch19

πονηρὸς δὲ ὁ ἑκουσίως κακοποιητικός.

🗏

Sch Lu

5

ἐκεῖσε παρουσίαν τῆς κατεχούσης κακοπραγίας τε καὶ δεινῆς ἀνάγκης

🗏

Prak

pref.2

δὲ ὑπερηφανίαν τὸ ἀρχαῖον κακόν, τὸ κατασεῖσαν εἰς τὴν

🗏🗐

14

λύπη, καὶ τὸ τελευταῖον κακόν, ἔκστασις φρενῶν καὶ μανία

🗏🗐

88

τὴν χρῆσιν ἀγαθὰ καὶ κακὰ τῶν ἀρετῶν καὶ τῶν

🗏🗐

KG

1.40 (2 vers.)

οὐ τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ πλούσιος

🗏🗐

4.53

γλωσσῶν παύουσα αὐτοὺς τῆς κακῆς ἐνεργείας, καθάπερ καὶ τοῖς

🗏🗐

Skemmata

45 barb gr 51 (+1)

δαιμονιώδης, καὶ ὁ τῆς κακῆς προαιρέσεως:-

🗏🗐

46 barb gr 51 (+1)

δαιμονώδης καὶ ὁ τῆς κακῆς προαιρέσεως · τῷ δὲ πονηρῷ

🗏🗐

46 paris gr 309

δαιμονιώδης καὶ ὁ τῆς κακῆς προαιρέσεως · τῷ δὲ πονηρῷ

🗏🗐

62 paris gr 91

ἐκ μνήμης ἀγαθῆς καὶ κακῆς, ἐξ ἀγγέλου, ἐξ ὁράσεως

🗏🗐

62 paris gr 91

δύο πονηρὰ, ἐκ μνήμης κακῆς καὶ δαιμόνων μιμουμένων τὴν

🗏🗐

Monks

11.2 Gress

ἴδῃς καθ' ὕπνους φαντασίας κακάς.

🗏🗐

32.1 Gress

Τέκτονες πονηρῶν λήψονται μισθὸν κακόν,

🗏🗐

41.1 Gress

Ἑορτὴ θεοῦ ἀμνηστία κακῶν,

🗏🗐

45.1 Gress

Ὁ διαφθείρων λογισμοὺς κακοὺς ἀπὸ καρδίας αὐτοῦ

🗏🗐

46.1 Gress

Μοναχὸς ὑπνώδης ἐμπεσεῖται εἰς κακά,

🗏🗐

47.4 Gress

ἀθωώσῃ σε ἀπὸ παντὸς κακοῦ.

🗏🗐

73.5 Gress

τῷ τρόπῳ διαφεύξῃ λογισμοὺς κακούς,

🗏🗐

91.2 Gress

ἀντιλέγων αὐτῷ ἐμπεσεῖται εἰς κακά.

🗏🗐

105.2 Gress

ὁ δὲ ἄφρων ἐξαντλήσει κακά.

🗏🗐

124.6 Gress

σκεπάσῃ σε ἐν ἡμέρᾳ κακῇ.

🗏🗐

126.10 Gress

οἱ ἀγαπῶντες αὐτοὺς πλησθήσονται κακῶν.

🗏🗐

127.2 Gress

πλησίον αὐτοῦ ἐμπεσεῖται εἰς κακά.

🗏🗐

Ad virg.

34.1 Gress

Πᾶσαν κακὴν ἐπιθυμίαν ἄπωσαι ἀπό σου

🗏🗐

40.1 Gress

καὶ δίψα μαραίνει ἐπιθυμίας κακάς,

🗏🗐

Ep

43.3

οὐ τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ πλούσιος

🗏🗐

Ep fid

31 Grib (+2)

ἁγιότητα καὶ ἐπηκολουθηκέναι τῇ κακῇ βουλῇ τὴν ἀλλοίωσιν. Τοιγαροῦν

🗏🗐

Sent alph I

10 (2 vers.)

Κάκιστόν ἐστι πάθεσι δουλεύειν αἰσχροῖς

🗏🗐

Sent alph II

10 (2 vers.)

Κάκιστον κτῆμα βίος ἀδόκιμος.

🗏🗐

Assorted Chapters

13 (2 vers.)

Ἀληθοῦς ἀνδρὸς πλάνη κακὴ τὸ μὴ εἰδέναι τὰς

🗏🗐

Eul

2

τιμῇ, τῇ μητρὶ τῶν κακῶν · ἀρχὴ γοῦν τιμῆς ἀνδρωπαρεσκεία

🗏🗐

2 PG

τιμῇ, τῇ μητρὶ τῶν κακῶν. Ἀρχὴ γοῦν τιμῆς ἀνθρωπαρέσκεια

🗏🗐

11

ὡς τῇ ἐναντιώσει τοῦ κακοῦ ἡττηθέντα τῷ καλῷ · ἔστι

🗏🗐

11 PG

ὡς τῇ ἐναντιώσει τοῦ κακοῦ ἡττηθέντος τῷ καλῷ · ἔστι

🗏🗐

12

βλέμματι καὶ ἀκοῇ μάστιγας κακῶν τῇ ψυχῇ σου καταρράξῃς

🗏🗐

12 PG

βλέμματι, καὶ ἀκοῇ, μάστιγας κακῶν τῇ ψυχῇ σου ταράξῃς

🗏🗐

13

ἐλύθησαν. Τινὲς δι' ὄγκον κακῶν σκληρουχούμενοι μεγάλοι ἐνομίσθησαν καὶ

🗏🗐

14

ὥσπερ οὖν καὶ τῶν κακῶν ὁ τῶν ὑποβολῶν ἀπατηλός

🗏🗐

14 (2 vers.)

ἃ δὲ διοχλεῖ σοι κακά, τῷ ἀρχηγέτῃ τούτων πρόσριπτε

🗏🗐

14 PG

λόγος, ὥσπερ καὶ τῶν κακῶν ὁ ἀποβολῶν ἀπατηλός. Ἅπερ

🗏🗐

15 (2 vers.)

ἀκαθαρσίαν, πάθος, κακίαν, ἐπιθυμίαν κακήν · οἱ οὖν διὰ τῶν

🗏🗐

16 (2 vers.)

ἄλλα συνεισφέρει. Τότε πλήθει κακῶν ὁ ἡγεμὼν δουλοῦται ὅταν

🗏🗐

16 (2 vers.)

μὴ ὡς κόσμον τὸ κακὸν ἐνδύσῃ · τινὲς γὰρ ἀπὸ

🗏🗐

17 (2 vers.)

μόνος ᾖ συμπεσὼν τῷ κακῷ, ὅπερ τῆς ἐκπτώσεως τοῦ

🗏🗐

18 (2 vers.)

ἵν' ἐκτυφλώττῃ περὶ τὰ κάκιστα. Νόει δέ μοι πορνείας

🗏🗐

22

κόπων τὴν νομὴν τῶν κακῶν εἰς ἄκρον ἐκκόψαι · μὴ

🗏🗐

22 (2 vers.)

ἐθίσῃς · ἐν γὰρ συλλόγῳ κακῶν ἐκκαίεται πῦρ · οὕτω γὰρ

🗏🗐

22 PG

χρεία κόπων τὴν νομὴν κακῶν εἰς ἄκρον ἐκκόψαι. Μὴ

🗏🗐

Vices

7 A1 (+2)

ἡ τρίσειρος ἅλυσις τῶν κακῶν, [ὁ συνερυμμένος τρίβος τῶν

🗏🗐

9

σύμβολον, γύμνωσις ψυχῆς, ἱππασία κακῶν, Αἰγυπτία πληγή, Βαβυλωνία κάμινος

🗏🗐

Thoughts

1 (2 vers.)

διαβόλου, μὴ τὴν τῶν κακῶν πάντων ῥίζαν ἐξορίσας φιλαργυρίαν

🗏🗐

5 (2 vers.)

πράγμασιν αὐτὸ ἐρεθίζειν μηδὲ κακὸν ξίφος διδόναι τοῖς ὑποβάλλουσιν

🗏🗐

21

Παύλου, «ῥίζαν πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία» εἰπόντος

🗏🗐

21 PG

ἐπιπέμπων, καὶ, τὸ τελευταῖον κακὸν, στέρησιν φρενῶν ἐργαζόμενον, ἀλλ

🗏🗐

21 PG

Παύλου, ῥίζαν πάντων τῶν κακῶν τὴν φιλαργυρίαν εἰπόντος.

🗏🗐

24

καὶ οὕτω διαφεύγειν τὸν κακὸν ἐκεῖνον ἐργοδιώκτην · εἰ δὲ

🗏🗐

32

ὀργῆς καὶ διαλογισμῶν.» Ἀλλὰ κακὴ συνήθεια τοῖς ἀποτασσομένοις παρηκολούθησε

🗏🗐

Eight Thoughts

3.1

πάντων ἐστὶ ῥίζα τῶν κακῶν, καὶ τρέφει ὡς κλάδους

🗏🗐

4.15

καὶ καρδίαν ἀνδρὸς λόγος κακός.

🗏🗐

On Prayer

97 (2 vers.)

τὸν θεόν · Οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ' ἐμοῦ

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.5

ὑπερηφανίαν δὲ, τὸ ἀρχαῖον κακὸν, τὸ βδελυκτὸν ἐνώπιον Κυρίου

🗏🗐

1.11

κακῶν συντυχία ἔοικεν ἀνδρὶ κατανυττομένῳ

🗏🗐

Sch Ps

5.sch5

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ, ἐν φόβῳ δὲ κυρίου

🗏

5.sch5

ἐκκλίνας ἄρα ἀπὸ παντὸς κακοῦ προσκυνεῖ τὸν ναόν, ὅς

🗏

5.sch9

Μακαριότης ἐστὶν βουλῆς κακῆς ἐκπεσεῖν.

🗏

9.sch3

τὸ ὄνομα ἐνταῦθα τὴν κακὴν σημαίνει κατάστασιν, ἐξήλειψε δὲ

🗏

9.sch3

κύριος, ἐξήλειψεν ἄρα τὴν χειρίστην αὐτῶν κατάστασιν.

🗏

13.sch3

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

🗏

15.sch1

ἐκ χειρὸς κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; Ἐνταῦθα γὰρ

🗏

18.sch5

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ. Αἰώνιος δὲ ὢν ὁ

🗏

19.sch3

τὰ αἰτήματα, οὐ τὰ κακὰ αἰτήματα.

🗏

21.sch5

ἢ γνῶναι ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἐξελέξατο τὸ ἀγαθόν, ὥστε

🗏

25.sch7

γυναῖκας, συζῶντας ἢ συζώσας κακοῖς.

🗏

33.sch10

Τὸ ἐκκλῖναι ἀπὸ κακοῦ ὁ φόβος διδάσκει, τὸ

🗏

35.sch1

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

🗏

36.sch6

τιμωρίας · τιμωρία δέ ἐστιν κακοῦ ἀνταπόδοσις.

🗏

36.sch23

Τὸ ἐκκλῖναι ἀπὸ κακοῦ ὁ τοῦ κυρίου φόβος

🗏

37.sch4

ἐστιν ἐπιστήμη ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ οὐθετέρων, ἡ ἀφροσύνη

🗏

37.sch4

ἐστὶν ἄγνοια ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ οὐδετέρων.

🗏

37.sch12

Ἀνταπεδίδοσαν κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν, οὐ τῶν

🗏

45.sch5

καὶ ὁ θυρεὸς κατάστασιν χειρίστην σημαίνει καὶ λογισμοὺς πονηρούς

🗏

47.sch2

οὗ ἐξεκαύθη πάντα τὰ κακὰ ἐπὶ τῆς γῆς · νυνὶ

🗏

52.sch1

Φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί.

🗏

54.sch3

γλωσσῶν παύουσα αὐτοὺς τῆς κακῆς ἐνεργείας, καθάπερ καὶ τοῖς

🗏

55.sch3

αὐτῶν λογισμοὶ φέρουσιν εἰς κακόν · τῇ γὰρ Εὔᾳ φησὶν

🗏

60.sch7

ἐστὶν τὸ ἐκκλῖναι ἀπὸ κακοῦ, δευτέρα τὸ ποιῆσαι ἀγαθόν

🗏

70.sch2

Ἁμαρτωλὸν μὲν διὰ τὴν χειρίστην ἕξιν, παράνομον δὲ διὰ

🗏

72.sch3

μὲν ἀδικία ἐν τῷ κακῷ βίῳ θεωρεῖται · · ἡ δὲ

🗏

73.sch8b

χειμῶνα τῷ θέρει · τὰ κακὰ καὶ ἀναφαιρετικὰ τῶν ἀγαθῶν

🗏

74.sch5

φθοράν τῆς ἕξεως τῆς χειρίστης.

🗏

79.sch7

αὐτοὶ ἐκφέρειν ἡμᾶς ἐνεργοῦσιν κακὴν γεωργίαν γεωργοῦντας ἡμᾶς. Μονιὸν

🗏

93.sch13

Ἀφανιεῖ αὐτοὺς κακοὺς ὄντας, δηλονότι καλοὺς ποιῶν

🗏

105.sch7

αὐτοῦ καὶ ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν κακήν.

🗏

108.sch9

πονηρὸν ὄνομα, ὅπερ τὴν χειρίστην κατάστασιν ἐδήλου · οὐ γὰρ

🗏

115.sch2b

οὐσίαν δηλοῖ, ποτὲ δὲ χειρίστην κατάστασιν, οἶον · Ἄνθρωπός τις

🗏

115.sch2b

τὸ δὲ δεύτερον ἕξιν κακίστην δηλοῖ.

🗏

118.sch25

Οἱ κακοὶ λογισμοὶ σχοινία τῶν δαιμόνων

🗏

118.sch64

καὶ παρὰ Σολομῶνι · Ἡ κακὴ βουλὴ ἀπέλιπεν τὴν διδασκαλίαν

🗏

127.sch1d

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ, μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι

🗏

140.sch2

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

🗏

147.sch4

ἐνεργῶν, ἐπὶ δὲ τῶν κακῶν ὡς συγχωρῶν, ὡς εἰ

🗏

Comm par et Prov

12

Πῶλος ὁ τῶν κακῶν ἀνεπίδεκτος · ἐνίοτε καὶ κατὰ

🗏

Sch Prov

17

ἡσυχάζει ἀφόβως ἀπὸ παντὸς κακοῦ λογισμοῦ.

🗏

23

περὶ ζῴου λογικοῦ τῆς κακῆς βουλῆς ἡμῖν διαλέγεται. Ἢ

🗏

23

ἡμῖν διαλέγεται. Ἢ νῦν κακὴν βουλὴν τὸν διάβολον λέγει

🗏

37

πλησίον ἔχθρα ἀπεργάζεταί τινα κακόν.

🗏

53

οὗ ἐξεκαύθη πάντα τὰ κακὰ ἐπὶ τῆς γῆς.

🗏

62

οὐ τελείως ἐν παντὶ κακῷ γεγονὼς καὶ ὁ πλούσιος

🗏

64

μή σε καταλάβῃ βουλὴ κακή»–τὸν διάβολον λέγων ὡς

🗏

94

καὶ τοῦ κινναμώμου, ἅπερ κακὰ καὶ διάφορα πάθη σημαίνει

🗏

94

τοῖς ἐφευρεταῖς γινόμενα τῶν κακῶν.

🗏

102

ὑπερήφανον λέγει, ἀπὸ τῆς χειρίστης ἕξεως ὀνομάζων αὐτόν.

🗏

108

δεῖ ἁμαρτάνοντας ἐλέγχειν τοὺς κακούς, μᾶλλον δὲ περὶ φόβου

🗏

113

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ». Καὶ πάλιν αἰσχύνην ὀνομάζει

🗏

119

Παιδείαν ἀνεξέλεγκτον ὀνομάζει τὴν κακὴν τῆς ψυχῆς πολιτείαν, ἥτις

🗏

128

χεῖρας ἐμβάλλει ἀδίκως ὁ κακῶν γινόμενος πραγμάτων καὶ δογμάτων

🗏

150

πυρσευομένους δὲ δόλους τοὺς κακοὺς δαίμονας ἀντὶ τοῦ διδασκομένους

🗏

158 (2 vers.)

Εἰ ὁ κακὰ ἀντὶ κακῶν ἀποδιδοὺς παράνομος

🗏

158

παράνομος, πόσῳ μᾶλλον ὁ κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν ἀποδιδοὺς παρανομώτερος

🗏

162

ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται», «ἐμπεσεῖται εἰς κακά».

🗏

189

με ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν». Καὶ ὁ Ζαχαρίας · «καὶ

🗏

205

ἀκάθαρτοι λογισμοὶ ῥήσεις εἰσὶ κακαὶ ἐν τῇ ψυχῇ γεννώμεναι

🗏

231

μὴ ἐπιθυμεῖν ποτε ἐπιθυμίας κακάς · ἀνθρώπων δὲ τό ποτε

🗏

231

δὲ μὴ ἐπιθυμεῖν ἐπιθυμίας κακάς · δαιμόνων δὲ τὸ ἀεὶ

🗏

231

τὸ ἀεὶ ἐπιθυμεῖν ἐπιθυμίας κακάς. Τὸ γὰρ ὅλην τὴν

🗏

240

Τὴν χειρίστην κατάστασιν συνέδριον εἶπεν, ἀφ

🗏

255

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ», καλῶς παραινεῖ διὰ παντὸς

🗏

255

ἐκκλίνειν ἡμᾶς ἀπὸ παντὸς κακοῦ.

🗏

263

ἀλλότριον νόημα μελετήσει λογισμοὺς κακούς · ὁ δὲ τηρήσας ἑαυτὸν

🗏

321

Περίελε ἄφρονος ὁδὸν κακὴν καὶ γνῶσιν ψευδῆ μακρὰν

🗏

358#2

ἔχοντας σῖτον, ἀπὸ τῆς χειρίστης καὶ ἀρίστης ἕξεως ὀνομάσας

🗏

Sch Eccl

4

οὐ γάρ ἐστιν αἴτιος κακῶν, πηγὴ ἀγαθωσύνης ὑπάρχων, πλὴν

🗏

5

γάρ, φησί, καρδία τεκταίνεται κακά.» Κόσμον δὲ τὴν σοφίαν

🗏

18

κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.»

🗏

26

ἐκ τῆς σαρκὸς φυομένων κακῶν ἐμπιπλάμενος.

🗏

30

με ἀπὸ πάντων τῶν κακῶν, εὐλογήσαι τὰ παιδία ταῦτα

🗏

53

γραμμή ἐστιν ἀγαθὴ ἢ κακή · τιθέμενα δὲ πράγμασιν ἀγαθοῖς

🗏

53

καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά». Ὅτι δὲ τὸ ἔλαιον

🗏

Sch Lu

2

τὰ ἐναντία ὧν ὑποβάλλει κακῶν ὁ διάβολος, πράσσων.

🗏

Admonition on the Marks of Serenity

7 (2 vers.)

ἀδελφόν, καὶ μὴ ἀποδώσῃς κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι · ἀλλὰ

🗏🗐

7 (2 vers.)

μὴ ἀποδώσῃς κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι · ἀλλὰ νίκα ἐν

🗏🗐

7 (2 vers.)

ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.

🗏🗐

Disc.

60

μηδὲν κατ' ἐνέργειαν πράττων κακόν, ὡς λέγει Μωϋσῆς · «οὐ

🗏

60

μὴ ἐγχρονίζων ἐν τῷ κακῷ λογισμῷ, ὡς λέγει Σολομών

🗏

80

διὰ τὸ μὴ δεδρακέναι κακόν, ὁ δὲ δι' ἀναισθησίαν

🗏

94

ὀργῆς δεκτικά · προηγούμενον γὰρ κακὸν ἡ φιλαυτία εἶναι λέγεται

🗏

96

δὲ λέγουσιν ὅτι φύσει κακός ἐστιν ὁ θυμὸς καὶ

🗏

96

τὸ καλὸν ἐκ τοῦ κακοῦ.

🗏

97

ποιήσωσι καὶ εὐχείρωτον εἰς κακὰ ἐπεισάξουσιν.

🗏

129

γοῦν ὑποβάλλουσιν ἡμῖν ποιῆσαι κακῶν, νοήσομεν ὁποῖοί εἰσι καί

🗏

129

ἂν οὐκ ἐποίουν ἡμῖν κακόν · ἀνθρωπίνου γὰρ ὀργάνου ἐστερημένοι

🗏

130

ῥίζα οὖν πάντων τῶν κακῶν» ἐστιν ἡ φιλαυτία.

🗏

156

τὸ διηνεκῶς προσεύχεσθαι παντὸς κακοῦ τὸν νοῦν ἐλευθεροῖ.

🗏

184

εἰδότες ὅτι τούτοις πολλὰ κακὰ ἀκολουθεῖ.

🗏

207

τὰ ἐναντία ὧν ὑποβάλλει κακῶν ὁ διάβολος πράσσων.

🗏

Hypotyposis

11 PG

διὰ τοὺς κακοτρόπους καὶ κακοσχόλους, ἐπηρεάζειν ἡμᾶς θέλοντας ἐν

🗏🗐

Eul

24

καὶ θᾶττον κατὰ τῆς κακοτεχνίας τῶν λογισμῶν σοφισθήσῃ · Ἀρχὴ

🗏🗐

24 PG

ἐπενδύσῃ, καὶ κατὰ τῆς κακοτεχνίας θᾶττον τῶν λογισμῶν σοφισθήσῃ

🗏🗐

Thoughts

4 (2 vers.)

τὸν νοῦν τῆς ἐκείνων κακοτεχνίας ἐστὶ γνώρισμα. Ἅμα δὲ

🗏🗐

16 PG

οὐ δύναμαι, καὶ τὰς κακοτεχνίας αὐτῶν καταλέγειν αἰσχύνομαι, δεδοικὼς

🗏🗐

Ep fid

37 Grib (+2)

τὸν Κύριον. Εἰς γὰρ κακότεχνον ψυχήν, φησίν, οὐκ εἰσελεύσεται

🗏🗐

Sch Ps

88.sch16

θρόνος θεοῦ · Εἰς γὰρ κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία

🗏

118.sch69

ἁμαρτωλῶν σωτηρία · Εἰς γὰρ κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία

🗏

Sch Prov

32

τοῦ ξύλου · «εἰς γὰρ κακότεχνον, φησίν, ψυχὴν σοφία οὐκ

🗏

292

οἰκοδομεῖται οἶκος» · «εἰς δὲ κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία

🗏

Sch Eccl

5

κόσμος νεανίαις σοφία» · «εἰς κακότεχνον οὖν ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται

🗏

Hypotyposis

11 PG

δεῖ, μάλιστα διὰ τοὺς κακοτρόπους καὶ κακοσχόλους, ἐπηρεάζειν ἡμᾶς

🗏🗐

Prak

5

ἀθρόως αὐτῶν ὑποδεχομένους τὴν κακουργίαν.

🗏🗐

Thoughts

16

Πάσας μὲν τὰς κακουργίας τῶν δαιμόνων γράφειν οὐ

🗏🗐

16 PG

Πάσας μὲν τὰς κακουργίας τῶν δαιμόνων γράφειν οὐ

🗏🗐

Eul

19 (2 vers.)

γὰρ τῆς ἐξορίας ὁ κακοῦργος ἀνακέκλημαι · ζητοῦντος δέ μου

🗏🗐

Thoughts

23

μή τις αὐτὸ τῶν κακούργων ἁρπάσας ἀπέλθῃ · μάλιστα δὲ

🗏🗐

Sch Ps

118.sch50

καὶ εὖ ποιεῖν τοὺς κακούργους νενομοθέτηται. Δύναται δὲ παρανόμους

🗏

Eul

32

καὶ ἤσκησα τοιῶσδε καὶ ἐκακουχήθην, ἀποστομῶντες ἔτι τοῦ λέγειν

🗏🗐

32 PG

καὶ ἤσκησα τοιῶσδε, καὶ ἐκακουχήθην, ἀποστομοῦντες ἔτι τοῦτο λέγειν

🗏🗐

Vices

5 A1 (+2)

στενουμένων παραμύθιον, ἐλπιζομένων ἔσοπτρον, κακουχουμένων βραβεῖον, [κακοπαρουχούντων δὲ πρεσβεῖον

🗏🗐

Sch Ps

33.sch8

ἅγιοι ἦσαν ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος

🗏

Sch Prov

155

μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, κακουχούμενοι, θλιβόμενοι, ὑστερούμενοι» · πῶς δὲ

🗏

Eul

1 (2 vers.)

καὶ οὐχ ὡς νῦν κακουχία καὶ ἐπώδυνος λειποθυμία · ἐν

🗏🗐

On Prayer

91

σοι καὶ ἅπαν σου κακώσουσι τὸ σῶμα.

🗏🗐

91 PG

σοι, καὶ πᾶν σου κακώσουσι τὸ σῶμα.

🗏🗐

Sch Ps

13.sch4

τῷ ἐγγίζειν ἐπ’ ἐμὲ κακοῦντας τοῦ φαγεῖν τὰς σάρκας

🗏

52.sch2

τῷ ἐγγίζειν ἐπ' ἐμὲ κακοῦντας τοῦ φαγεῖν τὰς σάρκας

🗏

139.sch7

Θηρεύσει τὸν ἄδικον τὰ κακοῦντα αὐτὸν καὶ κολάζοντα.

🗏

Prak

53

Οἱ τὴν σάρκα κακῶς διατρέφοντες καὶ πρόνοιαν αὐτῆς

🗏🗐

KG

3.59

δυνάμεσιν ἔστιν εὖ ἢ κακῶς χρήσασθαι, παρὰ τὴν χρῆσιν

🗏🗐

Skemmata

62 paris gr 91

δὲ πέντε ἀκάθαρτα εἰ κακῶς ἄγοιν ἑαυτὸν · τὰ δὲ

🗏🗐

Monks

76.1 Gress

Ἄδικος οἰκονόμος διαμεριεῖ κακῶς,

🗏🗐

Ep

30.2

δυνάμεσιν ἔστιν εὖ ἢ κακῶς χρήσασθαι, παρὰ τὴν χρῆσιν

🗏🗐

Sent alph I

15

ὁ γὰρ κατ' ἄλλου κακῶς φθεγγόμενος φθάνει πάσχων ὑφ

🗏🗐

15 (2 vers.)

φθάνει πάσχων ὑφ' ἑαυτοῦ κακῶς.

🗏🗐

Thoughts

19 (2 vers.)

τοῦ αὐτεξουσίου τικτομένη καὶ κακῶς κεχρῆσθαι τοῖς τοῦ θεοῦ

🗏🗐

37 (2 vers.)

νόσον καὶ μηδενός ποτε κακῶς μνημονεύσωμεν μηδὲ τὰς ὄψεις

🗏🗐

On Prayer

137 (2 vers.)

τι ἄτοπον · καὶ σκορπίσῃς κακῶς, ἃ καλῶς συνήγαγες · σκοπὸς

🗏🗐

Sch Ps

33.sch3

ζητῶν εὑρίσκει · ὁ δὲ κακῶς ζητῶν οὐχ εὑρίσκει.

🗏

93.sch3

προσήλυτον νοῦν ἀποκτείνει ὁ κακῶς τὰς θείας γραφὰς ἐξηγούμενος

🗏

Sch Prov

11

ψυχαῖς ἐπ' ἀπωλείᾳ τῶν κακῶς ἀπ' αὐτῶν ἐκφύντων πτερῶν

🗏

14

ἐστὶν διδασκαλία ἠθικὴ τὴν κακῶς οἰκοδομηθεῖσαν ψυχὴν καταστρέφουσα.

🗏

23

διάβολον λέγει. Οὗτος γὰρ κακῶς ἐβουλεύσατο εἰπὼν τὸ «ἐπάνω

🗏

64

τὸν διάβολον λέγων ὡς κακῶς βουλευσάμενον– , «ἡ ἀπολείπουσα διδασκαλίαν

🗏

215

Οὐχ ὁ κακῶς ὁρῶν ὀφθαλμὸς ἔργον ἐστὶ

🗏

215

ὁρῶν · καὶ οὐ τὸ κακῶς ἀκοῦον οὖς ἔργον ἐστὶ

🗏

337

θεοῦ λαμβανόμενα ἀπὸ τῶν κακῶς αὐτοῖς χρησαμένων ἀνθρώπων.

🗏

Disc.

6

τρίτον μὴ μνησικακῆσαι τῷ κακῶς αὐτὸν λέγοντι, καὶ τέταρτον

🗏

99

ἀληθῆ γνῶσιν · ὁ δὲ κακῶς, ψευδῶς τὰς περὶ αὐτῶν

🗏

125

ἀλήθειαν ἐσφάλησαν, παρὰ τὸ κακῶς βιῶσαι ἐσφάλησαν · δεῖ οὖν

🗏

129

διδάσκουσιν ἡμᾶς τοῖς δοθεῖσι κακῶς χρῆσθαι ἢ προτιμᾶν αὐτὰ

🗏

129

κτήσασθαι χρήματα καὶ κτησαμένους κακῶς χρήσασθαι · ἡ γὰρ χρῆσις

🗏

208

καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖτε.»

🗏

125_suppl_f3

ἀλήθειαν ἐσφάλησαν, παρὰ τὸ κακῶς βιῶσαι ἐσφάλησαν · Κολάζονται οὖν

🗏

125_suppl_f3

εἰσιν, ἀλλ' ὅτι γεγόνασι κακῶς βιώσαντες · οὐκ ἔστι γὰρ

🗏

125_suppl_f3

γὰρ αἱρετικὸν γενέσθαι μὴ κακῶς βιώσαντα εἴτε λόγῳ εἴτε

🗏

Sch Ps

43.sch12

Τόπος κακώσεως τὸ σῶμά ἐστι τὸ

🗏

Guide to Evagrius Ponticus

edited by Joel Kalvesmaki

κακ

κακηγορέω

κακηγορία

κακήκοια

κακία

κακίστως

κακογνώμων

κακολογέω

κακομηχανία

κακοπάθεια

κακοπαρουχέω

κακοποιητικός

κακοπραγία

κακός

κακόσχολος

κακοτεχνία

κακότεχνος

κακότροπος

κακουργία

κακοῦργος

κακουχέω

κακουχία

κακόω

κακῶς

κάκωσις