Guide to Evagrius Ponticus

Sch Prov

155

περιελθόντες «ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, κακουχούμενοι, θλιβόμενοι, ὑστερούμενοι

🗏

Prak

93

σκεῦος τῆς ἐκλογῆς ὁ Αἰγύπτιος γέρων Μακάριος · τί δήποτε

🗏🗐

Gn.

46

Τῶν Αἰγυπτίων ὁ ἅγιος φωστὴρ Ἀθανάσιος

🗏🗐

KG

6.49 (2 vers.)

τῆς κακίας διὰ τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο ·

🗏🗐

Monks

129.2 Gress

ὑπὲρ ὕδωρ Αἰγυπτίων σοφῶν ἀντλούντων ἐκ γῆς

🗏🗐

Vices

9

γύμνωσις ψυχῆς, ἱππασία κακῶν, Αἰγυπτία πληγή, Βαβυλωνία κάμινος. Ταπείνωσις

🗏🗐

Eight Thoughts

1.32

Ἐὰν πατάξῃς Αἰγύπτιον, ἐν ἄμμῳ κρύψον αὐτὸν

🗏🗐

Sch Ps

67.sch19

τῆς κακίας διὰ τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο · τὴν δὲ ἕξιν

🗏

77.sch20

μὴν δὲ καὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἐκόλαζεν.

🗏

Prak

pref.1

συμβολικὸν σχῆμα τῶν ἐν Αἰγύπτῳ μοναχῶν σαφηνισθῆναί σοι παρεκάλεσας

🗏🗐

KG

6.49

Καὶ πάλιν Αἴγυπτος καταλιμπάνεται σύμβολον οὖσα κακίας

🗏🗐

Ep

56.6

ὁ δεκαδύο πληγαῖς πατάξας Αἴγυπτον.

🗏🗐

On Masters and Disciples

14

Τοὺς γῆν Αἴγυπτον φεύγοντας δι' ἐρήμου ὁδηγεῖ

🗏🗐

Thoughts

28

δωροφορίας, ὅσοι τε ἀπ' Αἰγύπτου καὶ ὅσοι ἐκ τῆς

🗏🗐

Sch Ps

4.sch3

ὁ ἐρχόμενος εἰς τὴν Αἴγυπτον κύριος ἐπὶ νεφέλης λέγεται

🗏

17.sch7

τὴν ἄμπελον ἣν ἐξ Αἰγύπτου μετῆρεν ἵνα φυλάξῃ αὐτὴν

🗏

77.sch20

πεποιηκέναι τὰ σημεῖα ἐν Αἰγύπτῳ · τῶν γὰρ τοιούτων δυνάμεων

🗏

104.sch12

λιμὸς ἀγνωσίαν καὶ ἡ Αἴγυπτος τὸν κόσμον τοῦτον δηλοῖ

🗏

135.sch3

δικαιοσύνης ἡλίου · Καὶ πάλιν Αἴγυπτος καταλιμπάνεται σύμβολον οὖσα κακίας

🗏

Sch Lu

4

κηδεμὼν ἀποδειχθεὶς, τῆς πάσης Αἰγύπτου τὴν προστασίαν δέχεται, ὕπαρχος

🗏

Disc.

4

ἐν ἐξόδῳ Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου» · καὶ διὰ λόγου, ὡς

🗏

14

κακίᾳ μὲν ὤν, εἰς Αἴγυπτον κατέρχεται προαιρετικῶς, ὡς οἱ

🗏

14

καὶ τοῦτό ἐστιν · «εἰς Αἴγυπτον κατέβη ὁ λαός μου

🗏

Sch Prov

315

Τοῦτο οὖν τὸ πρόσωπον αἰδεῖσθαι ἐν κρίσει οὐ καλόν

🗏

Ep fid

4 Grib

Πνεῦμα τὸ Ἅγιον οὐκ ἀΐδιον οὐκ ἀντικρύς ἐστι Φυλιστιαῖος

🗏🗐

4 Garn

Πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἀΐδιον · οὐκ ἀντικρύς ἐστι Φυλιστεύς

🗏🗐

4 Eras

πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἀΐδιον, οὐκ ἀντικρύς ἐστι φυλιστιεὺς

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.16

πλήρης γέλωτος γενόμενος, τῆς ἀϊδίου ζωῆς στερηθήσεται.

🗏🗐

Sch Ps

101.sch7

καὶ θνητός · σὺ δὲ ἀΐδιος καὶ ἀθάνατος.

🗏

102.sch11

μὲν αἰσθητὴ ζωὴ οὐκ ἀΐδιος, τὸ δὲ ἔλεος κυρίου

🗏

102.sch11

τὸ δὲ ἔλεος κυρίου ἀΐδιον.

🗏

143.sch2

φθαρτὰς ἡδονὰς προαιρουμένη τῶν ἀϊδίων καὶ ἀφθάρτων καταφρονεῖ.

🗏

Sch Eccl

15

καλλονὴν λέγει καὶ οὐκ ἀΐδιον · μετὰ γὰρ τὴν κάθαρσιν

🗏

Ad virg.

47.2 Gress

οὕτως παρθένος καλυπτομένη ὑπὸ αἰδοῦς.

🗏🗐

On Prayer

143 (2 vers.)

μᾶλλον μετ' εὐλαβείας καὶ αἰδοῦς δεῖ λατρεύειν αὐτῷ.

🗏🗐

145 (2 vers.)

διὰ τοὺς ἐφεστῶτας ἀγγέλους, αἰδῶ καὶ ταπεινοφροσύνην προσήκουσαν περιβαλλομένη

🗏🗐

Sch Iob

20.99

ἡνίκα λύπη τις ἢ αἰδὼς ἢ ἄλλο τι πάθος

🗏

Sch Ps

47.sch4

λέγεται δὲ Θαρσεὶς μέρος Αἰθιοπίας καὶ Ταρσὸς ἡ πόλις

🗏

Sch Ps

71.sch6

Θαρσεὶς ἔθνος Αἰθιοπικόν ἐστιν · ἔτι δὲ τὸ

🗏

Thoughts

23

τὸν οἶκον ὅλον πεπληρωμένον Αἰθιόπων καὶ ταραχῆς · καὶ ἀπὸ

🗏🗐

Sch Ps

67.sch19

δὲ ἕξιν διὰ τῶν Αἰθιόπων δεδήλωκεν.

🗏

Sch Prov

77

δεδομένον βρῶμα λαοῖς τοῖς Αἰθίοψιν καὶ τρεφόμενοι τῷ ἄρτῳ

🗏

Eight Thoughts

1.15

νηστεύοντος νοῦς, ἀστὴρ ἐν αἰθρίᾳ λαμπρὸς, ὁ δὲ τοῦ

🗏🗐

Eul

18 (2 vers.)

τῷ σταυρῷ μὴ σοβοῦντες. Αἴκιζε τοὺς λογισμοὺς ἀσιτίᾳ βρωμάτων

🗏🗐

On Prayer

97 (2 vers.)

κτύπους καὶ φωνὰς καὶ αἰκισμοὺς ἐκ δαιμόνων ἀκούσεται ὁ

🗏🗐

On Masters and Disciples

14

τῆς ἀρετῆς. Προσσκήνωσον τῇ Αἰλείμ πυλῶνες δὲ αὐτοὶ ἑρμηνεύονται

🗏🗐

Monks

119.1 Gress

Αἷμα Χριστοῦ θεωρία τῶν γεγονότων

🗏🗐

Ep fid

15 Grib (+2)

καὶ πίνομεν αὐτοῦ τὸ αἷμα, κοινωνοὶ γινόμενοι διὰ τῆς

🗏🗐

15 Grib (+2)

Σοφίας. Σάρκα γὰρ καὶ αἷμα πᾶσαν αὐτοῦ τὴν μυστικὴν

🗏🗐

24 Grib (+2)

τῶν συνδεδεμένων σαρκὶ καὶ αἵματι τῆς τοιαύτης βασιλείας ἡ

🗏🗐

33 Chapters

24

φύσις ἀκάθαρτος τὸ δίκαιον αἷμα ἐκ τῶν λογικῶν ψυχῶν

🗏🗐

Thoughts

18

δὲ φύρονται ἐν τῷ αἵματι · «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν

🗏🗐

18 PG

οἱ δὲ φύρονται ἐν αἵμασιν. Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν

🗏🗐

On Prayer

136

πρότερον ὑπὲρ αὐτῆς ἕως αἵματος παραταξάμενος · δεῖ γὰρ μέχρι

🗏🗐

136 PG

ἀρετὴν, μὴ πρότερον ἕως αἵματος ὑπὲρ αὐτῆς παραταξάμενος, δεῖ

🗏🗐

Sch Ps

26.sch1

καὶ πίνων μου τὸ αἷμα —, τὰς δὲ ἡμετέρας οἱ

🗏

67.sch15

τοῦ πάθους ἐβάφη τῷ αἵματι, ὅπερ αἷμα κωλύουσιν ἡμᾶς

🗏

67.sch15

ἐβάφη τῷ αἵματι, ὅπερ αἷμα κωλύουσιν ἡμᾶς πίνειν οἱ

🗏

67.sch15

καὶ πίνοντες αὐτοῦ τὸ αἷμα ἐν αὐτῷ μένουσιν καὶ

🗏

70.sch7

Εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ τὰ ἐν οὐρανοῖς

🗏

75.sch6

ἄνδρες πλούτου ὡς ἄνδρες αἱμάτων · οἱ γὰρ ἔχοντες τὰ

🗏

78.sch1

τῆς γῆς. Τὸ οὖν αἷμα ἐξέχεαν ἐκ τῶν ἐσθιομένων

🗏

101.sch3

τοῦτόν φασιν τῷ οἰκείῳ αἵματι ἐγείρειν τὰ τεθνηκότα τῶν

🗏

141.sch2

πάλη ἐγένετο οὐ πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς

🗏

144.sch8

Παῦλός φησι · Σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ

🗏

Sch Prov

61

τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ αἷμα καταναλίσκουσι κοινὸν αὐτὸ ἡγησάμενοι

🗏

61

καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, κἀγὼ

🗏

77

Χριστοῦ καὶ πίνων τὸ αἷμα αὐτοῦ κτᾶται αἷμα δίκαιον

🗏

77

τὸ αἷμα αὐτοῦ κτᾶται αἷμα δίκαιον, οὗ στερισκομένη λέγεται

🗏

77

ἀποθανεῖται.» Εἰ δέ ἐστιν αἷμα δίκαιον, ἔστιν δηλονότι καὶ

🗏

77

δίκαιον, ἔστιν δηλονότι καὶ αἷμα ἄδικον, ὅπερ συνάγουσιν ἐν

🗏

77

ἀλλοτρίοις τὸ δίκαιον ἑαυτῶν αἷμα καταναλίσκουσιν · οἱ δὲ ἑαυτοὺς

🗏

77

θεῷ τὸ ἄδικον διαφθείρουσιν αἷμα. Ἀκολουθήσει δὲ πάντως τῇ

🗏

77

μὲν φθορᾷ τοῦ ἀδίκου αἵματος ἡ γένεσις τοῦ δικαίου

🗏

77

τῇ φθορᾷ τοῦ δικαίου αἵματος ἡ γένεσις τοῦ ἀδίκου

🗏

77

ἡ γένεσις τοῦ δικαίου αἵματος καὶ τῇ φθορᾷ τοῦ

🗏

77

ἡ γένεσις τοῦ ἀδίκου αἵματος. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν νῦν

🗏

96

τε γὰρ καὶ ὀχεύων αἷμα, ὥς φασιν, ἀφίησι ἐκ

🗏

287#2

δύνανται γινώσκειν οἱ ἐνδεδεμένοι αἵματι καὶ σαρκί. Καλῶς δὲ

🗏

Sch Eccl

8

πεφυκυῖαν ἐπισυμβαίνειν ψυχῇ συνδεδεμένῃ αἵματι καὶ σαρκί.

🗏

13

αὐτοῦ ἢ πιεῖν τὸ αἷμα αὐτοῦ, ἅπερ ἀρετῶν σύμβολά

🗏

Sch Lu

5

πονηρῶν δαιμόνων δοῦναι τὸ αἷμα · ἵνα κατακοιμίσῃ τούτους, κάρον

🗏

5

ἐνεργαζόμενος · τὸ γὰρ σωτήριον αἷμα, ἀσθένειαν, αὐτοῖς μᾶλλον δὲ

🗏

Disc.

24

παιδίων κοινωνησάντων σαρκὸς καὶ αἵματος · διὸ καὶ ὁ τούτων

🗏

Sch Ps

59.sch2b

Ἰδουμαία σιωπή, σιωπῶντα, πυρρά, αἱματούμενοι ἢ γήϊνοι.]

🗏

Sch Ps

38.sch+1

[Ἰδιθοὺμ αἱματίζοντος αὐτοὺς ἢ πηδῶντος αὐτούς

🗏

On Prayer

92

μορφήν τινα ἀηδῆ καὶ αἱματώδη, μήτε ὅλως καταπίπτειν τῇ

🗏🗐

92 PG

μορφήν τινα ἀηδῆ, καὶ αἱματώδη, μηδόλως καταπίπτειν σου τὴν

🗏🗐

Sch Ps

105.sch25

Ὁ κύριος ἡμῶν ἡ αἴνεσίς ἐστιν, εἴ γε ὁ

🗏

Sch Prov

182

φησιν · «τοῦ ἀκοῦσαι φωνὴν αἰνέσεώς σου καὶ» τότε «διηγήσασθαι

🗏

Sch Ps

64.sch5

γὰρ ὁ Δαυὶδ λέγει αἰνεῖν τὰ ὕδατα τὰ ὑπεράνω

🗏

68.sch22

Ἆρα τὰ ἑρπηστικὰ ζῷα αἰνέσει, σωζομένης τῆς Σιὼν καὶ

🗏

70.sch5

Δυνατὸν μὲν διαπαντὸς αἰνεῖν τὸν θεὸν καὶ διαπαντὸς

🗏

113.sch9

Οὐ δύναται νεκρὸς αἰνέσαι τὴν ζωὴν τὴν εἰποῦσαν

🗏

118.sch76

αἰσθητοῦ γινώσκων ὁ Δαυὶδ ᾔνει τὸν κύριον.

🗏

118.sch81

Τὸ αἰνεῖν τὸν κύριον τῶν ζώντων

🗏

118.sch81

Οἱ γὰρ νεκροὶ οὐκ αἰνέσουσι τὸν κύριον.

🗏

148.sch4

τῶν οὐρανῶν, ὅπερ νῦν αἰνεῖν λέγεται τὸ ὄνομα κυρίου

🗏

150.sch10

ἀναπνέουσα τοῦτο τὸ φῶς αἰνεσάτω τὸν κύριον.

🗏

Sch Prov

382

τυχοῦσα τῆς σοφίας ψυχὴ αἰνεῖ τὸν φόβον κυρίου, ὅστις

🗏

Gn.

44

ἀπαγγέλλουσαν, τὰ δὲ δι’ αἰνιγμάτων σημαίνουσαν, τινὰ δὲ καὶ

🗏🗐

Disc.

4

ἑξῆς · καὶ τέταρτον δι’ αἰνιγμάτων, ὡς τὸ «τί σὺ

🗏

KG

6.49 (2 vers.)

κακίας διὰ τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο ·

🗏🗐

Ep fid

39 Grib (+2)

αὐτῆς τὴν φυσικὴν θεωρίαν αἰνίττεται ἐν ᾗ καὶ ὁ

🗏🗐

Thoughts

5

τῆς προσευχῆς καὶ τοῦτο αἰνιττομένης ὡς οὐ δεῖ παρεῖναι

🗏🗐

5 PG

τῆς προσευχῆς, καὶ τοῦτο αἰνιττομένης, ὡς οὐ δεῖ συμπαρῆναι

🗏🗐

Sch Ps

39.sch8

βιβλία πολλά, τὴν πεπλανημένην αἰνιττόμενος διὰ τοῦ πλήθους ὡς

🗏

67.sch19

κακίας διὰ τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο · τὴν δὲ ἕξιν διὰ

🗏

79.sch1

διὰ δὲ τῆς πτήσεως αἰνίττεται τὴν ταχεῖαν ἐνέργειαν.

🗏

103.sch7

διὰ τῶν λόγων τούτων αἰνίττεται φύσεις.

🗏

Sch Prov

302

τῆς μάχης τὴν κακίαν ᾐνίξατο.

🗏

Sch Lu

6

σχίσις δὲ τῶν πετρῶν αἰνίττεται καὶ αὐτὴ σημεῖον οὖσα

🗏

Eul

20 PG

εἰς ἀντάνεμον πνεῦμα. Οὐκ αἶνος γλώσσῃ τροχαλῶς φθεγγομένῃ, ἀλλὰ

🗏🗐

Sch Ps

148.sch1

Αἶνός ἐστιν ὕμνος εἰς θεὸν

🗏

Vices

7 A1 (+2)

ἀδόκιμος χρυσός, ἄκαρπος θησαυρός,] αἱρέσεων ἀρχηγέτις, [φίλη ἐπαίνων, καθεδρίας

🗏🗐

Sch Ps

11.sch1

γέγονε τῶν πολλῶν τούτων αἱρέσεων.

🗏

25.sch3

τοὺς κοινωνοὺς γενομένους τῶν αἱρέσεων.

🗏

141.sch1

οἱ ἐχθροὶ διὰ τῶν αἱρέσεων τοῖς ὀρθοῖς δόγμασιν ἐναπέκρυψαν

🗏

Disc.

28

Πᾶσαι αἱρέσεις καὶ ἑτεροδοξίαι ἢ περὶ

🗏

Monks

125.1 Gress

Λόγοι αἱρετικῶν ἄγγελοι θανάτου,

🗏🗐

Ep fid

18 Grib (+1)

φάτνην αὐτῷ ὀνειδίσει ὁ αἱρετικός, δι' ἧς ἄλογος ὢν

🗏🗐

18 Eras

τὴν φάτνην αὐτῷ ὀνειδίσεις αἱρετικός δι' ἧς ἄλλος ὢν

🗏🗐

28 Grib (+2)

ἂν εἴποι πάλιν ὁ αἱρετικὸς περὶ τοῦ ἀνυποτάκτου Θεοῦ

🗏🗐

Vices

7 A1 (+2)

ἡ τρίτη γλῶττα τῶν αἱρετικῶν. Ἀκενοδοξία ταπεινοφροσύνης ἐργασία, [ταπεινώσεως

🗏🗐

Sch Ps

108.sch15

τοῦ σωτῆρος, οἱ δὲ αἱρετικοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες πονηρὰ

🗏

Disc.

125_suppl_f3

ἐσφάλησαν · Κολάζονται οὖν οἱ αἱρετικοὶ οὐχ ὅτι αἱρετικοί εἰσιν

🗏

125_suppl_f3

οἱ αἱρετικοὶ οὐχ ὅτι αἱρετικοί εἰσιν, ἀλλ' ὅτι γεγόνασι

🗏

125_suppl_f3

βιώσαντες · οὐκ ἔστι γὰρ αἱρετικὸν γενέσθαι μὴ κακῶς βιώσαντα

🗏

Prak

pref.3

δι' αὐτὸ μᾶλλον εἶναι αἱρετόν · εἰ γὰρ μὴ τοῦτο

🗏🗐

Hypotyposis

8 PG

Εἰ δὲ τὸ κρεῖττον αἱρῇ, καὶ ἔστι σοι τοῦτο

🗏🗐

Eul

1

ἐκ μέσου τοῦ γένους εἵλοντο τῆς ἀρετῆς. Ἀλλ' ὁ

🗏🗐

1 PG

ἐκ μέσου τοῦ γένους εἵλοντο τὴν ἀρετήν. Ἀλλ' ὁ

🗏🗐

6 PG

καὶ τὴν μὲν αἰχμαλώτιδα αἵρει, τὴν δὲ ἐπὶ τόπῳ

🗏🗐

19 PG

πρεσβύτην ἐκ τῆς ἐρημίας αἵρειν ἐβιάζετό τις. Ὁ δὲ

🗏🗐

Disc.

144

τὸν πόνον προτίθησι · καὶ αἱρούμεθα ταύτην μετὰ πόνου μετελθεῖν

🗏

Ep fid

28 Grib (+1)

γὰρ τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἦρε καὶ τὰς νόσους ἐβάστασε

🗏🗐

28 Eras

γὰρ, τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἦρε, καὶ τὰς νόσους ἐβάστασε

🗏🗐

Eul

6

καὶ τὴν μὲν αἰχμαλώτιδα αἴρει, τὴν δὲ ἐπὶ τόπῳ

🗏🗐

19

πρεσβύτην ἐκ τῆς ἐρημίας αἴρειν ἐβιάζετο, ὁ δὲ πρὸς

🗏🗐

On Prayer

pref.4

ἀρρωστοῦντος, ὅπως ὑγιαίνῃ καὶ ἄρας αὐτοῦ λοιπὸν τὸν κράββατον

🗏🗐

pref.4 PG

καὶ ἑαυτοῦ τὸν κράββατον ἄρας, λοιπὸν πατήσῃ, χάριτι Χριστοῦ

🗏🗐

82 (2 vers.)

νεοσσὸς ἀετοῦ ἐν ὕψει αἰρόμενος.

🗏🗐

Sch Ps

23.sch4

Ἄρατε πύλας ὑμῶν οἱ ἄρχοντες

🗏

27.sch2

ὁ Χριστός, πρὸς ὃν αἴρει τις καὶ ὑψοῖ τὴν

🗏

36.sch21

τῶν ἀρετῶν καὶ αὐταὶ ἄρεται, καλῶς τὸ σπέρμα τῶν

🗏

40.sch2

Ἆρον, φησί, τὸν κράβατόν σου

🗏

85.sch4

Αἴρει πρὸς κύριον τὴν ἑαυτοῦ

🗏

88.sch20

γὰρ τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἦρεν, καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν

🗏

Sch Prov

236

τοῦ Χριστοῦ · αὐτὸς γὰρ ἦρε τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου

🗏

337

καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ». Δηλοῖ δὲ

🗏

341

Οὕτω καὶ ὁ Δαυὶδ αἴρει τὴν ψυχὴν αὐτοῦ «εἰς

🗏

Sch Lu

5

ἀμνὸς γενόμενος τοῦ θεοῦ · αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου

🗏

Disc.

154

κἂν πάντα τὰ αὐτοῦ ἀρθῇ, κἂν ἀτιμασθῇ ἢ μέλος

🗏

Ad virg.

25.2 Gress

καὶ μηδεὶς αἴσθηται προσευχομένης σου καὶ εὑρήσεις

🗏🗐

Eul

7 (2 vers.)

ἀντιλήψεως τὴν χάριν σαφέστερον αἰσθάνῃ · οὕτω γὰρ τὰς ἐπιούσας

🗏🗐

11

κλίνοιτο ἀλλ' ἀνταγωνίζοιτο κἂν αἴσθηται τὸ πάθος τῇ φύσει

🗏🗐

31

Τότε ὁ νοῦς ἀναπαύσεως αἴσθεται ὁπότε τὰς τῶν παθῶν

🗏🗐

31 PG

Τότε ὁ νοῦς ἀναπαύσεως αἰσθάνεται, ὁπότε τὰς τῶν παθῶν

🗏🗐

Thoughts

11

ἁμαρτίαν, καὶ αὐτὴ οὐκ αἰσθάνεται · ἀπὸ γραφῶν διαλέγει, καὶ

🗏🗐

11 PG

ἁμαρτίαν, καὶ αὕτη οὐκ αἰσθάνεται. Ἀπὸ Γραφῶν διαλέγῃ, καὶ

🗏🗐

33

καὶ ὡς ὑπὸ σικύας αἰσθανόμεθα τῆς κεφαλῆς ἑλκομένης μετὰ

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.14

Ὥσπερ οὐκ αἰσθάνεται νεκρὸς ἐπαίνου ἢ ὕβρεως

🗏🗐

Prak

4

κατάρχει, ἐπιθυμίαν δὲ τίκτει αἴσθησις · τὸ γὰρ αἰσθήσεως ἄμοιρον

🗏🗐

4

τίκτει αἴσθησις · τὸ γὰρ αἰσθήσεως ἄμοιρον καὶ πάθους ἐλεύθερον

🗏🗐

38

Ὑπὸ τῶν αἰσθήσεων πέφυκε κινεῖσθαι τὰ πάθη

🗏🗐

KG

1.15

ἀναιροῦνται καὶ αἱ πέντε αἰσθήσεις · ἀναιρουμένων δὲ τῶν πέντε

🗏🗐

1.15

ἀναιρουμένων δὲ τῶν πέντε αἰσθήσεων τῇ φιλοσόφῳ νεκρώσει τοῦ

🗏🗐

1.36

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον οὐδὲ αἰσθητικόν

🗏🗐

1.36

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον, οὐδὲ αἰσθητηκόν

🗏🗐

1.36

αἰσθητικόν τε καὶ αἰσθητόν. Αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν ἡ

🗏🗐

1.36 (2 vers.)

αἰσθητηκόν τε καὶ αἰσθητόν · αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν ἡ

🗏🗐

1.36

αὐτὸ τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις · αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυκὸς

🗏🗐

1.36

αὑτὸ τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις

🗏🗐

1.36

αὐτὸ τὸ κεκτιμένον τὰς αἰσθήσεις · αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυσικῶς

🗏🗐

1.36

ζῶον τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις · Αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυσικὸς

🗏🗐

1.36

δὲ τὸ πεφυκὸς ταῖς αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν. Ἀλλ’ οὐχ οὕτως

🗏🗐

1.36

δὲ τὸ πεφυκὸς ταῖς αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν · ὑποπιπτει δὲ ταῖς

🗏🗐

1.36

δὲ τὸ πεφυσικῶς ταῖς αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν.

🗏🗐

1.36

δὲ τὸ πεφυσικὸς ταῖς αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν. Ἀλλ’ οὐχ οὕτως

🗏🗐

1.36

αἴσθησίς ἐστιν δύναμις καθ' ἣν

🗏🗐

1.36

ὑποπίπτειν · ὑποπιπτει δὲ ταῖς αἰσθήσεσιν χρῶμα καὶ σχῆμα καὶ

🗏🗐

1.36

Αἴσθησις μέν ἐστιν ἡ δύναμις

🗏🗐

1.36

αὐτὸ τὸ κεκτημένον τὴν αἴσθησιν · αἰσθητὸν δὲ τὸ αἰσθήσεσιν

🗏🗐

1.36

αἴσθησιν · αἰσθητὸν δὲ τὸ αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν.

🗏🗐

1.36

Οὐτ’ αὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον, οὐδ’ αἰσθητηκόν

🗏🗐

2.10

μὲν τὰ διὰ τῶν αἰσθήσεων ἡμῖν προσπίπτοντα πράγματα · τερπνοτέρα

🗏🗐

2.10

φθάνει τὴν γνῶσιν ἡ αἴσθησις διὰ τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν

🗏🗐

2.35

ὁ νοῦς κέκτηται θεῖας αἰσθήσεις, δι’ ὧν ἀντιλαμβάνεται τῶν

🗏🗐

2.45

Αἴσθησις μὲν καὶ νοῦς μερίζονται

🗏🗐

2.83

Ὥσπερ αἱ αἰσθήσεις ἀλλοιοῦνται διαφόρων ἀντιλαμβανόμεναι ποιοτήτων

🗏🗐

3.76

τῆς δὲ δευτέρας αἱ αἰσθήσεις, τῆς δὲ τρίτης τὸ

🗏🗐

4.68

τῆς ψυχῆς, αἱ δὲ αἰσθήσεις θυρίδων ἐπέχουσι λόγον, δι'

🗏🗐

5.42

δυσδιάγνωστος εἶναι δοκεῖ, τῶν αἰσθήσεων περισπωσῶν τὸν νοῦν, καὶ

🗏🗐

5.57

νῦν μὲν διὰ τῶν αἰσθήσεων τοῖς αἰσθητοῖς ἐπι-βάλλομεν

🗏🗐

Skemmata

19 barb gr 51 (+1)

Ἐπειδὴ ἐκ τῶν πέντε αἰσθήσεων λαμβάνει ὁ νοῦς λογισμοὺς

🗏🗐

19 paris gr 309

Ἐπειδὴ ἐκ τῶν πέντε αἰσθήσεων λαμβάνει ὁ νοῦς λογισμοὺς

🗏🗐

55 barb gr 51 (+1)

ὅσοι ἐκ τῶν λοιπῶν αἰσθήσεων ἡμῖν ἐπισυμβαίνουσι:-

🗏🗐

55 paris gr 309

ὅσοι ἐκ τῶν λοιπῶν αἰσθήσεων ἡμῖν ἐπισυμβαίνουσιν.

🗏🗐

59 barb gr 51 (+1)

κινεῖται, τὰ δὲ ἐξ αἰσθήσεως, τὰ δὲ ἐκ δαιμόνων

🗏🗐

59 paris gr 309

κινοῦνται, τὰ δὲ ἐξ αἰσθήσεως, τὰ δὲ ἐκ δαιμόνων

🗏🗐

62 paris gr 91

νοημάτων τὰ μὲν ἐξ αἰσθήσεως, ἔστι πέντε. τὰ δ

🗏🗐

Ep

4.4

λόγιον ἐμπειρεῖ, καὶ μιμουμένων αἴσθησίν τε καὶ μνήμην πρὸς

🗏🗐

56.4

θυμούμενον ἄνθρωπον, ἐκφυγόντα τὴν αἴσθησιν.

🗏🗐

Ep fid

38 Grib (+2)

ἄτοπον κρίνω τὰς μὲν αἰσθήσεις ἐᾶν ἀκωλύτως τῶν ἰδίων

🗏🗐

38 Grib (+2)

ἐνεργείας. Ὡς γὰρ ἡ αἴσθησις τῶν αἰσθητῶν, οὕτως ὁ

🗏🗐

Eul

12 (2 vers.)

τῶν περὶ τὰς ὄψεις αἰσθήσεων τὴν ψυχὴν πολεμεῖται · ὁ

🗏🗐

12 (2 vers.)

ὁ δὲ φιλήσυχος τὰς αἰσθήσεις φυλάσσων τοὺς λογισμοὺς πολεμεῖ

🗏🗐

12 (2 vers.)

διατάγματι τοῦ νόμου τῶν αἰσθήσεων τὴν τάξιν ὁ ἡγεμών

🗏🗐

16 (2 vers.)

καὶ διὰ τῶν ἐκτὸς αἰσθήσεων ἀδιαφόρως ἁμαρτάνει · ἀκοὴν γὰρ

🗏🗐

Thoughts

4

ἀκοῆς ἀκούοντι ἢ δι' αἰσθήσεως ποιᾶς ἢ ἀπὸ τῆς

🗏🗐

4 PG

ἀκούοντι, ἢ πάλιν δι' αἰσθήσεως ποιᾶς, ἢ ἀπὸ τῆς

🗏🗐

Eight Thoughts

5.25

Αἴσθησιν γεύσεως ἀφαιρεῖται ἴκτερος, καὶ

🗏🗐

5.25

ἀφαιρεῖται ἴκτερος, καὶ ψυχῆς αἴσθησιν ἀφαιρεῖται λύπη. Ὁ δὲ

🗏🗐

On Prayer

4

αὐτὸς, τὸν ὑπὲρ πᾶσαν αἴσθησιν καὶ ἔννοιαν ἰδεῖν βουλόμενος

🗏🗐

4 PG

ὑπὲρ πᾶσαν ἔννοιαν καὶ αἴσθησιν ἰδεῖν βουλόμενος, καὶ συνόμιλος

🗏🗐

42

ἀγώνισαι μὴ ἔθει, ἀλλὰ αἰσθήσει προσεύξασθαι.

🗏🗐

42 PG

ἀγώνισαι, μὴ ἔθει, ἀλλὰ αἰσθήσει προσεύχεσθαι.

🗏🗐

43

Αἴσθησίς ἐστι προσευχῆς σύννοια μετ

🗏🗐

62

καὶ πάντα τὰ ἐξ αἰσθήσεως ἢ μνήμης ἢ κράσεως

🗏🗐

73

σχηματισμόν τινα τῶν τῇ αἰσθήσει φίλων, ὡς δοκεῖν τέλεον

🗏🗐

73 PG

σχηματισμόν τινα τῶν τῇ αἰσθήσει φίλων, ὡς δοκεῖν τελείως

🗏🗐

140 PG

διὰ τούτων λαμπρὰ ἡ αἴσθησίς σου γίνεται.

🗏🗐

150

Ὥσπερ πασῶν τῶν αἰσθήσεων κρείττων ἡ ὅρασις, οὕτω

🗏🗐

150 PG

Ὥσπερ πασῶν τῶν αἰσθήσεων κρείττων ἡ ὅρασις, οὕτω

🗏🗐

Sch Ps

113.sch6

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον οὐδὲ αἰσθητικόν

🗏

113.sch6

αἰσθητικόν τε καὶ αἰσθητόν. Αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν ἡ

🗏

113.sch6

αὐτὸ τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις · αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυκὸς

🗏

113.sch6

δὲ τὸ πεφυκὸς ταῖς αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν. Ἀλλ' οὐχ οὕτως

🗏

134.sch7

Ἵνα τὰς αἰσθήσεις ἀποβάλωσι τὰς ψεκτὰς καθ

🗏

134.sch7

καὶ οὕτω θείαν εὕρωσιν αἴσθησιν · οὕτω γὰρ πείθομαι καταρᾶσθαι

🗏

Comm par et Prov

28

πάντων ὁ κύριος οὐκ αἰσθήσει χρώμενος · φῶς γάρ ἐστι

🗏

Sch Iob

9.33

μὲν γὰρ τὰ νοητά, αἴσθησις δὲ τὰ αἰσθητὰ διακρίνει

🗏

Sch Prov

4

δὲ κριτήρια ἐν ἡμῖν, αἴσθησις, λόγος, νοῦς · καὶ αἴσθησις

🗏

4

αἴσθησις, λόγος, νοῦς · καὶ αἴσθησις μὲν τῶν αἰσθητῶν, λόγος

🗏

5

Ὥσπερ διὰ τῶν αἰσθήσεων ὁ νοῦς ἐπιβάλλει τοῖς

🗏

5

τὰ νοητά · διόπερ καὶ αἰσθήσεως αὐτὰς λόγον ἐπέχειν ὁ

🗏

138

Ἀντέθηκε τὴν κακίαν τῇ αἰσθήσει. Εἰ δὲ ἡ κακία

🗏

138

τῇ ἀρετῇ ἀντίκειται, ἡ αἴσθησις νῦν σημαίνει τὴν ἀρετήν

🗏

Sch Eccl

15

τοῖς αἰσθητοῖς διὰ τῶν αἰσθήσεων ἐπιβάλλων αἰσθητῶς, καὶ ἄλλως

🗏

15

ἡ δὲ διὰ τῶν αἰσθήσεων κατανόησις τῶν πραγμάτων καὶ

🗏

15

ἐμπαθοῦς ψυχῆς ἔδωκεν αὐτῇ αἰσθήσεις καὶ πράγματα αἰσθητά, ὅπως

🗏

35

θεοῦ καὶ πᾶσαν διαφεύγοντος αἴσθησιν ἀπταίστως διαλεχθῆναι. Διὰ τοῦτό

🗏

Disc.

141

διὰ τῆς ἐπιβολῆς τῶν αἰσθήσεων κινοῦνται πάθη, ταῦτα φόβῳ

🗏

Def

4

Αἴσθησίς ἐστιν ἡ δύναμις, καθ

🗏

5

ᾧ καθίδρυται αὕτη ἡ αἴσθησις.

🗏

6

αὐτὸ τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις.

🗏

KG

1.36

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον οὐδὲ αἰσθητικόν τε καὶ

🗏🗐

1.36 (2 vers.)

εἰώθαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ὑλῶν · αἰσθητήριον δὲ τὸ ὄργανον ἐν

🗏🗐

1.36

ἣν ἀντιλαμβανόμεθα τῶν ὑλῶν · αἰσθητήριον δὲ τὸ ὄργανον δι

🗏🗐

1.36

εἰώθαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν αἰσθητῶν · αἰσθητήριον δὲ τὸ ὄργανον ἐν

🗏🗐

1.36 (2 vers.)

ἔχει τὰ τῶν φυσικῶν αἰσθητηρίων μιμήματα, οἷον ὀφθαλμοὺς καὶ

🗏🗐

1.36

αἰσθητήριον δὲ τὸ ὄργανον, ἐν

🗏🗐

1.36

Οὐτ’ αὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον, οὐδ’ αἰσθητηκόν τε καὶ

🗏🗐

1.36

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον, οὐδὲ αἰσθητηκόν τε καὶ

🗏🗐

Sch Ps

113.sch6

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον οὐδὲ αἰσθητικόν τε καὶ

🗏

113.sch6

εἰώθαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ὑλῶν · αἰσθητήριον δὲ τὸ ὄργανον ἐν

🗏

113.sch6

ἔχει τὰ τῶν φυσικῶν αἰσθητηρίων μιμήματα, οἷον ὀφθαλμοὺς καὶ

🗏

Def

5

Αἰσθητήριον δὲ ὄργανον, ἐν ᾧ

🗏

KG

1.36

αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον οὐδὲ αἰσθητικόν τε καὶ αἰσθητόν. Αἴσθησις

🗏🗐

1.36 (2 vers.)

ἐν ᾧ καθίδρυται αὕτη · αἰσθητικὸν δὲ τὸ ζῶον αὐτὸ

🗏🗐

1.36

αἰσθητικὸν δὲ τὸ ζῷον αὑτὸ

🗏🗐

1.36

ἐν ᾧ καθίδρυται αὕτη · αἰσθητηκὸν δὲ τὸ ζῷον αὐτὸ

🗏🗐

1.36

οὗ πέφυκεν αὕτη ἐνεργεῖν · αἰσθητικὸν δὲ αὐτὸ τὸ κεκτημένον

🗏🗐

1.36 (2 vers.)

αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον, οὐδ’ αἰσθητηκόν τε καὶ αἰσθητόν · αἴσθησις

🗏🗐

Sch Ps

113.sch6

αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον οὐδὲ αἰσθητικόν τε καὶ αἰσθητόν. Αἴσθησις

🗏

113.sch6

ἐν ᾧ καθίδρυται αὕτη · αἰσθητικὸν δὲ τὸ ζῷον αὐτὸ

🗏

Def

6

Αἰσθητικὸν δὲ τὸ ζῷον αὐτὸ

🗏

Prak

66

μετάρσιον καὶ χωριζούσης τῶν αἰσθητῶν.

🗏🗐

KG

1.36

οὐδὲ αἰσθητικόν τε καὶ αἰσθητόν. Αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν

🗏🗐

1.36 (2 vers.)

οὐδ’ αἰσθητηκόν τε καὶ αἰσθητόν · αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν

🗏🗐

1.36

τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις · αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυκὸς ταῖς

🗏🗐

1.36

τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις · Αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυσικὸς ταῖς

🗏🗐

1.36

αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυκὸς ταῖς

🗏🗐

1.36

τὸ κεκτημένον τὴν αἴσθησιν · αἰσθητὸν δὲ τὸ αἰσθήσεσιν ὑποπίπτειν

🗏🗐

1.36

ἣν εἰώθαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν αἰσθητῶν · αἰσθητήριον δὲ τὸ ὄργανον

🗏🗐

1.36

τὸ κεκτιμένον τὰς αἰσθήσεις · αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυσικῶς ταῖς

🗏🗐

2.45

καὶ νοῦς μερίζονται τὰ αἰσθητά · νοῦς δὲ μόνος ἔχει

🗏🗐

4.68

ὁ νοῦς βλέπει τὰ αἰσθητά. = E13.

🗏🗐

5.42

τὸν νοῦν, καὶ τοῦ αἰσθητοῦ φωτὸς περιλάμποντος · νύκτωρ δὲ

🗏🗐

5.57

διὰ τῶν αἰσθήσεων τοῖς αἰσθητοῖς ἐπι-βάλλομεν πράγμασιν, ὕστερον

🗏🗐

6.22

Εἰ αἰσθητοὶ λόγοι ἐν τῷ αἰῶνι

🗏🗐

Skemmata

6 barb gr 51

προσευχῆς, μὴ ἐφαπτόμενος πράγματος αἰσθητοῦ:-

🗏🗐

6 paris gr 105 (+1)

προσευχῆς, μὴ ἐφαπτόμενος πράγματος αἰσθητοῦ. Κατὰ μὲν τὴν ἀρετὴν

🗏🗐

7 paris gr 91

ψεκτὸν, νόημα ἐμπαθὲς πράγματος αἰσθητοῦ · δι' ὅπερ καὶ λέγει

🗏🗐

13 barb gr 51 (+1)

δαιμονιώδης ἐστὶν εἰκὼν τοῦ αἰσθητοῦ ἀνθρώπου, συνισταμένη κατὰ διάνοιαν

🗏🗐

17 barb gr 51 (+2)

τὸν λόγον σημαίνειν πράγματα αἰσθητὰ καὶ θεωρητά · ἡ δὲ

🗏🗐

19#2 Sink

δαιμονιώδης ἐστὶ νόημα πράγματος αἰσθητοῦ, θυμὸν ἢ ἐπιθυμίαν παρὰ

🗏🗐

23 barb gr 51 (+1)

νοημάτων τοῖς πράγμασι τοῖς αἰσθητοῖς · καὶ τὰ μὲν πάθη

🗏🗐

23 paris gr 309

τὰ συνδεσμοῦντα αὐτὸν τοῖς αἰσθητοῖς.

🗏🗐

36 barb gr 51 (+1)

ψεκτοῦ τοῖς πράγμασι τοῖς αἰσθητοῖς:-

🗏🗐

39 barb gr 51 (+1)

ἐστιν, ὁ πλάττων τὸν αἰσθητὸν κόσμον κατὰ διάνοιαν, τῆς

🗏🗐

Ep

27.6

τὸν νοητὸν ἢ τὸν αἰσθητόν, ὃν πάνυ μισεῖ τις

🗏🗐

27.7

ᾧ τὸ καταλιμπάνειν τὸν αἰσθητὸν οἶκόν ἔστιν ἐπονείδιστον · ἥττης

🗏🗐

39.2

Ταῦτα δὲ τὰ νοήματα αἰσθητῶν πραγμάτων ἐστὶν νοήματα τυποῦντα

🗏🗐

39.3

νοήματα τῶν πραγμάτων τῶν αἰσθητῶν · ἀδύνατον δὲ τὰ πάθη

🗏🗐

56.2

τοῦ σώματος ἐπιβάλλειν τοῖς αἰσθητοῖς, οὕτως οὐκ ἔστιν ἄνευ

🗏🗐

58.3 (2 vers.)

ὀφθαλμὸς οὐκ ἐπιβάλλει τοῖς αἰσθητοῖς, οὕτως οὐδὲ νοῦς ἔχων

🗏🗐

Ep fid

15 Grib (+2)

τῆς ἐνανθρωπήσεως καὶ τῆς αἰσθητῆς ζωῆς τοῦ Λόγου καὶ

🗏🗐

25 Grib (+2)

καιροὺς μή μοι νόει αἰσθητούς, ἀλλὰ διαστήματά τινα γνώσεως

🗏🗐

38 Grib (+2)

γὰρ ἡ αἴσθησις τῶν αἰσθητῶν, οὕτως ὁ νοῦς τῶν

🗏🗐

Thoughts

2

νοήματα εἰς τὴν ψυχὴν αἰσθητῶν εἰσφέρουσιν πραγμάτων, ἐν οἷς

🗏🗐

2 PG

νοήματα εἰς τὴν ψυχὴν αἰσθητῶν πραγμάτων εἰσφέρουσιν, ἐν οἷς

🗏🗐

6 (2 vers.)

ἀπ' αὐτῆς δὲ τῆς αἰσθητῆς παιδευόμενος ἱστορίας · ἐμποδισθήσεται γὰρ

🗏🗐

8

δὲ τὴν κτῆσιν τοῦ αἰσθητοῦ χρυσίου ἀναιδῶς ὑποβάλλει καὶ

🗏🗐

8 PG

δὲ τὴν κτῆσιν τοῦ αἰσθητοῦ χρυσίου ὑποβάλλει, καὶ τὴν

🗏🗐

22 (2 vers.)

τοῦ τὰ νοήματα τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων χρονίζοντα διαφθείρειν τὴν

🗏🗐

24

αὐτὸν καιρὸν δύο πραγμάτων αἰσθητῶν δέχεσθαι τὰ νοήματα · εἴπομεν

🗏🗐

24

ἑπτακαιδεκάτῳ κεφαλαίῳ χωρὶς πράγματος αἰσθητοῦ μὴ ἐπισυμβαίνειν ἡμῖν ἀκάθαρτον

🗏🗐

25

ὁ νοῦς πάντων τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων πέφυκε δέχεσθαι τὰ

🗏🗐

25

πάντων ὁ νοῦς τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων δέχεται τὰ νοήματα

🗏🗐

25

καὶ τοῦ ἰδίου ὀργάνου – αἰσθητὸν γὰρ καὶ τοῦτο –, χωρὶς

🗏🗐

25

τοιούτων νοημάτων ἐγγίσαι πράγματι αἰσθητῷ μὴ δυνάμενος · καὶ ταῦτά

🗏🗐

25

δαιμονιώδης ἐστὶν εἰκὼν τοῦ αἰσθητοῦ ἀνθρώπου συνισταμένη κατὰ διάνοιαν

🗏🗐

40

νοημάτων τοῖς πράγμασι τοῖς αἰσθητοῖς. Καὶ τὰ μὲν πάθη

🗏🗐

Sch Ps

1.sch1

ἐστι λογισμὸς ἐμπαθὴς τοῖς αἰσθητοῖς πράγμασι τὸν νοῦν προσδεσμῶν

🗏

16.sch7

προνοεῖ τοῦ κόσμου τοῦ αἰσθητοῦ, οἷς ἀντίκεινται δαίμονες, βουλόμενοι

🗏

18.sch4

ἀρετὴν ἢ ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν ἐπὶ τὰ νοητά. Καὶ

🗏

21.sch8

γραπτὸν νόμον τηροῦντες τὰ αἰσθητὰ ἱμάτια τοῦ λόγου διαμερίζονται

🗏

27.sch3

αὐτοῦ νομίζω εἶναι τὰ αἰσθητὰ · Οὐχὶ ἡ χείρ μου

🗏

27.sch5

Ἢ τάχα καὶ ἡ αἰσθητὴ θάλλει σὰρξ ἀποθεμένη τὰ

🗏

39.sch7

Ὁλοκαυτώματα αἰσθητὰ οὐ ζητεῖ ὁ θεός

🗏

49.sch1

ἄρα τὴν σάρκα δηλοῖ · αἰσθητὴ γὰρ ἦν ἡ σὰρξ

🗏

49.sch6

Ἀναιρεῖ θυσίας αἰσθητάς · Θυσία γὰρ τῷ θεῷ

🗏

70.sch5

κατὰ τῆς ζωῆς τῆς αἰσθητῆς · ἕτερος δὲ καὶ κατὰ

🗏

71.sch4

ἀναιρεθέντος τέλος ἕξει ὁ αἰσθητὸς κόσμος. Δύναται δὲ σελήνην

🗏

72.sch1

νῦν τὴν εὔροιαν τοῦ αἰσθητοῦ βίου ὠνόμασεν.

🗏

76.sch14

ἢ τὸν κόσμον τὸν αἰσθητὸν ἢ τὴν καθαρὰν καὶ

🗏

102.sch11

Ἡ μὲν αἰσθητὴ ζωὴ οὐκ ἀΐδιος, τὸ

🗏

106.sch19

πάντως οἱ γεωργοῦντες καρποὺς αἰσθητοὺς εὐλογοῦνται, ἀλλ' οἱ ποιοῦντες

🗏

113.sch6

οὐδὲ αἰσθητικόν τε καὶ αἰσθητόν. Αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν

🗏

113.sch6

τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθήσεις · αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυκὸς ταῖς

🗏

118.sch76

τοῦ κόσμου τούτου τοῦ αἰσθητοῦ γινώσκων ὁ Δαυὶδ ᾔνει

🗏

119.sch3

Ἐνταῦθα δὲ πρὸς τὴν αἰσθητὴν ζωὴν ἀποδύρεται · ἔχει γὰρ

🗏

126.sch3

ὕπνος ἀφίστησιν ἡμᾶς τῶν αἰσθητῶν, οὕτω καὶ ἡ τοῦ

🗏

126.sch3

θεωρία χωρίζει ἡμᾶς τῶν αἰσθητῶν.

🗏

138.sch1

ἔγερσίς ἐστιν ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων ἐπὶ τὰ νοητὰ

🗏

140.sch1

τὰ σημαίνοντά τι τῶν αἰσθητῶν, προσευχόμενον δὲ νοῦν πάντη

🗏

140.sch1

νοῦν πάντη δεῖ τῶν αἰσθητῶν ἐλεύθερον εἶναι · τὸ δὲ

🗏

Sch Iob

8.20

οὐ μόνον ἐν τοῖς αἰσθητοῖς. ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς

🗏

9.33

νοητά, αἴσθησις δὲ τὰ αἰσθητὰ διακρίνει.

🗏

Sch Prov

1

Παροιμία ἐστὶν λόγος δι' αἰσθητῶν πραγμάτων σημαίνων πράγματα νοητά

🗏

4

καὶ αἴσθησις μὲν τῶν αἰσθητῶν, λόγος δὲ ὀνομάτων καὶ

🗏

5

ὁ νοῦς ἐπιβάλλει τοῖς αἰσθητοῖς, οὕτω καὶ διὰ τῶν

🗏

169

δὲ καὶ ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν μητέρων νοηθήσεται καὶ ἐπὶ

🗏

169

ἐπὶ τοῦ θανάτου τοῦ αἰσθητοῦ · τὴν γὰρ μητέρα ἐροῦμεν

🗏

193

νοητὴ τρυφὴ οὔτε ἡ αἰσθητὴ συμφέρει τῷ ἄφρονι. Τὴν

🗏

193

ὤν · ὑπὸ δὲ τῆς αἰσθητῆς τρυφῆς ἡ σὰρξ αὐτοῦ

🗏

251

γὰρ κατὰ τὴν ἱστορίαν αἰσθητὴ γνῶσις οὐκ ἔστιν ἀληθής

🗏

276

σαρκίνη ἀντὶ τοῦ οὐκ αἰσθητή.

🗏

290

ἥτις ἀντιδιαιρεῖται πρὸς τὴν αἰσθητὴν εὐλογίαν.

🗏

291

καὶ σώματος ἀνθρώπου ἐστίν · αἰσθητὸς γάρ ἐστιν · ὁ δὲ

🗏

379

ἦν τοῦ κόσμου τοῦ αἰσθητοῦ · τὰ γὰρ ἐν αὐτῇ

🗏

Sch Eccl

15

Εἶδον, φησί, τὰ αἰσθητὰ πράγματα περισπῶντα τὴν διάνοιαν

🗏

15

μόνον ὁ καθαρὸς τὰ αἰσθητὰ πράγματα καθορᾷ, ἀλλ' ὡς

🗏

15

τυποῦται ὁ νοῦς τοῖς αἰσθητοῖς διὰ τῶν αἰσθήσεων ἐπιβάλλων

🗏

15

λόγους τοὺς ἐναποκειμένους τοῖς αἰσθητοῖς θεωρῶν · ἀλλ' αὕτη μὲν

🗏

15

αὐτῇ αἰσθήσεις καὶ πράγματα αἰσθητά, ὅπως ἐν αὐτοῖς περισπωμένη

🗏

28

οὐκ ἀληθεύουσιν ἐπὶ τῶν αἰσθητῶν ἀδελφῶν καὶ πατέρων τιθέμεναι

🗏

33

ἐστὶν ὁ κόσμος ὁ αἰσθητός, ἐν ᾧ «σειραῖς τῶν

🗏

35

γὰρ δυνατὸν τὸν ἐν αἰσθητοῖς ὄντα καὶ ἀπὸ τούτων

🗏

44

τοῦ βίου καὶ τῆς αἰσθητῆς ζωῆς, τῆς καρδίας αὐτοῦ

🗏

45

γνῶσις ἀληθὴς ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων χωρίζουσα τὴν κεκαθαρμένην

🗏

58

τὸ θυμὸν ἐν τῷ αἰσθητῷ ἀναπαύσασθαι κόλπῳ.

🗏

Counsel

3

πῦρ ἀλλότριόν ἐστιν ἀγάπη αἰσθητῶν, διʼ ἧς ὁ Θεὸς

🗏🗐

Disc.

4

ὅτι πῶς ἐν τοῖς αἰσθητοῖς κεῖνται λόγοι μυστικοὶ περὶ

🗏

9

καὶ τὸ λαβεῖν νοήματα αἰσθητὰ καὶ τὸ γινώσκειν αἰσθητῶς

🗏

27

ἴστωσαν δὲ ὅτι καὶ αἰσθητὸν σῶμα ἔχων ἐποίει τινὰ

🗏

61

λάβῃ · τοῦτον διὰ τῶν αἰσθητῶν διασῦραι φιλονεικοῦσιν ἵνα τῆς

🗏

74

Πᾶν νόημα πράγματος αἰσθητοῦ ἐν ᾧ χρονίζει ὁ

🗏

78

ἔχει τὰ νοήματα τῶν αἰσθητῶν · προκόπτων δὲ ἐν τῇ

🗏

85

ἀλλὰ τὰ νοήματα τῶν αἰσθητῶν · καὶ θεωρῶν μὲν ὁ

🗏

85

νοεῖν λέγεται, νοήματα δὲ αἰσθητὰ λαμβάνων βλέπειν λέγεται · ἑκάτερα

🗏

85

θεὸς οὔτε νόημα πράγματος αἰσθητοῦ.

🗏

129

ἐστέρηνται γοῦν καὶ τῶν αἰσθητῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν νοητῶν

🗏

131

νοήματος ἐμπαθοῦς καὶ πράγματος αἰσθητοῦ λογισμός · ἢ γὰρ <ἀπὸ

🗏

145

ἔχῃ ἀγάπην πρός τι αἰσθητὸν καὶ ἀποβάλλειν αὐτὸ τὸ

🗏

197

γλῶσσαν, ἐν θεωρίαις δὲ αἰσθητῶν εἰς τὸ ἐπιθυμητικόν, ἐν

🗏

On Prayer

115

ἢ δυνάμεις ἢ Χριστὸν αἰσθητῶς, ἵνα μὴ τέλεον φρενήρης

🗏🗐

115 PG

ἢ δυνάμεις, ἢ Χριστὸν αἰσθητῶς, ἵνα μὴ τέλεον φρενιτικὸς

🗏🗐

Sch Eccl

15

διὰ τῶν αἰσθήσεων ἐπιβάλλων αἰσθητῶς, καὶ ἄλλως διατίθεται τοὺς

🗏

Disc.

9

αἰσθητὰ καὶ τὸ γινώσκειν αἰσθητῶς καὶ τὸ τέμνειν τὴν

🗏

Prak

71

ἡμῶν κινοῦσι, καὶ εἰς αἰσχρὰς τὴν ψυχὴν φαντασίας ἐμβάλλουσιν

🗏🗐

76

δὲ δεύτεροι προσεγγίζοντες εἰς αἰσχρὰς τὴν ψυχὴν φαντασίας ἐμβάλλουσιν

🗏🗐

Gn.

8

Αἰσχρὸν γνωστικῷ τὸ δικάζεσθαι καὶ

🗏🗐

29

τό · φίλε προσανάβηθι ἄνω · αἰσχρὸν γάρ ἐστιν ἀναβάντα σε

🗏🗐

Monks

11.4 Gress

οὕτω φαντασίας αἰσχρὰς σβέννυσι πεῖνα.

🗏🗐

38.4 Gress

καὶ λογισμοὶ αἰσχροὶ οὐκ ἐκλείψουσιν ἀπό σου

🗏🗐

82.2 Gress

ποιμαίνει λογισμοὺς αἰσχροὺς

🗏🗐

Ad virg.

22.1 Gress

Αἰσχρὸν γέλως καὶ ἐπονείδιστον ἀναισχυντία

🗏🗐

Ep

6.4

τῆς ψυχῆς καὶ λογισμῶν αἰσχρῶν ἀνεπίδεκτον γίνεται · κρατείτω δὲ

🗏🗐

Sent alph I

10 (2 vers.)

Κάκιστόν ἐστι πάθεσι δουλεύειν αἰσχροῖς.

🗏🗐

Eul

11

δαίμονες τὴν ἔννοιαν τοῖς αἰσχίστοις ἡδοναῖς πειρῶνται σαλεύειν, τότε

🗏🗐

14

διαπραττόμεθα. Ἀλλ' ἐπαισχύνῃ τῶν αἰσχρῶν τὴν δημοσίευσιν μήπως ὄνειδος

🗏🗐

14 PG

ἀναπραττόμεθα. Ἀλλ' ἐπαισχύνῃ τῶν αἰσχρῶν τὴν δημοσίευσιν, μήπως ὄνειδος

🗏🗐

18 (2 vers.)

ὁ νοῦς περὶ τὰ αἴσχιστα · κύριος γὰρ σοφοῖ τοὺς

🗏🗐

22 (2 vers.)

ὧν σε νύκτωρ φαντάζουσιν αἰσχρῶν μορφάζοντές σοι τὰ πυρωτικὰ

🗏🗐

Thoughts

16

τὴν ἀπάθειαν καὶ οἱ αἰσχροὶ λογισμοὶ λοιπὸν ὑπόψυχροι γένωνται

🗏🗐

16 PG

κτήσηται ἀπάθειαν, καὶ οἱ αἰσχροὶ λογισμοὶ λοιπὸν ὑπόψυχροι γένωνται

🗏🗐

16 (2 vers.)

παίζοντας μετ' ἀλλήλων καὶ αἰσχρῶν πραγμάτων καὶ σχημάτων τὸν

🗏🗐

17

τῆς γυναικὸς, εἰ μετὰ αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας τρέφοιτο ἐν ἡμῖν

🗏🗐

17 PG

τῆς γυναικὸς, εἰ μετ' αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας στρέφοιτο παρ' ἡμῖν

🗏🗐

22 (2 vers.)

βρωμάτων καὶ τῶν τικτομένων αἰσχρῶν λογισμῶν ἐκ τῶν βρωμάτων

🗏🗐

27

καὶ θυμώδεις, τοῖς δὲ αἰσχραῖς φαντασίαις οἱ ἄρτου πλείονος

🗏🗐

Eight Thoughts

1.18

νοῦς γαστριμάργου βλαστάνει λογισμοὺς αἰσχρούς.

🗏🗐

4.14

Φεύγει ἀνὴρ σεμνὸς αἰσχρὸν καταγώγιον, καὶ Θεὸς μνησίκακον

🗏🗐

On Prayer

pref.1

μου νοῦν ἐν τοῖς αἰσχίστοις παραμυθησάμενος · καὶ τὸν μέγαν

🗏🗐

Sch Ps

68.sch7

πάθη αὐτῆς, τουτέστιν ἐπιθυμίαν αἰσχρὰν καὶ θυμὸν ἄλογον · ὁ

🗏

Sch Iob

28.37

πορνείαν λέγει καὶ πᾶσαν αἰσχρὰν ἡδονήν.

🗏

Sch Prov

78

μῖσος, ἐπιθυμίαν δὲ πρὸς αἰσχρὰς ἐργασίας. Τούτους τοὺς λογισμοὺς

🗏

93

ἐστιν νόημα ἐμπαθὲς πρὸς αἰσχρὰν ἐργασίαν τὴν ψυχὴν ἐκκαλούμενον

🗏

Sch Eccl

56

ἐπ' αὐτῇ, μήτε ᾄσματα αἰσχρὰ παραιτούμενος μήτε γέλωτας τὴν

🗏

Admonition on the Marks of Serenity

11

ἐὰν ἔλθῃ σοι λογισμὸς αἰσχρὸς ἢ ἀπρεπής, εὐθέως τὴν

🗏🗐

11

Ἐὰν σοι ἔλθῃ λογισμὸς αἰσχρὸς ἢ ἀσεβής · εὐθέως τὴν

🗏🗐

Disc.

6

αὐτοῦ πρῶτον μηδὲν ποιεῖν αἰσχρὸν μηδὲ λέγειν, δεύτερον μὴ

🗏

72

γάρ ἐστι[ν] <τὸ> αἰσχρῶν λογισμῶν ἀπαλλαγῆναι καὶ ἄλλο

🗏

Monks

43.2 Gress

προσέχων γνώσει ψευδεῖ τελευτήσει αἰσχρῶς.

🗏🗐

Thoughts

17 (2 vers.)

συμβαίνει γὰρ καὶ φανταζόμενον αἰσχρῶς καὶ πονηρῶς ἀπολέσαι τὸ

🗏🗐

27

ἀσχημόνως καὶ παίζειν ἐθελούσας αἰσχρῶς. Ταῦτα δὲ πάντα ἐπινοοῦσι

🗏🗐

29

καὶ ὀργίζοιτο ἐπὶ ταῖς αἰσχρῶς προσιούσαις αὐτῷ καὶ τύπτοι

🗏🗐

Sch Ps

65.sch6

ὄντες καὶ ἄθεοι, ἐρῶντες αἰσχρῶς καὶ πάλιν μισοῦντες.

🗏

Hypotyposis

9 PG

τὰ ἀποκείμενα τοῖς ἁμαρτάνουσιν, αἰσχύνην τὴν κατενώπιον Θεοῦ καὶ

🗏🗐

Eul

11

συγκροτοῦσι πόλεμον οἱ τῆς αἰσχύνης λογισμοὶ πρὶν ἢ χώραν

🗏🗐

14 (2 vers.)

θεῷ ἐκφαίνεις τὰ τῆς αἰσχύνης παραπτώματα, μὴ ἀνθρώποις ἔκφαινε

🗏🗐

Vices

2 A1 (+2)

ἀναίδεια, εὐχῆς ἐντροπή, καρδίας αἰσχύνη, ἀγνωσίας ὁδηγός, [καταγνώσεως χειραγωγός

🗏🗐

Thoughts

9 (2 vers.)

χαλεπαίνει μὴ φέρων τὴν αἰσχύνην · ἀπόδειξις δὲ ἔστω τοῦ

🗏🗐

11

τὴν παρὰ τοῖς ἀδελφοῖς αἰσχύνην, καὶ αὕτη οὐ συνίησι

🗏🗐

11 PG

τὴν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις αἰσχύνην, καὶ αὕτη ὅλως οὐ

🗏🗐

35 (2 vers.)

ἀπάνθρωπον ἀναχώρησιν φύγῃ μετ' αἰσχύνης τὸν τόπον καταλιπὼν καὶ

🗏🗐

Sch Ps

6.sch6

Ἡ αἰσχύνη εἰς συναίσθησιν ἄγει τὸν

🗏

34.sch5

Ἡ αἰσχύνη αὕτη πάθος ἐστὶν ἐπαινετὸν

🗏

34.sch15

εἰς τὸν σατανᾶν βαπτιζόμενοι αἰσχύνην ἐνδύονται καὶ ἐντροπήν.

🗏

108.sch15

ὡς ἱμάτιον καὶ διπλοΐδα αἰσχύνην αὐτῶν.

🗏

108.sch19

δὲ ἁμαρτωλοὶ ἐνδύονται διπλοΐδα αἰσχύνης αὐτῶν.

🗏

118.sch4

καὶ μία παραμεληθεῖσα ἐντολὴ αἰσχύνης ἡμῖν γίνεσθαι πρόξενος.

🗏

118.sch35

Ἡ αἰσχύνη εἰς συναίσθησιν πέφυκεν ἄγειν

🗏

Sch Prov

113

Ὡς διδακτῆς οὔσης τῆς αἰσχύνης, εἴρηται τὸ «οὐκ ἐπίσταται

🗏

113

εἴρηται τὸ «οὐκ ἐπίσταται αἰσχύνην». Καὶ ὁ Δαυὶδ τὸν

🗏

113

ὁ φόβος καὶ ἡ αἰσχύνη πάθη ψυχῆς ἐστι φυσικά

🗏

113

ἀπὸ κακοῦ». Καὶ πάλιν αἰσχύνην ὀνομάζει τοὺς περὶ μετανοίας

🗏

113

τοὺς περὶ μετανοίας καὶ αἰσχύνης λόγους τοὺς ἄγοντας ἡμᾶς

🗏

Apophthegmata

1 PG

τὰ ἀποκείμενα τοῖς ἁμαρτάνουσιν, αἰσχύνην τὴν κατ' ἐνώπιον τοῦ

🗏🗐

Disc.

53

οὐδεὶς κρύπτει · οὐδὲ γὰρ αἰσχύνης εἰσὶν ἄξιαι.

🗏

KG

5.41

μὲν ἁπάσης ἐπιθυμίας φθαρτῆς · αἰσχύνεται δὲ ἐπὶ τούτοις λοιπὸν

🗏🗐

Hypotyposis

4 PG

τροφῶν ἢ ἱματίων, μὴ αἰσχυνθῇς τὰ παρ' ἑτέρων σοι

🗏🗐

Eul

19 (2 vers.)

ἐπαινούμενος ἔψαλλεν · Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι οἱ λέγοντές μοι · εὖγε

🗏🗐

Thoughts

11 (2 vers.)

γράφειν καὶ τοὺς ἀνθρώπους αἰσχύνομαι.

🗏🗐

16

τὰς κακομηχανίας αὐτῶν καταλέγειν αἰσχύνομαι, δεδοικὼς τῶν ἐντευξομένων τοὺς

🗏🗐

16 PG

τὰς κακοτεχνίας αὐτῶν καταλέγειν αἰσχύνομαι, δεδοικὼς τῶν ἐντευξομένων τοὺς

🗏🗐

Sch Ps

43.sch9

Ἑαυτοὺς μὲν αἰσχυνόμεθα κατὰ διάνοιαν ἁμαρτάνοντες, τοὺς

🗏

68.sch11

Αἰσχύνεται ἐφ' ἡμῖν ὁ ἀρχιερεὺς

🗏

70.sch1

ταῖς θλίψεσιν ὑπομένωμεν, οὐκ αἰσχυνθησόμεθα ἐν τῷ αἰῶνι τῷ

🗏

85.sch9

ἁγίου · ταῦτα γὰρ μάλιστα αἰσχύνονται δαίμονες.

🗏

118.sch4

γέγραπται · τότε οὐ μὴ αἰσχυνθῶ ἐν τῷ με ἐπιβλέπειν

🗏

128.sch3

Αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ μισοῦντες τὴν

🗏

Sch Prov

353

ὁ μὴ τὰς ἀρετὰς αἰσχυνόμενος. Καὶ εἰ πρόσωπα τῶν

🗏

353

ὁ τὰς κακίας μὴ αἰσχυνόμενος.

🗏

369

τὰς ἁμαρτίας, «φοβηθέντες καὶ αἰσχυνθέντες ἀνθρώπους ὑποσκελισθήσονται». Οὕτω φησὶ

🗏

Disc.

53

ἔχων κρύπτει αὐτὸ ἅτε αἰσχυνόμενος γνωσθῆναι · ἀρετὴν δὲ καὶ

🗏

Prak

58

πεποίωσαι. Πλὴν ὅση δύναμις αἴτει παρὰ Θεοῦ τῷ δευτέρῳ

🗏🗐

94

ὑπὸ τῆς δίψης φλεγόμενος ᾔτουν ὕδωρ πιεῖν · ὁ δέ

🗏🗐

Ep fid

3 Grib (+2)

παρακαλῶ, ὀλίγον συγχωρήσατε χρόνον, αἰτούμεθα, οὐ τὴν ἐν ταῖς

🗏🗐

20 Grib (+2)

πνευματικοὺς ἄρτους διδόντα τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν, ἐπειδὴ φίλοι καὶ

🗏🗐

Thoughts

26

τὸν καιρὸν τῆς προσευχῆς «αἰτείτω» γνῶσιν «παρὰ τοῦ θεοῦ

🗏🗐

26

ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος, αἰτείτω δὲ μηδὲν διακρινόμενος» μηδὲ

🗏🗐

On Prayer

31

δὲ πράγματι, οὕτως αὐτὸν αἴτει, ἵνα τὸ αὐτοῦ γένηται

🗏🗐

31 PG

δὲ πράγματι οὕτως αὐτὸν αἴτει τὸ ἀγαθὸν, καὶ συμφέρον

🗏🗐

32

Πολλάκις προσευξάμενος ᾐτησάμην γενέσθαι μοι ὃ ἔδοξα

🗏🗐

32 PG

Πολλάκις προσευχόμενος ᾐτησάμην γενέσθαι μοι ὃ ἔδοξα

🗏🗐

32

μᾶλλον τὸ θέλημα αὐτοῦ ᾐτησάμην γενέσθαι · οὐ γαρ τοιοῦτόν

🗏🗐

32 PG

μᾶλλον τὸ βούλημα ἑαυτοῦ ᾐτησάμην γενέσθαι · οὐ γὰρ τοιοῦτόν

🗏🗐

Sch Ps

65.sch10

τῆς προσευχῆς τὸν ἔλεον αἰτοῦμεν παρὰ θεοῦ.

🗏

108.sch4

Ὅταν αἰτῶμεν ἐπίγεια καὶ οὐκ ἐπουράνια

🗏

Sch Eccl

8

Οὐ λόγῳ αἰτεῖ γνῶσιν ψυχή, ἀλλὰ τῇ

🗏

Disc.

208

εἰς αὐτὸν τὸ γεγραμμένον · «αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι

🗏

208

οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖτε.»

🗏

On Prayer

6 (2 vers.)

τοῖς δάκρυσι πρὸς παντὸς αἰτήματος κατόρθωσιν · λίαν γὰρ χαίρει

🗏🗐

32 (2 vers.)

εἶναι, καὶ ἐπέμενον τῷ αἰτήματι ἀλόγως βιαζόμενος τὸ θέλημα

🗏🗐

34

εὐθέως παρὰ θεοῦ τὸ αἴτημα · βούλεται γάρ σε ἐπὶ

🗏🗐

34 PG

δυνάμει κομιζόμενος, εὐθέως τὸ αἴτημα ζήτει · βούλεται γάρ σε

🗏🗐

Sch Ps

19.sch3

Πληροῖ κύριος τὰ αἰτήματα, οὐ τὰ κακὰ αἰτήματα

🗏

19.sch3

αἰτήματα, οὐ τὰ κακὰ αἰτήματα.

🗏

Skemmata

28 barb gr 51 (+1)

μεθ' ἱκεσίας, βοήθειαν ἢ αἴτησιν ἀγαθῶν περιέχουσα:-

🗏🗐

54 barb gr 51 (+1)

λογισμῶν οἱ μὲν ἐξ αἰτήσεως · οἱ δὲ ἐκ τοῦ

🗏🗐

Sch Eccl

8

μετροῦμεν καὶ ἀντιμετρηθήσεται ἡμῖν · αἴτησις τοίνυν ἐστὶ νοητὴ ἀπάθεια

🗏

Prak

14

ἑαυτὴν δὲ τῶν κατορθουμένων αἰτίαν εἶναι νομίζειν καὶ φυσιοῦσθαι

🗏🗐

22

ὑποβάλλουσιν, ἵνα μὴ τὰς αἰτίας τῆς λύπης λύσαντες ταραχῆς

🗏🗐

98

τῶν μοναχῶν πράττεσθαι δι’ αἰτίας πέντε · διὰ Θεόν, διὰ

🗏🗐

Ep fid

1 Grib (+2)

οὐκ ἀρνηθείην, τὴν δὲ αἰτίαν μάθοιτ' ἂν ἤδη ποθοῦντες

🗏🗐

Hypotyposis

title PG

ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΧΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΑ ΑΙΤΙΑ, ΚΑΙ Η ΚΑΘ' ΗΣΥΧΙΑΝ

🗏🗐

4 PG

προσερχομένη, καὶ εἰς πολυπραγμοσύνης αἰτίας ἐμβάλλουσα τὸν νοῦν. Ἔχεις

🗏🗐

8 PG

βλαβερὰ τῶν τῆς ψυχῆς αἰτιῶν καταπέσῃς, φιλονεικίας, ἐπιορκίας, ταῖς

🗏🗐

Eul

6 (2 vers.)

μὲν ἐφίσταται καρδίᾳ λυπηρᾶς αἰτίας οὐ βλεπομένης · ἡ δὲ

🗏🗐

6 (2 vers.)

δὲ τίκτεται ἐξ ἀλλοκότων αἰτιῶν ὠθουμένη · ἡ κατὰ θεὸν

🗏🗐

7 (2 vers.)

κοπωθεῖσαν δῆθεν ἔκ τινος αἰτίας. Ἐπὰν οὖν ἐγρηγορότες ὦμεν

🗏🗐

24 (2 vers.)

γνωστικῆς ἡ πεῖρα καθέστηκεν. Αἰτία γὰρ ἀμφοτέρων ἐστίν ἡ

🗏🗐

31 (2 vers.)

ὁπότε τὰς τῶν παθῶν αἰτίας ἀποτεμὼν περὶ θεωρίαν ἠσχόληται

🗏🗐

Thoughts

11

τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἡ αἰτία πρόδηλος · ἐπὶ συμφοραῖς ἑτέρων

🗏🗐

11 PG

ἀδελφοῖς, ἐστὶ καὶ ἡ αἰτία πρόδηλος · ἐπὶ συμφοραῖς γὰρ

🗏🗐

20

ταχέως φυγαδευθῶσι, ζητήσωμεν τὴν αἰτίαν πόθεν τοῦτο συμβέβηκε, πότερον

🗏🗐

20 PG

ταχέως φυγαδευθῶσιν, ζητήσωμεν τὴν αἰτίαν πόθεν τοῦτο συμβέβηκε · πότερον

🗏🗐

20

λογισμὸν φανταζόμενος · ἡ δὲ αἰτία γνώριμος ἐκ τῶν λεγομένων

🗏🗐

20 PG

τοῦτον φανταζόμενος, καὶ ἡ αἰτία ἐκ τῶν λεγομένων γίνεται

🗏🗐

22 (2 vers.)

ἐπιθυμίας. Τίς δὲ ἡ αἰτία τοῦ τὰ νοήματα τῶν

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.13

γὰρ ἀμβλυωπία τῶν ὀφθαλμῶν αἰτία ἐστὶν · οὕτως καὶ ὁ

🗏🗐

Sch Ps

8.sch3

τὸν λόγον καὶ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ γινώσκωμεν.

🗏

11.sch1

ἡ σπάνις τῶν ὁσίων αἰτία γέγονε τῶν πολλῶν τούτων

🗏

118.sch5

ἄνθρωποι, τίς τε ἡ αἰτία τοῦ ᾅδου, καὶ τίς

🗏

Sch Iob

28.14

ἐνταῦθα τῆς ἐγκαταλείψεως τὴν αἰτίαν δεδήλωκεν.

🗏

Sch Prov

50

ἀσεβεῖς ἐπίστανται οὐδὲ τὴν αἰτίαν γινώσκουσι πόθεν προσκόπτουσιν, ἀλλ

🗏

Sch Eccl

6

τὸ μὴ ἀριθμούμενον δι' αἰτίαν τινά.

🗏

Sch Lu

5

μίαν εὑρίσκειν ἐν αὐτῷ αἰτίαν θανάτου, τῶν ἰουδαίων λῃστὴν

🗏

Disc.

54

νόσον ἢ δι' ἄλλην αἰτίαν, ὁ κύριος τὴν αἰτίαν

🗏

54

αἰτίαν, ὁ κύριος τὴν αἰτίαν οἶδε · τὸ δὲ μακροθυμῆσαι

🗏

88

νόσον ἢ δι' ἄλλην αἰτίαν · τῇ οὖν ἐπιτάσει τῶν

🗏

Monks

89.2 Gress

τὸν δὲ ἑαυτοῦ αἰτιάσεται πατέρα.

🗏🗐

Ep fid

18 Grib (+2)

τις καὶ τὸν ἰατρὸν αἰτιῷτο ὅτι συγκύπτων ἐπὶ τὰ

🗏🗐

Sch Ps

77.sch19

Τὸ αἴτιον τῷ αἰτιατῷ ὁμωνύμως ἐκλήθη · τὸ γὰρ

🗏

KG

1.24

κατὰ δύναμιν ἐν τῷ αἰτίῳ · οὐτ’ αὐτὸν ὁ κόκκος

🗏🗐

3.76

τελειωθέντες τὴν τῶν ἀγγέλων. 22. Αἴτιον δὲ τῆς μὲν πρώτης

🗏🗐

Ep

58.3 (2 vers.)

φθάσαι καὶ πρὸς τὸν αἴτιον καὶ πατέρα τῶν νοητῶν

🗏🗐

Eul

13

Ὅταν τὰ αἴτια τῶν παθῶν ἀντιπολεμῶν τροπώσῃ

🗏🗐

13 PG

Ὅταν τὰ αἴτια τῶν παθῶ ἀντιπολεμῶν τροποῦσαι

🗏🗐

14 (2 vers.)

ἰσχύος ἔχειν ταύτην νομιζέτωσαν · αἴτιος γὰρ ἁπάντων τῶν καλῶν

🗏🗐

14

οὖν διαπράττῃ καλά, τῷ αἰτίῳ τὴν εὐχαριστίαν πρόσφερε · ἃ

🗏🗐

14 PG

καλὰ, τὴν εὐχαριστίαν τῷ αἰτίῳ τῶν καλῶν πρόσφερε · ἃ

🗏🗐

Thoughts

19

ἕπεται τοίνυν τῆς ἁμαρτίας αἴτιον εἶναι τὸ τέταρτον, ὅπερ

🗏🗐

Exhortations to Monks

2.13

Ὥσπερ οὐκ ἔστιν αἴτιος ὁ ἥλιος τῳ τύφλῳ

🗏🗐

Sch Ps

2.sch3

καὶ ἀσωμάτων καὶ τοῦ αἰτίου τούτων θεοῦ.

🗏

9.sch12c

καὶ φυλακῶν καὶ θανάτων αἴτιοι γίνονται · οἱ δὲ τῶν

🗏

77.sch19

Τὸ αἴτιον τῷ αἰτιατῷ ὁμωνύμως ἐκλήθη

🗏

118.sch73

δὲ ἐνταῦθα λέγει ὡς αἴτιον. Πάλιν · εἰ ἡ ἀρχὴ

🗏

129.sch4

τῶν πειρασμῶν. Τούτων δ' αἴτιος ὁ φόβος τοῦ θεοῦ

🗏

138.sch4

καρδία, εἰκότως ἄρα ὁ αἴτιος ἡμῖν τοῦ σκότους τούτου

🗏

Sch Prov

189

οἱ μετανοοῦντες ἄνθρωποι χαρᾶς αἴτιοι γίνονται τοῖς ἀγγέλοις. Οὕτως

🗏

Sch Eccl

4

θεός · οὐ γάρ ἐστιν αἴτιος κακῶν, πηγὴ ἀγαθωσύνης ὑπάρχων

🗏

Disc.

96

λοιπῶν, οὐχ ὁ δεδωκὼς αἴτιος, ἀλλ' ἡμεῖς οἱ παρὰ

🗏

118

τοιοῦτον τὸν νοῦν κατασκευάσας αἴτιος, καὶ εἰ τὰ πράγματα

🗏

118

αὐτὰ αὐτὸς ἂν εἴη αἴτιος · ἀλλ' οὔτε τὰ νοήματα

🗏

130

τοῦ ἐπιθυμητικοῦ · τὸ δὲ αἴτιον τῆς καθόλου ἐπιθυμίας, γαστριμαργίας

🗏

161

τῷ θυμικῷ, ἐπὰν τὰ αἴτια τοῦ θυμοῦ πράγματα ἢ

🗏

165

τῷ νοήματι · ἐγὼ δὲ αἴτιος τῆς ὑποστάσεως αὐτῆς, ἐπειδὴ

🗏

Ep fid

2 Grib (+2)

πληγείς, καθάπερ οἱ τοῖς αἰφνιδίοις ψόφοις ἀθρόως καταπλαγέντες, οὐ

🗏🗐

Thoughts

11

ἐν φυλακαῖς δυστυχούντων ἢ αἰφνιδίῳ περιπιπτόντων θανάτῳ, φυγαδεύεται οὗτος

🗏🗐

11 PG

ἐν φυλακαῖς δυστυχούντων, ἢ αἰφνιδίοις περιπιπτόντων θανάτοις, φυγαδεύεται οὗτος

🗏🗐

34

σπανίσωσι λογισμοὶ καὶ γένηται αἰφνίδιος τούτου ζέσις καὶ κίνησις

🗏🗐

Prak

44

τῷ μεταξὺ παρημέληται, κἀκείνῃ αἰφνιδίως ἐπεισελθόντες, τὴν ἀθλίαν ψυχὴν

🗏🗐

Eul

7

συνόντες τῇ τῶν λογισμῶν αἰχμαλωσίᾳ ἀνιστάμεθα καὶ μετ' αὐτῶν

🗏🗐

8

τῆς εὐχῆς τὸν βότρυν αἰχμαλωσίᾳ λιθάζει. Ὁ ἐκτενέστερον τῶν

🗏🗐

15 (2 vers.)

συλήσασα τῇ τῶν λογισμῶν αἰχμαλωσίᾳ παραδῷ · ἡ γὰρ λήθη

🗏🗐

15

ἡ γὰρ λήθη τῆς αἰχμαλωσίας προπηδᾷ τῇ κακίᾳ, ἵν'

🗏🗐

15 PG

ἡ γὰρ λήθη τῆς αἰχμαλωσίας προσπηδᾷ τῇ κακίᾳ, ἵνα

🗏🗐

20 (2 vers.)

μηδὲ τῇ τῶν λογισμῶν αἰχμαλωσίᾳ τὴν ψυχὴν προδώσωμεν, ἀλλὰ

🗏🗐

Vices

3 A1 (+2)

σφιγγίας ψῆφος, ἐναπόθετος λογιστεία, αἰχμαλωσίας πλοῦτος, ἀδικίας γένος, [προσπεισμάτων

🗏🗐

4 A1 (+2)

σαρκὸς σκώληξ, λογισμῶν λύπη, αἰχμαλωσίας δῆμος. Χαρά λύπης ὄλεθρος

🗏🗐

Sch Ps

13.sch7

Αἰχμαλωσία ἐστὶν ἡ ἀπὸ γνώσεως

🗏

67.sch13

Αἰχμαλωσία ἐστὶ Χριστοῦ φύσεων λογικῶν

🗏

67.sch13b

Ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκεν δόματα ἐν

🗏

125.sch1

Αἰχμαλωσία ἐστὶ φύσεως λογικῆς ἀπὸ

🗏

Eight Thoughts

1.34

κατὰ σοῦ, ἕως ἂν αἰχμαλωτεύσῃ σὴν ψυχὴν, καὶ δοῦλον

🗏🗐

Sch Ps

67.sch13b

Χριστοῦ · Ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκεν δόματα

🗏

Eul

5 (2 vers.)

τοῦ νοός σου καὶ αἰχμαλωτίζοντά σε τῷ νόμῳ τῆς

🗏🗐

8

θέᾳ τοὺς κάτω λογισμοὺς αἰχμαλωτίζει, τοῦ νοεροῦ ὄμματος καθάπερ

🗏🗐

9 (2 vers.)

τὰ πάθη τῶν φαύλων αἰχμαλωτίζει καὶ ὁ παρὰ τῆς

🗏🗐

21

ἐξαφθεῖσα ταῖς κακίαις διαλεχθῇ, αἰχμαλωτισθῇ, καὶ τὸ τῆς ἁμαρτίας

🗏🗐

21 PG

ταῖς κακίαις διαλεχθῇ καὶ αἰχμαλωτισθῇ, καὶ τὸ τῆς ἁμαρτίας

🗏🗐

Sch Ps

33.sch16

σωτηρίᾳ καὶ ἀφέσει τῶν αἰχμαλωτισθέντων.

🗏

Eul

6 (2 vers.)

τυγχάνει καὶ τὴν μὲν αἰχμαλώτιδα αἴρει, τὴν δὲ ἐπὶ

🗏🗐

Hypotyposis

11 PG

ἐνθυμεῖσθαι ἢ ἐννοεῖν, ἵνα αἰχμάλωτον ἡμῶν τὸν νοῦν ἀπαγάγωσι

🗏🗐

Eul

6

τῆς πνευματικῆς αὐτῆς χαρᾶς αἰχμάλωτον ἐποίησεν. Φημὶ δὲ καὶ

🗏🗐

6 PG

τῆς πνευματικῆς αὐτὴν χαρᾶς αἰχμάλωτον ἐποίησε. Φημὶ δὲ καὶ

🗏🗐

10

πλούτου. Τότε δῆμον λογισμῶν αἰχμάλωτον ἐλάσεις, ὅταν ταῖς φροντίσι

🗏🗐

10 PG

παντός · τότε δῆμον λογισμῶν αἰχμάλωτον ἐλάσεις, ὅταν ταῖς φροντίσι

🗏🗐

30 (2 vers.)

ἵνα μερίμνῃ μέριμναν ἀντικρούσαντες αἰχμαλώτους ἡμᾶς τῶν κρειττόνων ἀπαγάγωσιν

🗏🗐

Thoughts

19 (2 vers.)

τάρταρον τῆς ἀβύσσου ὥσπερ αἰχμάλωτον, ἀναζεῖ δὲ τὴν ἄβυσσον

🗏🗐

Eight Thoughts

5.8

Αἰχμάλωτος ἀπὸ βαρβάρων δέδεται σιδήρων

🗏🗐

5.8

βαρβάρων δέδεται σιδήρων, καὶ αἰχμάλωτος ἀπὸ παθῶν δέδεται λύπη

🗏🗐

Disc.

14

καὶ ἡ γνῶσίς ἐστιν · αἰχμάλωτος δὲ γίνεται ὅταν εἰς

🗏

Prak

ep

τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

🗏🗐

ep

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

🗏🗐

KG

1.70 (2 vers.)

τὴν θεωρίαν ἐπιστάμενος τῶν αἰώνων · ὁ δὲ τὴν τῆς

🗏🗐

1.73

πολλοὶ δὲ ἡμῖν τοῦ αἰῶνος τούτου σοφοὶ καθυπέσχοντο γνώσεις

🗏🗐

1.73 PG

Πολλοὶ δὲ ἡμῖν τοῦ αἰῶνος τούτου καθυπέσχοντο γνώσεις · ἀλλὰ

🗏🗐

3.36

Αἰών ἐστι σύστημα φυσικὸν ἐκ

🗏🗐

3.36 PG

Αἰών ἐστι σύστημα φυσικὸν, ἐκ

🗏🗐

3.36 PG

Θεοῦ γνώσεως ἕνεκεν. Εἰς αἰῶνα, φησὶν, ἀγαλλιάσονται, ὅτι καὶ

🗏🗐

3.38 (2 vers.)

κρίσις δέ ἐστιν γένεσις αἰῶνος κατ' ἀναλογίαν ἑκάστῳ τῶν

🗏🗐

4.31 (2 vers.)

ἧττον πραέος ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι ὑψηλότερος εὑρεθήσεται

🗏🗐

4.38

Ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι θυμώδης ἄνθρωπος ἀγγέλοις οὐ

🗏🗐

6.22

αἰσθητοὶ λόγοι ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι παριστῶσι τὰ

🗏🗐

6.22

οἱ σοφοὶ δηλονότι τοῦ αἰῶνος τούτου λήψονται τὴν βασιλείαν

🗏🗐

Skemmata

1 paris gr 91

δημιουργὸς, τοὺς λόγους τῶν αἰώνων · ᾗ δὲ ἀσώματος, πάλιν

🗏🗐

35 barb gr 51

ἐστιν, ὁ πάντων τῶν αἰώνων θεατής:-

🗏🗐

35 paris gr 91

ἐνσώματος, ὁ πάντων τῶν αἰώνων θεατής.

🗏🗐

Monks

110.2 Gress

ὑπὲρ λόγους πάντων τῶν αἰώνων.

🗏🗐

116.2 Gress

καὶ δείξει σοι λόγους αἰώνων.

🗏🗐

Ad virg.

18.4 Gress

κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα.

🗏🗐

Hypotyposis

11 PG

ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

🗏🗐

33 Chapters

17

ἑαυτοῦ τροφὴν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ παρασκευάζων.

🗏🗐

Assorted Chapters

17 paris gr 105 (+2)

μὴ ἀποθάνῃς εἰς τὸν αἰῶνα.

🗏🗐

Eul

5

ἕξεις τὸν μακαρισμὸν ἐπέκεινα αἰῶνος, νικήσας πόλεμον τὸν ἐν

🗏🗐

5 PG

ἕξεις τῶν μακαρισμῶν ἐπέκεινα αἰῶνος, νικήσας πόλεμον τὸν ἐν

🗏🗐

32 PG

ᾗ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

🗏🗐

Thoughts

6 PG

κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου · ἐγὼ μὲν οὐκ

🗏🗐

17

Τὰ νοήματα τοῦ αἰῶνος τούτου ὁ κύριος καθάπερ

🗏🗐

17 PG

Τὰ νοήματα τοῦ αἰῶνος τούτου ὁ Κύριος καθάπερ

🗏🗐

17

γάρ, φησὶν, σὺν τὸν αἰῶνα ἔδωκεν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ

🗏🗐

17 PG

καὶ γὰρ, φησὶν, τὸν αἰῶνα δέδωκεν ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ

🗏🗐

29

τῆς θεωρίας πάντων των αἰώνων καὶ καταπαύσει εἰς τὴν

🗏🗐

38 (2 vers.)

τῆς θεωρίας πάντων τῶν αἰώνων · ὁ δὲ τούτου πατὴρ

🗏🗐

epilogue PG

καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

🗏🗐

Eight Thoughts

7.21

δόξα μένει εἰς τὸν αἰῶνα

🗏🗐

On Prayer

pref.3 (2 vers.)

ἀλλὰ καὶ τοῦδε τοῦ αἰῶνος τὴν ἔνσοφον γνῶσιν τῷ

🗏🗐

pref.4 PG

ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

🗏🗐

pref.4 PG

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

🗏🗐

Sch Ps

5.sch11

Αἰών ἐστι σύστημα φυσικὸν ἐκ

🗏

9.sch20

κύριον βασιλεύειν διὰ τῶν αἰώνων, ἄχρις οὗ θῇ πάντας

🗏

9.sch20

τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων, δι' ἧς θεωρίας καὶ

🗏

9.sch21

ἡ θεωρία τῶν γεγονότων αἰώνων ἢ γενησομένων ἐστίν, ἣν

🗏

15.sch2

τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων · κληρονομία δὲ Χριστοῦ ἐστιν

🗏

44.sch11

καὶ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος διὰ πίστεως εὐαρεστησάντων τῷ

🗏

48.sch5

κόσμου τούτου ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι στερηθέντας τῆς

🗏

48.sch10

οἱ εὐθεῖς ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι. Καὶ ὁ

🗏

54.sch7

λέγεται ὑπάρχειν πρὸ τῶν αἰώνων. Καὶ ἐντεῦθεν γινώσκομεν, ὅτι

🗏

54.sch7

ἐντεῦθεν γινώσκομεν, ὅτι οἱ αἰῶνες ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος

🗏

61.sch4

ματαίοις καὶ φθαρτοῖς τοῦ αἰῶνος προσκαθεζόμενοι πράγμασιν.

🗏

62.sch2

πολλοὶ δὲ ἡμῖν τοῦ αἰῶνος τούτου σοφοί καθυπέσχοντο γνώσεις

🗏

70.sch1

οὐκ αἰσχυνθησόμεθα ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι · Ἡ γὰρ

🗏

70.sch5

κατὰ τοῦ πλάτους τῶν αἰώνων τεθεῖσθαι, ἀλλὰ κατὰ τῆς

🗏

70.sch5

κατὰ τοῦ πλάτους τῶν αἰώνων τὸ διαπαντὸς ἐκλήψεται, ἵν

🗏

72.sch15

τὴν θεωρίαν ἐπιστάμενος τῶν αἰώνων · ὁ δὲ τὴν τῆς

🗏

74.sch4

ἁμαρτάνουσιν, ἐν δὲ τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι ἄκρατοι καὶ

🗏

76.sch1

πρακτικῆς ἐν τῷ νῦν αἰῶνι τὸν θεὸν ἐκζητοῦμεν.

🗏

76.sch5

μνήμας ἔχει τῶν παρελθόντων αἰώνων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς

🗏

76.sch14

Ὁ τροχὸς ἢ τὸν αἰῶνα σημαίνει τοῦτο ἢ τὸν

🗏

78.sch6

[Ἐξομολογούμενοι εἰς τὸν αἰῶνα.]

🗏

94.sch5

αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας · καὶ πάλιν · Ἄχρις οὗ

🗏

110.sch2

αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, οἱ δὲ

🗏

110.sch2

ἄρα μένουσιν εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Καλῶς οὖν

🗏

110.sch2

εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Καλῶς οὖν καὶ ὁ

🗏

110.sch2

εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, οἱ δὲ δίκαιοι διὰ

🗏

118.sch76

σύμβολόν ἐστι τοῦ μέλλοντος αἰῶνος δύναμιν ἀναστάσεως περιέχουσα, οὕτω

🗏

131.sch10

τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων.

🗏

135.sch1

Οἱ ταλαιπωροῦντες ἐν τῷ αἰῶνι εἰκότως χρῄζουσι καὶ τοῦ

🗏

135.sch1

τοῦ ἐλέους ἐν τῷ αἰῶνι.

🗏

138.sch8

καὶ τούς περιέχοντας τούτους αἰῶνας.

🗏

140.sch5

ἀμφίβληστρον τοῦ μέλλοντός ἐστιν αἰῶνος, τοῦ δὲ ἐνεστῶτος αἰῶνός

🗏

140.sch5

αἰῶνος, τοῦ δὲ ἐνεστῶτος αἰῶνός ἐστιν ἀμφίβληστρον διδασκαλία πνευματικὴ

🗏

142.sch5

θεωρίαν ἐπιζητεῖ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, ἣν καὶ βασιλείαν οὐρανῶν

🗏

144.sch5

τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων ἐστίν, καλῶς εἴρηται ἡ

🗏

144.sch5

σου βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων. Πλὴν καὶ τοῦτο ἰστέον

🗏

144.sch5

καὶ γενεὰ ἐν τοῖς αἰῶσιν λέγεται, τῶν μὲν διδασκόντων

🗏

Sch Prov

16

μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.

🗏

123

Τὸν αἰῶνα ἀντὶ τοῦ διὰ βίου

🗏

123

φησίν, κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν

🗏

123

τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω», αἰῶνα τὸ συμπαρεκτεινόμενον τῇ συστάσει

🗏

134

ἢ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι γενόμενοι ἐπάνω

🗏

194

ἀναγκαίως δὲ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι.

🗏

208

ἔστιν καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι νοητὸν σῖτον

🗏

237

Ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι οἱ ἐν

🗏

268

δὲ γενήσεται ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι, ἕως ἂν

🗏

275

κρίσις δέ ἐστιν γένεσις αἰῶνος κατ' ἀναλογίαν ἑκάστῳ τῶν

🗏

354

νῦν ἐλεήμονες ἐν τῷ αἰῶνι τῷ μέλλοντι ἐλεηθέντες ὑπὸ

🗏

Sch Eccl

1

ψυχῶν καθαρῶν γνῶσις ἀληθὴς αἰώνων καὶ κόσμων καὶ τῆς

🗏

2

ἁγίας τριάδος μάταιοι τῶν αἰώνων καὶ κόσμων οἱ λόγοι

🗏

15

αὐτοῖς, φησί, καὶ τὸν αἰῶνα, τουτέστι τοὺς λόγους τοῦ

🗏

15

τουτέστι τοὺς λόγους τοῦ αἰῶνος · αὕτη γάρ ἐστιν ἡ

🗏

17

θεὸς ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα», τὴν δὲ κακίαν ὁ

🗏

17

ἔσται ἄρα εἰς τὸν αἰῶνα ἡ κακία.

🗏

19

τῶν γεγονότων καὶ γενησομένων αἰώνων εἰσί, μακάριοι ἄρα οἱ

🗏

52

ἐν τῷ σκιώδει τούτῳ αἰῶνι, πάντα τὰ τῇδε μάταια

🗏

Sch Lu

4

ἐθεμελίωσεν αὐτὴν εἰς τὸν αἰῶνα · συνῳδὰ δὲ τούτοις περὶ

🗏

Admonition on the Marks of Serenity

ep

Πνεύματι ἁγίῳ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

🗏🗐

ep

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

🗏🗐

Counsel

8

Θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν

🗏🗐

13

τῆς δικαιοσύνης εἰς ἀπεράντους αἰῶνας

🗏🗐

Disc.

2

καὶ τὸ «ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος

🗏

2

αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ», καὶ τὰ

🗏

KG

3.36 PG

φησὶν, ἀγαλλιάσονται, ὅτι καὶ αἰώνιος ἑαυτοῖς κατασκήνωσις.

🗏🗐

4.50 PG

Εἷς πόθος ἀγαθὸς καὶ αἰώνιος ὁ τῆς ἀληθοῦς γνώσεως

🗏🗐

6.42

ζωῇ ταύτῃ πρὸς τὴν αἰώνιον ζωὴν ἐπανάγουσα

🗏🗐

Skemmata

31 paris gr 91

ἐστὶ χωρίον ἀφεγγὲς, σκότους αἰωνίου καὶ ζόφου πεπληρωμένον.

🗏🗐

Monks

54.2 Gress

καὶ μὴ ἐπιλάθῃ κρίσεως αἰωνίας,

🗏🗐

Ad virg.

55.13 Gress

λήψεται πλοῦτον αἰώνιον,

🗏🗐

Ep

27.3

γνοφεράν, εἰς γῆν σκότους αἰωνίου.

🗏🗐

Ep fid

4 Grib (+2)

καὶ ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον ὕδατος, ἀλλὰ τὸ τοῦ

🗏🗐

Hypotyposis

1 PG

οὐ τῆς ἐπουρανίου καὶ αἰωνίου ζωῆς τεύξονται. Ὁ δὲ

🗏🗐

9 PG

κολαστήρια πάντα, τὸ πῦρ αἰώνιον, τὸν σκώληκα τὸν ἀτελεύτητον

🗏🗐

On Masters and Disciples

11

ἧτταν τῇ ἀπειλῇ τῆς αἰωνίου κολάσεως.

🗏🗐

Thoughts

11 (2 vers.)

κολάσεως τε καὶ κρίσεως αἰωνίου ὡς ψιλοῦ ῥήματος μέμνηται

🗏🗐

On Prayer

144

καὶ τῆς ἐν πυρὶ αἰωνίῳ δικαίας τούτων εἰσπράξεως.

🗏🗐

144 PG

καὶ τῆς ἐν πυρὶ αἰωνίῳ δίκης, τῆς τούτων εἰσπράξεως

🗏🗐

Exhortations to Monks

1.15

ὅτι γενήσεται μέτοχος ζωῆς αἰωνίου. Ἀμήν.

🗏🗐

2.9

πειρασμὸν ἐπωφελῆ φεύγει ζωὴν αἰώνιον.

🗏🗐

2.35

πᾶς ἁμαρτωλὸς ὑπὸ τοῦ αἰωνίου πυρὸς καὶ οὐ δύναται

🗏🗐

2.39

πίστις καὶ βάπτισμα τοῦ αἰωνίου πυρὸς, χωρὶς ἔργων δικαιοσύνης

🗏🗐

2.39

ἀντιποιοῦ τῆς δόξης τῆς αἰωνίου, καὶ φοβήθητι τὴν φλογίνην

🗏🗐

2.41

καὶ ἀπόλαυσιν ἀνεκλάλητον τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.

🗏🗐

Sch Ps

18.sch5

ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ. Αἰώνιος δὲ ὢν ὁ φόβος

🗏

18.sch5

ἂν ἐγγένηται καὶ αὐτοὺς αἰωνίους ποιεῖ.

🗏

76.sch14

ἢ τὴν καθαρὰν καὶ αἰώνιον ψυχήν, εἴπερ ἡ κακία

🗏

94.sch7b

γνῶσις αὐτοῦ ἥτις καὶ αἰώνιος ζωὴ λέγεται · Αὕτη γάρ

🗏

94.sch7b

Αὕτη γάρ, φησίν, ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε

🗏

118.sch12b

τιτρωσκομένου ὠτὸς καὶ τῆς αἰωνίου δουλείας ἣν αὐτὸς ἀφ

🗏

118.sch40

τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. Εἰ δὲ τοῦ τοιούτου

🗏

Sch Prov

11

Δίκτυόν ἐστιν κόλασις αἰώνιος παρὰ τοῦ δικαίου κριτοῦ

🗏

61

τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, κἀγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ

🗏

71

τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον.» Εἰ δὲ τοῦ τοιούτου

🗏

Sch Eccl

3

ἡμερῶν ἀρχαίων» καὶ «ἔτη αἰώνια ἐμνήσθην»; ἢ τὸ τηνικαῦτα

🗏

Apophthegmata

1 PG

ἀνθρώπων, τουτέστι κολαστήρια, πῦρ αἰώνιον, σκώληκα τὸν ἀκοίμητον, τὸν

🗏🗐

4 PG

καὶ μὴ ἐπιλάθῃ κρίσεως αἰωνίου · καὶ οὐκ ἔσται πλημμέλεια

🗏🗐

αι

αἴγειος

Αἰγύπτιος

Αἴγυπτος

αἰδέομαι

ἀίδιος

αἰδώς

Αἰθιοπία

Αἰθιοπικός

Αἰθίοψ

αἰθρία

αἰκίζω

αἰκισμός

Αἰλίμ

αἷμα

αἱματάω

αἱματίζω

αἱματώδης

αἴνεσις

αἰνέω

αἴνιγμα

αἰνίσσομαι

αἶνος

αἵρεσις

αἱρετικός

αἱρετός

αἱρέω

αἴρω

αἰσθάνομαι

αἴσθησις

αἰσθητήριον

αἰσθητικός

αἰσθητός

αἰσθητῶς

αἰσχρός

αἰσχρῶς

αἰσχύνη

αἰσχύνω

αἰτέω

αἴτημα

αἴτησις

αἰτία

αἰτιάομαι

αἰτιατός

αἴτιος

αἰφνίδιος

αἰφνιδίως

αἰχμαλωσία

αἰχμαλωτεύω

αἰχμαλωτίζω

αἰχμαλωτίς

αἰχμάλωτος

αἰών

αἰώνιος