Πέντε καὶ ὁ νοῦς κέκτηται θεῖας αἰσθήσεις, δι’ ὧν ἀντιλαμ
βάνεται τῶν οἰκίων ὑλῶν· καὶ ὅρασις μὲν αὐτὰ ψιλὰ τὰ νοητὰ
παρίστησιν αὐτῷ πράγματα· ἀκοὴ δὲ τοὺς λόγους περὶ αὐτῶν εἰσδέ
χεται· τῆς δὲ παντὸς ψευδοῦς ἀμιγοῦς εὐωδίας ἀπολαύει ἡ ὄσφησις,
καὶ τῆς ἐκ τούτων ἡδονῆς μεταλαμβάνει τὸ στόμα· διὰ δὲ τῆς ἁφῆς
πληροφορεῖται τὴν ἀκριβῆ λαμβάνοντων πραγμάτων ἀπόδειξιν.